όταν όμως ο πάτρικ ήταν στα ντουζένια στις αρχές του 90 μόνο από τους μπουλς του τζόρνταν μέναν έξω και μάλιστα με τα χίλια ζόρια

εγώ αν και δεν ήταν ο καλύτερος τον συμπαθούσα περισσότερο από τα 4 θηρία της εποχής
Χακίμ, ρόμπινσον, σακίλ

κανεις απο τους δυο δεν με εντυπωσιασε.ο μεν γιουιν επαιζε σε ομαδα με μετριους παικτες και εφτασε μια φορα στο τελικο του νβα.και σε ολη τη καριερα του ειχε μια κινηση ολο κι ολο για να βαζει τα καλαθια.ο μεν ρομπινσον επρεπε να ρθει ο ντανκαν για να παρει δυο πρωταθληματα αλλιως και αυτος θα εμενε με αδεια χερια.

Προσωπικα πιστευω οτι ο Γιουιν τον Ρομπινσον τον ''ειχε''..Ο Γιουιν ειχε περισσοτερα χαρακτηριστικα για την θεση του center.Ο Ρομπινσον ηταν πιο πολυδιαστατος κ πιο αθλητικος κ καταφερε να μεινει περισσοτερα χρονια σε ενα καλο επιπεδο.Παντως το οτι ο κοουτς Τσακ Ντειλι,στην Βαρκελωνη το 92',τον ξεκινουσε βασικο,αυτο κατι ελεγε..οτι δηλαδη στην συνειδηση ολων,ο Γιουιν,εστω κ με μικρη διαφορα εναντι του Ρομπινσον,ειχε το προβαδισμα,ηταν καλυτερος..Οσον αφορα τους Νικς,ατυχησε στην χρονικη συγκυρια που οι Μπουλς του Τζορνταν ακολουθουσαν το δικο τους αστρο..2 πραγματα ειναι χαραγμενα στην μνημη μου απ τον Πατρικ:Η κυριαρχια του μετα απο επιθετικο ρημπαουντ(στην εποχη του κ πριν την ελευση Σακιλ,ηταν πραγματικα ασταματητος),και το τελεια εκτελεσμενο turn arround jumb shoot..!

Ρομπινσον για μενα...

Αν και και οι δυο τους ειναι αρκετα πιο κατω απο τους δυο μεγαλυτερους σεντερ της συγχρονης εποχης, Χακιμ και Σακ...

Οριακά Γιούιν...Δύσκολη επιλογή μιας και μιλάμε για 2 μεγάλους παίχτες...Τρομερά φυσικά προσόντα ο Ρόμπινσον,αλλά υστερούσε επιθετικά έναντι του Γιούιν...

καλυτεροι ψηλοι απο το 84 απο τη στιγμη που εγιναν ντραφτ

1.Χακιμ Ολαζουον
2.Σακίλ Ο Νιλ
3.Μπαρκλευ
4.Ρομπινσον
5.Kαρλ Μαλόουν
6.Ντανκαν
7.Γιουινγκ
8.Γκαρνετ
9.Ροντμαν
10.Moυρνινγκ

Ας μην ξεχνάμε όμως κι ότι ο Γιούιν ήταν 7ετής βετεράνος που βρισκόταν στην κορυφή της καριέρας του, ενώ ο Ρόμπινσον είχε κλείσει 3 σεζόν και γενικώς είχε περισσότερο μέλλον (και βελτίωση) μπροστά του.

Ρομπινσον

Ο Γιουινγκ ηταν πιο μαχητης αυτο ειναι το μονο σιγουρο και δεν κατατροποθηκε απο τον Χακιμ και απο τον Σακ(σε ενα ματς στην τοτε εδρα των Σπερς το τεραστιο Αλαμοντομ του ειχε καρφωσει την μπαλα στην μουρη ο Σακ 5 φορες του Ναυρχου που εχει μαθει τι εστι Ντριμ-Σεικ απο τον Χακιμ πολυ καλα).Ο ναυρχος βεβαιως πηρε και το MVP του 1995 εβαλε και τους 71 ποντους στους Κλιπερς(για να μας θυμησει κατι ελαχηστο απο Τσαμπερλαιν)πηρε και δυο δαχτυλιδακια ελεω κυριως του Ντανκαν και γεμησε αρκετα το παλμαρε.Παντως του Τζαμαικανου το λεγε πιο πολυ η καρδια του.

O Πάτρικ ήταν όντως μεγάλος μαχητής. Το 1999 με ένα πόδι απέκλεισε τους Pacers με ένα πόδι. Κάτα τη διάρκεια της σειράς έλεγε ότι πονάει, ενώ οι αντίπαλοί του υποστήριζαν ότι έλεγε ψέμματα αφού έπαιζε πολύ καλά (και ήταν 37 τότε). Στο τελευταίο ματς κάνει ένα ακόμα μεγάλο παιχνίδι αλλά το πόδι του δεν άντεξε και έτσι έχασε τους τελικούς ΝΒΑ.

Άτυχος που έπαιζε στο αποκορύφωμά του με ένα σκληρό μεν, ατάλαντο δε supporting cast.
Άτυχος επίσης που έπαιζε για ένα κοινό το οποίο ήταν και καλά απαιτητικό και ζήταγε την ανταλλαγή του. Δεν πειράζει όμως, τα τελευταία 10 χρόνια έχουν καταλάβει πως είναι η ζωή χωρίς τον Ewing.

Ο Admiral αν ήταν λίγο περισσότερο εγωιστής θα ήταν μέσα στους τρεις καλύτερους σέντερ όλων των εποχών.

ο εγουινγκ ηταν μαζι με τον τζορνταν τον γουιλις ριντ και τον λαρυ μπιρντ ηταν ενας απο τους μεγαλυτερους ηγετες στην ιστορια του Nba!

Patrick Ewing