Στην Αμερική20 Μαΐου ξεκίνησε φέτος το WNBA και μετρά ήδη έναν μήνα αγωνιστικής δράσης. Δεν πολυβλέπω, το ομολογώ, μόνο κομματάκια δεξιά κι αριστερά και κυρίως τους τελικούς, αλλά δεν βαριέσαι, είπα να το κάνω το ποστ, λοξοκοιτάζοντας και προς Παγκόσμιο και Ευρώπη μεριά… (
κάτι μου λέει ότι θα βγει σεντόνι 
)
16 Σεπτεμβρίου. Αυτή είναι η τελευταία διαθέσιμη ημερομηνία για την ολοκλήρωση των τελικών, που τα τελευταία χρόνια μονοπωλούνται από τις Minnesota Lynx (της Maya Moore) και τις L.A. Sparks (της Candace Parker). Για την ώρα τα πηγαίνουν καλύτερα οι Sparks (μόλις 3 ήττες, με λιγότερα παιχνίδια όμως), ενώ οι Lynx έκαναν ίσως το χειρότερό τους ξεκίνημα της δεκαετίας, άρχισαν όμως να ρεφάρουν σιγά-σιγά. Μιλάμε για την ομάδα που έχει 4 τίτλους (ισοφάρισε πέρσι το ρεκόρ των –ανύπαρκτων πλέον– Houston Commets), όλους σε μονές/περιττές χρονιές (2011, 2013, 2015, 2017) και κανένα back-to-back! Καλά πηγαίνουν και οι Seattle Storm (της Sue Bird), όπως και οι Phoenix Mercury (της Diana Taurasi). Οι Indiana Fever πάλι δεινοπάθησαν μέχρι να σταυρώσουν νίκη (1-13).
Ολίγα δεδομένα-- Οι περισσότερες Αμερικανίδες παίζουν non-stop όλη τη χρονιά. Τον χειμώνα για τα φράγκα (σε Ευρώπη, Κίνα, Κορέα, Αυστραλία), το καλοκαίρι για τη… δόξα. Το 2015, όμως, η Taurasi τάραξε τα νερά. 1,5 εκατομμύριο! Τόσα ήταν τα χρήματα που της έταξε ο ζάμπλουτος ιδιοκτήτης της Ummc (χώρια τα μπόνους), προκειμένου να μην παίξει και να είναι ξεκούραστη για την επόμενη σεζόν της Ευρωλίγκας (είχε χάσει ο δόλιος ακόμη έναν τελικό Ευρωλίγκας, από την Πράγα, και είδε κι απόειδε…). Φυσικά τα χρήματα που δίνει το WNBA μπροστά σε αυτά των κλαμπς της Τουρκίας, της Ρωσίας και της Κίνας είναι… ψιχουλάκια. Η DT λοιπόν τα δέχτηκε και οι Αμερικανοί θορυβήθηκαν.
-- Αν και τις περισσότερες Αμερικανίδες τις έχουμε δει να παίζουν στην Ευρώπη, υπάρχουν και κάποιες που δεν μας έχουν κάνει τη χάρη – ακόμη. Η Skylar Diggins-Smith, π.χ., που φήμες λένε ότι θα συμπεριληφθεί στο ρόστερ της Αμερικής για το Παγκόσμιο ή η Elena Delle Donne, για τους δικούς της προσωπικούς λόγους. Την Breanna Stewart, όμως, που μέχρι τώρα προτιμούσε την Κίνα και που το όνομά της ακουγόταν κάθε χρόνο για τη Fenerbahce (κι όλο έμεναν με την όρεξη οι Τούρκοι), θα την δούμε τη νέα σεζόν στη ρωσική Kursk (το επιβεβαίωσε η ίδια).
-- Το γεγονός ότι το WNBA διεξάγεται καλοκαιριάτικα δεν ευνοεί τη (σταθερότερη) συμμετοχή περισσότερων Ευρωπαίων παικτριών (για πολλούς αυτό είναι πρόβλημα, γιατί το χάσμα ανάμεσα στην Αμερική και την Ευρώπη παραμένει χαώδες, από αγωνιστική, και όχι μόνο, άποψη). Φέτος οι προερχόμενες εξ Ευρώπης είναι λίγες: Zandalasini (Ιταλία), Fagbenle (Μ. Βρετανία) και Miyem (Γαλλία) για τις Lynx, Zahui (Σουηδία) για τις New York Liberty, και οι ρούκις Vadeeva (Ρωσία) για τις Sparks, Gülich (Γερμανία) για τις Mercury, Abdelkader (Βέλγιο) για τις Fever και Leticia Romero για τις Dallas Wings. Η τελευταία, η Leti, είναι και η μοναδική Ισπανίδα…

Άντ’ καλά ψέματα: οι Ισπανοί έχουν και τις δύο νατουραλιζέ τους εκεί, τη Sancho Lyttle (Mercury) και την Astou Ndour (Chicago Sky, όσοι θυμούνται το u20 του 2013, η Ndour ήταν η MPV της διοργάνωσης και μέλος της καλύτερης 5άδας μαζί με τη Σπανού), αλλά αν αρχίσω να γράφω και πόσες άλλες έχουν ευρωπαϊκό διαβατήριο θα νυχτώσουμε! Αναφέρω μόνο την πιο πρόσφατη περίπτωση, την περήφανη πλέον Μακεδόνισσα DeWanna Bonner!
η Καικιλία εν δράσει -- Από τις υπόλοιπες φυλές του κόσμου: ας κρατήσουμε, γιατί μάλλον θα τις ξαναδούμε, τις 4 Καναδέζες (Kia Nurse, Natalie Achonwa, Kayla Alexander και Adut Bulgak), δυνάμει μέλη της εθνικής Καναδά εν όψει Παγκοσμίου. Αλλά και τη μικρή Κορεάτισσα JiSu Park, που στα 19 της έχει παίξει όσο καμία άλλη παίκτρια στον πλανήτη Γη!
η μικρή JiSu στον κόσμο των μεγάλων (πιο πρόσφατο δεν βρήκα

)
-- Η μοναδική μη Αμερικανίδα που φιγουράρει στην πρώτη 5άδα των στατιστικών κατηγοριών είναι η Αυστραλή Liz Cambage, η πρώτη (και μοναδική μέχρι σήμερα) γυναίκα που έχει καρφώσει σε Ολυμπιακούς Αγώνες (όχι ότι έχει σημασία, αλλά…). Επίσης, δύο ρούκις έχουν ξεχωρίσει μέχρι στιγμής: η A’ja Wilson (Las Vegas Aces, #1 του draft) και η Καναδή Kia Nurse (New York Liberty), η οποία έχει διψήφιο αριθμό πόντων σχεδόν σε κάθε παιχνίδι (34 απέναντι στις Fever). Η Nurse ήταν μόλις 10η στο draft, μία θέση πριν τη Vadeeva!
νά την εδώ-- Η πιο ηχηρή απουσία φέτος είναι αυτή της Emma Meesseman, βασικότατου στελέχους των Mystics, η οποία όμως επέλεξε να ξεκουραστεί για το Παγκόσμιο. Το αυτό έπραξαν και άλλες, όπως η Γιαπωνέζα Ramu Tokashiki (Storm), η Sandrine Gruda (Sparks, θα παίξει με τη Γαλλία στο Παγκόσμιο), αλλά και η διεθνής με την ομάδα του Καναδά Nayo Raincock-Enkuwe, MVP του γαλλικού πρωταθλήματος φέτος, που από του χρόνου θα την βλέπουμε στη Bourges. Και φυσικά λείπουν κι άλλες, όπως η Petrovic, η Xargay, ακόμη-ακόμη και η Alba Torrens, η οποία δεν έχει πάει να παίξει εκεί ποτέ.
Κι ένα… τρίβιο1000+: τόσα είναι τα τρίποντα που έχει βάλει η Diana Taurasi στην καριέρα της (το 1000ό το σημείωσε με την έναρξη της φετινής σεζόν), και φυσικά είναι και η πρώτη σκόρερ στην ιστορία του WNBA (8000+ πόντοι). Η ετέρα Husky, η Sue Bird, έχει κι αυτή την πρωτιά στις ασίστ, από πέρσι (αν θυμάμαι καλά, ή μήπως ήταν πρόπερσι;

), καθώς ξεπέρασε τη μεγάλη κυρία των ασίστ, την Πορτογαλίδα Ticha Penicheiro! Και μάλλον θα φτάσει και τα 500 παιχνίδια φέτος, αριθμός-ρεκόρ. Και οι δυο, που τις γνωρίσαμε μικρούλες στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας (η Bird είναι διεθνής από το 2002), το ’χουν βάλει σκοπό να παίξουν στο Τόκιο για να φτάσουν τα 5 χρυσά! Αυτή η γενιά της Μάλτση!!!
υγ1Η Bria Hartley (UConn/Liberty/Fenerbahce, MVP του τουρκικού πρωταθλήματος πέρσι παίζοντας στη Mersin) διαθέτει γαλλικό διαβατήριο λόγω μητρικής καταγωγής. Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας
L’Équipe, η γαλλική ομοσπονδία έχει κινήσει τις διαδικασίες και βρίσκεται ήδη σε συζητήσεις με τη FIBA, προκειμένου να επιτραπεί στην παίκτρια να συμμετάσχει στο Παγκόσμιο με την Εθνική ομάδα της Γαλλίας. Η Hartley ήταν μέλος των εθνικών ομάδων u18 και u19 των Η.Π.Α.
υγ2Η γνώριμή μας Lynetta Kyzer παίζει στις Lynx!