Λέμε να ξαναεπιστρέψει το ενδιαφέρον στο μπάσκετ... Πότε υπήρχε το ενδιαφέρον για το μπάσκετ; Μια εποχή που όλη η Ελλάδα περίμενε να δει τον Άρη στην Ευρώπη κάθε εβδομάδα και μία που υπήρχε η κόντρα μεταξύ Παο και οσφπ. Από αυτές αντίστοιχη με την πρώτη δεν πρόκειται να ξαναυπάρξει γιατί το σκηνικό είναι εντελώς διαφορετικό. Η μόνη ελπίδα για να ξαναποκτήσει το μπάσκετ ένα μέρος (γιατί όλη πολύ δύσκολο) από την χαμένη του αίγλη είναι η αναζοπύρωση της κόντρας που υπήρχε τα μέσα της δεκαετίας του 90. Κακά τα ψέμματα άθλημα στην Ελλάδα (εκτος του ποδοσφαίρου) δεν μπορεί να κρατηθεί χωρίς τον ανταγωνισμό Παναθηναικού ολυμπιακού, είτε αυτό μας αρέσει είτε όχι. Και όμως αν το καλοσκεφτείτε, τις εποχές που αναπολούμε γίνοταν πολύ χειρότερα από όσα γίναν σε αυτά τα 2 παιχνίδια. Αλήθεια ποιος δεν θυμάται την Σαραγόσα και το Τελ α βιβ; Για να λεέμε τα πράγματα με το όνομα τους κιόλας υπήρχε κάποιος που να πίστευε οτι έστω και κάτι ψιλά δεν θα γινόντουσαν; Γιατί τα όσα έγιναν κάτι ψιλά ήταν, και ας βγει το μισό φόρουμ να με κράξει για αυτά που γράφω. Έτυχε χτες κάποια από τα εκατοντάδες αντικείμενα και δυναμιτάκια που πέφτουν στα ελληνικά γήπεδα να βρουν παίκτες του οσφπ, βρέθηκε και ένας μαλάκας με αεροβόλο και έδεσε το γλυκό. Πάνω κάτω τα ίδια και στο σεφ μόνο που εκεί τα αντικείμενα δεν βρήκαν στόχο και μετά το τέλος 20-30-50 επιστήμονες αποφάσισαν να πλακωθούν με τα ματ. Λες και τα ματ τους φοβήθηκαν εκεί μέσα στο γήπεδο. Φυσικά πέρα από την έκταση τους ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΕΊΝΑΙ ΕΠΙΚΡΙΤΕΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΜΑΛΙΣΤΑ ΠΟΥ ΦΤΑΝΟΥΝ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΝΑ ΤΡΑΥΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ ΠΑΙΚΤΕΣ. Όταν έχουμε φτάσει στο σημείο α ψάχνουμε για δολοφόνους σε δημοτικά σχολεία, αυτό θα έπρεπε να μας προβληματίσει περισσότερο από το αν έπεσαν 50 κέρματα και 30 δυναμιτάκια. Όλα αυτά είναι παραμυθάκια του τύπου έτσι για να έχουμε θέμα για συζήτηση. Του ίδιου τύπου ο οποίος προωθεί την βία με όποιους τρόπους και μέσα μπορεί κάνοντας την καθημερινότητα μας. Λύση δεν είναι να κοπεί το γήπεδο στους χούλιγκανς. Έτσι θα συνεχίσουν να υπάρχουν και η δράση τους θα είναι 1000 φορές πιο επικίνδυνη απότι μέσα στα γήπεδα. Εκεί δεν υπάρχουν κέρματα, αναπτήρες και λοιπές μαλακίες, εκεί υπάρχουν μαχαίρια και το παιχνίδι παίζεται με πολύ πιο σκληρούς όρους. Εκτός και αν εγώ ζω σε άλλο πλανήη και αυτά που λέω είναι μαλακίες... Άμα ήταν τόσο απλό το πρόβλημα να καθαρίσουν τα γήπεδα από την βία θα είχε γίνει ήδη...
Από αλλού ξεκίνησα και αλλού κατέληξα πάλι. Πάντως από το 99 με τους τελικούς οσφπ-παο και μετά το μπάσκετ άρχισε να μπαίνει σε μια σταδιακή κάθοδο. Η ανάκαμψη ήταν σίγουρο ότι θα ερχόταν κάποια στιγμή αν και πιστεύω ότι δεν θα ξααφτάσει πολύ ψηλά. Είτε μας αρέσει είτε όχι το μπάσκετ είναι δεύτερο σε προτιμίσεις και με διαφορά μαλιστα από το πρώτο ποδόσφαιρο Όταν αποβάλουμε αυτό το κόμπλεξ με το ποδόσφαιρο ίσως το μπάσκετ φτάσει ακόμα πιο ψηλά από εκεί που βρίσκεται...

*Για την ιστορία το 98 είχαμε φτάσει σε 5ο τελικό

Πήρα το ποστ σου από το "Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός" και το μετέφερα εδώ (κι όχι στις Γενικές συζητήσεις, γιατί έχω την εντύπωση ότι θα κινηθούμε σε πολύ ευρεία πλαίσια....) γιατί πιστεύω ότι θα κάνουμε μεγάλη κουβέντα σε αυτό το θέμα.

Λοιπόν, ξεκινάω, πάνω σε αυτά που έγραψες:

Μια χαρά κρατιόταν το άθλημα πριν τις μονομαχίες ΟΣΦΠ-ΠΑΟ και δεν αναφέρομαι μονάχα στις εποχές Άρη.
Τα γήπεδα, έστω τα μικρά της Αθήνας, γεμίζανε και πολύ πριν την εποχή του Γκάλη και του Άρη.
Το θέμα είναι, ότι σήμερα, που -κακώς- η επιτυχία ή αναγνωρισιμότητα ενός αθλήματος μετριέται από τον αριθμό των πρωτοσέλιδων των αθλητικών εφημερίδων, το ποδόσφαιρο λαμβάνει ένα αδικαιολόγητα μεγάλο μέρος της πίτας...

Δεν υπάρχει κανένα κόμπλεξ ή μένος κατά του ποδοσφαίρου, όταν τονίζουμε το προφανές, να υπάρχει δηλαδή η ανάλογη προβολή του κάθε αθλήματος στις εφημερίδες.
Όταν, όμως, ο αριθμός των σελίδων των επαρχιακών πρωταθλημάτων, είναι ίδιος ή ξεπερνάει αυτόν της μπασκετικής ενότητας...ή όταν η ενδελέχεια στην ανάλυση ενός εξωαγωνιστικού ποδοσφαικού θέματος (μεταγραφή Παπαδόπουλου, συμβόλαιο Ριβάλντο, γήπεδο ΟΣΦΠ), φτάνει να είναι πολλαπλώς μεγαλύτερη από τα πρόχειρα ρεπορτάζ που γίνονται για το μπάσκετ (μηδαμινή προβολή του φετινού ρεκόρ του Κόμπι, τελικοί ΝΒΑ, τελικοί Α1, τελικός Uleb Cup), τότε νομίζω πως πλέον έχουμε χάσει κάθε μέτρο.
Για να μην το πάμε μόνο στο μπασκετικό, πόσο καλά μπορεί ένας αθλητής στίβου να ενημερωθεί για τα τεκταινόμενα στο χώρο του από μία αθλητική εφημερίδα?
Μάλλον καθόλου καλά...και μιλάμε για έναν χώρο που έχει χαρίσει αμέτρητες επιτυχίες στην Ελλάδα και παράγει συνεχώς νέα ταλέντα....

Κι αν τα πράγματα για εμάς τους χρήστες του ίντερνετ, είναι ευτυχώς καλύτερα, καθώς μπορούμε να ενημερωνόμαστε από πολλές ανεξάρτητες και αντικειμενικές πηγές, για όσους διαλέγουν την εφημερίδα για βασική πηγή ενημέρωσης, το θέμα πλέον φτάνει, χωρίς υπερβολή, στα όρια της πλύσης εγκεφάλου...

Δεν είπε κανείς εδώ μέσα ότι το μπάσκετ είναι διασημότερο από το ποδόσφαιρο, αλλά για πολλούς από εμάς, αν όχι όλους, είναι το καλύτερο άθλημα (το αγαπημένο μας, πιο σωστά) και η ανισότητα με την οποία συμπεριφέρονται προς αυτό μερικοί, μας αγανακτίζει.



Πάμε τώρα στο θέμα της βίας, που είναι και το πιο βασικό κατά τη γνώμη μου.

Όπως λες, ελάχιστοι ήταν αυτοί που περίμεναν ότι δε γίνονται αυτά τα "ψιλά" στον τελικό και αρκετοί εδώ μέσα ανέφεραν τον φόβο τους για την περίπτωση που η σειρά θα έφτανε σε 5ο τελικό. Δυστυχώς, χρειάστηκαν 3 παιχνίδια για επαληθευτούν...
Το ότι τα περιμέναμε, όμως, δε σημαίνει ότι είναι κάτι συνηθισμένο.
Επειδή έχουμε συνηθίσει στην απάθεια των υπεύθυνων, δε σημαίνει ότι αυτή δικαιολογείται.
Επειδή κάποτε γίνονταν αυτά τα επεισόδια και στο μπάσκετ χωρίς τιμωρία, δε σημαίνει ότι τα συγχωρήσαμε και τα αγιοποιήσαμε.
Επειδή την τελευταία φορά που είχαμε κόντρα ΟΣΦΠ-ΠΑΟ, είχαμε επεισόδια.....δε σημαίνει πως κάθε φορά που θα συναντιόνται αυτές οι δύο ομάδες, θα πρέπει να θεωρούμε λογικό να γίνουν επεισόδια, ούτε πως πρέπει ντε και καλά αυτά τα δύο πράγματα να πάνε πακέτο!
Αλήθεια, εσύ πού δίνεις μεγαλύτερη βαρύτητα?
Στην ενέργεια, ή στο αποτέλεσμά της?

Αν βγώ τώρα με το αμάξι μου και κάνω σφήνες στην παραλιακή και γυρίσω σπίτι μου σώος και αβλαβής, χωρίς να κάνω τίποτα, θα έχω κάνει απλά τη βόλτα μου και κάτι...."ψιλά", έτσι?

Αν αύριο βράδυ, βγω και κάνω τα ίδια, αλλά πετύχω έναν μοτοσυκλετιστή (ο οποίος μπορεί να έκανε κι αυτός σφήνες και μαλ#κίες με τη TDM του) και τον στείλω με 10 κατάγματα στο ΚΑΤ....τότε τί?
Επειδή θα έχω κάνει ακριβώς τις ίδιες κινήσεις με απόψε, δηλαδή κάτι "ψιλά" χωρίς όμως τραγικές συνέπειες, σημαίνει πως αμέσως δικαιολογούμαι και αποτάσσω κάθε ευθύνη από πάνω μου?
Επειδή όλοι οι φίλοι μου με τα πειραγμένα SAXO, κάνουν ηλιθιότητες στην Ποσειδώνος, θα πρέπει να κάνω κι εγώ τα ίδια?
Επειδή οι τροχονόμοι στην Αλίμου, τρώνε χοτντογκ από το βρώμικο της καντίνας, κι αντί να μου χώσουν πρόστιμο για υπερβολική ταχύτητα, με ρωτάνε ενθουσιασμένοι "τι μηχανή φοράει το εργαλείο σου?", σημαίνει πως μπορώ να κάνω τις βλακείες μου χωρίς να τιμωρούμαι?

Αν, σύμφωνα με όσα λες παραπάνω, το αποτέλεσμα μίας ενέργειας είναι αυτό που την κάνει παράνομη και όχι η ενέργεια καθαυτή....τότε να εύχεσαι να μη σε πετύχω πεζό στην παραλιακή αν ποτέ ανέβεις Αθήνα!!!
(Α! Δε σου είπα! Θα κατέβω στη Ρόδο να κάνω τη διπλωματική μου...και θα πάρω και το αμάξι μου!!!! Σοβαρά μιλάω...)


Κολοσσέ, αν αυτά τα "ψιλά" ήταν αρκετά για να προκαλέσουν τραυματισμούς σε ανθρώπους, τότε ποιά θα είναι τα χοντρά?
Επειδή στους δρόμους, όπως λες εσύ, βγάζουν μαχαίρια, θεωρείς ότι είναι λογικό να βγάζουν και στο γήπεδο?
Ε τότε, να βγάζουμε και στα σπίτια μας μαχαίρια!
Να τα σπάμε στο σπίτι μας, να εκτονονώμαστε στην τραπεζαρία μας για να μην τα βγάζουμε στους δρόμους και τα γήπεδα!

Αλλά προφανώς, στους δρόμους και στα γήπεδα, ότι και να σπάσουμε, ότι ζημιά και να κάνουμε, κανείς δε θα μας ζητήσει το λόγο.
Αν όμως, εσύ σπάσεις το βάζο της μητέρας σου, θα σε κυνηγάει μέχρι να της κάνεις εγγόνια!
Ή χειρότερα, αν μένεις μόνος σου και σπάσεις την τηλεόρασή σου, τότε εσύ θα την πληρώσεις!

Η ατιμωρισία είναι που προκαλεί (=επιτρέπει) τα επεισόδια στα γήπεδα και κανένα βαθύτερο κοινωνικό γεγονός.

Με το να συνδέεις τώρα, άλλα θέματα άσχετα με τα αθλητικά, και να τα συγκρίνεις με όσα συνέβησαν χθες στο ΟΑΚΑ, για να υποβαθμίσεις τη σημασία όσων συνέβησαν, το μόνο που καταφέρνεις είναι να στρουθοκαμηλίζεις και να μη βλέπεις το θέμα στη σωστή διάστασή του.

Αν θέλεις να θέσεις το πρόβλημα στην κοινωνική του διάσταση, τότε να ψάξεις να βρεις και τη λύση του....μην το κάνεις απλά για να συγχωρέσεις τις αμαρτίες ενός μέρους του προβλήματος.

Συμφωνώ σε γενικές γραμμές. Πάντως:



Για μένα, η ατιμωρησία είναι αυτή που διατηρεί τα επεισόδια. Το ποιος τα προκαλεί, μπορούμε να το ψάξουμε σε πολλούς τομείς, αντιπαραβάλλοντάς μας με άλλες χώρες, ξεκινώντας από τα "γονιδιακά" μας, συνεχίζοντας με την εκπαίδευση και κυρίως την παιδεία και ανατροφή και φυσικά με την πολιτική των συλλόγων (τι νομίζετε, δεν υπάρχουν αντίστοιχοι κάφροι στις ΗΠΑ ή στην Ιταλία ή οπουδήποτε; Υπάρχουν. Το θέμα είναι ποιος τους δέχεται κοντά του. Όχι οι αθλητικοί σύλλογοι, πάντως). Σε εμάς, δυστυχώς, υπάρχει υπερβολική, ακραία εφαρμογή του ρητού "ο αθλητισμός αποτελεί την εξευγενισμένη εξωτερίκευση των έμφυτων ζωωδών ενστίκτων και της βίας του ανθρώπου" και πολλοί, αν και μη έχοντες ουδεμία σχέση με αθλητισμό, "πιάνονται απ'αυτό το κλαδί". Κι αν υπάρχει και όχλος, ακόμη καλύτερα για την εξωτερίκευση των αισθημάτων...

Δυστυχώς είναι πρωτίστως κοινωνικό το φαινόμενο, αλλά η λύση είναι επιχειρηματική και μόνο. Η βία περί των ποδοσφαιρικών δε θα εκλείψει ό,τι και να κάνουν οι σύλλογοι. Μπορεί όμως να εκλείψει από τα γήπεδα, κι αυτό επιζητούμε σαν άλλοι Πλάτωνες...

Πολυ σωστη η διευκρινηση σου ΝΒΑholic!!
ΠΡΟΦΑΝΩΣ!!Το θεμα ομως ξερεις ποιο ειναι?οτι απο ΟΛΟΥΣ αυτους που κανουν τα επεισοδεια στο γηπεδο μολις 1/10 θα εκανε κ εκτος αυτου!Κ μη κρυβομαστε πισω απ'το δαχτυλο μας!!η ατιμωρησια εχει φτασει σε σημειο ο ΚΑΘΕΝΑΣ να πεταει κ απο ενα μπουκαλι λες κ ειναι παιχνιδι!!Μεχρι κ κατι παιδακια 15 χρονων εβλεπα!!Λογικο αφου ξερει οτι δεν προκειται να τιμωρηθει κ υπο την επιδραση κ προστασια συναμα της μαζας δεν θελει κ πολυ..Λιγα νευρα κ λιγη βλακεια φτανουν..
Αυτοι που προβαινου σε σκληρες μαχες βιας κ μαχαιρωνονται εκτος γηπεδου ειναι ΠΟΛΥ λιγοι...

Κολοσσε για να καταλαβω..Το ολο συμπερασμα απ'το ποστ σου ειναι:Νταξ 'μωρε δεν εγινε κ τιποτα ασυνηθιστο!Αυτα γινονται συνεχεια κ αφου θελετε ενδιαφερον στο αθλημα αυτο συνεπαγεται κοντρα Παο-Οσφπ που συνεπαγεται βια στα γηπεδα!Ολα σε μια λογικη ακολουθια,για την οποια δεν γινεται τιποτα γιατι ειναι κοινωνικο το προβλημα κ δεν επιδεχεται αμεσης λυσης αφου εξω στους δρομους γινονται χειροτερα! Απορω..πραγματικα απορω με το σκεπτικο σας...Για την ακριβεια θλιβομαι!!

dizzy Συμφωνω απολυτα!!

ενα email της KAE????

Eκεί όμως δεν παίζει το θέμα της βίας. Εκτός και αν πέφτει ξύλο και στην



Δεν είπα ότι δεν έγινε και τίποτα. Ισως δεν το εξέφρασα σωστά. Αυτό που είπα είναι ότι σε σχέση με άλλες εποχές αυτά που έγιναν ήταν τίποτα... Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ειναι επικριτεα. Όσο για την κόντρα παο-οσφπ ειναι ουσιαστικά ενας μονόδρομος για να έχει το μπάσκετ την αναγνώριση που όλοι λέμε . Θέση πάνω στο συγκεκριμένο θέμα δεν πέρνω καθώς είναι μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Ίσως πάλι το βλέπω και λάθος οκ...
Όσο για την βία δεν είπα ότι δεν γίνεται τίποτα... αΠλά πιστεύω ότι ό,τι γίνει θα πρέπει να γίνει με βάση ένα ευρύτερο πεδίο και όχι να περιορίζεται στα γήπεδα. Αλλιώς θα γυρνάμε συνεχώς στα ίδια χωρίς να κάνουμε κάτι ουσιαστικό.



Αυτό διακρίνω στα γραφόμενα των μπασκετικών δημοσιογράφων και με ενοχλεί...




Οι προτάσεις για την λύση είναι δεδομένες και δεν έχει νόημα να τις γράψω. Είναι θέμα των αρμόδιων φορέων να τις εφαρμόσουν όσο καλύτερα μπορούν. Όλοι ξέρουν τι φταίει για την βία. Και ότι έγραψα μέχρι τώρα δεν το έκανα για να συγχωρέσω καμία αμαρτία. και αυτά κατακριτέα ειναι. Απλά δεν είναι αυτά το κέντρο του προβλήματος.



Στείλε πμ με ινφος για να βρεθούμε κιόλας