Πρόγραμμα αγώνων


Προηγούμενο Ρεκόρ (2015-2016): 30-52

Leaders (2015-2016):
Πόντοι: Anthony Davis 24.3, Ryan Anderson 17, Jrue Holiday 16.8
Ριμπάουντ: Anthony Davis 10.3, Omer Asik 6.1, Ryan Anderson 6
Ασσίστ: εκτός απ' τις 6 μο του Jrue oι άλλοι παίζεται κατά πόσο πληρούν προϋποθέσεις για να μπουν στη λίστα, νάις. Σε σούμα λοιπόν, δεύτερος ο Norris Cole με 167 και τρίτος ο Reke του Game of Thrones με 164.
Κλεψίματα: Jrue Holiday 1.4 κλπ
Κοψίματα: Anthony Davis 2, Alexis Ajinca 0.6, Dante Cunningham 0.4
Ευστοχία %: Omer Asik 53.3%, Kendrick Perkins 53.3%, Alonzo Gee 51.8%
Χρόνος συμμετοχής: Anthony Davis 35.5, Eric Gordon 32.9, Tyreke Evans 30.6


Πιθανή 5άδα:




Πάγκος:
PG’s: Tim Frazier, Langston Galloway
SG’s: E'Twaun Moore, Lance Stephenson
SF’s: Tyreke Evans, Quincy Pondexter, Dante Cunningham, Alonzo Gee
PF’s: Terrence Jones, Cheick Diallo
C’s: Alexis Ajinca, Robert Sacre

Offseason moves

Στο νούμερο 6 του μέτριου φετινού draft επιλέχθηκε ο Buddy Hield, ενώ τα 2 συνεχόμενα picks στο 39-40, οι Michineau και Diamond Stone (πόσο cult όνομα), πήραν το δρόμο για το LA σε ανταλλαγή για τον επίσης rookie Σεΐχη Diallo που επέλεξαν πρώτα οι Clippers στο 33. Στη free agency έγινε πανηγύρι και το νέο τεράστιο συμβόλαιο του Solomon Hill προκάλεσε τις περισσότερες συζητήσεις, ιδίως όσον αφορά το μέλλον του salary cap της λίγκας γενικότερα. Άλλες σημαντικές προσθήκες ήταν ο επίσης αλμυρός E'Twaun Moore, ο προσωρινά βασικός Tim Frazier και o Terrence Jones, ενώ το χιούμορ των ιθυνόντων στη NOLA, πάντα φρέσκο παρά τις αναποδιές, έφερε στη Louisiana το Sacre και σε προσωρινό συμβόλαιο το Lance Stephenson, που είναι έτοιμος να οδηγήσει τα τσικό της ομάδας στα playoffs σε κάποιο απ' τα παράλληλα σύμπαντα που είναι και της μόδας.

Παρουσίαση ομάδας

Στo playmaker η εγχείριση της γυναίκας του Jrue φέρεται να έχει αίσιο αποτέλεσμα. Μόνο παρουσίαση Pelicans γίνεται να ξεκινά έτσι.. Ο χρόνος επιστροφής του πολύ καλού βασικού οργανωτή της Νέας Ορλεάνης ακόμη είναι άγνωστος, όμως τον κοτσάρω στην αρχική τους πεντάδα ελπίζοντας πως θα μπορεί πνευματικά αλλά και σωματικά να βρίσκεται σε αυτήν για το μεγαλύτερο μέρος της σεζόν. Η προσφορά του στο παρκέ είναι συχνά καθοριστική, έχει παίξει σε επίπεδο all-star στο παρελθόν και η διαφορά κλάσης του απ' το συμπαθή κατά τ' άλλα Frazier δε χωράει αμφιβολία. Στη θέση του off guard έρχονται με φόρα και συγκρούονται οι E' Twaun Moore και Buddy Hield, με τον πρώτο να αφήνει καλές εντυπώσεις στο Chicago και να κερδίζει δίκαια την ευκαιρία του για μεγαλύτερο ρόλο κάπου αλλού, και το δεύτερο να έρχεται απ' τις κορυφαίες θέσεις του φετινού draft και με τρομακτικά νούμερα από μακρινή απόσταση στην τελευταία χρονιά του στο κολέγιο. Η μάχη τους κράτησε για καιρό στο camp, o Gentry μετά και τον τραυματισμό του Moore σε συνδυασμό με καλές επιθετικά εμφανίσεις του Hield άνοιξε ένα παράθυρο για την ένταξη του Μπαχαμέζου στην πρώτη πεντάδα, όμως στο τελευταίο φιλικό που λειτούργησε ως πρόβα κανονικής περιόδου ο Moore ανέκτησε το status του βασικού. Λογικό μιας και είναι η πιο σταθερή επιλογή με μεγαλύτερη εμπειρία στο κορυφαίο επίπεδο κι ας μην έχει ίσως όσο ταλέντο δείχνει ο rookie, θα δώσει καλύτερη άμυνα και τρομερά καλύτερο a/to σίγουρα #Team_Dunn_b*tches. Πράγματι πιστεύω πως θα βοηθήσουν τα λεπτά απέναντι σε secondaries το Hield να προσαρμόσει το παιχνίδι του σε νέα δεδομένα, ενώ κι ο Moore που έδειξε πράγματα θα δοκιμαστεί ακόμα περισσότερο με μεγαλύτερη έκθεση.

Kάπου εδώ ανάμεσα στο 2 και στο 3 περιμένει ακόμα με 100 χιλιάρικα μόνο εγγυημένα ο Lance ο φυσητήρας να κόψουν τον έχοντα συμβόλαιο Alonzo Gee να πάρει την τελευταία θέση. Θα την πάρει λογικά. Κανένα σχόλιο όπως και να χει.

Ο Reke δεν είναι καλά και δε μας αφορά και ιδιαίτερα να πω την αμαρτία μου. Ο Solomon Hill καλείται να αποδείξει πως μπορεί να ανταποκριθεί σε νέα δεδομένα και μακάρι να αρπάξει την ευκαιρία, δεν έχει δείξει κάτι τρομερό και το πιο ενδιαφέρον που διάβασα όλη την offseason ήταν σχόλια για κακό attitude να πω την αλήθεια. Ο Pondexter πάλι μάλλον νοσταλγεί το Μonty. Ο Davis παραμένει ένας απ' τους εντυπωσιακότερους παίκτες στον πλανήτη και ξεκινά τη σεζόν υγιής όπως δείχνουν τα πράγματα, έχασε όμως μέρος της preseason και δε μπορεί κανείς να νιώθει βέβαιος πως θα κάνει την πιο γεμάτη του σεζόν σε games played, δυστυχώς. Πίσω του ή δίπλα του Anderson δεν υπάρχει, ήρθε όμως ο Terrence Jones να δώσει λύσεις ελπίζοντας να κερδίσει πολύ καλά λεπτά εκμεταλλευόμενος την ασάφεια που επικρατεί γενικά στο rotation. Ο Cheick Diallo με ένα παιχνίδι ως βασικός στο Kansas, μηδενικό impact και περισσότερα άρθρα για τα εξωαγωνιστικά του παρά για το ταλέντο του πλέον, βιάστηκε να κάνει το βήμα προς το ΝΒΑ και μάλλον δε μπορεί να κερδίσει λεπτά με το καλημέρα. Στη θέση του Center o Asik δεν έχει δικαιολογήσει τις προσδοκίες του front office ούτε βρίσκεται στη λίστα αγαπημένων του προπονητή του, που φιλοδοξεί να χρησιμοποιεί το Davis και στο 5, ενώ σκοπεύει κατά πρόσφατη δήλωσή του να μοιράζει το χρόνο του "true center" ανάμεσα στον Τούρκο και το διαφορετικό αγωνιστικά προφίλ του Αλέκου του Ajinca. Take the egg and give it a haircut που λένε και στο Saint-Etienne...

Επιθετικά ο Gentry θέλει να δει μπάλες στο Davis που μπορεί να βρει λύσεις απέναντι σε κάθε ματσάρισμα και το κάνει να μοιάζει σχεδόν εύκολο πολλές βραδιές, αυτά είναι τα καλά νέα και τελειώνουν κάπου εδώ. Απ' την άλλη όμως η περιφέρειά του θέλει πολλή δουλειά. Ο κύριος οργανωτής του δε θα έχει ακολουθήσει καθόλου την προετοιμασία και αμφότεροι οι βασικοί στο φτερό καλούνται να ανταποκριθούν σε μια σεζόν με τα περισσότερα και δυσκολότερα λεπτά της σύντομης καριέρας τους. Η αμυνά τους έχει παρουσιαστεί προβληματική πέρυσι και όσο και να φταίει η έλλειψη συνοχής και φέτος στην preseason δεν είδαμε καλύτερα αποτελέσματα, όταν διαβάζεις για αναποτελεσματικό defensive transition έχεις δρόμο μπροστά σου. Ο πάγκος πάντως με Hield και Reke να επιστρέφει -για λίγο- και ίσως Lance μοιάζει να έχει τα credentials να γίνει ένα δυναμικό unit μέχρι να ανελιχθεί και κάποιος στην πρώτη πεντάδα. Η ποσότητα καλών ή δυνητικά καλών περισσεύει, τα στοιχήματα και τα ερωτηματικά όμως είναι πάρα πολλά κι αν δεν καταλάβετε ακόμα πως αυτό είναι το γενικό κλίμα με πόνεσε το δεξί μου τέταρτο δάχτυλο παιδιά timeout. Μιλάμε για μια ομάδα που υπέγραψε τον Quincy το Ford να δει περαιτέρω μη εγγυημένες επιλογές κανά πεντάρι μέρες πριν την έναρξη της σεζον..



Ταβάνι & στόχοι για φέτος

Aν έχουν το μέσο όρο τραυματισμών των υπόλοιπων 29 ομάδων κάλλιστα μπορούν να διεκδικήσουν την είσοδο στην οχτάδα μιας πολύ ανταγωνιστικής ακόμη Δύσης. Eλπίζουν πως θα χάσουν λιγότερες απ' τις 351 περσινές απουσίες, ανταγωνιστικές του cast του original Ρόδα Τσάντα και Κοπάνα και παράλληλα το δεύτερο μεγαλύτερο νούμερο για την περασμένη δεκαετία. Χωρίς εγγυήσεις πως πρόκειται να μείνουν αρκετά υγιείς ως σύνολο, περισσότερο θα θέλουν να δουν έναν cornerstone-y Davis διαρκείας και καλά στοιχεία προσαρμογής απ' τους παίκτες που υπέγραψαν ως free agents ή απέκτησαν το βράδυ του περασμένου draft.


Κάτω απ' το φως του προβολέα

Αnthony Davis

Απλά δε γίνεται να μπει κάποιος άλλος.




Προπονητής:
Αlvin Gentry

Ο Gentry στην πρώτη του χρονιά δεν κατάφερε να παρουσιάσει κάτι καλό με τόσα στραβά που συνάντησε κι όπως πάνε τα πράγματα ούτε φέτος θα μπορέσει να κριθεί σε επαρκή βαθμό. Εξαργύρωσε το πρωτάθλημα ως υπεύθυνος της επίθεσης του Golden State του 2015, παρά τούτο γενικά δεν με λες και οπαδό του πάντως. Καλός επιθετικός νους, μέτρια διαχείριση ως πρώτος προπονητής στο παρελθόν, μπορεί ο ρόλος του assistant να του ταιριάζει καλύτερα. Θα δούμε.

Θέλω να ρωτήσω τον... Anthony Davis πόσο καλά αισθάνεται για φέτος. Γιατί αν βγάλει επιτέλους 80 ματς είναι ευκαιρία στο τέλος του πρώτου γύρου. Και μπορεί και να αποκτήσει ενδιαφέρον η σεζόν των Pelicans. Αλλά ναι οκ αυτό δευτερεύον.

Πρόβλεψη:
Το καλύτερο δυνατό είναι wishful thinking ή ρεαλιστικό σενάριο; Ακόμη και να είναι συμπαθείς κατά διαστήματα θα χάσουν γρανάζια για αρκετό καιρό, με τέτοια division δε θα αντέξουν τον ανταγωνισμό και μετά την κανονική περίοδο θα βλέπουν τηλεόραση. Και να μην τους αρέσει το Game of Thrones έχει λεφτά πλέον ο Solomon όλο το Criterion Collection να τους αγοράσει.

30-52, που γίνεται 40-42 αν και εφόσον επιβιώσει κανείς..

Conference rank: 11th-13th

Division rank: 4th-5th

Σύντομα οι οπαδοί τους θα το ρίξουμε πάλι στο 2k:

Όποιος δεν ψηφίζει την πρώτη επιλογή του poll καλείται να αφήνει το όνομά του στο thread, να μας λέει ποιοι είναι οι καλύτεροι του Anthony Davis "ψηλοί" και να ετοιμάζεται να δεχτεί τα voodoo που κατέχουμε καλά εκεί στο Νότο.

Go team.

Συνεχίζω να μιλάω μόνος μου στο thread, αυτό που θα συμβαίνει όλη τη χρονιά δηλαδή.

Δε διευκρίνισα νωρίτερα όπως στα άλλα threads τι παίχτηκε με το roster γιατί είχα γράψει πολύ νωρίς, γιατί οι Pelicans είναι trolls και είχαν 20 άτομα rosters τότε και γιατί πρακτικά ξέραμε πως το ενδιαφέρον είναι το Lance vs Gee με εγγυημένα 1,4 μύρια, οπότε το έκανα θέμα αντί να περιμένω να το διορθώσω μετά. Εκτός απ' το Zο χαιρέτησε και ο Sacre, ποιος θα πανηγυρίζει στον πάγκο τώρα...

50 πόντοι, 16 ριμπάουντ, 7 κλεψίματα, 5 ασσίστ και 4 τάπες.
Βέβαια επειδή Pelicans είσαι, σαφώς και χάσανε.

Εξαρτάται τι εννοείς ψηλοί.

Ο Durant είναι ψηλός που παίζει και στο 4?

Το έβαλα σε εισαγωγικά γιατί δεν το όρισα πραγματικά μέσα μου. Ομολογώ δεν το όρισα γιατί δεν έχει σημασία απ' τη δική μου σκοπιά, όπου Davis > οποιοσδήποτε.

Συμφωνώ με jimmy

Δηλαδή τον βάζεις ήδη πάνω από Durant? ΟΚ, δεν ξέρω, μπορεί και να χεις δίκιο απλά μου φαίνεται λίγο πρόωρο ακόμα.

Από όσους λογίζονται πρωτίστως ως 4άρια ή 5άρια, νομίζω ο μόνος που δυνητικά θα μπορούσε να σταθεί στη σύγκριση με τον Davis είναι ο ΚΑΤ, από την άποψη ότι είναι ακόμα πολύ μικρός και έχει το potential να τον φτάσει ή να τον ξεπεράσει στο μέλλον. Επίσης ο Davis βγάζει συχνούς τραυματισμούς. Στα 4 χρόνια που συμμετέχει στη λίγκα, τα περισσότερα ματς που χει παίξει σε μια σεζόν είναι 68 (το 2014/15), εν αντιθέσει πχ προς τον ΚΑΤ, ο οποίος ακόμα δεν έχει χάσει ούτε ένα.

Προφανώς, σήμερα που μιλάμε Davis > ΚΑΤ. Νομίζω δεν τίθεται καν ζήτημα.



Παρεμπιπτόντως πόσο χρόνο του δίνετε ακόμα στη Νέα Ορλεάνη μέχρι να αρχίσει να γκρινιάζει για trade? Πιστεύει κανείς ότι υπάρχουν ρεαλιστικές πιθανότητες να τον δούμε να φεύγει πριν φτάσει στον τελευταίο χρόνο του συμβολαίου του?

Πιστεύω πως, αν όχι φέτος, του χρόνου θα ζητήσει ανταλλαγή, αν δει ότι η ομάδα παραμένει στάσιμη. Ελπίζω να φύγει σύντομα, γιατί θεωρώ ότι χαραμίζεται σ' αυτή την ομάδα.

Eιναι στο ιδιο επιπεδο με τον Καζινς,εχουν πολυ παρομοια ποσοστα.Ακομη και στο τριποντο ,που προσφατα το εβαλαν στο ρεπερτοριο. Ισως ο Ντειβις να εχει ακομη περιθωρια αναπτυξης,αλλα και ο Καζινς χρηζει βελτιωσης αν καλμαρει λιγο ή καποιος τον αναγκασει.

Καλησπερα και απο μενα στο φορουμ μετα απο καιρο. Λοιπον, αφου καλουμαστε απ’τον δημιουργο του topic να παρουσιαστουμε δηλωνω οτι ειμαι ενας απο τους 7 –δεν ειμαστε και λιγοι απ’οτι βλεπω- που ψηφισαν αρνητικα στο ερωτημα για το αν ο Anthony Davis ειναι ο καλυτερος ψηλος του πρωταθληματος.

Τωρα για την αναφορα ψηλων καλυτερων απ’τον Davis επειδη απαντησαμε αρνητικα στο αν ο προαναφερθεις θα ειναι ο καλυτερος ψηλος στο nba την φετινη σεζον (αυτο φανταζομαι εννουσε το poll) δεν σημαινει οτι ισχυριζομαστε πως υπαρχουν καλυτεροι ψηλοι απο αυτον -οσο οξυμωρο και αν ακουγεται αυτο. Εαν π.χ. τοποθετω τον Davis στο ιδιο επιπεδο μαζι με εναν αλλον ψηλο ως τους καλυτερους της λιγκας στα δικα μου κριτηρια αυτο σημαινει top-2 επομενως η ψηφος παει περισσοτερο στην δευτερη επιλογη παρα στην πρωτη η οποια -πρεπει να- σημαινει τον με καθαρη διαφορα καλυτερο ψηλο.

Εδω να πω οτι ψηφισα top3 σκεπτομενος περισσοτερο τοn Karl Anthony Towns (και καπως λιγοτερο τον Cousins) και το αν ο the Brow θα κανει φετος καθαρα καλυτερη σεζον απο αυτην του ΚΑΤ. Ηδη θεωρω οτι ο περσινος ΚΑΤ παροτι rookie αμυντικα δεν ειχε τιποτα να ζηλεψει απ’τον περσινο Davis. Επισης η ομαδα του πλεον εχει το ταλεντο ωστε να ξεπερασει αυτους τους Pelicans. Προσωπικα η μεταβαση του ΚΑΤ απο rookie σε sophomore περιμενω να δωσει μια βελτιωση τουλαχιστον 10% τοσο σαν statline οσο και σε advanced stats –εδω αναφερομαι περισσοτερο στο per- η οποια βελτιωση με βαση την περσινη (καταπληκτικη για rookie ψηλο της ηλικιας του) σεζον του θεωρω οτι ειναι αρκετη για να σταθει διπλα στον Brow…του ‘15-’16.

Ομως η βασικοτερη προϋποθεση για να συμβει αυτο ειναι ο ιδιος ο Davis να θυμισει περισσοτερο αυτον του ’16 παρα του ’15. Σε διαφορετικη περιπτωση ο Towns χρειαζεται μερικα χρονια βελτιωσης ακομα..για να δουμε..παντως o μικροτραυματισμος του Davis στον αστραγαλο στα μεσα του Οκτωβριου δεν τον επηρεασε καθολου στην πρεμιερα με τους Nuggets…

PS Ομολογω οτι θα ηθελα αυτος που ψηφισε την τελευταια επιλογη του poll να μας εξηγουσε και το γιατι.

Ο ντειβις εδειξε οτι μπορει να κουβαλησει ολοκληρη ομαδα μονος του,να βαλει ολους σχεδον τους ποντους της,να την παει πλεη οφ.
Ο Καζινς δεν πιστευω οτι ειναι τοσο προβληματικος χαρακτηρας,οσο πως εχει αθλητικό εγωισμο και θελει η ομαδα να παλευει για κατι.
Ο ταουνς εκανε χρονια ρουκι που εκαναν οι μεγαλοι αστερες του αθληματος. Νομιζω ειναι ο πιο ελπιδοφορος. Ο πιο ολοκληρωμενος μαλλον ο ντειβις. Σε μια ομαδα που θα εκανε πρωταθλητισμο,αν και φαινεται ριψοκινδυνο,θα ηθελα τον καζινς. Δινει τα παντα και τσαντιζεται αν δεν το κανουν και οι αλλοι,μ αρεσει αυτο το attitude.

Ως προς το ολοκληρωμένος τουλάχιστον επιθετικά νομίζω ο Towns είναι μπροστά από τους άλλους δύο. Έχει επιθετικά όπλα που οι άλλοι δεν έχουν κι ας μην τα έχει εξελίξει σε βαθμό που να τον κάνει να σκοράρει περισσότερο ακόμη. Είναι άλλωστε και μικρότερος. Σε 2-3 χρόνια πιστεύω θα μιλάμε για έναν από τους καλύτερους στην ιστορία του αθλήματος. Κάνει ασύλληπτα πράγματα για την ηλικία του και χωρίς να λέω πως κι ο Davis κι ο Cousins δε βάζουν εν τέλει τους πόντους τους ο Towns το κάνει με αρτιότερο τρόπο.
Αμυντικά ο Davis υπερτερεί σαφώς, έχει απίστευτα χέρια.

O Cousins δεν ανήκει στην ίδια συζήτηση με τους άλλους δύο.

Προφανώς σε αυτή την φάση είναι συγκρίσιμος με τον KAT, αλλά ο Cousins είναι τώρα στο prime του ενώ ο KAT όχι.

Το θέμα με τον Cousins είναι πως χάνεις αρκετά αμυντικά αν είναι ο center σου και δεν είναι ιδιαίτερα efficient.

Ενδεχομένως αν ήταν σε καλύτερη ομάδα να βελτιώνονταν και τα δύο.

Πώς δεν ανηκει. Εχουν και οι τρεις πολυ παρομοια νουμερα,σε οχι ιδιαιτερα ανταγωνιστικες ομαδες. Μαλιστα ο Καζινς τα εχει μοιρασμενα σε περισσοτερα χρονια απ ολους μαζι. Τον Ταουνς θα πρεπει να τον δουμε λιγο ακομη,δεν παυει να ειναι ενας ρουκι και δεν μπορει με ασφάλεια να σταθει διπλα στους καλυτερους.
Ο Καζινς φαινεται οτι ειναι λιγο αργος σε ταχυτητα και σκεψη στην αμυνα,αλλα: 1) Σηκωνει πολυ μεγαλο βαρος σε χρονο συμμετοχης και επιθετικες προσπαθειες ,ισως το μεγαλυτερο απο ολους τους ψηλους. 2) Το παιξιμο του ειναι πολυ επιθετικο,"βιαιο",με πολλες επαφες και αφαιρεί πολλη ενεργεια.Δεν ειναι ευκολο να αφοσιωθεις στην αμυνα ετσι.
Ο Ντειβις φαίνεται να αψηφα πάντως ολα τα παραπανω. Και γρηγορο βημα εχει και αμυντικη αφοσιωση και σκοραρει οπως θελει. Παλι κοντα 50 ποντους εριξε αποψε στους γουοριορς.

Τα απλά στατιστικά (δηλαδή points per game,rebounds per game κτλ) δεν λένε όλη την αλήθεια.

Π.χ. δεν δείχνουν ούτε efficiency ούτε πόσο βελτιώνει την ομάδα του.

Ο Davis σε κάθε παιχνίδι που αγωνίζεται έχει έχει περίπου το διπλάσιο effect από ότι έχει ο Cousins.

Μιλάω σε βάθος καριέρας μέχρι στιγμής, δηλαδή 4+ για τον AD και 6+ για τον Cousins.

Mπορώ να το δικαιολογήσω με συγκεκριμένους αριθμούς αν θες.

Σχετικά τώρα με την σύγκριση Towns και Cousins, η rookie season του KAT ήταν καλύτερη από τις 3 πρώτες του Cousins και συγκρίμη με 4η-5η.

Για κανένα rookie δεν μπορούμε να είμαστε απολύτως σίγουροι, αλλά ο KAT είναι ότι πιο κοντινό υπάρχει σε sure thing.

Απλα λεω οτι ο Καζινς σηκωνει πολυ μεγαλο βαρος μονος του,δυσαναλογο οχι μονο για παικτη ,αλλα και παραδοξο για σεντερ. Το usage του ειναι συνεχεια στις πρωτες θεσεις ανα τα χρονια,αναμεσα σε παικτες τυπου ουεστμπρουκ και λεμπρον και σταθερα πανω απ τον Ντειβις 10-40 θεσεις. Αυτο λεει βεβαια αρκετα για το παιχνιδι των Κινγκς και γιατι πρεπει να φυγει. Καμια εκπληξη που εχει μεγαλυτερο effect ο Ντειβις, γιατι χρησιμοποιειται καλυτερα σε καλυτερη ομαδα.

Αν θέλεις να αναπτύξεις περισσότερο το boldαρισμένο επειδή δεν το αντιλαμβάνομαι.

Σχετικά με το usage του DMC, πιστεύω είναι απόρροια της θέλησής του να τα κάνει "όλα". Αυτό που δεν είναι καθόλου λογικό να βλέπεις έναν τόσο προικισμένο big man να παίρνει τα ριμπάουντ και να τρέχει στον one man show αιφνιδιασμό ή να σουτάρει mid-range τζαμπεράκια και τρίποντα. Ο Cousins είναι από τους πιο δυνατούς και ταλαντούχους επιθετικούς για κάτω από τη ρακέτα, αλλά αν δεν βρεθεί ένας coach που του αποπνέει τον σεβασμό δεν πρόκειται να γίνει κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που βλέπουμε τα τελευταία 3 χρόνια. Ένας πολύ καλός ατομικά Cousins, που δεν νιώθει απολύτως καμία εμπιστοσύνη σε τίποτα άλλο πέραν από τον εαυτό του και τις ικανότητές του δεν είναι υγιής κατάσταση. Με έναν Vogel/Stevens πιστεύω ότι θα υπήρχαν ελπίδες, αλλά όσο κάνει ό,τι θέλει γενικότερα, δε θα υπάρχει μέλλον για αυτόν, δε βοηθάει και το Sacramento γενικότερα με την επιλογή του roster και περισσότερη με την πολιτική του tolerance στα τερτίπια του. Θεωρώ ότι έχει εξαντληθεί κάθε πιθανότητα να θεωρηθεί πετυχημένο project ο Cousins και το trade μονόδρομος. Κατά τα αλλα δεν είναι καλύτερη ομάδα οι Pelicans από άποψης roster, έχουν όμως έναν προπονητή που πάει να παίξει με ό,τι του φέρνουν (έχει γίνει νέος Brett Brown ) και το παλεύει προς το παρόν, ο Davis δεν ξέρω για πόσο ακόμα...

Μερικά stats που υποστηρίζουν την άποψη για το πόσο καλός είναι ο Davis του παρόντος

Νομιζω οτι λεμε το ιδιο πραγμα. Σηκωνει μεγαλο βαρος λεω(aka usage) που δε θα επρεπε, γιατι δεν ειναι φυσιολογικο για σεντερ να περναει τοσο συχνα η μπαλα στα χερια του. Απο τοτε που καθιερωθηκε ο ορος,στην πρωτη δεκαδα δεν πρεπει διαχρονικα να υπαρχει σεντερ, ισως ο Σακιλ μονο;
Αν καταλαβα καλα εσυ ριχνεις αποκλειστικά την ευθυνη στον παικτη,γι αυτο και τον θεωρεις αποτυχημενο προτζεκτ. Δεν παρακολουθω κοντά την εσωτερικη πολιτικη των ομάδων σ αυτο το θεμα και αν ισχύει για το Σακραμεντο ειναι κριμα και αντιεπαγγελματικο.
Ολοι οι παικτες θα πρεπει να ειναι μεσα σε ενα οργανισμο με ρόλους,κανεις δεν αποτελει εξαιρεση οσο καλος και αν ειναι. Γι αυτο και ο ντειβις τα ξημερωματα προσγειώθηκε σε λογικα νουμερα μολις βρηκε απεναντι μια καλη ομαδα. Παντως οι Σπερς ειχαν λιγοτερα προβληματα με αυτον παρα με τον Καζινς προχθες,που δε σταματησαν στην ουσια.

Η κουβέντα για τον Ντέιβις είναι πολύ ενδιαφέρουσα, αλλά εάν δεν δοκιμαστεί ο οποιοσδήποτε (Davis, Cousins, Towns κλπ) σε μία ομάδα με άλλες προσδοκίες, πολύ φοβάμαι ότι θα μείνει ημιτελής. Προς το παρόν, υπάρχει απλά μία από τις χειρότερες ομάδες της λίγκας, όπου είναι απολύτως αναμενόμενο να γράφει ο ίδιος τέτοια νούμερα.
Για την υπόλοιπη ομάδα τι να πούμε, ακόμα και παίχτες που είχα ελπίδες όπως ο Hield και ο Terrence είναι αρνητικοί.

Unexpected Protagonist of the Night, 14/11 - Langston Galloway

Τα νούμερα: 21 πόντοι με 8-14, αμφότερα κορυφαία στη σεζόν ατομικά, 3-5 τρίποντα, +2 στην οριακή δεύτερη νίκη των Πελεκανέ στη σεζόν απέναντι στους Celtics. Τα 31 λεπτά είναι η τρίτη φορά που έμεινε στο παρκέ για πάνω από μισό ματς ο Galloway, η πρώτη που δεν υπήρξε έξτρα χρόνος στο ματς.

Η εικόνα:


Πριν/Μετά: Είναι ο δέυτερος scorer στην ιστορία του Saint Joseph's πίσω απ' το J. Nelson, κάτι μαθαμε και σήμερα. Έπαιξε μισή σεζόν σα βασικός σε ένα αποψιλωμένο roster των Knicks και σκόραρε 11.8 πόντους για να βρεθεί στη δεύτερη all-rookie 5αδα με fg% οριακά κάτω απ' το 40. Τη δεύτερη χρονιά του μετακόμισε στον πάγκο όπου ήταν μακρύς και συμπαθής αλλά δεν πήγε και τόσο καλύτερα ποσοστικά. Οι Pelicans τον στεγάζουν για την επομένη διετία με 5,3 μύρια το χρόνο πλήρως εγγυημένα, να δούμε βέβαια πως θα είναι το rotation με την επικείμενη επιστροφή του Jrue, ο Gallo πάντως παρότι μου είναι αδιάφορος τη θέση του στη λίγκα την κέρδισε με το σπαθί του από udfa και την κρατά. Αυτά που οραματίζονταν οι φίλοι των Knicks δε βλέπω να τα κάνει, αλλά απ' τη στιγμή που ήδη έφυγε απ' το Μεγάλο Μήλο δεν έχει και τόση σημασία πια.

Δε δήλωσε: "Περιμένω τo trade για Sixers που είχα διαβάσει πως επίκειται, εσείς καλά;"

That boy Jrue



Καλός Davis, καλή νίκη επί Blazers.

Unexpected Protagonist of the Night, 22/11 - Tim Frazier

Τα νούμερα: 21 πόντοι και 14 assists με 1 μόνο λάθος, βάλε και 5 rebs 3 κλεψίματα, με το Holiday πίσω στην ομάδα και το Galloway να παίζει μπάσκετ. Κανείς δεν εκμηδενίζει Frazier όμως δεν το περίμενα ποτέ. Οι πόντοι είναι ισοφάριση του career high και μια φορά είχε βγάλει 15 assists πέρυσι αλλά με 5 a/to αντί για.. 14 και είχε 3/15 σουτ και -21. Σήμερα +19. Είναι το καλύτερο ματς που έχει παίξει ο Frazier στο ΝΒΑ στατιστικά αλλά και στο μάτι μιλάμε για ψιλοαπίθανα πράγματα. Σουτάκια και δε συμμαζεύεται.

Η εικόνα, λοιπόν:


Πριν/Μετά: Μετά από 5 χρόνια στο PennState, για το οποίο θα ήταν πολύ άκομψο να κάνω κάποιο γραφικό σχόλιο, ο Frazier όργωσε τη D-League όπου βγήκε MVP και RoY στη μάχη του να κερδίσει μια θέση στο roster των.. 76ers, οι οποίοι παρά την εντοπιότητα του Tim αρνούνταν να τον κρατήσουν για να μη χάνουν άλλα μαγικά ταλέντα απ' το roster τους που όλο και κάπου στην Κίνα ή το Μονακό θα βρίσκονται πλέον. Τελικά τον υπέγραψε το Portland στο τέλος της αγωνιστικής σεζόν του 2015, όμως κι αυτοί βαρέθηκαν να βλέπουν τα ποσοστά του απ' το τρίποντο (17,6% σε 35 παιχνίδια για τη σεζόν 2015-16 ως TrailBlazer), σου λέει έχουμε Lillard McCollum είμαστε set για την επόμενη δεκαετία και έφυγε κι απ' το Oregon o Tim. Οι Pelicans παρότι τον είδαν έτσι αδυνατούλη και ξενέρωτο τον υπέγραψαν γιατί περίπου δεν είχαν άλλους ζωντανούς παίκτες να βάλουν, όμως ο Frazier κέρδισε τη θέση του στο τελικό roster και παραμένει προς ώρας βασικός παρά την επιστροφή του Holiday στην ενεργό δράση. Κάτι μου λέει πως αυτή τη φορά θα παραμείνει, στον πάγκο έστω, των Pelicans περισσότερο απ' ότι θα περιμέναμε. Μπράβο.

Δε δήλωσε: "Jrue πάρε κανά τηλέφωνο το Justin να παρακαλέσει να σε πάρουνε ταξιθέτρια στο MSG. This is my town".

Disclaimer: Χωρίς προφανώς να ψέγω άλλο forumίτη, η καθυστέρηση σήμερα δεν είναι δική μου ευθύνη.

Unexpected Protagonist of the Night, 04/12 - Buddy Hield

Τα νούμερα: 16 πόντοι σε 15 μόλις λεπτά, με 6/12 fg, 4/7 3pt, 4 rebs και 1/1 a/to, +9 στην ήττα με 9 των Pelicans στην Oklahoma. Καλά που ήξερε τα κατατόπια.

H εικόνα:


Πριν/Μετά: Δε θα ελπίζατε το "Buddy" να βγαίνει απ' το Buddy Guy ή κάτι τέτοιο; Δυστυχώς για το Hield βγαίνει απ' το Bud, το γιο του Μέγα Al Bundy απ' το Married with Children. Η αγάπη του Buddy για το μπάσκετ είναι μεγάλη, Μπαχαμέζος γεννηθείς και μεγαλωμένος -τα μεταφραστικά τα χρεώνω έξτρα, γι' αυτό και γράφω συνήθως τόσες ξένες λέξεις με Λατινικούς χαρακτήρες- συνάντησε ενδιαφέρον από αρκετά σημαντικά κολέγια που έψαχναν έναν καλό scorer, πριν επιλέξει τελικά το Oklahoma. Γι' αυτό και η θερμή υποδοχή του γηπέδου χτες όταν σκόραρε το πρώτο του σουτ, υπάρχει εγκαρδιότητα στην ατμόσφαιρα. Πίσω στους Sooners, ο Buddy έπαιξε 4 γεμάτες χρονιές, η freshman του ήταν σε ένα βαθμό αναγνωριστική, οι επόμενες δύο ήταν αντίστοιχες ενός πολύ ικανού ταλέντου που βρίσκει το δρόμο του και θα απασχολήσει κάποια ομάδα μετά τη λοταρία το νωρίτερο. Πέρυσι έπαθε overdose απ' τις κασέτες του Curry και ανέβηκε απ' τους 17,4 πόντους μέσο όρο στους 25, ανεβάζοντας παράλληλα τα ποσοστά του απ' το 41,2% στο 50,1%(!) στo fg και από 35,9% στο 45,7%(!) στο 3pt, δηλαδή καπάρωσε κάμποσα βραβεία του καλύτερου παίκτη σε όλο το κολεγιακό πρωτάθλημα για το 2016. Η ασύλληπτη αυτή αποδοτικότητά του στο σκοράρισμα τον ανέβασε κατακόρυφα στο draft, παρά τα εμφανή προβλήματα όπως το 2/3,1 a/to, το 1.93 ύψος για παίκτη χωρίς τα προαναφερθέντα pg skills και όχι μόνο, αλλά και την ηλικία, καθώς κλείνει τα 23 το άλλο ΣΚ. Η draft class γενικά ήταν χωρίς μεγάλες ελπίδες για superstars και ο Hield πράγματι έκανε απίστευτα πράγματα, οπότε γιατί να μην επιλεγεί από μια ομάδα όπως οι Pelicans, που χρειάζονται ένα μεγάλο spark σα franchise πλέον. Και βέβαια είχε και λογική σαν επιλογή απ' τη στιγμή που ήξεραν πως θα άφηναν τον Eric Gordon να δοκιμάσει κάπου αλλού την τύχη του με τους τραυματισμούς.

Το Summer ήταν ασταθές αλλά και ελπιδοφόρο κάποιες φορές, στην preseason γραφόταν πως έφτασε κοντά στο να κερδίσει τη θέση του βασικού off guard μιας και τραυματίστηκε ο επίσης καινούριος "Πελεκάνος" ο Moore, αλλά δεν τα κατάφερε, δεν έμοιαζε πλήρως έτοιμος ακόμα και για αυτό που έδειξε η NOLA στην προετοιμασία δηλαδή. Πριν ένα μήνα και λίγο παραπάνω, μέσα στο Memphis, στο πέμπτο ματς της κανονικής περιόδου, έβαλε 18 πόντους και έστειλε κόσμο τρέχοντας στο waiver wire, όμως από τότε δεν έπαιξε ποτέ ξανά 30+ λεπτά και ισοφάρισε το career high των 18 μόνο στο διασυρμό απέναντι στους Lakers. Από τότε είχε 10 παιχνίδια που δεν είχε περάσει τους 8 πόντους και τα ίχνη του είχαν χαθεί απ' τα δικά μου τουλάχιστον ραντάρ. Και όχι άδικα, μιας και ως χτες βρισκόταν στο 23,7% τρίποντα στη σεζόν και ο μόνος παίκτης με περισσότερα λεπτά στο παρκέ και χειρότερο BoxPlusMinus σε όλο το πρωτάθλημα είναι ο Whitehead των Nets, που έχω δει 2-3 φορές σουτ του που έκαναν το στεφάνι να βάλει τα κλάματα και τίποτε άλλο. Αλλά οκ ας μην απελπιζόμαστε οι κρυφό-Pels, ίσως και να το στρώσει. Το τεχνικό κομμάτι το έχει, μάλλον χρειάζεται 25 λεπτά τη μπάλα να ζεσταθεί.

Δε δήλωσε:
"Why must you always be so negative?
Al Bundy: Why did you cross the road?"

Unexpected Protagonist of the Night, 11/12 - Tim Frazier vol. II

Τα νούμερα: Triple-double (!) 14-11-11 με 5 κλεψίματα μία τάπα και ένα μόνο λάθος, +18 σε 38 λεπτά, στην προφανώς σπάνια εκτός έδρας νίκη των Pelicans στην Arizona. Δε γίνεται να είναι επίδοση Frazier αυτή. Τα rebounds τα δανείστηκε.

Η εικόνα:


Πριν/Μετά: Τα πριν πάνω κάτω τα έχουμε πει και την περασμένη φορά. Αλλά ο unexpectος είναι δικαιοσύνη, ή έστω προσωπική δικαιοσύνη του εκάστοτε επιλογέα, κι όχι ευκαιρία να θυμηθούμε πως παίζει ακόμα ο Deng μπάσκετ. Προσπάθεια να βρει θέση σε Sixers και Blazers, το πρώτο λογικό το δεύτερο ψιλομάταιο, βρέθηκε στη Νέα Ορλεάνη και κατάφερε να αποδείξει πως ανήκει στη λίγκα, γενικότερα. Ο Jrue έχει γυρίσει καιρό πλέον και είναι πράγματι ο δεύτερος καλύτερος Pelican, o Galloway κι αυτός συνεισφέρει, χωρίς Moore έδειξε σημεία ζωής ως βασικός και ο Hield, αλλά ο Frazier πλέον δεν αγγίζεται. Ας τολμούσε δηλαδή ο Gentry, το ματς του πήρε χτες ο κοντός. Δε θα χαθεί τόσο εύκολα το να είναι κουμανταδόρος του πάγκου των Pelicans πλέον. Και να βρεθεί κάπως χωρίς ομάδα, δεν θα χρειαστεί να ψάξει πολύ ούτε να ετοιμάσει διαβατήριο. Πιθανότερη θα έβλεπα μια ανταλλαγή πια. Πάμε ρε Timmy, όχι πια living a lie.

Δήλωσε, όντως, πρωτοτυπώ με το προβλέψιμο:

Unexpected Protagonist of the Night, 23/01 - Terrence Jones

Τα νούμερα: Ρεκόρ καριέρας 36 πόντων με 13/18 fg, 3/4 3pt, 7/10 ft, 3+8 rebs, 1/1 a/to, 2 stl, 3blk, -2 στην οριακή νίκη - έκπληξη των Pelicans κόντρα στους πρωτοπόρους της Ανατολής Cavaliers.

Η εικόνα:


Πριν/Μετά: Απ' το Portland, σόι των Stoudamires. Δύο χρόνια έπαιξε στο Kentucky, πρώτα βγήκε καλύτερος freshman της Southeastern και δίπλα στο Brandon Knight έφτασε ως απέναντι απ' τους Huskies των Walker, Lamb. Ως sophomore συνέχισε να προσφέρει, έκανε λίγο στην άκρη μιας και με Anthony Davis και Τσιλιχρήστο όλα έγιναν αυτόματα ως την κατάκτηση του Εθνικού τίτλου. Δήλωσαν όλοι τους στο draft κι ο T-Jo επελέγη απ' τους Rockets στο 18. Άνιση καριέρα ως Ρουκέτα με διάφορους τραυματισμούς και μπες - βγες απ' την πεντάδα, ανταγωνισμός μέχρι και με Josh Smith. Το καλοκαίρι δε βρήκε ουρά από ενδιαφερόμενους οπότε ήρθε στη Νέα Ορλεάνη ελπίζοντας να βρεθεί βασικός δίπλα στον παλιό του συμπαίκτη με το μονόφρυδο. Όμως ο Gentry δεν τους έχει κάνει το χατίρι, παρότι και οι δύο έχουν μείνει υγιείς για τα δεδομένα τους κι ούτε έχει ταιριάξει απόλυτα κάποιος άλλος υποψήφιος ψηλός συνοδοιπόρος με το Davis. Ίσως να μη βοηθά η επιδείνωση της εντύπωσης για το μέτριο σουτ του T-Jo με βάση τα ποσοστά στη σεζόν. Το μέλλον είναι αβέβαιο μιας και το συμβόλαιο είναι μονοετές και απ' τον πάγκο δεν έχει καταφέρει να φτιάξει τρελή κασέτα, θα βρει νέο "σπίτι" αν κριθεί περιττός στη ΝΟLA αλλά αν πράγματι βρεθεί ξανά ελεύθερος θα χρειαστεί να παλέψει για το ρόλο του πλέον..

Δε δήλωσε: "Αυτός με το 23 του βαλα ένα καλάθι στο τέλος... Καλός όμως, ρε συ Alvin κάνε κάτι να τον πάρουμε για βάθος. Πέρα απ' τις 30αρες μου και το χαμαλίκι του AD δεν έχει βάθος η ομάδα. Πήγατε να πούμε και υπογράψατε ό,τι να ναι το καλοκαίρι.."

Unexpected Protagonist of the Night, 15/02 - Solomon Hill

Τα νούμερα: Season high 23 πόντων από 8/11(!)fg, 4/6 3pt, 3/4 ft, 5 αμυντικά rebounds, 1 assist, 2 κλεψίματα, +9 στην σημαντική εκτός έδρας επικράτηση στο Memphis. Προηγούμενο high στη σεζόν ήταν οι 18 ενώ μία ακόμη μόνο φορά είχε 15+ με... 16. Παρά τα πάμπολλα ματς ως βασικός πρόπερσι μόλις μια φορά είχε περάσει το χτεσινό total για το career high των 28 όπου πέταξε 30 φορές τη μπάλα προς το καλάθι (με 11 βολές οκ) και πέρυσι είχε δώσει και μια φορά 25. O άνθρωπος των 48 εκατομμυρίων κατά το τρέχον CBA.

Η εικόνα:


Πριν/Μετά: Γεννημένος σε φτωχική συνοικία του Chicago, έπαιξε high school στο LA και αναγνωρίστηκε ως όχι κορυφαίο μα συμπαθητικό prospect, έπαιξε full τετραετία στο Arizona με 2 διακρίσεις στις κορυφαίες ομάδες της Pac12, οι Pacers τον επέλεξαν στο 23 τη χρονιά του Μπενέτου, πριν απ' το Hardaway Jr κι όχι πολύ πριν το Gobert. Στη rookie χρονιά του ο Solomon περίπου έπαιξε, είδε παρκέ για 28 παιχνίδια και δεν έδωσε διψήφιο ποτέ, ως sophomore όμως ξεκίνησε βασικός ελλείψει PG13 και.. δεν πήγαν πολύ καλά τα πράγματα. Με μετρημένο νούμερο προσπαθειών δεν πέρασε το 40% εντός πεδιάς στη σεζόν κι έτσι έπεστρεψε στο βάθος του πάγκου της Indiana για τη χρονιά που μας πέρασε. Έβαλε 7 τρίποντα στο τελευταίο garbage mode και κατάφερε να κουβαλήσει αυτό το εύστοχο momentum στα playoffs, στη σειρά απέναντι στο Toronto που αναμενόμενα διεκδίκησαν πλήρως οι Pacers, όπου έβαλε 11 τρίποντα σε 19 προσπάθειες. Εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο αυτό το "κλείσιμο" της καριέρας του στην Ανατολή αφού βρήκε κορόιδα να τον βαφτίσουν τον πιθανώς βασικό τους small forward και τους ανταποδίδει την εμπιστοσύνη επιστρέφοντας κάτω απ' το.. 40% στη σεζόν, μαζί με το σπάνιο χτεσινό ξέσπασμα. Το μέλλον είναι παράδοξο για κάθε Pelican αλλά ο "Solo" τη μπάζα του την έκανε, καθάρισε. Oμολογώ πως απ' το NCAA ακόμη βγάζει προς εμένα, προς πολλούς γενικά, ένα je_ne_sais_quoi πως μπορεί καλύτερα κι όπου να ναι θα στο δώσει. Αλλά έχει περάσει μισή δεκαετία απ' όταν τον βάφτισαν late bloomer κι ακόμα να ανθίσει. Καλό δεν το λες, αλλά η καριέρα του στο ΝΒΑ έχει ακόμα περιθώρια. Να σωθεί, τολμώ να πω. Τον έχω πάρει στραβά πλέον αλλά φταίει ο Πελεκάνος μέσα μου που δε θέλει να τους βλέπει τόσο κάτω. Δεν κάνει για βασικός και δεν κάνει για ομάδα που ζητάει σταθερούς contributors, για Justin Holiday ας πάει σε ομάδα των 60 νικών ή σε ομάδα που παλεύει για πρωτιά απ' το τέλος.

Δε δήλωσε: "Eίμαι ένα μπουμπούκι έτοιμο να ανθίσει λέμε. Άμα ρίχνει 20 σουτ ο Davis πως να πάρεις μπάλα; Και μπορεί να μην έχω περάσει inj φέτος αλλά ξέρεις τι θα πει να παίζεις ΝΒΑ με πονάνε όλα ρε φίλε, τι φάση. Κι απ' την άλλη 29 λεπτά που παίζω είναι πολύ λίγα για νούμερα. Με έβγαλε κι ο Gentry απ' την πεντάδα κάποια στιγμή που να του καεί το video. Θα πάρω το Demps που είναι καταπληκτικός GM και είδε τι πλήρωνε να κάνουμε ένα franchise δικό μας, 50 εκατομμύρια δε φτάνουν για διψήφιο ποσοστό σε ένα franchise; Έλεγα να το βάλουμε στη Hawaii αλλά μετά σκέφτηκα τα αεροπορικά θα πάνε ψηλά. Συμβιβάζομαι με άνοιγμα προς τη Μεξικάνικη riviera και θέλω να περάσω από casting τις cheerleaders, αυτά είναι deal_breakers.."

9 fga και 7 λάθη χτες ο CouzZ με το Davis να παίρνει 34 προσπάθειες.. Για να πειστεί να μείνει;

Demps μήπως να γυρίσουμε στο save που έκανες πριν τη διακοπή;

Και πράγματι να παιζες 2k, σιγά μην έκανες.

Solomon κόφτο ρε φίλε, πραγματικά.

Unexpected Protagonist of the Night, 08/04 - Quinn Cook

Tα νούμερα: 22 πόντοι, πρώτος scorer σε αγώνα που έλαβε χώρα στην Oracle Arena, μάλλον κάποιος έλειπε απ' το GS. Career high προφανώς, προηγούμενο οι δέκα που είχε ως Mav, ήταν το δωδέκατο παιχνίδι του ως NBAer με τη δεύτερη ομάδα του. Είχε 10/13 σουτ με 2/3 τρίποντα και μια χαμένη βολή. Ακόμη 1 αμυντικό rebound, 3 assists χωρίς κάποιο λάθος, -3 στην ήττα των περίπου Pelicans στην California.

Η εικόνα:


Πριν/Μετά: Πρωτευουσιάνος. Παρουσίες στις μικρές Εθνικές, από εκεί "διακριτικά" τον προσέγγισε ο Coach Βαμμένο Μαλλί. Για να μην παρεξηγηθούμε, Coach K >>> Calipari. Mπήκε στo Duke ως ένας απ' τους καλούς point guards της χρονιάς του όμως δεν κατάφερε να κερδίσει μεγάλο ρόλο ως freshman, έπαιξε 33 παιχνίδια αλλά έπαιζε μόνο για 11,7 λεπτά κατά μέσο όρο. Τελικά έμεινε full τετραετία στο Duke, με καλή παρουσία και μια senior χρονιά που τον είδαμε να ξεκινά όλα τα παιχνίδια, να βάζει 16 πόντους μέσο όρο με 45+% fg% και 40+% 3pt% και να κατακτά την κορυφή με τους Blue Devils, πρόπερσι. Αναγνωρίστηκε στη δεύτερη πεντάδα της ACC και έσωσε κάμποσο απ' το ψιλοχαμένο hype του. Δεν έγινε draft τελικά, δοκίμασε πρώτα να κερδίσει θέση στο ΝΒΑ ως παίκτης της OKC για το Summer League, εκεί ίσως να εξηγείται η διαχυτικότητα με KD χτες, υπέγραψε για preseason με τους Cavaliers που όμως τον έκοψαν πριν αρχίσει η regular. Έπαιξε όλο το 2015-16 υπό τις οδηγίες του Mike Batiste στο Canton, έπαιξε στο All-Star Game της D-League, βγήκε καλύτερος Rookie της αναπτυξιακής λίγκας και στην τρίτη καλύτερη πεντάδα της χρονιάς. Από ΝΒΑ τίποτε ως τις 26 του περασμένου Φλεβάρη, όπου βρήκε πρόταση για 10ημερο συμβόλαιο απ' τους Dallas Mavericks. Έπαιξε 5 παιχνίδια με την ομάδα του Texas όμως αποφάσισαν να συνεχίσουν τη Yoga. Eπέστρεψε για δέκα μέρες στη D-League ώσπου Harris στο Divac υπέγραψε στη NOLA, που μόλις είχε δώσει διετές σε άλλον έναν NCAA underachiever για τα πρώτα χρόνια της εκεί καριέρας του, το Wayne Selden. Ο Cook κέρδισε το να παρατείνει την παραμονή του στη Νέα Ορλεάνη μόνο για φέτος, δηλαδή έχει μόλις άλλα δύο παιχνίδια ως εγγυημένη συνέχεια της καριέρας του. Δε δήλωσα ποτέ fan αλλά το χει βρει πλέον, κάντε ένα τηλέφωνο στο Φράγκι, έχουμε κι ένα όγδοο να πάρουμε του χρόνου...

Το έχω από κανά τριάρι χρόνια αυτό το πρόβλημα με τον Cook, εμένα μου φαίνεται ψηλότερος από 6'2 που τον δίνουν. Φταίει το μαλλί λογικά..

O Σεΐχης του Diallo. Δώστε τον Cousins έχουμε παίκτη έτοιμο από πίσω.

Άλλη μια χρονιά μες την πίκρα, το trade του Cousins με φοβίζει, ο Gentry με φοβίζει, ο GM παίζει 2k, τουλάχιστον έπαιξε 75 παιχνίδια ο Davis.

Τους έδωσα 30-52 με potential για 40 νίκες αν δεν έχουν μεγάλη ανακατωσούρα, είχαν μέτρια ανακατωσούρα κι έκατσαν στο μισό της απόστασης. Δεν απολογούμαι για τίποτα. Ακόμα δε μπορώ να πιστέψω πως έδωσαν ένα καράβι λεφτά για το Solomon Hill πάντως, πιστεύω είναι βραδυφλεγής φάρσα.

Χτες χάζευα τον Cheich Please, ήθελα να δω clip με rebound μάλιστα-γιατί κάπου πήρε το μάτι μου ότι πρέπει να το δεις-λέει για να το πιστέψεις, περιμέναμε τον Piotrek τσάμπα, αλλά δεν πειράζει-του χρόνου! Κάπου εκεί σκέφτηκα ποιο είναι το equilibrium των Pelicans στο τελος της χρονιάς. Στον αριστερό δίσκο της ζυγαριάς είχα λοιπόν τον Σεϊχη, ως ένα season happy ending για το μέλλον που πιστεύω θα είναι ωραίο για τον τυπάκο αυτό. Στην άλλη πλευρά υπάρχει ως έννοια "η αβεβαιότητα", που βγάζει το franchise γενικότερα, όχι μόνο για την κατάληξη στο επερχόμενο σήριαλ με τον DMC. Ο προβληματισμός μου ωστόσο είναι μεγαλύτερος με τον Gentry, παραδείχνει cool και άνετος, για τον χρόνο που έχει στη διάθεσή του για να δείξει στον Davis ότι αυτή είναι η ομάδα του. Στα δύο χρόνια δεν έχει δείξει κάτι που να μπορώ σήμερα να σχολιάσω ότι "ξέρεις κάτι, οι Pelicans βρίσκονται σε αυτήν την πορεία". Δε βλέπω κάποιο πλάνο. Σίγουρα δεν βοηθάνε οι επιλογές στους παίκτες, ειδικά όταν παρατηρείς τους ρυθμούς που βγαίνουν σαν μανιτάρια οι Νουάμπες. Λες γιατί να μη ρισκάρει και η NOLA έτσι. 10days, κάτι θα βγει δε μπορεί... Το θέμα βρίσκεται στη συνεννόηση front office και coaching staff σχετικά με τη διαχείριση του playing time. Δε μπορείς να περιμένεις από τον Solo Hill να αναπτυχθεί ή να δεχθώ ότι μπορεί να βγει κάποιο ατομικό πλάνο βελτίωσης ειδικά παραμετροποιημένο γι΄αυτόν... Δίνεις ευκαιρία σε νέους, παρακολουθείς πώς τα πάνε, ξαναδίνεις μεγαλύτερο ρόλο, δοκιμάζεις στα δύσκολα, αξιολογείς, αποφασίζεις, επιβραβεύεις αναλόγως. Δεν ξεκινάς δίνοντας το βραβείο πάντως...

Wayne Selden και Quinn Cook στο τζάμπα > Solo Hill με λεφτά βασικού, συμφωνώ. Απλά πόσο να το κρατάνε ζωντανό με τους udfas, θα σηκωθεί να φύγει κι ο AD στο τέλος. Το οποίο θα είναι η απόλυτη καταστροφή.