Καταρχάς καλησπέρα σε όλους είμαι καινούριος στο Forum αν και το έχω διαβάσει αρκετά και ομολλογώ ότι μαρέσει πολύ αλλά άργησα να πάρω την απόφαση να εγγραφώ.Στο παρακάτω κείμενο γράφω για αθλητές κυρίως έλληνες που έχω παρατηρήσει όπως και όλοι μας στα όσα χρόνια ασχολούμαι με το μπάσκετ(σαν φίλαθλος περισσότερο και λιγότερο σαν αθλητής, είχα σταματήσει να παίζω σε ομάδα το 2002).Έχουμε δει κατα καιρούς αθλητές που δεν είχαν την εξέλιξη που όλοι πιστεύαμε ενώ είχαν δυνατότητες να χάνονται κανονικά στα βάθη κατώτερων κατηγοριών ή κατώτερων πρωταθλημάτων.Εγώ έχω να αναφέρω αρκετούς από αυτούς ,οι περισσότεροι είναι κυρίως ψιλοί μιας και πάντα με άρεσε να παρακολουθώ ψιλούς παρότι κοντούς αθλητές.Πιστεύω ότι μπορούμε ν ανοίξουμε μια μεγάλη κοβέντα πάνω σε αυτό ,όλοι θα έχουμε να πούμε κάτι(ή να θάψουμε) για κάπιους αθλητές.Δέχομαι και αν κάπιος διαφωνεί ειδικα αν αυτό που θα πει το στηρίζει καλύτερα.Τέλος πάντων ξεκινάω.


Γιάννης Γιαννούλης.Δεν μπορούσε καν να χειριστει σωστά την μπάλα παραμόνο όταν με ντρίμπλες έσπρωχνε μέσα τον αντίπαλο.Αν τύχαινε να σουτάρει από μακρινή ή μέση απόσταση ήταν λες και πετούσε πέτρες ενώ ήταν πολύ αργός.Παρόλα αυτά όμως ότι του έλειπε σε τεχνική ο Γιάννης το είχε σε τσαμπουκά και ψυχή και φαινόταν μέσα στο γήπεδο ,ήταν πραγματικά αμάσητος.Σε κάθε ματς έδινε το 100% ,ένω σε όποια ομάδα πήγε κατάφερνε να προσφέρει ότι μπορούσε ότι του επέτρεπαν οι δυνατοτητές του.Για την προσπαθεια του ανταμήφθηκε πολλές φορές και αυτό φαίνεται όχι μόνο στις συμμετοχές του στην εθνική αλλά και το μικρό του πέρασμα στην προετοιμασία από των Raptors όπου συμμετείχε σε κάποια φιλικά.Θα με πεις ότι δεν έπαιξε ποτέ επίσημα στο nba..Συμφωνω αλλά σκεφτήκε ότι είχε περιορισμένες δυνατότητες και θα καταλάβεται ότι εκεί που έφτασε δεν είναι και λίγο.

Ευθύμης Ρεντζιάς. Είχε σουτ ήταν γρήγορος για ψιλός και είχε πολλά περιθώρια εξέλιξεις.Δυχτυχώς οι πολλοί τραυματισμοι αλλά κυρίως ο αέρας στα μυαλά του δεν τον επέτρεψαν να καταφέρει να φτάσει εκεί που θα μπορούσε.Είναι φανερό ότι ο Ευθύμης αδίκησε πολύ τον ευατό του πάντως η πορεία του στα γήπεδα δεν μπορεί κανείς να την πει αποτυχημένη.Όταν είσαι για 5 συναπτά έτη βασικός σέντερ στην Μπαρτσελόνα(αν και δεν απέδωσε τα μέγιστα) δεν μπορείς να λες τον ευατο σου αποτυχημένο.Αλλά ότι και να λέμε ήταν τεράστιο κρίμα το πως αδίκησε τον ευατό του.Προσωπικά με την εδινε που ήταν τόσο αδύναμος στα rebound ενώ δεν μπορούσε να τα βάλει με ισάξιους σέντερ.

Γιώργος Διαμαντόπουλος. Το αιώνιο ταλέντο ή καλύτερα η προσωποποίηση της φθίνουσας πορείας.Όλοι τα είχαμε χάσει όταν τον είχαμε δει μικρό να βάζει 20άρες σε αγώνες τις Α1 ενώ με την εθνική εφήβων να πετάει 30άρες και 40άρες(πολύ ατομίσταρος για να λέμε την αλήθειά).Ξαφνικά μεταγραφή απο τον πανιώνιο στον ολυμπιακό και μετά στα αζήτητα.Γυρνάει στον κολόσσο και εκεί που λέμε θα ξαναβρει τον ευατό του αλλά μάταια ,αν και είχε κάνει ένα σχετικά καλό πρωτάθλημα.Φέτος ήταν στο βάθος του πάγκου του αμαρουσίου απόσο θυμάμαι.Μεγάλο κρίμα και αυτός.

Χρήστος Ταπούτος. Αυτός ήταν στο διπλανό γυμνάσιο από μένα ενώ στην ώρα της προσευχής ξεχώριζε μιας και τους περνούσε όλους ένα κεφάλι.Όλοι είχαν να λένε για το ταλέντο του ειδικά όταν ήταν στην Near East και έκανε φοβερά παιχνίδια.Απο εκεί και έπειτα έδειξε απίστευτη αλαζονία ενώ έγινε φοβερός τεμπέλης.Κάτι πήγε να ξανακάνει όταν ξαναγύρισε Αεκ αλλά ήταν είδη πολύ αργά.Σπατάλησε το ταλέντο του με την αλαζονεία του και την γκρίνια του.Κρίμα αλλά τα 'θελε και τα 'παθε.

θα έγραφα και άλλους αλλά ο χρόνος μου στενεύει και πρέπει να πάω για μαι δουλειά θα το συνεχίσω πάντως.Σειρα σας να πειτε και εσείς!

Καλοσώρισες φιλε απο τα παραπάνω γραφομένα σου ίσως το παρακάτω τοπικ να σε ενδιαφέρει...
http://www.basketforum.gr/forum/index.php?showtopic=1588