QUOTE
ότι η διαφορά των δυο αιωνίων αντιπάλων πέρσι ήταν τόσο χαοτική που καμιά επιρροή δε θα είχε στο αποτέλεσμα 3-0 η παρουσία ενός παίκτη σα τον (ούτως ή άλλως "λίγο") Μπάρλο
Αυτή η χαοτική διαφορά όμως δε φάνηκε σε καμιά περίπτωση στους τελικούς... Όπως είπα και παραπάνω, ένα 3-0 μπορεί να είναι πιο τιμητικό από ένα 3-1, οι εμφανίσεις έχουν μεγαλύτερη σημασία.
Στο περσινό 3-0 λοιπόν, το πρώτο ματς ήταν ένα μεγάλο ντέρμπι μέχρι τα τελευταία δευτερόλεπτα (θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα τραγικό λάθος του Βασιλόπουλου που δεν έπιασε τη μπάλα. Ο Βασιλόπουλος βέβαια, είχε αντικαταστήσει τον Μπάρλο που είχε τραυματιστεί...), ενώ οι άλλες δύο, πιο εύκολες επικρατήσεις του Παναθηναϊκού, δε μπορούν και πάλι να χαρακτηριστούν άνετες, ώστε να δικαιολογούν το χαρακτηρισμό χαοτική στη λέξη διαφορά, στη σειρά των αγώνων αυτή καθ' εαυτή.
Από εκεί και πέρα, έχοντας παρακολουθήσει τον περσινό Ολυμπιακό περισσότερο ίσως από κάθε άλλη ομάδα, μπορώ να πω με βεβαιότητα, ότι ο Μπάρλος ήταν ένα πολύτιμο γρανάζι της μηχανής, το οποίο αν εξαιρέσουμε ένα μικρό διάστημα με τραβηγμένες προσπάθειες, λειτούργησε σε πάρα πολύ καλό βαθμό στον πρώτο τελικό και ήταν ένας από τους λόγους που ο Ολυμπιακός έμεινε στο ματς μέχρι τέλους. Αν δεν είχε τραυματιστεί, το ενδεχόμενο να κάνει ο Ολυμπιακός το break σ' εκείνο το παιχνίδι θα ήταν πολύ πιο πιθανό, χωρίς αυτό όμως να είναι και σίγουρο. Στα άλλα δύο ματς, η απουσία του ήταν εμφανέστατη για τον Ολυμπιακό, ο οποίος, πέραν της γενικής προσφοράς του Μπάρλου, έχασε άλλον έναν ψηλό παίκτη...
Δε θεοποιώ τον Μπάρλο, ξέρουμε όλοι τις δυνατότητές του, αλλά στην περσινή ομάδα είχε ταιριάξει πολύ καλά και ο Καζλάουσκας ήξερε να τον χρησιμοποιεί κατάλληλα και να παίρνει ότι είχε να δώσει. Εκτός των άλλων, μιλάμε για έναν παίκτη αρκετά διαφορετικό από πολλούς νέους, του φετινού Ολυμπιακού, σε θέματα ψυχολογίας, νοοτροπίας κτλ, κάτι που αποτελεί ένα "συν" για τον ίδιο για τέτοια ματς.
QUOTE
ότι το παιχνίδι του ΟΑΚΑ δεν μπορεί να αποτελεί κριτήριο για τη μάχη των ψηλών, αφού ο Τσαρτσαρής χρεώθηκε (πρωτοφανώς για τα δεδομένα του) γρήγορα με φάουλ και ο Μπατίστ, βασικός σέντερ του ΠΑΟ, ήταν ΧΩΜΑ,
Για τον Μπατίστ συμφωνώ, συνετέλεσε στο να μπορούν οι ψηλοί του Ολυμπιακού να έχουν ευκολότερη αποστολή. Για τον Τσαρτσαρή τα γρήγορα φάουλ προφανώς περιόρισαν τη δράση του, αλλά σε τέτοια ματς, η πιο προσεκτική άμυνα για τον κίνδυνο των φάουλ δε μπορεί να βρει απόλυτη εφαρμογη, λόγω του δεδομένου πάθους και της έντασης που υπάρχει. Για ν' αποφευχθεί βέβαια μια πιο αναιμική άμυνα, ο Τσαρτσαρής (και ο κάθε Τσαρτσαρής) κάθεται στον πάγκο... Τομάσεβιτς, Ντικούδης και Γιαφτόκας αποτελούν ...σεβαστή ποσότητα ψηλών, για να τον αντικαταστήσουν επάξια. Αν όχι, τότε ερχόμαστε στην άποψή μου, ότι ο Ολυμπιακός είναι ανώτερος στους σέντερ (ή στους ψηλούς γενικά; ), δεδομένου ότι οι τρεις παραπάνω παίκτες είναι μια κλάση κατώτεροι.. (δεν το πιστεύω ότι είναι, το χρησιμοποιώ στη λογική διαδικασία για να υποστηρίξω ότι η εμφάνιση των τριών σέντερ του Ολυμπιακού δεν ήταν τυχαία) Πάμε κι εκεί...
QUOTE
ότι στις σύγχρονες ομάδες δεν έχουν καμιά απολύτως σημασία οι συγκρίσεις ανά θέση (πχ στη θέση "σέντερ έχει πλεονέκτημα ο Ολυμπιακός"), αλλά ανά ομάδες 2 και 3 θέσεων (δηλαδή ποιά ομάδα έχει το πλεονέκτημα στους "ψηλούς", ποιά στα γκαρντ, ποιά στα φόργουορντ), αυτό επιτάσσεται από την πολυπλοκότητα των rotation, που με τη σειρά της δημιουργείται από την (αναγκαία πια) ύπαρξη παικτών που καλύπτουν επιτυχημένα 2, 3, ή και 4 θέσεις.
Δική μου υπογράμμιση.. Δε διαφωνώ με αυτά που λες, ασφαλώς έτσι είναι και πάλι όμως υπάρχει ο διαχωρισμός στις θέσεις...
Η διαφορά θεωρώ ότι είναι αρκετά λεπτή. Μπορούμε είτε να κάνουμε σύγκριση μεταξύ των ψηλών των δύο ομάδων πχ, οι ψηλοί του ΠΑΟ είναι καλύτεροι γιατί μπορούν να κάνουν περισσότερα πράγματα μέσα στο γήπεδο, παίζουν σε περισσότερες θέσεις, λειτουργούν καλύτερα μέσα στο σύνολο κτλ (τα αναφέρω για τη ροή της πρότασης - σκέψης περισσότερο κι όχι απαραίτητα ως άποψη, δική μου ή κάποιου άλλου), είτε να διαχωρίσουμε τις θέσεις και τις λειτουργίες τους (οι οποίες αποτελούν υποσύνολο τόσο στα χαρακτηριστικά των παικτών, όσο και στις θέσεις, με μικρότερο σύνολο αυτό της θέσης, ασυζητητί, στο σύγχρονο μπάσκετ). Για να γίνω σαφής, τις λειτουργίες (ή δουλειές) ενός σέντερ μπορεί να τις επιτελέσει καλύτερα ο Ολυμπιακός μέσω των παικτών του. Συγκεντρώνουν περισσότερο τα χαρακτηριστικά του. Γι' αυτο και δίνω προβάδισμα στη θέση αυτή, στον Ολυμπιακό. Προφανώς και αυτό δεν αρκεί, προφανώς και η σύγκριση ανά θέση δεν είναι τόσο ισχυρή όσο η σύγκριση μεταξύ παικτών της ίδιας κατηγορίας (ψηλών στη συγκεκριμένη περίπτωση). Όμως κάθε τομέας του παιχνιδιού είναι σημαντικός, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για την περίπτωση του σέντερ.