The history books of European basketball will always have a unique place for the 2004-05 edition of Maccabi Elite Tel Aviv, the first team in 14 years to win back-to-back Euroleague titles. History cannot record, however, that very few teams anywhere have won with such flair as Maccabi. It had always been the law that defense won titles. But there's a new law on the books now, and Maccabi continues writing it. A winning tradition at home – which included another Israeli League title in 2006-07 – has always meant confidence on the international scene as well for Maccabi. The club has now won 47 of a possible 53 domestic league titles since 1954, in addition to 36 Israeli Cup trophies. In Europe, Maccabi has won five European club titles and finished second six other times. Its first European crown, in 1977, put Maccabi on the basketball map to stay. Its second, in 1981, was all the extra proof anyone needed. A formula of complementing the best Israeli players with the most select players from abroad keeps working for Maccabi. Players like Micky Berkowitz, Moti Aeroesti, Kevin Magee, Doron Jamchi, Earl Williams, Aulcie Perry and Tal Brody belong to the very elite of all-time European basketball greats. A Suproleague title in 2001, Maccabi's first in 20 years, broke a string of continental title-game appearances that ended without trophies. For the next continental title, Maccabi fans didn’t have to wait long. It came in 2003-04, to top off a season to remember for all Maccabi fans. Derrick Sharp's miracle three-pointer to survive the Top 16 that year has become one of the classic shots in European basketball history. Once in the 2004 Final Four, Maccabi turned to record breaking with a 118-point title-game performance that had to be seen to be believed. And after a 2004-05 title repeat nearly as commanding, everyone believed. The starting lineup of Sarunas Jasikevicius, Anthony Parker, Tal Burstein, Maceo Baston and Nikola Vujcic made Maccabi one of the best teams ever seen in Europe, orchestrated by coach Pini Gershon. Maccabi returned to the Euroleague title game in 2006, but CSKA Moscow stopped the Israeli powerhouse from a three-peat. The team went on to win both the Israeli League and Cup titles. Maccabi is coming off its hardest season in recent history – even though it was still only one game from the Final Four – but still managed to lift the Israeli League trophy in dramatic fashion. With former playing great Oded Kattash in charge on the sidelines, Maccabi is once again positioned as one of the giants in Europe. Aiming for the top is nothing new for the Israeli club: Maccabi never settles for less.

o batista ειναι αυτος που περασε στην αρχη της περιοδου για λιγο απο τους σελτικς?

To παιχνιδι ειναι πολυ δυσκολο και ειμαι περιεργος να δω πως θα αντιμετωπισουμε τον Βουισιτς!
Φοβαμαι οτι θα κανει παρτυ στην ρακετα μας..

Τζάμσι: "Αξέχαστες οι μάχες με Γκάλη-Γιαννάκη"

Ήταν το αντίπαλο δέος για τον Νίκο Γκάλη όταν η Μακάμπι Τελ Αβίβ αντιμετώπιζε τον Άρη στο τότε Κύπελλο Πρωταθλητριών, είτε στο "Γιαντ Ελιάου" είτε στο Αλεξάνδρειο. Έμεινε στην ιστορία ως ένα από τα πιο γρήγορα... πιστόλια έξω από την γραμμή των 6,25 κερδίζοντας τίτλους με την "αιώνια Πρωταθλήτρια" του Ισραήλ. Ο Ντόρον Τζάμσι έχει συνδέσει το όνομα του, την ζωή του με την ομάδα της Μακάμπι, στην οποία κατέχει θέση στην διοίκηση, υπεύθυνου για τα αγωνιστικά θέματα και σε άμεση συνεργασία με τον Σβι Σερφ που κατέχει την θέση του τζένεραλ μάνατζερ.
Ο μεγάλος θρύλος της Μακάμπι Τελ Αβίβ, μίλησε στο "Μ" για την επικείμενη αναμέτρηση των δύο ομάδων στο βράδυ της Πέμπτης στην "NOKIA ARENA" όπως έχει μετανομαστεί πλέον το ιστορικό "Γιαντ Ελιάου" και θυμήθηκε τις μεγάλες του κόντρες με τον Νίκο Γκάλη, τον Παναγιώτη Γιαννάκη και τους άλλους άσους του "Αυτοκράτορα". Μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τον Τζερεμάια Μάσει, ελπίζοντας να είναι μία από τις μεταγραφές της Μακάμπι το επόμενο καλοκαίρι ενώ ως έναν παράγοντα που μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στην νίκη της ομάδας του Ισραήλ θα είναι η γιορτή "Χάνουκα", με την προιστορία να αναφέρει ότι η Μακάμπι τέτοια μέρα δεν χάνει ποτέ από ελληνική ομάδα.

- Μακάμπι εναντίον Άρη, ένα παιχνίδι που ξυπνάει ευχάριστες μνήμες από τα παλιά χρόνια του Κυπέλλου Πρωταθλητριών...
"Ναι πραγματικά ήταν μεγάλα εκείνα τα παιχνίδια με τον Άρη του Γκάλη, του Γιαννάκη και των άλλων σπουδαίων άσων. Πάντα τα παιχνίδια του Άρη με την Μακάμπι είχαν τεράστιο ενδιαφέρον, είτε στο Τελ Αβίβ είτε στην Θεσσαλονίκη. Μου άρεσε πάρα πολύ να παίζω στην Θεσσαλονίκη αν και συχνά χάναμε, γιατί η ατμόσφαιρα ήταν εκπληκτική. Οι φίλαθλοι του Άρη ήταν εκπληκτική και πάντα μας έκαναν... δύσκολη την ζωή στην διάρκεια ενός αγώνα. Αλλά μετά ήταν οι καλύτεροι φίλοι μας, μιλούσαμε και μας εξέφραζαν τον σεβασμό τους απέναντι μας. Ήταν κάτι μοναδικό, να σε σέβονται αλλά παράλληλα την ώρα του αγώνα να σε κάνουν να νιώθεις άσχημα, δίνοντας την καλύτερη βοήθεια στην ομάδα τους".
- Στην ιστορία έχει μείνει φυσικά ο ημιτελικός στο FINAL FOUR του Μονάχου, όταν η Μακάμπι είχε κερδίσει την πρόκριση στον τελικό...
"Ήταν ένα μεγάλο παιχνίδι, τότε και οι δύο ομάδες άξιζαν την πρόκριση στον τελικό. Θυμάμαι ότι στον τελικό οι φίλαθλοι του Άρη ήταν μαζί μας, πραγματικά μοναδικό. Είχα μεγάλο... έρωτα με τους φιλάθλους του Άρη ήταν εκπληκτικοί".
- Τα τωρινά παιχνίδια έχουν κάτι από την αίγλη του παρελθόντος;
"Σίγουρα όχι. Τότε και στις δύο ομάδες υπήρχαν σπουδαίοι παίκτες. Εμείς είχαμε τον Μαγκί, τον Μπάρλοου, εμένα και άλλους, ενώ στον Άρη έπαιζε ο Γκάλης, ο Γιαννάκης. Τώρα δεν υπάρχουν τέτοιοι σταρ".
- Πάμε στο τώρα και τον αγώνα της Πέμπτης. Μεγάλο παιχνίδι με τις δύο ομάδες να προσπαθούν να δημιουργήσουν μία καλή ομάδα. Το σχόλιο σας;
"Εμείς έχουμε νέο προπονητή, τον Όντεν Κάτας και σίγουρα θέλουμε χρόνο μέχρι να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε μία δυνατή ομάδα. Έχουμε καλούς παίκτες, που θέλουν δουλειά. Επίσης και ο Όντεν Κάτας θέλει χρόνο για να μπορέσει να μπει στην φιλοσοφία και την ψυχολογία του προπονητή. Η θέση αυτή είναι εξαιρετικά δύσκολη σε μία ομάδα όπως η Μακάμπι. Σε εμάς η κατάσταση δεν είναι τόσο καλή, δεν παίζει η ομάδα όπως περιμέναμε. Σε καμία περίπτωση όπως τα τελευταία έξι χρόνια, ούτε καν όπως πέρυσι. Έχουμε ένα καλό γκρουπ παικτών, νεαρούς και ταλαντούχους. Ίσως το καλό είναι ότι δεν έχουμε σταρ, με μοναδική εξαίρεση τον Βούιτζιτς. Δεν βρισκόμαστε στην καλύτερη κατάσταση μας και αυτό ίσως είναι ένα στοιχείο που μπορεί να εκμεταλλευτεί ο Άρης, που μέχρι στιγμής έχει δείξει ότι είναι δυνατός. Κυρίως βέβαια εντός έδρας, αλλά και εκτός παλεύει κάθε αγώνα. Οπότε περιμένουμε να είναι ένας δύσκολος αντίπαλος. Δεν είναι σίγουρη νίκη".
- Ξεχωρίζεται κάποιον από τους παίκτες του Άρη;
"Σίγουρα αυτός ο παίκτης που έχει κάνει εντύπωση μέχρι τώρα στην Ευρωλίγκα, όντας από τους κορυφαίους στην θέση του είναι ο Τζερεμάια Μάσει. Είναι ένας εκπληκτικός παίκτης, ικανός να σε καταστρέψει στην καλύτερη βραδιά του. Θα προσπαθήσω να τον φέρω στην Μακάμπι. Όχι πλάκα κάνω, αλλά νομίζω ότι όλοι οι προπονητές θα τον ήθελαν στο ρόστερ τους. Αλλά δεν είναι μόνο αυτός, η ομάδα είναι καλή και επικίνδυνη. Πάντως ο Μάσει ξεχωρίζει".
- Ποιο θα είναι το στοιχείο που θα κρίνει τον νικητή;
"Σίγουρα ο ρυθμός και ποια ομάδα επιβάλλει τον δικό της. Αλλά εμείς έχουμε και ένα πλεονέκτημα. Αυτή την περίοδο γιορτάζουμε την Χάνουκα, στην διάρκεια της οποίας όσες φορές η Μακάμπι έχει αντιμετωπίσει ελληνικές ομάδες δεν έχουμε χάσει. Πιστεύω ότι αυτή η παράδοση θα διατηρηθεί και τώρα".

Ο Ρολάντο Μπλάκμαν στην προπόνηση του ΑΡΗ

Μια θρυλική μορφή του παγκόσμιου μπάσκετ επισκέφτηκε την αποστολή του ΑΡΗ Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο σήμερα στο Τελ Αβίβ. Ο λόγος για τον NBA All Star Ρολάντο Μπλάκμαν που άφησε εποχή αγωνιζόμενος με τη φανέλα των Ντάλας Μάβερικς και των Νιου Γιορκ Νικς και παρακολούθησε την αποψινή προπόνηση των «κίτρινων».

Για όσους δεν γνωρίζουν τον Ρολάντο Μπλάκμαν αρκεί να ξέρουν ότι στην χρυσή καριέρα του σημείωσε 17.623 πόντους και βρίσκεται μάλιστα στην 60η θέση των σκόρερ στην ιστορία του ΝΒΑ και οι Μάβερικς απέσυραν προς τιμήν του την φανέλα με το νούμερο 22 το 2000, συμμετείχε σε τέσσερα All Star Game του ΝΒΑ, ενώ έκλεισε την καριέρα του στο καλύτερο Πρωτάθλημα του κόσμου αγωνιζόμενος με τους Νικς.

Ο Ρολάντο Μπλάκμαν συνεχίζει μέχρι και σήμερα την ενασχόληση του με το μπάσκετ από άλλο πόστο και πιο συγκεκριμένα εργάζεται ως Διευθυντής ανάπτυξης των Ντάλας Μάβερικς και ο λόγος που βρίσκεται στο Τελ Αβίβ είναι για να παρακολουθήσει από κοντά την εξέλιξη του Ρεισόν Τέρι. Μάλιστα με το νεαρό φόργουορντ του ΑΡΗ Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο συζήτησε μετά το τέλος της προπόνησης, ενώ θα είναι παρόν και στην αυριανή αναμέτρηση των «κίτρινων» απέναντι στη Μακάμπι Τελ Αβίβ.

OI MAKKABAIOI KAI H AIΩΝΟΒΙΑ ΜΑΚΑΜΠΙ

Οι Μακκαβαίοι, «άνθρωποι με φιλοσοφική σκέψη», όπως είχαν χαρακτηριστεί από τους Αρχαίους Έλληνες, ήταν οι Ιουδαίοι που τον 2ο αιώνα π.Χ. έπαιρναν μέρος στην αντίσταση κατά της κατοχής της χώρας τους από τους Σελευκίδες της Συρίας. Ο Ματταθίας, επαναστάτησε το 168 π.Χ. κατά του Αντιόχου Δ’ και ο γιος του, ο Μακκαβαίος, από τον οποίο πήρε το όνομά του το κίνημα, κατάφερε χρόνια μετά να αποσπάσει από τον Δημήτριο Β’ την αναγνώριση της αρχιερατικής δυναστείας.



Πέντε φορές στην κορυφή της Ευρώπης

Από τους Μακκαβαίους, λοιπόν, προέκυψε το όνομα μίας εκ των πιο σημαντικών ομάδων μπάσκετ της Ευρώπης, της Μακάμπι του Τελ Αβίβ. Πρόκειται για τον σύλλογο που από το 1954 που ξεκίνησε το πρωτάθλημα του Ισραήλ, έχει κατακτήσει τους 47 από τους 53 τίτλους. Η «ομάδα του λαού» έχει πανηγυρίσει 36 φορές την κατάκτηση του Κυπέλλου, μία φορά την Σουπρολίγκα (2001) και άλλες τέσσερις την Ευρωλίγκα (1977, 1981, 2004, 2005).

Ο κορυφαίος εκπρόσωπος του ισραηλινού αθλητισμού

Η Μακάμπι, ως αθλητικός σύλλογος, υπάρχει από το 1906, δηλαδή έχει συμπληρώσει ζωή ενός αιώνα! Το ξακουστό τμήμα μπάσκετ, έκανε τα πρώτα του βήματα την δεκαετία του ’30 και δικαιολογημένα θεωρείται ως ο καλύτερος εκπρόσωπος του ισραηλινού αθλητισμού στο εξωτερικό. Είναι τέτοια η επιρροή της Μακάμπι Τελ Αβίβ στα αθλητικά δρώμενα της χώρας, που στη δεκαετία του 70’ εκπροσωπούνταν με δύο ομάδες στο ανδρικό πρωτάθλημα μπάσκετ. Η ομάδα της εθνικής Ισραήλ που για πρώτη φορά πήρε μέρος σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, το 1953 στη Μόσχα, είχε πάρει τους μισούς παίκτες της από την Μακάμπι.

Ο ίδιος βασικός σπόνσορας εδώ και 38 χρόνια!

Το «κλειδί» των αγωνιστικών επιτυχιών της Μακάμπι είναι ο σοβαρός τρόπος λειτουργίας της ομάδας, η βαριά φανέλα και τα εκατομμύρια των πιστών φιλάθλων της. Την οικονομική της ευρωστία, η πρωταθλήτρια Ισραήλ την οφείλει στον βασικό σπόνσορά της, την «Elite», την μεγαλύτερη εταιρία τροφίμων της χώρας. Η σχέση εταιρίας και ομάδας κρατάει από το 1969. Γήπεδο της «ομάδας του λαού» το «Nokia Arena» (ή «Γιαντ Ελιάου», όπως το γνώρισαν οι παλιότεροι), χωρητικότητας 11.000 θέσεων. Σημειωτέον, οι παράγοντες της ομάδας το παίρνουν... κατάκαρδα στις σπάνιες φορές που δεν καταγράφεται «sold out».

Ο Συνταγματάρχης Μιζράχι...

Μέχρι το 1969, η είσοδος των φίλων της Μακάμπι Τελ Αβίβ στο γήπεδο για να παρακολουθήσουν τις προσπάθειες της αγαπημένης τους ομάδας, ήταν ελεύθερη. Εκείνη τη σεζόν, με τον σύλλογο σε κάκιστη οικονομική κατάσταση, ανέλαβε ο Σίμον Μιζράχι την διοικητική ηγεσία, «κόβοντας» για πρώτη φορά εισιτήρια. Ο Μιζράχι ήταν ο πρώτος που κατάλαβε πως για να είναι ανταγωνιστική η ομάδα του σε διεθνές επίπεδο, έπρεπε να καταφύγει για παίκτες στην αμερικανική αγορά. Έχει τη φήμη «φωνακλά», αποτελεί τον... φόβο και τον τρόμο των διαιτητών, καταφεύγοντας συχνά σε διαμαρτυρίες κατά τη διάρκεια κάποιου αγώνα. Διαθέτει πτυχίο Νομικών, ενώ κατέχει και τον βαθμό του Συνταγματάρχη στην Στρατιωτική Αστυνομία του Ισραήλ.

Η μαύρη βραδιά στο Μόναχο

Το Τελ Αβίβ, ή «Λόφος της Άνοιξης» στα ελληνικά, έχει χαρακτηριστεί από τον «Economist» ως... μινιατούρα του Λος Άντζελες. Πρόκειται για την πιο ακριβή πόλη της Μέσης Ανατολής και την δεύτερη ισχυρότερη οικονομικά της ευρύτερης περιοχής, πίσω από την Κωνσταντινούπολη.

Σε αυτήν την πόλη, ο Άρης, ο «Αυτοκράτορας» του ελληνικού μπάσκετ, έχει δώσει αξιομνημόνευτες μπασκετικές μάχες την δεκαετία του 80’ και ειδικά στα τέλη αυτής. Σε μία άλλη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα όμως, οι Ισραηλινοί οδηγούσαν τους «κίτρινους» σε μία από τις μεγαλύτερες απογοητεύσεις της ιστορίας τους. Στο φάιναλ φορ του Μονάχου, το 1989, ο Άρης πήγαινε με τον αέρα του φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου. Η Μακάμπι του Τζάμσι, του Μαγκί, του Λίπιν και του Μέρσερ, νίκησε με 99-86 τον Άρη του Γκάλη, του Γιαννάκη και των άλλων παιδιών, σηματοδοτώντας ουσιαστικά και το τέλος εποχής εκείνης της ένδοξης ελληνικής αθλητικής παρέας.

«Μονομαχία» από τα παλιά...

Η φετινή Μακάμπι, δεν θυμίζει σε τίποτα την ομάδα-«φόβητρο» των περασμένων ετών. Στο Ισραήλ δεν κινδυνεύει με αμφισβήτηση των πρωτείων της, αλλά σε επίπεδο Ευρωλίγκα, δεν φοβίζει κανέναν αντίπαλο... Με τέσσερις νίκες σε έξι αγώνες, ισοβαθμεί στη δεύτερη θέση του Β’ ομίλου με Άρη και Λιέτουβος Ρίτας, βλέποντας την... πλάτη της Ουνικάχα Μάλαγα.
Πολυεθνική ομάδα, διαθέτει στο ρόστερ της τέσσερις παίκτες από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, ένα Κροάτη, ένα Βραζιλιάνο και έναν Ουρουγουανό. Τεχνικός της ο σπουδαίος γκαρντ του ευρωπαϊκού μπάσκετ, Όντεντ Κάτας.
Όπως και να έχει, το βράδυ της Πέμπτης θα... σμίξουν ξανά δύο «θηρία» του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Δύο «μονομάχοι» από τα παλιά, με... ανυπολόγιστο βάρος φανέλας. Μένει να δούμε ποιοι «κίτρινοι» θα χαμογελάνε μετά τη λήξη του αγώνα...

Η νύχτα που έγινε Αυτοκράτορας

Ο Άρης επέστρεψε στο Κύπελλο Πρωταθλητριών!!! Σιγά το νέο θα πείτε. Οι «κίτρινοι» ανήκουν από πέρσι στην ευρωπαϊκή ελίτ. Κι όμως… Ήταν Νοέμβριος του 1983, όταν ο Άρης αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα να γίνει το όνομά του γνωστό σε όλη Ευρώπη. Στις 3 Νοεμβρίου του 83 λοιπόν, ο μελλοντικός Αυτοκράτορας έκανε την εμφάνισή του στο απόρθητο Γιαντ Ελιάου και δύο ώρες αργότερα φώναζε σε 10.000 αποσβολωμένους Ισραηλινούς «Veni vidi vici». Το Sportime.gr επιχειρεί μια αναδρομή στις πιο «γλυκές» Πέμπτες του Άρη και σας καλεί να… αναπολήσετε μαζί του!

Ήταν η τρίτη μόλις ήττα της «Ομάδας του Λαού» στην έδρα της μέσα σε εννιά χρόνια. Κι αν η πρώτη ήττα, ήταν από την τότε πανίσχυρη Ίνις Βαρέζε (σεζόν 1976-1977) και η δεύτερη από την ασημένια πρωταθλήτρια Ευρώπης, Μπίλι Μιλάνο (σεζόν 1982-1983), εκείνο το «χαστούκι» από τον Άρη (σεζόν 1983-1984), πόνεσε όσο τίποτα την Μακάμπι και θεμελίωσε μια από τις πιο διάσημες μπασκετικές βεντέτες των 80s.

Ο Άρης πέτυχε την πρώτη και τελευταία νίκη του (μέχρι την επόμενη…) στο Ισραήλ επικρατώντας με 75-76 της Μακάμπι με τον Νίκο Γκάλη να έχει ένα… μέτριο βράδυ, σταματώντας στους 31 πόντους. Εκτός από τους δύο Αμερικανούς ΜακΝήλ (16 πόντοι) και Γουντλαντ (4 πόντοι), ο Νίκος Φιλίππου είχε πολύ καλή απόδοση με 11 πόντους, ενώ ο Δημήτρης Κοκολάκης προσέθεσε 8.

Κατά τη διάρκεια των 80sʼ οι Ισραηλινοί έπαιξαν σε έξι τελικούς του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, επικρατώντας μόλις σε έναν, αυτόν του 1983 με την Μπίλι Μιλάνο. Παίκτες όπως ο Μπέρκοβιτς, ο Αροέστι, ο Τζάμσι, ο Μέρσερ, ο Μαγκί, ο Μπάρλουο, αλλά και ο θρυλικός προπονητής Ραλφ ανέδειξαν την Μακάμπι Τελ Αβίβ ως μία από τις μεγαλύτερες ομάδες της Ηπείρου (το κατά πόσο το Ισραήλ ανήκει στην Ευρώπη είναι άλλη ιστορία), ενώ οι μάχες με τον Άρη έχουν μείνει αξέχαστες.

Από το 1967 ως το 1991 Άρης και Μακάμπι έχουν συναντηθεί 15 φορές, με την «Ομάδα του Λαού» να έχει εννιά νίκες και έξι ήττες. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι δύο ομάδες αγωνίστηκαν αντίπαλες εννιά φορές μέσα σε τέσσερα χρόνια (1987-1991) με τον Άρη να κερδίζει τρεις φορές, αλλά να χάνει στον κρισιμότερο αγώνα (της ευρωπαϊκής ιστορίας του), στον ημιτελικό του Final 4 του Μονάχου το 1989.

Εκείνο το 99-86 στον ημιτελικό του Μονάχου στις 4 Απριλίου του 89 είναι ίσως η μεγαλύτερη χαμένη ευκαιρία του Άρη να φτάσει την κορυφή της Ευρώπης, σε μια σεζόν μάλιστα όπου οι «κίτρινοι» με Γκάλη, Γιαννάκη, Σούμποντις, Ουίλτζερ, Φιλίππου και Ρωμανίδη είχαν μια από τις πληρέστερα ρόστερ της ιστορία τους. Όχι πως η Μακάμπι πήγαινε πίσω… Κέβιν Μαγκί, Κεν Μπάρλοου, Σιμς, Ντορόν Τζάμσι και Λαβόν Μέρσερ ήταν κάποιοι μόνο από τους παικταράδες που είχε μαζέψει η Μακάμπι με τον… αγαπημένο μας Σβι Σερφ να κερδίζει στον τομέα της ψυχολογίας τον Γιάννη Ιωαννίδη.

Ο καυγάς του Μαγκί με τον Γιαννάκη έχει μείνει στην ιστορία, καθώς ο Άρης είχε το πάνω χέρι στον αγώνα μέχρι το σημείο εκείνο, βρισκόμενος οκτώ πόντους μπροστά 12 λεπτά πριν το τέλος του ημιτελικού. Η Μακάμπι πήρε τη νίκη με 99-86, αλλά στον τελικό τα «τρομερά του Σπλιτ» ήταν too good to be true για τους γερασμένους Ισραηλινούς, με τον Κούκοτς και την παρέα του να θέτουν τις βάσεις για το δικό τους theepeat στον ευρωπαϊκό θρόνο.

Υγ: Επειδή αυτά που βιώνει κάποιος στο γήπεδο δεν συγκρίνονται με την τηλεοπτική μετάδοση και τις εκ των υστέρων γλαφυρές διηγήσεις, όσοι πιστοί προσέλθετε να μας στείλετε (vpapandreoou@gmail.com) τις δικές σας αναμνήσεις από τις κιτρινόμαυρες Πέμπτες εναντίον της Μακάμπι.

Βασίλης Παπανδρέου
vpapandreoou@gmail.com

Βαθμολογικα, η ηττα αυτη ηταν μεσα στο προγραμμα, οπως θα ειναι αν ηττηθουμε και στη Μαλαγα. Οφειλουμε και εκει να παλεψουμε για το 2πλο, αλλα ειναι πολυ δυσκολο, βασει εικονας της ομαδας...

Παμε τωρα για διπλο στη Λαρισα, για να επανελθουν τα χαμογελα... Παιζει και ο Τερι! Καιρος ηταν...