Οι περισσότεροι που ασχολούνται με το μπάσκετ είναι λογικό να ενδιαφέρονται και για το ΝΒΑ και φυσικά θέλουν να το βλέπουν σε ένα υψηλότερο επίπεδο από το μπάσκετ που παίζεται στον υπόλοιπο κόσμο. Το ΝΒΑ όμως αυτήν την περίοδο κατά τη γνώμη μου παρακμάζει για κάποιους σημαντικούς λόγους.
1. Οι μπασκετμπολίστες προωθούνται κατευθείαν από τα σχολεία και σε μικρή ηλικία με αποτέλεσμα να μην είναι ‘ψημένοι’ παίκτες.
2. Μόλις ένα ταλέντο προωθηθεί στο ΝΒΑ, μπορεί βέβαια να είναι όντως σπουδαίος παίκτης, αλλά του προσφέρουν αμέσως πολύ μεγάλης αξίας συμβόλαιο και δεν έχει και μεγάλα κίνητρα για το μέλλον. Παίρνει τα λεφτά του και απλά παίζει, δεν αγωνίζεται! Δε μαθαίνει πρώτα να παίζει με την ψυχή του και θέλει απλά να φωνάζει το όνομά του ο κόσμος.
3. Στο ΝΒΑ εύκολα μία ομάδα μπαίνει στα πλέι οφ νικώντας περίπου τους μισούς αγώνες της χρονιάς. Έτσι, δεν παίζεται και τόσο ανταγωνιστικό μπάσκετ σε κάθε παιχνίδι και οι καλές ομάδες απλώς προετοιμάζονται για τα πλέι οφ σε αντίθεση με την Ευρώπη όπου οι ομάδες μπαίνουν μέσω της Ευρωλίγκα και των άλλων διοργανώσεων σε ένα νοκ-άουτ σύστημα και ξέρουν πώς να χειρίζονται δύσκολες καταστάσεις από μικρή ηλικία.
4. Πλέον δε βγαίνουν παίκτες πειθαρχημένοι αλλά ούτε και σωστοί στον τρόπο παιχνιδιού. Συνήθως έχουν ταλέντο, ξέρουν να πηδάνε ψηλά, να καρφώνουν και έχουν και δύναμη. Ελάχιστοι είναι καλοί σουτέρ και θεωρούν υποτιμητικό τον λογικό τρόπο παιχνιδιού βγάζοντας μόνο θέαμα. Έτσι όμως δε γίνεται κανείς μεγάλος παίκτης. Για παράδειγμα ο Κέβιν Γκαρνέτ δεν αρκείται στο να σκοράρει κοντά στο καλάθι όπου είναι και καλός αλλά βγαίνει και πιο έξω να σουτάρει με αποτέλεσμα να έχει 9/21 περίπου φιλντ γκολς σε πολλά ματς. Και μη μου πείτε πως ο ‘τάδε’, ο ‘τάδε’ κι ο ‘τάδε’ είναι καλοί σ’ αυτούς τους τομείς. Μιλάω φυσικά για το σύνολο των παικτών και αυτό θα έλειπε να μην υπάρχουν και καλοί παίκτες. Δεν τα ισοπεδώνω όλα.
5. Οι Αμερικανοί λόγω της έλλειψης ‘τεράστιων’ παικτών, αναζητούν κάποια είδωλα και τα παρομοιάζουν με παλαιότερους παίκτες ‘φαινόμενα’ για το μπάσκετ. Τρανταχτό παράδειγμα το γεγονός πως αποκαλούν τον Λεμπρόν Τζέιμς ως νέο Τζόρνταν. Ε, όχι ρε παιδιά. Τα μικρά παιδάκια δεν πρέπει να τα κοροϊδεύουμε. Δεν έχουν καν κοινά σημεία οι δύο αυτοί παίκτες. Έχουν διαφορετική σωματοδομή, διαφορετικά προσόντα, άλλη αντιμετώπιση των φάσεων μέσα στον αγώνα και καμία σχέση σε προσωπικότητα.
6. Λείπουν λοιπόν και οι σπουδαίες προσωπικότητες από το ΝΒΑ. Ελάχιστοι έχουν παραμείνει με κάτι τέτοιο. Ένας ολοκληρωμένος παίκτης κατά τη γνώμη μου πρέπει να έχει και ολοκληρωμένη προσωπικότητα.
7. Μήπως φταίει και λίγο η Εθνική μας; Δεν κατεβάζουν ποτέ τους καλύτερους παίκτες τους στην Εθνική Αμερικής με αποτέλεσμα να μη μετέχουν καν στους τελικούς των σημαντικών διοργανώσεων.
Συνοψίζοντας, ας κοιτάξουν οι Αμερικανοί τα προβλήματα αυτά που για μένα έχουν επηρεάσει κατά πολύ τον τρόπο σκέψης των Αμερικανών φιλάθλων και ας δουν τι μπορούν να κάνουν. Ένα πάντως που σίγουρα πρέπει να εφαρμόσουν, είναι να μη ‘φουσκώνουν’ τα μυαλά των παικτών από μικρή ηλικία βιαστικοί να αναδείξουν τους νέους Τζόρνταν. Νέοι Τζόρνταν δε θα ξαναβγούν. Ήταν μόνο ένας και αν ποτέ βγει ξανά με ίδιες ικανότητες, σίγουρα δε θα’ χει ίδια προσωπικότητα.

mgg

To βασικότερο απ' όλα.Δεν μπορεί ενας 18χρονος να ανταγωνιστεί έναν 25χρονο ή εναν 30χρονο.ΔΕν είναι μονο η εμπειρία η διαφορά αλλά και η σωματοδομή.Ο 18χρονος ειναι ακόμα παιδι...

Αυτά όμως δεν είναι σημερινά φαινόμενα.

Τόσα χρόνια 82 παιχνίδια έπαιζαν και πολλά από αυτά για πολλές ομάδες δεν είχαν ιδιαίτερη σημασία.

Οι Αμερικάνοι λατρεύουν τις συγκρίσεις με το παρελθόν και τις έκαναν ανέκαθεν, όσο άδικες κι αν ήταν κατα καιρούς. Όσον αφορά James και Jordan πάντως να προσθέσω ότι στην ηλικία που είναι τώρα ο James, ο Jordan ήταν ακόμα rookie.

Μέχρι το 1992 οι Αμερικάνοι έτσι κι αλλιώς δεν έστελναν επαγγελματίες παίκτες στις διεθνείς διοργανώσεις.

Αυτό ακριβώς λέω, ότι δε θα'πρεπε να παίζει ΝΒΑ ή τουλάχιστον να μην τον θεοποιούν. Τι κίνητρα του δίνουν;
Και για την Εθνική το ξέρω ότι πάντα έτσι ήτανε αλλά όσο να'ναι τους ξενέρωσε πέρυσι αρκετά.

Καλο το αρθρο. Συμφωνω σε ολα τα σημεια αν και μπορουσες να το αναπτυξεις λιγο παραπανω.

Standard εκφραση καθηγητων Εκθεσης.

Ωραίο άρθρο. Έχω μόνο 2 μικρές ενστάσεις και μια παρατήρηση-επιβεβαίωση:



Οι ρούκι (μέχρι και 3ετείς) τα τελευταία χρόνια κερδίζουν πολύ μικρότερους μισθούς απ'τους βετεράνους. Η πλειοψηφία των εσόδων τους προέρχεται από τα διαφημιστικά (βλ.Λεμπρόν). Κι αυτό μπορεί όντως να τους παρεκτρέψει.



Σε όλες τις λίγγες οι ομάδες που κερδίζουν περίπου τα μισά παιχνίδια μπαίνουν στα πλέι οφ. Είναι στατιστικώς αναμενόμενο. Η διαφορά βέβαια έγκειται στα 82 παιχνίδια, τα οποία συμβάλλουν σε μια σχετική χαλάρωση. Ποτέ ωστόσο δε θα ήμουν υπέρ της μείωσης των αγώνων, μιας και ο κόσμος θέλει να βλέπει και θέαμα και παιχνίδια χωρίς άγχος και πλούσιες επιδόσεις. Το αγχωτικό πρόγραμμα με τα λιγότερα παιχνίδια και τις ομάδες συνεχώς στην τσίτα φυσικά εγγυάται τα αντίθετα αποτελέσματα.



Δυστυχώς, όντως η πρακτικότητα μειώνεται συνεχώς στους νέους παίκτες. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Σακ, ο οποίος μάλιστα δεν ανήκει αυστηρά στην τωρινή γενιά παικτών ή έστω, είναι ο παλαιότερος όλων: Ο Ρικ Μπάρι του είχε προτείνει, για τη βελτίωση της ευστοχίας του στις βολές, να σουτάρει όπως ο ίδιος, underhanded. Η απάντηση του Σακίλ; "Εγώ είμαι παιδί της χιπ χοπ γενιάς. Δεν πρόκειται να δοκιμάσω τέτοιες μεθόδους, ακόμη κι όταν αρχίσω να σουτάρω με αρνητικό ποσοστό!". (Για να είμαι ειλικρινής, δεν πιστεύω ότι θα άλλαζε κάτι. Ίσα-ίσα, μάλλον θα κατέστρεφε τα γόνατά του γρηγορότερα απ'το πολύ ανεβοκατέβασμα...).

Και έλεγα : "Ήταν μία ωραία μέρα, τι άλλο μπορεί να πάει στραβά ? "
Ε ιδού λοιπόν...


Σωστό, αν και παραδείγματα όπως ο Kobe και ο Garnett σε διαψεύδουν.


Όπως είπε και ο holic κανένας ρούκι δεν παίρνει μεγάλο συμβόλαιο.
Κίνητρο πάντα υπάρχει στο ΝΒΑ. Ότι κίνητρο είχε και ο Shaquille όταν πρωτομπήκε σαν Νο1 αλλό τόσο έχει και ο LeBron James. Για αυτό άλλωστε και οι δύο βελτιώθηκαν στην πορεία.
Πάντα υπάρχει κίνητρο στο ΝΒΑ. Και αυτό είναι η κατάκτηση του πρωταθλήματος και αυτής της μία θέσης στην ιστορία. Όλοι για αυτά παλεύουν.


Ομάδες μικρομεσαίες (π.χ Lakers) παλεύουν όλη την χρονιά και προσπαθούν να κερδίσουν κάθε παιχνίδι για να μπουν στα playoff. Το ίδιο και για τις μεγάλες ομάδες (Pistons, Mavs κτλ κτλ) όπου και πάλι προσπαθούν να κερδίσουν το κάθε παινχίδι μιας και παίζετε το πλεονέκτημα της έδρας. Αν εσείς δεν βλέπετε ενδιαφέρον, είναι μάλλον γιατί δεν ενδιαφέρεστε και πολύ για το ΝΒΑ.


Mολίς εσύ ο ίδιος ανέφερες τον "τάδε". Και για να πιάσω το παραδειγμά σου. Ατυχές. Είναι λίγες οι φορές που δεν σουτάρει καλά. Φέτος είχε ποσοστό 47% και σύνολο καριέρας 49%. Δεν είναι καθόλου άσχημα, ε ?


Ο LeBron μπορεί να μην είναι ο νέος Jordan αλλά είναι καλύτερος από τον Pippen. Σε ποιόν λείπει ο Micheal όταν στο γήπεδο υπάρχει ο Kobe Bryant ? Σε ποιόν λείπει ο Stockton όταν υπάρχει ο Kidd ?


Ναί, και υπάρχουν ακόμη παίκτες με ολοκληρωμένη προσωπικότητα.


Αυτό είναι μεγάλο θέμα και δεν μπορείς να το αναπτύξεις σε μόνο 5 γραμμές.


Εμένα ο Jordan δεν μου λείπει.-

να πω την αμαρτια μου, στα @@ μου το ΝΒΑ.

οποιος ειδε τον τεταρτο τελικο και το προσφατο ΟΣΦΠ-ΠΑΟ, το ματς του ελληνικου πρωταθληματος ηταν 20 φορες καλυτερο.

Οι συγκρισεις ειναι φυσιολογικες.
το ΝΒΑ ειναι ενας τεραστιος οργανισμος και δεν μπορει να πει "κυριοι σορι, ξοφλησαμε" αλλα συνεχως θα εφευρισκει διαδοχους και θα κανει συγκρισεις.

Αν βγαλει κανεις απο τους πρωταθλητες τον Γαλλο και τον Αργεντινο, θα ειναι 40% χειροτεροι.

Σορι αλλα εμενα δεν με ενδιαφερει το τσιρκο μεντρανο.

Αν χρειαζεται μια ενεση το ΝΒΑ για μενα θα ηταν η εξης:

Επειδη μαζευονται πολλοι καλοι αλλα κανεις ΜΕΓΑΛΟΣ θα μπορουσαν να αλλαξουν το συστημα των μετεγγραφων ωστε σε μια ομαδα να μαζευονται 4-5 σταρς. Με αυτον τον τροπο, 10-15 παιχνιδια θα ειχαν τρομακτικο ενδιαφερον .
Βεβαια ετσι θα ειχαμε πολλες ομαδες κομπαρσους.
Ομως και τωρα, ουτως ή αλλως αυτο δεν γινεται;
Εστω και αν οι κομπαρσοι πεφτουν με μεγαλυτερη αξιοπρεπεια.

Mε τη βασικη διαφορα πως στην αντιστοιχη σειρα τελικων του ΝΒΑ η μια ομαδα αποδειχθηκε στο γηπεδο 20 φορες καλυτερη απο την αλλη(και αυτο το ματς οπως και το προηγουμενο ηταν εκτος εδρας για το Σαν Αντονιο.Τα δυο πρωτα ηταν σαφως καλυτερα)



Λογικο αυτο που λες.Αυτοι οι δυο ειναι τα 2/5 της πενταδας.2 / 5 = 0,4 ,δηλ 40% .

Θαρρείς και μιλούμε για καθημερινό φαινόμενο. Αγώνες όπως αυτός του ΠΑΟ με τον Ολυμπιακό γίνονται μια φορά το χρόνο (και μιλώ συντηρητικά, αγνοώντας το ότι πολλοί πάνε πίσω ως το '91 και το Άρης-ΠΑΟΚ για να βρουν κάτι παρόμοιο). Ακόμη και φέτος, σε μια απ'τις χειρότερες post-seasons στην ιστορία του ΝΒΑ (και μια απ'τις καλύτερες στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος), δε βρίσκω περισσότερα ματς απ'τον ελλαδικό χώρο που να θυμάμαι για καιρό. Για κάθε ΠΑΟ-ΟΣΦΠ και Άρης-ΟΣΦΠ υπήρχε και ένα Ντάλας-Γκ.Στέιτ (και τουλάχιστον οι Γουόριορς πήραν τους Μαβς, κι ας απέχουν οι δυο ομάδες περισσότερο αναλογικά με τους ΠΑΟ-ΟΣΦΠ, ενώ για το ελληνικό ζευγάρι, δε βλέπω καν να το παίρνει ο ΟΣΦΠ στο τέλος) και ένα Ντιτρόιτ-Κλίβελαντ.



Δεν έχει καν λόγο να το κάνει. Εδώ δεν το κάναμε εμείς όταν το ενδιαφέρον του μέσου φιλάθλου καταβαραθρώθηκε στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας...



Δεν ξέρω πού κολλά αυτό ακριβώς. Αλλά είναι λογικό αν αφαιρέσεις 2 απ'τους κορυφαίους παίκτες μιας ομάδας και τους αντικαταστήσεις είτε με 2 μετριότητες είτε με τίποτα να πέσει η απόδοσή της. Φαντάζεσαι τον ΠΑΟ ξαφνικά χωρίς Διαμαντίδη και Μπατίστ και χωρίς ουσιαστικούς αντικαταστάτες τους; Σίγουρα δεν παίρνει Ευρωπαϊκό.



Αυτό θα γινόταν αν καταργούσαν το σάλαρι καπ. Και βέβαια, αυτό θα ήταν το πραγματικό τσίρκο. Ευτυχώς δεν...

1) Τότε γιατί ασχολείσαι και κάνεις άστοχα σχόλια όπως αυτά με τον Wilt Chamberlain ?
2) Επίσης για το ευρωπαικό μπάσκετ.


ΟΚ, συγκρινέ μου τον τελικό της Α1 με το Suns-Mavs της καν. περ. ή με τους περσυνούς τελικούς του ΝΒΑ.

Έγινε μία κακή σειρά τελικών ΝΒΑ, ένα καλό παιχνίδι της Α1 (καιρός δεν ήταν να γίνει και ένα καλό παιχνίδι ?) και όλοι το κοπανάτε συνέχεια. Το μόνο που καταφέρνετε είναι να δείχνετε τα κόμπλεξ σας.


Δεν φταίει το ΝΒΑ που συνεχίζουν να βγαίνουν μεγάλοι παίκτες.

Και επειδή και το ποδόσφαιρο (που και εσύ παρακολουθείς) είναι μία μεγάλη επιχείρηση που δεν μπορεί να κλείσει, θα συνεχίζει να εφευρίσκει τους διαδόχους του Πελέ, του Μαραντόνα και του Κρόιφ και να κάνει στγκρίσεις. Αλλά εκεί δεν μας ενοχλεί. Αρκεί να κράζουμε το ΝΒΑ.


Αν βγάλεις από τον φετινό παναθηναικό (πρωταθλητής ευρώπης μην ξεχνιόμαστε) τον Διαμαντίδη θα είναι απλά μία καλή ομάδα που θα έφτανε το πολύ μέχρι το F4 (που δεν παίζει να έφτανε και εκεί). Αν βγάλεις και τον Batiste τότε έχεις μία ομάδα επιπέδου Άρη.


Κρίμα μιας και το τσίρκο είναι αυτό που διασκεδάζει τον κόσμο.


Δεν νομίζω ότι είσαι σε θέση να κρίνεις τι "ενέσεις" χρειάζεται το ΝΒΑ (που στην τελική παραμένει το ίδιο καλό).


soz αλλά μάλλον δεν έχεις δεί τον Duncan και τον Kobe να παίζουν. BTW είναι καλύτεροι από πολλούς μεγάλους παλιούς.

E oxι και επιπεδου Αρη..Εχει ο Αρης Σισκα Μπετσιροβιτς,Τομασεβιτς,Ντικουδη Τσαρτσαρη,Βουγιανιτς;;
Μην ισοπεδωνεις τα παντα..

Και ποιός θα τους βάλει να παίξουν μπάσκετ ? Υπάρχει παίκτης σαν τον Διαμαντίδη που θα τους οργανώσει μέσα στο παρκέ ? Υπάρχει Batiste που χωρίς αυτόν ο παο είναι ανίκανος κάτω από το καλάθι ?

Ο Μπατιστ ελειπε φετος πανω απο 2 μηνες και ο παο μια χαρα ηταν κατω απο τη ρακετα.Σιγουρα ειναι χρησιμος παικτης αλλα οχι οτι ο Παο δεν μπορει να παιξει χωρις αυτον.

Στο θεμα του ασσου σου θυμιζω οτι ο Σισκα επαιζε στην Μπενετον και πλει μεικερ ενω και ο Βουγιανιτς πιστευω ειναι καλυτερος του Καστλ οποτε σε καμια περιπτωση δεν θα ηταν επιπεδου Αρη αν ελειπαν αυτοι οι παικτες..

Ωωωω...Τα ισοπεδώσαμε όλα!Τσίρκο το ΝΒΑ???Ιεροσυλία!Το ΝΒΑ είναι το καλύτερο πρωτάθλημα στον κόσμο και δεν το λέω μόνο εγώ,είναι γνωστό σε όλο τον κόσμο.Και αν το ΝΒΑ είναι τσίρκο τότε γιατί όλοι οι Ευρωπαίοι ονειρεύονται μια μέρα να παίξουν εκεί???Γιατί όταν οι απλοί ρολλίστες του καλύτερου πρωταθλήματος στον κόσμο έρχονται στην Ευρώπη θεωρούνται μεγάλες μεταγραφές???Γιατί πολύ απλά εκεί παίζουν οι καλύτεροι.

Και οι Σπερς έπαιξαν πέρυσι 17 παιχνίδια χωρίς τον Τζινόμπιλι. Πήραν το 71% των παιχνιδιών τους (12/17).

(Gravedigger, δε νομίζω ότι κάποιος διαφώνησε με το ότι το ΝΒΑ είναι το ισχυρότερο πρωτάθλημα στον κόσμο).

Ναι αλλά με το να το λέει κάποιος τσίρκο δεν νομίζω να εννοεί κάτι περισσότερο...

Για να τα κονομήσουν χοντρά.

Και οπως παντα.....:



Γνωμη σου. Δικη μου ειναι οτι ο Πιπεν ειναι ακομα πολυ ανωτερος.....



Σε ελαχιστους, γιατι ετσι εχει καταφερει το μαρκετινγκ και η διαφημιση κυριως, να κανει τον κοσμο να πιστευει οτι ο Χ ειναι ο νεος Τζορνταν, οτι ο Υ επισης, οτι ο Ω επισης κλπ....
Ο Κομπε ειναι πραγματι πολυ καλυτερος απο κατι Γκ.Χιλ πχ αλλα και παλι ειπαμε: Ο Τζορνταν ηταν πολυυυυυυυ καλυτερος....


Και οσο για το ΝΒΑ περιοδος παρακμης, ε οχι και παρακμη! Ναι εχει πεσει πολυ αλλα αμα διωξουμε μερικες/πολλες σαβουρες παικτες(κυριως ευρωπαιους που ξυπνησαν μια μερα και ειπαν: "Ας παω στο ΝΒΑ!" ), αυτοματως το επιπεδο θα ανεβει πολυ....

Λίγοι ευρωπαίοι τα έχουν οικονομίσει. Παίκτες όπως ο Pavlovic και ο Vujacic δεν νομίζω ποτέ να τα οικονομήσουν χοντρά (με το επιχείρημα πάντα ότι δεν θα γίνουν καλύτεροι από ότι είναι τώρα).


Έλα τώρα, δεν είμαστε 15 χρονών να παρασυρόμαστε από το μάρκετινγκ και την διαφήμιση. Βλέπω και κρίνω. Όπως και εσύ θέλω να ελπίζω.

Ερχονται και για τους 2 κύριους λογους:
-Γιατι το να λες οτι εχεις παιξει στο ΝΒΑ ειναι ΚΑΤΙ. Σου δινει αναμφισβητητα μια αιγλη.....
-Τα $$$$ ειναι περισσοτερα απο οπουδηποτε αλλου....




Γι'αυτο ειπα κυριως.....