created by sarounas

1957-1970

1957-58

Το κύπελλο πρωταθλητριών ξεκίνησε σαν διοργάνωση το 1957, εκεί έπαιρναν μέρος μόνο οι πρωταθλητριες ομάδες των χωρών και το σύστημα ήταν διπλές νοκ άουτ αναμετρήσεις. Το πρώτο παιχνίδι στην ιστορία ήταν μεταξύ 2 άσημων ομάδων Ρόαγιαλ(Βέλγιο)- Ετζέλα (Λουξ.) 82-43, μάλιστα οι Βέλγοι στον επόμενο γύρο απέκλεισαν και την πρωταθλητρια Γαλλίας Βιλερμπάν με 2 νίκες, για την Ελλάδα συμμετείχε ο πρωταθλητής Πανελλήνιος που είχε γίνει πραγματικό φόβητρο σε όλη την Ευρώπη από την συμμετοχή του σε διάφορα τουρνουά τα προηγούμενα χρόνια, όμως εκείνη η τρομερή ομάδα του Νίκου Νησιώτη αποδεκατίστηκε, ο Στεφανίδης πήγε στην Ιταλία και γύρισε τελευταία στιγμή, ο Ρουμπάνης και ο Μανιάς στις ΗΠΑ, ο Παπαδήμας σταματά για λίγο το μπάσκετ και ο Χολέβας εγκατέλειψε. Έτσι ο Παννελήνιος έστω και με την βοήθεια του Χρηστέα αλλά και του Χολέβα που επέστρεψε μόνο για τα δύο αυτά παιχνίδια δεν τα καταφέρνει και χάνει από την Ρουμάνικη Λοκομοτίβα(Στεάουα) Βουκουρεστίου και στα δύο ματς με 63-60 και 75-72, έτσι αποκλείεται από τον πρώτο γύρο, ενώ και η Στεάουα αποκλείστηκε στον προημιτελικό από την μετέπειτα φιναλίστ Ακαντέμικ Σόφιας με ήττα 64-73 και νίκη 78-77.
Οι σύλλογοι που ξεχωρίζουν στην πρώτη διοργάνωση είναι η Σοβιετική Ρίγα με προπονητή τον Γκομέλσκι και καλύτερους παίχτες τον «Χιονάνθρωπο» και πρώην ξυλοκόπο Γιαν Κρούμινς (το τέρας της εποχής με τα 2.20 του) τον Βαλντμάνις και τους αδερφούς Μούιζνιεκς οι οποίοι ήταν ήδη γνωστοί από την παρουσία τους στην εθνική Σοβ. Ένωσης, η Ρεάλ Μαδρίτης, η Ακαντέμικ Σόφιας του Ατάνας Γκολομέεφ του καλύτερου μπασκετμπολίστα στην ιστορία της Βουλγαρίας, η Ουγγρική Χόνβεντ (οι Ουγγαρία ήταν μεγάλη δύναμη τότε στον χώρο του μπάσκετ) και η Σίμενταλ Μιλάνο που είχε για προπονητή από το 1948 μέχρι το 1973 τον θρυλικό Τσέζαρε Ρουμπίνι. Στον σπουδαιότερο προημιτελικό Σίμενταλ-Χόνβεντ 80-72 και 85-95 στην ρεβάνς με συνέπεια να συχεχίσουν οι Ούγγροι, αλλά στον ημιτελικό η Χόνβεντ δεν μπόρεσε να κοντράρει την Ρίγα χάνοντας με 89-87 και 76-64 με συνέπεια να μείνει εκτός τελικού. Στον άλλο ημιτελικό είχαμε τα πρώτα παρατράγουδα αφού η Ρεάλ που είχε αποκλείσει στον προημιτελικό την Ρόαγιαλ έστω και αν ηττήθηκε στην ρεβάνς από τους Βέλγους με 57-43 κράτησε την διαφορά των 19 πόντων που εξασφάλισε στον πρώτο αγώνα, για πολιτικούς λόγους δεν κατέβηκε να παίξει στην Σόφια με συνέπεια να μηδενιστεί και να περάσουν στον τελικό οι Βούλγαροι. Στον τελικό ο Γκολομέεφ δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει τον Κρούμινς και μοιραία οι Σοβιετικοί κατακτούν τον τίτλο παίρνοντας και τα δύο παιχνίδια με 86-81 και 84-71, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Ράντεβ.


1958-59

Την επόμενη σεζόν η πρωταθλητρια Ελλάδας ΑΕΚ κληρώνεται να παίξει με την Γιουγκοσλάβικη Μπέογκραντ των Κόρατς και Νίκολιτς, το παιχνίδι ήταν να γίνει Φεβρουάριο αλλά τελικά γίνεται τρεις μήνες νωρίτερα τον Νοέμβριο και η ΑΕΚ ηττάται στην Αθήνα με 76-84(35-39) παρά τους 27 πόντους του Παπαθανασίου αφού από την άλλη πλευρά τόσους είχε ο Νίκολιτς και άλλους 32 πρόσθεσε ο Ραντιβόι Κόρατς, ενώ στην ρεβάνς της γιουγκοσλαβίας που έγινε 3 μήνες αργότερα η ΑΕΚ έχασε με 121-53!!! Οι Πλάβι φτάσαν στον ημιτελικό και σε δύο συγκλονιστικές αναμετρήσεις με την Ακαντέμικ 79-69 και 77-94 αποκλείονται από τον τελικό.
Η διοργάνωση αποτελεί ουσιαστικά ριμέικ της προηγούμενης χρονιάς με την συμμετοχή 27 ομάδων και την Σίμενταλ Μιλάνο που είχε στις τάξεις της πλέον τους Σάντρο Ριμινούτσι και Γκάμπα σαν άλλη Ρεάλ να αποκλείεται γιατί δεν κατέβηκε στο γήπεδο στην ρεβάνς, αν και είχε επικρατήσει με 72-47 της Αιγυπτιακής Γκεζίρα! Έτσι άνοιξε ο δρόμος για άκομα έναν διπλό τελικό μεταξύ Ρίγα-Ακαντέμικ, αφού οι Σοβιετικοί παρά τις εκτός έδρας ήττες τους από την Χόνβεντ στους 8 και από την Λεχ Πόζναν στους 4, σύντριψαν τους αντιπάλους τους στην Ρίγα, στον τελικό ο Κρούμινς έκανε πάρτι με τους Βούλγαρους σημειώνοντας μάλιστα κατά μ.ο 28 πόντους και με δύο νίκες 79-58 και 69-67 ξαναδίνει τον τίτλο στην ομάδα του Αλεξάντερ Γκομέλσκι.


1959-60

Ο ΠΑΟΚ κατακτά το πρωτάθλημα στην Ελλάδα και συμμετέχει στην διοργάνωση, εκεί θα κληρωθεί όμως με την Λοκομοτίβα Βουκουρεστίου που είχε αποκλείσει τον Πανελλήνιο 2 χρόνια πριν και θα υποκύψει στην Θεσσαλονίκη με 61-80(17-37) παρά τους 19 πόντους του Οικονόμου όπως και στην ρεβάνς της Ρουμανίας με 79-60, οι Ρουμάνοι στην επόμενη φάση αποκλείονται 87-83 και 68-90 από την πρωταθλήτρια Σοβ. Ένωσης Ντιναμό Τιφλίδας .
Η πρωταθλήτρια Ευρώπης Ρίγα χάνει το πρωτάθλημα στην χώρα της από την Ντιναμό Τιφλίδας των Σαχαντελίτζε, Μοζεσβίλι και συμμετέχει στην διοργάνωση σαν κάτοχος του τίτλου, την παρθενική της εμφάνιση έκανε και η Μπαρτσελόνα αλλά αποκλείστηκε από την Πολόνια στους 8. Η διοργάνωση αποτελεί ουσιαστικά μια προπόνηση των δύο Σοβιετικών ομάδων, -η Ντιναμό απεκλεισε με 2 νίκες στους 8 την Ακαντέμικ παίρνοντας την θέση της στον τελικό- για να λύσουν τις διαφορές τους στον τελικό, εκεί ο Κρούμινς έβαλε μέσα στα καλάθια τους συμπατρίωτες του και με δύο νίκες 61-51 και 69-62 έχοντας μ.ο. 22π χάρισε τον τρίτο συνεχόμενο τίτλο στην Ρίγα του Γκομέλσκι.


1960-61

Είναι η ώρα του Ολυμπιακού του Αλέκου και του Γιάννη Σπανουδάκη να δοκιμάσει την τύχη του στην διοργάνωση, που όμως παρά την καλή του κλήρωση καταποντίστηκε, συνεχίζοντας την κακή παράδοση των ελληνικών ομάδων που δεν έχουν σημειώσει ούτε μία νίκη ακόμη, συγκεκριμένα η τούρκικη Γαλατά Σαράι νικά στην Πόλη με 72-41 και στην Αθήνα με 65-55, οι Τούρκοι στον επόμενο γύρο αποκλείστηκαν από την Μακάμπι, αλλά και οι Ισραηλινοί στον επόμενο γύρο υποκλίθηκαν στην Ρίγα.
Η πρωταθλήτρια Ευρώπης Ρίγα έχασε πάλι το πρώτάθλημα στην χώρα της από την ΤΣΣΚΑ αυτήν τη φορά, ενώ και φέτος στην Σοβιετική Ένωση το πρωτάθλημα έχει εξασφαλιστεί από την Ντιναμό Τιφλίδας, έτσι ο μόνος τρόπος μιας εκ νέου συμμετοχής και την επόμενη χρονιά στο κύπελλο πρωταθλητριών είναι η κατάκτηση του τίτλου. Στα προημιτελικά η Ρίγα αποκλείει την Ρεάλ, ενώ και η γνωστή στους έλληνες Λοκομοτίβα Βουκουρεστίου αποκλείει στον ίδιο γύρο την Βίρτους Μπολόνια παρά την ήττα της στο πρώτο ματς με 56-70, αφού στην ρεβάνς επικράτησε με 70-54, αλλά δεν μπόρεσε να συνεχίσει περισσότερο γιατί οι Σοβιετικοί της ΤΣΣΚΑ με προπονητή τον Αλεξέγιεφ δεν έχουν όρεξη για αστεία και ετοιμάζονται για έναν εμφύλιο, στον τελικό θα γραφτεί το τέλος της δυναστείας της Ρίγα αφού πρωταθλήτρια στέφεται η ΤΣΣΚΑ των Ζούμπκοφ, Αλατσιατσιάν, Λίπσο, Κορνέγιεφ και του νεαρού Βολνόφ συντρίβει τους τρις πρωταθλητές Ευρώπης με 87-62 στον πρώτο τελικό και στην ρεβάνς έχασε μόλις 66-61 με 22π. του Ζούμπκοφ, από τότε ποτέ ξανα η Ρίγα δεν απασχόλησε το Ευρωπαϊκό μπάσκετ, ο Κρούμινς αποσύρθηκε και ο Γκομέλσκι πήγε στην ΤΣΣΚΑ.


1961-62

Είναι η ώρα του ΠΑΟ να δοκιμάσει την τύχη του στο κύπελλο πρωταθλητριών, όμως ούτε αυτός σπάει το ρόδι, χάνοντας και τα 2 παιχνίδια από την Χαποέλ με 72-84 στην Αθήνα και 82-56 στο Ισραήλ.
Στην υπόλυπη Ευρώπη όλοι περιμένουν με αγωνία τον τελικό που για πρώτη φορά είναι μονός, εκεί συγκρούονται η Βασίλισσα Ρεάλ που έχει αποκλείσει κατά σειρά Βαρέζε, Λέγκια και την Ολύμπια Λιουμπλιάνας στον ημιτελικό και η Ντιναμό Τιφλίδας που με προπονητή τον Κορκίγια είχε αποκλείσει την κάτοχο του τίτλου ΤΣΣΚΑ στον ημιτελικό με δύο νίκες 75-71 και 77-66, στην Γενεύη θα γίνει ένας τρομερός τελικός όπου η Ρεάλ παρά τους 32π. του Χαϊτάουερ θα υποταχθεί στον οίστρο των ανίκητων τότε Μοζεσβίλι και Σαχαντελίτζε με 90-83.

1962-63

Ο Πάο συμμετέχει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά αλλά βρίσκει μπροστά του την πανίσχυρη Ρεάλ και διασύρεται με 73-97 στην Αθήνα και 90-60 στη Μαδρίτη, στους 8 η Ρεάλ θα χρειαστεί και τρίτο παιχνίδι για να καταφέρει να αποκλείσει την Χόνβεντ ενώ στον ημιτελικό με την νίκη της 90-67 επί της Τσέχικης Μπρνο ανατρέπει την ήττα με 19 πόντους διαφορά που είχε υποστεί στον πρώτο αγώνα και περνά στον διπλό και πάλι τελικό, εκεί περιμένει η ΤΣΣΚΑ που στον ημιτελικό έχει πάρει την ρεβάνς από την Ντιναμό με 2 νίκες 76-59 και 79-78, μια Ντιναμό που όμως στον προηγούμενο γύρο απέκλεισε την επίσης πανίσχυρη τότε Σίμενταλ με μόλις 1 πόντο συνολική διαφορά. Ο πρώτος τελικός έγινε στην Μαδρίτη όπου η Ρεάλ με 26π. του Ροντρίγκεζ, 22 του Σεβιγιάνο και 21 του Μπούρτζες νικά με 86-69, στην ρεβάνς της Μόσχας οι Σοβιετικοί νικούν με 91-74 και έτσι οδηγήθηκαν και σε τρίτη αναμέτρηση, στην οποία η ΤΣΣΚΑ των Κορνέγιεφ, Βολνόφ και Τράβιν με μπροστάρη τον δαιμόνιο Αλατσατσιάν θα νικήσει με 99-80 και θα καλύψει την διαφορά των 19 πόντων αφού οι 21π του Ροντρίγκεζ δεν ήταν αρκετοί και ο προπονητής Αλεξέγιεφ γίνεται για δεύτερη φορά πρωταθλητής Ευρώπης.


1963-64

Η πρωταθλήτρια Ελλάδας ΑΕΚ σημειώνει επιτέλους την πρώτη επίσιμη νίκη ελληνικής ομάδας σε επίπεδο συλλόγων στην Ευρώπη, θύμα της είναι η τουρκική Γαλατά Σαράι με 73-66(32-34), (Μόσχος 19, Αμερικάνος 18, Τρόντζος 8) αλλά στην ρεβάνς της Τουρκίας θα ηττηθεί με 88-68 (Αμερικάνος 24, Μόσχος 16, Τρόντζος 10) και θα αποκλειστεί όπως και οι Τούρκοι στην επόμενη φάση, όπου μετά από 3 τελικά συγκλονιστικές αναμετρήσεις θα υποταχθούν στην Στεάουα Βουκουρεστίου στο τελευταίο παιχνίδι με 57-56.
Στην Ευρώπη έχουμε αλλαγή σκηνικού, αφού οι Σοβιετικοί που έχουν κατακτήσει και τους 6 τίτλους μέχρι στιγμής χάνουν την ευκαιρία να υπερασπιστούν τον τίτλο τους γιατί η ΤΣΣΚΑ δεν κατεβαίνει στον αγώνα του πρώτου γύρου με την Μπέογκραντ του Ραντιβόι Κόρατς. Με αυτά τα δεδομένα φτάνουμε στην φάση των ημιτελικών, εκεί συγκρούονται η Μπέογκραντ με την Μπρνο των περίφιμων αδελφών Μπομπρόφσκι, του Πίστελακ και του Κονβίτσκα και η Ρεάλ με την Ολίμπια Μιλάνο, στον πρώτο ημιτελικό η Μπρνο θα προκριθεί αφού κάλυψε την ήττα του Βελιγραδίου 94-103 με νίκη 75-65 στην Τσεχοσλοβακία, ενώ και η Ρεάλ παρά την ήττα της στο Μιλάνο 82-77, ανατρέπει στην Μαδρίτη με 90-67. Στον πρώτο τελικό η Μπρνο με 30π του Κόνβιτσκα θα επικρατήσει 110-99, αλλά μια εβδομάδα μετά η Ρεάλ με τον Ροντρίγκεθ 28π., τον Λιουκ 24 και τον Μπούρτζες 22 νικά 84-64 και κατακτά τον πρώτο της τίτλο, αφού οι 22π του Κονβίτσκα δεν έφτασαν στην Μπρνο. Προπονητής στην Ρεάλ ήταν ο Ερνάντεζ.

1964-65

Η ΑΕΚ έχει πια δημιουργήσει την σπουδαία ομάδα που έγραψε με χρυσά γράμματα την δική της ιστορία, έτσι μετά την πρώτη νίκη που σημείωσε την προηγούμενη σεζόν έρχονται και οι πρώτες προκρίσεις. Αρχικά αντιμετωπίζει την Μακαμπί 67-74(31-35) ήττα με μόλις 7π. στο Ισραήλ με πρωταγωνιστές τους Τρόντζο 19π και Αμερικάνο 18π. και μεγάλη νίκη στην Αθήνα 64-53(27-26) με 23π του Αμερικάνου, 14 του Τρόντζου ενώ από 10 είχαν οι Ζούπας και Βασιλειάδης, στον δεύτερο γύρο κάνει μία πολύ μεγάλη νίκη μέσα στο Βέλγιο επί της Αντβέρπ με 72-71 και η ρεβάνς είναι μια εύκολη υπόθεση 85-70, έτσι η ΑΕΚ φτάνει στα προημιτελικά όπου μπροστά της βρίσκεται ο Ραντιβόι Κόρατς-που στην προηγούμενη φάση εναντίον της Άλβικ σημείωσε 99 πόντους! - με την Μπέογκραντ, αλλά η ΑΕΚ είναι πολύ πιο δυνατή απ’ ότι πριν 6 χρόνια που διαλύθηκε από τους Πλάβι. Στην Αθήνα μετά από μεγάλη εμφάνιση έρχεται η νίκη με 85-78, αλλά στο Βελιγράδι οι Γιουγκοσλάβοι βρίσκονται σε σπουδαία μέρα και επικρατούν με 101-84, στο παιχνίδι αυτό έγινε και ο μεγάλος καυγάς του Αμερικάνου με τον Μπόρισλαβ Στάνκοβιτς με συνέπεια ο Αμερικάνος να αποτελεί το “μαύρο πρόβατο” της FIBA και να μην προσκαλείτε στις εκδηλώσεις της Μικτής Ευρώπης.
Στην Ευρώπη συμβαίνουν και πάλι συνταρακτικά γεγονότα, καταρχήν οι Δυτικοευρωπαικές ομάδες ενισχύονται με Αμερικάνους και γίνονται πολύ ισχυρές. Στην Ιταλία ανατέλει το άστρο της πλέον θρυλικής ομάδας του Ευρωπαϊκού μπάσκετ, της Ίνις Βαρέζε, είναι η ομάδα που δημιούργησε ο Μπόργκι και συμμετείχε στους 10 τελικούς του κυπέλλου πρωταθλητριών της δεκαετίας του 70, την προηγούμενη χρονιά σπάει το κατεστημένο του Μιλάνο και της Μπολόνια στο Ιταλικό μπάσκετ και είναι η ομάδα που εκπροσωπεί τους γείτονες στην κορυφαία Ευρωπαική διασυλλογική διοργάνωση. Η ίνις αποκλείει σε συκλονιστικές αναμετρήσεις την Ουγγρική Χόνβεντ και την φιναλίστ της προηγούμενης σεζόν Μπρνο και στα ημιτελικά περιμένει η ΤΣΣΚΑ, εκεί κερδίζει το πρώτο παιχνίδι με 58-57 και χάνει το δεύτερο με 69-67. Στον άλλο ημιτελικό η νικήτρια της ΑΕΚ, Μπέογκραντ αντιμετωπίζει την πρωταθλητρια Ευρώπης Ρεάλ που στον πάγκο πλέον έχει τον άθρωπο που αποτελεί μέχρι τις μέρες μας το μεγαλύτερο σύμβολο στην μπασκετική ιστορία της «βασίλισσας της Ευρώπης» τον Πέδρο Φεράντιθ, θα χάσει στην Ισπανία με 84-61 και παρά την νίκη της με 113-96 στο Βελιγράδι θα αποκλειστεί. Στον τελικό συγκρούονται οι δύο υπερδυνάμεις, στην Μόσχα επικρατεί η ΤΣΣΚΑ 88-81(Βολνόφ 22π.- Λιουκ 30) αλλά ο τίτλος για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά πάει στην Ρεάλ που επικρατεί στην Μαδρίτη με 76-62(Ροντρίγκεθ και Λιουκ από 24π.)

1965-66

Η ΑΕΚ αυτή την περίοδο είναι αναμφισβήτητα η κυρίαρχος του ελληνικού μπάσκετ αλλά και μια σπουδαία δύναμη στον χώρο του Ευρωπαϊκού μπάσκετ φτάνοντας στο πρώτο final four που διεξήχθη. Στον πρώτο γύρο αποκλείει την πανίσχυρη Βίσλα Κρακοβίας, ομάδα που λίγο νωρίτερα είχε κερδίσει την μικτή Ευρώπης, στην Αθήνα με 72-71(Ζούπας 28, Αμερικάνος 23, Τρόντζος 13) αλλά και στην ρεβάνς της Κρακοβίας με καλάθι του Γεώργιου Μόσχου στην εκπνοή 81-79(Αμερικάνος 28, Τρόντζος 17, Μόσχος 15 και Ζούπας 12). Στην επόμενη φάση κληρώνεται με ένα “καφενείο” από το Μαρόκο, την Βιντάν και κάνει δύο εύκολες νίκες με 113-96 και 125-76 και περνά στα προημιτελικά που πλέον είναι δύο όμιλοι των τεσσάρων, μαζί της είναι η ΤΣΣΚΑ, η Ζαντάρ (του σπουδαίου Γιόζιπ Τζέρτζια και του πρωτοεμφανιζόμενου Κρέζιμιρ Τσόσιτς) και η Ερυθρά σημαία(ΤΣΣΚΑ Σόφιας), εκεί με δύο νίκες επί των Πλάβι της Ζαντάρ 69-71 και 76-71, μία νίκη επί των Βουλγάρων 75-45 και μια εκπληκτική νίκη επί της ΤΣΣΚΑ στην Αθήνα με 74-66 καταλαμβάνει την δεύτερη θέση παρά της δύο συντριβές σε Μόσχα 48-81(o Gomelski παίζει για πρώτη φορά στην ιστορία άμυνα ζώνης και το σκορ στην αρχή είναι 20-2 για τους Σοβιετικούς!) και Σόφια 69-94, έτσι προκρίνεται στο final four. Στον άλλο όμιλο δύο επίσης πανίσχυρες ομάδες, η Σίμενταλ Μιλάνο και η Σλάβια Πράγας αφήνουν εκτός final four την πρωταθλήτρια Ρεάλ. Στο final four του Μιλάνο η ΑΕΚ δεν άντεξε την πίεση της Σλάβια των Ζίντεκ, Αμίρ, Ρουζίτσκα και υποτάχθηκε με 103-73, ενώ στον άλλο ημιτελικό το Μιλάνο κερδίζει την ΤΣΣΚΑ 68-57, στον τελικό που έγινε στην Μπολόνια οι γηπεδούχοι Ιταλοί που έχουν στον πάγκο τους, τους Τσέζαρε Ρουμπίνι και τον Σάντρο Γκάμπα αλλά και στο ρόστερ τους τον βασιλιά της ραβέρσας Σκιπ Θορν, και τον μελλοντικό επαγγελματία με τους Νικς Μπιλ Μπράντλι κερδίζουν σε έναν συγκλονιστικό τελικό την Σλάβια με 77-72 (Θορν 21, Βιανέλο 21, Μπράντλι 14, Ριμινούτσι 10 – Ζίντεκ 22, Κνόποβαρ 10, Στάτσνι, Μπάροχ 10). Η ΑΕΚ έχασε στον μικρό τελικό από την ΤΣΣΚΑ 85-62 και κατέλαβε την 4η θέση.

1966-67

Η ΑΕΚ συνεχίζει την επέλασή της στην Ευρώπη, με μια στάση αυτή την χρονιά. Οι κιτρινόμαυροι είναι πολύ άτυχοι αφού μόλις στον πρώτο γύρο βρίσκουν μπροστά τους την Βιλερμπάν του θρύλου της Γαλλίας Αλέν Ζιλ και θα αποκλειστεί χάνοντας στην Γαλλία με 69-48 μην μπορώντας να κρατήσει την διαφορά των 11 πόντων(64-53) που είχε εξασφαλίσει στην Αθήνα. Οι γάλλοι στον όμιλο έκαναν μόνο μία νίκη και αυτή απέναντι στην Αντβέρπ αφού η Σίμενταλ και η Ολύμπια Λιουμπλιάνας των Ίβο Ντανέου, Μπάμπιτς και Ζόργκα αποδεικνύονται πολύ σκληρές και θα περάσουν στο final four.
Στον άλλο όμιλο η Ρεάλ και η Σλάβια Πράγας δεν αντιμετοπίζουν προβλήματα από την Λοκομοτίβ Σόφιας και την Γερμανική Λειψία και φτάνουν και αυτές στο final four της Μαδρίτης.
Η χρονιά όμως στιγματίζεται από την σιωπηρή διαμαρτηρία των Σοβιετικών για την είσοδο αμερικάνων στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ που εκφράστηκε με αποχή αυτή την σεζόν, επίσημη δικαιολογία ήταν η προετοιμασία για τους Ολυμπιακούς την επόμενη χρονιά στο Μεξικό.
Στον πρώτο ημιτελικό μεταξύ Ρεάλ-Λιουμπλιάνα πέφτουν κορμιά, αλλά τελικά οι Ισπανοί θα επικρατήσουν 88-86, στον άλλο που είναι επαναληψη του περσινού τελικού Σίμενταλ-Σλάβια Πράγας 103-97. Στον τελικό η γηπεδούχος Ρεάλ των Μπράμπεντερ, Λιουκ, Άικεν, Σαντιγιάνα, Ροντρίγκεθ, Ράμος επικρατεί της Σίμενταλ που έχει αλλάξει δίδυμο Αμερικάνων με 91-83(Άικεν 22-Τσάμπιν 34) και ο Φεράντιθ γίνεται για δεύτερη φορά πρωταθλητής Ευρώπης.


1967-68


Είναι η χρονιά που η ΑΕΚ κατακτά το κύπελλο κυπελλούχων μετά από νίκες επί της Βαρέζε και της Σλάβια Πράγας σε ημιτελικό και τελικό αντίστοιχα, στην Ελλάδα όμως παρέδωσε τα σκύπτρα στον Παναθηναικό, ο οποίος είναι εκπρόσωπος της Ελλάδας στο κύπελλο πρωταθλητριών. Στον πρώτο γύρο κληρώνεται με την Στεάουα, στην Ρουμανία δέχθηκε βαριά ήττα 82-65(37-32), αλλά στην ρεβάνς στο Παναθηναικό στάδιο όπου επικρατεί μια πραγματική κόλαση για τους Ρουμάνους, θα γίνει η μεγάλη ανατροπή με 61-42(37-32 και πάλι το σκορ του ημιχρόνου!) τους πόντους για τον Πάο σημείωσαν Κολοκυθάς 17, Παναγιωταράκος 15, Πέππας 11, Χαικάλης 8, Κώστας Πολίτης 7 και 2 σημείωσε ο Μιχάλης Κυρίτσης. Στον επόμενο γύρο περιμένουν ο Τζέρτζια και ο Τσόσιτς με την Ζαντάρ, στην Αθήνα ο ΠΑΟ με τον Γιώργο Κολοκυθά να οργιάζει καταφέρνει να νικήσει 79-70(Κολοκυθάς 36, Παναγιωταράκος 23, Πέππας 10) αλλά στην ρεβάνς της Ζάρα διαλύεται 89-62(39-29), (Κολοκυθάς 22, Πέππας 17, Χαικάλης 12).
Η Ζαντάρ εκμεταλλευόμενη την πολύ σκληρή της έδρα θα περάσει ως πρώτη μετά από τριπλή ισοβαθμία σε έναν όμιλο που απαρτίζουν οι Σίμενταλ, η Μπανταλόνα που πήρε το πρωτάθλημα στην Ισπανία από την Ρεάλ και η ΤΣΣΚΑ Σόφιας. Στον άλλο όμιλο η πανίσχυρη Σπάρτακ του Μπρνο θα τερματίσει πρώτη παίρνοντας μαζί της στα ημιτελικά την πρωταθλήτρια Ρεάλ αφήνοντας εκτός συνέχειας την Αντβέρπ και την Μακάμπι. Στους διπλούς ημιτελικούς –αφού είχαμε πάλι αλλαγή συστήματος- η Μπρνο αποκλείει την Σίμενταλ αφού η ήττα 64-63 στον πρώτο αγώνα δεν αποτέλεσε πρόβλημα και με νίκη 103-86 στην ρεβάνς προκρίνεται πανηγυρικά στον τελικό, στον άλλο ημιτελικό η Ρεάλ που έχει πάντα στον πάγκο της τον Φεράντιθ προκρίνεται εις βάρος της Ζαντάρ με μία νίκη και μία ήττα 76-62 και 65-68. Στον φοβερό τελικό που έγινε στην Λιόν, οι Αμερικάνοι έσωσαν την Ρεάλ που επικράτησε 98-95 (Άικεν 26, Λιουκ 24, Μπραμπεντερ 22- Κόνβιτσκα 26, Μπομπρόφσκι 22).

1968-69

Η ΑΕΚ πάιρνει ξανά τα σκύπτρα στην Ελλάδα αλλά στην Ευρώπη έχει αρχίσει η παρακμή, κληρώνεται στον πρώτο γύρο με την Ακαντέμικ του Ατάνας Γκολομέεφ και αποκλείεται παρά την νίκη 73-57 στην Αθήνα αφού στην ρεβάνς στην Σόφια έχασε 76-54. Οι Βούλγαροι όμως στην φάση του ομίλου με αντιπάλους την Ρεάλ, την Ζαντάρ και την ΤΣΣΚΑ Μόσχας κάνουν μόνο ήττες και αποκλείονται. Στον όμιλο αυτό την πρώτη θέση κατέλαβε η ΤΣΣΚΑ που πλέον είναι ενισχυμένη με τον Σεργκέι Μπέλοφ και την δεύτερη η πρωταθλήτρια Ρεάλ. Στον άλλο όμιλο πρώτη τερματίζει η Σταντάρ Λιέγης, δεύτερη η Μπρνο, τρίτη η Καντού και τέταρτη η Μακάμπι. Στους διπλούς ημιτελικούς η ΤΣΣΚΑ διαλύει την Μπρνο 101-66 και 92-83 και η Ρεάλ την Σταντάρ 84-46 και 109-89. Στον μεγάλο τελικό που γίνεται στην Βαρκελώνη και ήταν από τους πιο συγκλονιστικούς στην ιστορία, η ΤΣΣΚΑ παρά �

1977-78

ο ΠΑΟ επιστρέφει στον θρόνο της Ελλάδας και στην πρώτη φάση παίζει σε όμιλο των τεσσάρων με αντιπάλους την Γιουγκοπλάστικα του γίγαντα Κρστούλοβιτς αλλά και του σπουδαίου Σούναρα που καθοδηγούσε από τον πάγκο ο Πέταρ Σκάνσι, την Χόνβεντ και τη Σλασκ. Οι πράσινοι ενισχυμένοι και από την παρουσία του Αμερικανού ύψους 2.01 Τζένκινς πραγματοποιούν εντυπωσιακές εμφανίσεις και σημειώνουν πέντε νίκες σε έξι αγώνες μάλιστα στο 87-75 με την Χόνβεντ στην Αθήνα ο Κόντος σημείωσε 40 πόντους! Όμως κατετάγη δεύτερος αφού στην ισοβαθμία με την Γιουγκοπλάστικα μειονεκτούσε, γιατί παρά του 28 πόντους του Τζένκινς η νίκη με 95-82 την τελευταία αγωνιστική δεν ήταν αρκετή για να καλύψει την συντριβή με 102-74 του πρώτου γύρου. Όμως στον όμιλο των έξι γίνεται πραγματική σφαγή με πολλά μεγάλα παιχνίδια, η Γιουγκοπλάστικα νικά 2 φορές την Βαρέζε και σε έναν συγκλονιστικό αγώνα την Μακάμπι με 112-111, αλλά οι δύο ήττες από την Ρεάλ την αφήνουν στην τέταρτη θέση και εκτός τελικού με πέντε νίκες σε 10 αγώνες, αλλά είναι η τελευταία φορά που συμμετέχει στο κύπελλο πρωταθλητριών πριν επιστρέψει μετά από 11 χρόνια έχοντας ίσως την πιο μεγάλη ομάδα που εμφανίστηκε ποτέ στα ευρωπαικά γήπεδα. Την τρίτη θέση με επίσης 5 νίκες σε 10 αγώνες κατέκτησε η Μακάμπι κρατώντας απλά αήττητη την έδρα της, επίσης πέντε νίκες είχε και η γαλλική Βιλερμπάν αλλά μεινεκτούσε στις ισοβαθμίες και κατέλαβε την πέμπτη θέση, φτωχός συγγενής του ομίλου ήταν η Ελβετική Άλβικ που πάντως έκανε δύο νίκες. Την πρώτη θέση πήρε η Ρεάλ με 7 νίκες και μάλιστα ως αυθεντική εκπρόσωπος του ισπανικού αιφνιδιασμού έβγαζε πολλά μεγάλα σκορ αφού με τον Κορμπαλάν για πλέι μέικερ είχε έναν πολύ γρήγορο ρυθμό στο παιχνίδι της, με συνέπεια στο εντός έδρας με την Άλβικ να κερδίσει 143-94. Η άλλη φιναλίστ ήταν φυσικά –ποια άλλη;- η Βαρέζε που με 6 νίκες πήρε την δεύτερη θέση. Στον μεγάλο τελικό του Μονάχου μια δυσάρεστη έκπληξη περιμένει την Βαρέζε, αφού οι Μορς και Μπισόν πραγματοποιούν το χειρότερο ισως παιχνίδι στην καριέρα τους και μοιραία ο πολύ καλός αμερικανός Γιέλβερτον που είχε επιστρέψει στην ομάδα με 28 πόντους και ο Ντίνο Μενεγκίν με 23π. προσπαθούν να σώσουν ότι μπορούν, μάταια όμως η Ρεάλ είναι πολύ καλύτερη και με πρώτο βιολί τον Σζέρμπιακ που σημείωσε 26π παίρνει μια εύκολη νίκη με 75-67 που την οδηγεί στον έκτο τίτλο της, ο οποίος κατακτήθηκε χωρίς τον θρυλικό προπονητή της τον Φεράντιθ, αφού πλέον στον πάγκο της βρίσκεται ο Λόλο Σάινθ.

1978-79

Η σεζόν αυτή είναι η κορυφαία της μέχρι τότε ιστορίας του Ολυμπιακού, ο πρωταθλητής Ελλάδας με προπονητή τον Κώστα Μουρούζη αλλά και με την βοήθεια του σπουδαίου αμερικανού Τζένκινς που την περασμένη σεζόν αγωνιζόταν στην Ευρώπη με τα χρώματα του ΠΑΟ και ήρθε να προστεθεί στο ήδη αξιόλογο έμψυχο δυναμικό των ερυθρολεύκων που απάρτιζαν οι Γιατζόγλου, Καστρινάκης, Διάκουλας, Μπαρλάς, Ράμμος και Μελίνι περνά πρώτος από τον όμιλο των τεσσάρων ομάδων έχοντας αντιμετοπίσει την Λε Μάν, την Γκντάνσκ από την Πολωνία και μία πολύ μέτρια ομάδα από την Συρία την Αλ Γιάλα. Όλα κρίθηκαν στο τελευταίο εντός έδρας παιχνίδι με την Γκντανσκ, οι κόκκινοι χρειαζόταν νίκη με 20 πόντους διαφορά και τελικά επικράτησαν με 102-79 και προκρίθηκαν. Από το ιστορικό αυτό παιχνίδι στο Παπαστράτειο που μάλιστα μεταδόθηκε τηλεοπτικά έμειναν οι κραυγές και τα δάκρυα χαράς του σπίκερ του αγώνα Βαγγέλη Φουντουκίδη. Όμως ο τελικός όμιλος των έξι ομάδων αυτή την χρονιά είναι ίσως ο πιο σκληρός στην μέχρι τότε ιστορία του θεσμού αφού, εκτός των μόνιμων εκπροσώπων Βαρέζε, της πρωταθλήτριας Ρεάλ και της πανίσχυρης Μακάμπι, αυτή την φορά υπάρχουν και η πρωταθλήτρια Ισπανίας Μπανταλόνα του Σλάβνιτς και του Σαντιγιάνα καθώς και η Γιουγκοσλάβικη Μπόσνα Σαράγιεβο του προπονητή Μπόγκνταν Τάνιεβιτς και παίκτες τους Ντελίμπασιτς, Ραντοβάνοβιτς, Βάραιτς, Μπιλάλοβιτς και του νεαρού τότε Πρέντραγκ Μπένατσεκ που αργότερα έκανε μεγάλη καριέρα στον Πανιώνιο, μοιραία λοιπόν το μόνο που καταφέρνει ο Ολυμπιακός είναι μία νίκη 79-77 επί της Μακάμπι στο Παπαστράτειο μέσα σε πολλά επεισόδια, αφού ο Όλσι Πέρι της Μακάμπι απειλεί να καταστρέψει το γήπεδο, αλλά συγκρατήθηκε από μια ομάδα πολλών αστυνομικών, οι Ισραηλινοί περιμένουν με ανοιχτές αγκάλες στο Τελ Αβίβ ζητώντας εκδίκηση για τα γεγονότα του πρώτου αγώνα την οποία τελικά πήραν διαλύοντας τους ερυθρόλευκους με 93-51! Στην ήττα 84-95 από την Μπανταλόνα επίσης στο Παπαστράτειο συνέβει ένα πολύ δυσάρεστο γεγονός, ο Ζόραν Σλάβνιτς έκανε ως συνήθως, άλλο ένα πολύ μεγάλο παιχνίδι, όμως ένα χτύπημα από τον Γκαρώνη τον ανάγκασε να φύγει με το φορείο από το γήπεδο, οι 1500 φίλοι του Ολυμπιακού αποθέωσαν τον μεγάλο Γιουγκοσλάβο, διαισθανόμενοι ίσως ότι ο Σλάβνιτς έπειτα από εκείνο το χτύπημα ποτέ πια δεν θα ήταν ο ίδιος, στην Ισπανία ο ΟΣΦΠ ηττήθηκε 91-77. Στην έδρα του ο Ολυμπιακός προσπαθούσε πολύ και έχανε με δυσκολία στο τέλος, εκτός έδρας όμως δεν άντεχε την πίεση, από την Βαρέζε έχασε 68-72, ενώ στην Ιταλία 67-92, από την Ρεάλ 97-101 αλλά στην Ισπανία 72-113 και από την Μπόσνα 83-88 και στο Σαράγιεβο 72-89. Την 5η θέση του ομίλου κατέλαβε η Μπανταλόνα με 3 νίκες, την 4η η Ρεάλ με 6 νίκες αφού η ήττα από την Βαρέζε στην Μαδρίτη ήταν μοιραία, την 3η η Μακάμπι με επίσης 6 νίκες και όπως γίνεται αντιληπτό η ήττα στον Πειραιά την άφησε εκτός τελικού , από 7 νίκες είχαν η Μπόσνα και η Βαρέζε που έλυσαν τις διαφορές τους στην Γκρενόμπλ, στον καλύτερο τελικό όλων εποχών στο κύπελλο πρωταθλητριών. Στο κύκνειο άσμα της Βαρέζε ο Μορς πέτυχε 30π. και ο Γιέλβερτον 27π, από την άλλη όμως η Μπόσνα Σαράγιεβο είχε έναν διαστημικό Βάραιτς με 47 πόντους και σε αυτούς πρόσθεσε άλλους 30 ο Ντελίμπασιτς με αποτέλεσμα να έρθει η νίκη με 99-96 και το οριστικό τέλος της Βαρέζε.

1979-80

Είναι η πρώτη φορά που ο Άρης είναι ο εκπρόσωπος την Ελλάδας στο κύπελλο πρωταθλητριών έχοντας την προηγούμενη σεζόν κατακτήσει το πρώτο του πρώτάθλημα, θα το κάνει όμως χωρίς την συμμετοχή του Νίκου Γκάλη που ήρθε από την Αμερική και ενσωματώθηκε στην ομάδα μόλις τον Δεκέμβρη και δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής. Οι κίτρινοι μετά την απόφαση του Ιωαννίδη, να συνεχίσει στον Γυμναστικό στην Λάρισα έχουν για προπονητή τον αμερικανό Ντέβελι και φέρνουν και δύο ξένους, τους Τζόις και Τέιλορ. Όμως ήταν πολύ άτυχοι στην κλήρωση των ομίλων γιατί μπροστά τους εμφανίστηκε το μεγαθήριο της Μακάμπι, η Εφές Πίλσεν και η Ντιναμό Βουκουρεστίου. Σαν να μην έφτανε όμως αυτό, εκείνοι που έζησαν αυτά τα παιχνίδια έχουν να λένε για τις σφαγιαστικές διαιτησίες και τις κλοπές στον χρόνο που υπέστησαν οι Θεσσαλονικείς στις εκτός έδρας ήττες τους από την Εφές με 63-66 και από την Ντιναμό 74-76, στο Αλεξάνδρειο πάντως επικράτησε σχετικά εύκολα και επί των δύο με 112-87 και 77-71 αντίστοιχα, όσον αφορά τα παιχνίδια με την Μακάμπι, σε ένα αξέχαστο ματς στην Θεσσαλονίκη ο Άρης με 40 πόντους του Τέιλορ κερδίζει στην παράταση 104-103 αλλά στο Τελ Αβίβ διαλύεται με 111-78 μένοντας τελικά δεύτερος. Ο όμιλος των έξι ήταν πολύ δύσκολος και αυτή την χρονιά, αφού εκτός των Ισραηλινών, συμμετείχαν η πρωταθλήτρια Γιουγκοσλαβίας Παρτιζάν του Κιτσάνοβιτς με προπονητή τον Ντούσαν Ίβκοβιτς, η πρωταθλήτρια Ευρώπης Μπόσνα, η πανίσχυρη Ρεάλ, η πρωταθλήτρια Ιταλίας Βίρτους και η εβρισκόμενη σε περίοδο ακμής εκείνη την εποχή Ολλανδική Ντε μπος που εκείνα τα χρόνια είχε στις τάξεις της τον κορυφαίο -αν εξαιρέση κανείς τον Ρικ Σμιτς- μπασκετμπολίστα στην ιστορία του Ολλανδικού μπάσκετ τον Άκερμπουμ, ο οποίος υπήρξε ένας σκόρερ ολκής. Πρώτη τερμάτισε η πάντοτε αήττητη στην έδρα της Μακάμπι με 7 νίκες αφού κατάφερε να κερδίσει και έξω τις Ντε μπός και Παρτιζάν και δεύτερη η Ρεάλ που παίζει με «τέρμα τα γκάζια» στην επίθεση με επίσης 7 νίκες και φυσικά σχημάτισαν το ζευγάρι του τελικού, τρίτη με έξι νίκες έμεινε η Μπόσνα πληρώνοντας το γεγονός ότι ήταν η μόνη που ηττήθηκε από την Παρτιζόν, πέντε νίκες για την τέταρτη Βίρτους, τέσσερις νίκες είχε η προτελευταία Ντε μπος ενώ απίστευτα τραγική ήταν η Παρτιζάν που με μόλις μία νίκη τερμάτισε τελευταία! Στο Βερολίνο σε έναν για ακόμη μια φορά πολύ καλό τελικό που επιτέλους διεξήχθη χωρίς την συμμετοχή της Βαρέζε η ψύχραιμη στο τέλος Ρεάλ του Λόλο Σάινθ έχοντας σε σπουδαία μέρα τους Ρουγιάν 27π. και Μάιστερ 21π. νικά 89-85 την Μακάμπι των Ουίλλιαμς 32π. και Πέρι 21π. και κατέκτησε τον τελευταίο της τίτλο πριν έρθει ο Σαμπόνις το 1995 για να την ξαναβάλει στον θρόνο της.

1980-81

Ο ΠΑΟ επανακάμπτει στο κύπελλο πρωταθλητριών με μια πολύ καλή ομάδα, προσθέτοντας μάλιστα στο ρόστερ του τον πολύ χρήσιμο αμερικανό Γούλποκ. Στην πρώτη φάση έχει να αντιμετωπίσει την Μακάμπι, την Τουρ και την Κρίσταλ Πάλας. Ξεκινά τις υποχρεώσεις του με δύο πολύ μεγάλες εντός έδρας νίκες, πρώτα επί της Μακάμπι 81-76(Κόντος 32, Κοκολάκης 17, Κορωναίος 14) και επί της Τουρ 88-81(Κόντος 26, Κορωναίος 18, Κοκολάκης 14, Γούλποκ 14), όμως στην συνεχεια στο Λονδίνο, ακολουθεί μία από τις χειρότερες ήττες στην ιστορία του από την Κρίσταλ Πάλας! με 84-99 (Γούλποκ 22) που τον καταδικάζει στην κυριολεξία, έπειτα οι πράσινοι μαζεύουν τα κομμάτια τους και πηγαίνουν στο Τελ Αβίβ, εκεί πραγματοποιούν εξαιρετική εμφάνιση στο πρώτο μέρος και προηγούνται με 37-34, αλλά τελικά ηττήθηκαν 71-83(Κόντος 27, Κορωναίος 16, Κοκολάκης 14, Βίδας 12) και αποκλείστηκαν. Ακολούθησαν ακόμη μία ήττα στην Γαλλία 88-103(Βίδας 22) αλλά και μια νίκη επί της Κρίσταλ Πάλας στην παρατάση 106-102(Κόντος 28. Κοκολάκης 26) που του δίνουν τελικά την τρίτη θέση.
Στον όμιλο των έξι, πρώτη τερματίζει η Μπολόνια με επτά νίκες, δεύτερη η Μακάμπι με έξι, 3η η Μπόσνα με 5 νίκες, 4η με επίσης 5 νίκες η Ντε μπος, 5η η Ρεάλ με 4 νίκες και 6η η ΤΣΣΚΑ που επέστρεψε με 4 νίκες. Στον μεγάλο τελικό στο Στρασβούργο ο Ολλανδός διαιτητής Βαν ντερ Βίλιγκε περνάει από χειρουργείο την Μπολόνια των Μπονάμικο, Μπερτολότι, Βιλάλτα και του Βραζιλιάνου Μαρκουίνιο και βοηθά την Μακάμπι να κατακτήσει τον τίτλο με μπάζερ μπίτερ του Μίκι Μπέρκοβιτς 80-79 (Μπέρκοβιτς 20, Ερλ Ουίλλιαμς 19, Όλσι Πέρι 18 –Μπονάμικο 26) και να κάνει το δεύτερό της τρεμπλ, στον πάγκο της είχε για προπονητή τον Ντ’ Αμίκο. Από τότε όμως, μια κατάρα φαίνεται κυνηγούσε τους Ισραηλινούς που θα περιμένουν τον Γιασικεβίτσιους το 2004 για να κατακτήσουν ξανά τον κορυφαίο τίτλο στην Ευρώπη!

1981-82

Είναι η σεζόν που έμεινε στην ιστορία για τον ΠΑΟ, ως εκείνη με το αιώνιο δευτερόλεπτο, είναι η χρονιά που και οι πράσινοι κάνουν την υπέρβαση και καταφέρνουν να προκριθούν στον όμιλο των έξι. Πιο συγκεκριμένα, πρόκειτε για την ίδια ακριβώς ομάδα που συμμετείχε και την προηγούμενη περίοδο στην διοργάνωση με την προσθήκη όμως ενός ακόμη αμερικανού του θεότρελου στην κυριολεξία Τόμπσον που τελικά άφησε την ομάδα στα μέσα της χρονιάς, χαρακτηριστικό εκτός των άλλων ήταν ότι έφυγε έχοντας απλήρωτους τηλεφωνικούς λογαριασμούς αξίας 700.000δρχ., επίσης η άνθρωποι του ΠΑΟ έμειναν έκπληκτοι όταν είδαν πόσα άδεια μπουκάλια με μπύρες υπήρχαν μεσα στο σπίτι που έμενε στην Αθήνα! Παρ’ όλα αυτά όμως βοήθησε πολύ την ομάδα. Ο ΠΑΟ συμμετείχε αρχικά σε έναν όμιλο τριών ομάδων, οι άλλες δύο ήταν η ΤΣΣΚΑ και η Λέφσκι Σόφιας. Στην πρεμιέρα αντιμετώπισε την ΤΣΣΚΑ στην Μόσχα όπου και έχασε, αλλά μόλις με 3 πόντους 83-80(Τόμπσον 21, Στεργάκος 18, Γούλποκ 16, Κοκολάκης 11, Κορωναίος 10, Βίδας 2 και ο τραυματίας Κόντος 2), στην συνέχεια υποδέχεται την Λέφσκι στην Αθήνα την οποία κερδίζει 90-78(Κόντος 22, Στεργάκος 14, Κορωναίος 14, Τόμπσον 12, Βίδας 12, Γούλποκ 10, Ιωάννου 4, Κοκολάκης 2). Ακολουθεί το παιχνίδι της χρονιάς με τους Σοβιετικούς στον Τάφο του Ινδού, στο οποίο η ελληνική ομάδα επιδιώκει νίκη με 4 πόντους. Ένα δευτερόλεπτο πριν την λήξη το σκορ είναι 85-83 και οι Ρώσοι κερδίζουν φάουλ με τον Μελέσκιν, ο προπονητής Τοπάλεφ αποφασίζει ο παίκτης να σουτάρει βολές και αστοχώντας, στην διεκδίκηση του ριμπάουντ να εξαντληθεί ο χρόνος, μάταια όμως υπολογίζει χωρίς τον χρονομέτρη που όσο απίστευτο και αν φαίνεται το επίθετό του είναι Κλεπτάκης! Έτσι ενώ η μπάλα βγαίνει πλάγιο άουτ ο χρόνος δεν έχει κυλήσει, σαν να μην έφτανε αυτό στην συνέχεια μετά την επαναφορά ο Κόντος κάνει μια γρήγορη προσποίηση στον μοιραίο τελικά Μελέσκιν και κερδίζει φάουλ, ο άσος του ΠΑΟ ευστοχεί στις δύο βολές και στο γήπεδο επικρατεί το αδιαχώριτο από τους πανηγύρισμούς και πλέον οι πράσινοι χρειάζονται μια νίκη στην Βουλγαρία για να προκριθούν, πάντως πρέπει να σημειωθεί ότι όποιος βλέπει το βίντεο των τελευταίων δευτερολέπτων, δεν μπορεί να μη γελάσει, αφού καταλαβαίνει ότι έχουν περάσει πολλά δευτερόλεπτα και πρόκειται για σφαγή των Σοβιετικών, επειδή δεν είναι μια φάση που να είναι δύσκολη ή πολύ γρήγορη ή τέλος πάντων να είναι στην κρίση του διαιτητή! Ο Παναθηναικός πάντως εκμεταλλεύτηκε το δώρο που του δόθηκε και με μια νίκη στην Βουλγαρία 97-89 επί της αδιάφορης Λέφσκι στην οποία αγωνιζόταν ο Ελία Εφθίμοθ -πατέρας του Βάσκο- και εξασφάλισε την πρόκριση στους έξι. Εκεί τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα και μοιραία τερματίζει τελευταίος κάνοντας μόλις μία νίκη επί της Ντε Μπος στην Αθήνα με 88-77, ενώ στην Ολλανδία έχασε μόλις 87-88. Στην ιστορία έμεινε το εντός έδρας παιχνίδι με την Μακάμπι 78-86 όπου οπαδοί του ΠΑΟ εμφάνισαν στο γήπεδο σημαίες με σβάστικες και ο θηριώδης Ερλ Ουίλιαμς απάντησε στις αποδοκιμασίες πετώντας την μπάλα σε φίλαθλο στην εξέδρα τραυματίζοντάς τον ελαφρά, στο Ισραήλ το τελικό σκορ ήταν 91-112, με την Μπαρτσελόνα εντός 79-89 και στο Παλάου Μπλαουγκράνα 83-113, με την Παρτιζάν που στο πλευρό του Κιτσάνοβιτς έχει προστεθεί και ο Τσβετίτσιανιν επίσης δύο ήττες αλλά και οι δύο με 15 πόντους 91-106, και 83-98, ενώ με την Καντού δύο συντριβές, στην Αθήνα 72-103 και στην Ιταλία 78-105.
Η χρονιά αυτή φαίνεται ότι είναι της Μακάμπι η οποία περνά σαν σίφουνας από όλα την Ευρώπη αλώνοντας έδρες όπως της Μπαρτσελόνα σε ένα καταπληκτικό παιχνίδι με 97-99 (Έπι 28, Φίλιπς 26, Φλόρες 17- Μπέρκοβιτς 33, Σίλβερ 25, Πέρι 18) και της Παρτιζάν και τελικά σημειώνει 9 νίκες σε 10 αγώνες τερματίζοντας φυσικά στην πρώτη θέση, η μόνη ομάδα που την κοίταξε στα μάτια ήταν η τρομερή Καντού, η οποία διέλυσε την Μακάμπι στην Ιταλία με 100-81 και στο Τελ Αβίβ έχασε 87-86 με εκπρόθεσμο καλάθι όμως. Πάντως οι Ιταλοί του Μαρτζοράτι, του Ρίβα, του μακαρίτη από το 1990 Ινοτσεντίν και των δύο πολύ καλών ψηλών αμερικανών του Κιούπετς και του Φλάουερς υπό την καθοδήγηση του Βαλέριο Μπιανκίνι δεν αστειεύονται και παίρνοντας την δεύτερη θέση με 7 νίκες θα ανανεώσουν το ραντεβού στο τελικό στην Κολωνία, την 3η θέση κατέλαβε η Παρτιζάν με έξι νίκες, την 4η θέση κατέλαβε η Μπαρτσελόνα με 5 νίκες και την 5η η Ντε Μπος με 2 νίκες. Στον τελικό με διαιτητές τους Μαινινί και Καμπρέρας προς απογοήτευση της Μακάμπι που είχε καλομάθει από την εύνοια διαιτητών τύπου Βαν ντερ Βίλιγκε, η Καντού νίκησε σχετικά εύκολα με 86-80 την Μακάμπι με τον Μαρτζοράτι 18π. να οργιάζει στην περιφέρεια μαζί με τον πιτσιρικά Αντονέλο Ρίβα που είχε 16π. αλλά και κάτω από την ρακέτα οι αμερικανοί Φλάουερς 23π και Κιούπετς 21π. αιχμαλώτισαν στην κυριολεξία τους αντπάλους ψηλούς της Μακάμπι κορυφαίοι της οποίας ήταν οι Ουίλλιαμς 15π., Σίλβερ 16π., Μπέρκοβιτς 16π., Ζίμμερμαν 14π.

1982-83

ο ΠΑΟ εκπροσωπεί και πάλι την Ελλάδα στο κύπελλο πρωταθλητριών αλλά έχοντας πολλά προβλήματα (τραυματίες οι Κοκολάκης, Στεργάκος, δεν υπάρχει ξένος στην ομάδα) δεν έχει καμία τύχη, εν τω μεταξύ αλλάζει το σύστημα στην πρώτη φάση, από την οποία καταργείτε ο όμιλος των τεσσάρων αλλά όχι και ο τελικός όμιλος των έξι στον οποίο οι ομάδες φτάνουν ύστερα από νοκ άουτ αναμετρήσεις. Οι πράσινοι κληρώθηκαν με την πρωταθλήτρια Γαλλίας την Λε Μαν που έπαιρνε τα πρωταθλήματα στην χώρα της από την πολύ ισχυρή τροπαιούχο του Κόρατς το ‘82 και ‘83 Λιμόζ, αλλά παρά την πύρρειο νίκη τους στον Τάφο του Ινδού 58-55 (Κόντος 28 - Άλεν 21, Στέινσελ 12, Μπενιό 12), στην Γαλλία το 67-112! ήταν καταδικαστικό. Στον επόμενο γύρο όμως οι Γάλλοι κληρώθηκαν με την πρωταθλήτρια Ιταλίας Ολίμπια Μιλάνο του μεγάλου προπονητή Νταν Πίτερσον και παίκτες τους Ντ’ ντόνι, Μενεγκίν, Πρέμιερ, Τζιανόλι κλπ. και χάνει 2 φορές 85-64 και 86-79 και φυσικά αποκλείεται. Στον τελικό όμιλο των έξι συμμετέχουν εκτός του Μιλάνο και η πρωταθλήτρια Ευρώπης Καντού, η Ρεάλ, η Μακάμπι, η ΤΣΣΚΑ, και η πρωταθλήτρια Γιουγκοσλαβίας Τσιμπόνα Ζάγκρεμπ των Άτσα Πέτροβιτς, Τσόσιτς, Τσούτουρα, Κνέγκο και του Ζελ. Παβλίσεβιτς με προπονητή τον Νόβοσελ. Οι δύο Ιταλικές ομάδες είναι οι πιο ισχυρές στην Ευρώπη αυτή την περίοδο και μεταφέρουν την εντός των συνόρων κόντρα τους και στα Ευρωπαϊκά γήπεδα. Στον όμιλο μοιράζονται τις νίκες 71-66 στο Μιλάνο η Ολίμπια και 69-63 η Καντού στην έδρα της. Την πρώτη θέση κατέλαβε η Καντού με 7 νίκες και την δεύτερη το Μιλάνο με επίσης 7 νίκες και ανανέωσαν το ραντεβού τους στον τελικό της Γκρενόμπλ, 3η κατετάγη η Ρεάλ με 6 νίκες, 4η η ΤΣΣΚΑ με 5 νίκες, 5η η Μακάμπι με 5 νίκες και αυτή, ενώ τραγική ήταν η Τσιμπόνα που δεν σημείωσε ούτε μία νίκη! Στον μεγάλο τελικό, που για πρώτη φορά στην ιστορία αποτέλεσε αποθέωση του αμυντικού μπάσκετ, η Καντού αν και 3 λεπτά πριν τη λήξη προηγούταν με 11 πόντους κέρδισε με την ψυχή στο στόμα 69-68, με τους Μιλανέζους μάλιστα να φωνάζουν για φάουλ που δεν καταλογίστηκε στην τελευταία φάση του παιχνιδιού πάνω στον
Γκαλινάρι, μοιραίος για την Ολίμπια έχοντας αστοχήσει στο τελευταίο σουτ ήταν ο Μποζέλι. Κορυφαίοι για την Καντού που είχε στον πάγκο τον Πρίμο ήταν ο Ρίβα και ο Μπράιαντ που είχαν από 18π. ο καθένας.

1983-84

Είναι η σεζόν που ο Άρης γίνεται γνωστός στο ευρύ κοινό της Ευρώπης, αφου ο πρωταθλητής Ελλάδας με μαέστρο τον Γκάλη -που έπειτα έγινε ο κορυφαίος σκόρερ όλων των εποχών στην διοργάνωση- αλλά εκείνη την χρονιά έκανε το ντεμπούτο του στην διοργάνωση έχοντας για συμπαίκτες δύο μέτριους ξένους τους Γούντλαντ και Μακ Νιλ έκανε μια θαυμάσια πορεία, στον προκριματικό γύρο απέκλεισε πολύ εύκολα την Λεμεσσό με δύο νίκες (106—49, 97-56) αλλά στην συνέχεια μπροστά του βρέθηκε η πρωταθλήτρια Γερμανίας Γκέτινγκεν, όμως με μια εξαιρετική εμφάνιση με 45π. του Γκάλη στον πρώτο αγώνα της γερμανίας οι κίτρινοι επικρατούν 91-77 και ουσιαστικά προκρίνονται, στην τυπικής διαδικασίας ρεβάνς του Αλεξανδρείου οι Θεσσαλονικείς επικρατούν 77-73. Στον επόμενο γύρο στις 12 ομάδες, ένα γύρο δηλαδή πριν τον όμιλο των έξι εμφανίζεται η Μακάμπι, όλοι θεωρούν τον Άρη ξεγραμμένο, πόσο μάλιστα μετά από την ήττα στο Αλεξάνδρειο με 62-68 στον πρώτο αγώνα, που η Μακάμπι του Σβι Σερφ με μια συνδυασμενη άμυνα πάνω στον Γκάλη τον περιορίζει στους 20 πόντους έχοντας όμως και την εύνοια του διαιτητή Μαινινί που φαίνεται είχε κάτι χρωστούμενα στους Ισραηλινούς από τον προπέρσινο τελικό και ήθελε να εξαργυρώσει για να έχει το κεφάλι του ήσυχο. Όμως ο Άρης δεν πτοήθηκε και πηγαίνει στο Τελ Αβίβ και χτυπά στα ίσα την προκριση! Τελικά με 31π. το�

Σωστός ο Ντίζι.
Πού τα βρήκες όλα αυτά και πόση ώρα σου πήρε;

(Παρεπιπτόντως, ο κορυφαίος Ολλανδός μετά το Ρικ Σμιτς ήταν ο Σβεν Νάτερ-ή Νέιτερ ).

Λάθος!
Σωστός ο sarounas!!!

Πρέπει να κάνω πιο ευδιάκριτα τα credit.

Χόλικ ποιος είναι ο Νέιτερ; δεν τον γνωρίζω καθόλου δώσε κανένα στοιχείο του

Και μια διευκρίνιση, στην σεζόν 1976-77 γράφω ότι η ΤΣΣΚΑ δεν έπαιξε στον τελικό αν και είχε τα καλύτερα αποτελέσματα από όλους, αυτό συνέβει γιατί τότε οι Σοβιετικοί δεν δεχόταν να αγωνίζονται με την Μακαμπί διότι υποστήριζαν ότι είχε παραγίνει το κακό με τους αμερικάνους από τους Ισραηλινούς, έτσι κατέβηκαν μόνο σε μία αναμέτρηση με τους Εβραίους και έτσι μηδενίστηκαν.

Ένας σέντερ της δεκαετίας του '70 (και λίγο 80), μερικές φορές με μουστάκι, έπαιξε σε ΑΒΑ-ΝΒΑ. Ικανοποιητικός σκόρερ, μέτριος πασέρ και μπλοκέρ, αλλά καταπληκτικός ριμπάουντερ. Το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του το πέρασε στους σημερινούς Κλίπερς.

μάλιστα,
είχε παίξει σε καμιά ομάδα στην Ευρώπη ή μόνο στο ΝΒΑ, εντάξει στην εθνική αποκλείεται να αγωνίστηκε, εκτός αν το έκανε στην αρχή της καριέρας του, επίσης αν βρεις άλλους Ευρωπαίους που έπαιξαν από την δεκαετία του 70 και πριν στο ΝΒΑ ή στην ΑΒΑ κάνε μια λίστα, θα με ενδιέφεραι να δω.

Να διορθώσω μόνο ότι το αποτέλεσμα του τελικού του 1978-1979 είναι 96-93!
Αυτόν τον αγώνα δεν τον πρόλαβα, αλλά θυμάμαι τη φάση με τον Ουίλιαμς της Μακάμπη το 1982. Μου φάνηκε πως πέταξε τη μπάλα εξαιτίας ενός φάουλ που του χρεώθηκε, αλλά τότε δεν μπορούσα να καταλάβω και πολλά πράγματα...

Μετά από καιρό ας ξεθάψω το τόπικ ως λάτρης του ρετρό μπάσκετ

Κρίμα που χάθηκαν οι γραμμές για την περίοδο 1969-1977 (μεγάλη Βαρέζε της εποχής) και 1984-1987 (Τσιμπόνα) από το αρχικό κείμενο.

Να προθέσω ότι το κύπελλο Πρωταθλητριών διεξήχθη και την πρώτη εποχή των Final4 (1987-1991) ώσπου μετά μετεξελήχθηκε στην Ευρωλίγκα της Fiba (1991-2000) την χρονιά 2000-2001 είχαμε τη διάσπαση (Suproleague Fiba, Euroleague Uleb) και από 2001 και μετά την Ευρωλίγκα της Uleb.

Όσον αφορά την Final4 εποχή του Κυπέλλου Πρωταθλητριών έχουμε:

1. Γάνδη 1988

Παρτιζάν-Μακάμπι 82-87
Άρης-Τρέισερ 82-87

Παρτιζάν-Άρης 105-93
Τρέισερ-Μακάμπι 90-84

Πρωταθλήτρια: Τρέισερ Μιλάνο, Mvp: Μπόμπ Μάκαντου, Προπονητής: Φράνκο Καζαλίνι

2. Μόναχο 1989

Μακάμπι-Άρης 99-86
Μπαρτσελόνα-Γιουσκοπλάστικα 77-87

Άρης-Μπαρτσελόνα 88-71
Γιουγκοπλάστικα-Μακάμπι 75-69

Πρωταθλήτρια: Γιουγκοπλάστικα Σπλιτ, Mvp: Ντίνο Ράτζα, Προπονητής: Μπόζινταρ Μάλκοβιτς

3. Σαραγόσα 1990

Μπαρτσελόνα-Άρης 104-83
Γιουγκοπλάστικα-Λιμόζ 101-83

Λιμόζ-Άρης 103-91
Γιουγκοπλάστικα-Μπαρτσελόνα 72-67

Πρωταθλήτρια: Γιουγκοπλάστικα Σπλιτ, Μvp: Τόνι Κούκοτς, Προπονητής: Μπόζινταρ Μάλκοβιτς

4. Παρίσι 1991

Μπαρτσελόνα-Μακάμπι 101-67
Γιουγκοπλάστικα-Σκαβολίνι 93-87

Μακάμπι-Σκαβολίνι 83-81
Γιουγκοπλάστικα-Μπαρτσελόνα 70-65

Πρωταθλήτρια: Γιουγκοπλάστικα, Mvp: Τόνι Κούκοτς, Προπονητής: Ζέλικο Παβλίσεβιτς

ποσες ωρες σας πηρε ολο αυτο. ειναι παρα πολυ καλο.μπραβο

Αν τα βρήκατε ενδιαφέρονται μπορείτε να ρίξετε ματιές και στα pinned topics εδω: http://www.basketforum.gr/forum/index.php?showforum=78

παραθέτω αυτό που λείπει
1968-69

Η ΑΕΚ πάιρνει ξανά τα σκύπτρα στην Ελλάδα αλλά στην Ευρώπη έχει αρχίσει η παρακμή, κληρώνεται στον πρώτο γύρο με την Ακαντέμικ του Ατάνας Γκολομέεφ και αποκλείεται παρά την νίκη 73-57 στην Αθήνα αφού στην ρεβάνς στην Σόφια έχασε 76-54. Οι Βούλγαροι όμως στην φάση του ομίλου με αντιπάλους την Ρεάλ, την Ζαντάρ και την ΤΣΣΚΑ Μόσχας κάνουν μόνο ήττες και αποκλείονται. Στον όμιλο αυτό την πρώτη θέση κατέλαβε η ΤΣΣΚΑ που πλέον είναι ενισχυμένη με τον Σεργκέι Μπέλοφ και την δεύτερη η πρωταθλήτρια Ρεάλ. Στον άλλο όμιλο πρώτη τερματίζει η Σταντάρ Λιέγης, δεύτερη η Μπρνο, τρίτη η Καντού και τέταρτη η Μακάμπι. Στους διπλούς ημιτελικούς η ΤΣΣΚΑ διαλύει την Μπρνο 101-66 και 92-83 και η Ρεάλ την Σταντάρ 84-46 και 109-89. Στον μεγάλο τελικό που γίνεται στην Βαρκελώνη και ήταν από τους πιο συγκλονιστικούς στην ιστορία, η ΤΣΣΚΑ παρά τον περιορισμό των δύο Μπέλοφ και του Ζαρμουχαμέντοφ υπό την καθοδήγηση από τον πάγκο του παλιού σπουδαίου πλέι μέικερ Αλατσατσιάν και με την υποστήριξη των Καταλανών φιλάθλων επικρατεί στην παράταση με 103-99 (Αντρέγιεφ 37-Μπραμπεντερ 20, Λιουκ 20) και είναι η νέα πρωταθλήτρια Ευρώπης.


1969-70

Ο πρωταθλητής Πάο κληρώνεται με τον πρωταθλητή Γιουγκοσλαβίας Ερυθρό Αστέρα που έχει στις τάξεις του τον σούπερ σκόρερ Τσβέτκοβιτς, αν και στο πρώτο παιχνίδι παρουσιάζεται ο πρώτος αμερικανός στην ιστορία που ενίσχυσε ελληνική ομάδα, ο Γκρίνγουντ καθώς και δύο νέα παιδιά που έγραψαν μεγάλη ιστορία αργότερα με την φανέλα των πρασίνων, οι Κόντος και Κορωναιός, ο Πάο δεν τα καταφέρνει και χάνει στο Βελιγράδι 91-66(38-24), τους περισσότερους πόντους σημείωσαν οι: Κολοκυθάς 15, Κόντος 14, Ιορδανίδης 11, Γκρίνγουντ 8 και Παναγιωταράκος 7. Στην ρεβάνς της Αθήνας ο Πάο παίρνει μία νίκη χωρίς αντίκρυσμα 83-75(37-37) Γκρίνγουντ 16, Κόντος 15, Κολοκυθάς 14, Ιορδανίδης 11, Πολίτης 10, Παναγιωταράκος 9. Στην φάση των ομίλων όμως, οι Γιουγκοσλάβοι έχοντας απέναντι την νέα υπερδύναμη του Ευρωπαϊκού μπάσκετ Ίνις Βαρέζε που έχει προπονητή τον Νίκολιτς και καλύτερους παίχτες τους Μενεγκίν, Φαμπορέα, Μαλαγκόλι αντικατέστησε τους δύο αμερικάνους Ολαντόντερ και Σάλιβαν με τον συμπατριώτη τους Τζόουνς και τον μεγάλο Μεξικάνο Μάνουελ Ράγκα που εκείνη την εποχή θεωρείτο ότι ήταν ο κορυφαίος ερασιτέχνης μπασκετμολίστας στον κόσμο, την γνωστή ΤΣΣΚΑ Μόσχας των Γκομέλσκι, Μπέλοφ, Βολνόφ, Ζαρμουχαμέντοφ, Εντέσκο, Αλατσατσιάν και την Βιλερμπάν του Αλέν Ζιλ κάνει μόλις μία νίκη επί της τελευταίας και αποκλείεται από την συνέχεια. Στον όμιλο αυτό πρώτη τερματίζει η ΤΣΣΚΑ και δεύτερη η Βαρέζε οι οποίες μοιράστηκαν τις νίκες στα μεταξύ τους παιχνίδια 83-60 στην Μόσχα και 79-59 στην Ιταλία. Στον άλλο όμιλο η Ρεάλ και η Σλάβια Πράγας υπερισχύουν των Αντβέρπ και Ακαντέμικ και φτάνουν στα ημιτελικά όπου η Ρεάλ διαλύεται στην κυριολεξία από την Βαρέζε χάνοντας και τα δύο παιχνίδια με 90-86 και 108-73 ενώ και η ΤΣΣΚΑ κάνει το ίδιο στην Σλάβια με 107-79 και 113-75 και δίνουν και πάλι ραντεβού στον τελικό του Σαράγιεβο. Εκεί ύστερα από μεγάλη μάχη με πρωταγωνιστές τους Μενεγκίν και Μπέλοφ οι Ιταλοί παίρνουν την πρώτη τους κούπα με νίκη 79-74 (Μενεγκίν 20, Ράγκα 19, Φλαμπορέα 14-Μπέλοφ 21, Σιτζιάκιν 18, Ζαρμουχαμέντοφ 14, Αντρέεφ 12).


1970-71

Είναι η σεζόν που η ΑΕΚ παίζει για τελευταία φορά στην ιστορία της στο κύπελλο πρωταθλητριών πριν την εποχή Ιωαννίδη το 1997-98. Στον πρώτο γύρο αποκλείει εύκολα την Ραμπάτ από το Μαρόκο αλλά στον επόμενο γύρο θα λυγίσει απέναντι στην Αντίμπ αφού η νίκη στον δεύτερο αγώνα στην Αθήνα με 94-88 δεν ήταν αρκετή να καλύψει την ήττα που προηγήθηκε στην Γαλλία με 70-58. Οι γάλλοι στον όμιλο με αντιπάλους την Σλάβια Πράγας, την Βαρέζε και την Ολύμπια Λιουμπλιάνα σημείωσαν μόλις μία νίκη επί των Γιουγκοσλάβων, την πρώτη θέση στον όμιλο αυτό πήρε εύκολα ή Βαρέζε η οποία άλλαξε τον Τζόουνς με τον επίσης αμερικανό Φουτζ, ενώ η Σλάβια κατετάγη δεύτερη και έπαιξε στον ημιτελικό με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας που ήταν η πρώτη του άλλου ομίλου, η Σλάβια κέρδισε το πρώτο παιχνίδι με 83-68 αλλά δεν άντεξε και συνεντρίβει στην Μόσχα με 94-67, στον άλλο ημιτελικό η Βαρέζε αντιμετώπισε την Ακαντέμικ Σόφιας που στον όμιλο άφησε έξω την Ρεάλ Μαδρίτης και την Σταντάρ Λιέγης αλλά το 82-59 στο Βαρέζε δεν άφησε περιθώρια στους Βούλγαρους για την ρεβάνς αφού επικράτησαν μόλις με 74-66. Στον μεγάλο τελικό στην Αντβέρπ η ΤΣΣΚΑ διέλυσε με 67-53 την Βαρέζε και κατέκτησε τον τελευταίο της τίτλο πριν το 2006! Από τον τελικό εκείνο απουσίαζε ο Γκομέλσκι γιατί ήταν άρρωστος και είχε παραμείνει στην Ρωσία, έτσι χρέη παίχτη-προπονητή ανέλαβε ο τρομερός και σε εκείνο τον τελικό Σεργκέι Μπέλοφ, αυτό όμως δεν του το συγχώρεσε ποτέ ο Γκομέλσκι και ήταν η αφορμή για την έναρξη των κάκιστων σχέσεων μεταξύ των δύο αντρών μέχρι και πέρυσι που απεβίωσε η «αλεπού των πάγκων». Πρωταγωνιστές στο παιχνίδι ήταν για τους Σοβιετικούς, ο Μπέλοφ με 24π. και για την Βαρέζε, ο Φουτζ με 22π.

1971-72

Η σεζόν αυτή έμεινε στην ιστορία για τον Παναθηναικό διότι έχοντας στον πάγκο του τον Κώστα Μουρούζη και στο ρόστερ του ως ξένο τον κορυφαίο Αμερικανό που αγωνίστηκε στην Ελλάδα πριν την δεκαετία του ‘80 τον Κέρκλαντ ο οποίος έπειτα έκανε μεγάλη καριέρα στην Ιταλία, κατάφερε να φτάσει μέχρι τα ημιτελικά του θεσμού! Στον πρώτο γύρο απέκλεισε εύκολα την Σταντέλ από το Λουξεμβούργο με δύο νίκες 98-63 και 94-67 με τον Κέρκλαντ να σημειώνει συνολικά και στα δύο ματς 46 πόντους. Στον δεύτερο γύρο συναντά την Μακάμπι του Ταλ Μπρόντι την οποία κερδίζει στην Αθήνα με 81-73 (Κέρκλαντ 19, Κολοκυθάς 14, Ιορδανίδης 10, Παναγιωταράκος 10, Δημαράς 8, Κέφαλος 7), αλλά στην ρεβάνς στο Ισραήλ χωρίς τον Κολοκυθά πια, ηττάται μόλις με 81-80 (Κέφαλος 18, Πέππας 16, Κέρκλαντ 15, Χαικάλης 15, Ιορδανίδης 9, Κόντος 9). Στην φάση των οχτώ μπαίνει σε όμιλο στον οποίο συμμετέχουν ακόμη η Μπους Φρουί από το Βέλγιο, η Γιουγκοπλάστικα ηγέτης της οποίας είναι ο Πέταρ Σκάνσι και η Σλάβια Πράγας. Στην πρεμιέρα ο Πάο παρα τους 30 πόντους του Κέρκλαντ συντρίβεται στο Βέλγιο από την Μπους Φρουί με 117-84, στην συνέχεια επικρατεί στην ρεβάνς της Αθήνας με 70-55(Κέρκλαντ 21), στο άλλο ζευγάρι η Γιουγκοπλάστικα επικρατεί με 13 πόντους στο Σπλιτ, αλλά χάνει με την ίδια ακριβώς διαφορά στην Πράγα από την Σλάβια. Στην συνέχεια ο ΠΑΟ υποδέχεται την Γιουγκοπλάστικα και πετυχαίνει μία από τις μεγαλύτερες νίκες στην ιστορία του με 94-84(Ιορδανίδης 31, Κέφαλος 25, Κόντος 22, Κέρκλαντ 8, Πέππας 8), στο Σπλιτ πάλεψε όσο μπορούσε αλλά έχασε με 87-63, στα άλλα ματς η Σλάβια Πράγας έχει μια νίκη με 14 πόντους διαφορά και μία ισοπαλία με την Μπους Φρουί, έτσι όλα κρίνονται στις τελευταίες δύο διπλές μάχες, όπου η Μπους Φρουί κερδίζει την Γιουγκοπλάστικα με 91-79 και ο Παο συντρίβει την Σλάβια με 99-73(Κέρκλαντ 33, Ιορδανίδης 30, Κέφαλος 14). Οι Γιουγκοσλάβοι περνούσαν μόνο με νίκη πάνω από 5 πόντους, την οποία υπερκαλύπτουν με νίκη 92-67 επί της Μπους Φρουί και παράλληλα η μεγάλη σε έκταση νίκη τους έβαλε για τα καλά μέσα στο παιχνίδι τον ΠΑΟ, που παίρνοντας μία ιστορική ισοπαλία στην Πράγα με 74-74 (Κόντος 23, Κέρκλαντ 15, Ιορδανίδης 14, Πέππας 14, Κέφαλος 8) προκρίνεται στα ημιτελικά. Στον άλλο όμιλο οι Ολλανδοί των Χάρλεμς που ενώ είχαν αποκλειστεί πολύ εύκολα από την πρώτη κιόλας φάση από την Ακαντέμικ, πήραν την θέση της γιατί αυτή αποσύρθηκε και οι Αυστριακοί της Βιέννης δεν προξενούν κανένα πρόβλημα σε Βαρέζε και Ρεάλ αντίστοιχα που προκρίνονται. Τα ημιτελικά είναι από τις καλύτερες μάχες που είχαν διεξαχθεί μέχρι τότε αφού ο ΠΑΟ παίζοντας υπέροχα αδικείτε κατάφορα από το σκόρ του πρώτου ημιτελικού που λήγει εις βάρος του 69-55 (Ιορδανίδης 18, Κέρκλαντ 14, Κέφαλος 13) στον άλλο ημιτελικό η Γιουγκολάστικα επικρατεί με 80-69 της Ρεάλ και προκρίνεται στον τελικό αφού στην Ισπανία χάνει με 89-81, στην ρεβάνς της Αθήνας οι Ιταλοί γνωρίζουν για την ατμόσφαιρα που επικρατεί στις έδρες των ελληνικών ομάδων και φοβούνται, μάλιστα έρχεται και ο πρόεδρος Μπόργκι με ιδιωτικό αεροπλάνο, αλλά τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα για αυτούς αφού στο ημίχρονο βρίσκονται πίσω με 39-22, η εμπειρία και η κλάση των μεγάλων παιχτών που έχει στις τάξεις της η Βαρέζε την κρατά ζωντανή και χάνει μόλις με 78-70(Κέρκλαντ 20, Κέφαλος 18, Ιορδανίδης 10) και τελικά περνά στον τελικό του Τελ Αβίβ, όπου σε μια πραγματική τιτανομαχία με τους πλάβι της Γιουγκοπλάστικα επικρατεί με 70-69(Μενεγκίν 21, Ράγκα 20- Σκάνσι 26. Σόλνα 20).

1972-73

Ο Κέρκλαντ έχει αφήσει τον πρωταθλητή Ελλάδας ΠΑΟ, που πήρε στην θέση του τον συμπατριώτη του Μπράουν, ο οποίος όμως δεν είναι της κλάσης του προκατόχου του. Σαν να μην έφτανε αυτό, μία πολύ κακή κληρωση στην πρώτη φάση τον φέρνει αντιμέτωπο με την Ακαντέμικ του Γκολομέεφ και παρά την νίκη του στην ρεβάνς με 84-78 αποκλείεται αφού είχε ηττηθεί με 76-57 στην Σόφια. Αλλά και οι Βούλγαροι δεν μπορούν να συνεχίσουν αφού στον επόμενο γύρο ενώ κερδίζουν στην Ρουμανία την Δυναμό με 75-72 χάνουν στην ρεβάνς της Σόφιας με 69-58. Στην φάση των ομίλων η Δυναμό βρίσκεται σε έναν όμιλο με την ΤΣΣΚΑ, από την οποία χάνει δύο φορές, με την πρωταθλήτρια Ευρώπης Βαρέζε που την νικά στην Ρουμανία με 82-81 και την Σλάβια που αν και την συνέντριψε με 100-64 στο Βουκουρέστι έχασε στην Πράγα 99-83. Την πρώτη θέση κατέλαβε η ΤΣΣΚΑ που απαρτιζόταν από την βάση της Σοβιετικής Ένωσης που κατέκτησε το χρυσό στους Ολυμπιακούς του Μονάχου αποκαθηλώνοντας για πρώτη φορά τους Αμερικάνους, και την δεύτερη η Βαρέζε που όμως την προηγούμενη σεζόν έχασε τα πρωτεία στην χώρα της και αγωνίζεται στην διοργάνωση ως η πρωταθλήτρια του θεσμού, που όμως τότε ίσως είχε την καλύτερη ομάδα της δεκαετίας, γιατί στο ρόστερ της συνυπάρχουν, στην τελευταία του χρονιά ο Ράγκα και ο νεοαποκτηθείς Μορς που θα παραμείνει στην ομάδα μέχρι το 1981. Στον άλλο όμιλο συμμετέχουν η πρωταθλήτρια Ιταλίας Σίμενταλ του αμερικάνου Αρτ Κένι, ο Ερυθρός Αστέρας, η Ρεάλ και η ισχυρή πλέον Μακάμπι Τελ Αβίβ, οι δύο νίκες της Σίμενταλ επί του Ερυθρού Αστέρα την φέρνουν στην κορυφή του ομίλου μπροστά από τους γιουγκοσλάβους που πήραν την δεύτερη θέση. Οι δύο ημιτελικοί αποτελούν τυπική διαδικασία, αφού η Βαρέζε συντρίβει δύο φορές την Σίμενταλ με 97-72, 115-100 παίρνοντας την εκδίκησή της για την απώλεια του περσινού πρωταθλήματος Ιταλίας, και η ΤΣΣΚΑ τον Ερυρό Αστέρα με 98-90 και 100-83. Στον μεγάλο τελικό της Λιέγης φαβορί είναι η ΤΣΣΚΑ, από την στιγμή μάλιστα που είναι τραυματισμένος ο Μενεγκίν και δεν μπορεί να αγωνιστεί, όλοι ποντάρουν στους Σοβιετικούς, εκεί όμως παρά τους 36 πόντους του Μπέλοφ, η Βαρέζε επικρατεί 71-66 με 25π. του Ράγκα στην τελευταία του εμφάνιση στο κύπελλο πρωταθλητριών και 20 του Μπομπ Μορς, κατακτώντας τον τρίτο τίτλο σε 4 χρόνια! και ο Άτσα Νίκολιτς τον τρίτο και τελευταίο του τίτλο κυπέλλου πρωταθλητριών.

1973-74

Ο ΠΑΟ συμμετέχει για τρίτη συνεχόμενη χρονιά στο κύπελλο πρωταθλητριών, αυτή την φορά μπροστά του βρίσκει την Πολωνική Βιμπρέζε του Γιούργκενσον, ενός από τους καλύτερους παίχτες στην ιστορία του Πολωνικού μπάσκετ, στην Πολωνία γνωρίζει βαριά ήττα με 87-70 και μόνος διασωθής ήταν ο αμερικάνος Γιούργκεβιτς με 20 πόντους, στην ρεβάνς όμως ο αμερικανός του ΠΑΟ οργιάζει σημειώνοντας 36 πόντους και οδηγεί τους πράσινους σε επικράτηση και πρόκριση με 97-70. Στον επόμενο γύρο όμως μια δυσάρεστη έκπληξη παραμονεύει τους πρωταθλητές Ελλάδας, η γαλλική Μπερκ δεν φαντάζει ανυπέρβλητο εμπόδιο, πόσο μάλιστα μετά την νίκη στην Αθήνα με 99-80(Κόντος 34, Ιορδανίδης 23, Γιούργκενσον 17) αλλά στην Γαλλία ο ΠΑΟ είναι απίστευτα κακός γνωρίζοντας την χειρότερη συντριβή στην ιστορία του με 102-57(Κόντος 22, Γιούργκενσον 15) και αποκλείεται. Οι Γάλλοι στον όμιλο αντιμετώπισαν την πρωταθλητρια Βαρέζε, την Μακάμπι και την Βελγική Αντβέρπ, έκαναν πολύ καλές εμφανίσεις και με τρεις εντός έδρας νίκες προκρίθηκαν στον ημιτελικό καταλαμβάνοντας την δεύτερη θέση πίσω από την Βαρέζε που στην θέση του Ράγκα έχει τον Τσαρλς Γιέρβελτον, ο οποίος στο παρελθόν είχε περάσει από τον Ολυμπιακό. Στον άλλο όμιλο η Ρεάλ είναι πλέον πανίσχυρη αφού έχει ανανεωθεί και ενισχυθεί, στις τάξεις της εκτός των Μπράμπεντερ, Λιουκ, Άικεν έχει και τους «Μάτζικ» Καμπρέρα, Ράμος, Ρουγιάν ενώ στην μηχανή της προστέθηκαν ο θρυλικός ισπανός πλέι μέικερ-γιατρός Χουανίτο Κορμπαλάν και ο σπουδαίος αμερικάνος Γουόλτερ Σέρμπιακ, δεν έχει κανένα πρόβλημα και επί των Ραντνίσκι στην οποία αγωνίζεται και ο Ντούσαν Ίβκοβιτς, Ακαντέμικ και Βιέννης σημειώνει πέντε νίκες σε έξι ματς και καταλαμβάνει την πρώτη θέση αφήνοντας στην δεύτερη την Ραντνίσκι. Ιδιαίτερη εντύπωση φυσικά προκαλεί το γεγονός ότι η ΤΣΣΚΑ δεν συμμετέχει στις νέες εξελίξεις σνομπάροντας κατά κάποιο τρόπο τον θεσμό και απέχοντας πολλές χρονιές από αυτόν. Στους ημιτελικούς η Ρεάλ κάνει πάρτι με την Μπερκ και σημειώνει δύο εύκολες νίκες με 99-67 και 95-81, ενώ στον άλλο ημιτελικό η Βαρέζε συντρίβει την Ραντνίσκι στην Ιταλία με 105-78 και η ήττα της 83-70 στην Γιουγκοσλαβία δεν έχει καμία επίπτωση. Σε έναν, για ακόμη μία φορά πολύ μεγάλο τελικό στην Ναντ, συγκρούονται τα δύο μεγαθήρια, παρά τους 25 του Μενεγκίν και τους 24 του Μορς, η Βαρέζε χάνει 84-83, αφού ο Μπράμπεντερ ήταν σε μεγάλη μέρα φτάνοντας τους 32. Έτσι η Ρεάλ γίνεται για άλλη μια φορά πρωταθήτρια Ευρώπης με προπονητή τον Φεράντιθ.


1974-75

Ο ΠΑΟ είναι ασυναγώνιστος στην Ελλάδα και κατακτά για άλλη μια φορά το πρωτάθλημα, αλλά στην Ευρώπη αυτή την φορά κατεβαίνει χωρίς αμερικανό, στον πρώτο γύρο δεν έχει πρόβλημα απέναντι στην Ελβετική Φράιμπουργκ και κάνει δύο νίκες στην Ελβετία με 89-76(Κόντος 28, Ιορδανίδης 22) και 99-78 στην Αθήνα με 28 πόντους του Απόστολου Κόντου. Στον επόμενο γύρο περιμένει η Μακάμπι, στον πρώτο αγώνα όλοι προσέχουν τους Μπρόντι και Γιανάι αλλά ο πιτσιρίκος Μίκι Μπέρκοβιτς κάνει την ζημιά και το 76-90(Κόντος 21, Ιορδανίδης 18) έρχεται απολύτως φυσιολογικά, στο Ισραήλ σε ένα παιχνίδι τυπικής σημασίας οι πράσινοι διαλύονται με 113-80(Κόντος 21, Κορωναίος 20). Το σύστημα έχει αλλάξει και πλέον υπάρχουν δύο όμιλοι των έξι ομάδων εκ των οποίων οι δύο πρώτοι παίζουν χιαστί στους διπλούς ημιτελικούς. Η Μακάμπι παρά το γεγονός ότι η ΤΣΣΚΑ πάλι απέχει, δεν καταφέρνει να προκριθεί γιατί συνετρίβει από την πρώτη Ρεάλ και στις δύο αναμετρήσεις και έχασε από την δεύτερη του ομίλου Μπέρκ στην Γαλλία με 74 –58 διαφορά μεγαλύτερη από τους 10 που επικράτησε στο Ισραήλ. Στον άλλο όμιλο η Βαρέζε που αντικατέστησε τον προπονητή Άτσα Νίκολιτς με τον Σάντρο Γκάμπα έκανε πάρτι και με 10 νίκες σε ισάριθμα ματς επί των Ζαντάρ, Σλάβια, Μποτεβγκραντ, Βιέννης και Αντβέρπ προκρίνεται πανηγυρικά στα ημιτελικά όπου σημειώνει άλλες δύο νίκες επί της Μπερκ με 98-79 και 86-85 και περιμένει στον τελικό την άσπονδη φίλη της Ρεάλ με την οποία συνατήθηκε πέντε φορές σε τελικό στην δεκαετία του ’70, η Ρεάλ που έχει μία από τις πιο παραγωγικές επιθετικά ομάδες που εμφανίστηκαν ποτέ στην Ευρώπη, στον όμιλο σε 8 παιχνίδια είχε μία ισοπαλία και εφτά νίκες, στον ημιτελικό επικράτησε της Ζαντάρ του Κρέζο Τσόσιτς με 109-82 στην Μαδρίτη και 130-117 στην Ζάρα. Στον μεγάλο τελικό στην Αμβέρσα η άμυνα της Βαρέζε εξολοθρεύει τον ισπανικό αιφνιδιασμό και με πρώτο βιολί τον Μπομπ Μορς που σημείωσε 29 πόντους και μάζεψε 14 ριμπάουντ και τον Μπίσον με 14π. και 15ρ., νικά άνετα 79-66, για την Ρεάλ προσπάθησαν ο Μπράμπεντερ με 21 πόντους και ο Σζέρμπιακ με 16π. και 9ρ.

1975-76

τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα για τον ΠΑΟ αυτή την σεζόν, αφού αποκλείεται στον πρώτο κιόλας γύρο από την Φινλανδική Τούρκου, η ήττα με 78-55 (Κοκολάκης 18, Κόντος 17) στην Φινλανδία δεν καλύφθηκε από την νίκη στην Αθήνα 96-78, παρά τους 22 πόντους που πέτυχαν οι Κόντος, Ιορδανίδης και Κορωναίος. Οι Φινλανδοί συμμετείχαν στην φάση του ομίλου αλλά οι εμφανίσεις τους ήταν απογοητευτικές. Στον ένα όμιλο τερματίζει πρώτη η πανίσχυρη πρωταθλήτρια Ευρώπης Βαρέζε ή οποία αλλάζει εκτός από τον Αμερικανό Γιέλβερτον με τον συμπατριώτη του Τσάμπιον και χορηγό, έτσι από Ίνις γίνεται Μομπιλτζιρτζι, την δεύτερη θέση κατέλαβε η Βιλερμπάν που υπερίσχυσε των Ζαντάρ, Ακαντέμικ και Αντβέρπ ενώ η Τούρκου αποτέλεσε αμελητέα ποσότητα. Στον άλλο όμιλο πού ήταν σαφώς πιο εύκολος, η Ρεάλ κατακτά την πρώτη θέση και αφήνει δεύτερη την Καντού που είχε μόνο σημαντικό αντίπαλο την Μακάμπι αφού Αυστριακοί, Ελβετοί και Ολλανδοί που συμμετείχαν στον όμιλο δεν απείλησαν. Στον πρώτο ημιτελικό που ήταν Ιταλικός εμφύλιος, η Βαρέζε καλείτε να υπερασπίσει το 95-85 στην ρεβάνς του Καντού, εκεί όχι μόνο κρατά την διαφορά αλλά δείχνει στην πρωταθλήτρια της χώρας πια είναι η μεγαλύτερη ομάδα στην Ιταλία και επικρατεί 78-70, στον άλλο ημιτελικό στην Μαδρίτη η Ρεάλ έκανε πλάκα στην Βιλερμπάν και την συντρίβει 113-77 και παρά την ήττα στην Γαλλία 101-99 προκρίνεται στον τελικό. Στην Γενεύη το γνωστό ζευγάρι συγκρούεται και πάλι, ο Μπράμπεντερ βάζει 22π. και ο Σζέρμπιακ 24 και ο Κόνγκραμ 16π. για την Ρεάλ, αλλά ο Μενεγκίν απαντά με 23π.,11ρ. και ο Μορς προσθέτει άλλους 28 για την Βαρέζε και την οδηγούν σε μια πέμπτη κατάκτηση τίτλου με 81-74. Όμως, αυτός είναι ο τελευταίος τίτλος των Ιταλών αλλά και του προπονητή Σάντρο Γκάμπα, αφού λίγους μήνες ύστερα πέθανε ο πρόεδρος Μπόργκι και φαίνεται αυτό ήταν καθοριστικό, παρά το γεγονός ότι η ομάδα διατηρήθηκε το ίδιο πανίσχυρη.

1976-77

επιτέλους μια άλλη ελληνική ομάδα σπάει την πρωτοκαθεδρία του ΠΑΟ στην Ελλάδα και παίρνει την θέση του στο κύπελλο πρωταθλητριών, είναι ο Ολυμπιακός του Στιβ Γιατζόγλου που την προηγούμενη χρονιά έχει κάνει μια αξιοπρόσεκτη πορεία στο κύπελλο Κόρατς, όμως το σύστημα διεξαγωγής έχει αλλάξει και μπαίνει κατευθείαν σε έναν όμιλο φωτιά όπου και τερματίζει τρίτος με αντιπάλους την πανίχυρη πλέον Μακάμπι του προπονητή Κλάιν και ουσιαστικά από εκείνη την σεζόν αρχίζει ο θρύλος της στην Ευρώπη και στους ήδη υπάρχοντες Μπέρκοβιτς, Μπρόντι, Γιανάι, Σβαρτς προσθέτει δύο εκπληκτικούς αμερικάνους, τον Όλσι Πέρι που αργότερα καταδικάστηκε σε 10ετή ποινή φυλάκισης ως αρχηγός σπείρας διακίνησης ναρκωτικών και τον θηριώδη σέντερ Ερλ Γουίλιαμς από την οποία χάνει 101-75 και 90-74 την Βίρτους Μπολόνια που συνέτριψε στον Πειραιά με 88-64, αλλά έχασε στην Ιταλία 81-71 και από την τέταρτη του ομίλου Ντιναμό Βουκουρεστίου στην Ρουμανία 74-71 αλλά την κέρδισε στην έδρα του 84-80. Στην Ευρώπη όλοι τρομάζουν με την επιστροφή της ΤΣΣΚΑ που αποφάσισε να συμμετάσχει επιτέλους. Τον τελικό όμιλο των έξι που δημιουργήθηκε απάρτιζαν οι πρώτοι των έξι ομίλων των τεσσάρων ομάδων που είχαν προκριθεί από την πρώτη φάση, συμμετείχαν η Βαρέζε, η Ρεάλ, η Μακάμπι, η ΤΣΣΚΑ και οι Μπρνο με την Αντβέρπ. Εκεί πιο σταθερή αποδείχτηκε η ΤΣΣΚΑ που σημείωσε τις περισσότερες νίκες αλλά στον τελικό αγωνίστηκαν οι Μακάμπι -που στον μοναδικό αγώνα με τους Σοβιετικούς τους κερδίσε 91-79 - με την Βαρέζε. Στο Βελιγράδι οι ισραηλινοί με φοβερό τον Μπαουτράιτ 26π. επικρατούν 78-77 αφού περιόρισαν τον Μπομπ Μορς στους 20π. και έμεινε ο Μενεγκίν 23π. να παλεύει μόνος του.


1983-87

1983-84

Είναι η σεζόν που ο Άρης γίνεται γνωστός στο ευρύ κοινό της Ευρώπης, αφου ο πρωταθλητής Ελλάδας με μαέστρο τον Γκάλη -που έπειτα έγινε ο κορυφαίος σκόρερ όλων των εποχών στην διοργάνωση- αλλά εκείνη την χρονιά έκανε το ντεμπούτο του στην διοργάνωση έχοντας για συμπαίκτες δύο μέτριους ξένους τους Γούντλαντ και Μακ Νιλ έκανε μια θαυμάσια πορεία, στον προκριματικό γύρο απέκλεισε πολύ εύκολα την Λεμεσσό με δύο νίκες (106—49, 97-56) αλλά στην συνέχεια μπροστά του βρέθηκε η πρωταθλήτρια Γερμανίας Γκέτινγκεν, όμως με μια εξαιρετική εμφάνιση με 45π. του Γκάλη στον πρώτο αγώνα της γερμανίας οι κίτρινοι επικρατούν 91-77 και ουσιαστικά προκρίνονται, στην τυπικής διαδικασίας ρεβάνς του Αλεξανδρείου οι Θεσσαλονικείς επικρατούν 77-73. Στον επόμενο γύρο στις 12 ομάδες, ένα γύρο δηλαδή πριν τον όμιλο των έξι εμφανίζεται η Μακάμπι, όλοι θεωρούν τον Άρη ξεγραμμένο, πόσο μάλιστα μετά από την ήττα στο Αλεξάνδρειο με 62-68 στον πρώτο αγώνα, που η Μακάμπι του Σβι Σερφ με μια συνδυασμενη άμυνα πάνω στον Γκάλη τον περιορίζει στους 20 πόντους έχοντας όμως και την εύνοια του διαιτητή Μαινινί που φαίνεται είχε κάτι χρωστούμενα στους Ισραηλινούς από τον προπέρσινο τελικό και ήθελε να εξαργυρώσει για να έχει το κεφάλι του ήσυχο. Όμως ο Άρης δεν πτοήθηκε και πηγαίνει στο Τελ Αβίβ και χτυπά στα ίσα την προκριση! Τελικά με 31π. του Νικ και 16 από τον Μακ Νιλ καταφέρνει μόνο την νίκη με 76-75… πάντως έγινε η πρώτη ομάδα που κέρδισε μέσα στο Τελ Αβιβ από το 1977, από τότε δηλαδή που η Μακάμπι δημιούργησε έναν μπασκετικό κολοσσό στην Ευρώπη!
Στον όμιλο συμμετέχουν ακόμη η πρωταθλήτρια Ευρώπης Καντού, η πρωταθλήτρια Ιταλίας Ρόμα, η Μπαρτσελόνα, η Μπόσνα Σεράγιεβο και η Λιμοζ που επιτέλους πήρε το πρωτάθλημα Γαλλίας από την Λε Μαν! ενώ και στα προκριματικά άφησε έξω την Ντε Μπος. Αξιοσημείωτο γεγονός είναι ότι η νίκη του Άρη φαίνεται έδωσε θάρρος στις άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, έτσι το Γιαντ Ελιάου αλώθηκε άλλες 3 φορές από Λιμόζ, Μπάρτσα και Ρόμα καταποτίζοντας την Μακάμπι στην προτελευταία θέση του ομίλου με μόλις 3 νίκες! τελευταία με 2 νίκες κατετάγη η Λιμόζ. Πρώτη τερμάτισε η Μπαρτσελόνα με 7 νίκες και στον τελικό αναμετρήθηκε με την δεύτερη Ρόμα που είχε επίσης 7 νίκες, τρίτη η Καντού με 6 νίκες και τέταρτη η Μπόσνα με 5 νίκες. Στον μεγάλο τελικό που έγινε στην Γενεύη και είναι ο πρώτος που διαιτήτευσε ο τότε 40χρονος Κώστας Ρήγας, ο Έπι πραγματοποιεί τρομερή εμφάνιση για λογαριασμό των Καταλανών με 31π. αλλά αγωνίζεται μέχρι το 30’, ο Αμερικανός Σταρκς βοηθά με 14π. και ο Άνσα με 11π. αλλά οι Σολοθάμπαλ 6π., Σιμπίλιο 4π. και Ντέιβις 3π δεν βοηθούν καθόλου, έτσι η Ρόμα του Βαλέριο Μπιανκίνι με τους Ράιτ 27π,- Κι 17π., 9ρ. να πλαισιώνονται θαυμάσια από τους Τζιλάρντι, Πολεζέλο, Σμπάρα, Τομπολάτο και Μπερτολότι κατακτούν με 79-73 το πρώτο και τελευταίο πρωταθλητριών μέχρι σήμερα για την ομάδα της Ρώμης.

1984-85

Ο πρωταθλητής Ελλάδας ΠΑΟ που έκανε την έκπληξη και επικράτησε στο μπαράζ της Κέρκυρας του Άρη με 80-76 είναι ο εκπρόσωπος της Ελλάδας την χρονιά αυτή. Όμως η παρουσία του είναι απογοητευτική αφού η ομάδα αντί να ενισχυθεί μάλλον αποδυναμώθηκε με δύο περίεργους αμερικανούς τους Μπίσλει (άνηκε και στους Χάρλεμς!) και Τζάκσον. Παρ’ όλ’ αυτά όμως καταφέρνει και περνά ένα γύρο, αφήνωντας έξω την Πολωνική Λεχ Πόζναν. Σε ένα σπουδαίο παιχνίδι στον Τάφο του Ινδού κάλυψε την ήττα 85-88 του πρώτου άγωνα, επικρατώντας με 96-87(Κορωναίος 28, Ανδρίτσος 23, Ιωάννου 15, Βίδας 15- Μπογκούτσκι 23, Μούλακ 19). Όμως πριν την είσοδο στον όμιλο περιμένει η Γκρανορόλο Μπολόνια των Κόλφ, Ρόουλ και Βιλάλτα, έτσι παρά την νίκη στην Αθήνα με 88-85 έρχεται η συντριβή και ο αποκλεισμός στην Μπολόνια με 98-67.
Στον όμιλο των έξι ήταν ακόμη η πρωταθλήτρια Ευρώπης Μπάνκο Ρόμα, η Τσιμπόνα των αδελφών Πέτροβιτς αφού από πέρυσι στην ομάδα έχει ενσωματωθεί και ο Ντράζεν που άφησε την αγαπημένη του Σιμπένκα αλλά και των Τσούτουρα, Νάκιτς και Κνέγκο που έχουν παραμενει στην ομάδα του Ζάγκρεμπ, η ΤΣΣΚΑ των Τσατσένκο, Τιχονένκο, Ταρακάνοφ, Ερέμιν που στα νοκ άουτ πέταξε έξω την Λιμόζ, η Ρεάλ του Κορμπαλάν, των αδελφών Μαρτίν και των δύο καλών Αμερικανών του μαύρου Ρόμπινσον και του λευκού ξανθομάλλη Τζάκσον και φυσικά η μόνιμα παρούσα Μακάμπι Τελ Αβίβ, που στην φάση των 12 έχασε μέσα στο Βέλγιο από την Οστάνδη 80-90 αλλά επανόρθωσε με νίκη 132-75 στο Γιαντ Ελιάου, ενώ στην πρώτη φάση είχε κερδίσει τον Αχιλλέα στην Νικόσια της Κύπρου 143-43 με διαφορά 100π.! Πρώτη τερμάτισε η Τσιμπόνα με επτά νίκες, την δεύτερη θέση κατέλαβε η Ρεάλ με επίσης 7 νίκες αλλά έχασε και στα δύο παιχνίδια από την Τσιμπόνα, την τρίτη θέση πήρε η Μακάμπι με 6 νίκες, τέταρτη έμεινε η ΤΣΣΚΑ με 4 νίκες, την πέμπτη θέση η Ρόμα με επίσης 4 νίκες, ενώ τελευταία έμεινε η Γκραναρόλο.
Στον μεγάλο τελικό που αποτέλεσε και τα εγκαίνια του ΣΕΦ για αγώνα μπάσκετ η Τσιμπόνα με προπονητή τον μεγάλο Κροάτη Μίρκο Νόβοσελ κέρδισε εύκολα 87-78 (39-38) αφού ο Μότσαρτ του Ευρωπαϊκού μπάσκετ έκανε τα δικά του….πέτυχε 36 πόντους, έβγαζε την γλώσσα στον Κορμπαλάν, πολύ καλοί ήταν ο αδερφός του με τον Τσούτουρα που σημείωσαν από 16π. αλλά και ο σέντερ Νάκιτς που πέτυχε μόλις 7π. αλλά άρπαξε και 12ρ.. Από την Ρεάλ συγκίνηση σχεδόν προκάλεσε η προσπάθεια του αμερικανού Ρόμπινσον που προσπαθούσε μόνος του σε άμυνα και επίθεση 24π. και 17ρ. όταν αποχώρησε με δάκρυα στα μάτια μόλις χρεώθηκε με το 5ο φάουλ, 18π. είχε ο Ιτουριάγκα αλλά με πολλά άστοχα σουτ.

1985-86

Ο Άρης με την προσθήκη του Παναγιώτη Γιαννάκη την προηγούμενη σεζόν έχει ξεκινήσει ήδη την δυναστεία του στην Ελλάδα και αυτό που θέλει τώρα μετά την περσινή πολύ καλή πορεία στο Κόρατς με την είσοδο στους 4, είναι να καθιερωθεί και στην συνείδηση των Ευρωπαίων με μια πρόκριση στον όμιλο των έξι, έτσι η διοίκηση της ομάδας αποφασίζει να ξοδέψει αρκετά χρήματα προκειμένου να κατακτήσει δύο ακριβούς αμερικάνους, αυτοί είναι οι Σέφλερ και Βρόμαν. Στον πρώτο γύρο στο δρόμο των κιτρίνων βρέθηκε μια άσημη στην Ευρώπη αλβανική ομάδα, η Νεντόρι Τιράνων την οποία κερδίζει στα Τίρανα με 95-81, όμως ο Άρης γίνεται περίγελος αφού τα τερτίπια του Ιωαννίδη στην ρεβάνς που λόγο τιμωρίας έγινε στο κλειστό του Σπόρτιγκ έχασε 80-81, μετά δικαιολογήθηκαν ότι στο γήπεδο υπήρχε κατάσκοπος της Λιμόζ και ήθελαν να τον παραπλανήσουν! Έπειτα ακολουθούν διπλές αναμετρήσεις με την πρωταθλήτρια Γερμανίας Μπάγερ Λεβερκούζεν στις οποίες ο Άρης επικρατεί και στις δύο με 17 πόντους 93-76 και 89-72, για να βρεθεί μπροστά του αυτή που όλοι περιμένουν, η Γαλλική Λιμόζ. Στο Αλεξάνδρειο μετά από μέτρια εμφάνιση επικρατεί μόλις με 89-81 και η ρεβάνς γίνεται δύσκολη υπόθεση, πόσο μάλλον αφού οι διαιτητές έσπρωξαν απροκάλυπτα την γαλλική ομάδα και ενώ μέχρι το 30’ ο Άρης ήλεγχε το παιχνίδι ξέμεινε από παίχτες αφού ο ένας μετά τον άλλο αποβλήθηκαν και μοιραία ηττήθηκε 87-105 και οδηγήθηκε σε άδοξο αποκλεισμό.
Στην φάση του ομίλου είναι η εποχή που ο Σαμπόνις και ο Ντράζεν Πέτροβιτς διαστραυρώνουν τα ξίφη τους και σε επίπεδο συλλόγων, επίσης εκεί η Λιμόζ αποτέλεσε τον σάκο του μποξ κάνοντας μόνο μία νίκη σε 10 αναμετρήσεις συμμετέχουν ακόμη φυσικά η Τσιμπόνα του Ντράζεν ως πρωταθλήτρια ευρώπης και Γιουγκοσλαβίας αλλά με τον Τσβετίτσιανιν αντί του Άτσα Πέτροβιτς, η Ζαλγκίρις που εκτός του Σαμπόνις, είχε τον Κουρτινάιτις, τον Χομίτσιους και τους άλλους Λιθουανούς που την περασμένη σεζόν ηττήθηκαν στον τελικό του κυπελλούχων από την Μπαρτσελόνα, η Μακάμπι, που απέκλεισε εύκολα με δύο νίκες την Ολλανδική Ντε Μπος, η περσινή φιναλίστ Ρεάλ και το Μιλάνο που αρχίζει να δεσπόζει και στο κύπελλο πρωταθλητριών, έγινε πολύ μεγάλη μάχη για τις δύο πρώτες θέσεις μεταξυ Ζαλγκίρις, Τσιμπόνα και Μιλάνο ενώ Ρεάλ και Μακάμπι έμειναν στα μισά του δρόμου με 5 και 4 νίκες αντίστοιχα. Το καλύτερο παιχνίδι έγινε στο Τελ Αβίβ όπου η Μακάμπι κέρδισε 105-102 τη Τσιμπόνα (Μαγκί 36, Μπέρκοβιτς 27-Ντράζεν 36, Τσβετίτσιανιν 23) , επίσης πολύ καλό παιχνίδι έγινε στο Μπομπλάν όπου η Ζαλγκίρις κέρδισε 104-116 την Λιμόζ. Ακόμη στις γιγαντομαχίες των δύο αστέρων Τσιμπόνα-Ζαλγκίρις 99-90 (Ντράζεν 40- Σαμπόνις 26π., 20ρ. 6κοψ.), Ζαλγκίρις-Τσιμπόνα 94-91( ο Σαμπόνις μόλις σε 20’ συμμετοχής λόγο αποβολής με 5 φάουλ είχε 22π. 11ρ. 3 ασίστ και έκανε 2 κοψίματα στον Ντράζεν, καθοριστικός ήταν και ο Κουρτινάιτις με 24π- από την άλλη ο Ντράζεν είχε 35 με 6 τρίποντα!) ο Ντράζεν οργίασε και σε άλλα παιχνίδια, στο Τσιμπόνα-Μακάμπι 90-86 (Ντράζεν 44- Μπέρκοβιτς 28, Τζάμσι 23, Μαγκί 20), στο Τσιμπόνα-Λιμόζ 116-106 είχε 51π. και στο Τσιμπόνα-Μιλάνο 111-95 είχε 47π.. Λιθουανοί και Γιουγκοσλάβοι τελικά κατέλαβαν τις δύο πρώτες θέσεις και ανανέωσαν το ραντεβού τους στην Βουδαπέστη. Εκεί όλη η Ευρώπη περίμενε με αγωνία το παιχνίδι αφού αναμετρήθηκαν οι δύο μεγαλύτεροι θρύλοι του ευρωπαικού μπάσκετ, ο Ντράζεν Πέτροβιτς και ο Άρβιντας Σαμπόνις. Οι δύο ομάδες συμβάδιζον στο σκορ μέχρι το σημείο που η Τσιμπόνα κάνει το ξέσπασμα και ξεφεύγει με 13 πόντους, εκεί ανέλαβε ο Σαμπόνις και η Ζαλγκίρις πλησίασε και πάλι 65-61, όμως 9 λεπτά περίπου πριν την λήξη και ενώ ένας Λιθουανός είχε φύγει στον αιφνιδιασμό, ο Νάκιτς κάτω από την ρακέτα του έκανε πολύ σκληρό φάουλ και ύστερα του ζητούσε και τα ρέστα, αυτό εκνεύρισε τον Σαμπόνις και «το θαύμα της φύσης» ανέλαβε δράση… έτρεξε από την μια ρακέτα στην άλλη και γρονθοκόπησε τον Νάκιτς, αλλά οι διαιτήτές τον τιμώρησαν με ντισκαλιφιέ, αντίθετα ο Νάκιτς συνέχισε το παιχνίδι! Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την εύκολη επικράτηση της Τσιμπόνα στο φινάλε με 94-82. Ο Σαμπόνις έκανε φοβερό παιχνίδι και κέρδισε την άτυπη προσωπική μονομαχία από τον Ντράζεν φιλοδωρόντας τον και με κάποια κοψίματα, αφού μέχρι να αποβληθεί είχε προλάβει να σημειώσει 27π. με πολύ καλά ποσοστά και άρπαξε 15ρ. μόνο ο Γιοβάισα προσπάθησε να τον βοηθήσει προσθέτωντας 18π. αφού οι Χομίτσιους και Κουρτινάιτις ήταν τουλάχιστον τραγικοι –οι δυο τους είχαν 2/11 τρίποντα. Από τους νικητές μεγάλοι πρωταγωνιστές ήταν ο Τσβετίτσιανιν με 24π., ο Ούσιτς με 23π. και ο Τσούτουρα με 16π., ο Ντράζεν είχε 22π., αλλά ήταν πολύ άστοχος αυτό όμως δεν εμπόδισε την Τσιμπόνα του Ζέλικο Παβλίσεβιτς που ήταν στο πάγκο της, να κατακτήσει τον τίτλο για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν.

1986-87

Είναι η τελευταία σεζόν πριν αρχίσει ο θεσμός των final four. Για την Ελλάδα συμμετέχει φυσικά ο Άρης Θεσσαλονίκης, οι υπεύθυνοι του οποίου μετά την περσινή αποτυχία να προκρθεί στον όμιλο των έξι, αποφάσισαν να κάνουν οικονομία και να προσλάβουν έναν αμερικανό τον Τζάκσον που πληρωνόταν με το παιχνίδι, πάντως αυτός αποδείχτηκε από τις κορυφαίες επιλογές. Στον πρώτο γύρο οι Θεσσαλονικείς σύντριψαν στο Αλεξάνδρειο την Σουνέρ 115-77(Γκάλης 52, Σούμποτιτς 20, Τζάκσον 17, Γιαννάκης 16) και επανέλαβαν την ίδια εμφάνιση μια εβδομάδα αργότερα στην Οστάνδη 125-77(Γκάλης 32, Τζάκσον 20, Σούμποτιτς 16, Γιαννάκης 14, Φιλίππου 13). Όμως η κλήρωση έφερε τους κίτρινους αντιμέτωπους με την μετέπειτα εις διπλούν πρωταθλήτρια Ευρώπης Τρέισερ Μιλάνο που μόλις είχε αποκτήσει έναν από τους κορυφαίους παίχτες του ΝΒΑ την προηγούμενη 15ετία, τον θρυλικό Μπομπ Μάκαντου και στον πάγκο της είχε έναν από τους επίσης κορυφαίους προπονητές που εμφανίστηκαν στην Ευρώπη τον Αμερικανό Νταν Πίτερσον! Στην Θεσσαλονική ο Άρης έπιασε διαστημική αποδοση κάνοντας ίσως το καλύτερο πρώτο ημίχρονο που έχουμε δει ποτέ στην ιστορία από ελληνική ομάδα, αφού προηγήθηκε 60-34!!! Τελικά και παρά την μικρή συμμετοχή του Γιαννάκη που είχε χρεωθεί από νωρίς με 4 φάουλ επικράτησε με 98-67, οι ξένοι δημοσιογράφοι στο εξωτερικό μαθαίνοντας το αποτέλεσμα θεώρησαν ότι επρόκειτο περί λάθους, αλλά ήταν αλήθεια! και ο Μακαντού έκανε την εξής δήλωση «αυτά που έκαναν απόψε ο Γκάλης και ο Άρης δεν μου έτυχαν ούτε σε αγώνα τον Μπόστον Σέλτικς» ο Μάκαντου υπήρξε βασικό μέλος των LAL στις φοβερές αναμετρήσεις στους τελικούς του ΝΒΑ με την ομάδα του Λάρυ Μπερντ. Για την ιστορία, εκείνη την βραδιά ο Γκάλης σημείωσε 44π. (15/20 σουτ) με μερικά πραγματικά πολύ παράξενα καλάθια, βοήθησε και ο Σούμποτιτς με 18π., από την άλλη ο Μάκαντού είχε 26 και ο Ντ’ Αντόνι 16. Η ρεβάνς του Μιλάνο αποτελεί την πιο μαύρη σελίδα στην ευρωπαική ιστορία των κιτρίνων αφού ηττηθηκε 83-49(Πρέμιερ 20, Μάκαντου 12, Μενεγκίν 12, Μπάρλοου 12- Γκάλης 16, Γιαννάκης 15), πολλά είχαν ακουστεί για εκείνο το παιχνίδι που πάντως δεν αποδείχτηκαν, μέχρι το 30 φαινόταν ότι ο Άρης θα έπαιρνε εύκολα την πρόκριση αλλά κάπου εκεί άρχισε ένας καταιγισμός από τρίποντα και μια τρομερή ατμόσφαιρα στο σκοτεινό «Παλατρουσάρντι»
Από τον όμιλο τον έξι απουσιάζει η πρωταθλήτρια Τσιμπόνα καθώς έχασε το πρωτάθλημα στην χώρα της από την Ζαντάρ του Στόικο Βράνκοβιτς, του Πετράνοβιτς, του Σούναρα, του Πόποβιτς αλλά και του Μπάμπιτς που πήρε την θέση της και μπορεί να έκανε μόλις 4 νίκες αλλά οι δύο ήταν επί της Ζαλγκίρις που έχει ακόμη το θηρίο τον Σαμπόνις, αλλά τερμάτισε μόλις 5η με 3 νίκες, στο Κάουνας η Μπόσνα παρά τους 29π του Σαμπόνις και τους 24 του Κουρτινάιτις κέρδισε εύκολα με 70-88. Η Μακάμπι κατέλαβε την δεύτερη θέση έχοντας 7 νίκες, ενώ η Ρεάλ απογοήτευσε έχοντας 3 νίκες και η Ορτέζ που πήρε τα ηνία στην Γαλλία από την Λιμόζ και στα προκριματικά απέκλεισε την Μπάγερ Λεβερκούζεν τερμάτισε 3η! στον όμιλο κάνοντας 6 νίκες ενώ την πρώτη θέση πήρε η Τρέισερ με 7 νίκες. Ο Σαμπόνις στην τελυταία του εμφάνιση στο πρωταθλητριών πριν το 1992 με την Ρεάλ, έπαιζε όποτε του έκανε κέφι, αφού πρώτον απουσίαζε ο Ντράζεν και μαζί και το κίνητρο και δεύτερον είναι η χρονιά που οι τένοντες του τον πρόδοσαν. Πάντως στο Ζαλγκίρις-Ρεάλ 91-83 είχε 30π. 13ρ. 3ασ. και 6κοψ., στο Μιλάνο-Ζαλγκίρις 75-71 (Μακαντού 22, Μενεγκίν 18- Χομίτσιους 23, Σαμπόνις 19π., 22ρ., 4κοψ.) στο Μακαμπι-Ζαλγκίρις 81-74 (Μαγκί 25, Τζάμσι 25- Σαμπόνις 18π. 14ρ. και 6κοψ.) και στο παιχνίδι της ζωής του Βαλτεμάρας Χομίτσιους Ζαλγκίρις-Μακάμπι 82-74 (Χομίτσιους 46, Σαμπόνις 14π. 11ρ. -Τζάμσι 25)
στον μεγάλο τελικό στην Λωζάννη που πρώτος διαιτητής ήταν ο Σταύρος Δουβής συναντήθηκαν οι δύο κορυφαίες ομάδες, η Τρέισερ με την Μακάμπι και μετά από πολύ ξύλο κάτω από τις δύο ρακέτες επικράτησε το Μιλάνο 71-67 έχοντας σε μεγάλη μέρα τους Πρέμιερ 23π, Μάκαντου 21π, 12ρ. και τον Κένι Μπάρλοου 18π, 9ρ. από την Μακάμπι καλύτεροι ήταν οι δυο «γορίλες» της κάτω από τα καλάθια ο Λι Τζόνσον 24π, 14ρ. και ο Μαγκί 16π, 9ρ. ενώ ο Τζάμσι είχε 15π. και ο Μπέρκοβιτς 9







παραθέτω και ένα μικρό κείμενο που είχα γράψει για την έναρξη της κυριαρχίας της Γιουγκοπλάστικα στην Ευρώπη που εστιάζει στον τελικό με την Μακάμπι

Μόναχο 1989
Τελικός κυπέλλου πρωταθλητριών
Γιουγκοπλάστικα-Μακάμπι

Η Μακάμπι του Σβι Σερφ ήταν το μεγάλο φαβορί. Είχε το θεωρητικό πλεονέκτημα καθώς είχε κερδίσει και τις δύο μεταξύ τους αναμετρήσεις στον όμιλο (μέσα-έξω) και είχε εξελιχθεί σε φόβητρο της διοργάνωσης με μπροστάρη τον Κέβιν Μαγκί, καθώς είχε τερματίσει πρώτη στα 14 παιχνίδια του ομίλου έχοντας μόλις 2 ήττες και αυτές από την Μπαρτσελόνα, οι «μπλαουγκράνα» όμως έχασαν στον ημιτελικό από την Γιουγκοπλάστικα!!! Αντίθετα τα «τρομερά μωρά» του Μάλκοβιτς με 6 ήττες ισοβάθμησαν με τον Άρη στην 3η θέση, ύστερα από επιλογή του Ιωαννίδη που ήθελε 4η την ομάδα του για να αποφύγει την Μπαρτσελόνα στον ημιτελικό.

Διαιτητές έχουν οριστεί ο Κοτλέμπα και ο Φιορίτο.
Οι δύο ομάδες ξεκινούν με Ράτζα, Κούκοτς, Παβίσεβιτς, Σόμπιν, Ιβάνοβιτς οι Γιούγκοι και Τζάμσι, Μπάρλοου, Μέρσερ, Μαγκί, Λίπιν.
Ο Σρετένοβιτς πετυχαίνει το πρώτο καλάθι του αγώνα αλλά το ματς παίρνουν γρήγορα στα χέρια τους οι δύο αρχηγοί που ανταλλάσουν καλάθια, ο Τζάμσι με ένα προσωπικό σόλο (2ποντο και 3 ποντο) και ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς με δύο μακρινά τζαμπ-σουτ.
Στο ξεκίνημα την παράσταση κλέβουν οι πολυάριθμοι φίλοι του Άρη που υποστηρίζουν με πάθος τους Γιουγκοσλάβους αφού έχουν προηγούμενα στον ημιτελικό με την Μακάμπι.
Ο Λίπιν επιδιώκει να φέρει το παιχνίδι μέσα στην αντίπαλοι ρακέτα όπου δεσπόζουν τα θηρία της Μακάμπι (Μαγκί, Μέρσερ, Μπάρλοου) αλλά οι ψηλοί των Κροατών (Ράτζα, Σόμπιν, Κούκοτς) δεν προβληματίζονται ιδιαίτερα μοιράζοντας κοψίματα, μάλιστα με τρίποντο του Τόνι προηγούνται (14-8) στο 7’.
Δύο λεπτά αργότερα ο Σερφ βγάζει τον κακό Λίπιν που φορτώθηκε με 3 φάουλ και βάζει μέσα τον τέταρτο αμερικάνο, τον πολύ καλό Ουίλι Σίμς και η Μακάμπι γυρίζει στο παιχνίδι (19-18) στο 11’, ο Μάλκοβιτς με την σειρά του βγάζει τους Παβίσεβιτς, Ιβάνοβιτς και περνά τους Σρετένοβιτς, Περάσοβιτς και 1 λεπτό μετά τον Σόμπιν για τον Τάμπακ αλλά σε χαρακτηριστικές φάσεις που δείχνουν το άγχος των νεαρών, ο Κούκοτς χάνει και τις 3 βολές που εκτέλεσε σε φάουλ που κέρδισε πάνω σε προσπάθεια 3πόντου και ο Σρετένοβιτς κόβεται στον αιφνιδιασμό από τον Σιμς σε μια εντυπωσιακή φάση! Οι Μέρσερ, Μαγκί έχουν ανεβάσει αρκετά την απόδοσή τους, δυσκολεύοντας τον Ράτζα και ο Τζάμσι θυμίζει Ρέτζι Μίλερ στον τρόπο που βγαίνει από τα σκριν και σκοράρει έχοντας ήδη σημειώσει 17π.!, έτσι η Μακάμπι στο 15’ προηγείται (29-23).
Κάπου εκεί αναλαμβάνει ο Ράτζα και με προσωπικές ενέργειες (καλάθια, ασίστ, άμυνες, ριμπάουντς) πρωτοστατεί στην ισοφάριση (31-31) στο 18’ ενώ λίγο αργότερα με φοβερό κάρφωμα στον αιφνιδιασμό δίνει το προβάδισμα (35-33) στην ομάδα του, για να λήξει το ημίχρονο με ισόπαλες τις δύο ομάδες (35-35) ύστερα από όμορφη προσπάθεια του Σιμς.

Το β’ μέρος ξεκινά με άσχημα μαντάτα για την Μακάμπι αφού Μέρσερ και Μπάρλοου χρεώνονται γρήγορα με 3ο φάουλ. Το παιχνίδι είναι κλειστό, καμιά ομάδα δεν μπορεί να ξεφύγει στο σκορ. Η Μακάμπι στην επίθεση παίζει αποκλειστικά με την τριπλέτα (Μαγκί, Μέρσερ, Μπάρλοου) από την άλλη ο Κούκοτς έχει πολλά κέφια και με την βοήθεια του Ιβάνοβιτς οδηγούν την Γιουγκοπλάστικα στην επίθεση.
Τελικά με ένα κρεσέντο του Τζάμσι η Μακάμπι θα πάρει προβάδισμα (56-51) στο 28’ και (61-55) στο 31’ με προσωπικά καλάθια του Σιμς ενώ ο Ράτζα είναι στον πάγκο εμφανώς κουρασμένος και χρεωμένος με φάουλ. Ακόμη και τότε τα «τρομερά μωρά» έχουν απαντήσεις… δύο τρίποντα (Σρετένοβιτς, Κούκοτς) και μία βολή σχηματίζουν ένα σερί 7 αναπάντητων πόντων, και η Γιουγκοπλάστικα παίρνει προβάδισμα (62-61)! Σαν να μην έφτανε αυτό ο Σόμπιν φορά τα παπούτσια του Ράτζα και βάζει μέσα στα καλάθια τα θηρία της Μακάμπι με αποτέλεσμα στο 35’ το σκορ να γίνει (69-64) ενώ επιστρέφει και ο Ράτζα ο οποίος με δύο πανέμορφες προσπάθειες βάζει ταφόπλακα στις προσπάθειες των Ισραηλινών αφού αμέσως μετά άρχισε το παιχνίδι με τον χρόνο και το γνωστό «η μπάλα απ’ έξω» στα φάουλ. Τελικό σκορ 75-69.

Παρότι μικροί σε ηλικία οι Γιουγκοσλάβοι, απέδειξαν ότι ήταν μεγάλες προσωπικότητες και προπαντός μάγκες αφού κατάφεραν και υπέταξαν τους πολύ σκληρούς και έμπειρους αμερικανούς της Μακάμπι και τον αρχηγό τους, τον Τζάμσι. Η έκπληξη ήταν τεράστια και έσκασε σαν βόμβα στο ευρωπαικό μπάσκετ. Ο Μάλκοβιτς έκλαιγε από την χαρά του λέγοντας ότι οι στιγμές ήταν συγκλονιστικές και παρόμοιες με εκείνες της κατάκτησης του πρωταθλήματος στην Γιουγκοσλαβία την περασμένη χρονιά και αργότερα δήλωσε ότι κανένας άλλος ευρωπαικός τίτλος παρότι Λιμόζ και ΠΑΟ το κατέκτησαν για πρώτη φορά στην ιστορία των χωρών τους δεν είχε γιορταστεί όσο αυτός του 1989, καθώς το αεροπλάνο δεν μπορούσε να προσγειωθεί αφού 100 χιλιάδες άνθρωποι περίμεναν να τους υποδεχθούν!!

Σορρυ αν ειναι οφτοπικ αλλα δεν ηξερα που να ρωτησω.

θυματι κανεις πως λεγανε εναν αμερικανο αριστεροχειρα που επαιζε γυρο στο 1995-1999 και ηταν φοβερος τιρποντερ, ειδικα το στυλ του ηταν πολυ ιδιοτυπο αφου την εφερνε τη μπαλα πισω αριστερα και βαρουσε απο πολυ πισω. φοβερος τριποντερ!!
Επεζαι σε μια ιταλικη ομαδα νομιζω, Στεφανελ η δεν θυμαμαι πως την ελεγαν παντως η ομαδα αυτη φορουσε σχεδον παντα πρασινα. θυμαμαι τον Γκρεγκορ Φουτσκα συμπαικτη του πολλες φορες.

πρεπει να λεγεται καπως Γουλκινς η Γουλκινσον αλλα δεν θυμαμαι πως ακριβως και θελω να τον βρω γιατι ηταν απο τους αγαπημενους μου.

Στο gazzetta υπαρχουν καποια φοβερα αρθρα του Σκουντη για ολα τα final4 απο το πρωτο του 1988 μεχρι και το 2002 (και τις επομενες μερες θα βαλει και τα υπολοιπα).. Πραγματικα αξιζει τον κοπο να τα διαβασει κανεις

το πρώτο final4 έγινε το 1966, το δεύτερο το 1967, και το 3ο το 1988 ..

Ενας παικτικος και προπονητικος θρυλος του Ευρωπαικου και παγκοσμιου μπασκετ ''εφυγε'' σημερα...Κι αυτος πολυ μπροστα απο την εποχη του...



http://www.sport-fm.gr/article/efuge-o-sergkei-mpelof/725205

Καλό Του Ταξίδι!!!
Αμ,η τραγική ειρωνία;;;
Ο Αλεξάντερ Μπέλοφ-που είχε σκοράρει το τελευταίο καλάθι στον τελικό του 1972- πέθανε ΚΙ ΑΥΤΟΣ, στις 03 Οκτωβρίου (1978)

Για να γίνει και updated το avatar του sniper.

Σορρυ για την αγνοια, αλλα ποιοι ειναι αυτοι;

Ή είσαι μικρός και δεν θυμάσαι ή το έχεις διαγράψει από τη μνήμη αυτόματα!

Η Μπανταλόνα του 94 τώρα.

Θεούλης ο Κόρνι...

H Mπανταλόνα τίμησε την ομάδα του 1994. Happy anniversary Μεγάλε

Πολύ καλό το αφιέρωμα!

Θυμίστε μου όμως, δεν υπήρχε και κάτι ανάλογο/α για τα παλιότερα final4;

Βεβαίως. Έχουμε εκτενές αφιέρωμα στην ιστορία των Final 4. Εδώ το πρώτο μέρος.

πριν το 1988 δεν υπηρχε μπασκετ?

ε είναι τα γνωστά, πως αφού γίνανε παλιά το 66 και το 67, δε μετράνε, ή ασχολούμαστε με τα φ4 της σύγχρονης εποχής, ενώ συνήθως ξεχνιούνται και οι 2 διοργανώσεις του 2001 .

Φυσικά και υπήρξαν δύο χρονιές που οι ημιτελικοί και ο τελικός ήταν σε μορφή Final-4 στη δεκαετία του 60, αλλά όταν πρόκειται για μια από τις πολλές αλλαγές συστημάτων που υπήρξαν στην ιστορία της διοργάνωσης δεν μπορείς να το εντάξεις στην "ιστορία των Final 4" παρά μόνο καταχρηστικά. Η καθιέρωση τους ήταν από το 1988 και έπειτα.

Το 1966 και το 1967 έγινε F4 . Είτε αρέσει, είτε δεν αρέσει έγινε .
Όπως το 2001 η Ευρωλίγκα ΔΕΝ έκανε Φ4, αλλα εκεί δεν υπάρχει πρόβλημα να μπαίνει καταχρηστικά το Φ4 της Σουπρολιγκα και να μην μετράνε οι παρουσίες όσων έπαιξαν στα ημιτελικά της Ευρωλίγκα.

Φαντάζομαι πως αν αποφασίσει αυριο η Ουλεμπ να το γυρίσει πάλι σε σειρά τελικών για καμιά 10ετία, τα Φ4 απο 88 μεχρι σημερα δε θα μετράνε, αλλά μόνο από την νέα απαρχή και μετά .

εχουν πλακα τα ιστορικα αφιερωματα που γινονται απο ολους τους δημοσιογραφους

η ΑΕΚ εχει προκριθει 3 φορες στους 4 της κορυφαιας ευρωπαικης διοργανωσης και αναφερεται παντα μονο ο τελικος της Βαρκελωνης το 1998!

παντως στο συγκεκριμενο αφιερωμα του basketforum ( http://www.basketforum.gr/forum/index.php?showtopic=14104 )να δωσουμε τα ευσημα τουλαχιστον για την αναφορα στην Ευρωλιγκα του 2001. Παλι καλα! Γιατι για τους δημοσιογραφους υπαρχεi μονο η περιφημη Σουπρολιγκα για εκεινη τη χρονια. Οτι ο ΠΑΟ επαιξε τελικο Σουπρολιγκας και η ΑΕΚ ημιτελικο Ευρωλιγκας ειναι τυχαιο γεγονος :-)

το φαιναλ φορ του 1966 ηταν πολυ παλια για να αναφερεται...
ας αναφερουμε τοτε και τα πρωταθληματα μονο της Α1 μετα το 1987 και οχι πιο πριν...

Και ο Παναθηναϊκός είχε βρεθεί σε ημιτελικά Ευρωλίγκας κάποια στιγμή στη δεκαετία του '70. Με την ίδια λογική και Παναθηναϊκοί του forum θα έπρεπε να διαμαρτύρονται γιατί δεν αναφερόμαστε και σε αυτούς και δεν φωτίζουμε και τη δική τους επιτυχία. Δεν θα ήταν εξίσου άδικο να αναφερόμασταν μόνο στην ΑΕΚ, επειδή έτυχε εκείνη τη χρονιά το σύστημα να είναι διαφορετικό με αυτό που επικράτησε από τα τέλη της δεκαετίας του '80 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα; Ο Ολυμπιακός επίσης είχε περάσει την ίδια δεκαετία στους καλύτερους 6, ακόμα ένα διαφορετικό σύστημα ανάδειξης του πρωταθλητή. Καμία πρόθεση από πλευράς μας να υποτιμήσουμε παλαιότερες επιτυχίες. Το αφιέρωμα αφορά την ιστορία των Final 4 από τότε που παγιώθηκαν σαν θεσμός της Ευρωλίγκας, όχι την ιστορία του Πρωταθλητριών από τη γέννηση του με αναφορά σε όλους τους ημιτελικούς.

Πρεπει να αναφερεται η προκριση του ΠΑΟ στα ημιτελικα του Πρωταθλητριων το 1972 στα διαφορα ιστορικα αφιερωματα. Εννοειται.

THANX! Mεγάλο Αφιέρωμα
αλλά είχα δει πολύ παλιότερα πως κάπου υπήρχε γραμμένο για τα πειράματα 66,67

Φυσικά και θα έπρεπε να μπαίνει στα αφιερώματα για τις ελληνικές ομάδες και η παρουσία του Παναθηναϊκού στα ημιτελικά του 1972 .

Δεν ήταν αφιέρωμα για τις ελληνικές ομάδες, αυτό γράφω, ήταν για τα Final 4 από τη χρονιά που καθιερώθηκαν.

A ναι, το 1966 και το 1967 έγιναν χωρίς να έχουν καθιερωθεί . Και αν του χρόνου δεν γινει f4 αλλά σειρά τελικών, θα πάψουν να είναι καθιερωμένα και δε θα μπαινουν στα αφιερώματα ούτε οι μονοι τελικοί, αλλα μονο οι σειρές τελικών .

Click to view attachment

και αν ξαναγυρίσουμε στα final-6 με round robin οπως γινόταν πριν το 1988, τότε θα κάνουμε αφιερώματα μονο στα final6 και όχι στα final4.

άλλωστε και στο κυπελλο ελλαδας κανεις δε μιλάει πια για τα f4 που γινοντουσαν απο το 1995 μεχρι το 2004 ... αφού πια δεν είναι καθιερωμένα ...

Αν ξαναγυρνούσαμε από του χρόνου σε φάιναλ6, τότε το 2045 κανείς δεν πρόκειται να συμπεριλάβει σε αφιέρωμα για τα φάιναλ6 αυτά από το 1977 ως το 1987, αλλά μόνο τα "σύγχρονα", δηλαδή από το 2017 ως το 2045.

Προσοχή, δεν μιλάμε για διαγραφή από την ιστορία, αλλά για παράλειψη από ένα αφιέρωμα. Η ιστορία σαφέστατα λέει ότι η ΑΕΚ έχει βρεθεί 3 φορές στους "4" της Ευρώπης. Απλά, η μία φορά βέβαια έχει έναν αστερίσκο γενικότερα λόγω των 2 διοργανώσεων, η δε του 1966 παραλείπεται από τα αφιερώματα (και όχι από την ιστορία ξαναλέω) όχι γιατί έγινε "παλιά", αλλά γιατί ο θεσμός του φάιναλ4 τότε κράτησε για μόλις 2 χρόνια και αποσύρθηκε στη συνέχεια για 20 μέχρις ότου επανέλθει. Και πολλά διεθνή αφιερώματα παραλείπουν αυτά του 1966 και του 1967, δεν πρόκειται για καμιά συνωμοσία εις βάρος της ΑΕΚ. Εξάλλου, ακόμα πιο "ριγμένος" μπορεί να νιώθει ο Παναθηναικός που πέτυχε ακριβώς το ίδιο κατόρθωμα το 1972, απλά τότε ήταν διπλός ημιτελικός και όχι final4, οπότε δεν αναφέρεται σχεδόν πουθενά.

Ίσως να μην αναφέρεται πουθενά ώστε να μπορεί να πιστεύει κανείς πως η ευρωπαϊκή ιστορία του Παναθηναϊκού άρχισε με τους Γιαννακοπουλαίους

και όχι δεν υπάρχει συνωμοσία / απλά εντελώς τελείως συμπτωματικά παντα στα αφιερώματα ξεχνιούνται οι παρουσίες της Α.Ε.Κ.
ακόμα και της Βαρκελώνης το 1998 που λείπει στον πάνω πίνακα πχ

Παντως τα αντιστοιχα αφιερωματα στο ποδοσφαιρο, ξεκινουν απο το 1955 και οχι απο το 1992 (που καθιερωθηκε η ονομασια Τσαμπιονς Λιγκ και η διαδικασια των ομιλων). Ετσι ειναι το ιστορικα ΣΩΣΤΟ.

Και το 2000-2001, η διοργανωση που ειχε πιο πολλες καλες ομαδες αντικειμενικα ηταν η Ευρωλιγκα και οχι η Σουπρολιγκα. Αλλα για τους δημοσιογραφους και τα αφιερωματα τους αξιζει αναφορας ΜΟΝΟ η Σουπρολιγκα.

Υπήρχε θεσμός αντίστοιχος με το Final 4 στο ποδόσφαιρο; Ή είπαμε ότι η Ευρωλίγκα ξεκίνησε π.χ. μετά την ULEB; Δεν γράφτηκε κάπου ότι η Ευρωλίγκα ξεκίνησε από το '87 και όλα τα προηγούμενα τα σβήσαμε, δεν καταλαβαίνω από πού προκύπτει αυτό. Είναι ξεκάθαρο το περιεχόμενο τόσο του δικού μας όσο και των διάφορων αφιερωμάτων στην ιστορία της διοργάνωσης στην μοντέρνα f4 εποχή. Αν ήταν αφιέρωμα στο σύνολο της ιστορίας του Πρωταθλητριών/Ευρωλίγκας θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνονται τα πάντα.

Ο πρώτος πίνακας με την παράλειψη του 1998 πράγματι είναι ενδεικτικός της "επαγγελματικής" δουλειάς των Ελλήνων δημοσιογράφων. Εάν εσύ βρίσκεις δόλο σε αυτό και όχι ανικανότητα, δικαίωμα σου. Για τους υπόλοιπους πίνακες, σε παραπέμπω στην (αγγλική) wikipedia όπου επίσης δεν υπολογίζονται τα final4 του '66 και '67.
https://en.wikipedia.org/wiki/Euroleague_Fi...7.E2.80.9388.29




Εκεί βέβαια υπήρχε πάντα τελικός. Και δεν είναι θέμα αλλαγής ονόματος, και το όνομα "Ευρωλίγκα" καθιερώθηκε το 1997.
Για να το θέσω με ένα άλλο υποθετικό παράδειγμα. Έστω ότι γίνεται αφιέρωμα στους τελικούς της Α1, οι οποίοι καθιερώθηκαν ως γνωστόν από το 1987 και μετά. Και έστω ότι για κάποιον λόγο είχαν γίνει πλέι-οφ και άλλη μία χρονιά μόνο, το 1964 πχ. Ε δεν υπήρχε περίπτωση κανείς να συμπεριλάβει το 1964 σε κάποιο αφιέρωμα, να προσπεράσει όλα τα υπόλοιπα χρόνια που υπήρχε μόνο η "κανονική περίοδος" και να συνεχίσει από το 1987 και μετά. Ανεξάρτητα από το ποιες ομάδες θα ήταν στους τελικούς του 1964. Έτσι το βλέπω εγώ εν πάσει περιπτώσει.



Δεν νομίζω. Οι 2 ομάδες του τελικού του 2000 (Παναθηναϊκός, Μακάμπι) ήταν στη Σουπρολίγκα. Συν φυσικά το ότι μιλάμε για φάιναλ φορ εκεί, επομένως είναι αυτό που "βολεύει" να προσμετράται για να υπάρχει μία "συνέχεια" στα αφιερώματα (ξαναλέω: στα αφιερώματα, και όχι στις ιστορικές λίστες).


* Φυσικά σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογώ την άγνοια οποιουδήποτε επαγγελματία δημοσιογράφου. Επειδή όμως αναφέρεστε σε μέλη του φόρουμ και τους κατηγορείτε μάλιστα και για δόλο, θα πρέπει να είστε πιο προσεκτικοί για κάτι που πήρε ώρες/μέρες σε κάποιον να κάνει αμισθί.

Στη σελιδα της αγγλικης wikipedia (που εγινε παραθεση) γινεται αναφορα στα F4 του '66 και του '67, οπως και για την υπαρξη και ετερης κορυφαιας διοργανωσης το 2001.
https://en.wikipedia.org/wiki/Euroleague_Final_Four

και εδω ολα αναλυτικοτατα
https://en.wikipedia.org/wiki/Euroleague

παλι καλα που υπαρχει και η wikipedia...

ΥΓ/ Ειναι αυτονοητο οτι ΔΕΝ υπαρχει κανενας δολος απο κανεναν εδω στο φορουμ. Αλοιμονο!

Πάντως το επίσημο site της Euroleague δεν νομίζω ότι έχει δόλο κατά της ΑΕΚ...

http://www.euroleague.net/final-four/berlin-2016/champions

απο οτι βλεπω για το 2001 αναφερει μονο τη δικη της διοργανωση που επαιξε η ΑΕΚ
βεβαια το σωστο ειναι να αναφερονται και οι ΔΥΟ διοργανωσεις εκεινης της χρονιας απο ΟΛΟΥΣ

και για πριν το 1988 αναφερει μονο τους τελικους

Στο μουντιάλ του 1950 στο ποδοσφαιρο, δεν ειχαμε τελικο πάντως. Δεν παραλείπεται από τα αφιερώματα η διοργάνωση πχ.

Δεν μιλάμε για αφιέρωμα στην ιστορία της Ευρωλίγκας συνολικά όμως στην προκειμένη, αλλά στην σύγχρονη ιστορία των Final-4.

Στα αφιερώματα για τελικους μουντιαλ πχ μετράνε το Βραζιλια-Ουρουγουαη ως τελικό, ενώ δεν ήταν . Ηταν απλα ματς ομίλου.

αλλα το κανουν για να ειναι ενιαια η αντιμετωπιση με τις πριν & μετα διοργανωσεις

Στα λόγια μου έρχεσαι, είναι κάποιες μικρές "παραχωρήσεις" που γίνονται στα αφιερώματα (ξαναλέω και ας γίνω κουραστικός: στα αφιέρωματα και όχι στα ιστορικά κιτάπια), ώστε αυτά να έχουν κάποια "συνέχεια".

Πιο ριγμένες από όλους πάντως θα πρέπει να νιώθουν όσες ομάδες ήρθαν 3ες ή 4ες στο final6 μεταξύ 1977 και 1987. Και αντίστοιχα πιο ευνοημένες όσες ήρθαν 5ες ή 6ες στα αντίστοιχα final6. Οι διάφορες αναφορές τους σε αφιερώματα είναι ανακόλουθες σε σχέση με τα προηγούμενα ή επόμενα χρόνια, και σε σχέση με το πραγματικό τους επίτευγμα.

ο τροπος που παρουσιαζει η wikipedia τα γεγονοτα ειναι ο σωστος για να μην νιωθει ριγμενη καμια ομαδα! ουτε αυτες που εβγαιναν 3/4 στα χρονια του final6, ουτε ομαδες σαν την ΑΕΚ.
https://en.wikipedia.org/wiki/Euroleague