Προηγούμενο Ρεκόρ (2011-2012): 40-26
Leaders (2011-2012):



Πόντοι: Blake Griffin 20.7
Ριμπάουντ: Blake Griffin 10.9
Ασσίστ: Chris Paul 9.1

Πιθανή 5άδα:



Πάγκος:
PG’s: Eric Bledsoe
SG’s: Jamal Crawford, willie Green
SF’s: Grant Hill , Matt Barnes , Travis Leslie
PF’s: Lamar Odom, Trey Thompkins
C’s: Ronny Turiaf, Ryan Hollins

Offseason moves

Ήρθαν ή ανανέωσαν: Lamar Odom (Μετεγγραφή), Chauncey Billups (ανανέωσε), Eric Bledsoe(ανανέωσε) , Jamal Crawford (FA) , Grant Hill (FA), Willie Green (μετεγγραφή) , Blake Griffin (ανανέωσε) , Ronny Turiaf (FA), Ryan Hollins (FA)
Draft Picks: Furkan Aldemir (#53, Δεύτερος γύρος)

Έφυγαν: Reggie Evans (Μετεγγραφή σε Nets) , Mo Williams (Μετεγγραφή σε Utah), Kenyon Martin (FA), Nick Young (FA), Randy Foye (FA)
Προπονητής:
Αγαπητέ Vinny,θα μπορούσα απλά να κάνω copy paste το περσινό κομμάτι. Κατά την προσωπική άποψη του γράφοντα ο κύριος ΔΕΝ κάνει για αυτή την ομάδα και το (πλήρες πλέον) υλικό. Αν και δέχτηκε κριτική, οι διοικούντες αποφάσισαν να τον στηρίξουν και για φέτος. Η λογική λέει πάντως ότι δεν θα κουνηθεί από τη θέση του μέχρι τη λήξη της χρονιάς, αφού η ομάδα στην regular είναι ικανή να νικάει και με τον αυτόματο πιλότο. Η πίεση για να πετύχει είναι δεδομένη μιας και όποια κακή πορεία, μάλλον θα οδηγήσει τον paul το 13-14 να αναζητήσει αλλού την τύχη του. Φανταστείτε να υπήρχε ένας εκ των Popovic-Rivers στον πάγκο. Μάλλον θα ψάχναμε τον δεύτερο.

Σχόλιο:

Οι Clippers έπαιξαν πέρσι κατά καιρούς καταπληκτικό μπάσκετ , αλίμονο δηλαδή με τον Paul και τον Griffin μέσα, δυστυχώς έχασαν όμως σχετικά νωρίς τον Billups για όλη την χρονιά, ο οποίος τα πήγαινε περίφημα ως sg δίπλα στον Paul. Με την προσθήκη του Kenyon Martin όταν γύρισε από την Κίνα, ενίσχυσαν λίγο τη ρακέτα τους, που πίσω από τον DeAndre ήταν ένα κενό. Παρόλα αυτά, μετά το ,πολύ, δύσκολο 4-3 έναντι των Γκρίζλις στην post season, οι μπαρουτοκαπνισμένοι Spurs, πήραν την σκούπα και τους έστειλαν νωρίς νωρίς για ...ψάρεμα.

Φέτος τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά, μιας και έχουν ενισχυθεί σημαντικά στον πάγκο (δυστυχώς όχι, δεν εννοώ τη θέση του προπονητή, ναι έχω αδυναμία στον del negro ) φέρνοντας τον Jamal Crawford ο οποίος μπορεί και σε βάθος χρόνου να ξεκινάει κιόλας έναντι του Billups, (ο οποίος αναμένουμε να δούμε πως θα γυρίσει από τον πολύ σοβαρό τραυματισμό του, αν και δεν νομίζω να υπάρχει κάποιος που να πιστεύει ότι ο συγκεκριμένος παίκτης μπορεί να καταβληθεί από το οτιδήποτε) , τον Grant Hill και τον Matt barnes o οποίος γυρνάει στην πρώτη του ομάδα μετά από 7(!!) διαφορετικές στην πορεία των ετών. Το μεγαλύτερο στοίχημα βέβαια είναι ο Όντομ ο οποίος και αυτός γυρνάει σε γνώριμα λημέρια μιας και έχει αγωνιστεί μια 4ετία στους clips , πριν αγαπηθεί από το κοινό των συμπολιτών . Ο Λαμάρ λοιπόν, μετά από μια Α-Π-Ο-Γ-Ο-Η-Τ-Ε-Υ-Τ-Ι-Κ-Η σεζον με τους -πρωταθλητές- MAvericks (πέρασε μέχρι και από την D-League !!) , θα προσπαθήσει να αναστήσει την καριέρα του. Αν το καταφέρει οι clippers ισχυροποιούνται ακόμα και για το δαχτυλίδι-λέμε τώρα- .

Κατά τα άλλα ο Paul θα κρατάει την μπαγκέτα εντός παρκέ οδηγώντας την ομάδα από νίκη σε νίκη(αλλά και εκτός αφού το καλοκαίρι γίνεται Free Agent και όσο δεν υπογράφει τόσο οι διοικούντες θα κάθονται σε αναμμένα κάρβουνα , αλλά και το κλίμα πέριξ της ομάδας θα είναι αβέβαιο μιας και ενδεχόμενη φυγή του ρίχνει την ομάδα από contender πρωταθλήματος σε contender....play off) , τον Griffin να προσφέρει απλόχερα θέαμα, λόγω των προσόντων που απλόχερα του χάρισε η φύση με από κοντά τον Jordan, και τους billups-crawford να πυροβολούν από όπου σταθούν . Περιμένουμε να δούμε αν ο Butler θα είναι το ίδιο κομπάρσος με πέρσι , η λογική λέει ότι θα πέφτει και αρκετό rotation μιας και σε όλες τις θέσεις υπάρχει αξιόλογο υλικό, ακόμα και σε αυτή του άσσου, μιας και ο bledsoe έχει δώσει πολύ καλά δείγματα. Συναρπαστική σεζόν προβλέπεται όπως και να έχει και οι clippers υπό προϋποθέσεις είναι ικανοί να την πάνε μέχρι τέλους.



Πρόβλεψη: 52-30
Conference rank: 4
Division rank: 2

Καλό ξεκίνημα για τους Κλίπερς. Το κλειδί θα είναι να επιστρέψει ο Μπίλαπς και να είναι στα αναμενόμενα στάνταρντς του, τότε οι Κλίπερς θα έχουν σίγουρα την καλύτερη τετράδα στο 1-2 στο ΝΒΑ. Το 3 είναι κ αυτό επαρκέστατο, και το μόνο πρόβλημα αυτή τη στιγμή είναι οι ψηλοί του πάγκου. Χόλινς-Τουριάφ-Όντομ έχουν μαζί συνολικά 5.7 πόντους μέσο όρο σε κοντά 40 λεπτά, και αυτό τα λέει όλα. Το Μάρτιν-Έβανς που είχαν πέρυσι μπορεί επιθετικά να προσέφερε τα ίδια ή και λιγότερα, αλλά νομίζω πως ήταν πολύ πιο χρήσιμο. Εν πάσει περιπτώσει όπως και να χει είναι ομάδα που θα τερματίσει στις ψηλές θέσεις της Δύσης, και έχει τους παίκτες να τα καταφέρει και στα πλέι-οφ.

Α και βέβαια:

Καταπληκτικη η αντιμετωπιση απο το Griffin στα double team της ατλαντα..ακομα και ο σοφο μοιαζει κατι σαν ματζικ μπροστα του...

Τι ματζούνι τους δίνουν εκεί στους κλίπερς, και πηδάνε όλοι τους;

Aν μου επιτρέπει ο Δούγκανος, may i post ένα αγαπημένο wallpaper με τον Bled. Του οποίου το επίθετο σε συνδυασμό με την "glove" (hey, GP wazzup?) αμυντική του προσήλωση παραπέμπουν σε μία πολύ συγκεκριμένη, αν και σπάνια χρησιμοποιούμενη στα κλίματά μας λέξη του αλφαβήτου.

Γενικά είναι μια απίστευτη αμυντικά second unit.
Bledsoe σκυλιάζει σε όποιον βρεθεί μπροστά του και μπορεί να βγάλει και θεαματικές φάσεις όπως αυτή, Hill όταν γυρίσει αξιοσέβαστη παρουσία στην άμυνα, Barnes γνωστός, Hollins θα κάνει τα φάουλ του πάντα για να βοηθήσει και είναι και καλός μπλοκέρ, Τουριάφ από πίσω για κάτι πιο ευέλικτο.
Και με όλους αυτούς ο Κρόφορντ βγάζει το βιολί του και σολάρει.

Ο Crawford αρχιζει το νταπα-ντουπα, λες τωρα θα του κλεψουν τη μπαλα, τωρα θα χασει τον ελεγχο, τωρα θα χτυπησει στο ποδι του και θα βγει εξω, δε γινεται τιποτα απ ολα αυτα, σηκωνεται πανω σε αμυνα και σουταρει και λες "καλα, αποκλειεται να μπει αυτο το σουτ" και η μπαλα παιρνει υψος και πεφτει μεσα! Με τι ψυχολογια να επιτεθεις μετα?

Ο Crawford δεν χάνει την μπάλα,αν φαίνεται ότι χάνει τον έλεγχο το κάνει επίτηδες Δεν είναι Westbrook!

O Κρόφορντ κάνει μία κίνηση όπου περνάει την μπάλα πίσω από την πλάτη προσποιούμενος ότι θα πάει προς εκείνη την κατεύθυνση ενώ τελικά βρίσκεται από την άλλη. Άκρως αποτελεσματική.

http://twitter.com/kevinarnovitz/status/272710445926846464

JCrossover

Ειρωνικό. Προσβλητικό. Καλό.

Πάτησαν γκάζι στην 4η περίοδο χτες με τους Jazz και τους ξανακέρδισαν.
Μεγάλο παιχνίδι στο πρώτο κυρίως ημίχρονο από τον Butler με 29 πόντους και 6/6 τρίποντα, και καθοριστικό τον Crawford στην τέταρτη περίοδο.
Από την άλλη, ο Jefferson έκανε ότι ήθελε την άμυνά τους με 30 πόντους, η οποίοι βλέποντας το παιχνίδι, θα μπορούσαν να είναι περισσότεροι, σκόραρε όποτε του έκανε κέφι, αλλά δεν είχε βοήθειες.
Με την ευκαιρία που ξύπνησα 6 το πρωι και δε μπορούσα να κοιμηθώ δηλαδή το είδα .
Ο Crawford πάντως, παίζει το μπάσκετ της ζωής του, και του αφιέρωσα μερικές σειρές.


Ο Jamal Crawford και η δύναμη του αναπόφευκτου.


Δύο παιχνίδια τώρα με Golden State, κάπου θα σπάσει το σερί.

Τα μεγαλύτερα win streaks ΟΑΤ (quaker oats)

Απίστευτο το ότι το πιο πρόσφατο ανήκει στους rockets του '08...

Έπαιζαν μάλιστα με τον Yao τραυματία τότε και τον γεροMutombo (γεροalways) να βγάζει το σερί στο τέλος για αρκετούς αγώνες!

Οι Ρόκετς περισσότερο του 2007 και λιγότερο του 2008 είναι από τις καλύτερες ομάδες όλων των εποχών που δεν έχουν πάρει πρωτάθλημα. Ειδικά η ομάδα που προπονούσε ο Βαν Γκάντι έφτανε σε αποτελεσματικότητα τους Σπερς.

Αυτο το σημερινο αποτελεσμα με το Ορλαντο ηταν περα απο καθε λογικη. Ξερω οτι στο ΝΒΑ ο τελευταιος μπορει να κερδισει τον πρωτο, ολοι μπορουν να κερδισουν οποιοδηποτε ματς, αλλα δεν μπορω να βρω κανενα λογο οι Κλιπερς αυτη την περιοδο να χασουν μεσα στην εδρα τους απο το Ορλαντο αυτης της περιοδου!
Ετσι ειναι ομως. Οταν υπαρχει Νελσονας απεναντι, μεχρι κι ο Κρις Πολ μοιαζει μικρος...

Καθοριστικά λάθη στα τελευταία λεπτά από τους Κλίπερς, ειδικά στην τελευταία επίθεση και άμυνα, αλλά και καταπληκτική εμφάνιση από το Ορλάντο, με πρωταγωνιστές Afflalo και Redick. Ο πρώτος έβαλε πολύ δύσκολα σουτ, και πήρε ένα έμμεσο τρίποντο και ένα έμμεσο τετράποντο σε κρίσιμα σημεία, ενώ ο δεύτερος έβαλε τα δυσκολότερα και κρισιμότερα σουτ, και κυρίως το step-back τρίποντο μετά από προσποίηση που έδωσε στους Magic προβάδισμα τριών πόντων.
Μάλλον κάπου υποτίμησαν τους Μάτζικ οι Κλίπερς, παίζοντας χαλαρά στην 4η περίοδο, και το πλήρωσαν.
Πήγαν χαμένα τα όργια του Γκρίφιν που έκανε τα πάντα στην επίθεση και είχε 30π/8ρ/7ασ. Έβαζε τα σουτάκια του Duncan από μέση απόσταση με ταμπλό, δεξιά χουκ, αριστερά χουκ, fade away με το αριστερό. Όποιος και να ήταν πάνω του, τον έκανε ότι ήθελε. Κι αυτός όμως στο τέλος δεν πήρε προσπάθειες.
Εντύπωση επίσης μου κάνει που δεν παίζει ο Butler καθόλου στο τέλος των αγώνων, νομίζω το τρίποντό του θα βοηθούσε σήμερα.
Ένιγουεη, ματσάρα από το πουθενά.

PS: Vucevic συνεχίζει... 18/15 σήμερα. Love him.

Η εντύπωση που μου δίνουν είναι πως ενδεχομένως να βρίσκονται ένα trade μακριά από τους τελικούς. Το θέμα είναι ποιο trade. Ακούγεται έντονα ο Bledsoe, αλλά εγώ θα προτιμούσα να δοθεί ο Butler. Επέστρεψε ο Hill που μπορεί να παίζει 10-15 λεπτά, και μετά βέβαια υπάρχει ο Barnes που μπορεί να είναι και το steal της χρονιάς. Εάν και όποτε γυρίσει και ο Billups μπορούμε να δούμε άνετα και σχήμα με 3 guard. Πολύ θετικό επίσης ότι ανεβαίνει ο Lamar. Α, φυσικά αυτό που θα πρέπει να αποκτηθεί είναι ένας αναπληρωματικός ψηλός καλύτερος των Turiaf-Hollins.
Φυσικά μπορούν να φτάσουν στους τελικούς και έτσι όπως είναι, εάν οι αντίπαλοι είναι τέτοιοι που δεν θα μπορούν να χτυπήσουν στην αδυναμία τους.

Νομιζω οτι εχουν κανει αρκετες κινησεις σε μικρο διαστημα(απο τη στιγμη που απεκτησαν τον Paul) και αλλη μια ανταλλαγη μπορει να μπερδευε λιγο τα πραγματα. Ειδικα οταν κι ο Billups εχει χασει πολλα ματς φετος και θα χρειαστει χρονο προσαρμογης. Αν παντως πρεπει να γινει trade, κι εγω πιστευω οτι αυτος που περισσευει ειναι ο Butler και οχι ο Bledsoe. Αν ο Odom ηταν ο Odom των Λεικερς, επαιρναν μεχρι και πρωταθλημα. Αλλα δε νομιζω οτι στα 34 πια θα επανελθει ποτε σε αυτη τη φορμα.

Δεν καταλαβαίνω γιατί χρειάζονται μεταγραφική κίνηση, και ποια θα μπορούσε να είναι αυτή στην παρούσα φάση.
Για αναπληρωματικός ψηλός ο Τουριάφ είναι πολύ χρήσιμος στην άμυνα, άρα ίσως κάποιος καλύτερος επιθετικός;
Και ο Butler μπορεί να μην είναι αυτός που ήταν αλλά ποιον καλύτερο μπορούν να ψάξουν χωρίς να χάσουν κάτι που τώρα τους φέρνει στις top ομάδες;

καλυτερα να ειχαν στη θεση του τουριαφ τον κενιον μαρτιν π ειχαν περσι..ειναι πολυ καλυτερος απ το γαλλακι με τη χρυση καρδια..

Ωραίο ντερμπάκι στο LA με τους Κλίπερς να καταφέρνουν να γυρίσουν το ματς από διαφορά 19 πόντων κυρίως λόγω Κρόφορντ,αλλά να μην μπορούν να το κρατήσουν μέχρι το τέλος.

Με αυτό που έκανε ο Ιμπάκα πόνεσε αρκετών η ''οικογένεια'' πέραν του Γκρίφιν!!

Απαραδεκτος ο Ibaka. Καμια δικαιολογια. Σαν ενεργεια το θεωρω χειροτερο απο την περσινη αγκωνια του MWP στον Harden!

Όχι φίλε διαφωνώ,σαν ενέργεια είναι το ίδιο ηθελημένη αλλά το περσινό του Αρτέστ είναι πολύ πιο επικίνδυνο για την υγεία του αντιπάλου.

Εννοειται οτι ηταν πιο επικινδυνη η ενεργεια του MWP. Μονο που δεν τη θεωρω το ιδιο εσκεμμενη. Ο Ibaka εκανε οτι εκανε εν ψυχρω, ο αλλος ενστικτωδως πανω στην ενταση της στιγμης. Τελος παντων, ας μην επανελθουμε στα περσινα. Η ουσια σε αυτο που ηθελα να πω ειναι οτι η ενεργεια του Ibaka ειναι πολυ ασχημη και επρεπε να εχει τιμωρηθει πιο αυστηρα.

Σε ενα πανεμορφο ματς οι Κλιπερς προηγουνται των Λεικερς με 30-25 στο τελος της πρωτης περιοδου.

Πολυ καλος σε αμυνα -επιθεση ο Μπαρνς για τους Κλιπς ενω για τους Λεικερς ο Κλαρκ.

Ημιχρονο Κλιπερς -Λεικερς 56-49.

καταπληκτικη η αμυνα του Μπαρνς πανω στον Κομπι που μπορει να μην εχει σκοραρει αλλα εχει μοιρασει 9 ασιστ.

9 ποντους ο Γκριφιν,καλος ο Μπατλερ.

Απο τους Λεικερς πολυ καλος ο χαουαρντ.

Καλό ματσάκι μέχρι στιγμής. Δυστυχώς πρέπει να πάω για ύπνο γιατί έχω πρωινό ξύπνημα. Η συνέχεια άυριο το απόγευμα.

Ακόμα εδώ είναι αυτός;

νεος moderator ?? που πηγε ο 21 ???φερτε τον πισω ρε αλητες !!!

Τον πάτησε το τραίνο.

ΓΑ ΤΑ ΚΙΑ του LA!

Πραγματικά. Όλη τη σεζόν λόμπες και καρφώματα και αναλύσεις, μέχρι να έρθει ένα Μέμφις και να ψάχνονται όλοι.

Για να μην τους φύγει ο Πολ, που το παλικάρι έχει καταλάβει που έχει μπλέξει, μπορούν να ξεκινήσουν στέλνοντας τον Ντελ Νέγκρο στο ταμείο ανεργείας, και ΟΛΗ την φροντλάιν τους στο trade block. Ασόβαροι τύποι.

Καταρχάς χρόνια πολλά και Χριστός ανέστη σε όλους.


Σε γενικές συμφωνώ με τα περισσότερα.
Ωστόσο είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι πρέπει να εξαιρεθεί ο Griffin. Το λέω αυτό έχοντας δει ολόκληρα το 2ο & το 4ο game της σειράς κ έχοντας ρίξει μια ματιά κ στα υπόλοιπα. Προσωπικά θεωρώ πιο δίκαιο να κρίνω τον Griffin πριν το τραυματισμό του στη σειρά, επομένως θα μιλήσω για τα 4 πρώτα.

Αντιμέτωπος με την καλύτερη front line της λίγκας στα 4 πρώτα games βλέπουμε:
Griffin σε 31mins: 16 pts-46%fg 82%ft-6,2 rebs 2,5 ast 2,7 to
Z-Bo σε 32,5mins: 19,2 pts-56%fg 71%ft-8 rebs 1,2 ast 3 to

Σίγουρα ο Ζάχος ήταν καλύτερος ακόμα κ πριν τραυματιστεί ο Griffin όχι όμως σε τέτοιο βαθμό ώστε να θεωρούμε άχρηστο τον τελευταίο. Ο Randolph έχει δίπλα του ψηλό που μπορεί να δουλέψει για αυτόν είτε ανοίγοντας την ρακέτα με το mid-range shot του είτε δημιουργώντας για/με αυτόν. Αυτό τους δίνει την πολυτέλεια να εναλλάσσονται μεταξύ 4-5 αν αυτό χρειαστεί κάτι που σε καμία περίπτωση δν μπορεί να γίνει με τον DeAndre.

Αυτό που μου μένει ως εικόνα της σεζόν (regular+post) είναι ότι οι Clippers έχουν ωραίο πάγκο λόγω Barnes κ Jamal-όχι όμως τον καλύτερο του nba. Οι υπόλοιποι ρολίστες δεν πρόσφεραν.Εξαίρεση ο Bledsoe που όμως δν μπορεί να βαφτιστεί σουτέρ για να ανέβουν τα λεπτά του. Ακόμα ότι ο Γκρίφιν βελτίωσε βολές,mid-range shot κ άμυνα σε σχέση με πέρσι (ελαφρώς),ο CP3 είναι ο κουμανταδόρος-ηγέτης που περίμεναν να έχουν αλλά το 5άρι παραμένει μεγάλο πρόβλημα. Ο Ντε Αντρέ είναι τόσο άτεχνος που ακόμα και ψηλοί τύπου Πέρκινς(στους Σέλτικς)μου φαίνονται καλύτεροι από αυτόν.Από την θέση 5 πρέπει να ξεκινήσουν οι αλλαγές στους Κλίπερς.

Κάνε το θαύμα σου ρε Sterling μπας και δούμε CP3 στo Dallas.

αποσυρθηκε απ την ενεργο δραση ο μεγαλος γκραντ χιλ....αξιος

μεγαλος παικτης.ειχαν πολυ μεγαλες προσδοκιες οταν ξεκινησε ολοι απο αυτον.κριμα που δεν πηρε ενα πρωταθλημα.

Αν δεν είχε τους τραυματισμούς ίσως να είχε καταφέρει περισσότερα. Μεγάλος παίκτης πάντως.

σημερα πινουμε sprite προς τιμην του...

παρολο που ειχε πολλους σοβαρους τραυματισμους στη καριερα του δεν το εβαλε ποτε κατω και παλεψε να γυρισει σε καλη κατασταση και το καταφερε.

Ακόμα να ανακοινώσουν τον Κάρλ;

Doc δε μας τα λένε καλά

Ο Doc Rivers σε δήλωσή του είπε ότι ο Chris Paul δεν έχει καταφέρει τίποτα στην καριέρα του επειδή δεν έχει κανένα πρωτάθλημα.

Και λέω εγώ. Γιατί για έναν παίκτης να θεωρείται ότι έχει καταφέρει κάτι στην καριέρα του αν μόνο και μόνο έχει πάρει ένα πρωτάθλημα;! Συγκεκριμένα ο Paul έχει καταφέρει πολλά για μένα. Ειδικά πέρυσι που ήταν ο καλύτερος των Clippers στο οργανωτικό και αμυντικό κομμάτι της ομάδας. Αλλά και στην επίθεση δεν πήγαινε πίσω. Υπήρχε μια άψογη συνεργασία ανάμεσα σε αυτόν και τους Jordan και Griffin.

ειναι στη κουλτουρα των αμερικανων. ειναι πολυ ανταγωνιστικοι σα λαος. Ολοι κρινονται εκει απο το τελικο αποτελεσμα στα σπορ. Αν δε παρεις πρωταθλημα σε κνηγαει αυτο παντα. Δεν θεωρεισαι νικητης. Ειδες οτι και ο Paul δε νευριασε ουτε δυσανασχετησε αλλα παραδεχτηκε οτι ο ντοκ εχει δικιο!!
Γενικα στα ομαδικα σπορ θεωρω μεγαλη βλακεια και εντελως αμερικανια να κρινονται παικτες απο τα πρωταθληματα και τους τιτλους. Με αυτο το σκεπτικο ο George Best και ο Χατζηπαναγης και ο Γκαλης που δε πηραν ευρωπαικα ειναι παλτα... Δεν ειναι ουτε γκολφ ουτε τενις. που και στα ατομικα ακομα αν ενας παικταρας τυχει να παιζει σε μια εποχη που δεν εχει αλλους παικταραδες θα σαρωσει. Πχ. ο φεντερερ για μια τριετια που ηταν μονος σαρωνε . μολις εμφανιστηκε ο ραφα του εκλεψε πολλα γκραν σλαμ στο χωμα αρχικα και στη συνεχεια σε ολες τις επιφανειες και μετα μολις ηρθε και ο τζοκο εκλεψε και αυτος μερικα κ.ο.κ. Ακομα και στα ατομικα λοιπον τα πρωταθληματα δεν ειναι απολυτα συγκριτικο επιτυχιας τα πρωταθληματα μερικες φορες ,ειδικα αν συγκρινεις παικτες διαφορετικων εποχων. Ποσο μαλλον στα ομαδικα σπορ. Αν εισαι στη καταλληλη ομαδα τη καταλληλη στιγμη θα παρεις κουπα. Ποσες κουπες πηρε ο τζορνταν χωρις φιλ τζακσον και σκοτι. ποσες κουπες πηρε ο σακ χωρις κομπε φιλ τζακσον γουεην πατ ραιλι? ποσες κουπες θα ειχε ο φιλ τζακσον αν προπονουσε τους μαβερικς της δεκαετιας του 90? Πχ στα γκαρντ στους λεικερς του 2000 ηταν κομπε ,brian shaw ,derek harper και ντερεκ φισερ. ποσες ομαδες στην ιστορια ειχαν τετοιο κουαρτετο γκαρντ? και Ζεν Μαστερ στο παγκο...

Δεν διαφωνώ με το γενικότερο πνεύμα του post σου αλλά η τετράδα που αναφέρεις δεν βλέπω τι το ιδιαίτερο έχει. O Brian ο Shaw δεν ήταν ποτέ του τίποτα το αξιοσημείωτο πόσο μάλλον στα 33 του, ο Ron Harper (όχι ο Derek) βρισκόταν στα 36 του, ο Bryant ακόμα άγουρος (ανέβαινε ακόμα και σε πραγματικά επίπεδα Kobe άρχισε να πλησιάζει από την επόμενη σεζόν) κι ο Derek Fisher απλά ένας (αρκετά χρήσιμος όσο γινόταν εμπειρότερος με τα χρόνια) ρολίστας.

Δεν ήταν ότι το πανίσχυρο back court τους οδήγησε στο πρωτάθλημα, απλά αυτοί (κυρίως ο νεαρός Kobe δηλαδή) συν τον Glen Rice στήριζαν τον αφιονισμένο τότε Shaq. Την επόμενη σεζόν ήταν ισχυρότεροι στα guards αφού εκτός από την προσθήκη του Isaiah Rider, ο Bryant τότε άρχισε να εδραιώνεται ως κυρίαρχος παίκτης.

Τέλος πάντων η καλύτερη 4αδα guards που θυμάμαι είναι αυτή των Suns το 98. Με τον Rex Chapman (ως πρώτο σκόρερ της ομάδας τότε μάλιστα) να συμπληρώνει τους K. Johnson, Kidd και Nash. Τρείς από τους εννέα πρώτους στην ιστορία του ΝΒΑ σε μ.ο. assists μαζί, κανείς τους στο peak του μεν αλλά όλοι σε πολύ καλό επίπεδο.

O Φι Τζακσον τότε ήθελε και τον Pippen ο οποίος προφανώς σε μεγάλο βαθμό θα χρησιμοποιείτω ως Point forward.

Ο Buss όμως είχε ήδη δώσει αρκετά για το ροστερ και χρυσοπλήρωσε και τον Τζακσον με 6 εκ τη χρονιά και δεν είχε τη διάθεση να φορτωθεί άλλο ένα βαρύ συμβόλαιο.

Τελικά Harper Shaw Fox Horry ήταν αυτοί που πέρα απο τους Shaq Kobe Rice έκαναν το κομμάτι τους και η ομάδα κατέληξε στο 3-peat και ο Pippen κατέληξε ως μεγάλος αντίπαλος στο Portland.

Συμφωνώ για τους Suns. Όσον αφορά σε επίπεδο ιστορίας ΝΒΑ σαφώς και μπορεί να αναφέρει κανείς και τη 4αδα Cousy-Sharman και KC Jones-Sam Jones στις αρχές της δεκαετίας του 60 για τους Celtics. Την οποία βέβαια δεν είχαμε την ευκαιρία να την παρακολουθήσουμε ούτε ελάχιστα.

πω πως ξεχασα τον Rice... και Glen Rice. B Shaw μπουμπουνισε τα τριποντακια με το πορτλαντ και ηταν παικτης που συνεργαζονταν με το σακιλ με κλειστα ματια. Και ο Ηarper πολυτιμη βοηθεια στα κρισιμα. Ηταν ομαδαρα τι να λεμε. Νομιζω οτι σε αυτη την ομαδα οποιοσδηποτε μεγαλος σεντερ θα κερδιζε κουπα χωρις αυτο να θελω να μειωσω την επικη εκεινη σεζον του σακιλ που διελυσε αμυνες συστηματα ηταν αυτοματο νταμπλ τημ και τριπλ τιμ κτλπ