http://www.cosmo.gr/Finance/Hellas/314457.html
to ΔΝΤ κελαιδά....κατά τα άλλα "θα βγούμε στις αγορές ή τέλος του χρόνου ή το 2012" λένε οι χοντικοί απατεώνες....πως έλεγε τότε ο Πατακός " που τις είδατε τις φασαρίες ?"
Full Version: Κρίση - True lies
Pages: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27
http://press-gr.blogspot.com/2011/03/cds.html
Εκτός από τις προσωπικές αναφορές είναι αρκετά ενδιαφέρουσα η ανάλυση
Εκτός από τις προσωπικές αναφορές είναι αρκετά ενδιαφέρουσα η ανάλυση
http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2011/03/blog-post_4624.html
QUOTE
Συνεχίζοντας τον κατήφορό της η κυβέρνηση Παπανδρέου, οδηγεί ακάθεκτα την χώρα στην πτώχευση, αφού όμως πρώτα ξεπουλήσει όλη την περιουσία του ελληνικού λαού.
Σε αυτή της την «προσπάθεια» βρίσκει εύκολα συνεργάτες στις τάξεις τωντραπεζιτών –οι οποίοι στην Ελλάδα συνήθως αποτελούν και ταυτοπροσωπία με τους μεγαλοεκδότες και τους μεγαλοεργολάβους.
Το ένα χέρι νίβει το άλλο. Οι μεν ξεπουλάνε ενώ οι δε, παραπληροφορούν και εισπράττουν.
Αρκετά καλές υπηρεσίες προσφέρει και η συμπαθής τάξη των οικονομολόγων. Οι ίδιοι δηλαδή που προέβλεπαν την σταθερή άνοδο του Χρηματιστηρίου, τα οφέλη από το Ευρώ, την ισχυρή Ελλάδα, τον πλούτο που θα μας έφερνε η Ολυμπιάδα, την αειφόρο ανάπτυξη και άλλες τέτοιες μπούρδες.
Με την συμφωνία, λοιπόν, που «πέτυχε» ο πρόεδρος της σοσιαλιστικής Διεθνούς στις Βρυξέλλες στις 11 του Μάρτη, «κατάφερε» τα παρακάτω:
- Από το 2014 και κάθε χρόνο μέχρι το 2021 η Ελλάδα θα πρέπει να πληρώνει 54 δις ευρώ για την εξυπηρέτηση δανείων (κεφάλαιο και τόκους).
- Επειδή όμως αυτό δεν είναι εφικτό, η Ελλάδα θα πρέπει να ξαναδανείζεται 27 δις ευρώ το χρόνο για να εξυπηρετεί το χρέος…
Και επειδή κάποιοι είναι πολύ μεγάλοι μάστορες στην αριθμητική, ισχυριζόμενοι πως τάχατες από τη μάχη των Βρυξελλών «κερδίσαμε» 6 δις, εμείς τα βάζουμε κάτω και μας βγαίνουν τα εξής:
-Με τους αρχικούς όρους του Μνημονίου θα έπρεπε να δίναμε μέσα σε 2 χρόνια 148 δις (εκείνοι που το υπέγραψαν αυτό το 2010… πρέπει να ήταν χαπακωμένοι!).
-Με τους όρους της «νίκης», θα πρέπει να δίνουμε 54 δις το χρόνο, για 7 χρόνια (περίπου το 27% του ΑΕΠ!). Δηλαδή συνολικά 378 δις !!! Θα πρέπει στα χρόνια αυτά, το εισόδημα των εργαζομένων να μειωθεί περίπου στο 50% σε σχέση με τα σημερινά επίπεδα!
Εκτός κι αν τα πληρώσουν "οι έχοντες και οι κατέχοντες"- ας κάνουμε και λίγο χιούμορ!
-Μια άλλη «επιτυχία» του «ήρωα» πρωθυπουργού, που δεν πρέπει να περάσει στα «ψιλά» είναι πως τελικά με το «ευνοϊκό επιτόκιο» θα έχουμε πληρώσει στο τέλος (του 2021) τα 110 δις «βοήθειας», κάτι παραπάνω από 180 δις!
Αυτά όμως είναι αυτά που «κερδίσαμε». Ας μην είμαστε αχάριστοι, πρέπει κάτι να δώσουμε και εμείς στους «σωτήρες» μας! Αυτοί θα ήθελαν μόνο τη ΔΕΗ, το νερό, τα αεροδρόμια, τα λιμάνια, μερικά νησιά, ορυκτά, υποδομές, Δημόσιες Υπηρεσίες, κινητά κι ακίνητα…
Εμείς αντιπροτείνουμε -για αρχή- μια ωραία διπάλαμη μούντζα και στη συνέχεια βλέπουμε…
Υ.Γ. Στο πνεύμα των ημερών, καταγγέλλουμε πως ο υπεύθυνος για την διασπορά των παρακάτω ψευδών ειδήσεων:
- Λεφτά υπάρχουν,
- Δεν θα μειωθούν μισθοί και συντάξεις,
- Δεν θα παρθούν άλλα μέτρα,
- Δεν θα πουληθεί δημόσια περιουσία,
είναι ένας ανειδίκευτος σοσιαλιστής από την Μινεζότα!
Σε αυτή της την «προσπάθεια» βρίσκει εύκολα συνεργάτες στις τάξεις τωντραπεζιτών –οι οποίοι στην Ελλάδα συνήθως αποτελούν και ταυτοπροσωπία με τους μεγαλοεκδότες και τους μεγαλοεργολάβους.
Το ένα χέρι νίβει το άλλο. Οι μεν ξεπουλάνε ενώ οι δε, παραπληροφορούν και εισπράττουν.
Αρκετά καλές υπηρεσίες προσφέρει και η συμπαθής τάξη των οικονομολόγων. Οι ίδιοι δηλαδή που προέβλεπαν την σταθερή άνοδο του Χρηματιστηρίου, τα οφέλη από το Ευρώ, την ισχυρή Ελλάδα, τον πλούτο που θα μας έφερνε η Ολυμπιάδα, την αειφόρο ανάπτυξη και άλλες τέτοιες μπούρδες.
Με την συμφωνία, λοιπόν, που «πέτυχε» ο πρόεδρος της σοσιαλιστικής Διεθνούς στις Βρυξέλλες στις 11 του Μάρτη, «κατάφερε» τα παρακάτω:
- Από το 2014 και κάθε χρόνο μέχρι το 2021 η Ελλάδα θα πρέπει να πληρώνει 54 δις ευρώ για την εξυπηρέτηση δανείων (κεφάλαιο και τόκους).
- Επειδή όμως αυτό δεν είναι εφικτό, η Ελλάδα θα πρέπει να ξαναδανείζεται 27 δις ευρώ το χρόνο για να εξυπηρετεί το χρέος…
Και επειδή κάποιοι είναι πολύ μεγάλοι μάστορες στην αριθμητική, ισχυριζόμενοι πως τάχατες από τη μάχη των Βρυξελλών «κερδίσαμε» 6 δις, εμείς τα βάζουμε κάτω και μας βγαίνουν τα εξής:
-Με τους αρχικούς όρους του Μνημονίου θα έπρεπε να δίναμε μέσα σε 2 χρόνια 148 δις (εκείνοι που το υπέγραψαν αυτό το 2010… πρέπει να ήταν χαπακωμένοι!).
-Με τους όρους της «νίκης», θα πρέπει να δίνουμε 54 δις το χρόνο, για 7 χρόνια (περίπου το 27% του ΑΕΠ!). Δηλαδή συνολικά 378 δις !!! Θα πρέπει στα χρόνια αυτά, το εισόδημα των εργαζομένων να μειωθεί περίπου στο 50% σε σχέση με τα σημερινά επίπεδα!
Εκτός κι αν τα πληρώσουν "οι έχοντες και οι κατέχοντες"- ας κάνουμε και λίγο χιούμορ!
-Μια άλλη «επιτυχία» του «ήρωα» πρωθυπουργού, που δεν πρέπει να περάσει στα «ψιλά» είναι πως τελικά με το «ευνοϊκό επιτόκιο» θα έχουμε πληρώσει στο τέλος (του 2021) τα 110 δις «βοήθειας», κάτι παραπάνω από 180 δις!
Αυτά όμως είναι αυτά που «κερδίσαμε». Ας μην είμαστε αχάριστοι, πρέπει κάτι να δώσουμε και εμείς στους «σωτήρες» μας! Αυτοί θα ήθελαν μόνο τη ΔΕΗ, το νερό, τα αεροδρόμια, τα λιμάνια, μερικά νησιά, ορυκτά, υποδομές, Δημόσιες Υπηρεσίες, κινητά κι ακίνητα…
Εμείς αντιπροτείνουμε -για αρχή- μια ωραία διπάλαμη μούντζα και στη συνέχεια βλέπουμε…
Υ.Γ. Στο πνεύμα των ημερών, καταγγέλλουμε πως ο υπεύθυνος για την διασπορά των παρακάτω ψευδών ειδήσεων:
- Λεφτά υπάρχουν,
- Δεν θα μειωθούν μισθοί και συντάξεις,
- Δεν θα παρθούν άλλα μέτρα,
- Δεν θα πουληθεί δημόσια περιουσία,
είναι ένας ανειδίκευτος σοσιαλιστής από την Μινεζότα!
http://press-gr.blogspot.com/2011/03/blog-post_4523.html
QUOTE
Εν πάσει περιπτώσει τους χρωστάμε 33 δις ευρώ μας χρωστάνε 91.99 δις δολάρια.
Ποιος είναι το γουρούνι μέσα στη λάσπη;
Ποιος είναι το γουρούνι μέσα στη λάσπη;
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toproto...-2011031834769/
από "αξιοποίηση" σκίζουμε....
QUOTE
Τα μεγάλα μυστικά στην ιδιωτικοποίηση γης!
Παρασκευή, 18 Μάρτιος 2011 02:54
Εντατικά προετοιμάζεται στο παρασκήνιο από τους συναρμόδιους υπουργούς Επικρατείας και Οικονομικών το μεγάλο πρόγραμμα ιδιωτικοποίησης κρατικής γης, που έχει προσελκύσει, σύμφωνα με πληροφορίες του “S10” το ενδιαφέρον μεγάλων τραπεζών, μεταξύ των οποίων η Goldman Sachs και η Deutsche Bank. Το πρόγραμμα αυτό κρύβει μεγάλα μυστικά, όπως αποκαλύπτει σήμερα το “S10”.
Στο έκτακτο υπουργικό Συμβούλιο της Κυριακής, όπως είναι γνωστό, ο υπουργός Επικρατείας, Χάρης Παμπούκης, εισηγήθηκε στην κυβέρνηση μια λύση που (υποτίθεται ότι) τετραγωνίζει τον κύκλο, σε ό,τι αφορά την αξιοποίηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου:
n Η κυβέρνηση είχε να αντιμετωπίσει μια διπλή, αντιφατική δέσμευση, αφενός έναντι των επίσημων πιστωτών της χώρας και, αφετέρου, έναντι των πολιτών: οι πιστωτές, με επικεφαλής την Άνγκελα Μέρκελ ζητούν ένα σαρωτικό πρόγραμμα εκποίησης δημόσιας περιουσίας, ενώ ο πρωθυπουργός έχει δεσμευθεί ότι δεν θα πουληθεί δημόσια γη.
n Για να ξεπερασθεί η αντίφαση, ο έμπειρος και έγκριτος νομικός κ. Χ. Παμπούκης «ξεσκόνισε» και… «γυάλισε» μια παλιά ιδέα, που συζητείται τουλάχιστον από το 1980: ο θεσμός της επιφάνειας ξεχωρίζει την ιδιοκτησία της γης από τα εμπράγματα δικαιώματα που θα έχει ο επενδυτής που θα την αξιοποιήσει. Έτσι, το Δημόσιο παραμένει ιδιοκτήτης της γης και ο επενδυτής μπορεί να εκμεταλλεύεται π.χ. ένα ξενοδοχείο που θα οικοδομήσει στη δημόσια γη. Το μεγάλο όφελος για το κράτος, σύμφωνα με αυτή την πρόταση, είναι ότι το οικονομικό αντάλλαγμα για αυτές τις συμφωνίες θα υπολογίζεται εκ των προτέρων και θα προκαταβάλλεται.
Ένα σημαντικό μυστικό αυτού του τύπου συμφωνιών είναι φορολογικό, όπως τονίζουν στο “S10” έμπειροι φοροτεχνικοί: ο επενδυτής που θα καταλήξει σε μια συμφωνία με το Δημόσιο θα πληρώσει μεν ένα σημαντικό ποσό για τα δικαιώματα που θα του εκχωρηθούν, γνωρίζοντας όμως εκ των προτέρων, ότι θα πάρει πίσω το κεφάλαιό του από την εφορία!
Σύμφωνα με τον ισχύοντα Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (άρθρο 23) από το ακαθάριστο εισόδημα από ακίνητα εκπίπτουν (…) «στις περιπτώσεις υπεκμίσθωσης, πολυετούς μίσθωσης μεταγραπτέας και δικαιώματος επιφάνειας ή εμφύτευσης, το μίσθωμα ή δικαίωμα που καταβάλλεται». Αυτό, όπως επισημαίνουν φοροτεχνικοί, ισχύει ήδη για τις ιδιωτικές επιχειρήσεις και είναι αυτονόητο ότι θα ισχύσει και στην περίπτωση που καθιερωθεί ο θεσμός της επιφάνειας για την αξιοποίηση της δημόσιας γης.
Ουσιαστικά, δηλαδή, οι επενδυτές θα πληρώσουν στην αρχή μεγάλα μισθώματα/δικαιώματα στο Δημόσιο, αλλά αυτά τα ποσά θα αφαιρεθούν τα επόμενα χρόνια από τα ακαθάριστα εισοδήματά τους από ακίνητα και θα αποσβεσθούν πλήρως. Δηλαδή, το Δημόσιο προσφέρει μια δυνατότητα επένδυσης κεφαλαίων που ενσωματώνει και μια φορολογική εγγύηση, ότι ο επενδυτής θα πάρει πίσω το κεφάλαιό του.
Αυτές οι μορφές συμβάσεων, με τα τεράστια φορολογικά πλεονεκτήματα που θα έχουν, παρουσιάζουν τεράστιο ενδιαφέρον για τις μεγάλες τράπεζες, καθώς εκτός όλων των άλλων με το θεσμό της επιφάνειας δημιουργείται ένα νέο εμπράγματο δικαίωμα, το οποίο μπορεί να αξιοποιηθεί για τη λήψη δανείων. Επιπλέον, οι χρηματοροές που θα δημιουργούνται από την αξιοποίηση των ακινήτων μπορούν να γίνουν η βάση για να δημιουργηθούν νέα σύνθετα χρηματοοικονομικά προϊόντα από τις τράπεζες, τα οποία θα μπορούν να διατεθούν σε επενδυτές.
Σε ένα υποθετικό παράδειγμα, όπου ένα επενδυτικό σχήμα αποκτά δικαιώματα επιφανείας σε ένα από τα νησιά που έχει στο χαρτοφυλάκιό της η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου, μια τράπεζα μπορεί να προσφέρει ένα δάνειο στους επενδυτές για να προεξοφλήσουν στο Δημόσιο το οικονομικό αντάλλαγμα και αυτό με τη σειρά του να το αξιοποιήσει για τη μείωση του χρέους. Στη συνέχεια, οι τράπεζες μπορούν να υπολογίσουν τα μελλοντικά έσοδα των επενδυτών και να τα τιτλοποιήσουν, ώστε να καλύψουν το αρχικό δάνειο από τα έσοδα αυτής της τιτλοποίησης. Καθ’ όλη τη διάρκεια εκμετάλλευσης της επένδυσης, ο επενδυτής θα έχει εξασφαλισμένη μια έκπτωση φόρου, με την οποία θα καλυφθεί τελικά το ύψος του ανταλλάγματος που έχει καταβάλλει στο Δημόσιο!
Ουσιαστικά, δηλαδή, ο θεσμός της επιφάνειας μπορεί να δημιουργήσει στη δημόσια γη ένα νέο Ελντοράντο για επενδυτές και τραπεζίτες και να επιτρέψει την αξιοποίηση σύγχρονων χρηματοοικονομικών εργαλείων. Το μόνο ερώτημα είναι αν το Δημόσιο θα καταφέρει μέσα από αυτή τη διαδικασία να αποκομίσει δίκαια ανταλλάγματα για τα ακίνητα που θα παραχωρήσει στους επενδυτές, ή αν αυτή θα εξελιχθεί σε ένα «πάρτι» ιδιωτικών συμφερόντων με συμβάσεις αποικιοκρατικού χαρακτήρα.
Παρασκευή, 18 Μάρτιος 2011 02:54
Εντατικά προετοιμάζεται στο παρασκήνιο από τους συναρμόδιους υπουργούς Επικρατείας και Οικονομικών το μεγάλο πρόγραμμα ιδιωτικοποίησης κρατικής γης, που έχει προσελκύσει, σύμφωνα με πληροφορίες του “S10” το ενδιαφέρον μεγάλων τραπεζών, μεταξύ των οποίων η Goldman Sachs και η Deutsche Bank. Το πρόγραμμα αυτό κρύβει μεγάλα μυστικά, όπως αποκαλύπτει σήμερα το “S10”.
Στο έκτακτο υπουργικό Συμβούλιο της Κυριακής, όπως είναι γνωστό, ο υπουργός Επικρατείας, Χάρης Παμπούκης, εισηγήθηκε στην κυβέρνηση μια λύση που (υποτίθεται ότι) τετραγωνίζει τον κύκλο, σε ό,τι αφορά την αξιοποίηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου:
n Η κυβέρνηση είχε να αντιμετωπίσει μια διπλή, αντιφατική δέσμευση, αφενός έναντι των επίσημων πιστωτών της χώρας και, αφετέρου, έναντι των πολιτών: οι πιστωτές, με επικεφαλής την Άνγκελα Μέρκελ ζητούν ένα σαρωτικό πρόγραμμα εκποίησης δημόσιας περιουσίας, ενώ ο πρωθυπουργός έχει δεσμευθεί ότι δεν θα πουληθεί δημόσια γη.
n Για να ξεπερασθεί η αντίφαση, ο έμπειρος και έγκριτος νομικός κ. Χ. Παμπούκης «ξεσκόνισε» και… «γυάλισε» μια παλιά ιδέα, που συζητείται τουλάχιστον από το 1980: ο θεσμός της επιφάνειας ξεχωρίζει την ιδιοκτησία της γης από τα εμπράγματα δικαιώματα που θα έχει ο επενδυτής που θα την αξιοποιήσει. Έτσι, το Δημόσιο παραμένει ιδιοκτήτης της γης και ο επενδυτής μπορεί να εκμεταλλεύεται π.χ. ένα ξενοδοχείο που θα οικοδομήσει στη δημόσια γη. Το μεγάλο όφελος για το κράτος, σύμφωνα με αυτή την πρόταση, είναι ότι το οικονομικό αντάλλαγμα για αυτές τις συμφωνίες θα υπολογίζεται εκ των προτέρων και θα προκαταβάλλεται.
Ένα σημαντικό μυστικό αυτού του τύπου συμφωνιών είναι φορολογικό, όπως τονίζουν στο “S10” έμπειροι φοροτεχνικοί: ο επενδυτής που θα καταλήξει σε μια συμφωνία με το Δημόσιο θα πληρώσει μεν ένα σημαντικό ποσό για τα δικαιώματα που θα του εκχωρηθούν, γνωρίζοντας όμως εκ των προτέρων, ότι θα πάρει πίσω το κεφάλαιό του από την εφορία!
Σύμφωνα με τον ισχύοντα Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (άρθρο 23) από το ακαθάριστο εισόδημα από ακίνητα εκπίπτουν (…) «στις περιπτώσεις υπεκμίσθωσης, πολυετούς μίσθωσης μεταγραπτέας και δικαιώματος επιφάνειας ή εμφύτευσης, το μίσθωμα ή δικαίωμα που καταβάλλεται». Αυτό, όπως επισημαίνουν φοροτεχνικοί, ισχύει ήδη για τις ιδιωτικές επιχειρήσεις και είναι αυτονόητο ότι θα ισχύσει και στην περίπτωση που καθιερωθεί ο θεσμός της επιφάνειας για την αξιοποίηση της δημόσιας γης.
Ουσιαστικά, δηλαδή, οι επενδυτές θα πληρώσουν στην αρχή μεγάλα μισθώματα/δικαιώματα στο Δημόσιο, αλλά αυτά τα ποσά θα αφαιρεθούν τα επόμενα χρόνια από τα ακαθάριστα εισοδήματά τους από ακίνητα και θα αποσβεσθούν πλήρως. Δηλαδή, το Δημόσιο προσφέρει μια δυνατότητα επένδυσης κεφαλαίων που ενσωματώνει και μια φορολογική εγγύηση, ότι ο επενδυτής θα πάρει πίσω το κεφάλαιό του.
Αυτές οι μορφές συμβάσεων, με τα τεράστια φορολογικά πλεονεκτήματα που θα έχουν, παρουσιάζουν τεράστιο ενδιαφέρον για τις μεγάλες τράπεζες, καθώς εκτός όλων των άλλων με το θεσμό της επιφάνειας δημιουργείται ένα νέο εμπράγματο δικαίωμα, το οποίο μπορεί να αξιοποιηθεί για τη λήψη δανείων. Επιπλέον, οι χρηματοροές που θα δημιουργούνται από την αξιοποίηση των ακινήτων μπορούν να γίνουν η βάση για να δημιουργηθούν νέα σύνθετα χρηματοοικονομικά προϊόντα από τις τράπεζες, τα οποία θα μπορούν να διατεθούν σε επενδυτές.
Σε ένα υποθετικό παράδειγμα, όπου ένα επενδυτικό σχήμα αποκτά δικαιώματα επιφανείας σε ένα από τα νησιά που έχει στο χαρτοφυλάκιό της η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου, μια τράπεζα μπορεί να προσφέρει ένα δάνειο στους επενδυτές για να προεξοφλήσουν στο Δημόσιο το οικονομικό αντάλλαγμα και αυτό με τη σειρά του να το αξιοποιήσει για τη μείωση του χρέους. Στη συνέχεια, οι τράπεζες μπορούν να υπολογίσουν τα μελλοντικά έσοδα των επενδυτών και να τα τιτλοποιήσουν, ώστε να καλύψουν το αρχικό δάνειο από τα έσοδα αυτής της τιτλοποίησης. Καθ’ όλη τη διάρκεια εκμετάλλευσης της επένδυσης, ο επενδυτής θα έχει εξασφαλισμένη μια έκπτωση φόρου, με την οποία θα καλυφθεί τελικά το ύψος του ανταλλάγματος που έχει καταβάλλει στο Δημόσιο!
Ουσιαστικά, δηλαδή, ο θεσμός της επιφάνειας μπορεί να δημιουργήσει στη δημόσια γη ένα νέο Ελντοράντο για επενδυτές και τραπεζίτες και να επιτρέψει την αξιοποίηση σύγχρονων χρηματοοικονομικών εργαλείων. Το μόνο ερώτημα είναι αν το Δημόσιο θα καταφέρει μέσα από αυτή τη διαδικασία να αποκομίσει δίκαια ανταλλάγματα για τα ακίνητα που θα παραχωρήσει στους επενδυτές, ή αν αυτή θα εξελιχθεί σε ένα «πάρτι» ιδιωτικών συμφερόντων με συμβάσεις αποικιοκρατικού χαρακτήρα.
από "αξιοποίηση" σκίζουμε....
http://epirusgate.blogspot.com/2011/03/blog-post_7478.html
όλα αυτά από έναν πρόσφατο συνεργάτη του ΓΑΠ.
QUOTE
ΝΙΚΟΣ ΚΟΤΖΙΑΣ:"Θα πρέπει να σταματήσουν μερικές δεκάδες οικογένειες στην Ελλάδα να πίνουν το αίμα της οικονομίας και της κοινωνίας"
Συνέντευξή στον "Τύπο της Κυριακής"
Μετά την άτυπη Σύνοδο Κορυφής η κυβέρνηση μιλά για αποφάσεις διασφάλισης της Ελλάδας και μήνυμα «που εστάλη» στις αγορές. Συμμερίζεστε την αισιοδοξία της κυβέρνησης;
Η Ελλάδα πλήρωσε πολύ ακριβά τις παραλήψεις της διαπραγμάτευσης το 2010. Θα μπορούσε να είχε λάβει χαμηλότερο επιτόκιο και μεγαλύτερο χρονοδιάγραμμα τότε. Χωρίς τα σημερινά ανταλλάγματα. Η συμφωνία που έγινε στην πρόσφατη Σύνοδο, όχι μόνο παράγει μεγάλο κοινωνικό και οικονομικό κόστος, αλλά εκείνο που πρωτίστως κάνει είναι να διασφαλίζει τα συμφέροντα των τοκογλύφων δανειστών μας με εγγύηση την περιουσία μας. Απέκτησαν το δικαίωμα ακόμα και να μας ορίζουν το πότε και πώς μπορούμε να «αυτοκτονήσουμε», δηλαδή την Ελεγχόμενη Χρεοκοπία. Διασφάλισαν τον έλεγχο της χώρας και της οικονομίας της καθώς και την εξευτελιστική εξαγορά των σημαντικότερων ιδιοκτησιών του ελληνικού δημοσίου. Παραδόξως όλα αυτά «διαφεύγουν» της κυβέρνησης.
Εχετε συχνά θέσει δημοσίως το ερώτημα αν και κατά πόσο καταλαβαίνει η κυβέρνηση ή τη συμφέρει α μην "καταλαβαίνει"; Ποια είναι η εκτίμησή σας;
Θα έλεγα ότι ο νους και η καρδιά της κυβέρνησης είναι α) ένα μίγμα συμφερόντων που υπηρετεί, β) λανθασμένης αίσθησης αποστολής, γ) ανικανότητας, καθώς και δ) έλλειψης πολιτικής στρατηγικής. Ορισμένα τμήματα της ακολουθούν μια πολιτική εξυπηρέτησης της χώρας. Όμως, άλλα τμήματα, σε σημαντικότερες θέσεις, έχουν μετατραπεί σε διεκπαιρεωτή ισχυρών συμφερόντων. Τα τελευταία είναι τόσο «πεινασμένα» για αίμα και κέρδη στην εποχή της κρίσης που απαιτούν η κυβέρνηση να γίνει ακόμα πιο σκληρή. Ορισμένα, τέλος, αρέσκονται να το παίζουν εξουσία και να μας τυραννάνε τη ζωή.Της κυβέρνησης της λείπουν οι απαραίτητες υποδομές επεξεργασίας στρατηγικής. Δεν διαθέτει επαρκείς οικονομετρικές μελέτες. Δεν έχει ένα σχέδιο εξωτερικής πολιτικής (απλά πληρώνει τους ίδιους και τους ίδιους να ετοιμάζουν τα ίδια και τα ίδια). Δείχνει να μην κατανοεί τις αλλαγές που συντελούνται στον κόσμο. Τις νέες δυνατότητες ως προς τις αναδυόμενες δυνάμεις. Την εμφάνιση του γερμανικού οικονομικού εθνικισμού. Την σύγκρουση των ΗΠΑ με την Μέρκελ. Όλα αυτά δεν τα αξιοποιεί προς όφελος της χώρας. Την υπερβαίνουν.
Ποιες κατά την ανάλυσή σας θα είναι οι πολιτικές εξελίξεις το επόμενο διάστημα: ανασχηματισμός; Πρόωρες εκλογές παρά τις διαψεύσεις από τον ίδιο τον πρωθυπουργό; Μήπως "καταπιεί" το μνημόνιο πολλές κυβερνήσεις;
Φοβάμαι μην προηγούμενα καταπιούν, όλοι αυτοί που μας κυβέρνησαν και θέλουν να κυβερνήσουν, εμάς και την χώρα. Η πολιτική αστάθεια προέρχεται από την μονόπλευρη λιτότητα. Την περικοπή μισθών και συντάξεων. Το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και την απαξίωση της μικρής ιδιοκτησίας. Τη συνεχή υποβάθμιση της καθημερινότητάς μας. Την απαξίωση των δημοκρατικών διαδικασιών και το πάγωμα των δικαιωμάτων της χώρας στα εθνικά ζητήματα σε αντίθεση με το διεθνές δίκαιο. Η πολιτική αστάθεια συνοδεύεται με σεναριογραφία για το μέλλον. Σενάρια που δείχνουν την άρρωστη ατμόσφαιρα της ελληνικής πολιτικής ζωής: στο επίκεντρό τους βρίσκονται πρόσωπα και όχι πολιτικές. Φοβάμαι ότι η σεναριογραφία καταπίνει την ανάγκη δημόσιας ουσιαστικής και δημιουργικής συζήτησης για το τι να κάνουμε. Στα κείμενά μου διατυπώνω προτάσεις για τα πιο θεμελιακά ζητήματα της χώρας. Προτιμώ να συζητώ για αυτές.
Συχνά γράφετε ότι στην Ελλάδα υπάρχει ένα σύστημα που περνά και μέσα από τα ΜΜΕ που προσπαθεί να μας πείσει ότι ποτέ δε φταίνε αυτοί που κυβερνούν, αλλά όλοι εμείς οι άλλοι;
Στην Ελλάδα καταγράφεται η ιστορικά πρωτοφανής ύβρης, να θεωρούνται υπεύθυνοι για την κρίση όχι αυτοί που μας έφεραν μέχρι εδώ, όχι οι πολιτικές, οικονομικές και επιχειρηματικές ελίτ, όχι οι «πνευματικοί ταγοί» και μεγαλοδημοσιογράφοι, αλλά οι συνταξιούχοι, οι μικροί επιχειρηματίες, οι μισθωτοί. Διαβάζω και ακούω να μας υποδεικνύουν τις δήθεν ευθύνες μας, πρώην υπουργοί οικονομικών, υφυπουργοί που απέτυχαν, τύποι που εξαφάνισαν τεράστια ποσά, ακόμα και αποτυχημένοι επιχειρηματίες. Κανένας τους δεν κάνει αυτοκριτική. Κανένας τους δεν σκέφτεται τρεις φορές πριν μας «υποδείξει και άλλα «αναγκαία μέτρα». Πριν αρχίσει και άλλο το κόψιμο επιδομάτων, συντάξεων, εφάπαξ και κατά προέκταση βαθύνει η ύφεση.
Θεωρείτε ότι ο Πρωθυπουργός υπέκυψε, σε κάποια συστήματα; Τι νομίζετε ως παλιός φίλος και στενός συνεργάτης του;
Η φιλία μου με τον Γ.Παπανδρέου στηριζόταν σε μια συναντίληψη ότι στην Ελλάδα η πολιτική πρέπει να είναι αυτόνομη από τα συμφέροντα. Να προωθεί μεγάλες αναπτυξιακές αλλαγές στη χώρα με σαφή περιφερειακή ειδίκευση. Να προασπίσει τους ταλαντούχους, δημιουργικούς, δυναμικούς και να οργανώσει τη συμμαχία τους με τους καταφρονεμένους που διαθέτουν επίσης ταλέντα και δυνατότητες. Ότι για να γίνουν τα προαναφερόμενα, θα πρέπει να σταματήσουν μερικές δεκάδες οικογένειες στην Ελλάδα να πίνουν το αίμα της οικονομίας και της κοινωνίας. Όλα αυτά, μετά το Πάσχα του 2009 όταν η κυβερνητική εξουσία έγινε ορατή, χαθήκαν. Ξανακούσατε να κάνει λόγο για αυτά και να το εννοεί;
Επιτρέψτε μου όμως την ερώτηση. Αν παραμένατε και μετά τις εκλογές στο επιτελείο του Γ. Παπανδρέου, όπως ήσασταν το 2007, τι θα του προτείνατε; Και εν τέλει, ποιος ο λόγος για τον οποίο δε σας συμβουλεύεται πια;
Είναι σαφές: ο πρωθυπουργός κέρδισε την εσωκομματική μάχη το 2007, νίκη που του έδωσε ηγετική αύρα, με άλλη πολιτική πρόταση και άλλους ανθρώπους από εκείνους με τους οποίους κυβερνά. Σήμερα προτιμά ανθρώπους που δεν τον ενοχλούν κριτικά και φροντίζουν «τις κοινωνικές σχέσεις τους». Για μερικούς από αυτούς ισχύει όσα σοφά λέει ο D’Holnach στο: «Η τέχνη της κοινωνικής αναρρίχησης. Δοκίμιο προς χρήση Αυλικών».
Συχνά μιλήσατε αυστηρά για το περιβάλλον του. Επειδή τους γνωρίζετε και έχετε συνεργαστεί μαζί τους, θεωρείτε ότι λαθεύουν ή κάτι άλλο συμβαίνει;
Νομίζω ότι υπάρχουν ικανοί άνθρωποι στην κυβέρνηση, αλλά «ανήκουν» σε ένα υπουργικό συμβούλιο που δυσλειτουργεί παρά τις πολλές συνεδριάσεις του. Επί παραδείγματι ουδέποτε έχει συζητηθεί σε αυτό η Εξωτερική Πολιτική της χώρας, ή έμαθαν για την υπόθεση των 50 δισεκατομμυρίων από τρίτους. Η κυβέρνηση δεν λειτουργεί δημοκρατικά. Το κοινοβούλιο δεν παράγει αποφάσεις που καλείται να εφαρμόσει η κυβέρνηση, αλλά εγκαλείται να ψηφίζει αποφάσεις που έχουν ληφθεί από εξωκοινοβουλευτικά συστήματα, ακόμα και του εξωτερικού. Υπάρχουν, βέβαια, και περιπτώσεις γύρο από τον πρωθυπουργό που δεν έχουν την ωριμότητα και την ικανότητα να ανταπεξέλθουν στα καθήκοντά τους και μάλιστα σε συνθήκες κρίσης. Οι χειρότεροι είναι ασφαλώς εκείνοι που έχουν θέσει τις όποιες ικανότητες τους στη διάθεση ισχυρών συμφερόντων και οι οποίοι νιώθουν μια εχθρότητα σε καθετί το λαϊκό. Που για αυτούς οι αγορές και οι κυρίαρχοι σε αυτές έχουν πάντα εξ’ορισμού δίκαιο.
Βάλλετε συχνά εναντίων εκείνων που δημιούργησαν την οικονομική κρίση στη χώρα και τώρα όπως λέτε, προτείνουν λύσεις που οδηγούν στην μακρόχρονη επιτήρησή της Ελλάδας. Για ποιους μιλάτε; Για ποια συμφέροντα;
Κυβερνητικά στελέχη, μαζί με τα «μέσα ενημέρωσης του μνημονίου», ειδικευμένα δικηγορικά γραφεία, στελέχη του Υπουργείου Οικονομικών, τροφοδοτούν με στοιχεία, προτάσεις και υποδείξεις τους 20 υπαλλήλους της Τρόικα που βρίσκονται στην Αθήνα και μετά μας εμφανίζουν τις απαιτήσεις των τοκογλύφων και των συμφερόντων που υπηρετούν ως «εθνική αναγκαιότητα», «μνημόνιο 1, 2, 3, 4». Και κανείς δεν μιλά για αυτά τα συστηματάκια. Διότι είναι πιο εύκολο να μιλά κανείς για την Μέρκελ, κριτική ασφαλώς απαραίτητη, παρά για τα συμφέροντα που κυριαρχούν στο εσωτερικό της χώρας.
Υπάρχει ακόμα έδαφος μέσα σε αυτήν την κρίση για κριτική στα θέματα της Παιδείας, της Έρευνας, της Κοινωνικής Πολιτικής;
Η κρίση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί λογιστικά. Χρειαζόμαστε σήμερα ένα πολιτικό σχέδιο. Το ζητούμενο είναι να ανοίξει ο δημόσιος δημοκρατικός διάλογος. Να ακουστούν προτάσεις και να συγκριθούν. Ανάλογα, η ανταγωνιστικότητα δεν μπορεί να προκύψει με μείωση μισθών και κοινωνικών δαπανών. Πάντα θα υπάρχουν φτωχότερες χώρες από εμάς. Χρειαζόμαστε αντίθετα μια πολιτική ειδίκευσης της χώρας που θα στηρίζεται στη γνώση, στην εκπαίδευση, στην έρευνα. Που θα την ειδικεύει σε τομείς υψηλής προστιθέμενης αξίας, άρα και υψηλότερων μισθών. Για να επιτευχθεί αυτό χρειαζόμαστε καλύτερα σχολεία, ερευνητικά κέντρα, ΑΕΙ. Η οριζόντια κλάδευση των δαπανών σε όλους τους τομείς όπως γίνεται σήμερα είναι μια ανόητη λογιστική. Δεν είναι πολιτική με μέλλον. Ας το καταλάβει η κυβέρνηση: Το να σπαταλά κανείς τα λεφτά του σε χρέη από χαρτοπαιξία δεν είναι το ίδιο με το να επενδύει στην μόρφωση των παιδειών του.
Υπάρχει όμως άλλος δρόμος κύριε Κοτζιά; Η Ελλάδα όπως ξέρετε είναι χώρα της ευρωζώνης και της ΕΕ και η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινής γνώμης δε ζητά αλλαγή αυτού του status...
Στο πρόσφατο βιβλίο μου για μια «Ενεργητική Εξωτερική Πολιτική» της Ελλάδας στον 21ο αιώνα (εκδόσεις Καστανιώτη) περιγράφω πολύ συστηματικά τις τρεις παραλλαγές εξωτερικής πολιτικής που υπάρχουν. Η μία είναι αυτή που κυριαρχεί σήμερα: παθητικότητα απέναντι στις παγκόσμιες αλλαγές και αγνόησή τους. Υποταγή στις επιλογές των ισχυρών. Η δεύτερη φωνάσκει τόσο δυνατότερα όσο λιγότερες είναι οι προτάσεις και σκέψεις της. Η τρίτη, αυτή που υπερασπίζουμε, είναι της Ενεργητικής Εξωτερικής Πολιτικής. Παλαιότερα το υπουργείο εξωτερικών είχε μια σαφή προγραμματικά διατυπωμένη πολιτική και πλαίσιο διαπραγμάτευσης. Σήμερα η κυβέρνηση πληρώνει άπειρους φίλους της προκειμένου να της εκπονήσουν σε τρία υπουργεία τρία διαφορετικά δόγματα. Το θέμα είναι να δέσει κανείς την πείρα με τη γνώση και αυτά με την τέχνη της πολιτικής και της διαπραγμάτευσης.Ιδιαίτερα ως προς την ΕΕ, χρειάζεται να υπάρξει ενεργητική αξιοποίηση των θέσεων που κατέχουμε σε αυτήν. Αν χρειαστεί ακόμα και με μια πολιτική άδειας καρέκλας, όπως έκανε η Γαλλία το 1966. Για αυτό επιμένω: ούτε φεύγουμε, ούτε μένουμε παθητικά στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη. Μένουμε για να πολεμήσουμε και να αξιοποιήσουμε όλα τα θεσμικά μας πλεονεκτήματα και δυνατότητες. Από το Βέτο και την πολιτική της «Αδειας Καρέκλας» μέχρι τις δικές μας αυθεντικές προτάσεις και συμμαχίες.
Είναι η επικράτηση των αγορών πρόβλημα μόνο για την Ελλάδα;
Προκειμένου να μπει μια χώρα σε τροχιά ανάπτυξης χρειάζεται ένας δημιουργικός παραγωγικός συντονισμός και συνεργασία ανάμεσα στην αγορά, τις τράπεζες και το δημόσιο. Στην περίπτωση της Ελλάδας το πρόβλημα είναι ότι κανείς από τους τρεις τομείς δεν λειτουργεί παραγωγικά. Επιπλέον, τράπεζες και αγορές επιδιώκουν να παραλύσουν και λεηλατήσουν τον δημόσιο τομέα. Το πιο εκπληκτικό: καταγράφονται επιχειρηματίες που λεηλατούν τις ίδιες τις επιχειρήσεις τους. Το φαινόμενο είναι αποκλειστικά ελληνικό: φτωχαίνουν οι επιχειρήσεις και πλουταίνουν οι ιδιοκτήτες τους!
Από την πλευρά σας αναφερθήκατε πρόσφατα στο κατά πόσο βιώνουμε κρίση κρατών ή κρίση τραπεζών. Που καταλήγετε;
Είναι απλό, η κρίση ξεκίνησε παγκοσμίως από ιδιωτικές επιχειρήσεις στον χρηματοπιστωτικό τομέα. Το κράτος παρενέβει προκειμένου να σώσει τις τράπεζες. Με αυτό τον τρόπο αύξησε τα ελλείμματα και το χρέος του. Απαξίωσε την περιουσία του. Στη συνέχεια οι τράπεζες που διασώθηκαν με δημόσια χρήματα οργάνωσαν την επίθεση στο δημόσιο και «ξέπληναν» τον εαυτό τους από τις ευθύνες τους. Ετσι φτάσαμε στην Ελλάδα για την δυσλειτουργία της οικονομίας να μην φταίνε οι πρώην και νυν υπουργοί οικονομικών και τα επιτελεία τους, οι ίδιοι οι επιχειρηματίες και οι τραπεζίτες, αλλά ο απλός δημόσιος υπάλληλος, ο συνταξιούχος και εκείνος που παλεύει για το μεροκάματο. Πρόκειται για ύβρη σε βάρος του λαού!
Μήπως στη σκακιέρα της διεθνούς σκηνής συνδέονται για την Ελλάδα οι εξελίξεις στην οικονομία με τις εξελίξεις στα εθνικά μας θέματα; Μήπως αναλάβομε δεσμεύσεις που ακόμα δε γνωρίζουμε;
Είναι σίγουρο, ότι η θέση της Ελλάδας έχει αδυνατήσει και κινδυνεύουν άμεσα εθνικά μας συμφέροντα. Δεν κουράζομαι να επαναλαμβάνω ότι στα εθνικά θέματα οι απώλειες κινδυνεύουν να έχουν μόνιμο χαρακτήρα ή να υποσκάπτουν την ίδια την ειρήνη. Για αυτό θα πρέπει να πάψει η κυβέρνηση να ανέχεται τις προκλήσεις από όπου αυτές προέρχονται. Δεν γίνεται να στηρίζεται η πολιτική μας στο διεθνές δίκαιο και να δεχόμαστε την μη εφαρμογή του στην αυλή μας. Να ανέχεται η κυβέρνηση να περιπολεί το τουρκικό πολεμικό ναυτικό στην Ελληνική ΑΟΖ κάτω από το Καστελόριζο, να διώχνει από την ελληνική ΑΟΖ πλοία τρίτων χωρών δηλώνοντας ότι αυτή είναι τουρκική ΑΟΖ. Διότι εδώ αυτό σημαίνει ότι από το πάγωμα των δικαιωμάτων μας οδεύουμε στην εμφάνισή τους ως δικαιώματα της Τουρκίας. Σίγουρο είναι, επίσης, ότι η χώρα έχει απολέσει την εθνική της κυριαρχία και κινδυνεύομε ο σκληρός πυρήνας της εξωτερικής μας πολιτικής να ελέγχεται και να γίνεται διαχείριση προβλημάτων από την τρόικα με όσα αρνητικά κάτι τέτοιο μπορεί να συνεπάγεται, Αλλά και αυτά «Διαφεύγουν» κυβέρνησης και ισχυρών συμφερόντων.
Ποια θεωρείται ότι είναι η αιτία - ή οι αιτίες - που η ΝΔ ή άλλες αντιμνημονιακές δυνάμεις δεν διαθέτουν επαρκή δυναμική;
Η ΝΔ έχει πρόβλημα, διότι δεν δείχνει να έχει μια σταθερότητα στην πολιτική της. Δείχνει να μην αντιστέκεται επαρκώς σε πιέσεις από το εξωτερικό και από ορισμένα τραπεζικά συμφέροντα. Πολλά στελέχη της μιλούνε διαφορετικές γλώσσες. Ο κόσμος ενοχλείται από την άναρχη πολυφωνία που είναι το αντίθετο από τον οργανωμένο δημοκρατικά πλουραλισμό απόψεων. Αυτή η ίδια αναρχία βρίσκεται εμποτισμένη και στις συμπεριφορές της αριστεράς.Δυστυχώς στην εποχή της κρίση εμφανίζονται πολλά «εγώ» και λίγα «εμείς». Μάλιστα αυτά τα εγωπαθή «εγώ» δείχνουν να μην μπορούν να διατυπώσουν ουσιαστικές πολιτικές προτάσεις.
Συνέντευξή στον "Τύπο της Κυριακής"
Μετά την άτυπη Σύνοδο Κορυφής η κυβέρνηση μιλά για αποφάσεις διασφάλισης της Ελλάδας και μήνυμα «που εστάλη» στις αγορές. Συμμερίζεστε την αισιοδοξία της κυβέρνησης;
Η Ελλάδα πλήρωσε πολύ ακριβά τις παραλήψεις της διαπραγμάτευσης το 2010. Θα μπορούσε να είχε λάβει χαμηλότερο επιτόκιο και μεγαλύτερο χρονοδιάγραμμα τότε. Χωρίς τα σημερινά ανταλλάγματα. Η συμφωνία που έγινε στην πρόσφατη Σύνοδο, όχι μόνο παράγει μεγάλο κοινωνικό και οικονομικό κόστος, αλλά εκείνο που πρωτίστως κάνει είναι να διασφαλίζει τα συμφέροντα των τοκογλύφων δανειστών μας με εγγύηση την περιουσία μας. Απέκτησαν το δικαίωμα ακόμα και να μας ορίζουν το πότε και πώς μπορούμε να «αυτοκτονήσουμε», δηλαδή την Ελεγχόμενη Χρεοκοπία. Διασφάλισαν τον έλεγχο της χώρας και της οικονομίας της καθώς και την εξευτελιστική εξαγορά των σημαντικότερων ιδιοκτησιών του ελληνικού δημοσίου. Παραδόξως όλα αυτά «διαφεύγουν» της κυβέρνησης.
Εχετε συχνά θέσει δημοσίως το ερώτημα αν και κατά πόσο καταλαβαίνει η κυβέρνηση ή τη συμφέρει α μην "καταλαβαίνει"; Ποια είναι η εκτίμησή σας;
Θα έλεγα ότι ο νους και η καρδιά της κυβέρνησης είναι α) ένα μίγμα συμφερόντων που υπηρετεί, β) λανθασμένης αίσθησης αποστολής, γ) ανικανότητας, καθώς και δ) έλλειψης πολιτικής στρατηγικής. Ορισμένα τμήματα της ακολουθούν μια πολιτική εξυπηρέτησης της χώρας. Όμως, άλλα τμήματα, σε σημαντικότερες θέσεις, έχουν μετατραπεί σε διεκπαιρεωτή ισχυρών συμφερόντων. Τα τελευταία είναι τόσο «πεινασμένα» για αίμα και κέρδη στην εποχή της κρίσης που απαιτούν η κυβέρνηση να γίνει ακόμα πιο σκληρή. Ορισμένα, τέλος, αρέσκονται να το παίζουν εξουσία και να μας τυραννάνε τη ζωή.Της κυβέρνησης της λείπουν οι απαραίτητες υποδομές επεξεργασίας στρατηγικής. Δεν διαθέτει επαρκείς οικονομετρικές μελέτες. Δεν έχει ένα σχέδιο εξωτερικής πολιτικής (απλά πληρώνει τους ίδιους και τους ίδιους να ετοιμάζουν τα ίδια και τα ίδια). Δείχνει να μην κατανοεί τις αλλαγές που συντελούνται στον κόσμο. Τις νέες δυνατότητες ως προς τις αναδυόμενες δυνάμεις. Την εμφάνιση του γερμανικού οικονομικού εθνικισμού. Την σύγκρουση των ΗΠΑ με την Μέρκελ. Όλα αυτά δεν τα αξιοποιεί προς όφελος της χώρας. Την υπερβαίνουν.
Ποιες κατά την ανάλυσή σας θα είναι οι πολιτικές εξελίξεις το επόμενο διάστημα: ανασχηματισμός; Πρόωρες εκλογές παρά τις διαψεύσεις από τον ίδιο τον πρωθυπουργό; Μήπως "καταπιεί" το μνημόνιο πολλές κυβερνήσεις;
Φοβάμαι μην προηγούμενα καταπιούν, όλοι αυτοί που μας κυβέρνησαν και θέλουν να κυβερνήσουν, εμάς και την χώρα. Η πολιτική αστάθεια προέρχεται από την μονόπλευρη λιτότητα. Την περικοπή μισθών και συντάξεων. Το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και την απαξίωση της μικρής ιδιοκτησίας. Τη συνεχή υποβάθμιση της καθημερινότητάς μας. Την απαξίωση των δημοκρατικών διαδικασιών και το πάγωμα των δικαιωμάτων της χώρας στα εθνικά ζητήματα σε αντίθεση με το διεθνές δίκαιο. Η πολιτική αστάθεια συνοδεύεται με σεναριογραφία για το μέλλον. Σενάρια που δείχνουν την άρρωστη ατμόσφαιρα της ελληνικής πολιτικής ζωής: στο επίκεντρό τους βρίσκονται πρόσωπα και όχι πολιτικές. Φοβάμαι ότι η σεναριογραφία καταπίνει την ανάγκη δημόσιας ουσιαστικής και δημιουργικής συζήτησης για το τι να κάνουμε. Στα κείμενά μου διατυπώνω προτάσεις για τα πιο θεμελιακά ζητήματα της χώρας. Προτιμώ να συζητώ για αυτές.
Συχνά γράφετε ότι στην Ελλάδα υπάρχει ένα σύστημα που περνά και μέσα από τα ΜΜΕ που προσπαθεί να μας πείσει ότι ποτέ δε φταίνε αυτοί που κυβερνούν, αλλά όλοι εμείς οι άλλοι;
Στην Ελλάδα καταγράφεται η ιστορικά πρωτοφανής ύβρης, να θεωρούνται υπεύθυνοι για την κρίση όχι αυτοί που μας έφεραν μέχρι εδώ, όχι οι πολιτικές, οικονομικές και επιχειρηματικές ελίτ, όχι οι «πνευματικοί ταγοί» και μεγαλοδημοσιογράφοι, αλλά οι συνταξιούχοι, οι μικροί επιχειρηματίες, οι μισθωτοί. Διαβάζω και ακούω να μας υποδεικνύουν τις δήθεν ευθύνες μας, πρώην υπουργοί οικονομικών, υφυπουργοί που απέτυχαν, τύποι που εξαφάνισαν τεράστια ποσά, ακόμα και αποτυχημένοι επιχειρηματίες. Κανένας τους δεν κάνει αυτοκριτική. Κανένας τους δεν σκέφτεται τρεις φορές πριν μας «υποδείξει και άλλα «αναγκαία μέτρα». Πριν αρχίσει και άλλο το κόψιμο επιδομάτων, συντάξεων, εφάπαξ και κατά προέκταση βαθύνει η ύφεση.
Θεωρείτε ότι ο Πρωθυπουργός υπέκυψε, σε κάποια συστήματα; Τι νομίζετε ως παλιός φίλος και στενός συνεργάτης του;
Η φιλία μου με τον Γ.Παπανδρέου στηριζόταν σε μια συναντίληψη ότι στην Ελλάδα η πολιτική πρέπει να είναι αυτόνομη από τα συμφέροντα. Να προωθεί μεγάλες αναπτυξιακές αλλαγές στη χώρα με σαφή περιφερειακή ειδίκευση. Να προασπίσει τους ταλαντούχους, δημιουργικούς, δυναμικούς και να οργανώσει τη συμμαχία τους με τους καταφρονεμένους που διαθέτουν επίσης ταλέντα και δυνατότητες. Ότι για να γίνουν τα προαναφερόμενα, θα πρέπει να σταματήσουν μερικές δεκάδες οικογένειες στην Ελλάδα να πίνουν το αίμα της οικονομίας και της κοινωνίας. Όλα αυτά, μετά το Πάσχα του 2009 όταν η κυβερνητική εξουσία έγινε ορατή, χαθήκαν. Ξανακούσατε να κάνει λόγο για αυτά και να το εννοεί;
Επιτρέψτε μου όμως την ερώτηση. Αν παραμένατε και μετά τις εκλογές στο επιτελείο του Γ. Παπανδρέου, όπως ήσασταν το 2007, τι θα του προτείνατε; Και εν τέλει, ποιος ο λόγος για τον οποίο δε σας συμβουλεύεται πια;
Είναι σαφές: ο πρωθυπουργός κέρδισε την εσωκομματική μάχη το 2007, νίκη που του έδωσε ηγετική αύρα, με άλλη πολιτική πρόταση και άλλους ανθρώπους από εκείνους με τους οποίους κυβερνά. Σήμερα προτιμά ανθρώπους που δεν τον ενοχλούν κριτικά και φροντίζουν «τις κοινωνικές σχέσεις τους». Για μερικούς από αυτούς ισχύει όσα σοφά λέει ο D’Holnach στο: «Η τέχνη της κοινωνικής αναρρίχησης. Δοκίμιο προς χρήση Αυλικών».
Συχνά μιλήσατε αυστηρά για το περιβάλλον του. Επειδή τους γνωρίζετε και έχετε συνεργαστεί μαζί τους, θεωρείτε ότι λαθεύουν ή κάτι άλλο συμβαίνει;
Νομίζω ότι υπάρχουν ικανοί άνθρωποι στην κυβέρνηση, αλλά «ανήκουν» σε ένα υπουργικό συμβούλιο που δυσλειτουργεί παρά τις πολλές συνεδριάσεις του. Επί παραδείγματι ουδέποτε έχει συζητηθεί σε αυτό η Εξωτερική Πολιτική της χώρας, ή έμαθαν για την υπόθεση των 50 δισεκατομμυρίων από τρίτους. Η κυβέρνηση δεν λειτουργεί δημοκρατικά. Το κοινοβούλιο δεν παράγει αποφάσεις που καλείται να εφαρμόσει η κυβέρνηση, αλλά εγκαλείται να ψηφίζει αποφάσεις που έχουν ληφθεί από εξωκοινοβουλευτικά συστήματα, ακόμα και του εξωτερικού. Υπάρχουν, βέβαια, και περιπτώσεις γύρο από τον πρωθυπουργό που δεν έχουν την ωριμότητα και την ικανότητα να ανταπεξέλθουν στα καθήκοντά τους και μάλιστα σε συνθήκες κρίσης. Οι χειρότεροι είναι ασφαλώς εκείνοι που έχουν θέσει τις όποιες ικανότητες τους στη διάθεση ισχυρών συμφερόντων και οι οποίοι νιώθουν μια εχθρότητα σε καθετί το λαϊκό. Που για αυτούς οι αγορές και οι κυρίαρχοι σε αυτές έχουν πάντα εξ’ορισμού δίκαιο.
Βάλλετε συχνά εναντίων εκείνων που δημιούργησαν την οικονομική κρίση στη χώρα και τώρα όπως λέτε, προτείνουν λύσεις που οδηγούν στην μακρόχρονη επιτήρησή της Ελλάδας. Για ποιους μιλάτε; Για ποια συμφέροντα;
Κυβερνητικά στελέχη, μαζί με τα «μέσα ενημέρωσης του μνημονίου», ειδικευμένα δικηγορικά γραφεία, στελέχη του Υπουργείου Οικονομικών, τροφοδοτούν με στοιχεία, προτάσεις και υποδείξεις τους 20 υπαλλήλους της Τρόικα που βρίσκονται στην Αθήνα και μετά μας εμφανίζουν τις απαιτήσεις των τοκογλύφων και των συμφερόντων που υπηρετούν ως «εθνική αναγκαιότητα», «μνημόνιο 1, 2, 3, 4». Και κανείς δεν μιλά για αυτά τα συστηματάκια. Διότι είναι πιο εύκολο να μιλά κανείς για την Μέρκελ, κριτική ασφαλώς απαραίτητη, παρά για τα συμφέροντα που κυριαρχούν στο εσωτερικό της χώρας.
Υπάρχει ακόμα έδαφος μέσα σε αυτήν την κρίση για κριτική στα θέματα της Παιδείας, της Έρευνας, της Κοινωνικής Πολιτικής;
Η κρίση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί λογιστικά. Χρειαζόμαστε σήμερα ένα πολιτικό σχέδιο. Το ζητούμενο είναι να ανοίξει ο δημόσιος δημοκρατικός διάλογος. Να ακουστούν προτάσεις και να συγκριθούν. Ανάλογα, η ανταγωνιστικότητα δεν μπορεί να προκύψει με μείωση μισθών και κοινωνικών δαπανών. Πάντα θα υπάρχουν φτωχότερες χώρες από εμάς. Χρειαζόμαστε αντίθετα μια πολιτική ειδίκευσης της χώρας που θα στηρίζεται στη γνώση, στην εκπαίδευση, στην έρευνα. Που θα την ειδικεύει σε τομείς υψηλής προστιθέμενης αξίας, άρα και υψηλότερων μισθών. Για να επιτευχθεί αυτό χρειαζόμαστε καλύτερα σχολεία, ερευνητικά κέντρα, ΑΕΙ. Η οριζόντια κλάδευση των δαπανών σε όλους τους τομείς όπως γίνεται σήμερα είναι μια ανόητη λογιστική. Δεν είναι πολιτική με μέλλον. Ας το καταλάβει η κυβέρνηση: Το να σπαταλά κανείς τα λεφτά του σε χρέη από χαρτοπαιξία δεν είναι το ίδιο με το να επενδύει στην μόρφωση των παιδειών του.
Υπάρχει όμως άλλος δρόμος κύριε Κοτζιά; Η Ελλάδα όπως ξέρετε είναι χώρα της ευρωζώνης και της ΕΕ και η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινής γνώμης δε ζητά αλλαγή αυτού του status...
Στο πρόσφατο βιβλίο μου για μια «Ενεργητική Εξωτερική Πολιτική» της Ελλάδας στον 21ο αιώνα (εκδόσεις Καστανιώτη) περιγράφω πολύ συστηματικά τις τρεις παραλλαγές εξωτερικής πολιτικής που υπάρχουν. Η μία είναι αυτή που κυριαρχεί σήμερα: παθητικότητα απέναντι στις παγκόσμιες αλλαγές και αγνόησή τους. Υποταγή στις επιλογές των ισχυρών. Η δεύτερη φωνάσκει τόσο δυνατότερα όσο λιγότερες είναι οι προτάσεις και σκέψεις της. Η τρίτη, αυτή που υπερασπίζουμε, είναι της Ενεργητικής Εξωτερικής Πολιτικής. Παλαιότερα το υπουργείο εξωτερικών είχε μια σαφή προγραμματικά διατυπωμένη πολιτική και πλαίσιο διαπραγμάτευσης. Σήμερα η κυβέρνηση πληρώνει άπειρους φίλους της προκειμένου να της εκπονήσουν σε τρία υπουργεία τρία διαφορετικά δόγματα. Το θέμα είναι να δέσει κανείς την πείρα με τη γνώση και αυτά με την τέχνη της πολιτικής και της διαπραγμάτευσης.Ιδιαίτερα ως προς την ΕΕ, χρειάζεται να υπάρξει ενεργητική αξιοποίηση των θέσεων που κατέχουμε σε αυτήν. Αν χρειαστεί ακόμα και με μια πολιτική άδειας καρέκλας, όπως έκανε η Γαλλία το 1966. Για αυτό επιμένω: ούτε φεύγουμε, ούτε μένουμε παθητικά στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη. Μένουμε για να πολεμήσουμε και να αξιοποιήσουμε όλα τα θεσμικά μας πλεονεκτήματα και δυνατότητες. Από το Βέτο και την πολιτική της «Αδειας Καρέκλας» μέχρι τις δικές μας αυθεντικές προτάσεις και συμμαχίες.
Είναι η επικράτηση των αγορών πρόβλημα μόνο για την Ελλάδα;
Προκειμένου να μπει μια χώρα σε τροχιά ανάπτυξης χρειάζεται ένας δημιουργικός παραγωγικός συντονισμός και συνεργασία ανάμεσα στην αγορά, τις τράπεζες και το δημόσιο. Στην περίπτωση της Ελλάδας το πρόβλημα είναι ότι κανείς από τους τρεις τομείς δεν λειτουργεί παραγωγικά. Επιπλέον, τράπεζες και αγορές επιδιώκουν να παραλύσουν και λεηλατήσουν τον δημόσιο τομέα. Το πιο εκπληκτικό: καταγράφονται επιχειρηματίες που λεηλατούν τις ίδιες τις επιχειρήσεις τους. Το φαινόμενο είναι αποκλειστικά ελληνικό: φτωχαίνουν οι επιχειρήσεις και πλουταίνουν οι ιδιοκτήτες τους!
Από την πλευρά σας αναφερθήκατε πρόσφατα στο κατά πόσο βιώνουμε κρίση κρατών ή κρίση τραπεζών. Που καταλήγετε;
Είναι απλό, η κρίση ξεκίνησε παγκοσμίως από ιδιωτικές επιχειρήσεις στον χρηματοπιστωτικό τομέα. Το κράτος παρενέβει προκειμένου να σώσει τις τράπεζες. Με αυτό τον τρόπο αύξησε τα ελλείμματα και το χρέος του. Απαξίωσε την περιουσία του. Στη συνέχεια οι τράπεζες που διασώθηκαν με δημόσια χρήματα οργάνωσαν την επίθεση στο δημόσιο και «ξέπληναν» τον εαυτό τους από τις ευθύνες τους. Ετσι φτάσαμε στην Ελλάδα για την δυσλειτουργία της οικονομίας να μην φταίνε οι πρώην και νυν υπουργοί οικονομικών και τα επιτελεία τους, οι ίδιοι οι επιχειρηματίες και οι τραπεζίτες, αλλά ο απλός δημόσιος υπάλληλος, ο συνταξιούχος και εκείνος που παλεύει για το μεροκάματο. Πρόκειται για ύβρη σε βάρος του λαού!
Μήπως στη σκακιέρα της διεθνούς σκηνής συνδέονται για την Ελλάδα οι εξελίξεις στην οικονομία με τις εξελίξεις στα εθνικά μας θέματα; Μήπως αναλάβομε δεσμεύσεις που ακόμα δε γνωρίζουμε;
Είναι σίγουρο, ότι η θέση της Ελλάδας έχει αδυνατήσει και κινδυνεύουν άμεσα εθνικά μας συμφέροντα. Δεν κουράζομαι να επαναλαμβάνω ότι στα εθνικά θέματα οι απώλειες κινδυνεύουν να έχουν μόνιμο χαρακτήρα ή να υποσκάπτουν την ίδια την ειρήνη. Για αυτό θα πρέπει να πάψει η κυβέρνηση να ανέχεται τις προκλήσεις από όπου αυτές προέρχονται. Δεν γίνεται να στηρίζεται η πολιτική μας στο διεθνές δίκαιο και να δεχόμαστε την μη εφαρμογή του στην αυλή μας. Να ανέχεται η κυβέρνηση να περιπολεί το τουρκικό πολεμικό ναυτικό στην Ελληνική ΑΟΖ κάτω από το Καστελόριζο, να διώχνει από την ελληνική ΑΟΖ πλοία τρίτων χωρών δηλώνοντας ότι αυτή είναι τουρκική ΑΟΖ. Διότι εδώ αυτό σημαίνει ότι από το πάγωμα των δικαιωμάτων μας οδεύουμε στην εμφάνισή τους ως δικαιώματα της Τουρκίας. Σίγουρο είναι, επίσης, ότι η χώρα έχει απολέσει την εθνική της κυριαρχία και κινδυνεύομε ο σκληρός πυρήνας της εξωτερικής μας πολιτικής να ελέγχεται και να γίνεται διαχείριση προβλημάτων από την τρόικα με όσα αρνητικά κάτι τέτοιο μπορεί να συνεπάγεται, Αλλά και αυτά «Διαφεύγουν» κυβέρνησης και ισχυρών συμφερόντων.
Ποια θεωρείται ότι είναι η αιτία - ή οι αιτίες - που η ΝΔ ή άλλες αντιμνημονιακές δυνάμεις δεν διαθέτουν επαρκή δυναμική;
Η ΝΔ έχει πρόβλημα, διότι δεν δείχνει να έχει μια σταθερότητα στην πολιτική της. Δείχνει να μην αντιστέκεται επαρκώς σε πιέσεις από το εξωτερικό και από ορισμένα τραπεζικά συμφέροντα. Πολλά στελέχη της μιλούνε διαφορετικές γλώσσες. Ο κόσμος ενοχλείται από την άναρχη πολυφωνία που είναι το αντίθετο από τον οργανωμένο δημοκρατικά πλουραλισμό απόψεων. Αυτή η ίδια αναρχία βρίσκεται εμποτισμένη και στις συμπεριφορές της αριστεράς.Δυστυχώς στην εποχή της κρίση εμφανίζονται πολλά «εγώ» και λίγα «εμείς». Μάλιστα αυτά τα εγωπαθή «εγώ» δείχνουν να μην μπορούν να διατυπώσουν ουσιαστικές πολιτικές προτάσεις.
όλα αυτά από έναν πρόσφατο συνεργάτη του ΓΑΠ.
http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2011/03/blog-post_1310.html
QUOTE
Απλά μαθήματα ερμηνείας συμφωνιών
του Νίκου Κοτζιά
Η κυβέρνηση επέστρεψε από τις Βρυξέλλες με την προοπτική μείωσης του επιτοκίου κατά 1%, χρονικής επιμήκυνσης της αποπληρωμής των δανείων...
των 110 δισεκατομμυρίων και πιθανής ενίσχυσης του μηχανισμού εξαγοράς ελληνικών ομόλογων. Εάν αυτά είχαν συμφωνηθεί πέρσι, σίγουρα θα ήμασταν σε καλύτερη κατάσταση. Μόνο που σήμερα δεν επαρκούν για να βγει η Ελλάδα από τα χρηματοπιστωτικά της προβλήματα. Και το κυριότερο, το αντίτιμο που καλείται να πληρώσει είναι πολύ ψηλό. Η πιο πάνω εκτίμηση στηρίζεται σε μια νηφάλια και όχι προπαγανδιστική ερμηνεία των αποτελεσμάτων που υπήρξαν στην σύνοδο κορυφής της Ευρωζώνης την προηγούμενη εβδομάδα. Και να γιατί:
Α) Η κυβέρνηση, προκειμένου να γλυτώσει ένα τμήμα των άμεσων τόκων, έδωσε ως αντάλλαγμα δεκάδες δισεκατομμύρια. Τόσο σε υποτιμώμενη δημόσια περιουσία που θα ξεπουλήσει, όσο και στα αντιλαϊκά μέτρα που συμφώνησε να λάβει. Επιπλέον, είναι άλλο να πουλά κανείς με νηφαλιότητα περιουσία και άλλο υπό διεθνή πίεση και έλεγχο. Σε συνθήκες, δηλαδή, που θα γνωρίζει ο υποψήφιος αγοραστής ότι η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να πουλήσει ακόμα και όσο-όσο προκειμένου να «λάβει την επόμενη δόση».
Β) Ουσιαστικά η κυβέρνηση «συμφώνησε» μέτρα που διαφορετικά δεν θα μπορούσε να περάσει άμεσα η ίδια στην Ελληνική κοινωνία. Τα μέτρα αυτά είναι μέτρα προστασίας των τραπεζών στην χώρα και άγριας ανακατανομής εισοδήματος σε βάρος των μισθωτών και των μεσαίων στρωμάτων.
Γ) Η κυβέρνηση βάζει το ελληνικό δημόσιο και τους μισθωτούς να πληρώσουν δεκάδες δισεκατομμύρια προκειμένου να διορθώσει με καθυστέρηση και όχι με τον καλύτερο τρόπο τις αρχικές παραλήψεις στη διαπραγμάτευσή της πριν ένα χρόνο. Αν πριν ένα χρόνο είχε απαιτήσει χαμηλότερο επιτόκιο και μεγαλύτερο χρονοδιάγραμμα αποπληρωμής, δεν θα είχε ανάγκη να δίνει σήμερα τέτοια σημαντικά ανταλλάγματα.
Δ) Τότε, πριν ένα χρόνο, οι δανειστές της Ελλάδας ήταν σε χειρότερη θέση. Το τραπεζικό σύστημα της Γερμανίας κινδύνευε με αποσταθεροποίηση αν η Ελλάδα δεν πλήρωνε κανονικά τα χρέη της. Αυτό ισχύει σήμερα λιγότερο, αφού στο ενδιάμεσο διάστημα, οι αδύνατες γερμανικές τράπεζες μπόρεσαν και πάρκαραν σε τρίτους τα ελληνικά ομόλογα. Του χρόνου που θα εξακολουθήσει να μην βγαίνουν οι αριθμοί, η Ελλάδα θα έχει απολέσει το ισχυρότερο διαπραγματευτικό της χαρτί, δηλαδή, τη δυνατότητα να συμπαρασύρει τους δανειστές της αν αυτοί θελήσουν να την σπρώξουν στον γκρεμό. Ακόμα και η αυτοκτονία της, ή αλλιώς χρεοκοπία, θα έχει περιέλθει, με τις τωρινές αποφάσεις, στα χέρια των δανειστών της που θα την ελέγχουν. Κατά συνέπεια, ο χρόνος δεν δουλεύει για την Ελλάδα, αλλά για τους δανειστές της.
Ε) Η Ελλάδα θα ξεπουλήσει δημόσια περιουσία και δημοκρατικά – κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων, ενώ δεν διασφάλισε κάποιο πακέτο αναπτυξιακού χαρακτήρα. Με άλλα λόγια η ύφεση θα συνεχίσει και κατά προέκταση θα συνεχίζει να σωρεύει η Ελλάδα χρέος.
Στ) Η προπαγάνδα της Ελληνικής κυβέρνησης, εμφάνισε την Ιρλανδία να μην πετυχαίνει την μείωση των τόκων όπως η Ελλάδα. Στην πραγματικότητα η Ελλάδα είναι η κολοβή αλεπού της ιστορίας. Αντί να κάνει κοινό μέτωπο με την Ιρλανδία, να διαπραγματευτεί σκληρά και να αναβάλλει τις αποφάσεις προκειμένου να υπάρξει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, παρέδωσε μερικά ακόμα κλειδιά της χώρας για να πάρει αυτό που έτσι και αλλιώς θα έπαιρνε και όφειλε να διασφαλίσει πριν ένα χρόνο.
Συμπέρασμα το σημερινό κόστος της Ελλάδας για την κακή διαπραγμάτευση πριν ένα χρόνο είναι υπέρμετρα μεγάλο. Και δυστυχώς όπως είχα δίκαιο όταν πριν ένα χρόνο έλεγα ότι δεν πρόκειται να βγει το χρέος με τα συμφωνηθέντα επιτόκια και χρονοδιαγράμματα, έτσι δεν θα βγει αυτό και με τις νέες συμφωνίες. Ταυτόχρονα δε,παραμένει το κεντρικό ερώτημα: η κυβέρνηση δεν καταλαβαίνει ή είναι αποφασισμένη να τα δώσει όλα φτηνά προκειμένου να εξυπηρετήσει την ντόπια και διεθνή τοκογλυφία καθώς και την εσωτερική διαπλοκή;
του Νίκου Κοτζιά
Η κυβέρνηση επέστρεψε από τις Βρυξέλλες με την προοπτική μείωσης του επιτοκίου κατά 1%, χρονικής επιμήκυνσης της αποπληρωμής των δανείων...
των 110 δισεκατομμυρίων και πιθανής ενίσχυσης του μηχανισμού εξαγοράς ελληνικών ομόλογων. Εάν αυτά είχαν συμφωνηθεί πέρσι, σίγουρα θα ήμασταν σε καλύτερη κατάσταση. Μόνο που σήμερα δεν επαρκούν για να βγει η Ελλάδα από τα χρηματοπιστωτικά της προβλήματα. Και το κυριότερο, το αντίτιμο που καλείται να πληρώσει είναι πολύ ψηλό. Η πιο πάνω εκτίμηση στηρίζεται σε μια νηφάλια και όχι προπαγανδιστική ερμηνεία των αποτελεσμάτων που υπήρξαν στην σύνοδο κορυφής της Ευρωζώνης την προηγούμενη εβδομάδα. Και να γιατί:
Α) Η κυβέρνηση, προκειμένου να γλυτώσει ένα τμήμα των άμεσων τόκων, έδωσε ως αντάλλαγμα δεκάδες δισεκατομμύρια. Τόσο σε υποτιμώμενη δημόσια περιουσία που θα ξεπουλήσει, όσο και στα αντιλαϊκά μέτρα που συμφώνησε να λάβει. Επιπλέον, είναι άλλο να πουλά κανείς με νηφαλιότητα περιουσία και άλλο υπό διεθνή πίεση και έλεγχο. Σε συνθήκες, δηλαδή, που θα γνωρίζει ο υποψήφιος αγοραστής ότι η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να πουλήσει ακόμα και όσο-όσο προκειμένου να «λάβει την επόμενη δόση».
Β) Ουσιαστικά η κυβέρνηση «συμφώνησε» μέτρα που διαφορετικά δεν θα μπορούσε να περάσει άμεσα η ίδια στην Ελληνική κοινωνία. Τα μέτρα αυτά είναι μέτρα προστασίας των τραπεζών στην χώρα και άγριας ανακατανομής εισοδήματος σε βάρος των μισθωτών και των μεσαίων στρωμάτων.
Γ) Η κυβέρνηση βάζει το ελληνικό δημόσιο και τους μισθωτούς να πληρώσουν δεκάδες δισεκατομμύρια προκειμένου να διορθώσει με καθυστέρηση και όχι με τον καλύτερο τρόπο τις αρχικές παραλήψεις στη διαπραγμάτευσή της πριν ένα χρόνο. Αν πριν ένα χρόνο είχε απαιτήσει χαμηλότερο επιτόκιο και μεγαλύτερο χρονοδιάγραμμα αποπληρωμής, δεν θα είχε ανάγκη να δίνει σήμερα τέτοια σημαντικά ανταλλάγματα.
Δ) Τότε, πριν ένα χρόνο, οι δανειστές της Ελλάδας ήταν σε χειρότερη θέση. Το τραπεζικό σύστημα της Γερμανίας κινδύνευε με αποσταθεροποίηση αν η Ελλάδα δεν πλήρωνε κανονικά τα χρέη της. Αυτό ισχύει σήμερα λιγότερο, αφού στο ενδιάμεσο διάστημα, οι αδύνατες γερμανικές τράπεζες μπόρεσαν και πάρκαραν σε τρίτους τα ελληνικά ομόλογα. Του χρόνου που θα εξακολουθήσει να μην βγαίνουν οι αριθμοί, η Ελλάδα θα έχει απολέσει το ισχυρότερο διαπραγματευτικό της χαρτί, δηλαδή, τη δυνατότητα να συμπαρασύρει τους δανειστές της αν αυτοί θελήσουν να την σπρώξουν στον γκρεμό. Ακόμα και η αυτοκτονία της, ή αλλιώς χρεοκοπία, θα έχει περιέλθει, με τις τωρινές αποφάσεις, στα χέρια των δανειστών της που θα την ελέγχουν. Κατά συνέπεια, ο χρόνος δεν δουλεύει για την Ελλάδα, αλλά για τους δανειστές της.
Ε) Η Ελλάδα θα ξεπουλήσει δημόσια περιουσία και δημοκρατικά – κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων, ενώ δεν διασφάλισε κάποιο πακέτο αναπτυξιακού χαρακτήρα. Με άλλα λόγια η ύφεση θα συνεχίσει και κατά προέκταση θα συνεχίζει να σωρεύει η Ελλάδα χρέος.
Στ) Η προπαγάνδα της Ελληνικής κυβέρνησης, εμφάνισε την Ιρλανδία να μην πετυχαίνει την μείωση των τόκων όπως η Ελλάδα. Στην πραγματικότητα η Ελλάδα είναι η κολοβή αλεπού της ιστορίας. Αντί να κάνει κοινό μέτωπο με την Ιρλανδία, να διαπραγματευτεί σκληρά και να αναβάλλει τις αποφάσεις προκειμένου να υπάρξει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, παρέδωσε μερικά ακόμα κλειδιά της χώρας για να πάρει αυτό που έτσι και αλλιώς θα έπαιρνε και όφειλε να διασφαλίσει πριν ένα χρόνο.
Συμπέρασμα το σημερινό κόστος της Ελλάδας για την κακή διαπραγμάτευση πριν ένα χρόνο είναι υπέρμετρα μεγάλο. Και δυστυχώς όπως είχα δίκαιο όταν πριν ένα χρόνο έλεγα ότι δεν πρόκειται να βγει το χρέος με τα συμφωνηθέντα επιτόκια και χρονοδιαγράμματα, έτσι δεν θα βγει αυτό και με τις νέες συμφωνίες. Ταυτόχρονα δε,παραμένει το κεντρικό ερώτημα: η κυβέρνηση δεν καταλαβαίνει ή είναι αποφασισμένη να τα δώσει όλα φτηνά προκειμένου να εξυπηρετήσει την ντόπια και διεθνή τοκογλυφία καθώς και την εσωτερική διαπλοκή;
http://udemand.wordpress.com/2011/03/23/%C...F%CF%82-%CE%B7/
Πως "χτίστηκε" κομμάτι κομμάτι το "μαζί τα φάγαμε"...
Πως "χτίστηκε" κομμάτι κομμάτι το "μαζί τα φάγαμε"...
http://epirusgate.blogspot.com/2011/03/blog-post_6784.html
Του Νίκου Κοτζιά
Η κυβέρνηση συνεχίζει να κάνει κακές διαπραγματεύσεις. Να έχει στο μυαλό της τα συμφέροντα των λίγων. Να προωθεί την βίαια ανακατανομή εισοδημάτων και περιουσιών σε βάρος των πολλών, μισθωτών, συνταξιούχων, μικρομεσαίων επιχειρηματιών. Δίνει χρόνο στους δανειστές μας να τακτοποιήσουν τα του οίκου τους και όπως πρώτος έγραψα πριν 15 μήνες να αγοράσουν φτηνά την δημόσια περιουσία. Με ψέματα δε, προσπαθεί να συγκαλύψει τις στην καλύτερη περίπτωση ανοησίες της. Ως δε προς την χειρότερη, δεν θα ήθελα καν να αναφερθώ δημόσια.
Τι υποστηρίζει η κυβερνητική προπαγάνδα;
Η κυβέρνηση παρουσιάζει ότι αποκόμισε στη σύνοδο κορυφής της ευρωζώνης τρία κέρδη: την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων, κατά ένα τοις εκατό μικρότερο επιτόκιο και δυνατότητα αγοράς ομολόγων από ειδικό μηχανισμό. Υπολογίζει, λέει η προπαγάνδα της ότι με αυτά κέρδισε έξη δισεκατομμύρια. Επιπλέον, η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι μπόρεσε και αποκόμισε αυτά τα κέρδη διότι απέδειξε ότι εργάστηκε τον προηγούμενο χρόνο σκληρά και ως βραβείο αυτής της στάσης της επήλθαν οι καλύτεροι δανειακοί όροι. Μάλιστα, έβαλε τα μέσα του Μνημονίου να ανακοινώσουν με τρόπο ειρωνικό ότι όσα εκείνη κατάφερε δεν τα κατάφερε η Ιρλανδική κυβέρνηση, η οποία «δεν μπόρεσε» να διασφαλίσει χαμηλότερο επιτόκιο όπως η Ελλάδα. Πρόκειται για μια όμορφη εικόνα που θα ξεθωριάσει πολύ γρήγορα. Πιο συγκεκριμένα:
Πρώτον, η κυβέρνηση έδωσε πολλά για να πάρει σχετικά λίγα Η επιμήκυνση και ο περιορισμός των επιτοκίων ασφαλώς διευκολύνουν τις χρηματικές ροές του ελληνικού δημοσίου. Όμως το σύνολο των επιτοκίων συνολικά μάλλον θα είναι μεγαλύτερο. Κατά συνέπεια αυτά τα περί δισεκατομμυρίων που «γλίτωσε» η χώρα είναι φύκια που πωλούνται από την κυβερνητική προπαγάνδα ως μεταξωτές γιρλάντες. Το ποσό που αναφέρει η κυβέρνηση δεν προκύπτει από πουθενά. Αν ήταν αληθινά δεν έχει παρά να δώσει στη δημοσιότητα το συνολικό ποσό που θα πληρώσει τελικά η Ελλάδα προκειμένου να αποπληρώσει τα 110 δισεκατομμύρια. Επιπλέον, η μείωση αυτή του 1% μπορεί να αφανιστεί μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα αν δεν έχει διασφαλιστεί ότι δεν θα ακολουθήσουν τα ελληνικά επιτόκια τις αυξήσεις που ετοιμάζεται να κάνει στα επιτόκια η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Δεύτερον, οι αλλαγές που έγιναν δεν ήταν αποτέλεσμα επιβράβευσης, αλλά μέτρα που έλαβαν οι δανειστές σε συνεννόηση με τους δανειζόμενους προκειμένου να διασφαλιστεί ότι θα πληρωθούν οι δόσεις καθώς και να αποκτήσουν εγγυήσεις που δεν είχαν προηγούμενα. Όπως έχω αποδείξει σε πολλαπλά κείμενα ήταν αδύνατο για την Ελλάδα να αποπληρώσει τις δόσεις. Άρα οι δανειστές είχαν να επιλέξουν είτε να πάρουν πίσω τα χρήματά τους σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, είτε, πιθανά, να τα χάσουν. Κατά προέκταση διασφάλισαν τα δικά τους συμφέροντα, τα συμφέροντα των δικών τους τραπεζών και κατά προέκταση ορισμένων ελληνικών τραπεζών. Με άλλα λόγια η τοκογλυφία διασφάλισε ότι θα παραμείνει τοκογλυφία. Μάλιστα, η τοκογλυφία απέκτησε τη δυνατότητα να αγοράσει τα ελληνικά φιλέτα φτηνότερα από ότι προηγούμενα και με τους Έλληνες εργαζόμενους να δουλεύουν με μικρότερους μισθούς, συντάξεις και εισοδήματα. Κατά συνέπεια διασφάλισαν την τοκογλυφία τους και έχουν λαμβάνουν, επιπλέον, ως μπόνους την καρδιά του ελληνικού δημόσιου πλούτου. Κάτι που έχω καταγγείλει ότι θα συμβεί ήδη από τον Ιανουάριο του 2010.
Τρίτον, τα υποτιθέμενα βραβεία προς την Ελλάδα «για την καλή της συμπεριφορά» είναι στην πραγματικότητα διόρθωση των (κατά πολλούς σκόπιμων) παραλείψεων της αρχικής διαπραγμάτευσης για το μνημόνιο. Τότε που η Ελλάδα θα μπορούσε να είχε δανειστεί με καλύτερο επιτόκιο και με το εκτενέστερο δυνατό χρονοδιάγραμμα Εξάλλου ήταν από τότε ολοφάνερο, όπως επίμονα έγραφα από αυτή εδώ την στήλη, ότι το όλο σχήμα δεν έβγαινε και μετά από ένα χρόνο αναγκαστικά θα άλλαζα. Εκείνες τις «παραλήψεις» ήρθε να διορθώσει η τωρινή συμφωνία με πολύ βαρύ κόστος για την Ελλάδα. Υπολογίζεται ότι θα φτάσει συνολικά στα εκατό δισεκατομμύρια. Επιπλέον με τις συμφωνίες που έκανε ο Γ.Παπανδρέου στις Βρυξέλλες θα φορεθεί στην Ελλάδα η γερμανική κουλτούρα ως προς τον πληθωρισμό και την ανάπτυξη καθώς και ακραία νεοσυντηρητικά κουστούμια και φορέματα ως προς τις εργασιακές σχέσεις και την αμοιβή της εργασίας στην Ελλάδα.Με άλλα λόγια, η Ελλάδα έδωσε ως ανταλλάγματα την ψυχή και το μέλλον της, προκειμένου να πάρει παπούτσια κατά ένα αριθμό μεγαλύτερα από εκείνα που λανθασμένα είχε αγοράσει πριν ένα χρόνο. Δεν θυμάμαι στην ευρωπαϊκή σύγχρονη ιστορία να υπήρξε μεγαλύτερο κόστος για αλλαγή συμφωνίας πριν από την απομάκρυνση από το ταμείο και αυτή η αλλαγή να βόλευε τόσο πολύ τον πωλητή / δανειστή. Εξάλλου οι πολίτες έχουν πολλές ίδιες εμπειρίες ως προς τους δανεισμούς. Γνωρίζουν ότι αν έχουν κάνει λάθος δανεισμό ως προς το επιτόκιο και το χρονοδιάγραμμά του, μπορούν να το αλλάξουν επιμηκύνοντας. Γνωρίζουν, όμως, ότι η διασφάλιση της τράπεζας είναι να αυξήσει το συνολικό ποσό τόκων που θα λάβει, ακόμα και αν το επιτόκιο είναι σχετικά μικρότερο. Αποκλείεται, όμως, να αποδεχτούν να τους πει η τράπεζα ότι προκειμένου να κάνει αυτή την αλλαγή οφείλουν να της δώσουν, πέραν της υποθήκης στο σπίτι τους, τα χρυσαφικά της οικογένειας σε εξευτελιστικές τιμές. Κάτι τέτοιο το ζητούν μόνο οι τοκογλύφοι και αν ενδώσει κάποιος στις απαιτήσεις τους μάλλον κλαίει για την κατάντιά του παρά πανηγυρίζει για τους νέους όρους που συμφώνησε μαζί τους. Και αν, επιπλέον, ο δανειστής του ζητήσει να του παραδώσει τα παιδιά του σε φτηνή τιμή, είναι σίγουρο ότι θα το αρνηθεί σε αντίθεση με την κυβέρνηση.
Τέταρτο, η Ελλάδα πήγε στις 11 του Μάρτη στη διαπραγμάτευση παραδομένη και έχοντας δώσει εγγυήσεις, ως δεν όφειλε, ότι θα στηρίξει κάθε πρόταση της Γερμανίας, ακόμα και σε βάρος της, που θα βοηθούσε να ξεπεράσει τις περσινές παραλήψεις και παράγοντας, πλέον, πολλαπλά καινούργια προβλήματα. Αντί προηγούμενα να πάει η Ελλάδα στην Ιρλανδία και να διερευνήσει τις δυνατότητες κοινού μετώπου πήγε και παραδόθηκε στο Ελσίνκι και στο Βερολίνο.Οι αλαζονικές προπαγανδιστικές ανάγκες της κυβέρνησης είναι τέτοιες ώστε ως μια ακόμα Αισώπεια κολοβή αλεπού επιδεικνύει το 1% χαμηλότερο τόκο που έλαβε και «που δεν έλαβε η Ιρλανδία». Στην πραγματικότητα, η Ιρλανδία μπορούσε άμεσα να λάβει και θα λάβει τα ελληνικά επιτόκια. Εξάλλου και η ελληνική επιμήκυνση διευκολύνθηκε διότι την είχε ήδη λάβει η Ιρλανδία. Αυτό που έγινε είναι ότι η Ιρλανδία δεν βιάστηκε να συμφωνήσει. Διότι της ζητούσαν να αυξήσει την φορολογία στις επενδύσεις και στον επιχειρηματικό κύκλο από τα 12% στα 20%. Πρόκειται για την αντίστοιχη απαίτηση για το ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας που διατυπώθηκε και αποδέχτηκε αμαχητί η Ελλάδα.
Πέμπτο, ο πρωθυπουργός είπε ότι τα 50 δισεκατομμύρια δεν μας τα ζητήσανε, αλλά ήταν ελληνικό έργο. Δηλαδή, ότι το να τρώμε λιγότερο στο σπίτι είναι δική μας απόφαση και όχι της τράπεζας που μας έδωσε το στεγαστικό. Αλλά, γνωρίζει κανείς κανέναν δανειστή που για όρους που δεν ζήτησε και δεν επέβαλε, αποκτά το δικαίωμα του ελέγχου εφαρμογής του και εργαλεία πειθάρχησης προκειμένου να εφαρμοστούν τα μέτρα διαίτης στο σπίτι; Δηλαδή αν δεν τα είχαν ζητήσει αυτά τα 50 δισεκατομμύρια οι Γερμανοί σε συνεργασία με την ντόπια διαπλοκή και τράπεζες τότε γιατί προβλέπεται μηχανισμός ελέγχου και πειθάρχησης για την υλοποίησής τους στις αποφάσεις της 11ης;
Έκτο και το χειρότερο όλων, οι «κατακτήσεις» της κυβέρνησης συμπεριλαμβάνουν παραπέρα αύξησης της άνισης κατανομής εισοδήματος και πλούτου στην Ελλάδα. Περιορισμό της λαϊκής κατανάλωσης χωρίς μέτρα ανάπτυξης. Αυτό σημαίνει ότι είναι μια πολιτική που πληρώνει τους δανειστές. Ξεπουλά περιουσιακά στοιχεία της χώρας. Οδηγεί στην ύφεση. Δεν έχει καμιά προοπτική να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Προσανατολίζει την στρατηγική ανταγωνιστικότητας στο «μισθολογικό κόστος» και όχι στην ειδίκευση, την έρευνα, την μόρφωση, την ενίσχυση της ζήτησης. Πρόκειται για μια αδιέξοδη, πολιτική εξυπηρέτησης των συμφερόντων της ντόπιας διαπλοκής και τοκογλυφίας καθώς και της αύξησης του ελέγχου της χώρας από τρίτους, της ντε φάκτο κατάργησης των απαιτήσεων και διαδικασιών της δημοκρατίας. Και μετά από όλα αυτά είναι και πανηγυρίζοντες! Η ιστορία δεν θα ξεχάσει την ύβρη τους!
Δύο αποκαλυπτικές διαψεύσεις της κυβερνητικής προπαγάνδας:
Η εφημερίδα των μεγάλων συμφερόντων της Γερμανίας, FAZ στην ανάλυση που έκανε για τα αποτελέσματα της Συνόδου της Ευρωζώνης στις 13.3.2011, έγραψε: «τα δάνεια σε χώρες όπως είναι η Ελλάδα… θα αποδειχτούν επιτυχημένες μπίσνες. Αφού θα πληρώνουν επιτόκια σαφώς υψηλότερα από εκείνα των αγορών της Γερμανίας».Ο ειδικός αναλυτής για τις στρατηγικές ως προς τα Ομόλογα Asoka Wöhrmann, δήλωσε στις 15.3.2011 ότι το κυριότερο συμπέρασμα ως προς τα μέτρα που αποφασίστηκαν στην Σύνοδο της Ευρωζώνης είναι «ότι εξαφανίστηκε ο φόβος ότι μπορεί να κάνει η Ελλάδα μια μη ελεγχόμενη πτώχευση». Δηλαδή, όπως λέω από πέρσι, το πρόβλημά των ξένων δανειστών ήταν να διασφαλίσουν ότι ακόμα και η όποια πτώχευσή μας, να είναι προς όφελός τους.
QUOTE
Το χρέος δεν βγαίνει - Η ύφεση δεν φεύγει - Η δημόσια περιουσία κάνει φτερά
Του Νίκου Κοτζιά
Η κυβέρνηση συνεχίζει να κάνει κακές διαπραγματεύσεις. Να έχει στο μυαλό της τα συμφέροντα των λίγων. Να προωθεί την βίαια ανακατανομή εισοδημάτων και περιουσιών σε βάρος των πολλών, μισθωτών, συνταξιούχων, μικρομεσαίων επιχειρηματιών. Δίνει χρόνο στους δανειστές μας να τακτοποιήσουν τα του οίκου τους και όπως πρώτος έγραψα πριν 15 μήνες να αγοράσουν φτηνά την δημόσια περιουσία. Με ψέματα δε, προσπαθεί να συγκαλύψει τις στην καλύτερη περίπτωση ανοησίες της. Ως δε προς την χειρότερη, δεν θα ήθελα καν να αναφερθώ δημόσια.
Τι υποστηρίζει η κυβερνητική προπαγάνδα;
Η κυβέρνηση παρουσιάζει ότι αποκόμισε στη σύνοδο κορυφής της ευρωζώνης τρία κέρδη: την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων, κατά ένα τοις εκατό μικρότερο επιτόκιο και δυνατότητα αγοράς ομολόγων από ειδικό μηχανισμό. Υπολογίζει, λέει η προπαγάνδα της ότι με αυτά κέρδισε έξη δισεκατομμύρια. Επιπλέον, η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι μπόρεσε και αποκόμισε αυτά τα κέρδη διότι απέδειξε ότι εργάστηκε τον προηγούμενο χρόνο σκληρά και ως βραβείο αυτής της στάσης της επήλθαν οι καλύτεροι δανειακοί όροι. Μάλιστα, έβαλε τα μέσα του Μνημονίου να ανακοινώσουν με τρόπο ειρωνικό ότι όσα εκείνη κατάφερε δεν τα κατάφερε η Ιρλανδική κυβέρνηση, η οποία «δεν μπόρεσε» να διασφαλίσει χαμηλότερο επιτόκιο όπως η Ελλάδα. Πρόκειται για μια όμορφη εικόνα που θα ξεθωριάσει πολύ γρήγορα. Πιο συγκεκριμένα:
Πρώτον, η κυβέρνηση έδωσε πολλά για να πάρει σχετικά λίγα Η επιμήκυνση και ο περιορισμός των επιτοκίων ασφαλώς διευκολύνουν τις χρηματικές ροές του ελληνικού δημοσίου. Όμως το σύνολο των επιτοκίων συνολικά μάλλον θα είναι μεγαλύτερο. Κατά συνέπεια αυτά τα περί δισεκατομμυρίων που «γλίτωσε» η χώρα είναι φύκια που πωλούνται από την κυβερνητική προπαγάνδα ως μεταξωτές γιρλάντες. Το ποσό που αναφέρει η κυβέρνηση δεν προκύπτει από πουθενά. Αν ήταν αληθινά δεν έχει παρά να δώσει στη δημοσιότητα το συνολικό ποσό που θα πληρώσει τελικά η Ελλάδα προκειμένου να αποπληρώσει τα 110 δισεκατομμύρια. Επιπλέον, η μείωση αυτή του 1% μπορεί να αφανιστεί μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα αν δεν έχει διασφαλιστεί ότι δεν θα ακολουθήσουν τα ελληνικά επιτόκια τις αυξήσεις που ετοιμάζεται να κάνει στα επιτόκια η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Δεύτερον, οι αλλαγές που έγιναν δεν ήταν αποτέλεσμα επιβράβευσης, αλλά μέτρα που έλαβαν οι δανειστές σε συνεννόηση με τους δανειζόμενους προκειμένου να διασφαλιστεί ότι θα πληρωθούν οι δόσεις καθώς και να αποκτήσουν εγγυήσεις που δεν είχαν προηγούμενα. Όπως έχω αποδείξει σε πολλαπλά κείμενα ήταν αδύνατο για την Ελλάδα να αποπληρώσει τις δόσεις. Άρα οι δανειστές είχαν να επιλέξουν είτε να πάρουν πίσω τα χρήματά τους σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, είτε, πιθανά, να τα χάσουν. Κατά προέκταση διασφάλισαν τα δικά τους συμφέροντα, τα συμφέροντα των δικών τους τραπεζών και κατά προέκταση ορισμένων ελληνικών τραπεζών. Με άλλα λόγια η τοκογλυφία διασφάλισε ότι θα παραμείνει τοκογλυφία. Μάλιστα, η τοκογλυφία απέκτησε τη δυνατότητα να αγοράσει τα ελληνικά φιλέτα φτηνότερα από ότι προηγούμενα και με τους Έλληνες εργαζόμενους να δουλεύουν με μικρότερους μισθούς, συντάξεις και εισοδήματα. Κατά συνέπεια διασφάλισαν την τοκογλυφία τους και έχουν λαμβάνουν, επιπλέον, ως μπόνους την καρδιά του ελληνικού δημόσιου πλούτου. Κάτι που έχω καταγγείλει ότι θα συμβεί ήδη από τον Ιανουάριο του 2010.
Τρίτον, τα υποτιθέμενα βραβεία προς την Ελλάδα «για την καλή της συμπεριφορά» είναι στην πραγματικότητα διόρθωση των (κατά πολλούς σκόπιμων) παραλείψεων της αρχικής διαπραγμάτευσης για το μνημόνιο. Τότε που η Ελλάδα θα μπορούσε να είχε δανειστεί με καλύτερο επιτόκιο και με το εκτενέστερο δυνατό χρονοδιάγραμμα Εξάλλου ήταν από τότε ολοφάνερο, όπως επίμονα έγραφα από αυτή εδώ την στήλη, ότι το όλο σχήμα δεν έβγαινε και μετά από ένα χρόνο αναγκαστικά θα άλλαζα. Εκείνες τις «παραλήψεις» ήρθε να διορθώσει η τωρινή συμφωνία με πολύ βαρύ κόστος για την Ελλάδα. Υπολογίζεται ότι θα φτάσει συνολικά στα εκατό δισεκατομμύρια. Επιπλέον με τις συμφωνίες που έκανε ο Γ.Παπανδρέου στις Βρυξέλλες θα φορεθεί στην Ελλάδα η γερμανική κουλτούρα ως προς τον πληθωρισμό και την ανάπτυξη καθώς και ακραία νεοσυντηρητικά κουστούμια και φορέματα ως προς τις εργασιακές σχέσεις και την αμοιβή της εργασίας στην Ελλάδα.Με άλλα λόγια, η Ελλάδα έδωσε ως ανταλλάγματα την ψυχή και το μέλλον της, προκειμένου να πάρει παπούτσια κατά ένα αριθμό μεγαλύτερα από εκείνα που λανθασμένα είχε αγοράσει πριν ένα χρόνο. Δεν θυμάμαι στην ευρωπαϊκή σύγχρονη ιστορία να υπήρξε μεγαλύτερο κόστος για αλλαγή συμφωνίας πριν από την απομάκρυνση από το ταμείο και αυτή η αλλαγή να βόλευε τόσο πολύ τον πωλητή / δανειστή. Εξάλλου οι πολίτες έχουν πολλές ίδιες εμπειρίες ως προς τους δανεισμούς. Γνωρίζουν ότι αν έχουν κάνει λάθος δανεισμό ως προς το επιτόκιο και το χρονοδιάγραμμά του, μπορούν να το αλλάξουν επιμηκύνοντας. Γνωρίζουν, όμως, ότι η διασφάλιση της τράπεζας είναι να αυξήσει το συνολικό ποσό τόκων που θα λάβει, ακόμα και αν το επιτόκιο είναι σχετικά μικρότερο. Αποκλείεται, όμως, να αποδεχτούν να τους πει η τράπεζα ότι προκειμένου να κάνει αυτή την αλλαγή οφείλουν να της δώσουν, πέραν της υποθήκης στο σπίτι τους, τα χρυσαφικά της οικογένειας σε εξευτελιστικές τιμές. Κάτι τέτοιο το ζητούν μόνο οι τοκογλύφοι και αν ενδώσει κάποιος στις απαιτήσεις τους μάλλον κλαίει για την κατάντιά του παρά πανηγυρίζει για τους νέους όρους που συμφώνησε μαζί τους. Και αν, επιπλέον, ο δανειστής του ζητήσει να του παραδώσει τα παιδιά του σε φτηνή τιμή, είναι σίγουρο ότι θα το αρνηθεί σε αντίθεση με την κυβέρνηση.
Τέταρτο, η Ελλάδα πήγε στις 11 του Μάρτη στη διαπραγμάτευση παραδομένη και έχοντας δώσει εγγυήσεις, ως δεν όφειλε, ότι θα στηρίξει κάθε πρόταση της Γερμανίας, ακόμα και σε βάρος της, που θα βοηθούσε να ξεπεράσει τις περσινές παραλήψεις και παράγοντας, πλέον, πολλαπλά καινούργια προβλήματα. Αντί προηγούμενα να πάει η Ελλάδα στην Ιρλανδία και να διερευνήσει τις δυνατότητες κοινού μετώπου πήγε και παραδόθηκε στο Ελσίνκι και στο Βερολίνο.Οι αλαζονικές προπαγανδιστικές ανάγκες της κυβέρνησης είναι τέτοιες ώστε ως μια ακόμα Αισώπεια κολοβή αλεπού επιδεικνύει το 1% χαμηλότερο τόκο που έλαβε και «που δεν έλαβε η Ιρλανδία». Στην πραγματικότητα, η Ιρλανδία μπορούσε άμεσα να λάβει και θα λάβει τα ελληνικά επιτόκια. Εξάλλου και η ελληνική επιμήκυνση διευκολύνθηκε διότι την είχε ήδη λάβει η Ιρλανδία. Αυτό που έγινε είναι ότι η Ιρλανδία δεν βιάστηκε να συμφωνήσει. Διότι της ζητούσαν να αυξήσει την φορολογία στις επενδύσεις και στον επιχειρηματικό κύκλο από τα 12% στα 20%. Πρόκειται για την αντίστοιχη απαίτηση για το ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας που διατυπώθηκε και αποδέχτηκε αμαχητί η Ελλάδα.
Πέμπτο, ο πρωθυπουργός είπε ότι τα 50 δισεκατομμύρια δεν μας τα ζητήσανε, αλλά ήταν ελληνικό έργο. Δηλαδή, ότι το να τρώμε λιγότερο στο σπίτι είναι δική μας απόφαση και όχι της τράπεζας που μας έδωσε το στεγαστικό. Αλλά, γνωρίζει κανείς κανέναν δανειστή που για όρους που δεν ζήτησε και δεν επέβαλε, αποκτά το δικαίωμα του ελέγχου εφαρμογής του και εργαλεία πειθάρχησης προκειμένου να εφαρμοστούν τα μέτρα διαίτης στο σπίτι; Δηλαδή αν δεν τα είχαν ζητήσει αυτά τα 50 δισεκατομμύρια οι Γερμανοί σε συνεργασία με την ντόπια διαπλοκή και τράπεζες τότε γιατί προβλέπεται μηχανισμός ελέγχου και πειθάρχησης για την υλοποίησής τους στις αποφάσεις της 11ης;
Έκτο και το χειρότερο όλων, οι «κατακτήσεις» της κυβέρνησης συμπεριλαμβάνουν παραπέρα αύξησης της άνισης κατανομής εισοδήματος και πλούτου στην Ελλάδα. Περιορισμό της λαϊκής κατανάλωσης χωρίς μέτρα ανάπτυξης. Αυτό σημαίνει ότι είναι μια πολιτική που πληρώνει τους δανειστές. Ξεπουλά περιουσιακά στοιχεία της χώρας. Οδηγεί στην ύφεση. Δεν έχει καμιά προοπτική να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Προσανατολίζει την στρατηγική ανταγωνιστικότητας στο «μισθολογικό κόστος» και όχι στην ειδίκευση, την έρευνα, την μόρφωση, την ενίσχυση της ζήτησης. Πρόκειται για μια αδιέξοδη, πολιτική εξυπηρέτησης των συμφερόντων της ντόπιας διαπλοκής και τοκογλυφίας καθώς και της αύξησης του ελέγχου της χώρας από τρίτους, της ντε φάκτο κατάργησης των απαιτήσεων και διαδικασιών της δημοκρατίας. Και μετά από όλα αυτά είναι και πανηγυρίζοντες! Η ιστορία δεν θα ξεχάσει την ύβρη τους!
Δύο αποκαλυπτικές διαψεύσεις της κυβερνητικής προπαγάνδας:
Η εφημερίδα των μεγάλων συμφερόντων της Γερμανίας, FAZ στην ανάλυση που έκανε για τα αποτελέσματα της Συνόδου της Ευρωζώνης στις 13.3.2011, έγραψε: «τα δάνεια σε χώρες όπως είναι η Ελλάδα… θα αποδειχτούν επιτυχημένες μπίσνες. Αφού θα πληρώνουν επιτόκια σαφώς υψηλότερα από εκείνα των αγορών της Γερμανίας».Ο ειδικός αναλυτής για τις στρατηγικές ως προς τα Ομόλογα Asoka Wöhrmann, δήλωσε στις 15.3.2011 ότι το κυριότερο συμπέρασμα ως προς τα μέτρα που αποφασίστηκαν στην Σύνοδο της Ευρωζώνης είναι «ότι εξαφανίστηκε ο φόβος ότι μπορεί να κάνει η Ελλάδα μια μη ελεγχόμενη πτώχευση». Δηλαδή, όπως λέω από πέρσι, το πρόβλημά των ξένων δανειστών ήταν να διασφαλίσουν ότι ακόμα και η όποια πτώχευσή μας, να είναι προς όφελός τους.
Πολύ θα ήθελα να είχα άπλετο χρόνο για να γράψω αρκετά σχετικά με το θέμα. Ο Πολύς κόσμος δυστηχώς δεν μπορεί να το προσεγγίσει σε όλη του τη διάσταση και αυτό όχι γιατί είναι χαζός ή οτιδήποτε τέτοιο απλά, επειδή η γνώση της οικονομικής επιστήμης απαιτεί πολύ κόπο και ακόμα και μια εκλαικευση της χρειάζεται κοπο για να χωνευτεί. Από την άλλη η σημερινή οικονομική, θα την λέγαμε αγοραία, δηλαδή επικεντρώνει μόνο σε θέματα αγορών και κίνησης κεφαλαίων-εμπορευμάτων-χρήματος, κατά τη γνώμη μου τελείως επιφανειακή προσέγγιση, σε αντίθεση με την βαθιά θεωρητική δουλειά των κλασικών της επιστήμης, δηλαδή τους Άνταμ Σμιθ, Ντέιβιντ Ρικάρντο και Καρλ Μαρξ, με κορωνίδα τον τελευταίο. Ο λόγος της παρακμής αυτής δεν είναι τυχαία αφού η οικονομική επιστήμη συνδέεται άμεσα με την πολιτική και δεν χρειάζεται να πω τίποτα περρισότερο νομίζω.
Εκτιμώντας τη δουλειά ορισμένων σύγχρονων οικονομολόγων στο θέμα της κρίσης ποστάρω εδώ για όποιων θέλει να τσεκάρει τα παρακάτω
http://homepage.newschool.edu/~AShaikh/ από τους πιο ταλαντούχους νεότερους οικονομολόγους
http://stavrosmavroudeas.wordpress.com/201...AC%CE%BB%CE%B1/ Καθηγητής στο πανεπίστημιο Μακεδονίας, γενικά πολύ καλό για την όλη κατάσταση με την οικονομική κρίση και την εξέλιξη της, αλλά και την ελληνική οικονομία
Για όποιον θέλει μπορεί να διαβάσει και Κρούγκμαν ή Στριγκλιτζ για άλλες οπτικές της κρίσης...
Για τη δική μας πάντως περίπτωση και τα μέτρα αποτελεί μια καλή δικαιολογία για να περάσουν μέτρα που είχαν σχεδιαστεί από το 1992 και οι αντιδράσεις στη χώρα μας μπλόκαραν, για όσους ασχολούνται με την πολιτική θυμίζω ότι όλα μα όλα τα μέτρα αποτελούσαν ατζέντα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αλλά και αποφάσεις της ΕΕ χρόνια τώρα κάτι που επιβεβαίωσε και ο πρωθυπουργός με τη δήλωση του, ότι δεν μας τα επιβάλουν είναι στο πρόγραμμα μας που είχε κάενι πέρσι...
Εκτιμώντας τη δουλειά ορισμένων σύγχρονων οικονομολόγων στο θέμα της κρίσης ποστάρω εδώ για όποιων θέλει να τσεκάρει τα παρακάτω
http://homepage.newschool.edu/~AShaikh/ από τους πιο ταλαντούχους νεότερους οικονομολόγους
http://stavrosmavroudeas.wordpress.com/201...AC%CE%BB%CE%B1/ Καθηγητής στο πανεπίστημιο Μακεδονίας, γενικά πολύ καλό για την όλη κατάσταση με την οικονομική κρίση και την εξέλιξη της, αλλά και την ελληνική οικονομία
Για όποιον θέλει μπορεί να διαβάσει και Κρούγκμαν ή Στριγκλιτζ για άλλες οπτικές της κρίσης...
Για τη δική μας πάντως περίπτωση και τα μέτρα αποτελεί μια καλή δικαιολογία για να περάσουν μέτρα που είχαν σχεδιαστεί από το 1992 και οι αντιδράσεις στη χώρα μας μπλόκαραν, για όσους ασχολούνται με την πολιτική θυμίζω ότι όλα μα όλα τα μέτρα αποτελούσαν ατζέντα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αλλά και αποφάσεις της ΕΕ χρόνια τώρα κάτι που επιβεβαίωσε και ο πρωθυπουργός με τη δήλωση του, ότι δεν μας τα επιβάλουν είναι στο πρόγραμμα μας που είχε κάενι πέρσι...
Πηγή : http://press-gr.blogspot.com/2011/04/blog-post_3481.html
Η διαχρονική ληστεία των πολιτών παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις σε όλους του κλάδους της οικονομίας ενώ καταστρέφονται οι μικρότερες μονάδες.Πλήθαίνουν οι αυτοκτονίες πολιτών.
Έτσι στήνονται τα Μονοπώλια!
Τα παραδείγματα γύρω από τη γιγάντωση των μονοπωλίων μέσα από τις αλλεπάλληλες συγχωνεύσεις και εξαγορές που με κάθε τρόπο ενθάρρυναν οι ασκούμενες πολιτικές, αλλά και με τους ανελέητους νόμους του «ανταγωνισμού» σε βάρος μικρότερων μονάδων, με αποτέλεσμα μια χούφτα από αυτά να ελέγχουν στο συντριπτικό τους μέρος ολόκληρους κλάδους και προϊόντα και άρα να διαμορφώνουν και τις τιμές, «παίζοντας» σε «γήπεδο χωρίς αντίπαλο», είναι εντυπωσιακά και αποκαλυπτικά.
Χαρακτηριστική και με εξέχουσα θέση στη δράση και την επέκταση των μονοπωλίων είναι....η περίπτωση του «γίγαντα» VIVARTIA (ιδιοκτησίας της MIG). Εχοντας απλώσει τα πλοκάμια της σε μια σειρά κλάδους έχει συγκεντρώσει στο «χαρτοφυλάκιο» των δραστηριοτήτων της δεκάδες εταιρείες. Μεταξύ αυτών, είτε ως θυγατρικές της VIVARTIA είτε ως εξαγορές της ΔΕΛΤΑ (ιδιοκτησίας του ίδιου ομίλου) κατέχουν, όπως καυχιέται στην ιστοσελίδα της η «Vivartia», μερίδια αγοράς μεγαλύτερα από 30%.
Ενδεικτικό είναι ότι μόνο στην κατηγορία του λευκού γάλακτος η ΔΕΛΤΑ κατέχει μερίδιο αγοράς 23,6%, ενώ μετά την εξαγορά της MEΒΓΑΛ, που ολοκληρώθηκε πρόσφατα και με τη «βούλα» της Επιτροπής Ανταγωνισμού, του φορέα... «υπερασπιστή» των «κανόνων του ανταγωνισμού», αναμένεται ότι το ποσοστό αυτό θα διαμορφωθεί τουλάχιστον στο 35%. Εάν, δε, όπως εκτιμάται, συνυπολογιστούν και οι ποσότητες που παράγονται με ιδιωτική ετικέτα για λογαριασμό αλυσίδων σούπερ μάρκετ τότε το ποσοστό αυτό αναμένεται ότι θα εκτιναχθεί ακόμα και στο 45%.
Μεταξύ των εταιρειών που ελέγχει από ένα ποσοστό μέχρι και εξολοκλήρου ο όμιλος της VIVARTIA είτε άμεσα είτε μέσω της ΔΕΛΤΑ, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα δημοσιευμένα στοιχεία, είναι οι εξής:
ΔΕΛΤΑ
MEBΓΑΛ
United Milk
ΒΙΟΜΑΡ (μαρμελάδες «spin - span»)
«Froza», κατεψυγμένα είδη
«Μπάρμπα Στάθης», κατεψυγμένα είδη
ΒΙΓΛΑ Ολύμπου, τυροκομικά
Παγωτά ΔΩΔΩΝΗ
«Goody's», αλυσίδα καταστημάτων γρήγορης εστίασης
«Κυλινδρόμυλοι Παφίλη»
«Chipita», σνακς
«Everest», αλυσίδα γρήγορου φαγητού
«Hellenic Catering»
«A. & Σ. Στεφανίδης», γαλακτοβιομηχανία Κύπρου
«Γενική Τροφίμων ΑΕ»
«Nestle Ελλάς», «Βλάχας»
«Creamline Group», όμιλος επιχειρήσεων με θυγατρικές στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία
«Royal Foods» (Βουλγαρία) Μ. Αραμπατζής
«Euromerchant Balkan FundELDI» (Ρωσία)
«Κrasnoselskaya» (Ρωσία)
«Food and Snack» (Γερμανία)
«Χαραλαμπίδης»
«Flocafe», καφέ
«La Pasteria», εστιατόρια
«General Food OOD»
«Agroteam Food»
«Green Food»
«Sopexho Alliance»
«Christeas Dairies Public»
«Anthemia»
«Tsimis SA»
«Alesis»
Ο έτερος πολυεθνικών συμφερόντων «γίγαντας» στον κλάδο των τροφίμων, αλλά και όχι μόνο, η UNILEVER, που ελέω «ελεύθερης αγοράς» βρέθηκε να διακινεί μολυσμένα ηλιέλαια, συγκεντρώνει στην γκάμα των προϊόντων της από είδη διατροφής μέχρι απορρυπαντικά και προϊόντα ατομικής περιποίησης με τα πιο γνωστά εμπορικά σήματα και μερίδια αγοράς τόσο συντριπτικά που φτάνουν μέχρι και το 90%. Σύμφωνα με τα όσα δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα της, ο τζίρος της ανέρχεται σε 40 δισ. ευρώ το χρόνο, διακινεί 400 προϊόντα σε 150 χώρες και καυχιέται ότι αποτελεί το «μεγαλύτερο προμηθευτή σε μη διαρκή καταναλωτικά προϊόντα». Μεταξύ άλλων, στην ελληνική αγορά διακινεί:
Ελαιόλαδα & προϊόντα ελιάς ΑΛΤΙΣ, Φυτίνη
Μαργαρίνες (ΒΙΤΑΜ SOFT, BECEL PRO-ACTIV)
Φυτικά έλαια (SOL & ΦΛΩΡΑ)
Παγωτά (MAGIC, CARTE D' OR, ALGIDA, ΕΒΓΑ)
Αφεψήματα και τσάι LIPTON
Κύβοι, σάλτσες και σούπες KNORR
Ετοιμα γεύματα ζυμαρικών KNORR
Κρύα ροφήματα φρούτων & λαχανικών
Μαγιονέζες & σάλτσες για σαλάτες HELLMANN'S
Κατεψυγμένα προϊόντα IGLO
Προϊόντα σάλτσας ντομάτας (PUMMARO) CARTE D' OR ζελέ, σαντιγί ή μπεσαμέλ
Προϊόντα οικιακού καθαρισμού (χλωρίνη KLINEX, CIF)
Απορρυπαντικά & μαλακτικά ρούχων (SKIP, CAJOLINE)
Προϊόντα περιποίησης προσώπου και σώματος (DOVE, LUX)
Προϊόντα στοματικής υγιεινής (AIM)
Προϊόντα περιποίησης μαλλιών (ORGANICS, ULTREX)
Αρώματα - αποσμητικά (AXE, REXONA).
Στον κλάδο της ζυθοποιίας «λύνει και δένει» με τις ευλογίες της εφαρμοζόμενης πολιτικής η «Αθηναϊκή Ζυθοποιία». Με τζίρο κοντά στα 450 εκατ. ευρώ το 2009 και μερίδιο αγοράς στην μπίρα της τάξης του 70% διακινεί μερικές από τις πιο γνωστές μάρκες μπίρας και νερών. Με βάση τα οικονομικά της αποτελέσματα το 2009 βρέθηκε στην τέταρτη θέση μεταξύ των 500 πιο κερδοφόρων επιχειρήσεων της χρονιάς, μετά τα ΕΛΠΕ, τη φαρμακοβιομηχανία «Alapis» και τη «Motor Oil», και μεταξύ των 20 πρώτων που κατείχαν το 53% των συνολικών κερδών και 41% επί του συνολικού τζίρου. Διακινεί τα προϊόντα:
Amstel
Heineken
Fischer
Fϋrstenbraϋ
Ιοli
Ioli Fizzy
Alfa Hellenic
Marathon
Στο όνομα του «ανταγωνισμού» και η Coca Cola 3E, πέμπτη στη λίστα των 500 πιο κερδοφόρων επιχειρήσεων, που δε χρειάζεται... συστάσεις, φιγουράρει στη λίστα των αδιαμφισβήτητων κυρίαρχων μεταξύ των μονοπωλίων με μερίδια αγοράς μέχρι 77% στα αναψυκτικά και τζίρο το 2010 στα 609 εκατ. ευρώ. Τα προϊόντα που διακινεί, εκτός από τα αναψυκτικά, είναι χυμοί, σόδες, πατατάκια, καφέδες, εμφιαλωμένα νερά, τσάι με μερικά από τα επικρατέστερα εμπορικά σήματα στα ράφια των σούπερ μάρκετ:
Coca Cola
Sprite
Fanta
Amita (χυμοί)
Αύρα (εμφιαλωμένο νερό)
Nestea (έτοιμο τσάι)
Powerade
Tuborg (σόδα)
Τsakiris (πατατάκια)
Illy Cafe
Water Blue
Λυττός
Frulite
Μια σειρά από προϊόντα που «μπαίνουν» στην καθημερινή ζωή της λαϊκής οικογένειας ανήκουν στον - ελβετικών συμφερόντων πολυεθνικό όμιλο - κολοσσό της «Nestle», η οποία έχοντας το μαχαίρι και το πεπόνι με βάση τα μεγέθη που κατέχει σε διάφορες κατηγορίες με δεκάδες προϊόντα τιμολογεί και ανάλογα με τη μονοπωλιακή της θέση. Αξίζει να θυμηθεί κανείς, ως ενδεικτική της στάσης που κρατάνε τα μονοπώλια απέναντι σε ζητήματα διαμόρφωσης τιμών, τη δήλωση ανώτερου στελέχους της συγκεκριμένης πολυεθνικής σχολιάζοντας τον προηγούμενο Οκτώβρη τους κυβερνητικούς λεονταρισμούς ότι οι πολυεθνικές «πρέπει» (τάχα) να μειώσουν τις τιμές σε προϊόντα που πουλάνε ακριβότερα μέχρι και 30% στην ελληνική αγορά. Διεμήνυσε, λοιπόν, στην κυβέρνηση ο διευθύνων σύμβουλος της «Nestle» ότι οι κυβερνητικοί ισχυρισμοί περί γενικευμένης πρακτικής διαμόρφωσης υψηλότερων τιμών στην Ελλάδα είναι αβάσιμοι. Ως παράδειγμα επικαλέστηκε το γεγονός ότι ο καφές Nescafe πωλείται εδώ κατά 8% φθηνότερα από άλλες χώρες! Το γεγονός, βέβαια, ότι αυτό δεν αναιρεί την τιμή ακρίβειας και κερδοσκοπίας, καθόλου δεν είναι μεταξύ των ενδιαφερόντων ούτε της κυβέρνησης ούτε της «Nestle». Ιδού σε ποιες κατηγορίες προϊόντων έχει εξαπλώσει τη μονοπωλιακή της δράση η εν λόγω πολυεθνική:
Δημητριακά (Clusters, Fitness, Corn Flakes, Fibre1, Crunch, fitness bars, παιδικά bars)
Καφέδες (Nescafe, Λουμίδης, Buondi καφές φίλτρου, εσπρέσο, Fredoccino)
Σοκολάτες (Crunch, Κit Kat, Nesquik, Sparties, Bacci)
Παγωτά (Boss, Aloma, Maxibon, Magnum)
Στιγμιαία σοκολατούχα ροφήματα (Nesquik, Le chocolat)
Νερά (Κορπή, Contrex, Perrier, Aqua Spring)
Προϊόντα μαγειρικής (κύβοι, πουρές και σούπες Maggi)
Προϊόντα για κατοικίδια (με το εμπορικό σήμα Purina)
Βρεφική διατροφή (γάλατα, κρέμες, έτοιμα γεύματα)
Μέσα από αλλεπάλληλες συγχωνεύσεις και εξαγορές εταιρειών και από ενδοοικογενειακές οικονομικές διαφορές μεταξύ των αδελφών Γ. και Κ. Φιλίππου, η οικογένεια ελέγχει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο από μονοπωλιακή θέση ένα μεγάλο μέρος της αγοράς τροφίμων. Μέσω των ομίλων της ΦΑΓΕ, της Hellenic Quality Foods (HQF) και της Elbisco έχουν βάλει στο χέρι μια σειρά εταιρειών διαφόρων κλάδων. Συγκεκριμένα, στη ΦΑΓΕ, στην οποία έχουν ιδιοκτησιακά δικαιώματα και οι δύο αδελφοί, συμπεριλαμβάνονται οι παρακάτω θυγατρικές:
ΕΒΓΑ ΑΕ (εκτός ενός σημαντικού μέρους των παγωτών που ανήκουν στη «Nestle» και στη «Unilever»)
ΒΙΣ ΑΕ
ΒΙΠΕΧ ΑΕ
ΜΟΡΝΟΣ ΑΕ
«Ι. Νικολάου ΟΕ»
ΜΠΙΖΙΟΣ ΑΕ
ΙΩΦΙΛ ΑΕ
ΑΓΑΝ ΑΕ
ΤΥΡΑΣ
ΠΙΝΔΟΣ
Γ. Σ. ΚΩΣΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΞΥΛΟΥΡΗΣ ΑΕ
ΗΛΙΑΤΩΡ ΑΕ
ΖΑΓΚΑΣ
ΑΓΡΟΚΤΗΜΑ ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΕ
ΦΑΓΕ ΕΜΠΟΡΙΚΗ (Πρώην ΞΥΛΟΥΡΗΣ)
FAGE ITALIA
FAGE USA
FAGE U.K.
Στον Γ. Φιλίππου ανήκει, ακόμη, η «Hellenic Quality Foods», όπως μετονομάστηκε η εταιρεία «ΚANAKΗ» που διακινεί προϊόντα ζύμης, λαχανικά και πουλερικά) και τα κοτόπουλα «MIMIKOS». Στον Κ. Φιλίππου ανήκει η «Elbiscο», μονοπώλιο στον κλάδο των προϊόντων ζύμης, μπισκότου, κρουασάν, φρυγανιάς κ.ά. Στην «Elbisco» έχουν περιέλθει μετά από εξαγορές και συγχωνεύσεις οι εταιρείες:
«Ελληνική Εταιρεία Μπισκότων»
«Βοσινάκης»
«Αλλατίνη»
«Kρις Κρις»
«Αρτοβιομηχανία Elite»
«Forma»
«Εlbisco Εμπορική ΑΕ Διανομών Τροφίμων»
ΧΑΝΟΓΛΟΥ ΑΕ
ZITO LUKS (εταιρεία παραγωγής και διανομής ψωμιού που αριθμεί 29 αρτοποιεία στη FYROM)
ΜΟΡΝΟΣ ΑΕ (εταιρεία συσκευασιών)
ΕΒΓΑ Συμμετοχών ΑΕ με τα προϊόντα κρουασάν «Folie», κατεψυγμένης ζύμης, τους χυμούς «Refresh» και «Sunny» και παγωτά
QUOTE
Παράδεισος των καρτέλ και μονοπωλίων η Ελλάδα..
Η διαχρονική ληστεία των πολιτών παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις σε όλους του κλάδους της οικονομίας ενώ καταστρέφονται οι μικρότερες μονάδες.Πλήθαίνουν οι αυτοκτονίες πολιτών.
Έτσι στήνονται τα Μονοπώλια!
Τα παραδείγματα γύρω από τη γιγάντωση των μονοπωλίων μέσα από τις αλλεπάλληλες συγχωνεύσεις και εξαγορές που με κάθε τρόπο ενθάρρυναν οι ασκούμενες πολιτικές, αλλά και με τους ανελέητους νόμους του «ανταγωνισμού» σε βάρος μικρότερων μονάδων, με αποτέλεσμα μια χούφτα από αυτά να ελέγχουν στο συντριπτικό τους μέρος ολόκληρους κλάδους και προϊόντα και άρα να διαμορφώνουν και τις τιμές, «παίζοντας» σε «γήπεδο χωρίς αντίπαλο», είναι εντυπωσιακά και αποκαλυπτικά.
Χαρακτηριστική και με εξέχουσα θέση στη δράση και την επέκταση των μονοπωλίων είναι....η περίπτωση του «γίγαντα» VIVARTIA (ιδιοκτησίας της MIG). Εχοντας απλώσει τα πλοκάμια της σε μια σειρά κλάδους έχει συγκεντρώσει στο «χαρτοφυλάκιο» των δραστηριοτήτων της δεκάδες εταιρείες. Μεταξύ αυτών, είτε ως θυγατρικές της VIVARTIA είτε ως εξαγορές της ΔΕΛΤΑ (ιδιοκτησίας του ίδιου ομίλου) κατέχουν, όπως καυχιέται στην ιστοσελίδα της η «Vivartia», μερίδια αγοράς μεγαλύτερα από 30%.
Ενδεικτικό είναι ότι μόνο στην κατηγορία του λευκού γάλακτος η ΔΕΛΤΑ κατέχει μερίδιο αγοράς 23,6%, ενώ μετά την εξαγορά της MEΒΓΑΛ, που ολοκληρώθηκε πρόσφατα και με τη «βούλα» της Επιτροπής Ανταγωνισμού, του φορέα... «υπερασπιστή» των «κανόνων του ανταγωνισμού», αναμένεται ότι το ποσοστό αυτό θα διαμορφωθεί τουλάχιστον στο 35%. Εάν, δε, όπως εκτιμάται, συνυπολογιστούν και οι ποσότητες που παράγονται με ιδιωτική ετικέτα για λογαριασμό αλυσίδων σούπερ μάρκετ τότε το ποσοστό αυτό αναμένεται ότι θα εκτιναχθεί ακόμα και στο 45%.
Μεταξύ των εταιρειών που ελέγχει από ένα ποσοστό μέχρι και εξολοκλήρου ο όμιλος της VIVARTIA είτε άμεσα είτε μέσω της ΔΕΛΤΑ, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα δημοσιευμένα στοιχεία, είναι οι εξής:
ΔΕΛΤΑ
MEBΓΑΛ
United Milk
ΒΙΟΜΑΡ (μαρμελάδες «spin - span»)
«Froza», κατεψυγμένα είδη
«Μπάρμπα Στάθης», κατεψυγμένα είδη
ΒΙΓΛΑ Ολύμπου, τυροκομικά
Παγωτά ΔΩΔΩΝΗ
«Goody's», αλυσίδα καταστημάτων γρήγορης εστίασης
«Κυλινδρόμυλοι Παφίλη»
«Chipita», σνακς
«Everest», αλυσίδα γρήγορου φαγητού
«Hellenic Catering»
«A. & Σ. Στεφανίδης», γαλακτοβιομηχανία Κύπρου
«Γενική Τροφίμων ΑΕ»
«Nestle Ελλάς», «Βλάχας»
«Creamline Group», όμιλος επιχειρήσεων με θυγατρικές στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία
«Royal Foods» (Βουλγαρία) Μ. Αραμπατζής
«Euromerchant Balkan FundELDI» (Ρωσία)
«Κrasnoselskaya» (Ρωσία)
«Food and Snack» (Γερμανία)
«Χαραλαμπίδης»
«Flocafe», καφέ
«La Pasteria», εστιατόρια
«General Food OOD»
«Agroteam Food»
«Green Food»
«Sopexho Alliance»
«Christeas Dairies Public»
«Anthemia»
«Tsimis SA»
«Alesis»
Ο έτερος πολυεθνικών συμφερόντων «γίγαντας» στον κλάδο των τροφίμων, αλλά και όχι μόνο, η UNILEVER, που ελέω «ελεύθερης αγοράς» βρέθηκε να διακινεί μολυσμένα ηλιέλαια, συγκεντρώνει στην γκάμα των προϊόντων της από είδη διατροφής μέχρι απορρυπαντικά και προϊόντα ατομικής περιποίησης με τα πιο γνωστά εμπορικά σήματα και μερίδια αγοράς τόσο συντριπτικά που φτάνουν μέχρι και το 90%. Σύμφωνα με τα όσα δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα της, ο τζίρος της ανέρχεται σε 40 δισ. ευρώ το χρόνο, διακινεί 400 προϊόντα σε 150 χώρες και καυχιέται ότι αποτελεί το «μεγαλύτερο προμηθευτή σε μη διαρκή καταναλωτικά προϊόντα». Μεταξύ άλλων, στην ελληνική αγορά διακινεί:
Ελαιόλαδα & προϊόντα ελιάς ΑΛΤΙΣ, Φυτίνη
Μαργαρίνες (ΒΙΤΑΜ SOFT, BECEL PRO-ACTIV)
Φυτικά έλαια (SOL & ΦΛΩΡΑ)
Παγωτά (MAGIC, CARTE D' OR, ALGIDA, ΕΒΓΑ)
Αφεψήματα και τσάι LIPTON
Κύβοι, σάλτσες και σούπες KNORR
Ετοιμα γεύματα ζυμαρικών KNORR
Κρύα ροφήματα φρούτων & λαχανικών
Μαγιονέζες & σάλτσες για σαλάτες HELLMANN'S
Κατεψυγμένα προϊόντα IGLO
Προϊόντα σάλτσας ντομάτας (PUMMARO) CARTE D' OR ζελέ, σαντιγί ή μπεσαμέλ
Προϊόντα οικιακού καθαρισμού (χλωρίνη KLINEX, CIF)
Απορρυπαντικά & μαλακτικά ρούχων (SKIP, CAJOLINE)
Προϊόντα περιποίησης προσώπου και σώματος (DOVE, LUX)
Προϊόντα στοματικής υγιεινής (AIM)
Προϊόντα περιποίησης μαλλιών (ORGANICS, ULTREX)
Αρώματα - αποσμητικά (AXE, REXONA).
Στον κλάδο της ζυθοποιίας «λύνει και δένει» με τις ευλογίες της εφαρμοζόμενης πολιτικής η «Αθηναϊκή Ζυθοποιία». Με τζίρο κοντά στα 450 εκατ. ευρώ το 2009 και μερίδιο αγοράς στην μπίρα της τάξης του 70% διακινεί μερικές από τις πιο γνωστές μάρκες μπίρας και νερών. Με βάση τα οικονομικά της αποτελέσματα το 2009 βρέθηκε στην τέταρτη θέση μεταξύ των 500 πιο κερδοφόρων επιχειρήσεων της χρονιάς, μετά τα ΕΛΠΕ, τη φαρμακοβιομηχανία «Alapis» και τη «Motor Oil», και μεταξύ των 20 πρώτων που κατείχαν το 53% των συνολικών κερδών και 41% επί του συνολικού τζίρου. Διακινεί τα προϊόντα:
Amstel
Heineken
Fischer
Fϋrstenbraϋ
Ιοli
Ioli Fizzy
Alfa Hellenic
Marathon
Στο όνομα του «ανταγωνισμού» και η Coca Cola 3E, πέμπτη στη λίστα των 500 πιο κερδοφόρων επιχειρήσεων, που δε χρειάζεται... συστάσεις, φιγουράρει στη λίστα των αδιαμφισβήτητων κυρίαρχων μεταξύ των μονοπωλίων με μερίδια αγοράς μέχρι 77% στα αναψυκτικά και τζίρο το 2010 στα 609 εκατ. ευρώ. Τα προϊόντα που διακινεί, εκτός από τα αναψυκτικά, είναι χυμοί, σόδες, πατατάκια, καφέδες, εμφιαλωμένα νερά, τσάι με μερικά από τα επικρατέστερα εμπορικά σήματα στα ράφια των σούπερ μάρκετ:
Coca Cola
Sprite
Fanta
Amita (χυμοί)
Αύρα (εμφιαλωμένο νερό)
Nestea (έτοιμο τσάι)
Powerade
Tuborg (σόδα)
Τsakiris (πατατάκια)
Illy Cafe
Water Blue
Λυττός
Frulite
Μια σειρά από προϊόντα που «μπαίνουν» στην καθημερινή ζωή της λαϊκής οικογένειας ανήκουν στον - ελβετικών συμφερόντων πολυεθνικό όμιλο - κολοσσό της «Nestle», η οποία έχοντας το μαχαίρι και το πεπόνι με βάση τα μεγέθη που κατέχει σε διάφορες κατηγορίες με δεκάδες προϊόντα τιμολογεί και ανάλογα με τη μονοπωλιακή της θέση. Αξίζει να θυμηθεί κανείς, ως ενδεικτική της στάσης που κρατάνε τα μονοπώλια απέναντι σε ζητήματα διαμόρφωσης τιμών, τη δήλωση ανώτερου στελέχους της συγκεκριμένης πολυεθνικής σχολιάζοντας τον προηγούμενο Οκτώβρη τους κυβερνητικούς λεονταρισμούς ότι οι πολυεθνικές «πρέπει» (τάχα) να μειώσουν τις τιμές σε προϊόντα που πουλάνε ακριβότερα μέχρι και 30% στην ελληνική αγορά. Διεμήνυσε, λοιπόν, στην κυβέρνηση ο διευθύνων σύμβουλος της «Nestle» ότι οι κυβερνητικοί ισχυρισμοί περί γενικευμένης πρακτικής διαμόρφωσης υψηλότερων τιμών στην Ελλάδα είναι αβάσιμοι. Ως παράδειγμα επικαλέστηκε το γεγονός ότι ο καφές Nescafe πωλείται εδώ κατά 8% φθηνότερα από άλλες χώρες! Το γεγονός, βέβαια, ότι αυτό δεν αναιρεί την τιμή ακρίβειας και κερδοσκοπίας, καθόλου δεν είναι μεταξύ των ενδιαφερόντων ούτε της κυβέρνησης ούτε της «Nestle». Ιδού σε ποιες κατηγορίες προϊόντων έχει εξαπλώσει τη μονοπωλιακή της δράση η εν λόγω πολυεθνική:
Δημητριακά (Clusters, Fitness, Corn Flakes, Fibre1, Crunch, fitness bars, παιδικά bars)
Καφέδες (Nescafe, Λουμίδης, Buondi καφές φίλτρου, εσπρέσο, Fredoccino)
Σοκολάτες (Crunch, Κit Kat, Nesquik, Sparties, Bacci)
Παγωτά (Boss, Aloma, Maxibon, Magnum)
Στιγμιαία σοκολατούχα ροφήματα (Nesquik, Le chocolat)
Νερά (Κορπή, Contrex, Perrier, Aqua Spring)
Προϊόντα μαγειρικής (κύβοι, πουρές και σούπες Maggi)
Προϊόντα για κατοικίδια (με το εμπορικό σήμα Purina)
Βρεφική διατροφή (γάλατα, κρέμες, έτοιμα γεύματα)
Μέσα από αλλεπάλληλες συγχωνεύσεις και εξαγορές εταιρειών και από ενδοοικογενειακές οικονομικές διαφορές μεταξύ των αδελφών Γ. και Κ. Φιλίππου, η οικογένεια ελέγχει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο από μονοπωλιακή θέση ένα μεγάλο μέρος της αγοράς τροφίμων. Μέσω των ομίλων της ΦΑΓΕ, της Hellenic Quality Foods (HQF) και της Elbisco έχουν βάλει στο χέρι μια σειρά εταιρειών διαφόρων κλάδων. Συγκεκριμένα, στη ΦΑΓΕ, στην οποία έχουν ιδιοκτησιακά δικαιώματα και οι δύο αδελφοί, συμπεριλαμβάνονται οι παρακάτω θυγατρικές:
ΕΒΓΑ ΑΕ (εκτός ενός σημαντικού μέρους των παγωτών που ανήκουν στη «Nestle» και στη «Unilever»)
ΒΙΣ ΑΕ
ΒΙΠΕΧ ΑΕ
ΜΟΡΝΟΣ ΑΕ
«Ι. Νικολάου ΟΕ»
ΜΠΙΖΙΟΣ ΑΕ
ΙΩΦΙΛ ΑΕ
ΑΓΑΝ ΑΕ
ΤΥΡΑΣ
ΠΙΝΔΟΣ
Γ. Σ. ΚΩΣΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΞΥΛΟΥΡΗΣ ΑΕ
ΗΛΙΑΤΩΡ ΑΕ
ΖΑΓΚΑΣ
ΑΓΡΟΚΤΗΜΑ ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΕ
ΦΑΓΕ ΕΜΠΟΡΙΚΗ (Πρώην ΞΥΛΟΥΡΗΣ)
FAGE ITALIA
FAGE USA
FAGE U.K.
Στον Γ. Φιλίππου ανήκει, ακόμη, η «Hellenic Quality Foods», όπως μετονομάστηκε η εταιρεία «ΚANAKΗ» που διακινεί προϊόντα ζύμης, λαχανικά και πουλερικά) και τα κοτόπουλα «MIMIKOS». Στον Κ. Φιλίππου ανήκει η «Elbiscο», μονοπώλιο στον κλάδο των προϊόντων ζύμης, μπισκότου, κρουασάν, φρυγανιάς κ.ά. Στην «Elbisco» έχουν περιέλθει μετά από εξαγορές και συγχωνεύσεις οι εταιρείες:
«Ελληνική Εταιρεία Μπισκότων»
«Βοσινάκης»
«Αλλατίνη»
«Kρις Κρις»
«Αρτοβιομηχανία Elite»
«Forma»
«Εlbisco Εμπορική ΑΕ Διανομών Τροφίμων»
ΧΑΝΟΓΛΟΥ ΑΕ
ZITO LUKS (εταιρεία παραγωγής και διανομής ψωμιού που αριθμεί 29 αρτοποιεία στη FYROM)
ΜΟΡΝΟΣ ΑΕ (εταιρεία συσκευασιών)
ΕΒΓΑ Συμμετοχών ΑΕ με τα προϊόντα κρουασάν «Folie», κατεψυγμένης ζύμης, τους χυμούς «Refresh» και «Sunny» και παγωτά
Πηγή : http://press-gr.blogspot.com/2011/04/blog-post_3396.html
Γράφει ο Δευκαλίωνας
Ανακοινώθηκε ο Πληθωρισμός του Μαρτίου
Λοιπόν, έχουμε και λέμε.
• Ιανουάριος 2011, Πληθωρισμός 5,2% (Ιανουάριος 2010, 2,4%)
• Φεβρουάριος 2011, Πληθωρισμός 4,4% (Φεβρουάριος 2010, 2,8%)
• Μάρτιος 2011, Πληθωρισμός 4,5% (Μάρτιος 2010, 3,9%).
Βλέπουμε λοιπόν ότι ο πληθωρισμός δεν αποκλιμακώνεται, παρά την πτώση της λιανικής κατανάλωσης, όπως ακριβώς είχε προβλέψει ο άσημος και ταπεινός Δευκαλίων σε παλαιότερα άρθρα του.
Άλλη μία αποτυχία του περιβόητου μνημονίου, που μέσω της μείωσης των μισθών και της συνεπακόλουθης μείωσης της κατανάλωσης επιδιώκει μεταξύ άλλων και την μείωση του πληθωρισμού.
Η κλασσική συνταγή της ελεύθερης αγοράς. Πέφτουν οι τιμές όταν δεν υπάρχει ζήτηση. Μόνο που στην περίπτωση της Ελλάδας πριν μειωθεί η ζήτηση, μειώθηκαν οι εισαγωγές προϊόντων (προσφορά) και έτσι το ποθητό αποτέλεσμα δεν επιτεύχθηκε. Διότι η πρόσφορά μειώθηκε τόσο πολύ που συνέχισε να είναι μικρότερη της ζήτησης.
Ταυτόχρονα όλοι οι σχετικοί δείκτες (πλην αυτού των εξαγωγών) βρίσκονται σε πτώση, προϊδεάζοντας ότι η ύφεση το Α΄ τρίμηνο του 2011 θα διαμορφωθεί σε υψηλές τιμές.
Μην παίζουμε με τις λέξεις, τις στατιστικές επεξεργασίες και επεξηγήσεις. Το συμπέρασμα που προκύπτει από την υψηλή διαμόρφωση του Πληθωρισμού και την προβλεπόμενη υψηλή ύφεση είναι ένα και μοναδικό.
Την Ελληνική Οικονομία πλήττει το φαινόμενο του Στασιμοπληθωρισμού.
Ότι το χειρότερο δηλαδή. Αυτό που απεύχονται και προσπαθούν όλοι οι υπουργοί οικονομικών σε ολόκληρο τον πλανήτη, εμφανίζεται στην πατρίδα μας.
Το πρώτο ερώτημα που γεννάται, είναι γιατί δεν προβλέφθηκε αυτή η δραματικότατη συνέπεια ώστε να υιοθετηθεί έγκαιρα ανάλογη πολιτική.
Εδώ βρίσκονται οι ευθύνες του Γιώργου Παπανδρέου και της υπό αυτόν ηγετικής ομάδας. Έχει αποδειχθεί ότι παρά περί της αντιθέτου διακηρύξεις και δεσμεύσεις τους, είχαν αποφασίσει να εντάξουν την χώρα στην κηδεμονία του ΔΝΤ. Για την οικονομία της συζήτησης δεν θα κριτικάρουμε για ακόμα μία φορά αυτήν την απόφαση. Απλά θα αναρωτηθούμε.
Ωραία κύριοι, καλώς ή κακώς η ιστορία θα κρίνει και θα δικάσει γιατί είχατε πάρει αυτήν την συγκεκριμένη απόφαση. Κυβέρνηση είστε και έχετε την συνταγματική ευθύνη να λάβετε αποφάσεις και να κυβερνήσετε την χώρα. Γιατί όμως πριν κάνετε αυτήν σας την απόφαση πράξη (δηλαδή την ένταξη της χώρας υπό την εποπτεία του ΔΝΤ), δεν υιοθετούσατε τέτοιες πολιτικές που θα καθιστούσαν τις συνέπειες λιγότερο δραματικές;
Τι εννοούμε;
Γιατί δεν φροντίζατε ώστε στο ταμείο του Ελληνικού Δημοσίου να υπάρχουν αρκετά χρήματα, τα οποία άμα τη έλευση του ΔΝΤ δεν θα δαπανούσατε για μισθούς και συντάξεις, αλλά για παραγωγικές δραστηριότητες μέσα από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ);
Διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μετά την περικοπή μισθών και συντάξεων, το επόμενο μεγαλύτερο θύμα περικοπών είναι το ΠΔΕ. Με αυτό τον τρόπο διατηρείται το Έλλειμμα στα επίπεδα που ορίζει το μνημόνιο.
Μπορείτε σήμερα να επικαλεστείτε οποιαδήποτε απάντηση, αλλά δυστυχώς η αλήθεια είναι μία και μοναδική. Βυθίσατε την Ελληνική Οικονομία σε μία άνευ προηγουμένου και εκτός προβλέψεων βαθειά ύφεση, η οποία σήμερα σας εξαναγκάζει να πάρετε νέα σκληρότερα μέτρα για να επιτύχετε τους στόχους του Ελλείμματος και για το 2010 αλλά και για το 2011, που οι εισροές από τα φορολογικά έσοδα βουλιάζουν.
Ουσιαστικά και με απολύτως αντικειμενικά κριτήρια. Όσοι (μεταξύ των οποίων και ο άσημος και ταπεινός Δευκαλίων) προέβλεπαν πέρσι τέτοια εποχή ότι η Ελληνική Οικονομία έχει μπει στο σπιράλ του θανάτου, δικαιώθηκαν.
Κανείς όμως δεν χαίρεται γι’ αυτήν την δικαίωση.
Ο Γιώργος Παπανδρέου και η υπό αυτόν ηγετική ομάδα έχοντας πέσει θύμα της κοντόφθαλμης και άνευ τεκμηριωμένου σχεδιασμού πολιτικής τους, επιχειρούν σήμερα να παρουσιάσουν τις επιθυμίες τους σαν πραγματικά γεγονότα. Χρησιμοποιούν δε σαν επιχείρημα την αύξηση των εξαγωγών.
Στις επόμενες ημέρες θα αναφερθούμε σε αυτήν την αύξηση που είναι όμως ένα συγκυριακό φαινόμενο, το οποίο δεν πρόκειται να επηρεάσει καθοριστικά την ύφεση, την ανεργία και τον πληθωρισμό.
Όμως, όσοι γνωρίζουν βαθειά οικονομία βλέπουν ότι με αυτή την πολιτική δεν υπάρχει διέξοδος. Τα χειρότερα είναι μπροστά!
QUOTE
Τα χειρότερα είναι μπροστά...
Γράφει ο Δευκαλίωνας
Ανακοινώθηκε ο Πληθωρισμός του Μαρτίου
Λοιπόν, έχουμε και λέμε.
• Ιανουάριος 2011, Πληθωρισμός 5,2% (Ιανουάριος 2010, 2,4%)
• Φεβρουάριος 2011, Πληθωρισμός 4,4% (Φεβρουάριος 2010, 2,8%)
• Μάρτιος 2011, Πληθωρισμός 4,5% (Μάρτιος 2010, 3,9%).
Βλέπουμε λοιπόν ότι ο πληθωρισμός δεν αποκλιμακώνεται, παρά την πτώση της λιανικής κατανάλωσης, όπως ακριβώς είχε προβλέψει ο άσημος και ταπεινός Δευκαλίων σε παλαιότερα άρθρα του.
Άλλη μία αποτυχία του περιβόητου μνημονίου, που μέσω της μείωσης των μισθών και της συνεπακόλουθης μείωσης της κατανάλωσης επιδιώκει μεταξύ άλλων και την μείωση του πληθωρισμού.
Η κλασσική συνταγή της ελεύθερης αγοράς. Πέφτουν οι τιμές όταν δεν υπάρχει ζήτηση. Μόνο που στην περίπτωση της Ελλάδας πριν μειωθεί η ζήτηση, μειώθηκαν οι εισαγωγές προϊόντων (προσφορά) και έτσι το ποθητό αποτέλεσμα δεν επιτεύχθηκε. Διότι η πρόσφορά μειώθηκε τόσο πολύ που συνέχισε να είναι μικρότερη της ζήτησης.
Ταυτόχρονα όλοι οι σχετικοί δείκτες (πλην αυτού των εξαγωγών) βρίσκονται σε πτώση, προϊδεάζοντας ότι η ύφεση το Α΄ τρίμηνο του 2011 θα διαμορφωθεί σε υψηλές τιμές.
Μην παίζουμε με τις λέξεις, τις στατιστικές επεξεργασίες και επεξηγήσεις. Το συμπέρασμα που προκύπτει από την υψηλή διαμόρφωση του Πληθωρισμού και την προβλεπόμενη υψηλή ύφεση είναι ένα και μοναδικό.
Την Ελληνική Οικονομία πλήττει το φαινόμενο του Στασιμοπληθωρισμού.
Ότι το χειρότερο δηλαδή. Αυτό που απεύχονται και προσπαθούν όλοι οι υπουργοί οικονομικών σε ολόκληρο τον πλανήτη, εμφανίζεται στην πατρίδα μας.
Το πρώτο ερώτημα που γεννάται, είναι γιατί δεν προβλέφθηκε αυτή η δραματικότατη συνέπεια ώστε να υιοθετηθεί έγκαιρα ανάλογη πολιτική.
Εδώ βρίσκονται οι ευθύνες του Γιώργου Παπανδρέου και της υπό αυτόν ηγετικής ομάδας. Έχει αποδειχθεί ότι παρά περί της αντιθέτου διακηρύξεις και δεσμεύσεις τους, είχαν αποφασίσει να εντάξουν την χώρα στην κηδεμονία του ΔΝΤ. Για την οικονομία της συζήτησης δεν θα κριτικάρουμε για ακόμα μία φορά αυτήν την απόφαση. Απλά θα αναρωτηθούμε.
Ωραία κύριοι, καλώς ή κακώς η ιστορία θα κρίνει και θα δικάσει γιατί είχατε πάρει αυτήν την συγκεκριμένη απόφαση. Κυβέρνηση είστε και έχετε την συνταγματική ευθύνη να λάβετε αποφάσεις και να κυβερνήσετε την χώρα. Γιατί όμως πριν κάνετε αυτήν σας την απόφαση πράξη (δηλαδή την ένταξη της χώρας υπό την εποπτεία του ΔΝΤ), δεν υιοθετούσατε τέτοιες πολιτικές που θα καθιστούσαν τις συνέπειες λιγότερο δραματικές;
Τι εννοούμε;
Γιατί δεν φροντίζατε ώστε στο ταμείο του Ελληνικού Δημοσίου να υπάρχουν αρκετά χρήματα, τα οποία άμα τη έλευση του ΔΝΤ δεν θα δαπανούσατε για μισθούς και συντάξεις, αλλά για παραγωγικές δραστηριότητες μέσα από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ);
Διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μετά την περικοπή μισθών και συντάξεων, το επόμενο μεγαλύτερο θύμα περικοπών είναι το ΠΔΕ. Με αυτό τον τρόπο διατηρείται το Έλλειμμα στα επίπεδα που ορίζει το μνημόνιο.
Μπορείτε σήμερα να επικαλεστείτε οποιαδήποτε απάντηση, αλλά δυστυχώς η αλήθεια είναι μία και μοναδική. Βυθίσατε την Ελληνική Οικονομία σε μία άνευ προηγουμένου και εκτός προβλέψεων βαθειά ύφεση, η οποία σήμερα σας εξαναγκάζει να πάρετε νέα σκληρότερα μέτρα για να επιτύχετε τους στόχους του Ελλείμματος και για το 2010 αλλά και για το 2011, που οι εισροές από τα φορολογικά έσοδα βουλιάζουν.
Ουσιαστικά και με απολύτως αντικειμενικά κριτήρια. Όσοι (μεταξύ των οποίων και ο άσημος και ταπεινός Δευκαλίων) προέβλεπαν πέρσι τέτοια εποχή ότι η Ελληνική Οικονομία έχει μπει στο σπιράλ του θανάτου, δικαιώθηκαν.
Κανείς όμως δεν χαίρεται γι’ αυτήν την δικαίωση.
Ο Γιώργος Παπανδρέου και η υπό αυτόν ηγετική ομάδα έχοντας πέσει θύμα της κοντόφθαλμης και άνευ τεκμηριωμένου σχεδιασμού πολιτικής τους, επιχειρούν σήμερα να παρουσιάσουν τις επιθυμίες τους σαν πραγματικά γεγονότα. Χρησιμοποιούν δε σαν επιχείρημα την αύξηση των εξαγωγών.
Στις επόμενες ημέρες θα αναφερθούμε σε αυτήν την αύξηση που είναι όμως ένα συγκυριακό φαινόμενο, το οποίο δεν πρόκειται να επηρεάσει καθοριστικά την ύφεση, την ανεργία και τον πληθωρισμό.
Όμως, όσοι γνωρίζουν βαθειά οικονομία βλέπουν ότι με αυτή την πολιτική δεν υπάρχει διέξοδος. Τα χειρότερα είναι μπροστά!
http://www.cosmo.gr/Finance/Hellas/318197.html
Έσοδα ύψους 10 - 15 δισεκατομμυρίων δολαρίων για το Ελληνικό Δημόσιο τα επόμενα 10 - 15 χρόνια μπορούν να προκύψουν από την εκμετάλλευση των εγχώριων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου, αφού αφαιρεθούν οι δαπάνες επενδύσεων και τα κέρδη των εταιριών.
Αυτό ανέφερε ο υφυπουργός Περιβάλλοντος κ. Γ. Μανιάτης μιλώντας σε εκδήλωση του Ινστιτούτου Ενέργειας Νοτιοανατολικής Ευρώπης για τις "Ενεργειακές και Επιχειρηματικές Εξελίξεις στην Ελλάδα και στη ΝΑ Ευρώπη".
"Η εκτίμηση ότι σε εύλογο βάθος χρόνου μπορούμε να καλύψουμε το 1/5 έως 1/3 των εθνικών μας αναγκών σε υδρογονάνθρακες από εγχώριες πηγές, δεν βρίσκεται καθόλου εκτός πραγματικότητας".
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρέθεσε ο υφυπουργός, είναι ρεαλιστική η εκτίμηση ότι τα επόμενα 15-20 χρόνια μπορούν να εντοπισθούν στην πατρίδα μας τουλάχιστον άλλα 3-4 κοιτάσματα του μεγέθους του Πρίνου.
Αυτό ισοδυναμεί με 350.000.000-500.000.000 βαρέλια πετρελαίου τα οποία με τιμή 100 δολ. το βαρέλι, σημαίνουν έσοδα 35-50 δισ. δολάρια.
Αν από αυτό το ποσό αφαιρεθούν οι δαπάνες των επενδύσεων / γεωτρήσεων, καθώς και τα κέρδη των εταιριών εξόρυξης, απομένουν δημόσια έσοδα πάνω από 10-15 δισεκατομμύρια δολάρια.
Ο υφυπουργός ανήγγειλε επίσης ότι με το νομοσχέδιο για την ίδρυση Φορέα Έρευνας και Εκμετάλλευσης Υδρογονανθράκων η κυβέρνηση προχωρά σε μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων έρευνας / εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στο 20 %.
Μέχρι την ίδρυση του φορέα, με νόμο που θα ψηφιστεί από τη Βουλή, έχει συγκροτηθεί επιτροπή που θα προχωρήσει σε επεξεργασία, ενιαιοποίηση και προβολή σε διεθνείς επενδυτές, του συνόλου των στοιχείων και πληροφοριών που διαθέτει η χώρα από τις έρευνες υδρογονανθράκων που έγιναν στην ελληνική επικράτεια τα τελευταία 30 χρόνια.
Κινήσεις στη διεθνή σκακιέρα
Αναφερόμενος στις διεθνείς ενεργειακές διασυνδέσεις που προωθεί η χώρα μας ο κ. Μανιάτης τόνισε ότι η συμφωνία κατανόησης ανάμεσα στη ΔΕΠΑ και την αζέρικη εταιρεία φυσικού αερίου SOCAR που υπεγράφη πριν λίγες μέρες στο Αζερμπαϊτζάν, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, σηματοδοτεί το πρώτο καθοριστικό βήμα για την απευθείας αγορά φυσικού αερίου της Κασπίας.
Ο κ. Μανιάτης έκανε λόγο για την απαράδεκτη μεροληψία ορισμένων κύκλων των Βρυξελλών υπέρ του αγωγού Nabucco, και τόνισε ότι η επιλογή του αγωγού που θα κατασκευασθεί σε αυτή τη φάση δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να γίνει με πολιτικά κριτήρια, παρά μόνο με κριτήρια οικονομικής βιωσιμότητας και τεχνικής ωριμότητας, σημεία στα οποία υπερέχει ο αγωγός Τουρκίας - Ελλάδας - Ιταλίας.
Εξέφρασε, τέλος, την ελπίδα ότι τις επόμενες δύο εβδομάδες η επιτροπή του διαγωνισμού για το λιγνιτωρυχείο της Βεύης θα οριστικοποιήσει τον κατάλογο των πέντε προεπιλεγέντων, ώστε να ξεκινήσει η διαπραγμάτευση για τον τελικό ανάδοχο.
αγαπημένο θέμα του bullet, αυτή τη φορά δεν τα λέει ένας κάποιος που μπορεί να είνια και εθνικιστής κλπ αλλά ο υφυπουργός ενέργειας της μνημονιακής Ελλάδας. Και μιλά για καθαρά ποσά.
QUOTE
15 δισ. τα έσοδα από τα κοιτάσματα πετρελαίου
Έσοδα ύψους 10 - 15 δισεκατομμυρίων δολαρίων για το Ελληνικό Δημόσιο τα επόμενα 10 - 15 χρόνια μπορούν να προκύψουν από την εκμετάλλευση των εγχώριων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου, αφού αφαιρεθούν οι δαπάνες επενδύσεων και τα κέρδη των εταιριών.
Αυτό ανέφερε ο υφυπουργός Περιβάλλοντος κ. Γ. Μανιάτης μιλώντας σε εκδήλωση του Ινστιτούτου Ενέργειας Νοτιοανατολικής Ευρώπης για τις "Ενεργειακές και Επιχειρηματικές Εξελίξεις στην Ελλάδα και στη ΝΑ Ευρώπη".
"Η εκτίμηση ότι σε εύλογο βάθος χρόνου μπορούμε να καλύψουμε το 1/5 έως 1/3 των εθνικών μας αναγκών σε υδρογονάνθρακες από εγχώριες πηγές, δεν βρίσκεται καθόλου εκτός πραγματικότητας".
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρέθεσε ο υφυπουργός, είναι ρεαλιστική η εκτίμηση ότι τα επόμενα 15-20 χρόνια μπορούν να εντοπισθούν στην πατρίδα μας τουλάχιστον άλλα 3-4 κοιτάσματα του μεγέθους του Πρίνου.
Αυτό ισοδυναμεί με 350.000.000-500.000.000 βαρέλια πετρελαίου τα οποία με τιμή 100 δολ. το βαρέλι, σημαίνουν έσοδα 35-50 δισ. δολάρια.
Αν από αυτό το ποσό αφαιρεθούν οι δαπάνες των επενδύσεων / γεωτρήσεων, καθώς και τα κέρδη των εταιριών εξόρυξης, απομένουν δημόσια έσοδα πάνω από 10-15 δισεκατομμύρια δολάρια.
Ο υφυπουργός ανήγγειλε επίσης ότι με το νομοσχέδιο για την ίδρυση Φορέα Έρευνας και Εκμετάλλευσης Υδρογονανθράκων η κυβέρνηση προχωρά σε μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων έρευνας / εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στο 20 %.
Μέχρι την ίδρυση του φορέα, με νόμο που θα ψηφιστεί από τη Βουλή, έχει συγκροτηθεί επιτροπή που θα προχωρήσει σε επεξεργασία, ενιαιοποίηση και προβολή σε διεθνείς επενδυτές, του συνόλου των στοιχείων και πληροφοριών που διαθέτει η χώρα από τις έρευνες υδρογονανθράκων που έγιναν στην ελληνική επικράτεια τα τελευταία 30 χρόνια.
Κινήσεις στη διεθνή σκακιέρα
Αναφερόμενος στις διεθνείς ενεργειακές διασυνδέσεις που προωθεί η χώρα μας ο κ. Μανιάτης τόνισε ότι η συμφωνία κατανόησης ανάμεσα στη ΔΕΠΑ και την αζέρικη εταιρεία φυσικού αερίου SOCAR που υπεγράφη πριν λίγες μέρες στο Αζερμπαϊτζάν, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, σηματοδοτεί το πρώτο καθοριστικό βήμα για την απευθείας αγορά φυσικού αερίου της Κασπίας.
Ο κ. Μανιάτης έκανε λόγο για την απαράδεκτη μεροληψία ορισμένων κύκλων των Βρυξελλών υπέρ του αγωγού Nabucco, και τόνισε ότι η επιλογή του αγωγού που θα κατασκευασθεί σε αυτή τη φάση δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να γίνει με πολιτικά κριτήρια, παρά μόνο με κριτήρια οικονομικής βιωσιμότητας και τεχνικής ωριμότητας, σημεία στα οποία υπερέχει ο αγωγός Τουρκίας - Ελλάδας - Ιταλίας.
Εξέφρασε, τέλος, την ελπίδα ότι τις επόμενες δύο εβδομάδες η επιτροπή του διαγωνισμού για το λιγνιτωρυχείο της Βεύης θα οριστικοποιήσει τον κατάλογο των πέντε προεπιλεγέντων, ώστε να ξεκινήσει η διαπραγμάτευση για τον τελικό ανάδοχο.
αγαπημένο θέμα του bullet, αυτή τη φορά δεν τα λέει ένας κάποιος που μπορεί να είνια και εθνικιστής κλπ αλλά ο υφυπουργός ενέργειας της μνημονιακής Ελλάδας. Και μιλά για καθαρά ποσά.
http://press-gr.blogspot.com/2011/04/blog-post_7520.html
Γράφει ο Δευκαλίωνας
απο το http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/
Στις 8 Μαρτίου διαβάσαμε από το πρακτορείο Bloomberg την εξής είδηση: «Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μελετά σχέδιο που θα του επιτρέψει να δανείζεται απευθείας από τις διεθνείς αγορές ώστε να μπορεί να παρέχει βοήθεια σε κράτη-μέλη που βρίσκονται σε κρίση»
Δηλαδή, σε απλά ελληνικά…. Τα υφιστάμενα κεφάλαια του ΔΝΤ δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες των χωρών που προβλέπεται ότι θα προσφύγουν τα επόμενα χρόνια στην εποπτεία του ταμείου. Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο οι υπεύθυνοι του Οργανισμού σκέπτονται τρόπους εναλλακτικής χρηματοδότησης από τις αγορές, επειδή η ενίσχυση από τα κράτη μέλη και χρονοβόρα είναι και περνά μέσα από διαδικασίες εξαιρετικά σύνθετες πολιτικά και γραφειοκρατικά. Τα παραπάνω καθώς και άλλες διευκρινίσεις αναφέρονται σε έγγραφο του ΔΝΤ, το οποίο επικαλέστηκε το πρακτορείο Bloomberg παρουσιάζοντας την είδηση.
Θα αναρωτηθεί ο οποιοσδήποτε καλοπροαίρετος μεν, εχέφρων δε, άνθρωπος. Μα, από πού θα δανειστεί το ΔΝΤ, αφού σε όλο τον κόσμο είτε ακόμα μαίνεται, είτε γίνεται προσπάθεια να επουλωθούν οι συνέπειες της κρίσης χρέους;
Η απάντηση απλή και δεδομένη από τους ανά την υφήλιο οπαδούς του... νεοφιλελευθερισμού: «Μα φυσικά θα δανειστεί από μεγάλους θεσμικούς και ιδιώτες επενδυτές».
Ας προσπαθήσουμε τώρα να αποκωδικοποιήσουμε την περιβόητη έκφραση «θεσμικούς και ιδιώτες επενδυτές». Θεσμικοί επενδυτές είναι οι μεγάλες ασφαλιστικές εταιρείες και επενδυτικές τράπεζες.
Το έχουμε αναφέρει και επεξηγήσει πολλές φορές. Από την εποχή της κατάρρευσης της Lehman Brothers, τα κράτη δανείζουν τις μεγάλες ασφαλιστικές εταιρείες και επενδυτικές τράπεζες. Παράδειγμα η ασφαλιστική κολοσσός AIG και το πρόγραμμα ενίσχυσης των γιγάντων της Wall Street. Και μπορεί το πρόγραμμα ενίσχυσης των γιγάντων της Wall Street να τελείωσε με κέρδη για το δημόσιο των ΗΠΑ, αλλά η ασφαλιστική AIG συνεχίζει, παρά τα κέρδη που παρουσιάζει, να χρωστάει στο αμερικανικό δημόσιο. Παρόμοια δε παραδείγματα μπορούμε να βρούμε και στις χώρες της ΕΕ.
Φθάσαμε λοιπόν στην απόλυτη παραφροσύνη. Τα κράτη να πιέζουν με μονόπλευρα προγράμματα λιτότητας τους πολίτες, για να ξεχρεώσουν με αυτό τον τρόπο τα χρήματα που έχουν δανείσει τις τράπεζες. Να εξαναγκάζονται τελικά από τις αγορές (δηλαδή τις τράπεζες), να μπουν κάτω από την εποπτεία του ΔΝΤ ώστε να ελεχθεί το κρατικό χρέος… Και το ΔΝΤ να δανείζεται από τις τράπεζες, που δουλεύουν με δανεικό κρατικό χρήμα, για να δανείσει στην συνέχεια τα κράτη.
Μπορεί το παράδειγμα και η περιγραφή να είναι απόλυτα εκλαϊκευμένα, αλλά δυστυχώς κάπως έτσι λειτουργεί ο κύκλος του κρατικού χρέους και του κρατικού δανεισμού. Αν δεν είναι αυτή η κατάσταση ο ορισμός της απόλυτης παραφροσύνης, τότε τι άλλο είναι;
Όσο για τους μεγάλους ιδιώτες επενδυτές… Εκεί μιλάμε για το απέραντο τρελοκομείο. Δανείζουν τα κράτη με μεικτά κεφάλαια, που αποτελούνται από δικά τους κεφάλαια, αλλά και δανεικό (κρατικό) χρήμα από τις τράπεζες. Η αναλογία 1 δολάρια ίδια κεφάλαια και 9 δολάρια δανεικό (κρατικό) χρήμα.
Μα… θα παρατηρήσει ο οποιοσδήποτε ξένος και αδαής προς την λειτουργία των διεθνών χρηματαγορών παρατηρητής. Είναι σοβαρά πράγματα αυτά; Να δανείζονται τα κράτη τα κεφάλαια που τα ίδια έχουν δανείσει στις επενδυτικές τράπεζες;
Δυστυχώς κάπως έτσι είναι τα πράγματα. Το κρατικό χρήμα μετατρέπεται σε ιδιωτικό και επανέρχεται με την μορφή δανείου στα κρατικά ταμεία.
Είναι τόσο παράλογο αυτό το νεοφιλελεύθερο μοντέλο χρέους-δανεισμού, που δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε: Το ΔΝΤ θα δανείζεται από τις “αγορές”. Οι “αγορές” από πού θα δανείζονται; Από τους εξωγήινους;
QUOTE
Το νεοφιλελεύθερο μοντέλο χρέους-δανεισμού...
Γράφει ο Δευκαλίωνας
απο το http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/
Στις 8 Μαρτίου διαβάσαμε από το πρακτορείο Bloomberg την εξής είδηση: «Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μελετά σχέδιο που θα του επιτρέψει να δανείζεται απευθείας από τις διεθνείς αγορές ώστε να μπορεί να παρέχει βοήθεια σε κράτη-μέλη που βρίσκονται σε κρίση»
Δηλαδή, σε απλά ελληνικά…. Τα υφιστάμενα κεφάλαια του ΔΝΤ δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες των χωρών που προβλέπεται ότι θα προσφύγουν τα επόμενα χρόνια στην εποπτεία του ταμείου. Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο οι υπεύθυνοι του Οργανισμού σκέπτονται τρόπους εναλλακτικής χρηματοδότησης από τις αγορές, επειδή η ενίσχυση από τα κράτη μέλη και χρονοβόρα είναι και περνά μέσα από διαδικασίες εξαιρετικά σύνθετες πολιτικά και γραφειοκρατικά. Τα παραπάνω καθώς και άλλες διευκρινίσεις αναφέρονται σε έγγραφο του ΔΝΤ, το οποίο επικαλέστηκε το πρακτορείο Bloomberg παρουσιάζοντας την είδηση.
Θα αναρωτηθεί ο οποιοσδήποτε καλοπροαίρετος μεν, εχέφρων δε, άνθρωπος. Μα, από πού θα δανειστεί το ΔΝΤ, αφού σε όλο τον κόσμο είτε ακόμα μαίνεται, είτε γίνεται προσπάθεια να επουλωθούν οι συνέπειες της κρίσης χρέους;
Η απάντηση απλή και δεδομένη από τους ανά την υφήλιο οπαδούς του... νεοφιλελευθερισμού: «Μα φυσικά θα δανειστεί από μεγάλους θεσμικούς και ιδιώτες επενδυτές».
Ας προσπαθήσουμε τώρα να αποκωδικοποιήσουμε την περιβόητη έκφραση «θεσμικούς και ιδιώτες επενδυτές». Θεσμικοί επενδυτές είναι οι μεγάλες ασφαλιστικές εταιρείες και επενδυτικές τράπεζες.
Το έχουμε αναφέρει και επεξηγήσει πολλές φορές. Από την εποχή της κατάρρευσης της Lehman Brothers, τα κράτη δανείζουν τις μεγάλες ασφαλιστικές εταιρείες και επενδυτικές τράπεζες. Παράδειγμα η ασφαλιστική κολοσσός AIG και το πρόγραμμα ενίσχυσης των γιγάντων της Wall Street. Και μπορεί το πρόγραμμα ενίσχυσης των γιγάντων της Wall Street να τελείωσε με κέρδη για το δημόσιο των ΗΠΑ, αλλά η ασφαλιστική AIG συνεχίζει, παρά τα κέρδη που παρουσιάζει, να χρωστάει στο αμερικανικό δημόσιο. Παρόμοια δε παραδείγματα μπορούμε να βρούμε και στις χώρες της ΕΕ.
Φθάσαμε λοιπόν στην απόλυτη παραφροσύνη. Τα κράτη να πιέζουν με μονόπλευρα προγράμματα λιτότητας τους πολίτες, για να ξεχρεώσουν με αυτό τον τρόπο τα χρήματα που έχουν δανείσει τις τράπεζες. Να εξαναγκάζονται τελικά από τις αγορές (δηλαδή τις τράπεζες), να μπουν κάτω από την εποπτεία του ΔΝΤ ώστε να ελεχθεί το κρατικό χρέος… Και το ΔΝΤ να δανείζεται από τις τράπεζες, που δουλεύουν με δανεικό κρατικό χρήμα, για να δανείσει στην συνέχεια τα κράτη.
Μπορεί το παράδειγμα και η περιγραφή να είναι απόλυτα εκλαϊκευμένα, αλλά δυστυχώς κάπως έτσι λειτουργεί ο κύκλος του κρατικού χρέους και του κρατικού δανεισμού. Αν δεν είναι αυτή η κατάσταση ο ορισμός της απόλυτης παραφροσύνης, τότε τι άλλο είναι;
Όσο για τους μεγάλους ιδιώτες επενδυτές… Εκεί μιλάμε για το απέραντο τρελοκομείο. Δανείζουν τα κράτη με μεικτά κεφάλαια, που αποτελούνται από δικά τους κεφάλαια, αλλά και δανεικό (κρατικό) χρήμα από τις τράπεζες. Η αναλογία 1 δολάρια ίδια κεφάλαια και 9 δολάρια δανεικό (κρατικό) χρήμα.
Μα… θα παρατηρήσει ο οποιοσδήποτε ξένος και αδαής προς την λειτουργία των διεθνών χρηματαγορών παρατηρητής. Είναι σοβαρά πράγματα αυτά; Να δανείζονται τα κράτη τα κεφάλαια που τα ίδια έχουν δανείσει στις επενδυτικές τράπεζες;
Δυστυχώς κάπως έτσι είναι τα πράγματα. Το κρατικό χρήμα μετατρέπεται σε ιδιωτικό και επανέρχεται με την μορφή δανείου στα κρατικά ταμεία.
Είναι τόσο παράλογο αυτό το νεοφιλελεύθερο μοντέλο χρέους-δανεισμού, που δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε: Το ΔΝΤ θα δανείζεται από τις “αγορές”. Οι “αγορές” από πού θα δανείζονται; Από τους εξωγήινους;
πηγή : http://www.cosmo.gr/News/Hellas/318656.html
Το Υπουργείο Υποδομών, προτείνει τη μείωση της τιμής όλων των διοδίων κατά 25%-30% για τρία χρόνια, αλλά και τη μείωση στα υπό κατασκευή τμήματα κατά 50%.
Η σχετική πρόταση του Υπουργείου έχει ως αποδέκτες τις κατασκευάστριες κοινοπραξίες των πέντε αυτοκινητοδρόμων.
Οι υπουργοί Οικονομικών, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, και Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, Δημήτρης Ρέππας, ανακοίνωσαν τη δημιουργία ειδικού λογαριασμού στην Τράπεζα της Ελλάδος, ύψους 500 εκατ. ευρώ, ως εγγύηση για τη συνέχιση της δανειοδότησης των εταιριών αλλά και τη δημιουργία μίας ειδικής εταιρείας του Δημοσίου, με κεφάλαιο την τιτλοποίηση των μελλοντικών εσόδων από τα διόδια.
Το ποσό που θα συγκεντρωθεί θα χρησιμοποιηθεί και για τη μείωση του δημόσιου χρέους, δηλαδή από τα κεφάλαια αυτά μπορούν να εξαγοραστούν ομόλογα που λήγουν, είτε ομόλογα από την τραπεζική αγορά.
πως μια είδηση μείωσης θέλει ανάλυση για να καταλήξουμε οτί όταν πρόκειται για ...προκαθορισμένα έσοδα και όχι για κανονικό επιχειρείν το κράτος τρέχει να συνδράμει τον εκάστοτε νταβατζή .
Πριν 3 χρόνια τα διόδια κόστιζαν 2 Ευρώ π.χ. στην Ελευσίνα. Τώρα 3.10 αύξηση 52%.
Ερχονται τώρα οι υπουργάρες και ανακοινώνουν μειώσεις του 25 - 30 % για 3 χρόνια. Δηλαδή από 3,10 να παμε μεταξύ 2.35 Ευρώ και 2.2 Ευρώ. Αρα στην ουσία πάλι έχουμε αύκηση εν μέσω κρίσης.
Επίσης αυτό το 50% στα υπο κατασκευή τμήματα πως να το καταπιείς ?
το πιο ...ωραίο είναι πάντως η πριμοδότηση με 500 εκ. από το Δημόσιο πέραν της υφιστάμενης παραχώρησης ....
Αυτό είναι το κράτος των νταβατζήδων...δίνει ότι χρειάζονται οι μπαταχτσήδες επιχειρηματίες του μηδενικού ρίσκου και της μαφιόζικης σιγουριάς.
QUOTE
Μείωση 30% των διοδίων
Το Υπουργείο Υποδομών, προτείνει τη μείωση της τιμής όλων των διοδίων κατά 25%-30% για τρία χρόνια, αλλά και τη μείωση στα υπό κατασκευή τμήματα κατά 50%.
Η σχετική πρόταση του Υπουργείου έχει ως αποδέκτες τις κατασκευάστριες κοινοπραξίες των πέντε αυτοκινητοδρόμων.
Οι υπουργοί Οικονομικών, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, και Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, Δημήτρης Ρέππας, ανακοίνωσαν τη δημιουργία ειδικού λογαριασμού στην Τράπεζα της Ελλάδος, ύψους 500 εκατ. ευρώ, ως εγγύηση για τη συνέχιση της δανειοδότησης των εταιριών αλλά και τη δημιουργία μίας ειδικής εταιρείας του Δημοσίου, με κεφάλαιο την τιτλοποίηση των μελλοντικών εσόδων από τα διόδια.
Το ποσό που θα συγκεντρωθεί θα χρησιμοποιηθεί και για τη μείωση του δημόσιου χρέους, δηλαδή από τα κεφάλαια αυτά μπορούν να εξαγοραστούν ομόλογα που λήγουν, είτε ομόλογα από την τραπεζική αγορά.
πως μια είδηση μείωσης θέλει ανάλυση για να καταλήξουμε οτί όταν πρόκειται για ...προκαθορισμένα έσοδα και όχι για κανονικό επιχειρείν το κράτος τρέχει να συνδράμει τον εκάστοτε νταβατζή .
Πριν 3 χρόνια τα διόδια κόστιζαν 2 Ευρώ π.χ. στην Ελευσίνα. Τώρα 3.10 αύξηση 52%.
Ερχονται τώρα οι υπουργάρες και ανακοινώνουν μειώσεις του 25 - 30 % για 3 χρόνια. Δηλαδή από 3,10 να παμε μεταξύ 2.35 Ευρώ και 2.2 Ευρώ. Αρα στην ουσία πάλι έχουμε αύκηση εν μέσω κρίσης.
Επίσης αυτό το 50% στα υπο κατασκευή τμήματα πως να το καταπιείς ?
το πιο ...ωραίο είναι πάντως η πριμοδότηση με 500 εκ. από το Δημόσιο πέραν της υφιστάμενης παραχώρησης ....
Αυτό είναι το κράτος των νταβατζήδων...δίνει ότι χρειάζονται οι μπαταχτσήδες επιχειρηματίες του μηδενικού ρίσκου και της μαφιόζικης σιγουριάς.
τελικα ποιοι είναι πιο τεμπέληδες; οι Έλληνες, οι Ιρλανδοί ή οι Πορτογάλοι;η οι Ισπανοί; ή οι Ιταλοί;
ποιοι είναι πιο ανίκανοι; οι Έλληνες, οι Ιρλανδοί ή οι Πορτογάλοι;η οι Ισπανοί; ή οι Ιταλοί;
ποιοι είναι πιο διεφθαρμενοι;οι Έλληνες, οι Ιρλανδοί ή οι Πορτογάλοι;η οι Ισπανοί; ή οι Ιταλοί;
ποιοι είναι πιο ανεπρόκοποι;οι Έλληνες, οι Ιρλανδοί ή οι Πορτογάλοι;η οι Ισπανοί; ή οι Ιταλοί;
εντέλει ποιοι αξίζουν πιο πολύ να καταστραφούν;οι Έλληνες, οι Ιρλανδοί ή οι Πορτογάλοι;η οι Ισπανοί; ή οι Ιταλοί;
ποιοι είναι πιο ανίκανοι; οι Έλληνες, οι Ιρλανδοί ή οι Πορτογάλοι;η οι Ισπανοί; ή οι Ιταλοί;
ποιοι είναι πιο διεφθαρμενοι;οι Έλληνες, οι Ιρλανδοί ή οι Πορτογάλοι;η οι Ισπανοί; ή οι Ιταλοί;
ποιοι είναι πιο ανεπρόκοποι;οι Έλληνες, οι Ιρλανδοί ή οι Πορτογάλοι;η οι Ισπανοί; ή οι Ιταλοί;
εντέλει ποιοι αξίζουν πιο πολύ να καταστραφούν;οι Έλληνες, οι Ιρλανδοί ή οι Πορτογάλοι;η οι Ισπανοί; ή οι Ιταλοί;
QUOTE(petrovic @ Apr 15 2011, 13:12 ) 
τελικα ποιοι είναι πιο τεμπέληδες; οι Έλληνες, οι Ιρλανδοί ή οι Πορτογάλοι;η οι Ισπανοί; ή οι Ιταλοί;
ποιοι είναι πιο ανίκανοι; οι Έλληνες, οι Ιρλανδοί ή οι Πορτογάλοι;η οι Ισπανοί; ή οι Ιταλοί;
ποιοι είναι πιο διεφθαρμενοι;οι Έλληνες, οι Ιρλανδοί ή οι Πορτογάλοι;η οι Ισπανοί; ή οι Ιταλοί;
ποιοι είναι πιο ανεπρόκοποι;οι Έλληνες, οι Ιρλανδοί ή οι Πορτογάλοι;η οι Ισπανοί; ή οι Ιταλοί;
εντέλει ποιοι αξίζουν πιο πολύ να καταστραφούν;οι Έλληνες, οι Ιρλανδοί ή οι Πορτογάλοι;η οι Ισπανοί; ή οι Ιταλοί;
ποιοι είναι πιο ανίκανοι; οι Έλληνες, οι Ιρλανδοί ή οι Πορτογάλοι;η οι Ισπανοί; ή οι Ιταλοί;
ποιοι είναι πιο διεφθαρμενοι;οι Έλληνες, οι Ιρλανδοί ή οι Πορτογάλοι;η οι Ισπανοί; ή οι Ιταλοί;
ποιοι είναι πιο ανεπρόκοποι;οι Έλληνες, οι Ιρλανδοί ή οι Πορτογάλοι;η οι Ισπανοί; ή οι Ιταλοί;
εντέλει ποιοι αξίζουν πιο πολύ να καταστραφούν;οι Έλληνες, οι Ιρλανδοί ή οι Πορτογάλοι;η οι Ισπανοί; ή οι Ιταλοί;
χαχαχαχα "κοινή" διαφημιστική γραμμή μου μυρίζει αυτό το πόστ !
λες και το χει γράψει η civitas!
πηγή : http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/
Άλλη μία ημέρα με ψέματα και κάλπικη δόξα...
Γράφει ο Δευκαλίωνας
Σήμερα ήταν μία ημέρα θριάμβου για τον Γιώργο Παπανδρέου και την υπό αυτόν ηγετική ομάδα!
1. Το spread του 10-ετούς Ελληνικού Κρατικού Ομολόγου έναντι του αντίστοιχου Γερμανικού ξεπέρασε το προηγούμενο ιστορικό υψηλό ρεκόρ των 973 μβ, που είχε καταγραφεί πέρσι τις παραμονές της ένταξης της χώρας στο ΔΝΤ και κινείται πλέον (λίγο πριν το κλείσιμο της 14ης Απριλίου στις 19.57) στις 985 μβ. Θυμίζουμε για λόγους ιστορικούς, παρ’ ότι πλέον αποτελεί πλεονασμό, τις επικό-ηρωικές δηλώσεις των Γ. Παπανδρέου-Γ. Παπακωνσταντίνου για το «πιστόλι πάνω στο τραπέζι» και «τους κερδοσκόπους που θα χάσουν τα πουκαμισά τους».
2. Ο Γενικός Δείκτης (ΓΔ) του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών έπεσε στις 1.487,76 μονάδες. Ακριβώς πριν ένα χρόνο, στις 14 Απριλίου 2010, ήταν στις 1.987,36 μονάδες, δηλαδή σημείωσε πτώση 25,13%. Για να κατανοήσουμε τι σημαίνει αυτό για την κρατική περιουσία, θα αναφέρουμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Σήμερα, στις 14 Απριλίου 2011, η μετοχή της Αγροτικής Τράπεζας έκλεισε στα... 0,53 ευρώ. Πριν από ένα ακριβώς χρόνο, στις 14 Απριλίου 2010, η μετοχή της Αγροτικής Τράπεζας είχε κλείσει στα 1,50 ευρώ. Ήτοι, μέσα σε ένα μόλις χρόνο η κρατική περιουσία για την περίπτωση της ΑΤΕ έχει υποστεί μείωση περίπου 64,6%. Και μην βιαστούν οι νεοφιλελεύθεροι να χρησιμοποιήσουν αυτό το παράδειγμα για πανηγυρίσουν και να επιχειρηματολογήσουν υπέρ της πώλησης της κρατικής περιουσίας προκειμένου να αξιοποιηθεί καλύτερα από ιδιώτες. Η Αγροτική Τράπεζα υπήρξε στο άμεσο παρελθόν μία κερδοφόρος κρατική εταιρεία που στάθηκε δίπλα στον Έλληνα Αγρότη. Το σημερινό της κατάντημα είναι παράλληλο και αντίστοιχο με το κατάντημα και των ιδιωτικών τραπεζών.
3. Η επίσημη ανεργία του Ιανουαρίου αυξήθηκε και πάλι και σκαρφάλωσε στο 15,1%. Θυμίζουμε την δήλωση του υφυπουργού Εργασίας κ. Γ. Κουτρουμάνη «το σύστημα (ασφαλιστικό) αντέχει ανεργία 14%», που έγινε στις 3 Ιανουαρίου 2010. Τότε η επίσημη ανεργία ήταν 13,5% (Οκτώβριος 2010). Έκτοτε συνέχισε να ανεβαίνει… Τον Νοέμβριο του 2010 πήγε στο 13,9% και τον Δεκέμβριο 2010 σκαρφάλωσε στο 13,8%, για να φθάσει όπως προαναφέραμε τον Ιανουάριο 2011 στο 15,1%! Έχετε ακούσει όλοι τις εκτιμήσεις-προβλέψεις του οικονομικού επιτελείου ότι η ύφεση κορυφώθηκε το Δ’ Τρίμηνο του 2010 και από τότε έχει αρχίσει να κάμπτεται… Θα δούμε περίπου στις 10 Μαΐου πόση ήταν η ύφεση το Α’ Τρίμηνο του 2011. Αλλά το πρώτο ανησυχητικό μήνυμα ήρθε. Αφού αυξήθηκε η ανεργία τον Ιανουάριο το πλέον λογικό είναι να αυξήθηκε και η ύφεση.
4. Ο Υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου δήλωσε σήμερα στους Financial Times ότι δεν είναι αισιόδοξος πως η Ελλάδα θα επιστρέψει στις αγορές για δανεισμό το 2012. Να θυμίσουμε τις πομπώδεις δηλώσεις των Γιώργο Παπανδρέου και Γιώργου Παπακωνσταντίνου για επιστροφή στις αγορές το 2011 μετά το 2012 και τώρα στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα είναι πλεονασμός και πολυτέλεια για τα νεύρα και την υπομονή μας.
Τις δηλώσεις του Γερμανού Υπουργού Οικονομικών υπέρ της αναδιάρθρωσης του Ελληνικού Χρέους και τις αντίστοιχες αναλύσεις του Γερμανικού Οικονομικού Ινστιτούτου Ifo και του Citigroup, δεν τις αναφέρουμε καν, αφού κάθε ημέρα είναι γεμάτες οι σελίδες του ημερήσιου εγχώριου και διεθνούς τύπου από παρομοίου περιεχομένου θέσεις.
Όλα, μα όλα, στατιστικά στοιχεία, επίσημες απόψεις έγκριτών διεθνώς οικονομολόγων, επιστημονικών και επενδυτικών οργανισμών, λένε και δείχνουν στον Γιώργο Παπανδρέου και στην υπό αυτόν ηγετική ομάδα το αυτονόητο: «Κύριοι η οικονομική σας πολιτική απέτυχε. Αλλάξτε την! Αναδιαρθρώστε το Χρέος σας για να μπείτε σε αναπτυξιακή τροχιά. Έτσι μόνο μπορείτε να γλυτώσετε από την καταστροφή».
Κανένας όμως από την «παρέα» του Γιώργου Παπανδρέου δεν τους ακούει. Κάτω από τον εκβιασμό «ή συμφωνείτε, ή πάμε σε εκλογές», που αποσκοπεί να φιμώσει τυχόν αντιδράσεις, είναι έτοιμοι να ζήσουν, με τις κάμερες ανοικτές για να τους γράψει η ιστορία, άλλη μία ημέρα με ψέματα και κάλπικη δόξα!
για να ζεσταίνονται οι μηχανές στην Αγχίαλο....για καμμιά έκτακτη άσκηση...
QUOTE
Άλλη μία ημέρα με ψέματα και κάλπικη δόξα...
Γράφει ο Δευκαλίωνας
Σήμερα ήταν μία ημέρα θριάμβου για τον Γιώργο Παπανδρέου και την υπό αυτόν ηγετική ομάδα!
1. Το spread του 10-ετούς Ελληνικού Κρατικού Ομολόγου έναντι του αντίστοιχου Γερμανικού ξεπέρασε το προηγούμενο ιστορικό υψηλό ρεκόρ των 973 μβ, που είχε καταγραφεί πέρσι τις παραμονές της ένταξης της χώρας στο ΔΝΤ και κινείται πλέον (λίγο πριν το κλείσιμο της 14ης Απριλίου στις 19.57) στις 985 μβ. Θυμίζουμε για λόγους ιστορικούς, παρ’ ότι πλέον αποτελεί πλεονασμό, τις επικό-ηρωικές δηλώσεις των Γ. Παπανδρέου-Γ. Παπακωνσταντίνου για το «πιστόλι πάνω στο τραπέζι» και «τους κερδοσκόπους που θα χάσουν τα πουκαμισά τους».
2. Ο Γενικός Δείκτης (ΓΔ) του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών έπεσε στις 1.487,76 μονάδες. Ακριβώς πριν ένα χρόνο, στις 14 Απριλίου 2010, ήταν στις 1.987,36 μονάδες, δηλαδή σημείωσε πτώση 25,13%. Για να κατανοήσουμε τι σημαίνει αυτό για την κρατική περιουσία, θα αναφέρουμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Σήμερα, στις 14 Απριλίου 2011, η μετοχή της Αγροτικής Τράπεζας έκλεισε στα... 0,53 ευρώ. Πριν από ένα ακριβώς χρόνο, στις 14 Απριλίου 2010, η μετοχή της Αγροτικής Τράπεζας είχε κλείσει στα 1,50 ευρώ. Ήτοι, μέσα σε ένα μόλις χρόνο η κρατική περιουσία για την περίπτωση της ΑΤΕ έχει υποστεί μείωση περίπου 64,6%. Και μην βιαστούν οι νεοφιλελεύθεροι να χρησιμοποιήσουν αυτό το παράδειγμα για πανηγυρίσουν και να επιχειρηματολογήσουν υπέρ της πώλησης της κρατικής περιουσίας προκειμένου να αξιοποιηθεί καλύτερα από ιδιώτες. Η Αγροτική Τράπεζα υπήρξε στο άμεσο παρελθόν μία κερδοφόρος κρατική εταιρεία που στάθηκε δίπλα στον Έλληνα Αγρότη. Το σημερινό της κατάντημα είναι παράλληλο και αντίστοιχο με το κατάντημα και των ιδιωτικών τραπεζών.
3. Η επίσημη ανεργία του Ιανουαρίου αυξήθηκε και πάλι και σκαρφάλωσε στο 15,1%. Θυμίζουμε την δήλωση του υφυπουργού Εργασίας κ. Γ. Κουτρουμάνη «το σύστημα (ασφαλιστικό) αντέχει ανεργία 14%», που έγινε στις 3 Ιανουαρίου 2010. Τότε η επίσημη ανεργία ήταν 13,5% (Οκτώβριος 2010). Έκτοτε συνέχισε να ανεβαίνει… Τον Νοέμβριο του 2010 πήγε στο 13,9% και τον Δεκέμβριο 2010 σκαρφάλωσε στο 13,8%, για να φθάσει όπως προαναφέραμε τον Ιανουάριο 2011 στο 15,1%! Έχετε ακούσει όλοι τις εκτιμήσεις-προβλέψεις του οικονομικού επιτελείου ότι η ύφεση κορυφώθηκε το Δ’ Τρίμηνο του 2010 και από τότε έχει αρχίσει να κάμπτεται… Θα δούμε περίπου στις 10 Μαΐου πόση ήταν η ύφεση το Α’ Τρίμηνο του 2011. Αλλά το πρώτο ανησυχητικό μήνυμα ήρθε. Αφού αυξήθηκε η ανεργία τον Ιανουάριο το πλέον λογικό είναι να αυξήθηκε και η ύφεση.
4. Ο Υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου δήλωσε σήμερα στους Financial Times ότι δεν είναι αισιόδοξος πως η Ελλάδα θα επιστρέψει στις αγορές για δανεισμό το 2012. Να θυμίσουμε τις πομπώδεις δηλώσεις των Γιώργο Παπανδρέου και Γιώργου Παπακωνσταντίνου για επιστροφή στις αγορές το 2011 μετά το 2012 και τώρα στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα είναι πλεονασμός και πολυτέλεια για τα νεύρα και την υπομονή μας.
Τις δηλώσεις του Γερμανού Υπουργού Οικονομικών υπέρ της αναδιάρθρωσης του Ελληνικού Χρέους και τις αντίστοιχες αναλύσεις του Γερμανικού Οικονομικού Ινστιτούτου Ifo και του Citigroup, δεν τις αναφέρουμε καν, αφού κάθε ημέρα είναι γεμάτες οι σελίδες του ημερήσιου εγχώριου και διεθνούς τύπου από παρομοίου περιεχομένου θέσεις.
Όλα, μα όλα, στατιστικά στοιχεία, επίσημες απόψεις έγκριτών διεθνώς οικονομολόγων, επιστημονικών και επενδυτικών οργανισμών, λένε και δείχνουν στον Γιώργο Παπανδρέου και στην υπό αυτόν ηγετική ομάδα το αυτονόητο: «Κύριοι η οικονομική σας πολιτική απέτυχε. Αλλάξτε την! Αναδιαρθρώστε το Χρέος σας για να μπείτε σε αναπτυξιακή τροχιά. Έτσι μόνο μπορείτε να γλυτώσετε από την καταστροφή».
Κανένας όμως από την «παρέα» του Γιώργου Παπανδρέου δεν τους ακούει. Κάτω από τον εκβιασμό «ή συμφωνείτε, ή πάμε σε εκλογές», που αποσκοπεί να φιμώσει τυχόν αντιδράσεις, είναι έτοιμοι να ζήσουν, με τις κάμερες ανοικτές για να τους γράψει η ιστορία, άλλη μία ημέρα με ψέματα και κάλπικη δόξα!
για να ζεσταίνονται οι μηχανές στην Αγχίαλο....για καμμιά έκτακτη άσκηση...
Πηγη : http://press-gr.blogspot.com/2011/04/blog-post_857.html
Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου
Τις τελευταίες μέρες ο λόγος για την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ελλάδα πέρασε ημιεπισήμως στους αναδιαρθρωτές. Αυτοί είναι υπάρξεις με θεσμικό ρόλο κάποιας μορφής εντός της ΕΕ, ή παράγοντες σε παγκόσμιους οικονομικούς οργανισμούς, εταιρίες χρηματοπιστωτικών συμβούλων, ή γενικώς παράγοντες του χρηματοπιστωτικού λόμπυ, ή απλώς ξέμπαρκοι πολιτικοί που βρήκαν ευκαιρία να ενεργοποιηθούν στο πλαίσιο των συμφερόντων που εξυπηρετούσαν παραδοσιακά. Στόχος των αναδιαρθρωτών είναι η επιβολή ενός σχεδίου αναδιάρθρωσης που θα διασφαλίζει ότι όσοι κερδοσκόπησαν μέσω του ελληνικού χρέους δεν θα χάσουν τα κέρδη τους, οι τράπεζες δεν θα θιγούν, ενώ οι Γερμανοί (κυρίως) δεν θα χρεωθούν το αντίτιμο που αντιστοιχεί στην υποτίμηση των ελληνικών ομολόγων.
Αυτό το σχέδιο ονομάζεται «επιμήκυνση δημόσιου χρέους με περίοδο χάριτος» και είναι ένα πολύ δύσκολο στην εφαρμογή του τεχνούργημα, το οποίο θα αποτελέσει ένα πειραματικό μοντέλο διαχείρισης του δημόσιου χρέους χρεοκοπημένων κρατών εντός της ΕΕ. Με αυτό θίγονται αποκλειστικά μικροί επενδυτές τέτοιων προβληματικών ομολόγων κρατών-μελών, καθώς θα... πρέπει να περιμένουν την λήξη της περιόδου αυτών των τίτλων για να εισπράξουν το κεφάλαιό τους. Αντίθετα δεν προκαλείται σοβαρό πρόβλημα στους λεγόμενους θεσμικούς επενδυτές της χρηματαγοράς, οι οποίοι μπορούν λογιστικά να αναδιαρθρώσουν το χαρτοφυλάκιό τους, ενσωματώνοντας απλώς μικρότερα κέρδη τα οποία ήδη έχουν καλύψει μέσω των μηχανισμών ασφάλειας των κερδών.
Το ζήτημα είναι ότι αυτό το σχέδιο δεν διασφαλίζει την επιστροφή της χώρας στην χρηματαγορά, εκτός και εάν υπάρξουν εγγυήσεις από την ΕΕ προς τους επενδυτές ότι θα εισπράξουν στο ακέραιο το κεφάλαιό τους, καθώς οι τόκοι είναι ούτως ή άλλως διασφαλισμένοι όλη την περίοδο μέχρι την λήξη των τίτλων. Άρα αν δεν υπάρξει εγγύηση από έναν θεσμό της ΕΕ, μόνον απολύτως τυχοδιωκτικά κεφάλαια θα μπορούσαν να επενδύσουν σε ελληνικά ομόλογα. Η Ελλάδα δεν μπορεί να προσφέρει τέτοια διασφάλιση, ότι δηλαδή θα μπορεί να εξυπηρετεί άνετα το χρέος της μετά από δέκα χρόνια, καθώς ουδείς μπορεί να φανταστεί πώς θα ήταν δυνατόν η χώρα να έχει ένα σημαντικό πλεόνασμα επί μια δεκαετία και μια αντίστοιχη ανάπτυξη, ώστε το χρέος να φτάσει να υπολείπεται του ΑΕΠ, μειούμενο μάλιστα ως ποσοστό του διαρκώς. Άσε που για να τροφοδοτηθεί οποιαδήποτε ανάπτυξη δίχως ευρωομόλογα θα έπρεπε να είχαμε εκτίναξη του ιδιωτικού χρέους, σε μια περίοδο κατά την οποία οι ελληνικές τράπεζες είναι υποτιμημένες στην διεθνή αγορά και άρα ανίκανες να αντλήσουν ελκυστικά κεφάλαια!
Συνεπώς το κυοφορούμενο σχέδιο των αναδιαρθρωτών, ώστε να διατηρήσουν και την πίττα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο, δεν διασφαλίζει την επιστροφή της χώρας στις αγορές, αντίθετα διασφαλίζει ότι δεν θα προβούμε σε στάση πληρωμών και ότι θα ενταχθούμε δίχως δυσκολία και δίχως «κούρεμα» ή δίχως σημαντικό «κούρεμα» του χρέους στον μόνιμο μηχανισμό ESM της ΕΕ, μετά την λήξη του προσωρινού στον οποίο βρισκόμαστε. Δεν πρόκειται να θιγούν οι θεσμικοί επενδυτές, ούτε να επηρεαστεί το ευρώ, καθώς τον αέρα της φούσκας που έσκασε θα αναλάβει να «καλύψει» ο ελληνικός λαός, μέσω της διαρκώς αυξανομένης εσωτερικής υποτίμησης με στόχο κάθε προϊόν ή υπηρεσία που παράγεται ή προσφέρεται στην Ελλάδα να είναι περίπου 30% φτηνότερο/η από τον μέσο όρο στην ευρωζώνη. Αυτό σημαίνει γύρω στο 30-45% (ανάλογα τον κλάδο) μείωση των αμοιβών, λαμβάνοντας ως σταθερές την απασχολούμενη τεχνολογία, το εμπορικό ισοζύγιο και την διάρθρωση της παραγωγής. Και αυτά αν όλα πάνε καλά και δεν υπάρξουν γενικότερες πιέσεις στην χρηματαγορά και στα δημοσιονομικά της ΕΕ. Ασφαλώς και τίθεται ζήτημα ως προς την διάρθρωση αυτής της μέσης μείωσης μισθών και είναι εύλογο ότι αν δεν υπάρξει ισοπέδωση των μισθολογικών διαφορών (πράγμα αδύνατο υπό τις παρούσες συνθήκες) θα αυξηθεί κατακόρυφα η ανεργία. Αυτό σημαίνει εσωτερική υποτίμηση μέχρι η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας να πιάσει την μέση ανταγωνιστικότητα χωρών σαφώς πολύ πιο αναπτυγμένων βιομηχανικά, διοικητικά, και τεχνολογικά. Τώρα θα πληρώσουμε ακριβά και καταστροφικά το μάρμαρο της ένταξής μας στην ευρωζώνη: το έγκλημα σε βάρος του ελληνικού λαού που διέπραξε η μεταπρατική «αστική» τάξη της χώρας και διεκπεραίωσε ενθουσιωδώς ο δικομματισμός.
Τώρα, για να πετύχει το σχέδιο των αναδιορθρωτών απαιτείται εγκλεισμός στο αναμορφωτήριο για τον ελληνικό λαό, καταρχήν για μια χρονική περίοδο ανάλογη της «επιμήκυνσης του χρέους» και μετά συμμόρφωση στην διαπαιδαγώγηση του αναμορφωτηρίου, κατά την οποία οι Έλληνες θα αμείβονται σύμφωνα με την εκάστοτε σχετική παραγωγικότητά τους, η οποία όμως θα προκύπτει από τους κανόνες ανταγωνιστικότητας στην ΕΕ και την γραφειοκρατικά κατευθυνόμενη από την Επιτροπή διάρθρωση του παραγωγικού ιστού της χώρας. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα παράγεις κάθε φορά αυτά που θα σε συνέφερε να παράγεις με τον τρόπο που θα σου απέδιδε περισσότερο, αλλά αυτά που η ΕΕ επιθυμεί (σε οδηγεί) να παράγεις με τον τρόπο που εκείνη αποφασίζει. Αυτή είναι η κοινωνικοποίηση του αναμορφωτηρίου, το οποίο, αν συνδυαστεί με το καθεστώς χρεοστασίου της χώρας, θα την καταστήσει μέσα σε μια δεκαετία μια από τις πλέον υποβαθμισμένες περιοχές της Ένωσης.
Συνεπώς η φτωχοποίηση της ελληνικής κοινωνίας στο πλαίσιο μιας δεκαετίας θα είναι περίπου η ίδια είτε μέσα στην ευρωζώνη, είτε εάν εγκαταλείπαμε την Ένωση και προχωρούσαμε στην έκδοση εθνικού νομίσματος, εθνικοποίηση του τραπεζικού τομέα κλπ. Οι προοπτικές θα ήταν όμως εντελώς διαφορετικές, όπως και οι δυσκολίες και οι ευκαιρίες. Θεωρητικά μας συμφέρει η φτωχοποίησή μας να συνοδευτεί από αυτόνομη ανάπτυξη έξω από την ΕΕ, πρακτικά όμως αυτό θα ήταν το πιο δύσκολο κρατικό εγχείρημα στον σύγχρονο κόσμο. Αν ρωτήσετε την καρδιά μου θα το πρότεινε. Δυστυχώς όμως αυτές τις αράδες τις συντάσσει το μυαλό ενός ανθρώπου που θεωρεί ότι γνωρίζει καλά τους συμπατριώτες του και την ελληνική κοινωνία. Δεν είναι έτοιμη η ελληνική κοινωνία για επανάσταση που απαιτείται στην δεύτερη περίπτωση, ούτε έχει καλλιεργηθεί αντίστοιχη πολιτική κουλτούρα. Δυστυχώς δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις, ούτε κατά το ελάχιστο. Εάν δημιουργηθούν στο μέλλον κανείς δεν το γνωρίζει και θα εξαρτηθεί από πάρα πολλές εξωτερικές παραμέτρους και όχι μόνον από την εξέλιξη της φτωχοποίησης στη χώρα.
Έχοντας αυτά κατά νου, προτείνω να ξανασκεφτούμε σοβαρά την συγκρότηση ενός αντικαθεστωτικού μετώπου για την διεκδίκηση της διακυβέρνησης της χώρας στο πρότυπο του «ιστορικού συμβιβασμού» του Ενρίκο Μπερλινγκουέρ. Προτείνω την σύμπραξη σε κοινωνικό και εκλογικό επίπεδο όλων όσων επιθυμούν να ανατραπεί το πελατειακό κράτος και το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα που το τροφοδοτεί, ενώ αναπαράγεται μέσω αυτού, με τη διεξαγωγή του πολιτικού αγώνα, αντί σε επαναστατικό ή ψευδο-επαναστατικό επίπεδο, σε ένα ριζοσπαστικά δημοκρατικό πλουραλιστικό πλαίσιο, με συναινετικό πνεύμα και συνεργασία της κοινωνίας των πολιτών με αριστερά, ακόμη και αστικά κόμματα ή ομάδες που αποσπώνται από αυτά, με στόχο την αποφασιστική συμμετοχή και τον έλεγχο των πολιτικών εξελίξεων σε κυβερνητικό επίπεδο, αυτή την μεταβατική περίοδο για την οικονομία και την χώρα. Μόνον μια κυβέρνηση αντικαθεστωτικών, που δεν θα έχει ως στόχο το κεφάλαιο, αλλά το πελατειακό κράτος που αποτελεί την πραγματική πολιτικο-κοινωνική δομή της καπιταλιστικής μας χώρας, θα μπορούσε να διαπραγματευτεί δυναμικά με την Γερμανία και την γραφειοκρατία της ΕΕ και να απειλήσει τις αγορές με τεράστια ζημία που θα είχε αλυσιδωτές αντιδράσεις στο διεθνές σύστημα, αν δεν δέχονταν «έναν ιστορικό συμβιβασμό» για το ελληνικό χρέος με διαγραφή ενός σημαντικού μέρους του και κατόπιν επιμήκυνση του υπολοίπου με χαμηλότερα επιτόκια, ύστερα από τον λογιστικό έλεγχο που θα έκανε η χώρα μας.
Μια τέτοια κυβέρνηση, αν διατηρούσε την σοβαρότητά της, θα ήταν πραγματική εγγύηση ότι οι μεταρρυθμίσεις δεν θα αποσκοπούσαν στην ενίσχυση των κεφαλαιοκρατών, των διαπλεκομένων και της μεταπρατικής επιχειρηματικής τάξης, αλλά στην μείωση της ανισότητας και στην προοπτική σταθερής ανάπτυξης υπέρ των δυο τρίτων της κοινωνίας. Είναι βέβαιο ότι θα πετύχαινε με μικρότερη εσωτερική υποτίμηση μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα, καθώς θα εξαντλούσε κάθε δυνατότητα διαπραγμάτευσης με την ΕΕ, πράγμα που δεν μπορούν να πράξουν τα καθεστωτικά κόμματα, λόγω πολιτικών και κοινωνικών δεσμεύσεων. Πέραν αυτού δεν θα είχε ως αφετηρία το δίκαιο των αγορών, όπως ο δικομματισμός, αλλά το δίκιο των λαών, προσεγγίζοντας ισότιμα τους δανειστές της χώρας. Αυτό θα διευκόλυνε αντί να δυσκολεύει την στρατηγική συνεργασία της χώρας και με άλλους πόλους στη διεθνή πολιτική πέραν των ΗΠΑ, με τις οποίες θα μπορούσαμε να διατηρήσουμε στενές σχέσεις, αλλά όχι πλέον σχέσεις αφέντη-δούλου.
Ξέρω ότι το ΚΚΕ χαρακτήρισε «αμπελοφιλοσοφία» την πρόταση αυτή που διακονώ πεισματικά τόσον καιρό. Δεν πειράζει, αρκεί να προβληματιστεί σοβαρά η ηγεσία του, όπως και η κοινωνία των πολιτών και διάφοροι θέσει σήμερα αντίπαλοι του πελατειακού κράτους και του νεοφιλελευθερισμού εντός των κομμάτων του δικομματισμού πάνω σε αυτή την γκραμσιανή ιδέα που δομώ την πρόταση μου. Δεν θα επέμενα ποτέ τόσο πολύ σε μια πολιτική λαϊκών-προοδευτικών μεταρρυθμίσεων και συμμαχιών που θα τροποποιούν βαθμιαία τους συσχετισμούς δύναμης μέσα στην ελληνική κοινωνία, ώστε η διακυβέρνηση του κράτους να λειτουργεί υπέρ του εκδημοκρατισμού και της ευημερίας των δύο τρίτων της κοινωνίας, αν δεν ήμουν βέβαιος ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος να δοθεί λύση υπέρ των συμφερόντων ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων.
Μόνον αυτή η πρόταση ενσωματώνει τον αγώνα του ελληνικού λαού για ευημερία, κοινωνική πρόοδο και οικονομική ανάπτυξη, δίχως εκ προοιμίου να προτείνει την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι η μόνη πολιτική λύση που μπορεί να διαμορφώσει το καλύτερο αποτέλεσμα στην ούτως ή άλλως αναπόφευκτη αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους της χώρας. Μόνον έτσι η αναπόφευκτη φτωχοποίηση της ελληνικής κοινωνίας δεν θα πάει χαράμι, μεταφέροντας και άλλες λαϊκές προσόδους στην τσέπη αυτών που χρεοκόπησαν την χώρα. Δεν αποκλείω την έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ, δεν θεωρώ όμως ότι είναι στρατηγική την οποία θα μπορούσε να υιοθετήσει σήμερα η πλειονότητα των Ελλήνων, δίχως επαναστατικοποίηση. Αξίζει να το τονίσω. Μόνον μία επανάσταση θα μπορούσε να μας οδηγήσει σήμερα εκτός ΕΕ. Μονομερής αποχώρηση από την ευρωζώνη δεν μπορεί να υπάρξει σήμερα εάν δεν φύγουμε από την ΕΕ, εκτός και εάν υπάρξουν σχετικές διευθετήσεις στο διακυβερνητικό πλαίσιο της Ένωσης που θα το επιτρέψουν ή θα το επιβάλλουν. Προφανώς στην δεύτερη περίπτωση δεν απαιτείται επανάσταση, αλλά σχετική μεταρρύθμιση του κράτους και της αγοράς. Άρα αν αποκλείσουμε την περίπτωση της άμεσης επαναστατικής δράσης, τότε η καλύτερη λύση στο οικονομικό δράμα της χώρας είναι μια κυβέρνηση αντικαθεστωτικών, την εικόνα της οποίας έδωσα σήμερα σε αδρές γραμμές, ενώ λεπτομερέστερα έχω αναφερθεί σε προηγούμενα σημειώματά μου. Αυτός ο ιστορικός συμβιβασμός αριστερών και θέσει αντικαθεστωτικών κεντρώων και δεξιών, δεν θα έσωζε την χώρα από τις οδύνες της φτωχοποίησης, θα υπερασπιζόταν όμως με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την αυτοκυβέρνηση μας και τα δύο τρίτα της κοινωνίας, θα έδινε ασφαλώς μια πιο φιλολαϊκή λύση στο ζήτημα της αναδιάρθρωσης και θα επανέφερε την αξιοπρέπεια και την διάθεση για συλλογικό και αλληλέγγυο αγώνα της ελληνικής κοινωνίας για πρόοδο και ανάπτυξη στο μέλλον. Στο κάτω-κάτω της γραφής είναι ο μόνος τρόπος για να αποτραπεί η κατά τα φαινόμενα μετεκλογική σύμπραξη του δικομματισμού, που θα αποτελούσε την επισφράγιση της καταστροφής για την κοινωνία, παρότι ενδεχομένως να ωφελούσε συγκυριακά το ΚΚΕ και ίσως άλλους.
QUOTE
Οι αναδιαρθρωτές και ο ιστορικός συμβιβασμός...
Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου
Τις τελευταίες μέρες ο λόγος για την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ελλάδα πέρασε ημιεπισήμως στους αναδιαρθρωτές. Αυτοί είναι υπάρξεις με θεσμικό ρόλο κάποιας μορφής εντός της ΕΕ, ή παράγοντες σε παγκόσμιους οικονομικούς οργανισμούς, εταιρίες χρηματοπιστωτικών συμβούλων, ή γενικώς παράγοντες του χρηματοπιστωτικού λόμπυ, ή απλώς ξέμπαρκοι πολιτικοί που βρήκαν ευκαιρία να ενεργοποιηθούν στο πλαίσιο των συμφερόντων που εξυπηρετούσαν παραδοσιακά. Στόχος των αναδιαρθρωτών είναι η επιβολή ενός σχεδίου αναδιάρθρωσης που θα διασφαλίζει ότι όσοι κερδοσκόπησαν μέσω του ελληνικού χρέους δεν θα χάσουν τα κέρδη τους, οι τράπεζες δεν θα θιγούν, ενώ οι Γερμανοί (κυρίως) δεν θα χρεωθούν το αντίτιμο που αντιστοιχεί στην υποτίμηση των ελληνικών ομολόγων.
Αυτό το σχέδιο ονομάζεται «επιμήκυνση δημόσιου χρέους με περίοδο χάριτος» και είναι ένα πολύ δύσκολο στην εφαρμογή του τεχνούργημα, το οποίο θα αποτελέσει ένα πειραματικό μοντέλο διαχείρισης του δημόσιου χρέους χρεοκοπημένων κρατών εντός της ΕΕ. Με αυτό θίγονται αποκλειστικά μικροί επενδυτές τέτοιων προβληματικών ομολόγων κρατών-μελών, καθώς θα... πρέπει να περιμένουν την λήξη της περιόδου αυτών των τίτλων για να εισπράξουν το κεφάλαιό τους. Αντίθετα δεν προκαλείται σοβαρό πρόβλημα στους λεγόμενους θεσμικούς επενδυτές της χρηματαγοράς, οι οποίοι μπορούν λογιστικά να αναδιαρθρώσουν το χαρτοφυλάκιό τους, ενσωματώνοντας απλώς μικρότερα κέρδη τα οποία ήδη έχουν καλύψει μέσω των μηχανισμών ασφάλειας των κερδών.
Το ζήτημα είναι ότι αυτό το σχέδιο δεν διασφαλίζει την επιστροφή της χώρας στην χρηματαγορά, εκτός και εάν υπάρξουν εγγυήσεις από την ΕΕ προς τους επενδυτές ότι θα εισπράξουν στο ακέραιο το κεφάλαιό τους, καθώς οι τόκοι είναι ούτως ή άλλως διασφαλισμένοι όλη την περίοδο μέχρι την λήξη των τίτλων. Άρα αν δεν υπάρξει εγγύηση από έναν θεσμό της ΕΕ, μόνον απολύτως τυχοδιωκτικά κεφάλαια θα μπορούσαν να επενδύσουν σε ελληνικά ομόλογα. Η Ελλάδα δεν μπορεί να προσφέρει τέτοια διασφάλιση, ότι δηλαδή θα μπορεί να εξυπηρετεί άνετα το χρέος της μετά από δέκα χρόνια, καθώς ουδείς μπορεί να φανταστεί πώς θα ήταν δυνατόν η χώρα να έχει ένα σημαντικό πλεόνασμα επί μια δεκαετία και μια αντίστοιχη ανάπτυξη, ώστε το χρέος να φτάσει να υπολείπεται του ΑΕΠ, μειούμενο μάλιστα ως ποσοστό του διαρκώς. Άσε που για να τροφοδοτηθεί οποιαδήποτε ανάπτυξη δίχως ευρωομόλογα θα έπρεπε να είχαμε εκτίναξη του ιδιωτικού χρέους, σε μια περίοδο κατά την οποία οι ελληνικές τράπεζες είναι υποτιμημένες στην διεθνή αγορά και άρα ανίκανες να αντλήσουν ελκυστικά κεφάλαια!
Συνεπώς το κυοφορούμενο σχέδιο των αναδιαρθρωτών, ώστε να διατηρήσουν και την πίττα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο, δεν διασφαλίζει την επιστροφή της χώρας στις αγορές, αντίθετα διασφαλίζει ότι δεν θα προβούμε σε στάση πληρωμών και ότι θα ενταχθούμε δίχως δυσκολία και δίχως «κούρεμα» ή δίχως σημαντικό «κούρεμα» του χρέους στον μόνιμο μηχανισμό ESM της ΕΕ, μετά την λήξη του προσωρινού στον οποίο βρισκόμαστε. Δεν πρόκειται να θιγούν οι θεσμικοί επενδυτές, ούτε να επηρεαστεί το ευρώ, καθώς τον αέρα της φούσκας που έσκασε θα αναλάβει να «καλύψει» ο ελληνικός λαός, μέσω της διαρκώς αυξανομένης εσωτερικής υποτίμησης με στόχο κάθε προϊόν ή υπηρεσία που παράγεται ή προσφέρεται στην Ελλάδα να είναι περίπου 30% φτηνότερο/η από τον μέσο όρο στην ευρωζώνη. Αυτό σημαίνει γύρω στο 30-45% (ανάλογα τον κλάδο) μείωση των αμοιβών, λαμβάνοντας ως σταθερές την απασχολούμενη τεχνολογία, το εμπορικό ισοζύγιο και την διάρθρωση της παραγωγής. Και αυτά αν όλα πάνε καλά και δεν υπάρξουν γενικότερες πιέσεις στην χρηματαγορά και στα δημοσιονομικά της ΕΕ. Ασφαλώς και τίθεται ζήτημα ως προς την διάρθρωση αυτής της μέσης μείωσης μισθών και είναι εύλογο ότι αν δεν υπάρξει ισοπέδωση των μισθολογικών διαφορών (πράγμα αδύνατο υπό τις παρούσες συνθήκες) θα αυξηθεί κατακόρυφα η ανεργία. Αυτό σημαίνει εσωτερική υποτίμηση μέχρι η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας να πιάσει την μέση ανταγωνιστικότητα χωρών σαφώς πολύ πιο αναπτυγμένων βιομηχανικά, διοικητικά, και τεχνολογικά. Τώρα θα πληρώσουμε ακριβά και καταστροφικά το μάρμαρο της ένταξής μας στην ευρωζώνη: το έγκλημα σε βάρος του ελληνικού λαού που διέπραξε η μεταπρατική «αστική» τάξη της χώρας και διεκπεραίωσε ενθουσιωδώς ο δικομματισμός.
Τώρα, για να πετύχει το σχέδιο των αναδιορθρωτών απαιτείται εγκλεισμός στο αναμορφωτήριο για τον ελληνικό λαό, καταρχήν για μια χρονική περίοδο ανάλογη της «επιμήκυνσης του χρέους» και μετά συμμόρφωση στην διαπαιδαγώγηση του αναμορφωτηρίου, κατά την οποία οι Έλληνες θα αμείβονται σύμφωνα με την εκάστοτε σχετική παραγωγικότητά τους, η οποία όμως θα προκύπτει από τους κανόνες ανταγωνιστικότητας στην ΕΕ και την γραφειοκρατικά κατευθυνόμενη από την Επιτροπή διάρθρωση του παραγωγικού ιστού της χώρας. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα παράγεις κάθε φορά αυτά που θα σε συνέφερε να παράγεις με τον τρόπο που θα σου απέδιδε περισσότερο, αλλά αυτά που η ΕΕ επιθυμεί (σε οδηγεί) να παράγεις με τον τρόπο που εκείνη αποφασίζει. Αυτή είναι η κοινωνικοποίηση του αναμορφωτηρίου, το οποίο, αν συνδυαστεί με το καθεστώς χρεοστασίου της χώρας, θα την καταστήσει μέσα σε μια δεκαετία μια από τις πλέον υποβαθμισμένες περιοχές της Ένωσης.
Συνεπώς η φτωχοποίηση της ελληνικής κοινωνίας στο πλαίσιο μιας δεκαετίας θα είναι περίπου η ίδια είτε μέσα στην ευρωζώνη, είτε εάν εγκαταλείπαμε την Ένωση και προχωρούσαμε στην έκδοση εθνικού νομίσματος, εθνικοποίηση του τραπεζικού τομέα κλπ. Οι προοπτικές θα ήταν όμως εντελώς διαφορετικές, όπως και οι δυσκολίες και οι ευκαιρίες. Θεωρητικά μας συμφέρει η φτωχοποίησή μας να συνοδευτεί από αυτόνομη ανάπτυξη έξω από την ΕΕ, πρακτικά όμως αυτό θα ήταν το πιο δύσκολο κρατικό εγχείρημα στον σύγχρονο κόσμο. Αν ρωτήσετε την καρδιά μου θα το πρότεινε. Δυστυχώς όμως αυτές τις αράδες τις συντάσσει το μυαλό ενός ανθρώπου που θεωρεί ότι γνωρίζει καλά τους συμπατριώτες του και την ελληνική κοινωνία. Δεν είναι έτοιμη η ελληνική κοινωνία για επανάσταση που απαιτείται στην δεύτερη περίπτωση, ούτε έχει καλλιεργηθεί αντίστοιχη πολιτική κουλτούρα. Δυστυχώς δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις, ούτε κατά το ελάχιστο. Εάν δημιουργηθούν στο μέλλον κανείς δεν το γνωρίζει και θα εξαρτηθεί από πάρα πολλές εξωτερικές παραμέτρους και όχι μόνον από την εξέλιξη της φτωχοποίησης στη χώρα.
Έχοντας αυτά κατά νου, προτείνω να ξανασκεφτούμε σοβαρά την συγκρότηση ενός αντικαθεστωτικού μετώπου για την διεκδίκηση της διακυβέρνησης της χώρας στο πρότυπο του «ιστορικού συμβιβασμού» του Ενρίκο Μπερλινγκουέρ. Προτείνω την σύμπραξη σε κοινωνικό και εκλογικό επίπεδο όλων όσων επιθυμούν να ανατραπεί το πελατειακό κράτος και το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα που το τροφοδοτεί, ενώ αναπαράγεται μέσω αυτού, με τη διεξαγωγή του πολιτικού αγώνα, αντί σε επαναστατικό ή ψευδο-επαναστατικό επίπεδο, σε ένα ριζοσπαστικά δημοκρατικό πλουραλιστικό πλαίσιο, με συναινετικό πνεύμα και συνεργασία της κοινωνίας των πολιτών με αριστερά, ακόμη και αστικά κόμματα ή ομάδες που αποσπώνται από αυτά, με στόχο την αποφασιστική συμμετοχή και τον έλεγχο των πολιτικών εξελίξεων σε κυβερνητικό επίπεδο, αυτή την μεταβατική περίοδο για την οικονομία και την χώρα. Μόνον μια κυβέρνηση αντικαθεστωτικών, που δεν θα έχει ως στόχο το κεφάλαιο, αλλά το πελατειακό κράτος που αποτελεί την πραγματική πολιτικο-κοινωνική δομή της καπιταλιστικής μας χώρας, θα μπορούσε να διαπραγματευτεί δυναμικά με την Γερμανία και την γραφειοκρατία της ΕΕ και να απειλήσει τις αγορές με τεράστια ζημία που θα είχε αλυσιδωτές αντιδράσεις στο διεθνές σύστημα, αν δεν δέχονταν «έναν ιστορικό συμβιβασμό» για το ελληνικό χρέος με διαγραφή ενός σημαντικού μέρους του και κατόπιν επιμήκυνση του υπολοίπου με χαμηλότερα επιτόκια, ύστερα από τον λογιστικό έλεγχο που θα έκανε η χώρα μας.
Μια τέτοια κυβέρνηση, αν διατηρούσε την σοβαρότητά της, θα ήταν πραγματική εγγύηση ότι οι μεταρρυθμίσεις δεν θα αποσκοπούσαν στην ενίσχυση των κεφαλαιοκρατών, των διαπλεκομένων και της μεταπρατικής επιχειρηματικής τάξης, αλλά στην μείωση της ανισότητας και στην προοπτική σταθερής ανάπτυξης υπέρ των δυο τρίτων της κοινωνίας. Είναι βέβαιο ότι θα πετύχαινε με μικρότερη εσωτερική υποτίμηση μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα, καθώς θα εξαντλούσε κάθε δυνατότητα διαπραγμάτευσης με την ΕΕ, πράγμα που δεν μπορούν να πράξουν τα καθεστωτικά κόμματα, λόγω πολιτικών και κοινωνικών δεσμεύσεων. Πέραν αυτού δεν θα είχε ως αφετηρία το δίκαιο των αγορών, όπως ο δικομματισμός, αλλά το δίκιο των λαών, προσεγγίζοντας ισότιμα τους δανειστές της χώρας. Αυτό θα διευκόλυνε αντί να δυσκολεύει την στρατηγική συνεργασία της χώρας και με άλλους πόλους στη διεθνή πολιτική πέραν των ΗΠΑ, με τις οποίες θα μπορούσαμε να διατηρήσουμε στενές σχέσεις, αλλά όχι πλέον σχέσεις αφέντη-δούλου.
Ξέρω ότι το ΚΚΕ χαρακτήρισε «αμπελοφιλοσοφία» την πρόταση αυτή που διακονώ πεισματικά τόσον καιρό. Δεν πειράζει, αρκεί να προβληματιστεί σοβαρά η ηγεσία του, όπως και η κοινωνία των πολιτών και διάφοροι θέσει σήμερα αντίπαλοι του πελατειακού κράτους και του νεοφιλελευθερισμού εντός των κομμάτων του δικομματισμού πάνω σε αυτή την γκραμσιανή ιδέα που δομώ την πρόταση μου. Δεν θα επέμενα ποτέ τόσο πολύ σε μια πολιτική λαϊκών-προοδευτικών μεταρρυθμίσεων και συμμαχιών που θα τροποποιούν βαθμιαία τους συσχετισμούς δύναμης μέσα στην ελληνική κοινωνία, ώστε η διακυβέρνηση του κράτους να λειτουργεί υπέρ του εκδημοκρατισμού και της ευημερίας των δύο τρίτων της κοινωνίας, αν δεν ήμουν βέβαιος ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος να δοθεί λύση υπέρ των συμφερόντων ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων.
Μόνον αυτή η πρόταση ενσωματώνει τον αγώνα του ελληνικού λαού για ευημερία, κοινωνική πρόοδο και οικονομική ανάπτυξη, δίχως εκ προοιμίου να προτείνει την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι η μόνη πολιτική λύση που μπορεί να διαμορφώσει το καλύτερο αποτέλεσμα στην ούτως ή άλλως αναπόφευκτη αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους της χώρας. Μόνον έτσι η αναπόφευκτη φτωχοποίηση της ελληνικής κοινωνίας δεν θα πάει χαράμι, μεταφέροντας και άλλες λαϊκές προσόδους στην τσέπη αυτών που χρεοκόπησαν την χώρα. Δεν αποκλείω την έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ, δεν θεωρώ όμως ότι είναι στρατηγική την οποία θα μπορούσε να υιοθετήσει σήμερα η πλειονότητα των Ελλήνων, δίχως επαναστατικοποίηση. Αξίζει να το τονίσω. Μόνον μία επανάσταση θα μπορούσε να μας οδηγήσει σήμερα εκτός ΕΕ. Μονομερής αποχώρηση από την ευρωζώνη δεν μπορεί να υπάρξει σήμερα εάν δεν φύγουμε από την ΕΕ, εκτός και εάν υπάρξουν σχετικές διευθετήσεις στο διακυβερνητικό πλαίσιο της Ένωσης που θα το επιτρέψουν ή θα το επιβάλλουν. Προφανώς στην δεύτερη περίπτωση δεν απαιτείται επανάσταση, αλλά σχετική μεταρρύθμιση του κράτους και της αγοράς. Άρα αν αποκλείσουμε την περίπτωση της άμεσης επαναστατικής δράσης, τότε η καλύτερη λύση στο οικονομικό δράμα της χώρας είναι μια κυβέρνηση αντικαθεστωτικών, την εικόνα της οποίας έδωσα σήμερα σε αδρές γραμμές, ενώ λεπτομερέστερα έχω αναφερθεί σε προηγούμενα σημειώματά μου. Αυτός ο ιστορικός συμβιβασμός αριστερών και θέσει αντικαθεστωτικών κεντρώων και δεξιών, δεν θα έσωζε την χώρα από τις οδύνες της φτωχοποίησης, θα υπερασπιζόταν όμως με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την αυτοκυβέρνηση μας και τα δύο τρίτα της κοινωνίας, θα έδινε ασφαλώς μια πιο φιλολαϊκή λύση στο ζήτημα της αναδιάρθρωσης και θα επανέφερε την αξιοπρέπεια και την διάθεση για συλλογικό και αλληλέγγυο αγώνα της ελληνικής κοινωνίας για πρόοδο και ανάπτυξη στο μέλλον. Στο κάτω-κάτω της γραφής είναι ο μόνος τρόπος για να αποτραπεί η κατά τα φαινόμενα μετεκλογική σύμπραξη του δικομματισμού, που θα αποτελούσε την επισφράγιση της καταστροφής για την κοινωνία, παρότι ενδεχομένως να ωφελούσε συγκυριακά το ΚΚΕ και ίσως άλλους.
ένας χρόνος κλείνει σήμερα από το Μνημόνιο, από τη μεγαλύτερη διαδήλωση της Μεταπολίτευσης και από τη δολοφονία των τριών εργαζομένων της Μαρφίν. (Αγγελική Παπαθανασοπούλου, Επαμεινωνδας Τσακαλης,Παρασκευη Ζούλια)
είναι αλήθεια ότι σήμερα πολύ περισσότερο στη σκέψη μου κυριαρχεί ό θάνατος των τριών εργαζομένων παρά η έγερση του ελληνικού λαού εκείνη τη μέρα.
θα μπορούσα να γράψω πολλά, αλλά δεν έχω το σθενος για τίποτα.
μια μόνο έκκληση, προς τους ανθρώπους: δυιλίστε κάθε λέξη,στίψτε κάθε έκφραση, βασανιστείτε πάνω σε κάθε διατύπωση που θα χρησιμοποιήσουν σήμερα και τις επόμενες μέρες για να τοποθετηθούν πάνω στο γεγονός όσοι στήριξαν και στηρίζουν το Μνημόνιο.
Αυτα.
είναι αλήθεια ότι σήμερα πολύ περισσότερο στη σκέψη μου κυριαρχεί ό θάνατος των τριών εργαζομένων παρά η έγερση του ελληνικού λαού εκείνη τη μέρα.
θα μπορούσα να γράψω πολλά, αλλά δεν έχω το σθενος για τίποτα.
μια μόνο έκκληση, προς τους ανθρώπους: δυιλίστε κάθε λέξη,στίψτε κάθε έκφραση, βασανιστείτε πάνω σε κάθε διατύπωση που θα χρησιμοποιήσουν σήμερα και τις επόμενες μέρες για να τοποθετηθούν πάνω στο γεγονός όσοι στήριξαν και στηρίζουν το Μνημόνιο.
Αυτα.
Είναι ένα μικρό θαύμα που έχουν γίνει όσα εχουν γίνει τους τελευταίους μήνες και δεν είχαμε αιματοχυσία. η κατάσταση γίνεται ολοένα και πιο ζόρικη . επιβάλλεται πλέον με τη πιο σιδερένια αναγκαιότητα να προκηρυχθούν εκλογές για τον Οκτώβριο. ιούλιος-αύγουστος είναι μηνες διακοπών και περισυλλογής και αποφάσεων. (δεν είναι και λίγα αυτα που έχουμε να σκεφτούμε). Σεπτέμβριος μήνας προεκλογικης εκστρατείας, Οκτωβριος εκλογές. τουλα΄χιστον θα προσφέρουν οι εκλογές κάποιους μήνες εκτόνωσης της συσσωρευμένης έντασης, ενώ πάντα υπάρχει η ελπίδα μήπως αυτη τη φορά γίνει η μεγάλη ανατροπή.
ΕΚΛΟΓΕΣ λοιπόν γιατί η συνέχιση της συγκεκριμενης κυβέρνησης είναι κίνδυνος-θάνατος.
ΕΚΛΟΓΕΣ λοιπόν γιατί η συνέχιση της συγκεκριμενης κυβέρνησης είναι κίνδυνος-θάνατος.
με τη διμοιρία των ΜΑΤατζήδων που παραλίγο να δολοφονήσουν τον Γιάννη Καυκά στη διαδήλωση της 11ης Μαίου τι εγινε τελικά; αποστρατεύθηκαν από το Σώμα; παραπέμφθηκαν στη Δικαιοσύνη για απόπειρα ανθρωποκτονίας; ξερει κανεις τίποτα;
τι ιστορια ειναι αυτη παλι?με 650 δις ξεχρεωνουμε και εχουμε και καβα αλλα 250 να τα φαμε ...το περιεργο ειναι οτι πουθενα δε διαβασα τιποτα...σε κανενα αλλο σαιτ...μονο στου μακη
αν ισχυει αυτη η ιστορια,το μυστικο ειναι εδω
''Όμως οι μετοχές αυτές στις οποίες αναφερόμεθα ήταν σε… χρυσό. Η αναφορά είναι σαφής και εγγυητής κάθε τέτοιας μετοχής ήταν και… είναι η Τράπεζα Γαλλίας.''
http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&a...83198&cid=4
...το περιεργο ειναι οτι πουθενα δε διαβασα τιποτα...σε κανενα αλλο σαιτ...μονο στου μακηαν ισχυει αυτη η ιστορια,το μυστικο ειναι εδω
''Όμως οι μετοχές αυτές στις οποίες αναφερόμεθα ήταν σε… χρυσό. Η αναφορά είναι σαφής και εγγυητής κάθε τέτοιας μετοχής ήταν και… είναι η Τράπεζα Γαλλίας.''
http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&a...83198&cid=4
απίστευτη δηλωσάρα από Βενιζέλο: "έχουμε ξαναγυρίσει με τα μέτρα στα επίπεδα του 2004, αλλά το χειρότερο είναι να πηγαίναμε στα επίπεδα του '60"(!!)
είναι φοβερό το πόσο ανιστόρητοι και εντελώς εκτός πραγματικότητας (προσποιούνται ότι ) είναι αυτοί οι τύποι: το 2004 η ανεργία δεν ήταν ανάμεσα 20%-25%, ούτε είχε παρουσιαστεί 40% αύξηση αυτοκτονιών σε σχέση με το 2003, ούτε φεύγανε σωρηδόν οι νεοι πτυχιούχοι για δουλειά στο εξωτερικό.
αυτά γίνανε τη διετία 2010-2011 και ξαναέγιναν τη δεκαετία του '60, όπου ήδη έχουμε γυρίσει. και κάποιος που δε θα φοβότανε να κοιτάξει και λίγο μπροστά θα έβλεπε ότι εάν συνεχιστεί τέτοιο πρόγραμμα κοινωνικής εξαθλίωσης και ξεπουλήματος εθνικής περιουσίας, σε λίγο θα αρχίσουμε να φλερτάρουμε με τη δεκαετία του '40.
είναι φοβερό το πόσο ανιστόρητοι και εντελώς εκτός πραγματικότητας (προσποιούνται ότι ) είναι αυτοί οι τύποι: το 2004 η ανεργία δεν ήταν ανάμεσα 20%-25%, ούτε είχε παρουσιαστεί 40% αύξηση αυτοκτονιών σε σχέση με το 2003, ούτε φεύγανε σωρηδόν οι νεοι πτυχιούχοι για δουλειά στο εξωτερικό.
αυτά γίνανε τη διετία 2010-2011 και ξαναέγιναν τη δεκαετία του '60, όπου ήδη έχουμε γυρίσει. και κάποιος που δε θα φοβότανε να κοιτάξει και λίγο μπροστά θα έβλεπε ότι εάν συνεχιστεί τέτοιο πρόγραμμα κοινωνικής εξαθλίωσης και ξεπουλήματος εθνικής περιουσίας, σε λίγο θα αρχίσουμε να φλερτάρουμε με τη δεκαετία του '40.
QUOTE(petrovic @ Jul 9 2011, 20:23 )
Είναι ένα μικρό θαύμα που έχουν γίνει όσα εχουν γίνει τους τελευταίους μήνες και δεν είχαμε αιματοχυσία. η κατάσταση γίνεται ολοένα και πιο ζόρικη . επιβάλλεται πλέον με τη πιο σιδερένια αναγκαιότητα να προκηρυχθούν εκλογές για τον Οκτώβριο. ιούλιος-αύγουστος είναι μηνες διακοπών και περισυλλογής και αποφάσεων. (δεν είναι και λίγα αυτα που έχουμε να σκεφτούμε). Σεπτέμβριος μήνας προεκλογικης εκστρατείας, Οκτωβριος εκλογές. τουλα΄χιστον θα προσφέρουν οι εκλογές κάποιους μήνες εκτόνωσης της συσσωρευμένης έντασης, ενώ πάντα υπάρχει η ελπίδα μήπως αυτη τη φορά γίνει η μεγάλη ανατροπή.
ΕΚΛΟΓΕΣ λοιπόν γιατί η συνέχιση της συγκεκριμενης κυβέρνησης είναι κίνδυνος-θάνατος.
ΕΚΛΟΓΕΣ λοιπόν γιατί η συνέχιση της συγκεκριμενης κυβέρνησης είναι κίνδυνος-θάνατος.
( Μιας που το ποστ αυτο ειναι ακομα επικαιρο, καθως το σεναριο των εκλογων είναι ακομα ανοιχτο, ας απαντησω )
Εκλογες για το τι ρε συ petrovic ; Ποια πιστευεις οτι θα ειναι η αλλαγη στο σκηνικο ;;; Και δεν μιλαω μονο για τα δυο ισχυρα, αλλα για ΟΛΑ τα κομματα που κυκλοφορουν στην "πιατσα"... Το πολιτικο σκηνικο στην Ελλαδα ειναι λιγο πολυ γνωστο...
Προφανες νομιζω πλεον πως η αλλαγη βρισκεται αλλου
QUOTE(petrovic @ Aug 21 2011, 00:07 )
με τη διμοιρία των ΜΑΤατζήδων που παραλίγο να δολοφονήσουν τον Γιάννη Καυκά στη διαδήλωση της 11ης Μαίου τι εγινε τελικά; αποστρατεύθηκαν από το Σώμα; παραπέμφθηκαν στη Δικαιοσύνη για απόπειρα ανθρωποκτονίας; ξερει κανεις τίποτα;
Αυτοι ηρθαν στην Θεσσαλονικη να ξοδεψουν μερικα απο τα χημικα του περασμενου αιωνα
QUOTE(Magnus92 @ Oct 11 2011, 16:00 )
Αυτοι ηρθαν στην Θεσσαλονικη να ξοδεψουν μερικα απο τα χημικα του περασμενου αιωνα
Άσχετο, αλλά θυμήθηκα τα χημικά που είχα φάει, όντας φοιτητής στην Θεσσαλονίκη, όταν έσπαγαν οι Παοκτζήδες την ΔΕΘ επί Καραμανλή (το 2006 ή το 2007, δεν θυμάμαι). Η Λεωφ. Στρατού είχε ζήσει επικές στιγμές...
[quote name='Magnus92' date='Oct 11 2011, 14:00 ' post='514142']
( Μιας που το ποστ αυτο ειναι ακομα επικαιρο, καθως το σεναριο των εκλογων είναι ακομα ανοιχτο, ας απαντησω )
Εκλογες για το τι ρε συ petrovic ; Ποια πιστευεις οτι θα ειναι η αλλαγη στο σκηνικο ;;; Και δεν μιλαω μονο για τα δυο ισχυρα, αλλα για ΟΛΑ τα κομματα που κυκλοφορουν στην "πιατσα"... Το πολιτικο σκηνικο στην Ελλαδα ειναι λιγο πολυ γνωστο...
Προφανες νομιζω πλεον πως η αλλαγη βρισκεται αλλου
Ελπίζω σε μαζική υπερψήφιση ΚΚΕ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ , που είναι οι μόνοι που έχουν διακηρύξει ότι το χρεος δεν θα αναγνωριστεί-αποπληρωθεί και ότι η χώρα θα βγει από την ΕΕ , η οποία μας πάει ολοταχώς προς χρεοκοπία, ξεπουλημα και απώλεια εθνικής κυριαρχίας.
που πιστεύεις ότι βρίσκεται πλέον η αλλαγή;
( Μιας που το ποστ αυτο ειναι ακομα επικαιρο, καθως το σεναριο των εκλογων είναι ακομα ανοιχτο, ας απαντησω )
Εκλογες για το τι ρε συ petrovic ; Ποια πιστευεις οτι θα ειναι η αλλαγη στο σκηνικο ;;; Και δεν μιλαω μονο για τα δυο ισχυρα, αλλα για ΟΛΑ τα κομματα που κυκλοφορουν στην "πιατσα"... Το πολιτικο σκηνικο στην Ελλαδα ειναι λιγο πολυ γνωστο...
Προφανες νομιζω πλεον πως η αλλαγη βρισκεται αλλου
Ελπίζω σε μαζική υπερψήφιση ΚΚΕ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ , που είναι οι μόνοι που έχουν διακηρύξει ότι το χρεος δεν θα αναγνωριστεί-αποπληρωθεί και ότι η χώρα θα βγει από την ΕΕ , η οποία μας πάει ολοταχώς προς χρεοκοπία, ξεπουλημα και απώλεια εθνικής κυριαρχίας.
που πιστεύεις ότι βρίσκεται πλέον η αλλαγή;
QUOTE(petrovic @ Oct 12 2011, 10:14 )
Ελπίζω σε μαζική υπερψήφιση ΚΚΕ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ , που είναι οι μόνοι που έχουν διακηρύξει ότι το χρεος δεν θα αναγνωριστεί-αποπληρωθεί και ότι η χώρα θα βγει από την ΕΕ , η οποία μας πάει ολοταχώς προς χρεοκοπία, ξεπουλημα και απώλεια εθνικής κυριαρχίας.
που πιστεύεις ότι βρίσκεται πλέον η αλλαγή;
που πιστεύεις ότι βρίσκεται πλέον η αλλαγή;
Ας υποθεσουμε οτι ΚΚΕ-Ανταρσυα υπερψηφιζονται τοσο μαζικα ωστε ειναι πλεον σε κυβερνητικη θεση και αποφασιζουν να μην αναγνωρισουν/πληρωσουν το χρεος. Επισης βγαινουμε απο το ευρω και την ΕΕ.
Πώς θα απεμπλακουμε από μια συμφωνια (Μνημονιο) υπογεγραμενη από προηγουμενη κυβερνηση και οι οποια εμπεριεχει ρητες δεσμευσεις??
Για χαρη της κουβεντας αντε και ξεμπλεκουμε απο το χρεος και το Μνημονιο...Ποιο μοντελο οικονομικης αναπτυξης και λειτουργιας θα εφαρμοστει από το ΚΚΕ για να μην ξαναφτασουμε στο ιδιο σημείο? Γιατι αντε και εγινε το θαυμα των θαυματων και ξεχρεωνουμε ή εστω δεν πληρωνουμε....Μετά πως θα πορευτουμε?
QUOTE(petrovic @ Oct 12 2011, 10:14 )
Ελπίζω σε μαζική υπερψήφιση ΚΚΕ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ , που είναι οι μόνοι που έχουν διακηρύξει ότι το χρεος δεν θα αναγνωριστεί-αποπληρωθεί και ότι η χώρα θα βγει από την ΕΕ , η οποία μας πάει ολοταχώς προς χρεοκοπία, ξεπουλημα και απώλεια εθνικής κυριαρχίας.
Δεν θελω, ειλικρινα, να απαντησω σε αυτο, γιατι θα μετατραπει το τοπικ σε μια χαζοκομματικη κοντρα. Οποτε θελεις το συζηταμε με αλλο τροπο ( π.μ. ή μσν ) για να σου εξηγησω αναλυτικα τι πιστευω για τους 2 συγκεκριμενους πολιτικους χωρους ( τον ενα βασικα που εχει την πιο μεγαλη δυναμη
) ... QUOTE(petrovic @ Oct 12 2011, 10:14 )
που πιστεύεις ότι βρίσκεται πλέον η αλλαγή;
Απλα δες λιγο γυρω σου
QUOTE (Magnus92 @ Oct 12 2011, 19:44 )
Απλα δες λιγο γυρω σου
Κοιταζω γυρω μου και βλεπω...βασικα βλεπω σκοταδι!
QUOTE(mephisto22 @ Oct 12 2011, 20:34 )
Κοιταζω γυρω μου και βλεπω...βασικα βλεπω σκοταδι!
Μηπως εκτος απ το σκοταδι, διακρινεται και μια ''σπιθα'' στον λαο , ετοιμη να δωσει μια μεγααααααλη εκρηξη ;;;
QUOTE (Magnus92 @ Oct 12 2011, 20:38 )
Μηπως εκτος απ το σκοταδι, διακρινεται και μια ''σπιθα'' στον λαο , ετοιμη να δωσει μια μεγααααααλη εκρηξη ;;;
Μπααα.Εγω αυτο που βλεπω οτι αργα η γρηγορα θα γινουμε Κινα,με κατι μισθους που δεν θ σου φτανουν ουτε για τα βασικα,με ελαχιστα εως καθολου κοινωνικα δικαιωματα.Για παιδεια και υγεια ουτε λογος,εννοειται...Θα χουμε και διαφορους αποικιοκρατες-επενδυτες που θα ρχονται σε μας τους ιθαγενεις να φερουν τις μπιζνες τους,και φυσικα θα πληρωνουν με ψιχουλα...Για ριξε μια ματια να δεις τι καταληξη ειχαν οι διαφορες χωρες που επεσαν στα νυχια του ΔΝΤ(με εξαιρεση την Αργεντινη βεβαια,αλλα αυτοι ειχαν σημαντικες διαφορες με μας)
QUOTE(mephisto22 @ Oct 12 2011, 20:48 )
Μπααα.Εγω αυτο που βλεπω οτι αργα η γρηγορα θα γινουμε Κινα,με κατι μισθους που δεν θ σου φτανουν ουτε για τα βασικα,με ελαχιστα εως καθολου κοινωνικα δικαιωματα.Για παιδεια και υγεια ουτε λογος,εννοειται...Θα χουμε και διαφορους αποικιοκρατες-επενδυτες που θα ρχονται σε μας τους ιθαγενεις να φερουν τις μπιζνες τους,και φυσικα θα πληρωνουν με ψιχουλα...Για ριξε μια ματια να δεις τι καταληξη ειχαν οι διαφορες χωρες που επεσαν στα νυχια του ΔΝΤ(με εξαιρεση την Αργεντινη βεβαια,αλλα αυτοι ειχαν σημαντικες διαφορες με μας)
Δεν μου αρεσει να μιζεριαζω, και να βλεπω να με χτυπουν αλυπητα χωρις να αντιδραω... Και σε πολυ αλλο κοσμο επισης
...Η απαντηση σου μου βγαζει αυτη τη λογικη...
Ας πεθανουμε λοιπον...
QUOTE (Magnus92 @ Oct 12 2011, 21:16 )
Δεν μου αρεσει να μιζεριαζω, και να βλεπω να με χτυπουν αλυπητα χωρις να αντιδραω... Και σε πολυ αλλο κοσμο επισης ...
Η απαντηση σου μου βγαζει αυτη τη λογικη...
Ας πεθανουμε λοιπον...
...Η απαντηση σου μου βγαζει αυτη τη λογικη...
Ας πεθανουμε λοιπον...
Εμεις εχουμε γινει ευρωπαιοι τωρα πια,αντιδρουμε,αλλα πολιτισμενα...Στην Αργεντινη,στην περιοδο της κρισης,οι εργαζομενοι εκαναν καταληψη στις χρεοκοπημενες επιχειρησεις,τις επαιρναν με τι βια-παιζοντας ξυλο,πολυ ξυλο ομως,με τους μπατσους-και τις λειτουργουσαν οι ιδιοι(το ιδιο γινεται μεχρι σημερα,θεσμοθετημενα πια,με νομο του κρατους).Και στους δρομους εκαναν καθε μερα διαδηλωσεις,παρ ολο που η αστυνομικη βια αφηνε πισω της νεκρους κα τραυματιες...Ενω εμεις οι ευρωπαιοι,σαν καλα και υπακουα παιδια,ζηταμε απ τις κυβερνησεις μας να εφαρμοσουν,και καλα,ορθολογικη πολιτικη για να προσελκυσουν,και καλα,επενδυσεις και να ανοιξουν(!)θεσεις εργασιας.Τους παρακαλαμε να μας πεταξουν ενα ξεροκοματο παραπανω,και τους γλειφουμε για να μας δωσουν μερικα ψιχουλα αυξηση.Την εννοια κοινωνικα δικαιωματα δεν την κατανοουμε καν,ουτε,φυσικα,ξερουμε να τα απαιτησουμε.
Και δεν βγαζω καθολου τον εαυτο μου απ εξω.
QUOTE(mephisto22 @ Oct 12 2011, 21:41 )
Εμεις εχουμε γινει ευρωπαιοι τωρα πια,αντιδρουμε,αλλα πολιτισμενα...Στην Αργεντινη,στην περιοδο της κρισης,οι εργαζομενοι εκαναν καταληψη στις χρεοκοπημενες επιχειρησεις,τις επαιρναν με τι βια-παιζοντας ξυλο,πολυ ξυλο ομως,με τους μπατσους-και τις λειτουργουσαν οι ιδιοι(το ιδιο γινεται μεχρι σημερα,θεσμοθετημενα πια,με νομο του κρατους).Και στους δρομους εκαναν καθε μερα διαδηλωσεις,παρ ολο που η αστυνομικη βια αφηνε πισω της νεκρους κα τραυματιες...Ενω εμεις οι ευρωπαιοι,σαν καλα και υπακουα παιδια,ζηταμε απ τις κυβερνησεις μας να εφαρμοσουν,και καλα,ορθολογικη πολιτικη για να προσελκυσουν,και καλα,επενδυσεις και να ανοιξουν(!)θεσεις εργασιας.Τους παρακαλαμε να μας πεταξουν ενα ξεροκοματο παραπανω,και τους γλειφουμε για να μας δωσουν μερικα ψιχουλα αυξηση.Την εννοια κοινωνικα δικαιωματα δεν την κατανοουμε καν,ουτε,φυσικα,ξερουμε να τα απαιτησουμε.
Και δεν βγαζω καθολου τον εαυτο μου απ εξω.
Και δεν βγαζω καθολου τον εαυτο μου απ εξω.
Δεν μας βλεπω καθολου "Ευρωπαιους" μεχρι στιγμης... Και μην ξεχνας πως ειναι ακομα η αρχη ολων...
Και ναι, εγω ( οπως και παααααρα πολλοι αλλοι ) βγαζω τον εαυτο μου απ' εξω σε ολα οσα λες. ( στον τομεα που βρισκομαι φυσικα, αυτη τη στιγμη, δεν μπορω να μιλησω εκ πειρας για την "παλη" της εργασιας ακομα).
QUOTE (Magnus92 @ Oct 12 2011, 21:53 )
Δεν μας βλεπω καθολου "Ευρωπαιους" μεχρι στιγμης... Και μην ξεχνας πως ειναι ακομα η αρχη ολων...
Και ναι, εγω ( οπως και παααααρα πολλοι αλλοι ) βγαζω τον εαυτο μου απ' εξω σε ολα οσα λες. ( στον τομεα που βρισκομαι φυσικα, αυτη τη στιγμη, δεν μπορω να μιλησω εκ πειρας για την "παλη" της εργασιας ακομα).
Και ναι, εγω ( οπως και παααααρα πολλοι αλλοι ) βγαζω τον εαυτο μου απ' εξω σε ολα οσα λες. ( στον τομεα που βρισκομαι φυσικα, αυτη τη στιγμη, δεν μπορω να μιλησω εκ πειρας για την "παλη" της εργασιας ακομα).
Εγω παλι νομιζω οτι η Ευρωπαικη Ενωση εχει διαφθειρει τις συνειδησεις των λαων και οτι μας εχουν κανει πλυση εγκεφαλου...Και δεν ειμαι καθολου αισιοδοξος.Μακαρι να κανω λαθος βεβαια.
Εννοειται οτι δεν γιναμε εντελως ευρωπη,εχουμε διατηρησει την πατροπαραδοτη μουτζα
Ευρώπη είναι και η Ισλανδία η οποία τα κατάφερε μια χαρά και με δημοκρατικότατες διαδικασίες. Υπάρχει λύση για το χρέος αρκεί να ξεπεράσει πριν να είναι αργά ο περισσότερος κόσμος αυτό το μάγκωμα που του έχουν δημιουργήσει τα ΜΜΕ.
QUOTE (bballbill @ Oct 13 2011, 01:05 )
Ευρώπη είναι και η Ισλανδία η οποία τα κατάφερε μια χαρά και με δημοκρατικότατες διαδικασίες. Υπάρχει λύση για το χρέος αρκεί να ξεπεράσει πριν να είναι αργά ο περισσότερος κόσμος αυτό το μάγκωμα που του έχουν δημιουργήσει τα ΜΜΕ.
Μα και η Ελλαδα θα ξεπερασει τη κριση του χρεους.Καποια λυση θα βρουν για να το φερουν σε διαχειρισιμα επιπεδα.Και η παραγωγικοτητα θα ανεβει,θα ερθει και η αναπτυξη,τα πρωτογενη πλεονασματα,κλπ-οπως σε ολες τις χωρες οπου βρισκεται το ΔΝΤ.Μονο που η φτωχεια και η αθλιοτητα θα φτασουν σε επιπεδα που δεν τα εχουμε ξαναδει,και η ποιοτητα ζωης θα πεσει δραματικα,οπως και στις αλλες χωρες δλδ που ακολουθουν τις πολιτικες του ΔΝΤ.
Εύχεσαι κι ελπίζεις να είναι έτσι. Κι εξαρτάται τί εννοείς λύση. Γιατί οι μόνες λύσεις που φαίνονται μέχρι στιγμής είναι προς όφελος των δανειστών όχι δικό μας. Η αλήθεια είναι ότι εξακολουθούμε να χρωστάμε το δάνειο που οδήγησε τη χώρα στη χρεωκοπία το 1932 για δάνειο που πήραμε το 1929 απ' τις ΗΠΑ. Αφού πτωχεύσαμε πώς είναι δυνατόν να χρωστάμε ακόμα?
Δεν πρέπει να το επιτρέψουμε να μας φτάσουν σ' αυτό το επίπεδο εξαθλίωσης. Έχουμε το χρονικό περιθώριο(τουλάχιστον έτσι πιστεύω, πού να ξέρεις τί υπογράφει-παραχωρεί η κυβέρνηση με κάθε δόση?) ν' αντιδράσουμε πριν να είναι αργά γιατί σε σχέση με τις άλλες χώρες έχουμε το πλεονέκτημα να έχουμε γνώση,οι πολίτες, της κοροϊδίας πριν έρθει η καταστροφή.
Δεν πρέπει να το επιτρέψουμε να μας φτάσουν σ' αυτό το επίπεδο εξαθλίωσης. Έχουμε το χρονικό περιθώριο(τουλάχιστον έτσι πιστεύω, πού να ξέρεις τί υπογράφει-παραχωρεί η κυβέρνηση με κάθε δόση?) ν' αντιδράσουμε πριν να είναι αργά γιατί σε σχέση με τις άλλες χώρες έχουμε το πλεονέκτημα να έχουμε γνώση,οι πολίτες, της κοροϊδίας πριν έρθει η καταστροφή.
QUOTE (bballbill @ Oct 13 2011, 08:51 )
Εύχεσαι κι ελπίζεις να είναι έτσι. Κι εξαρτάται τί εννοείς λύση. Γιατί οι μόνες λύσεις που φαίνονται μέχρι στιγμής είναι προς όφελος των δανειστών όχι δικό μας. Η αλήθεια είναι ότι εξακολουθούμε να χρωστάμε το δάνειο που οδήγησε τη χώρα στη χρεωκοπία το 1932 για δάνειο που πήραμε το 1929 απ' τις ΗΠΑ. Αφού πτωχεύσαμε πώς είναι δυνατόν να χρωστάμε ακόμα?
Δεν πρέπει να το επιτρέψουμε να μας φτάσουν σ' αυτό το επίπεδο εξαθλίωσης. Έχουμε το χρονικό περιθώριο(τουλάχιστον έτσι πιστεύω, πού να ξέρεις τί υπογράφει-παραχωρεί η κυβέρνηση με κάθε δόση?) ν' αντιδράσουμε πριν να είναι αργά γιατί σε σχέση με τις άλλες χώρες έχουμε το πλεονέκτημα να έχουμε γνώση,οι πολίτες, της κοροϊδίας πριν έρθει η καταστροφή.
Δεν πρέπει να το επιτρέψουμε να μας φτάσουν σ' αυτό το επίπεδο εξαθλίωσης. Έχουμε το χρονικό περιθώριο(τουλάχιστον έτσι πιστεύω, πού να ξέρεις τί υπογράφει-παραχωρεί η κυβέρνηση με κάθε δόση?) ν' αντιδράσουμε πριν να είναι αργά γιατί σε σχέση με τις άλλες χώρες έχουμε το πλεονέκτημα να έχουμε γνώση,οι πολίτες, της κοροϊδίας πριν έρθει η καταστροφή.
Αυτο που εννουσα με το προηγουμενο ποστ ειναι οτι η ανπτυξη δεν συνεπαγεται απαραιτητα ανοδο του επιπεδου διαβιωσης -μπορει να σημαινει και ακριβως το αντιθετο.Για να δωσω ενα παραδειγμα,υπαρχουν κρατη,που με πολιτικες ΔΝΤ,εφτασαν να ειναι στις πρωτες θεσεις στην παραγωγη τροφιμων παγκοσμιως-και ταυτοχρονα να ειναι απ τους πρωτους στον υποσιτισμο του πληθυσμου.
Φυσικά. Η παρουσία του ΔΝΤ το μόνο που δε συνεπάγεται είναι βελτίωση του επιπέδου ζωής. Μα αυτό που θέλουν είναι να κάνουν τη διέλευση των κερδοσκόπων ευκολότερη υποχρεώνοντας στην ουσία τα κράτη στα οποία δραστηριοποιούνται να παραχωρήσουν οικειοθελώς την εθνική κυριαρχία τους. Δηλαδή να μπορούν να πάρουν τις καταθέσεις των πολιτών, τους φυσικούς πόρους, τη γη-νησιά κτλ. Και μετά αφού θά 'ναι δικό τους το μαγαζί κατεβάζουν τα μεροκάματα στα 2 ευρώ, έχουνε τους πόρους τσάμπα, φυσικά το εμπόρευμα αφού θά' ναι δικό τους θα το βγάζουνε έξω και μετά όχι πλεόνασμα, ό,τι γουστάρεις σου φτιάχνουν. Βέβαια τότε οι έννοιες αυτές θα έχουν χάσει την αξία τους γιατί θά έχουμε πρόβλημα επιβίωσης αλλά τα νούμερα θά'ναι το κάτι άλλο και θα μπορούν να καυχιούνται ότι πέτυχαν το "στόχο" τους.
QUOTE(LFO @ Oct 12 2011, 12:37 )
Ας υποθεσουμε οτι ΚΚΕ-Ανταρσυα υπερψηφιζονται τοσο μαζικα ωστε ειναι πλεον σε κυβερνητικη θεση και αποφασιζουν να μην αναγνωρισουν/πληρωσουν το χρεος. Επισης βγαινουμε απο το ευρω και την ΕΕ.
Πώς θα απεμπλακουμε από μια συμφωνια (Μνημονιο) υπογεγραμενη από προηγουμενη κυβερνηση και οι οποια εμπεριεχει ρητες δεσμευσεις??
Για χαρη της κουβεντας αντε και ξεμπλεκουμε απο το χρεος και το Μνημονιο...Ποιο μοντελο οικονομικης αναπτυξης και λειτουργιας θα εφαρμοστει από το ΚΚΕ για να μην ξαναφτασουμε στο ιδιο σημείο? Γιατι αντε και εγινε το θαυμα των θαυματων και ξεχρεωνουμε ή εστω δεν πληρωνουμε....Μετά πως θα πορευτουμε?
Πώς θα απεμπλακουμε από μια συμφωνια (Μνημονιο) υπογεγραμενη από προηγουμενη κυβερνηση και οι οποια εμπεριεχει ρητες δεσμευσεις??
Για χαρη της κουβεντας αντε και ξεμπλεκουμε απο το χρεος και το Μνημονιο...Ποιο μοντελο οικονομικης αναπτυξης και λειτουργιας θα εφαρμοστει από το ΚΚΕ για να μην ξαναφτασουμε στο ιδιο σημείο? Γιατι αντε και εγινε το θαυμα των θαυματων και ξεχρεωνουμε ή εστω δεν πληρωνουμε....Μετά πως θα πορευτουμε?
η απεμπλοκή από το Μνημόνιο θα γίνει πολύ απλά με καταγγελία αυτού, δηλαδή με δήλωση της νέας εξουσίας προς τη διεθνη τοκογλυφία ότι δε θεωρεί τη χώρα δεσμευμένη από τις υπογραφές των εθνοπροδοτών.το νομικό ζήτημα είναι το τελευταίο που μας απασχολεί, είναι τεχνικό ζήτημα.
καταρχήν ήδη το να μην αναγνωριστεί το χρεος και να γλιτώσουμε το ξεπούλημα του εθνικού πλούτου είναι από μόνο του ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΝΙΚΗ.
από κει και περα: πως θα αξιοποιηθεί αυτός ο πλούτος; το μοντελο οικονομικής αναπτυξης που προτείνει το ΚΚΕ είναι η καταργηση της μεγάλης καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και το περασμα της χωρίς αποζημίωση στον έλεγχο και την ιδιοκτησία του κρατους, το οποιο βεβαίως θα αναλάβει και την εκμετάλλευση του πλούτου που είναι τώρα ανεκμετάλλευτος (ορυκτά, πετρελαιο κτλ).
Γενικότερα: για το ΜΕΤΑ από την ήττα του Μαύρου Μετώπου, δύο "λύσεις" κυρίως συζητιούνται : α)αυτή που προανέφερα, του ΚΚΕ, περίπου μια επανέκδοση αυτών που δοκιμάστηκαν στις χώρες του "υπαρκτού σοσιαλισμού" β) μια λύση που περναέι μέσα από την κρατικοποίηση των τραπεζών, τη διαγραφή του χρεους και την εκτεταμένη παρέμβαση του κρατους με δημόσιες επενδύσεις, αλλά χωρίς πλήρη κατάργηση της μεγάλης καπιταλιστικής ιδιοκτησίας. χονδρικά -και για λόγους απλοποίησης- να γίνουμε κάτι σαν Νορβηγία.
«κανένας κ. Μπαλασόπουλος δεν μπορεί, ούτε να εκβιάζει την κοινωνία, ούτε να προπηλακίζει οποιονδήποτε, ούτε να καταλαμβάνει και να αποκλείει δημόσιους χώρους. Επικαλούμενος μάλιστα τη δήθεν ανοχή της κοινωνίας».
(ο Μπαλασόπουλος είναι συνδικαλιστής των εργαζομενων στην καθαριότητα.)
Γιαννης Μιχελάκης, εκπροσωπος τύπου της ΝΔ , δήλωση της 14/10/2011
Με μία σύντομη δήλωση του κ. Μιχελάκη ανακοινώθηκε η διαγραφή του κ. Λυμπερόπουλου από τη Ν.Δ. Ο κ. Μιχελάκης τόνισε: «Αυτά που λέει ο Αντώνης Σαμαράς τα εννοεί». Τη Ν.Δ. ενόχλησε η φραστική επίθεση του κ.Λυμπερόπουλου στον διοικητή του ΙΚΑ Ροβέρτο Σπυρόπουλο, για τον οποίο χαρακτηριστικά είπε: «Θα τον λιώσω».
(Διαγραφή της 14/10/2011, ο Λυμπερόπουλος είναι συνδικαλιστής των ταξιτζήδων.)
Την ώρα που οι εργαζόμενοι δίνουν τον πιο μεγάλο αγώνα απέναντι στη ληστοσυμμορία που παριστάνει τη "νόμιμη κυβέρνηση", η έτερη ληστοσυμμορία έρχεται να τους χτυπήσει την πιο κρίσιμη στιγμή και να τους "στριμώξει" (κουνια που τους κουναγε).
η ξεφτιλισμένη "αντιμνημονιακή" μασκα της ΝΔ ξεσκίστηκε. είναι φανερό ότι δεν είναι λιγότερο καθαρματάρες από τις καθαρματάρες της "κυβέρνησης", δεν είναι λιγότερο εχθροί του λαού από τους εθνοπροδότες της "κυβέρνησης".
όλα τα λυσσασμένα σκυλιά του Μαύρου Μετώπου πρέπει να έχουν κοινό το τέλος: μαζική απόρριψη στη χωματερή της Ιστορίας.
(ο Μπαλασόπουλος είναι συνδικαλιστής των εργαζομενων στην καθαριότητα.)
Γιαννης Μιχελάκης, εκπροσωπος τύπου της ΝΔ , δήλωση της 14/10/2011
Με μία σύντομη δήλωση του κ. Μιχελάκη ανακοινώθηκε η διαγραφή του κ. Λυμπερόπουλου από τη Ν.Δ. Ο κ. Μιχελάκης τόνισε: «Αυτά που λέει ο Αντώνης Σαμαράς τα εννοεί». Τη Ν.Δ. ενόχλησε η φραστική επίθεση του κ.Λυμπερόπουλου στον διοικητή του ΙΚΑ Ροβέρτο Σπυρόπουλο, για τον οποίο χαρακτηριστικά είπε: «Θα τον λιώσω».
(Διαγραφή της 14/10/2011, ο Λυμπερόπουλος είναι συνδικαλιστής των ταξιτζήδων.)
Την ώρα που οι εργαζόμενοι δίνουν τον πιο μεγάλο αγώνα απέναντι στη ληστοσυμμορία που παριστάνει τη "νόμιμη κυβέρνηση", η έτερη ληστοσυμμορία έρχεται να τους χτυπήσει την πιο κρίσιμη στιγμή και να τους "στριμώξει" (κουνια που τους κουναγε).
η ξεφτιλισμένη "αντιμνημονιακή" μασκα της ΝΔ ξεσκίστηκε. είναι φανερό ότι δεν είναι λιγότερο καθαρματάρες από τις καθαρματάρες της "κυβέρνησης", δεν είναι λιγότερο εχθροί του λαού από τους εθνοπροδότες της "κυβέρνησης".
όλα τα λυσσασμένα σκυλιά του Μαύρου Μετώπου πρέπει να έχουν κοινό το τέλος: μαζική απόρριψη στη χωματερή της Ιστορίας.
QUOTE(petrovic @ Oct 15 2011, 00:19 )
η απεμπλοκή από το Μνημόνιο θα γίνει πολύ απλά με καταγγελία αυτού, δηλαδή με δήλωση της νέας εξουσίας προς τη διεθνη τοκογλυφία ότι δε θεωρεί τη χώρα δεσμευμένη από τις υπογραφές των εθνοπροδοτών.το νομικό ζήτημα είναι το τελευταίο που μας απασχολεί, είναι τεχνικό ζήτημα.
καταρχήν ήδη το να μην αναγνωριστεί το χρεος και να γλιτώσουμε το ξεπούλημα του εθνικού πλούτου είναι από μόνο του ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΝΙΚΗ.
από κει και περα: πως θα αξιοποιηθεί αυτός ο πλούτος; το μοντελο οικονομικής αναπτυξης που προτείνει το ΚΚΕ είναι η καταργηση της μεγάλης καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και το περασμα της χωρίς αποζημίωση στον έλεγχο και την ιδιοκτησία του κρατους, το οποιο βεβαίως θα αναλάβει και την εκμετάλλευση του πλούτου που είναι τώρα ανεκμετάλλευτος (ορυκτά, πετρελαιο κτλ).
Γενικότερα: για το ΜΕΤΑ από την ήττα του Μαύρου Μετώπου, δύο "λύσεις" κυρίως συζητιούνται : α)αυτή που προανέφερα, του ΚΚΕ, περίπου μια επανέκδοση αυτών που δοκιμάστηκαν στις χώρες του "υπαρκτού σοσιαλισμού" β) μια λύση που περναέι μέσα από την κρατικοποίηση των τραπεζών, τη διαγραφή του χρεους και την εκτεταμένη παρέμβαση του κρατους με δημόσιες επενδύσεις, αλλά χωρίς πλήρη κατάργηση της μεγάλης καπιταλιστικής ιδιοκτησίας. χονδρικά -και για λόγους απλοποίησης- να γίνουμε κάτι σαν Νορβηγία.
καταρχήν ήδη το να μην αναγνωριστεί το χρεος και να γλιτώσουμε το ξεπούλημα του εθνικού πλούτου είναι από μόνο του ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΝΙΚΗ.
από κει και περα: πως θα αξιοποιηθεί αυτός ο πλούτος; το μοντελο οικονομικής αναπτυξης που προτείνει το ΚΚΕ είναι η καταργηση της μεγάλης καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και το περασμα της χωρίς αποζημίωση στον έλεγχο και την ιδιοκτησία του κρατους, το οποιο βεβαίως θα αναλάβει και την εκμετάλλευση του πλούτου που είναι τώρα ανεκμετάλλευτος (ορυκτά, πετρελαιο κτλ).
Γενικότερα: για το ΜΕΤΑ από την ήττα του Μαύρου Μετώπου, δύο "λύσεις" κυρίως συζητιούνται : α)αυτή που προανέφερα, του ΚΚΕ, περίπου μια επανέκδοση αυτών που δοκιμάστηκαν στις χώρες του "υπαρκτού σοσιαλισμού" β) μια λύση που περναέι μέσα από την κρατικοποίηση των τραπεζών, τη διαγραφή του χρεους και την εκτεταμένη παρέμβαση του κρατους με δημόσιες επενδύσεις, αλλά χωρίς πλήρη κατάργηση της μεγάλης καπιταλιστικής ιδιοκτησίας. χονδρικά -και για λόγους απλοποίησης- να γίνουμε κάτι σαν Νορβηγία.
Και αν αρνηθουν οι ιδιωτες και οι επιχειρησεις να "καταργησουν" τις ιδιοκτησιες τους και να τις παραδωσουν στο κρατος, με ποιο τροπο θα γινει θα γινουν ολα αυτά? Δηλαδη η πληρης κρατικοποιηση των παντων...
Και αφου κρατικοποιηθουν τα παντα δεν θα ξαναδανειστούμε απο πουθενά? Πως θα εγγυηθει το ΚΚΕ οτι δεν θα ξαναπαρουσιαστουν δειγματα κρατικης αλαζονειας, εκμεταλλευσης, τεμπελιας και λαδωματος?
Χαιρετίζει το υπουργείο Μεταφορών την απόφαση του προέδρου της ΝΔ να διαγράψει τον Θ. Λυμπερόπουλο, πρόεδρο του ΣΑΤΑ, τονίζοντας ότι “Ο Α. Σαμαράς επιτέλους έπραξε το αυτονόητο”.
Μπράβο, χίλια μπράβο στην πράσινη συμμορία. 3-4 άλλες τέτοιες ανακοινώσεις να βγάλει και θα οδηγήσει τα πράγματα εκεί που πρέπει, να τραβήξει δηλαδή στον τάφο μαζί της και την άλλη, τη μπλε συμμορία. πάντα τέτοια...
Μπράβο, χίλια μπράβο στην πράσινη συμμορία. 3-4 άλλες τέτοιες ανακοινώσεις να βγάλει και θα οδηγήσει τα πράγματα εκεί που πρέπει, να τραβήξει δηλαδή στον τάφο μαζί της και την άλλη, τη μπλε συμμορία. πάντα τέτοια...
QUOTE(LFO @ Oct 15 2011, 13:18 )
Και αν αρνηθουν οι ιδιωτες και οι επιχειρησεις να "καταργησουν" τις ιδιοκτησιες τους και να τις παραδωσουν στο κρατος, με ποιο τροπο θα γινει θα γινουν ολα αυτά? Δηλαδη η πληρης κρατικοποιηση των παντων...
Και αφου κρατικοποιηθουν τα παντα δεν θα ξαναδανειστούμε απο πουθενά? Πως θα εγγυηθει το ΚΚΕ οτι δεν θα ξαναπαρουσιαστουν δειγματα κρατικης αλαζονειας, εκμεταλλευσης, τεμπελιας και λαδωματος?
Και αφου κρατικοποιηθουν τα παντα δεν θα ξαναδανειστούμε απο πουθενά? Πως θα εγγυηθει το ΚΚΕ οτι δεν θα ξαναπαρουσιαστουν δειγματα κρατικης αλαζονειας, εκμεταλλευσης, τεμπελιας και λαδωματος?
Αφενός απο τη στιγμή που η ψήφος σου πάει σε τέτοιο κόμα σημαίνει πως δέχεσαι και την πολιτική του και αφετέρου..όχι δεν σου εγγυάται κανείς πως δεν θα ξαναδανειστείς ούτε βέβαια πως ο κρατικός μηχανισμός θα δουλεύει ρολόι.Η ιστορία άλλωστε έδειξε πως μια τέτοιου είδους διακυβέρνηση απέτυχε...
QUOTE(petrovic @ Oct 15 2011, 00:19 )
η απεμπλοκή από το Μνημόνιο θα γίνει πολύ απλά με καταγγελία αυτού, δηλαδή με δήλωση της νέας εξουσίας προς τη διεθνη τοκογλυφία ότι δε θεωρεί τη χώρα δεσμευμένη από τις υπογραφές των εθνοπροδοτών.το νομικό ζήτημα είναι το τελευταίο που μας απασχολεί, είναι τεχνικό ζήτημα.
καταρχήν ήδη το να μην αναγνωριστεί το χρεος και να γλιτώσουμε το ξεπούλημα του εθνικού πλούτου είναι από μόνο του ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΝΙΚΗ.
από κει και περα: πως θα αξιοποιηθεί αυτός ο πλούτος; το μοντελο οικονομικής αναπτυξης που προτείνει το ΚΚΕ είναι η καταργηση της μεγάλης καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και το περασμα της χωρίς αποζημίωση στον έλεγχο και την ιδιοκτησία του κρατους, το οποιο βεβαίως θα αναλάβει και την εκμετάλλευση του πλούτου που είναι τώρα ανεκμετάλλευτος (ορυκτά, πετρελαιο κτλ).
Γενικότερα: για το ΜΕΤΑ από την ήττα του Μαύρου Μετώπου, δύο "λύσεις" κυρίως συζητιούνται : α)αυτή που προανέφερα, του ΚΚΕ, περίπου μια επανέκδοση αυτών που δοκιμάστηκαν στις χώρες του "υπαρκτού σοσιαλισμού" β) μια λύση που περναέι μέσα από την κρατικοποίηση των τραπεζών, τη διαγραφή του χρεους και την εκτεταμένη παρέμβαση του κρατους με δημόσιες επενδύσεις, αλλά χωρίς πλήρη κατάργηση της μεγάλης καπιταλιστικής ιδιοκτησίας. χονδρικά -και για λόγους απλοποίησης- να γίνουμε κάτι σαν Νορβηγία.
καταρχήν ήδη το να μην αναγνωριστεί το χρεος και να γλιτώσουμε το ξεπούλημα του εθνικού πλούτου είναι από μόνο του ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΝΙΚΗ.
από κει και περα: πως θα αξιοποιηθεί αυτός ο πλούτος; το μοντελο οικονομικής αναπτυξης που προτείνει το ΚΚΕ είναι η καταργηση της μεγάλης καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και το περασμα της χωρίς αποζημίωση στον έλεγχο και την ιδιοκτησία του κρατους, το οποιο βεβαίως θα αναλάβει και την εκμετάλλευση του πλούτου που είναι τώρα ανεκμετάλλευτος (ορυκτά, πετρελαιο κτλ).
Γενικότερα: για το ΜΕΤΑ από την ήττα του Μαύρου Μετώπου, δύο "λύσεις" κυρίως συζητιούνται : α)αυτή που προανέφερα, του ΚΚΕ, περίπου μια επανέκδοση αυτών που δοκιμάστηκαν στις χώρες του "υπαρκτού σοσιαλισμού" β) μια λύση που περναέι μέσα από την κρατικοποίηση των τραπεζών, τη διαγραφή του χρεους και την εκτεταμένη παρέμβαση του κρατους με δημόσιες επενδύσεις, αλλά χωρίς πλήρη κατάργηση της μεγάλης καπιταλιστικής ιδιοκτησίας. χονδρικά -και για λόγους απλοποίησης- να γίνουμε κάτι σαν Νορβηγία.
το δευτερο σεναριο ακουγεται και το ιδανικοτερο(μη ξεχναμε οτι ο γιωργακης ηθελε να μας κανει δανια του νοτου αρχικα)
οταν λες ομως '' η καταργηση της μεγάλης καπιταλιστικής ιδιοκτησίας '',ποιος θα αποφασισει ποια ειναι αυτη η μεγαλη περιουσια?μηπως κι εκει δε μπορουν να βγουν φαινομενα διαφθορας η και ρεβανσισμου?
QUOTE(LFO @ Oct 15 2011, 10:18 )
Και αν αρνηθουν οι ιδιωτες και οι επιχειρησεις να "καταργησουν" τις ιδιοκτησιες τους και να τις παραδωσουν στο κρατος, με ποιο τροπο θα γινει θα γινουν ολα αυτά? Δηλαδη η πληρης κρατικοποιηση των παντων...
Και αφου κρατικοποιηθουν τα παντα δεν θα ξαναδανειστούμε απο πουθενά? Πως θα εγγυηθει το ΚΚΕ οτι δεν θα ξαναπαρουσιαστουν δειγματα κρατικης αλαζονειας, εκμεταλλευσης, τεμπελιας και λαδωματος?
Και αφου κρατικοποιηθουν τα παντα δεν θα ξαναδανειστούμε απο πουθενά? Πως θα εγγυηθει το ΚΚΕ οτι δεν θα ξαναπαρουσιαστουν δειγματα κρατικης αλαζονειας, εκμεταλλευσης, τεμπελιας και λαδωματος?
δεν αναφερθηκα σε κρατικοποιηση των παντων , αλλά σε κρατικοποίηση της ΜΕΓΑΛΗΣ ιδιοκτησίας. Τράπεζες, ορυκτός πλούτος, μεταφορές, βιομηχανία (ο,τι απέμεινε) θα περάσουν στο κράτος . ο κουρέας, ο ράφτης, ο εστιάτορας, ο αγρότης κτλ. θα κρατήσουν την ιδιοκτησία τους, ελεγχόμενοι όμως πλέον αυστηρά για την τήρηση της νεας εργατικής και φορολογικής νομοθεσίας.
η κρατικοποίηση θα γίνει με νομο. όπως τώρα οι νόμοι εξαθλιώνουν και διαλύουν τους εργαζομένους, ετσι και οι αυριανοί νόμοι θα διαλύσουν τους μεγάλους καπιταλιστές.
για την αποφυγή δειγμάτων κρατικής αλαζονείας, τεμπελιάς και διαφθοράς δυστυχώς δε μπορώ να προτείνω κάτι σαφές και εγγυημένο. ελπίζω απλώς -πολύ γενικά-ότι το κλειδί βρίσκεται στην διαφύλαξη της ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ των συνδικάτων απέναντι στη νέα εξουσια,-κάτι που δεν έγινε στη Σοβιετική Ένωση-ώστε να είναι πάντα ο ΤΡΟΜΟΣ όσων κρατικών αξιωματούχων πάνε για τα γνωστά "άλλα κόλπα" της διαφθοράς και της ρουσφετολογίας.
πάντως, η πιο μεγάλη μου ανησυχία είναι για αυτά που έρχονται ΑΜΕΣΑ, τις επόμενες δύο ημέρες.
-η σύγκρουση πλέον με την πολιτική της πράσινης συμμορίας απογειώνεται
-η συμμορία έχει δείξει ήδη ότι για να σώσει τα αφεντικά της δεν διστάζει να σπείρει τον πόνο, τον πανικό και τον τρόμο στον αγωνιζόμενο λαό. τη μέρα που χτυπήθηκε δολοφονικά ο Καυκάς, την 11 Μαίου, είχαμε 68 τραυματισμούς διαδηλωτών και 10 συλλήψεις. Είναι προφανές ότι η εντολή που είχε δοθεί ήταν "χτυπήστε!!" , όχι "συλλάβετε"
-σύγκρουση θα υπαρξει και τις επόμενες μέρες. η περιφρούρηση πρέπει να είναι πιο σιδερένια από κάθε άλλη φορά , αλλά αυτό δε διασφαλίζει πλήρως. τα αδέρφια που θα κατέβουν κάτω πιστεύω ότι πρέπει ΚΑΘΕΝΑΣ από αυτούς να κατέβει με ΚΡΑΝΟΣ για να προστατεύσει το κεφάλι του. τα δακρυγόνα σε διαλύουν, σου καίνε τα μάτια , το λαιμό και σε ζαλίζουν κτλ., αλλά δε μπορούν να σε σκοτώσουν. ενα χτύπημα με γκλομπ όμως μπορεί να είναι δολοφονικό.πρέπει να προστατευτούν οι ζωές των διαδηλωτών, είναι προφανές. ούτε πιστεύω ότι η αρχή "ένας διαδηλωτής-ένα κράνος" θα φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα, επειδή δήθεν θα εξοργίσει την αλλη πλευρά. εάν υπάρχει σιδερένια πειθαρχία, το πράγμα θα ελεγχθεί.
αυτά ήθελα να βγάλω από μεσα μου. καλή τύχη πλέον, γιατί ο αγωνιζόμενος λαός τη χρειάζεται σε μεγάλο βαθμό και αυτή.....
QUOTE(petrovic @ Oct 18 2011, 12:56 )
για την αποφυγή δειγμάτων κρατικής αλαζονείας, τεμπελιάς και διαφθοράς δυστυχώς δε μπορώ να προτείνω κάτι σαφές και εγγυημένο. ελπίζω απλώς -πολύ γενικά-ότι το κλειδί βρίσκεται στην διαφύλαξη της ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ των συνδικάτων απέναντι στη νέα εξουσια,-κάτι που δεν έγινε στη Σοβιετική Ένωση-ώστε να είναι πάντα ο ΤΡΟΜΟΣ όσων κρατικών αξιωματούχων πάνε για τα γνωστά "άλλα κόλπα" της διαφθοράς και της ρουσφετολογίας.
Αν τα βιβλία εισόδων-εξόδων του κράτους και των δημοσίων υπηρεσιών είναι ανοιχτά προς τους πολίτες γίνεται να τ' αποφύγεις αυτό. Δε νομίζω ότι θα βρεθεί ποτέ κάποιος τόσο πατριώτης πολιτικός όμως.
This is a "lo-fi" version of our main content. To view the full version with more information, formatting and images, please click here.