QUOTE(nomikoula @ Jul 23 2009, 07:23 )

Επανάσταση... γένους θηλυκού
Written by Barbara Liakou
Tuesday, 21 July 2009 19:14
Μία πολύ ενδιαφέρουσα και πλήρη έρευνα για το γυναικείο μπάσκετ διεξήγαγε το περιοδικό All Star Basket με τις δημοσιογράφους Δέσποινα Λάππα και Ειρήνη Βουροπούλου να αναλύουν μέσω δηλώσεων προπονητών, παραγόντων και παικτριών όλα τα θέματα που ταλανίζουν το άθλημα του γυναικείου μπάσκετ.
Η επιτυχία της Εθνικής Γυναικών στη Λετονία με την κατάκτηση της 5ης θέσης στην Ευρώπη, κάνει επιτακτική την ανάγκη να βγουν στην επιφάνεια τα προβλήματα του γυναικείου μπάσκετ στην Ελλάδα και παρέχει πρόσφορο έδαφος για την επίλυσή τους. Το «AllStar Basket» μίλησε με πρόσωπα που εμπλέκονται άμεσα, από όλα τα πόστα, προκειμένου να ξεκινήσει το διάλογο για όσα δεν επιτρέπουν να αναπτυχθεί όπως θα έπρεπε και θα μπορούσε το μπάσκετ γυναικών.
Στην έρευνά μας συμμετείχαν οι ομοσπονδιακοί προπονητές Κώστας Μίσσας και Τζώρτζης Δικαιουλάκος, οι διεθνείς Τούλα Καλέντζου και Κατερίνα Δελή, ο πρόεδρος της ΕΟΚ Ανδρέας Μιαούλης, ο πρόεδρος του Αθηναϊκού (και δήμαρχος Βύρωνα) Νίκος Χαρδαλιάς και ο ομόλογός του των Εσπερίδων, Γιώργος Μουζούκης, ο γενικός αρχηγός του Παγχιακού Κώστας Παντελάρας, ο μάνατζερ της πρωταθλήτριας Ευρώπης γυναικών, Σπάρτακ Μόσχας, Στράτος Κωσταλάς και η πρόεδρος του Συνδέσμου Αθλητριών Καλαθοσφαίρισης (ΣΑΚ), Μαρία Χαλιβελάκη. Κατηγοριοποιήσαμε τα όσα μας ανέφεραν και σας τα παρουσιάζουμε.
ΦΑΚΕΛΟΣ PLAY-OFF ΚΑΙ PLAY-OUT
Οι περισσότεροι προέβαλαν ως επιτακτική την καθιέρωση play-off και play-out, που θα λύσουν πολλά άλλα προβλήματα, όπως την έλλειψη ανταγωνισμού, το χαμηλό αγωνιστικό επίπεδο, την μικρή προσέλευση κόσμου και χορηγών και τον διωγμό των ξένων όταν εκπληρώνονται ή όχι οι στόχοι της ομάδας στα μέσα της σεζόν. Όμως η Ομοσπονδία σφυρίζει μάλλον αδιάφορα, με τη δικαιολογία ότι «δεν είμαστε έτοιμοι για κάτι τέτοιο και δεν υπάρχουν λεφτά».
Κώστας Μίσσας: «Το επίπεδο του πρωταθλήματος είναι πολύ χαμηλό και υπάρχει έλλειψη συναγωνισμού. Είναι πολύ σημαντικό να γίνουν play-off και play-out ώστε και οι ομάδες να κρατάνε τα ρόστερ τους μέχρι το τέλος και όχι όταν εξασφαλίσουν την παραμονή ή δουν ότι πέφτουν να διώχνουν τις παίκτριες».
Τζώρτζης Δικαιουλάκος: «Το πρωτάθλημα της Α1 είναι απαρχαιωμένο. Δεν έχει αλλάξει τα τελευταία 20-30 χρόνια και λόγω της έλλειψης ανταγωνισμού και play-off δεν προσφέρει εμπειρίες στις παίκτριες, κάτι που φάνηκε στα παιχνίδια που χάσαμε στην Εθνική,».
Τούλα Καλέντζου: «Πρέπει να καθιερωθούν τα play-off. Όταν υπάρχει ένα τόσο χαμηλού επιπέδου πρωτάθλημα δεν γίνεται να έχεις απαιτήσεις για καλή πορεία στη Ευρώπη».
Κατερίνα Δελή: «Είναι πρόβλημα ότι δεν υπάρχουν play-off και play-out».
Νίκος Χαρδαλιάς: «Η καθιέρωση play-off και play-out είναι πρόταση και των 14 ομάδων της Α1. Θεωρώ ότι δέκα αγώνες παραπάνω θα δώσουν αίγλη στο πρωτάθλημα. Δεν πρέπει να μπούμε στην οικονομική λογική που έχουν κάποιοι, ότι θα προκύψουν περισσότερα έξοδα για τις ομάδες».
Γιώργος Μουζούκης: «Πρέπει να μπουν τα play-off. Υπάρχει έλλειψη ανταγωνισμού στο πρωτάθλημα κι αυτό έχει επίσης ως αποτέλεσμα οι ομάδες μας στην Ευρώπη να μην μπορούν να αντιμετωπίσουν τα μεγαθήρια».
Κώστας Παντελάρας: «Δε νομίζω ότι την έπιασε ο πόνος την ΕΟΚ να μειωθούν οι ομάδες για το καλό του πρωταθλήματος αλλά για να γλιτώσει κάποια έξοδα με τα λιγότερα παιχνίδια. Μόνο αν καθιερωθούν play-off θα πιστέψω ότι νοιάζεται για το αγωνιστικό κομμάτι».
Στράτος Κωσταλάς: «Η ΕΟΚ μάλλον θα εντάξει τα play off και τα play out στο πρωτάθλημα. Το θέμα είναι να μην βλέπουν αυτούς τους αγώνες σαν πηγή εσόδων αλλά να προσπαθήσουν να κάνουν τον κόσμο να προσεγγίσει και να στηρίξει το άθλημα. Στη Ρωσία κάθε ομάδα πρέπει να έχει έναν ορισμένο αριθμό θεατών, αλλιώς της επιβάλλεται πρόστιμο. Το πώς θα μπορέσουν να μαζέψουν τον κόσμο στα γήπεδα είναι θέμα της κάθε ομάδας ξεχωριστά. Το θέμα είναι να πείσουν τους φιλάθλους να είναι κοντά στις ομάδες και άμα το θέλουν, υπάρχουν πολλοί τρόποι».
Ανδρέας Μιαούλης: «Δε νομίζω ότι θα καθιερωθούν play-off και play-out. Η πλειοψηφία των συμβούλων της ΕΟΚ συμφωνούμε στο να μην γίνουν δεκτά. Δεν υπάρχουν χρήματα και δεν είμαστε έτοιμοι για κάτι τέτοιο. Υπάρχει οικονομική κρίση και η επιχορήγηση που μας δίνεται από την Πολιτεία είναι λιτή, κάθε χρόνο και μικρότερη. Υπάρχει πρόβλημα, μας έχουν βάλει τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι. Ήδη κάναμε το χατήρι στις ομάδες με την είσοδο μίας κοινοτικής. Από τη μία τα σωματεία λένε ότι δεν υπάρχουν λεφτά και από την άλλη ζητάνε κοινοτικές».
ΦΑΚΕΛΟΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ
Όλοι έθιξαν το θέμα των υποδομών ως ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα, εκφράζοντας την ανησυχία τους για το μέλλον του γυναικείου μπάσκετ, τόσο σε συλλογικό όσο και σε επίπεδο Εθνικής. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, οι περισσότερες ομάδες αδιαφορούν για τις ακαδημίες, που απλώς υπάρχουν και... φυτοζωούν και η έλλειψη χρημάτων οδηγεί στην κακή στελέχωσή τους. Έτσι δεν υπάρχει παραγωγή παικτριών από τα «σπλάχνα» των συλλόγων, που θα τους γλίτωνε και από τα έξοδα των μεταγραφών.
Κώστας Μίσσας: «Υπάρχει πρόβλημα ανανέωσης του έμψυχου υλικού. Πολύ λίγες ομάδες ασχολούνται με τις υποδομές. Υπάρχουν ταλέντα αλλά θα πρέπει να το κυνηγήσουν και οι ίδιες οι αθλήτριες, να γυμναστούν κτλ. Πρέπει να υπάρξει προϋπολογισμός, να μπούνε λεφτά και να πάρουν καλούς προπονητές. Όλα ξεκινούν από τις ακαδημίες. Αν επιτραπεί σε επίπεδο Α1 μια κοινοτική για χρονικό ορίζοντα δύο χρόνων, θα δοθεί στους συλλόγους η δυνατότητα να δουλέψουν με τα νέα παιδιά στις υποδομές και να τα προετοιμάσουν ώστε να γυρίσουν στην γυναικεία ομάδα».
Τζώρτζης Δικαιουλάκος: «Το θέμα των ακαδημιών είναι μια τραγωδία. Είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού οι σύλλογοι που κάνουν κάτι αξιόλογο. Πρέπει να βρεθούν καλοί προπονητές που θα αμειφθούν ανάλογα. Ο Μίσσας εκτός της Εθνικής είναι και στα αναπτυξιακά και δουλεύει 24 ώρες το 24ωρο. Κάνει αξιόλογα πράγματα αλλά δεν φτάνουν, γιατί δεν υπάρχουν σωστές βάσεις. Πρέπει να υπάρξει και θέληση για να υλοποιηθούν οι ιδέες. Η εικόνα που δείχνουμε προς τα έξω είναι άσχημη. Ποιες θα στελεχώσουν την Εθνική όταν αποχωρήσουν οι παλιές;».
Τούλα Καλέντζου: «Γίνεται κακή διαχείριση των υποδομών. Δεν τις εκμεταλλεύονται οι ομάδες και όλες οι παίχτριες είναι από μεταγραφές. Ταλέντα υπάρχουν αλλά πρέπει να βρεθεί και όρεξη για δουλειά. Φέτος οι Εσπερίδες και ο Αθηναϊκός θα ρίξουν μεγάλο βάρος στις ακαδημίες. Ίσως ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι, καθώς λόγω της κρίσης δεν θα διαθέτουν πλέον μεγάλα ποσά για μεταγραφές».
Κατερίνα Δελή: «Δεν υπάρχουν υποδομές. Άμα δε βάλεις τους κατάλληλους ανθρώπους να ψάξουν, δεν μπορείς να βρεις ταλέντα. Χωρίς αυτά δεν θα υπάρχει μέλλον για το γυναικείο μπάσκετ και οι ομάδες δεν θα έχουν διάρκεια. Πρέπει να μπουν καλοί προπονητές στις μικρές ηλικίες. Η κάθε ομάδα θα πρέπει να έχει τις υποδομές της».
Νίκος Χαρδαλιάς: «Εμείς ως Αθηναϊκός θεωρούμε σημαντικό να "χτίσουμε" ομάδα και για το μέλλον. Να δημιουργήσουμε υποδομές και να αναδείξουμε σταδιακά παίκτριες από τα φυτώριά μας».
Γιώργος Μουζούκης: «Πρέπει να παρθούν γενναίες αποφάσεις για τις υποδομές. Τις έχουν αφήσει πολύ πίσω. Πρέπει να ξεφύγουμε από τις παλαιές μεθόδους, να προχωρήσουμε μπροστά και να πάρουμε ανθρώπους με τεχνοκρατική και σύγχρονη αντίληψη».
Κώστας Παντελάρας: «Οι υποδομές είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα για τις επαρχιακές ομάδες. Πρέπει η Ομοσπονδία να δώσει έμφαση εκεί και κίνητρα. Δεν γίνεται δουλειά με το να έρχεται μία μέρα το χρόνο στο νησί ένας προπονητής του αναπτυξιακού και να κοιτάει 3-4 ταλαντούχα παιδιά. Υπάρχει έλλειψη χρημάτων και πρόβλημα μεταφοράς».
Ανδρέας Μιαούλης: «Τα σωματεία πρέπει να δουλέψουν στις υποδομές τους, όχι εμείς. Η Ομοσπονδία κάνει προσπάθεια με τα αναπτυξιακά πρωταθλήματα, δίνει λεφτά και κάθε περιφέρεια έχει τον δικό της υπεύθυνο προπονητή. Στην επαρχία που παραπονιούνται ότι δεν τους βοηθάμε, τα πρωταθλήματά τους είναι ευτελή, με 5-6 αγώνες μόνο. Τι πρόοδο να έχουν»;
Στράτος Κωσταλάς: «Με απογοητεύει το γεγονός ότι στην Ελλάδα δεν δίνουν καμία βάση στις υποδομές. Στη Ρωσία για να υφίσταται μια ομάδα πρέπει να έχει ακαδημία με τουλάχιστον πενήντα παιδιά. Λόγω της κρίσης επενδύουν πολύ στα ταλέντα που αναδεικνύονται από εκεί, κάτι που δεν γίνεται στην Ελλάδα».
ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
«Φαίνομαι άρα υπάρχω». Η παραλλαγή της φράσης του Καρτέσιου ταιριάζει... γάντι στο σύγχρονο αθλητισμό, που είναι άμεσα συνδεδεμένος με την τηλεόραση. Η τελευταία φέρνει στις ομάδες άμεσα χρήματα, χορηγούς αλλά τονώνει και το ενδιαφέρον του κόσμου. Το γυναικείο μπάσκετ είναι αδικημένο σε αυτό το κομμάτι, καθώς οι αγώνες του (πέρα από κάποιες... αναλαμπές ορισμένων καναλιών) δεν προβάλλονται στη μικρή οθόνη. Κάτι που φαίνεται ότι θα γίνει σύντομα.
Κώστας Μίσσας: «Θα βοηθηθούν πολύ οι ομάδες με την τηλεόραση».
Τούλα Καλέντζου: «Δεν υπάρχει προβολή του χώρου και τηλεοπτική κάλυψη των αγώνων. Ο κόσμος δεν γνωρίζει το γυναικείο μπάσκετ και δεν υπάρχουν σπόνσορες. Ποιος θα επενδύσει τα λεφτά του σε κάτι που κανένας δεν θα δει»;
Κατερίνα Δελή: «Η έλλειψη τηλεοπτικής στέγης είναι βασικό θέμα. Λόγω Εθνικής θα προβάλλονται κάποιοι αγώνες τώρα από το Sport Plus και η ομάδα της ΦΕΑ κατάφερε, μετά από αγώνες, να συμφωνήσει με το Τηλεάστυ».
Νίκος Χαρδαλιάς: «Η προβολή του πρωταθλήματος από την τηλεόραση θα δώσει μεγάλη ώθηση. Έχουμε συστήσει επιτροπή με τους κυρίους Μουζούκη των Εσπερίδων και Αρβανίτη του Άρη και έχουμε μιλήσει με τον πρόεδρο της ΕΡΤ, κύριο Παναγόπουλο και τον εντεταλμένο σύμβουλο, κύριο Λουκάκο. Είμαστε κοντά σε συμφωνία με το Sport Plus (η ψηφιακή πλατφόρμα της ΕΡΤ) για συνολικά 29 αγώνες (μετάδοση ενός αγώνα κάθε Δευτέρα στις 9 το βράδυ) της επόμενης σεζόν, 26 της κανονικής διάρκειας και 3 των play-off, αν ισχύσουν».
Γιώργος Μουζούκης: «Με την τηλεοπτική κάλυψη θα βοηθηθούν οι παράγοντες που επενδύουν στις ομάδες. Προς το παρόν τα σωματεία μένουν δέσμια ενός ιδιώτη που βάζει λεφτά όσο μπορεί και όταν μετά δεν έχει, η ομάδα καταρρέει. Μέσω της τηλεόρασης θα προσελκύσουμε κόσμο και σπόνσορες και θα προβληθεί περισσότερο το άθλημα».
Κώστας Παντελάρας: «Για τις επαρχιακές ομάδες η τηλεόραση είναι ο μόνος τρόπος να προσελκύσουν χορηγούς. Ειδικά σε νησί, όπου δεν υπάρχουν βιομηχανίες να σε στηρίξουν. Τώρα παίρνουμε ψίχουλα, από φίλους της ομάδας. Φέτος είχαμε πρόβλημα γιατί η ναυτιλιακή που μας χρηματοδοτούσε βαρέθηκε να είναι μόνη της. Πάντως η συμφωνία με το Sport Plus δεν θα λύσει το πρόβλημα, αφού εκπέμπει μόνο στην Αθήνα. Στις επαρχιακές πόλεις ο κόσμος δεν θα μπορεί και πάλι να βλέπει την ομάδα του».
Στράτος Κωσταλάς: «Η τηλεοπτική κάλυψη είναι απαραίτητη για την διάδοση του γυναικείου μπάσκετ, όμως οι παράγοντες την επιζητούν πιο πολύ για οικονομικούς λόγους. Στη Ρωσία στην αρχή πλήρωναν οι ομάδες τα κανάλια για να προβάλλουν τους αγώνες. Τώρα πια, που το γυναικείο μπάσκετ αναγνωρίστηκε μέσω αυτής της προβολής, τα κανάλια παρακαλάνε για να το προβάλλουν».
ΦΑΚΕΛΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
Το φετινό πρωτάθλημα της Α1 σημαδεύτηκε από την αποχώρηση της Καστοριάς στην αρχή της σεζόν, τη διάλυση του Άρη Χολαργού στα μέσα της και την συμμετοχή της SIEMENS με ελάχιστες αθλήτριες (και τα έξοδα των ταξιδιών «χορηγία» των γονιών τους!). Κοινή συνισταμένη των τριών παραδειγμάτων; Ο οικονομικός παράγοντας. Όλοι συμφώνησαν πώς αυτά τα φαινόμενα συνιστούν υποτίμηση του πρωταθλήματος και δεν πρέπει να επαναληφθούν.
Κώστας Μίσσας: «Δεν είναι δυνατόν να διαλύονται ομάδες λόγω οικονομικών προβλημάτων στη μέση της σεζόν. Πρέπει να ξεκαθαριστεί το θέμα για το ποιες μπορούν να συμμετέχουν στο πρωτάθλημα με απόλυτη αξιοπιστία».
Τζώρτζης Δικαιουλάκος: «Πολλές ομάδες της Α1 έχουν προβλήματα επιβίωσης. Πρέπει να καταλάβουν οι υπεύθυνοι ότι οι αθλήτριες παίζουν και εκεί πρέπει να επικεντρώσουν την προσοχή τους».
Τούλα Καλέντζου: «Πρέπει να απαγορευτεί η συμμετοχή στο πρωτάθλημα ομάδων που ξεφτιλίζουν τον χώρο και τις παίκτριες, όπως ο Χολαργός που έβαλε στη μέση της χρονιάς 15χρονες να αγωνίζονται αντίπαλες με 30αρες».
Κατερίνα Δελή: «Το πρωτάθλημα είναι ανεξέλεγκτο! Δεν γίνεται στη μέση της χρονιάς να διαλύονται ομάδες και να μένουν οι παίκτριες στη μέση του πουθενά. Ούτε να αγωνίζονται ομάδες που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα. Να μπει ένα ποσό σαν εγγυητική που θα κατατίθεται από κάθε ομάδα στην Ομοσπονδία πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα. Εκτός από τον Αθηναϊκό, την ΦΕΑ, το Φάληρο και κουτσά στραβά τον Πανιώνιο και τις Εσπερίδες, όλες οι άλλες ομάδες δεν έχουν λεφτά».
Nίκος Χαρδαλιάς: «Πρέπει να εκλείψουν φαινόμενα όπως τα περσινά, που ένα μήνα μετά την έναρξη του πρωταθλήματος ομάδες διαλύονταν. Μπορούμε να εκμεταλλευτούμε νόμο της FIBA, σύμφωνα με τον οποίο οι ομάδες καταθέτουμε τα συμβόλαια στη FIBA και αν δεν είμαστε συνεπείς οικονομικά, υπάρχουν κυρώσεις».
Γιώργος Μουζούκης: «Είναι διακωμώδηση του αθλήματος να... εξαφανίζονται ομάδες στη μέση της χρονιάς ή να αγωνίζονται με 12χρονα κορίτσια».
Ανδρέας Μιαούλης: «Τα μηνύματα είναι άσχημα. Η Κομοτηνή και ο Παγχιακός πιθανότατα δεν θα κατέβουν στην Α1, ίσως ο Πειραϊκός στην Α2, η Ολυμπιάδα Λάρισας έχει πρόβλημα και ο Χολαργός είδαμε τι έπαθε. Η ΕΟΚ ήταν πάντα κοντά στις ομάδες αλλά δεν έχει τα χρήματα να τις στηρίξει. Τα σωματεία πρέπει να τρέξουν να βρουν χορηγούς και οι Ελληνίδες αθλήτριες να μειώσουν τις οικονομικές απαιτήσεις τους. Έχουν ξεσαλώσει, ζητάνε περισσότερα λεφτά από τις ξένες! Δεν μπορεί να ζητηθεί από τις ομάδες εγγυητική, γιατί το πρωτάθλημα δεν είναι επαγγελματικό».
Στράτος Κωσταλάς: «Γενικά υπάρχει μια κρίση στο άθλημα και ειδικότερα στο γυναικείο. Λόγω της εκτεταμένης οικονομικής κρίσης οι παράγοντες προτιμούν να επενδύσουν τα χρήματά τους στο αντρικό, που είναι πιο επικερδές».
ΦΑΚΕΛΟΣ ΑΦΕΡΕΓΓΥΟΤΗΤΑ, ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΑΙ ΔΕΛΤΙΟ
Η σχέση των παικτριών με τις ομάδες (και) στην Α1 χαρακτηρίζεται από ερασιτεχνισμό και ασυνέπεια εκ μέρους των τελευταίων. Πολύ συχνά οι αθλήτριες αγωνίζονται ανασφάλιστες, παίρνουν (στην πλειοψηφία τους) μικρούς μισθούς, δεν πληρώνονται στην ώρα τους, αναγκάζονται να έχουν και δεύτερη δουλειά και είναι δέσμιες των σωματείων, καθώς είμαστε η μόνη χώρα στην οποία ισχύει ακόμα το δελτίο και δεν υπάρχουν συμβόλαια!
Κώστας Μίσσας: «Πολλές ομάδες δεν πληρώνουν τις Ελληνίδες παίκτριες. Πρέπει να υπάρξει η κατοχύρωση των συμβολαίων. Δυστυχώς δεν γίνεται να έχουν απαιτήσεις για ασφάλιση, καθώς το μπάτζετ θα εκτοξευθεί αυτομάτως στα ύψη και δεν θα παίρνουν δραχμή. Η Ομοσπονδία δεν μπορεί να κάνει τίποτα αν δεν σοβαρευτούν οι ομάδες και οι αθλήτριες».
Τζώρτζης Δικαιουλάκος: «Συνήθως οι παίκτριες είναι ανασφάλιστες, δεν έχουν συμβόλαια και δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει. Δεν είναι απαραίτητο να είναι επαγγελματικά τα σωματεία για να πληρώνουν ΙΚΑ. Να αναγνωρίσει η Ομοσπονδία συμφωνητικά. Είναι επίσης δέσμιες των ομάδων που για να τις αφήσουν να φύγουν ζητάνε τον ουρανό με τ' άστρα! Ήμαστε η μόνη χώρα όπου ισχύει ακόμα το δελτίο».
Τούλα Καλέντζου: «Υπάρχει μεγάλη διαφορά στις αμοιβές των παιχτριών. Κάποιες αμείβονται ικανοποιητικά και μπορούν να επιβιώσουν και κάποιες αναγκάζονται να κάνουν δεύτερη δουλειά, κάτι που τους πάει πίσω στο μπάσκετ».
Κατερίνα Δελή: «Οι ομάδες δεν τηρούν τις συμφωνίες απέναντι στις αθλήτριες. Δεν προσφέρουν ασφάλεια και πολλές κοπέλες αναγκάζονται να έχουν και δεύτερη δουλειά. Δεν γίνεται μια ομάδα να αλλάζει πέντε ξένες και οι Ελληνίδες να είναι απλήρωτες. Κάποιες ομάδες δεν καλύπτουν οικονομικά ούτε τους τραυματισμούς. Πρέπει επίσης να παίρνουμε το δελτίο στα χέρια μας και να μένουμε ελεύθερες αν η ομάδα διαλυθεί. Θα μπορούσε να θεσπιστεί για τις ομάδες που χρωστάνε δύο μήνες να μην έχουν το δικαίωμα να πάρουν ξένη ή να αλλάξουν την υπάρχουσα».
Νίκος Χαρδαλιάς: «Είναι σημαντικό να μπουν ρήτρες για να κατοχυρώνονται οι απλήρωτες αθλήτριες και να έχουν ασφάλιση. Είναι τραγικό να συζητάμε για τα αυτονόητα και να είναι διεκδικούμενο στην εποχή μας το δικαίωμα στην ασφάλιση!».
Ανδρέας Μιαούλης: «Ίσως μέσω του ΣΑΚ μπορέσουν οι αθλήτριες να περάσουν κάποιες θέσεις. Εμείς δεν μπορούμε να βοηθήσουμε. Ήδη πληρώνουμε για τους άντρες και η επιχορήγηση από την Πολιτεία μειώνεται κάθε χρόνο. Σίγουρα το γυναικείο μπάσκετ δεν μπορεί να έχει τις ίδιες απαιτήσεις με το αντρικό, όταν κόβει 8 εισιτήρια».
Στράτος Κωσταλάς: «Το γυναικείο μπάσκετ στην Ελλάδα έχει βγάλει ένα πολύ κακό όνομα στο εξωτερικό, αφήνοντας απλήρωτες αθλήτριες αλλά και λόγω της κακής συμπεριφοράς γενικότερα. Στη Ρωσία αν μια αθλήτρια δεν πληρωθεί από την ομάδα της, αυτομάτως απαγορεύεται στην ομάδα να αγωνιστεί παρακάτω στο πρωτάθλημα. Είναι λίγο τραβηγμένο αλλά με κάποιο τρόπο πρέπει να εξασφαλιστούν και οι αθλήτριες».
ΦΑΚΕΛΟΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΠΑΙΚΤΡΙΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ
Για την άσχημη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο χώρο, οι παίκτριες (που είναι οι άμεσα θιγόμενες) δεν είναι άμοιρες ευθυνών, όπως παραδέχονται άλλωστε και οι ίδιες. Τόσο στο αθλητικό μέρος της υπόθεσης όσο και σε αυτό της νοοτροπίας. Στο στόχαστρο βρίσκονται και οι παράγοντες των ομάδων, οι οποίοι κατηγορούνται για αδιαφορία, λανθασμένο τρόπο σκέψης και αναχρονιστικές πρακτικές, καιροσκοπισμό και απειρία.
Κώστας Μίσσας: «Η νοοτροπία των αθλητριών πρέπει να αλλάξει, όπως και των παραγόντων, που βρίσκονται στην οργάνωση, δομή και εκτέλεση 25 χρόνια πίσω. Δε γίνεται μια αθλήτρια που παίρνει 3000 ευρώ το μήνα να χαρακτηρίζεται ερασιτέχνης και να έρχεται μονάχα το απόγευμα για προπόνηση. Να καταλάβουν ότι εκτός από δικαιώματα έχουν και υποχρεώσεις. Πολλές έχουν μπει στα πανεπιστήμια λόγω μπάσκετ και πρέπει να εκτιμούν τον «Άγιο Μπάσκετ». Να ακολουθηθεί η νοοτροπία της Εθνικής όπου τα κορίτσια δούλεψαν σκληρά μόνες τους και τώρα τρεις είναι ήδη στο εξωτερικό. Να βάλουν σε προτεραιότητα το μπάσκετ και να θυσιάσουν πράγματα. Πάντα λέω "να μην περιμένεις να δεις τι κάνουν οι άλλοι για σένα αλλά τι κάνεις εσύ για σένα"».
Τούλα Καλέντζου: «Δεν έχουν επαγγελματική νοοτροπία πολλές παίκτριες. Πρέπει να δουλέψουν σκληρά αν θέλουν να ανταμειφθούν. Συχνά εκμεταλλεύονται καταστάσεις και ζητούν περισσότερα λεφτά από τις λίγες ομάδες που μπορούν να τα προσφέρουν».
Κατερίνα Δελή: «Έχουν ευθύνη και οι παίκτριες αλλά αν υπήρχαν σοβαρές ομάδες δεν θα επιβιώνανε ή για να επιβιώσουν θα έπρεπε να ακολουθήσουν το πρόγραμμα της ομάδας. Όσο για τους παράγοντες, ανακυκλώνονται συνεχώς οι ίδιοι. Δεν υπάρχουν άνθρωποι να "τρέξουν" μια ομάδα. Πολλές φορές παρεμβαίνουν στο ρόλο του προπονητή και καθορίζουν τις συνθέσεις».
Γιώργος Μουζούκης: «Υπάρχει ανεπάρκεια παραγόντων ενώ και οι αθλήτριες πρέπει να αναλάβουν τις επαγγελματικές τους ευθύνες. Δεν γίνεται μια παίκτρια που αμείβεται κανονικά να χαρακτηρίζεται ερασιτέχνης και να μην έρχεται στις πρωινές προπονήσεις επειδή εργάζεται και αλλού».
ΦΑΚΕΛΟΣ Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ
Οι αγώνες της Α1 γυναικών διεξάγονται κατά κανόνα μεταξύ συγγενών και φίλων. Η χαμηλή προσέλευση του κόσμου οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ελάχιστη προβολή του πρωταθλήματος από τα Μέσα, ωστόσο σημαντικό ρόλο παίζει και η μέρα και ώρα διεξαγωγής των παιχνιδιών, που είναι... απαγορευτική. Η 12η μεσημβρινή της Κυριακής δεν είναι συνδεδεμένη με μπάσκετ. Ομάδες και αθλήτριες θα προτιμούσαν την... απογευματινή ζώνη (και για τηλεοπτικούς λόγους).
Τούλα Καλέντζου: «Είναι αναγκαία η αλλαγή στην ώρα της διεξαγωγής των αγώνων. Να μην δίνουν όποια ώρα περισσεύει».
Κατερίνα Δελή: «Στο εξωτερικό οι ώρες των αγώνων είναι απογευματινές και οι ημέρες Κυριακές και Δευτέρες, που βολεύει και τον κόσμο να είναι εκεί να τις στηρίζει».
Γιώργος Μουζούκης: «Για να έρθει ο κόσμος στο γήπεδο, πρέπει να γίνει αλλαγή ώρας και μέρας διεξαγωγής των αγώνων. Οι αθλήτριες προπονούνται όλο το χρόνο απόγευμα και παίζουν στις 12 το μεσημέρι. Δεν μπορούν έτσι να αποδώσουν το ίδιο καλά».
Κώστας Παντελάρας: «Δώδεκα τo μεσημέρι είναι "θάνατος"! Ποιος θα έρθει; Το έχουμε πει στην ΕΟΚ αλλά απάντησαν πως στην Αθήνα θα υπήρχε πρόβλημα με τα γήπεδα, τους διαιτητές και την γραμματεία. Πρόπερσι πάντως που παίξαμε με τον Αθηναϊκό Σάββατο απόγευμα, στο γήπεδο δεν έπεφτε καρφίτσα».
Ανδρέας Μιαούλης: «Είπαμε στις ομάδες να συμφωνήσουν σε κάποια άλλη μέρα και ώρα και να το αλλάξουμε. Προτείναμε μάλιστα καθημερινή βράδυ. Κάποιοι όμως λένε ότι έχουν μαθήτριες ή ότι οι παίκτριες δουλεύουν».
ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΑ...
Εκτός από τα βασικά ζητήματα, υπήρξαν και άλλες... καταγγελίες και προτάσεις. Η Τούλα Καλέντζου μίλησε για τη διαιτησία («πρέπει να ανέβει το επίπεδο. Να μπει και τρίτος διαιτητής όπως είναι σε όλα τα άλλα πρωταθλήματα») και για την έλλειψη εμπειριών των παικτριών. «Καμία ελληνική ομάδα δεν έχει συμμετοχή στην Ευρωλίγκα, κάτι που θα βοηθούσε πολύ». Με το τελευταίο συμφώνησε και ο Κώστας Μίσσας («Να υπάρξουν καλύτερες εμπειρίες για τις αθλήτριες»).
Ο Γιώργος Μουζούκης τόνισε ότι η Ομοσπονδία πρέπει να διευθετήσει το θεσμικό πλαίσιο για τις ουσιαστικά επαγγελματίες αθλήτριες, εφόσον αμείβονται, που απασχολούνται σε ερασιτεχνικά σωματεία και να εξασφαλιστούν με οικονομικές εγγυητικές οι ξένες, ώστε να μην υπάρχει ο κίνδυνος να παίξουν ένα παιχνίδι και μετά να τις διώξουν χωρίς κυρώσεις.
Ο κ. Παντελάρας παραπονέθηκε πως «η Ομοσπονδία είναι απούσα τα τελευταία χρόνια. Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει στην ΕΟΚ ένα γραφείο κι ένας υπεύθυνος αποκλειστικά για το γυναικείο μπάσκετ, ειδικά τώρα που η Εθνική μας είναι στην 5η θέση της Ευρώπης. Είναι 16 σύμβουλοι και τι κάνουν; Δεν μπορεί να πανηγυρίζει ο κ. Βασιλακόπουλος λέγοντας ότι η επιτυχία της Εθνικής μάς θυμίζει το Ευρωμπάσκετ του '87 και ότι θα υπάρξει ανάλογη ανάπτυξη στο γυναικείο. Επειδή βρέθηκαν δύο σοβαροί άνθρωποι με τρέλα για το μπάσκετ, ο κ. Μίσσας και ο κ. Δικαιουλάκος και κορίτσια που δεν αμείβονται να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό, δε σημαίνει ότι θα γίνει κάτι. Στην πράξη πρέπει να δούμε λύσεις».
Η Κατερίνα Δελή έχει αγωνιστεί στην Ιταλία (Αλεσάντρια) και συγκρίνοντας το δικό μας πρωτάθλημα με του εξωτερικό, μας εξήγησε πως «εκεί τα γήπεδα είναι πάντα γεμάτα, η τηλεόραση δίπλα στις ομάδες σε όλα τα παιχνίδια και έχουν πολλές διαφημίσεις και σπόνσορες. Καταθέτουν λεφτά από την αρχή, αν δεν σε πληρώσουν η ομάδα πέφτει αυτόματα κατηγορία και αμέσως μένεις ελεύθερη. Υπάρχουν δύο σεζόν μεταγραφών, τα Χριστούγεννα και το καλοκαίρι και αν δεν είσαι ευχαριστημένη από την ομάδα μπορείς να αλλάξεις. Από οικονομικής πλευράς, υπάρχει συνέπεια και εννοείται συμβόλαια».
Ο κ. Χαρδαλιάς δήλωσε αισιόδοξος. «Τα σωματεία ενωμένα έχουμε κάνει ολοκληρωμένες προτάσεις στην ΕΟΚ και πιστεύω ότι με την εμπειρία των ανθρώπων της, όπως ο κ. Βασιλακόπουλος και ο κ. Μιαούλης, μπορεί να τις προσεγγίσει σωστά και με τη συνεργασία να εξασφαλίσουμε όρους που θα δημιουργήσουν ένα ανταγωνιστικό και αξιόπιστο πρωτάθλημα, σε υγιείς βάσεις».
Σ.Α.Κ. ATTACK
Πριν από ένα μήνα ιδρύθηκε ο Σύνδεσμος Αθλητριών Καλαθοσφαίρισης (ΣΑΚ), που ελπίζει να ενώσει και να δραστηριοποιήσει τις Ελληνίδες μπασκετμπολίστριες με στόχο τη λύση των προβλημάτων τους. Πρώτη πρόεδρος του Συνδέσμου εξελέγη η Μαρία Χαλιβελάκη (μέχρι φέτος έπαιζε στον Παγχιακό), την οποία ρωτήσαμε τι και πώς θα προσπαθήσει να αλλάξει ο νεοσύστατος φορέας.
«Καταρχάς δεν ξέρουμε αν θα παίζουμε μπάσκετ σε λίγο καιρό, μιας και το πρωτάθλημα της Α1 είναι υπό διάλυση! Μετά τα τραγικά φαινόμενα της φετινής σεζόν, ήδη η Κομοτηνή δήλωσε ότι δεν θα κατέβει και πιθανότατα θα ακολουθήσει η Χίος. Οι ομάδες από την Α2 που θα κληθούν να πάρουν τη θέση τους δεν ξέρω αν θέλουν και μπορούν να ανέβουν, γιατί το μπάτζετ είναι διαφορετικό, πρέπει να ψάξουν για ξένες...
Το βασικότερο πρόβλημα είναι το οικονομικό. Πολλές ομάδες χρωστάνε στις παίκτριες εδώ και δύο χρόνια χρήματα, τα οποία είναι δύσκολο να διεκδικήσουν αφού είναι ερασιτεχνικό το πρωτάθλημα και δεν υπάρχουν συμβόλαια. Τα λεφτά δίνονται ως οδοιπορικά. Εκτός αυτού, οι σύλλογοι δεσμεύουν τα δελτία των παικτριών. Για παράδειγμα, οι κοπέλες του Άρη Χολαργού που διαλύθηκε, αν η ομάδα αποφασίσει κάποια στιγμή να κατεβάσει ομάδα, είναι υποχρεωμένες να παίξουν! Είναι ένας φαύλος κύκλος.
Οι ομάδες εκμεταλλεύονται και το ότι η διάρκεια του πρωταθλήματος έχει μικρύνει στους 6 μήνες, για να πληρώνουν λιγότερα. Γι' αυτό θέλουμε να καθιερωθούν τα play-off, που θα φέρουν τεράστιες αλλαγές. Το πρωτάθλημα θα γίνει πιο ανταγωνιστικό και οι ομάδες θα έχουν ενδιαφέρον ως το τέλος, δεν θα διώχνουν τις ξένες και θα πληρώνουν τις Ελληνίδες. Μη μας πει η ΕΟΚ ότι φοβάται τα έξτρα έξοδα από τους 10 παραπάνω αγώνες, που ζήτημα αν είναι 30 ευρώ τη φορά!
Σημαντικό είναι και το θέμα της ασφάλισης, για το οποίο ψάχνουμε να βρούμε νομικά έναν τρόπο να το λύσουμε, αφού είναι ερασιτεχνικό το γυναικείο μπάσκετ. Ίσως γίνει μέσω ιδιωτικής εταιρίας. Έγινε πέρσι η αρχή με τους άντρες, ελπίζουμε να βγάλουμε κι εμείς άκρη. Δεν μπορεί κάθε φορά που τραυματίζεται κάποια παίκτρια να πληρώνει από την τσέπη της.
Από τα δευτερεύοντα ζητήματα αλλά πολύ σημαντικό είναι η ώρα των αγώνων. Την Κυριακή στις 12 το μεσημέρι είναι λογικό να είναι μικρή η προσέλευση του κόσμου και να μην υπάρχει τηλεοπτική κάλυψη. Να δημιουργήσουμε μία καλή ώρα για το γυναικείο μπάσκετ και τηλεοπτικά και αγωνιστικά.
Παρότι ο Σύνδεσμος είναι νεοσύστατος, ήδη πετύχαμε τη μείωση των ομάδων, κάτι που είχαμε ζητήσει εξαρχής. Έχουμε μέχρι τώρα 120 μέλη αλλά πρέπει να γραφτούν κι άλλα. Ακόμα δεν είμαστε όπως θα θέλαμε αλλά έχουμε το χρόνο μπροστά μας να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας».
Weplayball.gr
Αν λεω αν ολα αυτα τα λεγαμε αμεσως μετα την Ολυμπιαδα του 2004 ισως σημερα τα πραγματα να ηταν τελειως διαφορετικα. Τωρα πια ολα αυτα ακουγονται μονο σαν ευχολογια. Κοινως πολυ κακο για το τιποτα. Εδω μας φτυνουν και εμεις νομιζουμε οτι ψιχαλιζει. Ενας βασικος λογος για την καταντια του γυναικειου μπασκετ ειναι και η ενασχοληση καποιων απο αυτους που μιλουν με το θεμα. Συγνωμη αλλα αργα ξυπνησαν. Ας αλλαξουν πλευρο και να ξαναονειρευτουν. Ξυπνηστε γιατι σε 5 χρονια το πολυ δεν θα υπαρχει γενικα το αθλημα καλαθοσφαιριση στην Ελλαδα. Επειδη καθονται μια δυο φωτοβολιδες ειτε στο αντρικο ειτε στο γυναικειο μπασκετ παιρνουν ολα παραταση ζωης. Η ουσια ειναι ομως οτι ολα λειτουργουν στο αβεβαιο και στο αρπα κολλα. Πραξεις οχι αλλα λογια. Ευχαριστω.

Απάντηση σε ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΜΠΑΣΚΕΤ - ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ