Minnesota Timberwolves


ΝΒΑ Superteams? Ας... το πιστέψουμε κι εμείς
Πρόγραμμα αγώνων
Προηγούμενο Ρεκόρ (2016-17): 31-51
Πρώτοι σε στατιστικές κατηγορίες (2016-17):
Πόντοι: Karl-Anthony Towns 25.1
Ριμπάουντ: Karl-Anthony Towns 12.3
Ασίστ: Ricky Rubio 9.1
Κλεψίματα: Ricky Rubio 1.7
Κοψίματα: Karl-Anthony Towns 1.3
Ευστοχία %: Karl-Anthony Towns 54.2%
Χρόνος συμμετοχής: Andrew Wiggins/Zach LaVine 37.2
Πιθανή 5άδα:
Teague
Butler
Wiggins
Gibson
Towns 





Πάγκος:
PG: Tyus Jones, Aaron Brooks
SG: Jamal Crawford, Marcus Georges-Hunt
SF: Shabazz Muhammad, Nemanja Bjelica
PF: Gorgui Dieng
C: Justin Patton, Cole Aldrich
Μεταγραφικές Κινήσεις
Draft Picks: Justin Patton (#16)
Ήρθαν ή ανανέωσαν: Jimmy Butler, Taj Gibson (ανταλλαγή με Bulls), Jeff Teague, Shabazz Muhammad, Jamal Crawford, Aaron Brooks, Marcus Georges-Hunt
Έφυγαν: Kris Dunn, Zach LaVine (ανταλλαγή με Bulls), Ricky Rubio, Brandon Rush, Adreian Payne, Justin Patton
Παρουσίαση ομάδας
Κάποια στιγμή εντός της προηγούμενης σαιζόν συνέβη ένα ατυχές γεγονός που είχε σχολιαστεί με συγκεκριμένη σκοπιμότητα τότε: η μασκότ της ομάδας, ο Λύκος (Crunch λέγεται αν έχει κάποια σημασία, επίσης σε πιο άχρηστες πληροφορίες... φαίνεται να είναι χριστιανός ορθόδοξος) φέρεται να είχε τραυματίσει σε κάποιο από τα νούμερά του, τον πατέρα του Towns που έτυχε να βρίσκεται στο διάβα του. Ο φάδερ Τάουνς φέρεται-επίσης να απειλούσε με μυνήσεις, όχι και ότι καλύτερο για το μέλλον του γιού του σε ένα franchise με την οποίο υπάρχει αντιπαράθεση, γενικότερη, έστω με τέτοιες αφορμές. Πέρυσι ο KAT έδειξε στον κόσμο ότι αποτελεί το παρόν και το μέλλον των Wolves, ξεκάθαρα μέλος ALL-NBA-TEAM κατά τη γνώμη μου, αδικήθηκε που δεν επιλέχθηκε τελικά στους πρώτους 15, όπως αδικήθηκε εν μέρει με την απουσία του στο All-star-game (που είναι μια άλλη υπόθεση όμως, λίγο πιο δύσκολη, ας δεχθούμε ότι μεγαλύτερη έκπληξη θα ήταν να βρίσκεται)...
QUOTE
But Crunch lost control and went flying into an empty row of seats
... Οι Wolves έπρεπε να επενδύσουν πάνω του πλαισιώνοντάς τον με ταλέντο από φέτος και κάπως έτσι παρουσιάστηκε μια χρυσή ευκαιρία με την απόφαση των Bulls να διαλύσουν το μαγαζί και να ξεπουλήσουν. Την ημέρα του draft λοιπόν Bulls και Wolves αντάλλαξαν picks με το Chicago να επιλέγει τον Markkanen και μαζί να παίρνει τον Dunn και τον τραυματία ακόμα τότε LaVine, για να μετακινηθούν προς τη Minnesota ο all-star Jimmy Butler και ο Justin Patton με το νούμερο 16 του draft. Στο Chicago δε δούλεψε ποτέ το μοντέλο Butler + Hoiberg και οι Bulls αποφάσισαν ότι προτιμούν τον δεύτερο για το μέλλον τους. Στη νέα του ομάδα δε θα του ζητήσει κανείς να είναι ο ηγέτης, ο Thibodeau γνωρίζει πολύ καλά και τί μπορεί να του δώσει ο Butler και πώς να τον κινητοποιήσει για να παίζει στο max. Η συνύπαρξη με δύο πολύ ταλαντούχους νέους παίκτες (Towns & Wiggins) που είναι χρόνια στην ομάδα και μπορούν να τραβήξουν κουπί συνθέτει μια συνθήκη με προοπτική για κάτι καλό στα Twin Towns φέτος. O πολύπειρος coach μάζεψε και τον Taj σε αυτήν την διετούς στόχου ιδέα που φαίνεται να είχαν στην Minny (Taj υπέγραψε για δύο, ενώ ο Butler έχει option μετά τα δύο χρόνια), όπως και τον Jamal Crawford, που δε χρειαζόταν πια στο L.A. (στα 36 του σκόραρε +12 πόντους και +40% από μακριά).
Σε αυτό το πλάνο υπεγράφη και ο Jeff Teague (δύο χρόνια + player option για τον τρίτο), ο οποίος είχε μια αντικειμενικά καλή χρονιά με τους Pacers παίρνοντας ελαφρώς μικρότερο αριθμό προσπαθειών (μία με δύο) από την καλή του χρονιά στους Hawks, αλλά πάντα στον ίδιο ρόλο, στον ίδιο χρόνο πάνω-κάτω, χωρίς το κάτι "wow". Τουλάχιστον πλέον υπάρχει κάποιος που απειλεί με σουτ ή με drive. Ο Teague μπορεί να θεωρείται ως ένας average starter στο ΝΒΑ, αλλά είναι πολύ καλύτερος από έναν Collison και όχι πάρα πολύ χειρότερος από έναν Holiday. Είναι ένας καλός επιθετικός παίκτης που μπορεί να κάνει ζημιά, ενώ δεν είναι υπέρμετρα ατομιστής στις προσπάθειες που παίρνει. Αυτός είναι και ο λόγος που θεωρώ ότι είναι μεγάλο upgrade σε σχέση με τον Rubio και οποιονδήποτε άλλο ελεύθερο pg υπήρχε στην αγορά φέτος με πιθανότητες να άλλαζε ομάδα. Οι αντίπαλοι πλέον θα πρέπει να μαρκάρουν και τον Teague. Πιστεύω λοιπόν ότι θα έχει καλή χρονιά. Τέλος ο Patton, τον οποία δεν είχα την ευκαιρία να δω, στη μοναδική χρονιά που είδα March Madness, αναμένεται να είναι έτοιμος στην αρχή της χρονιάς. Οι Crawford, Dieng, Shabazz και Bjelica, όπως και ο Jones μπορούν να υποστηρίξουν ρολίστικα το πλάνο, αλλά δε μου μοιάζουν ως μια δεύτερη πεντάδα που θα μπορούσε να κρατήσει μια διαφορά ή να ανατρέψει μιας εις βάρος κατάσταση, μέχρι... να τους δούμε και να μας παρουσιάσουν οι ίδιοι τί πραγματικά μπορούν.
Προπονητής
Τιμποντώ: Λένε ότι είναι ο πρώτος που ανοίγει το μαγαζί το πρωί και ο τελευταίος που φεύγει. Μερικές φορές δε φεύγει ποτέ. Ο τύπος δουλεύει. Δυνατή φωνή, παράδειγμα προς μίμηση για την εργατικότητά του, λάτρης της αμυντικής πειθαρχίας, στην πρώτη του χρονιά με τους Wolves τα βρήκε λίγο σκούρα να πάρει το max από το ρόστερ που βρήκε, σε αυτά που συνήθως ζητάει. Η ομάδα τερμάτισε 27η στο Defensive Rating και από νωρίς στη σαιζόν έχασε αρκετά ματς δεχόμενη πολλούς πόντους από αντιπάλους που δε θα έπρεπε (βλ. BKN, MEM, CHA). Φέτος έφερε τους Butler και Gibson που θα μπορούσαν να δώσουν κάτι περισσότερο στην άμυνα σε σχέση με πέρυσι, ενώ λογικά θα έχει και τον Bjelica υγιή από το ξεκίνημα.
Ταβανόμετρο & στόχοι για φέτος
Η περσινή ήταν η πρώτη χρονιά του Thibs που έπεφτε κάτω από τις 45 νίκες! 14 νίκες λιγότερες από την χειρότερή του σαιζόν. Άλλες ομάδες, άλλες καταστάσεις και σαφώς διαφορετικό ρόστερ σε σχέση με το φετινό. Αυτές οι 45 νίκες, μιας που το φέρνει ο λόγος, είναι ένας καλός πρώτος στόχος για την αξία του ρόστερ και τις προσδοκίες που οι παίκτες αυτοί οφείλουν να έχουν για τον εαυτό τους. Σε μια τρομερά ενισχυμένη Δυτική Περιφέρεια οι Wolves πρέπει να παίξουν άμυνα για να φτάσουν ψηλά.
Κάτω απ' το φως του προβολέα
Ο Wiggins.
Τον πιστεύω ακόμα, είναι τρομερά skilled παίκτης επιθετικά και έχει πολλές post moves για τριάρι που είναι. "Ακόμα" επειδή με φόβισε που δεν είδα να βελτιώνεται ιδιαίτερα στην προσωπική άμυνα στη δεύτερή του χρονιά. Ωστόσο έδειξε πρόοδο σε ορισμένα πράγματα, ακόμα κι αν δε βελτίωσε το 76% στις βολές του, που παραμένει εκεί τρία χρόνια τώρα, πέρυσι πήγε στο 35% στα τρίποντα από το άθλιο 30%, παίρνοντας μάλιστα μία παραπάνω προσπάθεια. Ξεπέρασε τους 23 πόντους στα 37 λεπτά που αγωνίστηκε και ζήτησε το max contract. Οι πρώτες διαπραγματεύσεις δεν πήγαν καλά, ο ιδιοκτήτης των Wolves ήθελε verbal commitment ότι ο Wiggins θα "ιδρώνει τη φανέλα" για να είναι ο καλύτερος δυνατός παίκτης και ο Wiggins άλλαξε (βλέπε Noel να μαθαίνεις μπαλίτσα από τον άρχοντα) ατζέντη. Έκλεισε για τα επόμενα 5 χρόνια για γύρω στα 147 εκ. Πλέον για κάθε ήττα θα είναι under scrunity για το αν έπαιξε την άμυνα που θα έπρεπε να παίξει σε κάθε φάση. Είναι έτοιμος και ικανός να ανταποκριθεί στον ρόλο του ηγέτη; Θα το δούμε φέτος.
Θέλω να ρωτήσω τον... θα ήθελα να ρωτούσα τον πατέρα του Towns, την ημέρα που μάθαινε για το max deal του Wiggins: "we cool now?"

Πρόβλεψη νικών: 49
Conference rank: 5