QUOTE(thrylos7 @ Mar 31 2007, 01:20 PM)
Η θεωρητική δύναμη του Ολυμπιακού πάντως, είναι (ή λέγαμε ότι ήταν, στην αρχή της χρονιάς) η περιφέρειά του...
Όχι αγαπητέ, όπως έχω ξαναγράψει πολλές φορές η δύναμη του Ολυμπιακού είναι στην ρακέτα, εκεί είναι πλήρης και ανταγωνιστικός κάθε ευρωπαικής ομάδας.
Η περιφέρειά του έχει έλλειψη ικανού οργανωτή υψηλού επιπέδου, ενώ υστερεί και σημαντικότατα στην αμυντική της ικανότητα.
Εγώ εδώ και μήνες λέω πως ο Γκέρσον πρέπει να καταλάβει ποιό είναι το ατού της ομάδας του επιτέλους και να προσπαθήσει να το αξιοποιήσει.
Δεν χρειαζόταν το Χόσκιν αλλά ένα οργανωτή μισού γηπέδου. Δε χρειαζόταν κυνήγι του "μπάσκετ των 100 πόντων" (το οποίο ανακοίνωσε προγραμματικά στις αρχές τις χρονιάς και το οποίο επεδίωξε αναποτελεσματικά ως το Φλεβάρη σχεδόν, για να οπισθοχωρήσει καθυστερημένα και να προσπαθήσει κατόπιν εορτής να "φέρει το σύστημα στους παίκτες και όχι τους παίκτες στο σύστημα", όπως ευθαρσώς δήλωσε πρόσφατα στο Euroleague.net για την μεταστροφή των πλάνων του), αλλά αυτοματισμούς 5-5 μπάσκετ, η μπάλα στη ρακέτα. Δεν ήταν το στοίχημα του Ολυμπιακού ο Πεν ή ο Άκερ και ο ρόλος που θα είχαν αυτοί οι παίκτες... Οι ελπίδες του Ολυμπιακού στηρίζονταν στη διατήρηση της εύθραυστης ψυχολογικής ισορροπίας και, κατά συνέπεια, της φυσικής κατάστασης του Σοφοκλή, αυτός είναι το μεγάλο κεφάλαιο, αυτός είναι που, ερχόμενος με φόρα από Καζλάουσκας και Γιαννάκη, συνέτριψε μαζί με τους υπόλοιπους αξιολογότατους ψηλούς της ομάδας την Ταού στο πρώτο παιχνίδι της Ευρωλίγκας.
Όλα αυτά δε τα έχει ακόμα καταλάβει ο Γκέρσον. Ή, καλύτερα, τα έχει καταλάβει, αλλά έχει κολλήσει πανικόβλητος.
Ο Ολυμπιακός βάσισε λανθασμένα τη φετινή πορεία του σε μια μέτρια συνολικά περιφερειακή γραμμή, αγνοώντας και αποτυγχάνοντας να αξιοποιήσει ττην πραγματική του δύναμη, που ήταν η επένδυση στους ψηλούς του.
Αποτέλεσμα ήταν το σημερινό κρίσιμο ματς, όπου οι κοντοί όπως ήταν φυσικό έκαναν στην άκρη για να περάσουν οι ανώτεροι σε ποιότητα και συνεργασίες ομόλογοί τους της Ταού, ενώ οι ψηλοί έχαναν αποσυντονισμένοι, αποκομμένοι, ξεχασμένοι και αποκαρδιωμένοι όλες τις μάχες από τους ίδιους παίκτες τους οποίους λίγους μήνες νωρίτερα είχαν ισοπεδώσει εύκολα.
Κρίμα