Τα χρώματα γίνονται ασπρόμαυρα... Ο κόσμος αρχίζει να συρρέει στο Καλλιμάρμαρο και να ετοιμάζεται για μια βραδιά δόξας. Η φωνή του Βασίλη Γεωργίου μεταφέρει την αγωνία και τα συναισθήματα του κόσμου σε όσους δεν ήταν εκείνο το βράδυ εκεί. Σε όσους δεν ήταν μάρτυρες στο πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο που κατέκτησε ποτέ ελληνική ομάδα. Σε όσους στις 4 Απριλίου του 1968 άκουγαν λεπτό προς λεπτό την κατάκτηση του κυπέλλου από την ΑΕΚ. ΑΕΚ-Σλάβια 89-82 και η Ένωση στην κορυφή της Ευρώπης.

Δεν ήταν πολλοί εκείνοι που έμειναν μακριά... Στο Παναθηναϊκό Στάδιο υπήρχαν περισσότεροι από 80.000 Έλληνες φίλαθλοι. Το Στάδιο σειόταν, το Παγκράτι και οι γύρω περιοχές επίσης. Όλοι εκείνο το βράδυ ήταν ΑΕΚ. Σήμερα, 37 χρόνια, μετά το Καλλιμάρμαρο θα ξυπνήσει και θα θυμηθεί... Οι αναμνήσεις θα επιστρέψουν για να το στοιχειώσουν. Η κατάκτηση του κυπέλλου Σαπόρτα το 2000 έσβησε την μοναδικότητά του 1968, αλλά όχι και την ξεχωριστή του αύρα. Κάθε 4 του Απρίλη το ραντεβού για τους οπαδούς της ΑΕΚ είναι εκεί, στο ίδιο Στάδιο. Έστω κι αν είναι λίγοι, είναι πάντα εκεί. Για να θυμούνται και να ευχαριστούν τον Νίκο Μήλα, τον Χρηστέα, τον Αμερικάνο, τον Βασιλειάδη, τον Λαρεντζάκη, τον Ζούπα, τον Τρόντζο, τον Τσάβα, τον Νεσιάδη, τον Δημητρίαδη και τον Πετράκη.

Οι αναμνήσεις μιας φωνής...

Όσοι δεν ήταν στο Καλλιμάρμαρο εκείνο το βράδυ και όσοι ακόμα δεν είχαν γεννηθεί, έχουν συνδέσει την κατάκτηση του τροπαίου με τη φωνή του Βασίλη Γεωργίου. Ο ίδιος άνθρωπος περιέγραψε και τον τελικό της ΑΕΚ στη Λωζάννη το 2000 και μίλησε στην επίσημη ιστοσελίδα της ομάδας για τις αναμνήσεις του 37 χρόνια μετά από εκείνη τη μεγάλη νύχτα.

«Ήταν κάτι το ανεπανάληπτο, ήταν το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο της Ελλάδας. Έτυχε να ήμουν εγώ ο σπήκερ εκείνης της αναμέτρησης και σίγουρα ζήσαμε μεγάλες στιγμές. Εγώ ήμουν για το ραδιόφωνο και ο Φαίδωνας Κωνσταντουδάκης για τον γραπτό Τύπο. Ο τελικός ήταν προγραμματισμένος για τις οκτώ και μισή το βράδυ και εγώ - όπως πάντα - πήγα νωρίς στο στάδιο. Ήταν έξι και τέταρτο και είδα κάτι το ανεπανάληπτο. Το Παναθηναϊκό Στάδιο ήταν κατάμεστο και ο κόσμος συνέχιζε να έρχεται. Νόμιζα ότι οι φίλαθλοι έκαναν λάθος στην ώρα έναρξης».

Σχόλια συναισθηματικά, σχόλια συγκινητικά, αλλά πάντα υπάρχει και το αγωνιστικό θέμα. «Η Σλάβια ήταν μια υπερδύναμη, με παίκτες στην μικτή Ευρώπης. Όμως με τη βοήθεια του κόσμου και με την πίστη των παικτών η ΑΕΚ νίκησε. Το Στάδιο ήταν μέσα στο σκοτάδι εκτός από τον αγωνιστικό χώρο. Ένα λεπτό πριν τη λήξη όλοι οι φίλαθλοι άναψαν κεριά και με αυτόν τον τρόπο πανηγύρισαν τον θρίαμβο μέχρι να κάνει τον γύρο του θριάμβου ο Γιώργος Αμερικάνος. Χαίρομαι που βλέπω ότι μετά από 37 χρόνια οι νέοι συνάδελφοι τιμούν εκείνη την ομάδα».

Η μετάδοση του Βασίλη Γεωργίου έγραψε ιστορία, ίδρυσε σχολή και ο ίδιος θυμάται στιγμές από την τρέλα του τελικού. «Ήταν να σαν να ήμουν κι εγώ μέλος εκείνης της ομάδας. Μετέδιδα απέναντι από την γραμματεία, ακριβώς στο κέντρο του γηπέδου. Οταν μεταδίδω ζω έντονα τον αγώνα, έτσι και τότε. Όποτε ο Αμερικάνος έβαζε ένα καλάθι σήκωνε το κεφάλι του και με κοιτούσε και έτσι ήταν σαν να του μιλούσα και εγώ. Σε ένα καλάθι του Τρόντζου σηκώθηκα όρθιος και κινήθηκα προς το μέρος του για να τον φιλήσω, ξεχνώντας τα καλώδια της μετάδοσης και σκέφτηκα «που πας;». Μάλιστα 6-7 λεπτά πριν το τέλος ο Τρόντζος πετυχαίνει με έναν απίστευτο τρόπο ένα πολύ δύσκολο καλάθι με δύο αντιπάλους και είπα «αφού ο Τρόντζος έβαλε αυτό το καλάθι η ΑΕΚ δε χάνει απόψε».

Οι πόντοι της ΑΕΚ εκείνο το βράδυ, που κέρδισε 89-82 τη Σλάβια ήταν ως εξής: Χρηστέας 4, Αμερικάνος 29, Βασιλειάδης 11, Λαρεντζάκης 6, Ζούπας 12, Τρόντζος 24, Τσάβας 3, Νεσιάδης, Δημητριάδης, Πετράκης.

Απο:www.sportime.gr