Εννοειται πως ο Chauncey ειναι καλυτερος,ελα τωρα ρε ΝΒΑερ που καταλαβες οτι ειναι καλυτερος ο Πολ?

Οπως ειπα κ μενα μ'αρεσει πολυ ο Πολ.Για να φτασει ομως τον Κιντ θελει πολλα ψωμια ακομα. Στην συγκριση με τον Μπιλαπς δεν στεκομαι τοσο στο ταλεντο.Ειμαι σιγουρος οτι τα επομενα 3 χρονια θα τον εχει ξεπερασει,αν δεν το'χει κανει ηδη,αλλα στο "ειδικο βαρος"..Δηλαδη εμπειρια,χαρακτηρα..
Πολυ πιθανο.Αλλα οταν παιζεις εναν ολοκληρο χρονο ετσι στην ομαδα σου,και αντιμετωπιζεσαι κ ετσι απ'τα ΜΜΕ δεν ειναι κ ευκολο να το κανεις πραξη στο παιχνιδι.. Επισης στο "κουμανταρει" δεν εννοουσα να "συμμαζευει-συγκρατει" αλλα να οργανωνει..να ειναι ο μαεστρος της ομαδας! Ο Πολ ειναι οντως καλος οργανωτης αλλα περσι δεν ηταν ετοιμος για να ειναι βασικος πλευ της Εθνικης Αμερικης κ σε αυτο το επιπεδο,με τοση ψυχολογικη πιεση.Αυτο εννοω.

Λοιπον,κοιταξτε λιγο την ομαδα(εννοειτε dream team) που ειχε η ΗΠΑ το 2003 στα προκριματικα για τους Ολυμπιακους και δειτε και τα αποτελεσματα των αγωνων....Τα σχολια δικα σας...

NAME G/S FGM-FGA PCT 3PM-3PA PCT FTM-FTA PCT REB/AVG PTS/AVG AT BK ST
Duncan 9/9 54- 89 .607 0- 2 .000 32- 37 .865 72/ 8.0 1440/ 15.6 31 14 7
Carter 1-/ 3 48- 75 .640 14- 31 .452 16- 20 .800 24/ 2.4 126/ 12.6 14 1 11
Iverson 8/8 41- 73 .562 15- 28 .536 17- 21 .810 20/ 2.5 114/ 14.3 30 2 13
O'Neal 10/10 43- 69 .623 0- 1 .000 26- 34 .765 62/ 6.2 112/ 11.2 24 12 6
Allen 10/2 40- 69 .580 16- 29 .552 10- 12 .833 31/ 3.1 106/ 10.6 22 0 6
McGrady 7/7 37- 68 .544 8- 19 .421 6- 15 .400 20/ 2.9 88/ 12.6 21 4 9
Bibby 10/ 0 29-48 .604 16- 28 .571 13- 16 .813 21/ 2.1 87/ 8.7 48 2 15
Brand 10/ 1 26-43 .605 0- 0 .--- 20- 33 .606 39/ 3.9 72/ 7.2 9 5 8
Martin 10/ 0 25- 57 .439 1- 2 .500 11- 20 .550 40/ 4.0 62/ 6.2 16 9 9
Collison 8/ 0 15- 20 .750 2- 2 1.000 7- 13 .538 15/ 1.9 39/ 4.9 9 1 0
Jefferson 10/ 0 13- 36 .361 0- 3 .000 11- 16 .688 17/ 1.7 37/ 3.7 19 2 5
Kidd 10/10 13- 36 .361 2- 13 .154 6- 7 .857 27/ 2.7 34/ 3.4 50 3 12

USA 10 384-683 .562 74-158 .468 175-244 .717 388/38.8 1017/101.7 293 55 101
OPP. 10 255-669 .381 87-215 .363 120-166 .723 275/27.5 708/ 70.8 142 17 74

Head Coach: Larry Brown, Philadelphia 76ers
Assistant Coach: Gregg Popovich, San Antonio Spurs
Assistant Coach: Oliver Purnell, Clemson University (SC)
Assistant Coach: Roy Williams, University of North Carolina
Team Physician: Sheldon Burns, Minnesota Timberwolves
Team Physician: Tony Daly, Los Angeles Clippers
Athletic Trainer: Will Sevening, San Antonio Spurs
AthieticTrainer: Tim Walsh, New Jersey Nets

MEN'S TOURNAMENT OF THE AMERICAS -- 2003

San Juan, Puerto Rico
August 20-31, 2003



--------------------------------------------------------------------------------

It was a clean sweep of its goals. The 2003 USA Basketball Men's Senior National Team finished a perfect 10-0, won the gold medal at the FIBA Americas Olympic Qualifying Tournament in San Juan, Puerto Rico, and most importantly, qualified the USA men for the 2004 Olympics.



2003 USA FIBA Americas Men's Olympic Qualifying Team

--------------------------------------------------------------------------------


2003 USA RESULTS (10-0)


USA 110 Brazil 76
USA 111 Dominican Rep. 73
USA 98 Venezuela 69
USA 113 Virgin Islands 55
USA 111 Canada 71
USA 84 Argentina 86
USA 96 Mexico 69
USA 91 Puerto Rico 65
USA 87 Puerto Rico 71
USA 106 Argentina 73

2003 FIBA AMERICAS OLYMPIC QUALIFYING FINAL STANDINGS
1. USA (10-0)* 6. Venezuela (4-4)
2. Argentina (6-4)* 7. Brazil (3-5)
3. Puerto Rico (6-4)* 8. Dominican Rep. (2-6)
4. Canada (5-5) 9. Uruguay (0-4)
5. Mexico (4-4) Virgin Islands (0-4)
*Qualified for the 2000 Olympics


"We just wanted to play the right way. Show everybody we could play as a team and we could do the things that all the European and international teams do. We wanted to go from an all-star team to a team," said USA head coach Larry Brown, who will also serve as head mentor of the 2004 U.S. Olympic Team and who has now compiled a spectacular 43-3 record as a member of USA coaching staffs.

The United States got off to an impressive start when it opened preliminary round play on Aug. 20 facing South American and Pan American Games champ Brazil and behind 17 points from Tim Duncan and Elton Brand posted a 110-76 victory. Tracy McGrady scored 17 as the U.S. posted a 111-73 win over the Dominican Republic, and McGrady scored 16 in the USA's 98-69 win against Venezuela. Allen Iverson led the scoring effort with 17 points in the United States' 113-55 lopsided decision against the Virgin Islands.

Opening the second round versus Canada, Iverson scored 28 and shot 10-for-13 from hte field and was 7-for-8 from 3-point as the U.S. rolled to a 111-71 win. In the much anticipated game with Argentina, the team that ended the U.S. senior team's 58-game win streak with an 87-80 win in the 2002 World Championship play, Jermaine O'Neal finished with 22 points and 10 rebounds as the U.S. prevailed with a 94-86 victory. Behind identical 16 point efforts from Duncan, the USA closed out second round play with a 96-69 winning effort against Mexico and a 91-65 win over host Puerto Rico

Advancing to the medal round semifinals, the U.S. met Puerto Rico for the second time in three days and the outcome in the semis was very similar to the teams' first meeting as the USA behind 15 points from Ray Allen recorded an 87-71 victory and qualified itself for the 2004 Olympics. Facing Argentina for the second time, this time for the gold medal, Duncan posted 23 points and 14 rebounds as the Americans finished the tournament in spectacular fashion, recording a
106-73 win to claim the gold and finish 10-0.

Duncan and USA frontcourt mate O'Neal were both named to the five-member all tournament team, joining Canada's Steve Nash, and Argentina's Adres Nocioni and Emanuel Ginobili. Nash was voted the tournament's Most Valuable Player by the media.

The USA showing in San Juan was a team effort that saw six of the squad's 12 players finish averaging in double digits in scoring. The USA was led by center Duncan, who averaged team highs of 15.6 ppg. and 8.0 rpg., Iverson posted 14.3 ppg., while Vince Carter and McGrady each accounted for 12.6 ppg., O'Neal added 11.2 ppg. and 6.2 rpg., and Allen finished averaging 10.6 ppg. Kidd and Bibby led the USA in assists, averaging 5.0 apg. and 4.8 apg., respectively.

It wasn't entirely smooth sailing for the USA club. First, Kobe Bryant was forced to withdraw from the USA team prior to the start of its training after he underwent knee and shoulder surgeries. The USA named Carter to replace him on the roster. Then veteran Karl Malone was lost for the tournament three days into the team's training after the death of his mother. Martin was added to the roster on Aug. 19 replacing Malone.

Injuries forced some juggling too. McGrady, who at the time ranked as the USA's leading scorer, missed three-and-a-half games because of a back woes. McGrady sat out the second half of the Virgin Islands game because of a tight back, and missed the USA's next three games. He returned for the Aug. 28 Puerto Rico game. Iverson, the USA's leading scorer after eight games at 14.3 ppg., missed the USA's final two games because of a sprained right thumb which was suffered in the first half of the Aug. 28 Puerto Rico game.

The U.S. compiled impressive statistics during the 12-day tournament. Averaging 101.7 points a game, and an amazing 29.3 assists a game, the U.S. owned a 30.9 average margin of victory through its 10 wins. The USA shot 56.2 percent from the floor, an outstanding 46.8 percent from 3-point, and outrebounded its opponents by 11.3 rebounds a game. The USA opponents averaged 70.8 ppg., and shot just 38.1 percent overall, including 36.3 percent from three. The USA as a team ranked first in seven of nine statistical categories. The Americans finished tops in scoring offense (101.7 ppg.), scoring margin (+30.9 ppg.), field goal percentage (.562), 3-point field goal percentage (.468), scoring defense (70.8 ppg.), defensive field goal percentage (.381) and rebounding margin (+11.3). The USA also ranked seventh in free throw percentage (.717) and fifth in 3-point field goals made per game (7.40).

Host Puerto Rico earned the third and final 2004 Olympic qualifying invite with a 79-66 victory over Canada in the bronze medal game.

usabasketball.com

Νομίζω το score είναι ανάποδα.
Ο Kobe Bryant πάντως είναι στην 17άδα για τους φετινούς προολυμπιακούς.

Ξεχασα να το διορθωσω!Το ειχαν κανει λαθος απο το site.
94-86 ειναι το σωστο αποτελεσμα!Νικη της Αμερικης βεβαια...

Η 17αδα φαινεται πολυ καλη... Ο Γουειντ ειναι εξω λογω του τραυματισμου του,αλλα κατα τα αλλα δειχνει οτι οι Αμερικανοι δεν αστειευονται πια...
Μου κανε εντυπωση οτι καλεσαν τον Ντιουραντ,αλλα ειναι συνηθησμενο φαινομενο τωρα που το ξανασκεφτομαι,αφου και στην Αθηνα ειχαν τον Οκαφορ,και περυσι στην προετοιμασια αν δεν κανω λαθος τον Οντεν,ο οποιος φετος μαλλον θα απεχει λογω του προβληματος στις αμυγδαλες...

Οι 17αδα ειναι:Carmelo Anthony (Denver Nuggets); Shane Battier (Houston Rockets); Chauncey Billups (Detroit Pistons); Chris Bosh (Toronto Raptors); Kobe Bryant (Los Angeles Lakers); Tyson Chandler (New Orleans Hornets); Kevin Durant (Seattle SuperSonics); Kirk Hinrich (Chicago Bulls); Dwight Howard (Orlando Magic); LeBron James (Cleveland Cavaliers); Jason Kidd (New Jersey Nets); Mike Miller (Memphis Grizzlies); Tayshaun Prince (Detroit Pistons); Michael Redd (Milwaukee Bucks); J.J. Redick (Orlando Magic); Amaré Stoudemire (Phoenix Suns); and Deron Williams (Utah Jazz).

Για να δουμε...

Η Εθνική Αμερικής πρέπει να κάνει ότι κάνουν και οι υπόλοιπες χώρες: Να παίρνει τους καλύτερους παίχτες από τις καλύτερες ομάδες. Παίχτες οι οποίοι ξέρουν πως να κερδίζουν και να μη δέχονται την ήττα. Ακόμα χρειάζεται σωστή προετοιμασία και διδασκαλία του τρόπου που παίζουν οι άλλες ομάδες. Οι εποχές που οι Αμερικάνικες ομάδες διέλυαν στο χαλαρό τους αντιπάλους τους έχουν περάσει και δεν ξανάρχονται. Aν θέλουν να ξαναπάρουν πρώτη θέση θα πρέπει να συμπεριφέρονται ως ομάδα στα πάντα. Στην προπόνηση, στην προετοιμασία, κατα τη διάρκεια του αγώνα. Παίχτες και προπονητικό επιτελείο. Αν όχι, το επόμενο στραπάτσο είναι κοντά.

Με καλαθι του Κομπι νικησε η usa blue την usa white(105-104) στο φιλικο παιχνιδι που επαιξαν μεταξυ τους.Οι ομαδες χωριστηκαν ως εξης:

usa white:Prince (6 p,5 reb),M.Miller(22p,8-19 fg,5-15 3p),Bosh(13 p,12 reb),Kidd(7 ass,6 reb),James(18 p,8-19 fg,7 to,3 blk),Howard (21 p,9-9 fg,9 reb),Redd(17 p,4-11 3p),Billups(9 ass),Battier(3 blk,3 stl)

usa blue:Bryant(26 p,6 stl,4-9 3p),Anthony(28 p,3 stl,8 reb,11-24 fg),Stoudemire(12 p,13 reb),Williams(13 ass,6 p),Chandler(13 reb,2 blk),Durant(22 p,9-14 fg,4 stl),Hinrich(4 p),Redick (2p)

Εντυπωσιακη εμφανιση απο τον Ντιουραντ...
Για να δουμε,με αυτο το ροστερ η Αμερικη μπορει ανετα να παρει το χρυσο στο Πεκινο αν ολα εξελιχθον φυσιολογικα...

Κάποιος να του πει να σουτάρει λιγότερο...15 3ποντα???Μάλλον ρίχνει ότι προλάβει γιατί λογικά θα κοπεί...

Ο Μιλερ δεν κοβεται με τιποτα φιλε...
Απο την αρχη ηθελαν στην ομαδα καποιους παικτες σουτερ για να μπορεσουν να ανταποκριθουν στο international basketball ακομη καλυτερα και ο Μιλερ ειναι ενας απο αυτους...

Οσο για τα 15 τριποντα,οντως ειναι πολλα...

o miller θα κοπει. αν οχι για τους παναμερικανικους τοτε σιγουρα για την ολυμπιαδα. μην ξεχνατε οτι 1)γυριζουν καποιοι τραυματιες του χρονου ενω επισης καποιος απο την περσινη ομαδα θα πρεπει να κοπει για να μπει ο μπριαντ σιγουρα(+ μπιλαπς κιντ) .δεν βλεπω πουθενα χωρο για τον κυριο μαικ

άντε να σοβαρευτεί η ομαδάρα γιατί έχω ξενερώσει με τις απανωτές σφαλιάρες. Θυμάμαι παλιά μεγαλεία που κάθε ομάδα πάλευε να χάσει με κάτω από 40 πόντους και το θεωρούσε κατόρθωμα.

Μπορουμε να περιμενουμε ενα χρονο για να μαθουμε τη τελικη απαντηση αλλα εγω πιστευω οτι δεν θα κοπει...Τοσο απλα...

από τα τρία πάλι το μακρύτερο θα πάρουν


άλλαξαν οι εποχές φίλε μου

Γελα, γελα, αλλα στις 24 Αυγουστου του 2008 στο υπογραφω οτι θα γελαω εγω!!!!!

Φυσικά για να γίνει μέλος της ομάδας ο Μίλλερ θα πρέπει να μείνει κάποιος έξω. Και αυτός ο "κάποιος" είναι ο λόγος που δεν νομίζω να μπεί ο Μίλλερ στην ομάδα.
Που εδώ που τα λέμε, σιγά τον Μίλλερ. Εκτός από το πολύ καλό του σουτ (άντε και στην άμυνα) δεν έχει να προσφέρει κάτι το ιδιαίτερο.


Και επειδή κάπου διάβασα ότι η Αμερική χρειάζεται έναν σουτέρ... Η Αμερική έχει ήδη στο ρόστερ της πολύ καλούς σουτέρ. Get οver it επιτέλους.



Tώρα μου ήρθε μια καλή ατάκα αλλά θα θιχτείς πάλι.

ε ΔΕΝ γίνεται, μια φόρα στα 10 χρόνια θα κερδίζουν και οι αμερικάνοι, να χαίρονται και αυτοί λιγάκι

ΠΡΕΠΕΙ...

(πλιζ ελλατωστε τα ποστ μιας λεξης με 15 εμοτικονς... )

DONE

και γιατί δεν τι λές; με φοβάσαι πολύ όταν θίγομαι;
πάντως βλέπω ότι εσύ θίγεσαι πάρα πολύ όταν γράφονται αλήθειες για την USA

μην στεναχωριέσαι πάντως, κάπιοα στιγμή θα κερδίσουν και αυτή χρυσό, τί διάολο καποτε θα γίνει και αυτό

Να πουμε μονο οτι ο Κιντ που ειναι στην ομαδα ειναι ακομα αηττητος με την φανελα των ΗΠΑ.(και ο Καρτερ φυσικα δεν εχει χασει ματς ακομα αλλα δεν ειναι στο τιμ φετος)

ναι και ο παπαγιάννης στην εθνική ελλάδος έχει 1/1

Ποιά αλήθεια γράφτηκε και ειδικά από εσένα ?

Υ.Γ. Μάθε να ξεχωρίζεις το "θίγομαι" από το "έχω διαφορετική άποψη".


Μιλάς λες και έχει πάρει η Ελλάδα χρυσό σε παγκόσμιες διοργανώσεις. Αλλά μην στεναχωριέσαι ούτε εσύ, "καποτε θα γίνει και αυτό" ε ?

η αμερική είσαι ρε...

+1

Άντε να δεχτώ ότι ο Κόμπι είναι καλύτερος του Ντρέξλερ (αν και διαφώνώ, αλλά είναι συγκρίσιμοι). Ο Άιβερσον στο μόνο πράγμα που έχει ξεπεράσει το μεγάλο Κλάιντ είναι στο οτί σουτάρει 100 σουτ ανά αγώνα. Ο Κιντ είναι παιχτούρα αλλά κατώτερος του ρέκορντμαν στις ασίστ. Ο Ντερόν Γουίλλιαμς σε 20 χρόνια θα αναφέρεται σαν ένας απλά καλός παίχτης. Ο Λεμπρόν δεν έχει ούτε το σουτ του Πίππεν, ούτε το μυαλό του. Ο Κρις Μάλιν ήταν μια μπασκετική ιδιοφυία. Απίστευτος σκόρερ, πασέρ. Και μην ξεχνάμε ότι έπαιζε με Σπρίουελ και Χάρνταγουέι αλλιώς θα σκόραρε περισσότερο. Μου τη σπάει και εμένα το κόλλημα με παλιούς παίχτες σε οποιοδήποτε άθλημα, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση, το ΝΒΑ έχει παρακμάσει. Αυτό όμως είναι απολύτως λογικό γιατί όταν είσαι κορυφή για 40 χρόνια κάποια στιγμή θα έρθει και η ύφεση. Στο μέλλον βέβαια το ΝΒΑ θα ξεφύγει πάλι.

Kαι ατομικά και ομαδικά, ο Κόμπι έχει ξεπεράσει εδώ και χρόνια τον Ντρέξλερ.


Ο Άιβερον υπερέχει με διαφορά στο σκοράρισμα και στις ασσίστ (τον θεωρώ καλύτερο πασέρ από τον Κλάιντ) καθώς και σαν ηγέτης. Στο μόνο που υπερέχει ο Ντρέξλερ είναι στα ριμπάουντ και αυτό είναι φυσιολογικό. Επίσης δεν θεωρώ τον Ντρέξλερ καλύτερο αμυντικό.


Ένας βασικός λόγος που ο Στόκτον είναι ρέκορντμαν είναι ότι είχε δίπλα του και έναν μεγάλο σκόρερ όπου οι μισές πάσες πήγαιναν σε αυτόν. Και γενικά ο Στόκτον είχε καλύτερους συμπαίκτες από τον Κιντ. Μία ματιά να ρίξεις στο ρόστερ των Νετς τα δύο χρόνια που πήγαν στους τελικούς θα καταλάβεις.
Επίσης δεν θεωρώ ικάνο τον Στόκτον να κάνει ότι έκανε ο Κιντ στους Νετς όταν πρωτοπήγε.


Μα αναφέρεται ήδη σαν ένας από τους 10 (αν όχι 5) καλύτερους PG του ΝΒΑ. Ένας παίκτη που είναι μόνο 22, φτάνει την ομάδα του (όχι μόνος του βέβαια) στους τελικούς της πολύ ισχυρής Δύσης και απέναντι στην καλύτερη άμυνα έχει 26π με 52% και σχεδόν 8 ασσίστ μ.ο. μόνο "απλά καλός" δεν είναι.


Τα ποσοστά ευστοχίας είναι σχεδόν ίδια, με τον Λεμπρόν να παίρνει αρκετά παραπάνω σουτ.
Όσο για το μυαλό, γενικά έχω παρατηρήσει ότι σε αυτό το τομέα υπάρχει μία υποτίμηση προς τον Λεμπρόν Τζέιμς. Παραβλέπεται όμως ότι κάθε φορά στο παρκέ τα κάνει όλα και πως μπορεί να δώσει την νίκη στην ομάδα του φτιάχνοντας φάσεις για τους συμπαίκτες του αποδεικνύντας το πόσο έξυπνος είναι.


Ακριβώς ότι και ο Πιρς. Δεν βρίσκω κάποια διαφορά (ίσως στις πάσες αλλά και πάλι όχι τόσο ώστε να βάλω τον Μάλλιν πάνω από τον Πιρς).


Δεν έπαιζε πάντα με τους Σπρίουελ και Χάρνταγουει. Και πιο πριν από αυτούς οι 26 πόντους μ.ο. ήταν το ανώτερο. Παραπάνω δεν πάει.


Το ΝΒΑ δεν έχει παρακμάσει σε κανέναν τομέα. Όλα είναι ίδια. Ίσως να φαίνετε ότι έχει παρακμάσει λόγω των αποτυχίων στις διεθνείς διοργανώσεις αλλά δεν είναι έτσι.

Το ΝΒΑ εχει παρακμασει στον τομεα: Μη-αμερικανοι.
Καθε Ευρωπαιο-Ασιατο-Αφρικανο-Βραζιλιανο-Αργεντινος που επιασε στα χερια του μπαλα μπασκετ, θελει να ερθει στο ΝΒΑ και ΕΡΧΕΤΑΙ και ΠΑΙΖΕΙ ΚΙΟΛΑΣ!
Παλαιοτερα μονο ηθελαν....

Νοβιτσκι, Γκασολ και ΣΙΑ δινουν. Οι αλλοι παιρνουν απο το ΝΒΑ.....

Mερικές ενστάσεις:



Ο Άιβερσον είναι καλύτερος σκόρερ, αλλά όχι στο βαθμό που δείχνουν τα νούμερα, ιδίως λόγω των ποσοστών ευστοχίας του (που βελτιώθηκαν πάντως τα τελευταία 2 χρόνια). Αν δηλαδή ο Ντρέξλερ είχε το ελεύθερο να παίρνει αναλόγως πολλά σουτ, τα νούμερά του θα ήταν συγκρίσιμα. Επίσης, ο Κλάιντ ήταν απ'τους καλύτερους SG πασέρ στην ιστορία.
Τώρα, σαν αμυντικοί, ποτέ δεν έδωσαν το 100%. Και οι 2 είχαν σαν καλύτερο σημείο την κάλυψη διαδρόμων και τα κλεψίματα, με τον Άιβερσον να υπερέχει λίγο. Αλλά στην άμυνα 1 με 1 σε κατάσταση σουτ, το μέγεθος του Ντρέξλερ του δίνει το προβάδισμα. Είναι πολύ πιο εύκολο να σουτάρεις πάνω απ'τον Άιβερσον.



Οι άμυνες δυστυχώς δεν είναι ίδιες. Όχι φυσικά γιατί δεν μπορούν να παίξουν οι ΝΒΑερς άμυνα, αλλά γιατί δεν επιτρέπεται απ'τους κανονισμούς. Όπως άλλωστε ανακαλύπτουν (και αποκαλύπτουν) οι ρούκις, στο ΝΒΑ δεν επιτρέπεται να παίζεις με τα χέρια σχεδόν καθόλου άμυνα.



Ούτε ο Πίπεν είχε ποτέ σταθερά καλό μακρινό σουτ. Επίσης, αμφισβητήθηκε ο βαθμός των ηγετικών ικανοτήτων του. Το ίδιο και του Λεμπρόν, ο οποίος όμως είναι νεότερος και έχει μερικά παιχνίδια που πήρε πάνω του σε βαθμό που λίγοι στην ιστορία έχουν κάνει.

εγω ειμαι της αποψης οτι το nba δεν εχει παρακμασει...αλλα οτι οι ευρωπη εχει ανεβει επιπεδο..
κ αυτο φαινεται απο τους ευρωπαους που φευγουν για nba...απλα πολλοι δεν πιανουν γιατι ακομη υπαρχουν προπονητες (βαν γκαντι) που ειναι κολλημενοι κ δεν δινουν αναλογες ευκαιριες σε παιχτες που εχουν....ποσοι ειναι αυτοι που πιστευουν πως οι σπανουλης κ γιασικεβιτσιους δεν κανουν για nba??????

Θα το ελεγα για τις χειροτερες αμυνες, αλλα δεν το ειπα γιατι μπορει να μην θεωρηθει σημειο παρακμης καθως παιζοντας χειροτερη αμυνα, βοηθαει στο να εχουμε καλυτερες επιθεσεις και αρα θεαματικοτερο μπασκετ και αρα οχι σημειο παρακμης....

που ειναι οι χειροτερες αμυνες...?? ξεχναμε τις εποχες που καθε υπηρχαν παιχτες με μεσο ορο 50 ποντους? (τσαμπερλεν)...απλα οι αμυνες απο περιοδο σε περιοδο αλαζουν αλλα κ απο ομαδα σε ομαδα....αλλες ομαδες μπορει να μη εχουν αμυνες φοβερες αλλα εχουν επιθεσεις(ΣΑΝΣ)...ομως...οι τελευταιες κατακτησεις nba εχουν παει σε ομαδες με πρωτο στοιχειο στο παιχνιδι την αμυνα τους....ΣΠΕΡΣ-ΠΙΣΤΟΝΣ...οι οποιες ομαδες ειχαν αμυνες που σπαγανε κοκκαλα...!!!

Aυτό μπορώ να το δεχτώ, αλλά με έναν όρο: Να παίζουν ΝΒΑερς και "διεθνείς" υπό τους ίδιους κανονισμούς. Όχι να έχουν το δικαίωμα μόνο οι διεθνείς να σκληραγωγούνται στις άμυνες και μετά, στα μεταξύ τους παιχνίδια, να το παίζουν ανώτεροι αμυντικοί και σκληρότεροι στο παιχνίδι τους.
Όταν λειτουργήσουν οι ίδιοι κανόνες στο παγκόσμιο μπάσκετ γενικότερα, χωρίς εξαιρέσεις, τότε θα δούμε πιο αντικειμενικά προς τα πού βαδίζουμε.



Καταρχάς, δεν ήταν παίκτες. Ένας ήταν, τη στιγμή που οι υπόλοιποι είχαν πολύ πιο γήινα νούμερα (αν και αν έπαιζαν όπως παίζουν κάποιοι σήμερα, θα φούσκωναν περισσότερο τα νούμερά τους). Κατά δεύτερον, σημασία είχε και το γεγονός ότι το παιχνίδι παιζόταν σε πιο γρήγορο τέμπο τότε, οπότε οι άμυνες, ακόμη κι αν ήταν καλές, δεν φαίνονταν εύκολα.



Προσωπικά, θεωρώ ότι μεγαλύτερο ρόλο παίζει η ισορροπία σε ένα επίπεδο άνω του μέσου όρου. Σύμφωνα με μια έρευνα που έγινε σχετικά πρόσφατα, οι πρωταθλητές του ΝΒΑ από το 1980 και μετά (αν θυμάμαι καλά τα έτη) είχαν κατά μέσο όρο την 6η υψηλότερη αμυντική, αλλά και την 5η υψηλότερη επιθετική αξιολόγηση στο πρωτάθλημα.

(Quote)Kαι ατομικά και ομαδικά, ο Κόμπι έχει ξεπεράσει εδώ και χρόνια τον Ντρέξλερ.(quote)

Ο Ντρέξλερ έκανε απίστευτους τελικούς το 1995 και ήταν 33 χρονών. Μέχρι ν' αποσυρθεί έκανε αρκετά καλές χρονιές και δεν έπεσε ποτέ κάτω από τους 18 πόντους μ.ο. παρόλο που είχε συμπαίχτες τους Χακίμ και Μπάρκλεϊ, παρόλο που οι αθλητικές του ικανότητες τον είχαν εγκαταλείψει. Θέλω να δω τον Κόμπι στα 32+ πως θα παίζει.


(quote)Ο Άιβερον υπερέχει με διαφορά στο σκοράρισμα και στις ασσίστ (τον θεωρώ καλύτερο πασέρ από τον Κλάιντ) καθώς και σαν ηγέτης. Στο μόνο που υπερέχει ο Ντρέξλερ είναι στα ριμπάουντ και αυτό είναι φυσιολογικό. Επίσης δεν θεωρώ τον Ντρέξλερ καλύτερο αμυντικό.(quote)

Συμφωνώ με τον Holic, ο Άιβερσον παίρνει πολλές περισσότερες προσπάθειες από τον Ντρέξλερ.

(quote)Ένας βασικός λόγος που ο Στόκτον είναι ρέκορντμαν είναι ότι είχε δίπλα του και έναν μεγάλο σκόρερ όπου οι μισές πάσες πήγαιναν σε αυτόν. Και γενικά ο Στόκτον είχε καλύτερους συμπαίκτες από τον Κιντ. Μία ματιά να ρίξεις στο ρόστερ των Νετς τα δύο χρόνια που πήγαν στους τελικούς θα καταλάβεις.(quote)

Συμφωνώ ότι ο Στοκτον έιχε καλύτερους συμπαίκτες αλλά όταν πήγαν οι Τζαζ στους τελικούς απέκλεισαν καλύτερες ομάδες από αυτές που είχαν αποκλέισει οι Νετς. Και οι ασίστ που έδινε στον Μαλόουν ήταν ένας από τους λόγους που ο δεύτερος ήταν τόσο μεγάλος σκόρερ ( χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τον καλύτερο power forward ever).


(quote)Μα αναφέρεται ήδη σαν ένας από τους 10 (αν όχι 5) καλύτερους PG του ΝΒΑ. Ένας παίκτη που είναι μόνο 22, φτάνει την ομάδα του (όχι μόνος του βέβαια) στους τελικούς της πολύ ισχυρής Δύσης και απέναντι στην καλύτερη άμυνα έχει 26π με 52% και σχεδόν 8 ασσίστ μ.ο. μόνο "απλά καλός" δεν είναι.(quote)

Εννοούσα ότι σε 20 χρόνια θα συγκρίνεται με όλους τους μεγάλους πλέι μέικερ που έχουν περάσει από το ΝΒΑ και θα θεωρείται απλά καλός. Βέβαια μακάρι να με κάνει να καταπιώ τα λόγια μου

(Quote)Τα ποσοστά ευστοχίας είναι σχεδόν ίδια, με τον Λεμπρόν να παίρνει αρκετά παραπάνω σουτ.
Όσο για το μυαλό, γενικά έχω παρατηρήσει ότι σε αυτό το τομέα υπάρχει μία υποτίμηση προς τον Λεμπρόν Τζέιμς. Παραβλέπεται όμως ότι κάθε φορά στο παρκέ τα κάνει όλα και πως μπορεί να δώσει την νίκη στην ομάδα του φτιάχνοντας φάσεις για τους συμπαίκτες του αποδεικνύντας το πόσο έξυπνος είναι.(quote)

Ο Λεμπρόν είναι τεράστιος παίχτης και μακάρι το ΝΒΑ να μην τον κάψει με την διαφήμιση που του κάνει. Ίσως να ξεπεράσει τον Πίπεν. Αλλά μην υποτιμούμε έναν πελώριο παίχτη όπως ο Σκότι. Τα στατιστικά δεν δείχνουν πάντα την αλήθεια. Έκανε τα πάντα μέσα στο γήπεδο

(Quote)Ακριβώς ότι και ο Πιρς. Δεν βρίσκω κάποια διαφορά (ίσως στις πάσες αλλά και πάλι όχι τόσο ώστε να βάλω τον Μάλλιν πάνω από τον Πιρς).
Δεν έπαιζε πάντα με τους Σπρίουελ και Χάρνταγουει. Και πιο πριν από αυτούς οι 26 πόντους μ.ο. ήταν το ανώτερο. Παραπάνω δεν πάει.(quote)

Ναι αλλά και ο Πιρς μέχρι τους 27 έχει φτάσει.

(quote)Το ΝΒΑ δεν έχει παρακμάσει σε κανέναν τομέα. Όλα είναι ίδια. Ίσως να φαίνετε ότι έχει παρακμάσει λόγω των αποτυχίων στις διεθνείς διοργανώσεις αλλά δεν είναι έτσι.(quote)


Ακόμα βγάζει μεγάλους παίχτες, δεν υπάρχει αμφιβολία γι'αυτό. Είναι όμως πολύ λιγότεροι από αυτούς π.χ. στα 80ς. Σέντερ αντάξιο αυτών του παρελθόντος δε βλέπω. Και το χειρότερο: πολλοί internationals. Και η κουτσή Μαρία μπορεί να παίξει στο ΝΒΑ πλέον. Έχει γίνει της μόδας. Επίσης η νοοτροπία παίζει μεγάλο ρόλο σε ένα παίκτη. Για εμένα προσωπικά, ξεχωρίζει τους μεγάλους από τους πολύ καλούς παίχτες. Για παράδειγμα, έκανε ο Σπανούλης μπάσιμο μέσα στη ρακέτα τον Αμερικάνων και αντί να του κολλήσουν τη μπάλα στο ταμπλό, πήδαγαν σα χαμένοι. Υπήρχε περίπτωση πχ ο Μπάρκλεϊ να δεχόταν κάτι τέτοιο;

Δεν πιάνουν γιατί δεν είναι αρκετά καλοί για να παίξουν εκεί.Δεν μιλάω συγκεκριμένα για κάποιον αλλά δεν μπορώ να δεχτώ τον καθένα στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου
Εγώ.Αν έκαναν θα μπορούσαν να το αποδείξουν.Κυρίως ο Saras.Δεν λέω ότι είναι κακοί παίχτες αλλά δεν είναι για ΝΒΑ.


ΑΚΡΙΒΩΣ.Για μένα καλή λύση θα ήταν να υπάρχει 1 όριο.Δεν είναι δυνατόν να κάθεσαι να δεις ΝΒΑ και να βλέπεις τους Raptors να αγωνίζονται σαν ομάδα της Euroleague.Καλά που υπάρχει και ο Bosh και έχεις 1 λόγο να κάτσεις,άντε και ο Ford να τρέξει λίγο.Θέαμα θέλουμε όχι τον Garbajosa να σουτάρει τρίποντα.

Η αλήθεια είναι πως έλαβα υπόψη ΚΑΙ τα νούμερα. Αυτό όμως που έχω σαν κύριο επιχείρημα μου είναι το ένστικτο (και παίζει μεγάλο ρόλο σε έναν σκόρερ). Ο Άιβερσον έχει πολύ καλύτερη αίσθηση σκοραρίσματος. Κάνει πολλές φορές αχρείαστα πράγματα αλλά και ο Ντρέξλερ δεν πήγαινε πίσω.
Επίσης οι διεισδύσεις του Άιβερσον είναι σαφώς καλύτερες (ίσως λόγω και του ύψους του) και πιο δύσκολες να αντιμετωπιστούν.


Δεν το αμφισβητώ απλά θεωρώ τον Άιβερσον πολύ πιο έξυπνο πασέρ.


Η άμυνα είναι παράξενος παράγοντας σε αυτούς τους δύο μιας και δεν θεωρώ κανέναν σούπερ αμυντικό.
Έχοντας δει τον Ντρέξλερ στους τελικούς του 92 να γίνεται ρεζίλι (χωρίς πλάκα) από τον Τζόρνταν έχει πέσει στην υποληψή μου. Είναι ένας λόγος που δίνω προβάδισμα στο Άιβερσον, αν και ξέρω ότι είναι λάθος.
Που εδώ που τα λέμε ποιός δεν έχει εκτεθεί μπροστά στον Τζόρνταν... (ίσως ο Ντούμαρς να είναι ο λιγότερο ρεζίλις από όλους )

Έχεις δίκιο σε αυτό που λές για το σουτ αλλά ποιός θα ήταν πιο εύκολος αντίπαλος αμυντικά για να περάσεις μία νύχτα μαζί του (παίζοντας μπάσκετ εννοείται ) ? Όχι τόσο ατομικά όσο ομαδικά μιας και ο Άιβερσον έχει το πλεονέκτημα (ίσως πάλι λόγω του ύψους του) να μπορεί να κυνηγάει πιο αποτελεσματικά κάθε μπαλιά και να κλέβει την μπάλα.

Επίσης κάτι πολύ σημαντικό. Ο Άιβερσον είναι σαφώς πιο παθιασμένος σε άμυνα και επίθεση κανοντάς τον ακόμη πιο χρήσιμο ειδικά στην άμυνα.

Υ.Γ. Α ρε Χάρη που είσαι να δείς τι λέω...


Οι άμυνες δεν είναι τόσο σκληρές όσο ήταν κάποτε αλλά δεν είναι και τόσο καταστροφικές όσο πολλοί νομίζουν. Πιο εύκολα θα δεχτώ την παρακμή στη νοοτροπία (όπως είχες πει ότι υπάρχει ) παρά την παρακμή στην άμυνα.


Εντάξει, αυτά τα έχω πει πολλές φορές. Ο κολλημένος δεν είναι ο Βαν Γκάντι. Άλλοι είναι... και το αφήνω σε σένα να καταλάβεις ποιοί είναι αυτοί...


Για τον Σπανούλη υπάρχουν πολλοί (είμαι και εγώ ένας από αυτούς). Τώρα για τον Γιασικεβίτσιους προσωπικά πιστεύω πως αν πήγαινε πιο νέος θα έκανε μια αξιοπρεπή καριέρα. Τώρα αν θα ήταν ένας απλά καλός παίκτης ή all-star ή superstar δεν μπορώ να το φανταστώ.





jimol34 θα σου απαντήσω αργότερα μιας και δεν ευκαιρώ για περισσότερα τώρα.

Εγώ βλέπω απλώς τις πάσες του ως αναγκαίες. Πασάρει συνήθως όταν δει το νταμπλ τιμ να έρχεται, αλλά δεν είναι από αυτούς που θα πασάρουν εύκολα για την ανάπτυξη της επίθεσης. Σκέψου γενικώς πόση ώρα κρατά την μπάλα στα χέρια του σε σχέση με τον Κλάιντ.



Όντως δεν έπαιξε όπως θα έπρεπε, ίσως γιατί δεν είχε εξίσου αναπτυγμένο φονικό ένστικτο. Ήταν περισσότερο παίκτης (κυμαινόμενης) ψυχολογίας. Μάλλον όμως πρέπει να τον δεις και σε μερικούς επιπλέον αγώνες. Καταλαβαίνεις ότι δείγμα 6 αγώνων δεν αρκεί. Το 1990 με τους Πίστονς έπαιξε καλύτερα.



Συμφωνώ. Δεν είναι καταστροφικές ούτε αντιαθλητικές, όπως ήταν μερικές φορές οι άμυνες των Πίστονς σε Τζόρνταν-Μπερντ, των Νικς πιο μετά, των ομάδων που προσπαθούσαν, με την ανοχή των διαιτητών να σταματήσουν θηρία όπως ο Τσάμπερλεν ή ο Σακίλ, ή μερικών Ευρωπαίων τώρα (για να μην ξεχνιόμαστε).
Δεν είμαι γενικώς καθόλου υπέρ της καταστροφικής άμυνας ή της κουτοπόνηρης αντιαθλητικής, όπου θα προσπαθήσεις να χτυπήσεις τον αντίπαλο όταν δεν κοιτά προς τα εσένα ο διαιτητής.

Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί ορισμένοι λένε ότι οι Αμερικάνοι δε δίνουν ευκαιρίες στους Ευρωπαίους. Δηλαδή ο Σπανούλης δεν πήρε ευκαιρίες; Απλά δεν μπορεί. Ο Νοβίτσκι στην αρχή είχε φάει πάγκο και με την απόδοσή του στους αγώνες και στις προπονήσεις ανάγκασε τον προπονητή του να τον βάζει. Θέλετε να πάμε παλιότερα; Ντράζεν Πέτροβιτς. Πλέον το ΝΒΑ έχει ανοίξει για τα καλά την πόρτα του στους Ευρωπαίους(κακώς). Ούτε προκατάληψη έχουν, ούτε τίποτα. Ο καθένας μπορεί να δοκιμάσει την τύχη του, βέβαια δε σημαίνει ότι θα πετύχει. Όσο για το Σπανούλη: όταν πετάει το θεϊκό "είμαι ο Μακγκρέιντι της ομάδας μου" περιμένει ο προπονητής του να τον πάρει στα σοβαρά;
Όσο για τις άμυνες: πιστεύω ότι ήταν λάθος του ΝΒΑ που απαγόρευσε το χαντ τσέκινγκ.

Eκτος εθνικης ο Χαινριχ-Μπατιερ!
http://www.sport24.gr/html/ent/634/ent.191634.asp

Πλάκα-πλάκα μπορεί η διοργάνωση των Παναμερικάνικων αγώνων να μην είναι και τίποτα το φοβερό αλλά η δουλειά που γίνεται από τους προπονητές, τους παίκτες και όσους δουλεύουν γύρω από αυτήν την ομάδα είναι απίστευτη. Η δίψα για επιστροφή στην κορυφή είναι μεγαλύτερη από ποτέ (και πέρσι δεν ήταν ? ). Οι παίκτες δείχνουν να τα έχουν βρει μεταξύ τους και τα κολακευτικά σχόλια δίνουν και πέρνουν ιδίως για τον Τζέισον Κιντ που όλοι δείχνουν να έχουν λατρέψει.

Μόλις πρόσφατα έφεραν και διαιτητές από την FIBA (και ο Ζαβλανός είναι μέσα) για να τους εξηγήσουν τις διαφορές στους κανονισμούς.

LAS VEGAS (AP) — Team USA invited FIBA referees to work a scrimmage this week.
Fortunately, everyone survived.

The idea was to prepare players for the no-blood, no-foul style of international play. What might appear to be a violation in the NBA — a moving screen, say, or a forearm to the midsection — is often ignored under FIBA rules.

"You have more liberties," Kobe Bryant said. "It's upon us to take advantage of those. In the past, guys were telling me, when they were playing in these tournaments, they're so used to playing hands-off. It's an adjustment. They're not taking advantage of their size or their athletic ability.

"We're making a conscious effort to establish that early here."

In team meetings this week, FIBA referees Terry Moore of the U.S. and Nikos Zarlanos of Greece talked to the players about what's allowed, and what's not.

"What we're doing is taking about four or five rules and showing the difference between NBA and international, or the similarities, and it was a very productive thing," coach Mike Krzyzewski said. "Actually, how we guard the ball is a big thing in that, and our guys responded well to it."

International basketball is far more physical than the NBA, which has taken strides to streamline the game by cracking down on handchecks and illegal screens. Team USA managing director Jerry Colangelo helped lead the cleanup effort when he owned the Phoenix Suns.

Krzyzewski compared the international game to the "NBA of the '80s."

"The international game's almost like a completely different sport," said Seattle forward Nick Collison, who has represented the U.S. in nine events.

One difference, evident to even casual observers, is the number of moving picks. A defender may find himself being blocked from the top of the key into the lane.

"It's not illegal," LeBron James said. "In the NBA it is, but in FIBA basketball it's legal. You're allowed to roll the guy into the post after you set a screen."

Bryant, who makes his international debut next week, is looking forward to the different style.

"I love it," Bryant said. "I grew up watching the '80s NBA, watching the Bad Boys and the Celtics, the Lakers when they played. Everything was physical. You could put your hands on guys and body them. That made the game extremely competitive, so I enjoy it."

Last summer at the FIBA world championships in Japan, the amount of contact that was deemed incidental came as a surprise to some of the younger Americans. U.S. captain Carmelo Anthony told his teammates to get used to being banged.

"They were kind of looking for the foul and we were like, 'Look, ain't no fouls over here,"' Anthony said then. "'You gotta play through it and if you get a foul, you get a foul. If not, then you keep playing."'

The U.S. had to adjust to a different style, but it couldn't blame the officials for a bronze medal finish at the world championships. The Americans made almost as many free throws (182) as their opponents attempted (187).

With Bryant, James, Jason Kidd and Chauncey Billups, the U.S. backcourt may be as physical as any in the world.

"I think we've got a lot of physical guards," James said. "It's going to help us."

At 6-foot-8 and 240 pounds, James is well-built for contact.

"We know it's going to happen," James said. "We have to take advantage of it and we have to do the same."

Notes: The 12-man roster doesn't have to be finalized until Tuesday, one day before the U.S. opens the FIBA Americas against Venezuela. The final two cuts are expected to go down to the wire. "It'll be a tough selection, because all 14 of these guys have great attitudes, and they all get along," Krzyzewski said after practice Friday at Valley High School. "Whoever is not selected, everybody will feel bad about it."

Αν υποψιαστώ ότι το πρόβλημα των Αμερικανών εστιαζόταν στο physical contact θα...πεθάνω..
Καλά κάνουν βέβαια και προετοιμάζονται και με point όπως ο Kidd και ο Billups θα έχουν καλύτερο έλεγχο του παιχνιδιού. Ο Kidd είναι ότι πιο κοντινό έχουν σε "international playing style" και θα κάνει όλους περισσότερο χαρούμενους. Ας εξασκηθούν και για spot shooting απέναντι στις πατροπαράδοτες ζώνες και τότε θα δούμε σπουδαία παιχνίδια. Εαν γίνουν όλοι τους ομάδα είναι ικανοί να πλησιάσουν σε θέαμα και αποτελεσματικότητα την Dream Team. Τους περιμένουμε με αγωνία

Ο Κέβιν Ντουράντ θα πρέπει να κάνει λίγο ακόμα υπομονή μέχρι να φορέσει τη φανέλα με το εθνόσημο. Ο νέος άσος των Σόνικς, μαζί με τον συμπαίκτη του στο Σιάτλ Νικ Κόλισον ήταν οι τελευταίοι παίκτες που «κόπηκαν» από το ρόστερ της Εθνικής ΗΠΑ, εν όψει του προολυμπιακού τουρνουά του Λας Βέγκας.





Η 12άδα των ΝΒΑ που θα κατεβάσουν οι Αμερικανού στο τουρνουά του Λας Βέγκας, μετά από τα τελευταία «κοψήματα» οριστικοποιήθηκε και αποτελείται από τους εξής παίκτες: Κόμπι Μπράιαντ, Καρμέλο Αντονι, ΛεΜπρον Τζέιμς, Αμάρε Στάνταμαϊρ, Μάικλ Ρεντ, Μάικ Μίλερ, Ντουάιτ Χάουαρντ, Τζέισον Κιντ, Τσόνσι Μπίλαπς, Ταισόν Πριν, Τάισον Τσάντλερ και Ντερόν Γουίλιαμς


superbasket.gr

Μίλαγα με έναν γνωστό μου πάνω σε αυτό και για ακόμη μία φορά άκουσα τελείως λανθασμένες αντιλείψεις.


Σίγουρα υπάρχουν κάποιοι Αμερικάνοι δημοσιογράφοι που προστατεύουν τους παίκτες. Όσοι είναι όμως αυτοί άλλοι τόσοι και διπλάσιοι είναι και αυτοί που τους κράζουν.

Έκραξαν άσχημα τον Λεμπρόν φέτος μετά τα δύο πρώτα παιχνίδια με τους Πίστονς. Τον έκραξαν που έφαγε γιατί προτίμησε να δώσει το τελευταίο σουτ στον Μάρσαλ και δεν το πήρε αυτός (και για μένα καλά έκανε), τον έκραξαν και στους τελικούς με τους Σπερς. Ο Καρμέλο Άντονι από τότε που μπήκε στο ΝΒΑ δεν έχουν σταματήσει να τον κράζουν. Πέρσι (06-07) μόνο ηρέμησαν αλλά και πάλι υπήρχαν κάποιοι που τον κατηγορούσαν για όλα τα κακά της ομάδας του. Είναι γνωστό ότι ο Κόμπι κράζετε με το παραμικρό. Ο Μακγκρέιντι επίσης φέτος λόγω του ότι δεν έχει περάσει ποτέ τον πρώτο γύρο. Το Slam σε αυτό το τεύχος έκραξε τον Τζόρνταν για τις επιλογές του στην διοίκηση των Μπόμπκατς. Θυμηθείτε το κράξιμο που έτρωγε κάποτε ο Γουέμπερ. Πριν μερικά χρόνια μία εφημερίδα της Βοστόνης αποκάλεσε τον Γουόλκερ κωλόπαιδο.
Αυτά είναι μόνο μερικά παραδείγματα.

Για ποιούς Αμερικάνους δημοσιογραφούς που γλύφουνε μιλάτε ? Εγώ έχω δει πολλούς λίγους.

Και κάτι τελευταίο. Ακόμα και έτσι να ήταν, αν δεν διαβάσετε τους Αμερικάνους δημοσιογράφους για το ΝΒΑ τότε από ποιούς θα ενημερωθείτε ? Από τους Ισπανούς, τους Ιταλούς ή μήπως τους κομπλεξικούς (στην πλειοψηφία τους) Έλληνες που δεν ξέρουν τι τους γίνεται από ΝΒΑ ?

Υπάρχει κάποιος ξένος που να ξέρει καλύτερα το ΝΒΑ από κάποιον Αμερικάνο ? Υπάρχει κάποιος ξένος που να ξέρει καλύτερα την Α1 από τους Έλληνες ? Και αν ναι, τότε αυτοί είναι ελάχιστοι...

Αλήθεια, θα προτιμήσετε να διαβάσετε για την Α1 από κάποιον ξένο ή από έναν Έλληνα ?

117-78 χθες επί του Πουέρτο Ρίκο (με Αρόγιο, Αγιούζο παρόντες), το οποίο παραδοσιακά ζορίζει τους Αμερικανούς, μιας και πέρυσι οι Αμερικανοί είχαν επιβληθεί με 111-100. Όποιος μπορεί να βρει boxscore, μπράβο του.

http://www.2007lasvegas.fibaamericas.com/p...at_boxScor.html
http://www.usabasketball.com/seniormen/200...game_06_box.pdf

οι αμερικανοι θα παρουν το χρυσο στους ολυμπιακους μονο αν κατεβουν ο σακιλ και ο γκαρνετ και τα τωρινα αστερια που ειναι στην ομαδα

οι αμερικανοι θα παρουν το χρυσο στους ολυμπιακους μονο αν σοβαρευτουν και παιξουν σοβαρα χωρις υπεροψιες....ο ονιλ εχει τελειωσει πια για την εθνικη...η ομαδα που εχει τωρα η αμερικη ειναι υπερπληρης...την διαφορα θα την κανουν οι μπραιαντ,αμαρε,κιντ!!!