(μεταφορά από άλλο τόπικ: )
Για τη διαφήμιση του Johny που αναφέρθηκε νωρίτερα...τόσα χρόνια που έχω φάει μπροστά στην τηλεόραση (= διαφημίσεις...ώρες ώρες είναι πιο ενδιαφέροντες από τις ίδιες τις εκπομπές) έχω καταλάβει τα εξής:
Όταν μία διαφήμιση, δεν καταλαβαίνεις περί τίνος πρόκειται, τότε είναι για ποτό.
Όταν έχεις πολλά πλάνα από οικογένειες, παιδικές αναμνήσεις, απέραντο γαλάζιο κι άσπρα πλάνα, τότε είναι διαφήμιση γιαουρτιού.
Αν δεν έχει άσπρα πλάνα, τότε είναι διαφήμιση έτοιμων σφολιατοειδών φαγητών.
Όταν όλοι χαμογελάνε σαν μ###κες ή σαν να μόλις έχουν πάρει το τηλέφωνο της Μπελούτσι, τότε είναι διαφήμιση για δάνειο ("
Να απαγορευτούν τώρα,όλες οι διαφημήσεις για παντώς είδους δάνεια." που λεει και ο Kef....δίκιο έχει).
Αν έχει ροκ γρήγορη μουσική, ταχύτατα κουνημένα πλάνα και ενίοτε σεξουαλικά υπονοούμενα, τότε είναι για αμάξι.
Αν έχει καλλίγραμες γυναίκες, τότε είναι για φαΐ διαίτης (από παγωτό μέχρι γιαούρτι).
Αν αυτές οι γυναίκες είναι γυμνές, τότε είναι για ινστιτούτο αδυνατίσματος.
Μπορείτε να συμπληρώσετε κι εσείς.