Νέα νίκη για το Μεξικό που αποτελεί και επίσημα την ευχάριστη έκπληξη της διοργάνωσης επιβεβαιώνοντας τους προλαλήσαντες για το αουτσάιντερ που μπορεί να κάνει την έκπληξη στη διοργάνωση. Νίκησε με 81-65 την άοσμη Δομινικανή Δημοκρατία με το δεύτερο ημίχρονο να είναι τυπική διαδικασία για τους Μεξικανούς. Σε κακή μέρα ο Φέλντεϊν (1/8 εντός παιδειάς), φιλότιμος ο Μαρτίνεθ (16 π., 7 ριμπ.), αλλά από τους λίγους που προσπαθούσαν ουσιαστικά. Από πλευράς νικητών εκτός μου άρεσε πολύ ο Μέντεζ που σήμερα ήταν σεληνιασμένος πετυχαίνοντας 26 πόντους!

Το μόνο ανησυχητικό για το Μεξικό παρ' ότι πραγματοποιεί πολύ καλές εμφανίσεις είναι η έλλειψη βάθους που στο σημερινό ματς ήταν εμφανής. Όχι τόσο βέβαια παρακολουθόντας τον αγώνα (το Μεξικό είχε στη μεγαλύτερη διάρκεια το προβάδισμα και τον έλεγχο του παιχνιδιού), αλλά ρίχνοντας μια ματιά στα στατιστικά διαπιστώνει κανείς ότι οι 73 από τους 81 πόντους της ομάδας προήλθαν από μόλις 4 παίκτες (Γκουτιέρεζ, Αγιόν, Αλόνζο, Μέντεζ). Ενώ και στη προηγούμενη νίκη επί της Βενεζουέλας (65-56) σκόραραν 50 πόντους τρεις παίκτες. Οι Γκουτιέρεζ, Αγιόν και Χερνάντεζ. Μου αρέσει πάντως η προσπάθεια που γίνεται στο Μεξικό και ελπίζω να έχει διάρκεια, όχι μόνο για την τρέχουσα διοργάνωση, αλλά για το μέλλον.

Καλά πάει και το Πουέρτο Ρίκο απ' ότι διαβάζω μιας και είχα εικόνα μόνο από τα highlights του καναλιού της FIBA στο utube. Θα ρίξω μια ματιά στο ματς με αντίπαλο την Τζαμάικα αργότερα. Ελπίζω αύριο να βρω link και για Καναδά που νομίζω ότι δίκαια μπορεί να στοχεύει ψηλά με τέτοιο ρόστερ.

Για το Μεξικό σαν σύνολο άμα είναι έτσι οι ομάδες που μπαίνουν από το παράθυρο τι να πω παρά ότι είμαι έκπληκτος και μάλλον κάτι ήξεραν οι ειδικοί παραπάνω .Μην γίνουν όπως η ποδοσφαιρική Δανία του 1992 έτσι όπως το πάνε!

Οι Δομινικανοί με την εμφάνιση τους δικαιολόγησαν την ήττα τους από την Βενεζουέλα. Ακόμα και όταν το Μεξικό κόλλησε επιθετικά συνέχισαν να μην έχουν καθαρό μυαλό και δεν μπορεί να το ρίξει κανείς αυτό μόνο στην δεδομένη ανεπάρκεια των πλέι-μεικερ τους. Ο Ρικάρντο Γκριρ δεν ξέρω αν έχει κανένα θέμα υγείας και δεν παίζει πολύ, αλλά εκτός από small-ball πεντάδες που μπορεί να βελτίωναν την αμυντική επίδοση της ομάδας με τον Μπάεζ δίπλα στον Γκριρ. Με την εμπειρία και το μπασκετικό μυαλό του θα έδινε μεγαλύτερη ψυχραιμία στο παιχνίδι της ομάδας τουλάχιστον σε σχέση με αυτά που είδαμε σήμερα…

Ενώ τώρα το παρατήρησα ότι ο συμπαίκτης του Στολ στην Μακάμπι χάιφα ο Ντόντα Σμιθ παίζει με την Βενεζουέλα.


Ως point-forward και MVP της φετινής Ισραηλινής λίγκας, μπορεί να ανταπεξέλθει στον ρόλο του ηγέτη μετα το δυσαναπλήρωτο κενό που άφησε ο Greivis Vásquez. Όπως δείχνει και στην πράξη ως πρώτος σκόρερ, πρώτος πασέρ πρώτος στα κλεψίματα και δεύτερος ριμπάουντερ για την Βενεζουέλα σε αυτό το τουρνουά .Να δούμε πόσο θα εκμεταλλευτούν τα τρωτά σημεία και τις απουσίες της Αργεντινής σήμερα οι γηπεδούχοι…

Η Βραζιλία έχασε και από την Ουρουγουάη με 79-73 και πλέον βρίσκεται με το 1,5 πόδι εκτός Παγκοσμίου. Ο Μπατίστα έκανε πάρτι με 22 πόντους και 13 ριμπάουντ. Παρά τις απουσίες η εικόνα των Βραζιλιάνων είναι άκρως απογοητευτική. Και οι Ουρουγουανοί έχουν σημαντικές απουσίες (Γκρέιντζερ, Μπαρέρα, Οσιμάνι) αλλά το παλέυουν. Πλέον βρίσκονται στο 2-1, ισόβαθμοι με τον Καναδά και αύριο παίζουν εναντίον του. Όποιος κερδίσει θα μεταφέρει μία νίκη παραπάνω στην επόμενη φάση.

Στο άλλο ματς του ομίλου, το Πουέρτο Ρίκο δυσκολεύτηκε πολύ να κερδίσει τη Τζαμάϊκα. Με 4-0 ρεκόρ το Πουέρτο Ρίκο είναι μάλλον απίθανο να χάσει την πρόκριση στο Παγκόσμιο.

Για το Μεξικό, τα είπαν τα παιδιά παραπάνω....
Θυμάμαι τον Χόρχε Γκουτιέρεζ, όταν έπαιζε στο κολεγιακό με το Καλιφόρνια. Φαινόταν πως πρόκειται για καλό γκαρντ, αν δεν κάνω λάθος είχε ενδιαφερθεί η Παρτιζάν κάποια στιγμή πέρυσι για αυτόν.

Η Δομινικανή Δημοκρατία είναι ομάδα που δεν μπορεί να κερδίσει ματς χωρίς να σκοράρει 75-80 πόντους.
Είναι πάντως απρόβλεπτη ομάδα και εγώ δεν τη ξεγράφω από τώρα...

Τέλος η Αργεντινή είναι πολύ σκληρή για να πεθάνει και το απέδειξε πριν λίγο όταν με μεγάλη αντεπίθεση στο 4ο δεκάλεπτο, ανέτρεψε διψήφια διαφορά και κέρδισε τη Βενεζουέλα με 77-71...

Σήμερα παίζουν Μεξικό-Αργεντινή...

Οι Βραζιλιάνοι είναι απογοητευτικοί. Πραγματικά θέλω να μάθω έναν λόγο που έχει παίξει αυτός ο απίστευτος Vitor Benite της Φλαμένγκο 62 λεπτά σε 3 ματς και έχει 5/26 σουτ, ενώ ο Νέτο με τον Φρέιρε έχουν παίξει ΑΘΡΟΙΣΤΙΚΑ 32... Κατά τ' άλλα, πρώτος σκόρερ και ριμπάουντερ είναι ο Τζιοβανόνι, αυτό τα λέει όλα. Σήμερα με τους Τζαμαϊκανούς οι Βραζιλιάνοι παίζουν την πρόκριση στην επόμενη φάση(!), μιας και οι δύο ομάδες έχουν ρεκόρ 0-3, απίστευτο απλά... Φυσικά και αναμένεται να μην έχουν θέμα με την wild card, αλλά δεν είναι εικόνα αυτή που παρουσιάζουν..
Όπως και οι Τζαμαϊκανοί από την άλλη, ΟΚ κανείς δεν τους περίμενε να έχουν πραγματικά ελπίδες για πρόκριση στο παγκόσμιο, αλλά και μόνο το γεγονός ότι στο πρώτο ματς, ο προπονητής τους ξεκίνησε αρχική πεντάδα με Samardo Samuels, Jerome Jordan και Uter (έναν παίχτη ίδια κοψιά του Σάμουελς, που είχε φέτος 9 ριμπάουντ μέσο όρο και 0/0 τρίποντα, σέντερ δηλαδή) μαζί στο παρκέ, λέει τα πάντα για το τι ομάδα είχαν να μας παρουσιάσουν...
Οι Ουρουγουανοί αντίθετα είναι καλύτεροι του αναμενόμενου, με τον Μπατίστα να έχει 17 πόντους και 11 ριμπάουντ μέσο όρο. Σήμερα με τους Καναδούς, ίσως έχουν την μεγάλη ευκαιρία να γίνουν ξαφνικά υπολογίσιμοι και όσον αφορά την τετράδα! Δεν θα πάψουν πάντως να παλεύουν κάθε ματς, και σίγουρα θα είναι ρυθμιστές για πολλά..
Ο Καναδάς θα μας δώσει ένα καλύτερο δείγμα σήμερα, όπου με βάση ρόστερ κλπ, θα πρέπει να είναι σε θέση να κερδίσει την Ουρουγουάη. Ο Τζόζεφ κάνει ματσάρες, ενώ από τους ψηλούς ξεχωρίζει ο Νίκολσον. Ο Τρίσταν με τον Τζόελ το μόνο που έχουν να καταθέσουν μέχρι στιγμής είναι τα κορμιά τους, τα οποία βέβαια είναι αρκετά για την ώρα.
Ενώ βέβαια η ομάδα που τελείωσε αυτόν τον όμιλο με 4-0 και είναι ήδη με το 1,5 πόδι στο Παγκόσμιο είναι το Πουέρτο Ρίκο. Το Αρόγιο-Μπαρέα δουλεύει περίφημα, ο Μπάλκμαν κάνει το τουρνουά της ζωής του (20π-9ρ με 74% ευστοχία), οπότε όλα καλά προς το παρόν (και εκτός συγκλονιστικού απροόπτου και μέχρι το τέλος..) Βρες μπας και ήταν ο Ράμος το πρόβλημα?


Στον άλλο όμιλο, σήμερα έχουμε το πολύ μεγάλο (όπως ήρθαν τα πράγματα) ματς Αργεντινή-Μεξικό.
Οι Μεξικάνοι παίζουν πάρα πολύ ωραίο μπάσκετ, βασισμένο κυρίως στα τρίποντα από τους χώρους που δημιουργεί η παρουσία του Αγιόν. Γενικά είναι μία ομάδα που αξίζει να την παρακολουθήσει κάποιος, και τι καλύτερο ματς για να το κάνει από την Αργεντινή. Η Αργεντινή η οποία έχει έναν πολύ κακό Σκόλα (12/36 σουτ...), απέδειξε όμως χτες το μέταλλό της. Έχει τον Καμπάτσο στον άσο να κάνει πολύ καλό τουρνουά (ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ που λέει και μια ψυχή εδώ στο φόρουμ..), χθες ο Λάμας έκανε επίσης το αυτονόητο και ξεκίνησε και τον Γκουτιέρεζ αντί του Ντέλια (και μένει τώρα να δώσει και πιο πολύ χρόνο στον Φερνάντεζ αντί του Λαπροβίτολα), οπότε γενικά είμαι αισιόδοξος. Θα κριθούν πολλά πάντως σήμερα.
Οι Δομινικανοί από την άλλη (τιμή και δόξα στον μασκοφόρο Τζακ Μάικλ Μαρτίνεζ) είναι τέρμα απρόβλεπτοι. Κερδίζουν με 19 τους Αργεντίνους (με 11/18 τρίποντα) και χάνουν με 24 από το Μεξικό. Καλά να πάθουν όμως που έχουν την παιχτούρα τον Ρικάρντο παρκαρισμένη στον πάγκο... Σήμερα λογικά θα κερδίσουν την Παραγουάη (που θυμίζει σχολική ομάδα), και ακριβώς λόγω του απρόβλεπτού τους δεν μπορεί να τους ξεγράψει κανείς.
Η Βενεζουέλα τέλος σε οποιαδήποτε άλλη χώρα δεν θα είχε καμία τύχη. Εντός έδρας όμως, μπορεί τουλάχιστον να βάλει δύσκολα σε κάποιες ομάδες και να γίνει και ρυθμιστής πραγμάτων.

Πρόβλεψή μου:
Πουέρτο Ρίκο
Αργεντινή
Μεξικό
Καναδάς

και μία wild card στη Βραζιλία (μαζί με Κίνα και 2 ευρωπαϊκές...)

Σεβασμός παρακαλώ πολύ στον προπονητή της Τζαμάικα...

Συμφωνώ σε αυτά που γράφεις, να συμπληρώσω ότι το Μεξικό και η Ουρουγουάη διαθέτουν 5άρια που κάνουν την διαφορά(Μπατίστα και Αγιον) και δείχνουν πολύ σοβαροι διεκδικητές. Πάντως από πλευράς ποιότητας μπορεί να είναι και ένα από τα χειρότερα τουρνουά που έχουν γίνει. Οι ομάδες είναι εξαιρετικά αδύναμες για αυτό φαίνονται οι μικρομεσαίοι(Ουρουγουάη,Μεξικό).

χτες:
Rafa Freire Luz, Ισπανικό Πρωτάθλημα, DNP.
Batista, Γαλλικό Πρωτάθλημα, 7 λεπτά -> 7 αξιολόγηση, δεν τον έβαλε παραπάνω.
Νeto, Iσπανικό Πρωτάθλημα, 11 λεπτά -> 6 αξιολόγηση και 2 assists / 0 to, δεν τον έβαλε παραπάνω.
Hettsheimeir, Iσπανικό Πρωτάθλημα, 11,5 λεπτά -> 11 αξιολόγηση, δεν τον έβαλε παραπάνω.

Αντί αυτων έπαιζε αυτόν τον Benite που μοιάζει γεννημένος για αλλαγή στον Ίκαρο Σερρών, το Larry τον Taylor που για νατουραλιζέ πρέπει να έχει χτίσει πολλά γήπεδα όσο παίζει Brazil, SilvoGarcia και τον Caio, που η στατιστική δε μοιάζει τραγική, αλλά πέραν του βιασμού που υπέστη απ' το Batista, από ικανότητα μπροστά στους άλλους δύο είναι Καββαδάς με Marc. Oπότε δεν έχω θέμα με το πόσο παίζει ο Giovanoni, που είναι καλύτερος απ' τους άλλους απ' το Βραζιλιάνικο. Επίσης βλέπω 3(!) στην περιφέρεια, Benite, Garcia, Taylor τελείωσαν και με 4 fouls. Επειδή είχαν foul trouble δηλαδή θα μπήκε ο Netο, αλλιώς πάλι DNP θα ήταν κι αυτός.

Όσοι έπαιξαν περισσότερο απ' τους 4 που ανέφερα αρχικά πλην του "αστεριού" Huertas, είναι οι παίκτες που αγωνίζονταν στο Βραζιλιάνικο πρωτάθλημα. Ρε Βραζιλιάνε Σωλήνα, δεν του βαζες internet; Τώρα στείλτον σπίτι του πίσω απ' τα σύνορα, να προπονήσει καμιά Gimnasia Indalo.

Aπαξιώ να αναφερθώ στο υπόλοιπο tournoix όταν διακρίνεται το Ποτορικό χωρίς Ramos. Είμαι με τη Δομινίκη. Χαιρετίζω βέβαια στην Ουρουγουάη την παρουσία μικρού Μάντζαρη, Mazzarino, που παρά τη σεζόν Ιταλία κατέβηκε στα 37/38 του να παίξει με 9 από κάτω, το Batista βέβαια και αλλαγή τον άμπαλο center απ' τη Melilia που έπεσε πανηγυρικά τρίτη κατηγορία Ισπανίας.

Το καλό για το Πουέρτο Ρίκο είναι ότι η πρόκριση στα ημιτελικά κρίνεται σε φάσεις ομίλων .και όχι σε νοκ-αουτ παιχνίδι που είναι λόγω ταμπεραμέντου και αποδεδειγμένα ιστορικά επιρρεπείς για γκέλα, όπως έδειξαν και παραλίγο οι Τζαμαϊκανοί χθες. Οπότε μπορούν να νιώθουν ασφαλείς…

Η Βραζιλία αποχαιρετά τη διοργάνωση νωρίς-νωρίς ύστερα από την ήττα της με 76-78 από τη Τζαμάικα...

Πλέον για μπορέσει να συμμετάσχει στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2014 θα χρειαστεί 1 από τις 4 wild cards της FIBA.
Τα δυνατά χαρτιά των Βραζιλιάνων είναι: Η παρουσία τους στην 8άδα στου ΟΑ του Λονδίνου, το γεγονός πως διοργανώνουν τους επόμενους ΟΑ στο Ρίο το 2016 και το γεγονός πως μάλλον δεν έχουν πρόβλημα να πληρώσουν το ...παράβολο που θα ζητήσει η FIBA για τη wild card.

Η Αργεντινή δείχνει να έχει βρει ρυθμό και χθες κέρδισε το Μεξικό με 98-78 ενώ εύκολες νίκες πέτυχαν η Δομινικανή Δημοκρατία επί της Παραγουάης και ο Καναδάς επί της Ουρουγουάης.

Στον ενιαίο όμιλο που σχηματίζεται πλέον οι ομάδες μεταφέρουν τα αποτελέσματα από την 1η φάση και παίζουν εναντίον των ομάδων τις οποίες δεν αντιμετώπισαν στην 1η φάση. Η νέα βαθμολογία λοιπόν έχει ως εξής:

Πουέρτο Ρίκο 3-0
Καναδάς 2-1
Μεξικό 2-1
Αργεντινή 2-1
Δομινικανή Δημοκρατία 1-2
Βενεζουέλα 1-2
Ουρουγουάη 1-2
Τζαμάικα 0-3

Νομίζω ότι η πρώτη αγωνιστική θα καθορίσει πολλά.

Δομίνικος-Τζαμάικα με τον ηττημένο να αποχαιρετά

Μεξικό-Καναδας με τον νικήτη να είναι με 1,5 πόδι στη τετράδα

Πουέρτο Ρίκο-Αργεντινή ντέρμπι πρωτιάς αλλά και με νίκη οι Αργεντίνοι ψιλοσιγουρεύουν την τετράδα

και Βενεζουέλα-Ουρούγουάη ταμάμ για τους γηπεδούχους.

Η Βραζιλία είναι άξια της μοίρας της, μια χώρα που τα τελευταία 5-6 χρονια πράγει πλέι-μέικερ(Νέτο, Λουζ, Χουέρτας,Μασάντο Σκοτ) και πεντάρια(Σπλίτερ,Νενε,Λίμα,Μέλο,Φαβεράνι έχει μείνει στάσιμη στις υπόλοιπες θέσεις και αποφασίζει να βραζιλιανοποιήσει αμερικάνο γκαρντ και τον βάζει να παίζει στο 3. Οι Γκαρσία και Τζιοβαννόνι είναι καλοί πάικτες αλλά είναι σε κάθοδο και ο Μπαρμπόσα κατά τη γνώμη μου κρίνεται απαραίτητος σε αυτή την ομάδα.

http://www.caracas2013.com/en/noticiasread...2219BD8B2A2BCAD

http://www.caracas2013.com/en/noticiasread...CCA367EA94A2F68

Για κάποιο λόγο δεν μπορώ να απομονώσω τις φωτογραφίες, αλλά μπορείτε να τις δείτε στα άρθρα, όπου φαίνεται ξεκάθαρα η κατανομή των ρόλων φέτος στην ομάδα

Συγχαρητήρια στην Τζαμάικα. Κέρδισε και την Αργεντινή με ανατροπή στο τέλος. Δεν πρέπει να έχει ξαναγίνει πρωτάρης να κερδίζει τις Βραζιλία και Αργεντινή. Η Αργεντινή έμπλέξε,η Τζαμάικα ελπίζει.

Το μέλλον των Αργεντίνων μόλις σταματήσουν οι αστέρες φαίνεται πολύ ζοφερό. Μέτριοι παίκτες, κακό μπάσκετ.

Πάντως αν δεν προκριθούν έχουν πιθανότητες για τη wild card.

Προπονητάρα φέραμε στην Indiana



Αν είχε και τον Hibbert η Τζαμάικα τότε θα πήγαινε πολύ καλά.

Εκεί όπου λέγαμε πως θα ξεκαθαρίσουν τα πράγματα στο Fiba Americas, ήρθαν οι 2 πρώτες αγωνιστικές της Β φάσης, ειδικά η αποψινή, και έφεραν τα πάνω-κάτω...

Η Αργεντινή μετράει ήδη 0/2, με τη δεύτερη ήττα να έρχεται από τη Τζαμάικα. Η Τζαμάικα είχε πριν το ματς ελάχιστες ελπίδες πρόκρισης και για αυτό έπαιξε χωρίς τον Σαμάρντο Σάμουελς που έφυγε για να ενταχθεί στην προετοιμασία της Αρμάνι. Η ήττα αυτή σε συνδασμό με τα υπόλοιπα αποτελέσματα, έχουν βάλει σε μεγάλους μπελάδες πλέον την Αργεντινή.

Η Βενεζουέλα έχει 2/2 στη Β φάση, με νίκες επί Ουρουγουάης και Καναδά. Μπορεί να της λείπουν οι Βάσκεζ-Ετσενίκε αλλά η δύναμη της έδρας φαίνεται πως τους δίνει αρκετή ώθηση.

Το Μεξικό μετά από βαριά ήττα από τον Καναδά επανήλθε στις νίκες, κερδίζοντας την Ουρουγουάη και βρίσκεται σε τροχιά πρόκρισης.

Πριν από λίγο, η Δομινικανή Δημοκρατία πέτυχε μεγάλη νίκη με 99-84 επί του αήττητου ως τώρα Πουέρτο Ρίκο. Το Πουέρτο Ρίκο εξακολουθεί βέβαια να έχει σημαντικό προβάδισμα για την πρόκριση στο Παγκόσμιο.

Έτσι τώρα στη βαθμολογία προηγείται το Πουέρτο Ρίκο και ακολουθούν 4(!) ομάδες ισόβαθμες στη 2η θέση:

Πουέρτο Ρίκο 4-1
Καναδάς 3-2
Μεξικό 3-2
Βενεζουέλα 3-2
Δομινικανή Δημοκρατία 3-2
Αργεντινή 2-3
Ουρουγουάη 1-4
Τζαμάικα 1-4

Το ενδιαφέρον στατιστικό στοιχείο για αυτήν την ομάδα είναι ότι από την Βενεζουέλα του 2011 που ήταν η πρώτη επίθεση του τουρνουά και η δεύτερη χειρότερη άμυνα , έχουμε το 2013 μια στροφή 180 μοιρών. Με την συγκεκριμένη ομάδα εως τώρα να είναι η ομάδα με την μικρότερη επιθετική παραγωγικότητα ,και ταυτόχρονα η καλύτερη άμυνα της διοργάνωσης!

Κοιτώντας το πρόγραμμα και τη βαθμολογία η Τζαμάικα είναι ο ρυθμιστής του Ομίλου. Με 2 νίκες επί Μεξικό και Βενεζουέλα ελπίζει βάσιμα για τετράδα, όμως το λογικό λέει πως θα χάσει και τα δύο ματς αφού τα θέλουν περισσότερο οι αντίπαλοι της.

Ο Δομίνικος με δύο νίκες είναι μέσα(Καναδάς και Ουρουγουάη),ενώ με ήττα σήμερα είναι σχεδόν απίθανο να προκριθεί.

Η Αργεντινή είναι στο καναβάτσο και θέλει βασικά νίκη απόψε με την μάλλον αδιάφορη Ουρουγουάη και νίκη οπωσδήποτε επί του Καναδά για να τον βάλει από κάτω. Βλέπωντας το ματς εχθές νομίζω ότι αν τους βγουν τα τρίποντα έχουν τύχη οι Αργεντίνοι αλλιώς κλαφτα.

Το Πουέρτο Ρικό θέλει μια νική και τη θέλει απόψε κοντρα στους γηπεδούχους για να ξεκουράσει τους παίκτες του αύριο με το Μεξικό.

Προσωπικά δε θα μου κάνει εντύπωση αν εκ των Αργεντινή,Καναδά και Δομίνικου μείνουν έξω οι δύο.

Τα ματς της ημέρας Τζαμάικα-Μεξικό και Καναδάς-Δομίνικος θα ξεκαθαρίσουν πολλά.

Πρόβλεψη για τετράδα: Πουέρτο Ρίκο,Καναδας,Μεξικό,Βενεζουέλα.

Έτσι όπως είναι τα πράγματα, μου φαίνεται πολύ δύσκολο να κάνω πρόβλεψη. Ακόμα και το Πουέρτο Ρίκο αν χάσει και τα 2 ματς που του απομένουν, υπάρχει πιθανότητα να μείνει εκτός τετράδας. Το μόνο σίγουρο είναι πως Τζαμάικα και Ουρουγουάη έχουν ελπίδες πρόκρισης μόνο με 2/2.

Είναι πιθανό ακόμα και σενάριο εξαπλής ισοβαθμίας
Μόνο σε περίπτωση όμως που το Πουέρτο Ρίκο ηττηθεί και στα 2 εναπομείναντα ματς...

ΜΑτσάρα το Βενεζουέλα-Πουέρτο Ρίκο, με τους γηπεδούχους να φτάνουν να είναι 17 πόντους μπροστά, με δαιμονιώδγ ρυθμό στο ανοιχτό γήπεδο και πολύ καλό περιφερειακό σουτ, ακόμη και στα ριμπάουντ.

Η ζώνη των μπορίκουα μπλοκάρισε τη vinotinto, αλλά το περίεργο είναι ότι οι Βενεζολάνοι έπαιζαν πολύ καλύτερα όταν έπαιζαν άναρχα, με τις επιθέσεις στα 10'' και εμμονή στα τρίποντα, που τους έβγαιναν. Φτάνοντας στα τελευταία λεπτά, προσπάθησαν να κάνουν μεγαλύτερες επιθέσεις, πιο ώριμες, και στο σετ παιχνίδι έδειξαν ανοργάνωτοι και χωρίς ετοιμα plays, κλασικό δείγμα του μυρωδιά προπονητή τους, που πελαγοδρομούσε σε πάγκο και δηλώσεις αργότερα, στη μικτή ζώνη.

Απίστευτο παιχνίδι από τον Μπαρέα, που αν κι έχασε κρίσιμες βολές έβαζε τα απίθανα όντας πραγματικός ηγέτης, να θυμίζει ότι υπήρξε χρονιά που ήταν ο βασικός πλέι μέικερ πρωταθλήτριας ΝΒΑ. Ο Μπάλκμαν φοβερό ρεπερτόριο με πλάτη και πρόσωπο, ποιοτικός ο γνωστός μας Αρρόγιο. Πολλά προβλήματα στην άμυνα οι Πορτορικάνοι, αλλά έμειναν ενωμένοι, όχι σαν άλλες χρονιές που έβαζαν τον καημένο τον προπονητή τους -και σχολιαστή του ισπανόφωνου ESPN στα ματς του ΝΒΑ- να προσπαθεί να τους πείσει να μη μαχαιρώσουν ο ένας τον άλλο.

Απ'τη Βενεζουέλα πολλά τα ενδιαφέροντα παιχτάκια κι επειδή είναι πολύ μπασκετοχώρα ελπίζω να περάσουν, με το Γκρέιβις Βάσκες στις τάξεις τους έχουν πολλά να δείξουνσ το παγκόσμιο. Υποδειγματική η συμπεριφορά του κοινού στο κλειστό του Καράκας (στολίδι για όποιον δεν το έχει επισκεφθεί), ευγενέστατος ο Μπαρέα στην κρίση του για τους Βενεζολάνους, που σχεδόν γέμισαν το γήπεδο. Οι σπίκερ τους καραγκιοζάκια όπως πάντα, αλλά οι άνθρωποι ούτε μπάσκετ ξέρουν , ούτε μπάλα, για το μπέιζμπολ καλοί είναι, τουλάχιστον είναι ψυχαγωγικοί επίτηδες, όχι κατά λάθος σαν κάτι Χατζη και Τζέικ. Να σημειωθεί πως θα κάνουν ένσταση λόγω ενός φαινομενικά εκπρόσθεσμου τριπόντου του Μπαρέα 2:15'' πριν τη λήξη, με πιθανότητες επιτυχίας ανάλογες με αυτές του Λεβέντη να μπει στη Βουλή.

Το Μεξικό γύρισε το ματς και πήρε τη Τζαμάικα με την τριάδα Αγιόν, Μέντες Ερνάντες να κάνουν παπάδες. Με το ΝΒΑ να κάνει απίστευτο μπάσιμο στη μεξικάνικη αγορά, το Μεξικό των 110 εκ. κατοίκων είναι το next best thing, με σωρεία παικτών του να καταλήγουν πια σε καμπ και σιγά-σιγά και σε κολλέγια της Αμερικής, για το καλό του μπάσκετ πρέπει να πάνε Ισπανία και πλέον έχουν και την ομάδα να το κάνουν. Καλές εντυπώσεις αφήνει η Τζαμάικα, αυτός ο Πάτρικ Γιούιν τζούνιορ είναι αυτό που νομίζω, έτσι;

Αυτές τις wild cards της FIBA θα τις πάρουν οι πρώην παραδοσιακές δυνάμεις, όπως φαίνεται, όχι γιατί έχουν προοπτικές σε αυτή τη φάση, αλλά επειδή έχουν μεγάλο κοινό από πίσω, ειδικά αν σκεφθεί κανείς και το πού θα γίνει το επόμενο Μούντο.

Δεν θυμάμαι πότε ξανά το Πουέρτο Ρίκο είχε Ευρωπαίο προπονητή, όπως τον Ισπανό Πάκο Όλμος που έχει τώρα.
Και οι 2 προηγούμενοι ντόπιοι που είχαν ήταν για "κρέμασμα"...

Το Πουέρτο Ρίκο και μαθηματικά πλέον προκρίθηκε στο Παγκόσμιο της Ισπανίας. Τζαμάικα και Ουρουγουάη είναι εκτός διεκδίκησης πρόκρισης και τα 3 υπόλοιπα εισιτήρια θα κριθούν σήμερα. Η βαθμολογία και το πρόγραμμα έχει ως εξής:

Πουέρτο Ρίκο 5-1
Δομινικανή Δημοκρατία 4-2
Μεξικό 4-2
Καναδάς 3-3
Αργεντινή 3-3
Βενεζουέλα 3-3
Τζαμάικα 1-5
Ουρουγουάη 1-5

Ουρουγουάη-Δομινικανή Δημοκρατία
Καναδάς-Αργεντινή
Μεξικό-Πουέρτο Ρίκο
Τζαμάικα-Βενεζουέλα

Τα σενάρια πολλά αλλά υπάρχουν 3 δεδομένα:

1. Το Πουέρτο Ρίκο είναι σίγουρα στην 4άδα
2. Ο ηττημένος του ματς Καναδάς-Αργεντινή είναι σίγουρα εκτός 4άδας
3. Η Βενεζουέλα που παίζει τελευταία χρονικά απόψε, θα ξέρει αν μπορεί να ορίσει τη μοίρα της ή όχι.

Σχετικά με το 3ο σημείο, υπάρχει το εξής πιθανό σενάριο: Με νίκη της Αργεντινής, νίκη της Δομινικανής Δημοκρατίας και οποιοδήποτε αποτέλεσμα στο ματς Πουέρτο Ρίκο-Μεξικό, η Βενεζουέλα ακόμα και να κερδίσει τη Τζαμάικα θα μείνει εκτός.

Ένα άλλο απίστευτο αλλά πιθανό σενάριο είναι το εξής: Ο Καναδάς να κερδίσει την Αργεντινή και να μείνει εκτός! Αυτό θα γίνει αν παράλληλα το Μεξικό κερδίσει το Πουέρτο Ρίκο, η Δομινικανή Δημοκρατία την Ουρουγουάη και η Βενεζουέλα τη Τζαμάικα.

Κάνω αντιγραφή τα σενάρια που έγραψε αναλυτικά ένας Αμερικανός στο interbasket, για να πάρουμε μια ιδέα από το ...μπάχαλο που γίνεται:



Υ.Γ: Ναι, ο Patrick Ewing Jr είναι αυτό που νομίζεις...

Νομίζω ότι ο Δομίνικος ο οποίος έδειξε μεγάλη καρδιά στη δεύτερη φάση είναι η δεύτερη ομάδα. Θα κερδίσει την Ουρουγουάη αύριο. Ο Φελντέιν είναι πολύ καλός παίκτης,τελικά.

Απο εκέι και πέρα για τον Καναδά άκουγα τους Αμερικανούς σχοιαστές να λένε ότι δεν μπορεί να κερδίσει ματς που κρίνεται στο τέλος. Αλλά το σημαντικότερο είναι ότι εβλεπές εχθές στα πρόσωπ τους να μην πιστέυουν ότι θα κερδίσουν.

Αγωνιστικά θέλω Μεξικό και αν έχει κερδίσει η Αργεντινή νωρίτερα θα παίξει χωρίς άγχος για την πρωτιά.

Όπως σωστα ανέφερες GK_23 σ'αυτήν την περίπτωση το τελευταίο ματς θα είναι αδιάφορο(Τζαμάικα-Βενεζουέλα).

Και η Αμερική σίγουρα θα έχει 2 σοβαρούς διεκδικητές για wild card. Τη Βραζιλία και μια εκ των Αργεντινή-Καναδά.

Οι Δομινικανοί κρατούν την τύχη στα χέρια τους, με νίκη προκρίνονται σίγουρα. Απέναντί τους είναι ένας αντίπαλος που είναι αδιάφορος, οπότε η λογική λέει πως θα το πάρουν το ματς. Η λογική όμως έχει πάει περίπατο στο τουρνουά μέχρι στιγμής. Και πάλι όμως, δεν μπορώ να διανοηθώ πως θα χάσουν αυτό το ματς. Ο Φελντέιν δεν είναι τυχαίος παίκτης, είναι ο 2ος σκόρερ της φετινής ACB. Αυτή η ομάδα του χρόνου, με την προσθήκη του Χόρφορντ, νομίζω πως μπορεί να έχει μια αξιόλογη παρουσία στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.

Πράγματι, αν η Αργεντινή κερδίσει τον Καναδά, τότε το Μεξικό χάσει-κερδίσει έχει περάσει. Αυτό δεν το είχα προσέξει.

Δεν νομίζω πως ο Καναδάς παίζει για wild card. Αργεντινή και Βραζιλία έχουν σίγουρα όλες τις προϋποθέσεις για να πάρουν wild card.

Το Καναδάς-Αργεντινή πάντως σήμερα θα είναι ματσάρα...

61-56 η Αργεντινή στο τέλος του 3ου δεκαλέπτου...

Game over...
Η Αργεντινή με μεγάλη εμφάνιση του Σκόλα, κέρδισε με 73-67 και πέρασε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.
Ο Καναδάς μένει έξω.

Νωρίτερα η Δομινικανή Δημοκρατία σφράγισε και αυτή την πρόκριση με την νίκη της επί της Ουρουγουάης.

Τα δύο παραπάνω αποτελέσματα ξεκαθαρίζουν εντελώς την κατάσταση μιας και ανεξαρτήτως νικητών στα 2 επόμενα ματς της ημέρας, δεν αλλάζει τίποτα σε ότι αφορά την τετράδα. Στην Ισπανία λοιπόν του χρόνου από την Αμερικανική ήπειρο θα βρίσκονται οι: Πουέρτο Ρίκο, Αργεντινή, Δομινικανή Δημοκρατία, Μεξικό και οι ΗΠΑ φυσικά ως Χρυσοί Ολυμπιονίκες.

Πολύ μεγάλη νίκη για την Αργεντινή, παίζοντας στην ουσία εκτός έδρας μιας και όλη η Βενεζουέλα ήθελε νίκη του Καναδά για να έχει ελπίδες η ίδια για πρόκριση. Σκόλα και Καμπάτσο 40λεπτο, ενώ κλειδί του ματς ο Σελέμ ο Σαφάρ.

Μενουν τωρα τα αλλα δυο ματς της ημερας, για να βγουν τα ζευγαρια των ημιτελικων, παντως αν δεν κανω καποιο τραγικο λαθος, Πουερτο Ρικο-ΔΔ-Αργεντινη-Μεξικο(!) ειναι τα 4 εισιτηρια για το παγκοσμιο.

Οσον αφορα τωρα τις wildcards, νομιζω πως η Βραζιλια την εχει σιγουρη. Ο Καναδας το μονο που εχει στα συν του ειναι το τι ροστερ (υποθετικα) θα μπορει να κατεβασει, τιποτε αλλο, και νομιζω οτι δεν αρκει. Επομενως η θα παμε σε Βραζιλια + 3 ευρωπαικες, η σε Βραζιλια-Κινα και 2 ευρωπαικες νομιζω.

Εάν ηταν αυτή η επιλογή, σίγουρα θα επέλεγαν Βραζιλία και Αργεντινή. Ομάδες με ΝΒΑερς καταξιωμένους, τεράστιες αγορές, που θα είχαν γεμάτες κερκίδες στην Ισπανία (τη ΦΙΜΠΑ την ενοχλούν πολύ οι άδειες κερκίδες, μα πάρα πολύ), με μπασκετικό κόσμο. Ο Καναδάς ούτε καν λίγκα δεν έχει καλά-καλά...

Κρίμα για τους Βενεζολάνους... Είναι μεγάλη χώρα μπασκετικά (στη Ν. Αμερική η καλύτερη λίγκα μετά την Αργεντίνικη και σε ορισμένες πόλεις το μπάσκετ είναι θρησκεία, με playoffs που κρίνονται με τρίποντα από τη σέντρα) κι έχει κάνει μεγάλη επένδυση στο μπάσκετ, στα επόμενα χρόνια θα έχει μεγάλη έκρηξη, μην ξεχνάμε ότι μιλάμε και για χώρα με απίστευτα νεανικό -και όχι τόσο ποδοσφαιροποιημένο- πληθυσμό, με πόλεις γκέτο, όπου οι κλειστοί χώροι και οι ελλείψεις αλάνας ευνοούν πολύ το μπάσκετ, έχω χάσει το μέτρημα κάθε φορά που πάω Καράκας, Μαρακάιμπο, Βαλένθια πόσα νέα γήπεδα στήνει η μπολιβαριανή κυβέρνηση, με το Γκρέιβις Βάσκες να αποτελεί είδωλο για πολλή πιτσιρικαρία. Χαλαρά τους την έδινα τη wild card, α δούμε και καμιά φωνάρα στις κερκίδες της Ισπανίας, γιατί οι Αργεντίνες είναι χάλια, οι Κολομβιανοί δεν παίζουν μπάσκετ (τρελές φωνάρες....τρελές) κι οι Κουβανοί (που έχουν φωνάρες) πάνε από το κακό στο χειρότερο, ακόμη και στο γυναικείο μπάσκετ που κάποτε ήταν αξιόλογοι.

Η Βενεζουέλα την πάτησε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως πέρυσι στο προολυμπιακό, μένοντας έξω στην ισοβαθμία...

Πραγματικά κρίμα γιατί και εχώ τους συμπαθώ και τον Βάσκεζ τον παρακολουθώ από την junior χρονιά του στο Μέριλαντ.

Για την wild card, το κόβω δύσκολο μιας και παρά τις επενδύσεις που κάνουν στο μπάσκετ, υπάρχουν ομάδες με πολύ καλύτερα αποτελέσματα τα τελευταία 2-3, όπως η Βραζιλία. Ο Καναδάς είναι ένα πολύ ενδιαφέρον πρότζεκτ, με πολλούς νεαρούς που κάνουν ήδη καριέρα στο ΝΒΑ αλλά ούτε και αυτός έχει να επιδείξει κάποια αγωνιστική διάκριση που να δικαιολογεί την wild card. Γνώμη μου είναι πως για τις 3 εκ των 4 wild cards υπάρχουν ξεκάθαρα φαβορί: Ρωσία, Βραζιλία, Κίνα. Νομίζω πως και η 4η θα πάει στην Ευρώπη οπότε πρέπει να περιμένουμε τι θα γίνει στο Ευρωμπάσκετ. Αν οι μεγάλες δυνάμεις προκριθούν όλες απευθείας, τότε νομίζω πως η FIBA δεν θα αφήσει παραπονεμένους τους Τούρκους...

Οι ημιτελικοί του τουρνουά θα είναι τελικά Μεξικό-Αργεντινή και Πουέρτο Ρίκο-Δομινικανή Δημοκρατία. Το Μεξικό κέρδισε χθες το Πουέρτο Ρίκο, που δεν χρησιμοποίησε καθόλου στο ματς τους Αρόγιο-Μπάλκμαν-Μπαρέα. Αντίστοιχα οι Μεξικανοί ξεκούρασαν στο δεύτερο ημίχρονο τον Αγιόν. Πρόκειται σίγουρα για την έκπληξη του τουρνουά μιας και μπήκαν στη διοργάνωση από το "παράθυρο", ύστερα από την αποπομπή του Παναμά. Τελευταία φορά που έπαιξαν στο Παγκόσμιο ήταν το 1974.

Και οι Δομινικανοί επανέρχονται σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα για πρώτη φορά μετά το 1978. Του χρόνου στην Ισπανία λογικά θα έχουν και τον Χόρφορντ μαζί τους ενώ για κάποιους από τους παίκτες τους τα ισπανικά γήπεδα είναι πολύ γνώριμα (Μπάεζ, Φελντέιν). Μια ομάδα πολύ παραγωγική, η οποία όταν ξεπερνάει τους 75 πόντους μπορεί να κάνει μεγάλες ζημιές. Η μισή δουλειά είναι φυσικά του Καλιπάρι, που ουσιαστικά έχτισε αυτήν την ομάδα, άλλωστε και ο τωρινός προπονητής τους είναι βοηθός του στο Κεντάκι.

Το Πουέρτο Ρίκο έχω την αίσθηση πως με τον Ευρωπαίο προπονητή που προσέλαβε φέτος και με τις επιστροφές αυτών που έλειψαν φέτος (Ράμος, Πίβι, Βασαλί, Χουέρτας) μπορεί να χτυπήσει 8άδα. Η Αργεντινή δεν ξέρω τι ομάδα θα κατεβάσει του χρόνου αλλά το μέλλον της μοιάζει δυσοίωνο.

Τελικά ο Καναδάς έχασε ένα ακόμη κλειστό ματς. Το Μεξικό είναι η ευχάριστη έκπληξη του τουρνουά! Του χρόνου με Χόρφορντ ο Δομίνικος θα είναι άλλη ομάδα και θα πρέπει να προσεχθεί. Ο Φέλντειν παίζει σαν νατουραλιζέ,άρα δεν μπορεί να ενισχυθεί με τον Βιλανουέβα. Ο οποίος θεωρείται νατουραλιζέ.

Όσο για την Αργεντινή,νομίζω ότι είναι σαν τον ετομοθάνατο με τα σωληνάκια. Πιστέυω το μουντομπάσκετ θα είναι η τελευταία τους διοργάνωση, αν και δε πιστέυω ότι θα κατέβουν πάλι όλοι. Δεν παράγουν παίκτες πια και το μόνο που τους μένει είναι η αύρα της μεγάλης ομάδας.

O Χόρφορντ πάντως κανονικά κατεβαίνει στις μεγάλες διογρανώσεις κι έχει και πολύ καλές σχέσεις με τον πρόεδρο της ομοσπονδίας, οπότε θα τον δούμε κανονικότατα. Νομίζω ότι θα πέσει πολύ ΝΒΑ στο Μούντο.

Κι όμως καρφώνει!

Και απο ότι βλέπω το πάνε ακριβώς έτσι με την πρόκριση τους στον τελικό...

Στον τελικό του παναμερικάνικού τουρνουά λοιπόν οι Μεξικάνοι, πανάξια, και οι Πουερτορικάνοι.

Οι Μεξικανοί θα έχουν για πρώτη φορά στην ιστορία τους μετάλλιο κρεμασμένο στο στήθος ενω οι μπορίκουας θα προσπαθήσουν να ανέβουν στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου έπειτα από 18 χρόνια!

Επειδή είδα εχθές τον ημιτελικό Αργεντινή-Μεξικό διαπίστωσα ακόμη μια φορά πως το Μεξικό μ'αρέσει να το βλέπω. Παίζει μπάσκετ ελκυστικό, τηρουμένο των αναλογιών πάντα.

Του χρόνου μην τους ξεγράφει κανείς λόγω ονόματος καθώς θα κάνουν ζημιές σε όποιον δεν τους υπολογίσει!

Το Μεξικό τελικά τα πήρε όλα και έφυγε...
Μπήκε στη διοργάνωση από το παράθυρο μετά τον αποκλεισμό του Παναμά, κατάφερε να προκριθεί στο Παγκόσμιο μετά από 30 χρόνια και κατέκτησε τελικά και το χρυσό μετάλλιο για πρώτη φορά στην ιστορία του. Σε ένα δραματικό τελικό επικράτησε του Πουέρτο Ρίκο με 91-89. Τεράστιο ματς από το Γκουστάβο Αγιόν, με 20 πόντους και 16 ριμπάουντ, που ψηφίστηκε και ως MVP της διοργάνωσης. Το χάλκινο μετάλλιο στην Αργεντινή και 4η τελικά η Δομινικανή Δημοκρατία. Αυτές οι 4 χώρες πήραν και την πρόκριση για το Παγκόσμιο του 2014.

Τελικά ο weekendman βγήκε αληθινός, το έκαναν όπως η ποδοσφαιρική Δανία οι Μεξικανοί...

Επ' ευκαιρία της έναρξης του Αργεντίνικου πρωταθλήματος, ένα βιντεάκι για τους φαν του είδους από την τελευταία νίκη της Πενιαρόλ, με τους Καμπάτσο - Λέο Γκουτιέρεζ - Λέιβα (ΠΟΣΟ CULT) σε μεγάλα κέφια απέναντι στην Obras του πουλέν του SG3ptshooter, Fede van Lacke




*Επίσης σημειώνεται η επιστροφή στην ενεργό δράση του Walter Herrmann με τα χρώματα της Atenas, ο οποίος με 20 πόντους μέσο όρο στα 4 πρώτα ματς, μάλλον προβλέπεται να επιστρέφει και στην εθνική στην τρυφερή ηλικία των 35..

Δεν ξερω ποσοι το ειδαν-κατ αρχας δεν ηξερα και ακομα δεν ξερω το τοπικ που ''κολλαει''- αλλα ο τυπος πραγματικα ειναι ΘΕΟΣ!!!! ΕΠΙΚΟ!!!RESPECT!!!


http://www.gazzetta.gr/basketball/article/...-basketball-vid

Δύο ειδησούλες σχετικά με το επερχόμενο παγκόσμιο κύπελλο στην Ισπανία.

Η πρώτη αφορά την Κίνα και τον Γιαννάκη που κατά τα φαινόμενα παραμένει στην τρεχνική ηγεσία

πηγή: http://www.basketnet.gr/main/2/europe/arti...σινεχ.html
http://www.onsports.gr/basket/Kosmos/item/...eis-o-Giannakis
Η δεύτερη τον Αλ Χόρφορντ και την πρόθεση του να αγωνιστεί το καλοκαίρι στην Ισπανία:

πηγή: http://www.gazzetta.gr/basketball/article/...-nbaer-horfornt

O McCollum έχει 42,4 πόντους μέσο όρο στην Κίνα, σε 7 παιχνίδια πλέον.

μπορει να μου πει καποιος αν στο κολεγιακο πρωταθλημα της αμερικης επιτρεπουν την αμυνα ζωνης???

Eπιτρέπεται.

Ακολουθεί (ελαφρά) καμμένο ποστ, μετά από καιρό

Στο πρωτάθλημα της Αυστραλίας είναι γνωστή η στήριξη όλων μας στους New Zealand Breakers. Φέτος σκοπός είναι το 5ο πρωτάθλημα τα τελευταία 6 χρόνια, και βρισκόμαστε σε καλό δρόμο με ρεκόρ 10-5 μέχρι στιγμής, παρά τους κάποιους τραυματισμούς και μπερδέματα αρχικά στο ρόστερ. MVP της λίγκας ως τώρα ο καταπληκτικός Corey Webster που αρκετά συχνά δείχνει να μπαίνει (και μην θεωρηθεί ιεροσυλία) σε Curry-mode (22.5 πόντοι με αρκετές 30+άρες, guess what: κλασική αστάθεια).
Μεγάλο συναισθηματικό πλήγμα η παρουσία του Kirk Penney σε αυστραλιανή ομάδα, με την οποία πιθανόν να είμαστε και αντίπαλοι στα πλέι-οφ.
Ατραξιόν της λίγκας η παρουσία του Αλ Χάρινγκτον (!), πάντως υπάρχουν και κάποιοι λιγότερο γνωστοί Αμερικανοί που ίσως να μπορούσαν να ενδιαφέρουν αρκετές ευρωπαϊκές ομάδες, το πρωτάθλημα είναι μεν μέτριο ποιοτικά αλλά σκληρό, καμία σχέση με το τσίρκο της Κίνας.

Στην Κίνα λοιπόν, κάποια νούμερα μιλάνε από μόνα τους:
-Jordan Crawford 42.7 πόντοι (!), με την ομάδα του βέβαια να βρίσκεται στην τελευταία θέση
-Marshon Brooks, Beasley, Wafer, Bobby Brown, Dominique Jones και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις όλοι πάνω από 30 πόντους μ.ο.
-Haddadi, Oden(!), Batista, Bernard James όλοι πάνω από 13 ριμπάουντ και 1.5 μπλοκ
Η ομάδα πάντως που ξεχωρίζει είναι η Xinjiang Flying Tigers (ευφυέστατο) με τους ξένους της (Goudelock, Blatche) σε σχετική "συντήρηση", όπου όμως ξεχωρίζει το νέο μεγάλο πρότζεκτ του κινέζικου μπάσκετ, ο 19χρονος Qi Zhou (ύψος 2.18) με 18π(68% fg) - 10ρ - 4τ μέσους όρους και ο οποίος αναμενόμενα δίνεται στον πρώτο γύρο του επόμενου ντραφτ.

Με αγωνία επίσης περιμένουμε την έναρξη του πρωταθλήματος του Λιβάνου, όπου στηρίζουμε την Αλ Ριάντ του Λευτέρη Σούμποτιτς και του Τζερεμάια Μάσεϊ στο δρόμο για το three-peat.

Στην αμερικανική ήπειρο τέλος, την Liga Sudamericana κατέκτησε η βραζιλιάνικη Brazilia επικρατώντας στον τελικό της αργεντίνικης San Martin Corrientes, ενώ στα εγχώρια πρωταθλήματα ξεχωρίζει ο Walter Herrmann στην San Lorenzo (2oς σκόρερ του αργεντίνικου πρωταθλήματος) και έτοιμος για μία ακόμη επιστροφή στην εθνική ομάδα εν όψει Ρίο (δυστυχώς ο Leo Gutierrez δεν δείχνει να βρίσκεται πλέον σε αντίστοιχα καλή κατάσταση, σουτάρει πλέον λιγότερα από 7 τρίποντα ανά ματς επομένως καταλαβαίνει κανείς πόσο άσχημα είναι τα πράγματα)

Οι Breakers τελικά δεν τα κατάφεραν, ηττήθηκαν στους τελικούς που ολοκληρώθηκαν την Κυριακή από τους Perth Wildcats με 2-1 νίκες. Δίκαιη η επικράτηση του Perth, με τον βετεράνο PG Damian Martin να κερδίζει τον τίτλο του MVP και να θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για μία θέση στην Ολυμπιακή ομάδα της Αυστραλίας.

Οι Breakers ατύχησαν να έχουν τον Cedric Jackson σε κακή κατάσταση στους τελικούς, (σκοράρε μηδέν πόντους στο 3ο ματς της σειράς) και έχασαν εύκολα τα ματς στην έδρα των Wildcats.

Το πρωτάθλημα είχε μεγάλο ενδιαφέρον φέτος, με τα γήπεδα να είναι ως επί το πλείστον γεμάτα και όλα τα ματς της σεζόν να μεταδίδονται ζωντανά από συνδρομητικό κανάλι. Η παρουσία αρκετών Αυστραλών στο ΝΒΑ και κυρίως η κόντρα Bogut-Dellavedova στους περσινούς τελικούς έχει τονώσει σημαντικά το ενδιαφέρον για το μπάσκετ εδώ κάτω.

Παρά την παρουσία κάποιων βετεράνων του ΝΒΑ (Childress, Warrick, Harrington), καλύτερος Αμερικάνος της λίγκας ήταν ο "Ουκρανός" Jerome Randle. Επίσης, πολύ καλή παρουσία είχαν και ορισμένοι undrafted και φρέσκοι επαγγελματίες Αμερικανοί, όπως οι Markel Starks, Jordair Jett, Casey Prather και Stephen Holt.

Highlights από τον τελευταίο τελικό των playoffs...

το φιλιπινεζικο πρωταθλημα εχει πολλυ καλη φαση και παιζουν και κατι πολυ καλη ξενοι ΛΑΥΡΑΚΙΑ !

Update κυρίως για Breakers: Η μεγάλη επιστροφή που περιμέναμε όλοι έγινε, καθώς ο 36χρονος Kirk Penney επέστρεψε σπίτι του, υπογράφοντας μάλιστα 3ετές(!!) συμβόλαιο. Στην ομάδα παραμένουν οι γνωστοί Webster, Abercrombie, Vukona, Pledger ενώ υπέγραψαν επαγγελματικό συμβόλαιο και οι νέοι Ili, Delany. Ενώ αλλαγή θα έχουμε στον πάγκο, με τον πρώην διεθνή Paul Henare να αναλαμβάνει τα ηνία, με GM τον επίσης πρώην διεθνή Dillon Boucher. Κοινώς η ομάδα θα είναι ίσως περισσότερο από κάθε άλλη φορά παρόμοια και με την Εθνική της χώρας. Από του χρόνου βέβαια θα επιτρέπεται στη λίγκα και 3ος ξένος, κάτι που ίσως ευνοεί περισσότερο της Αυστραλιανές ομάδες, οι οποίες τα τελευταία χρόνια φαίνεται να κάνουν καλύτερες (και ακριβότερες?) επιλογές εκεί.

Επίσης, στον Λίβανο ο Λευτέρης Σούμποτιτς βαδίζει ολοταχώς στον 3ο σερί τίτλο του, τερματίζοντας πρώτος στην κανονική περίοδο με την Al Riyadi.

Τέλος, στην Αργεντινή φαίνεται δυστυχώς πως ότι και να κατάφερε τα τελευταία 15 χρόνια η γνωστή τρελοπαρέα, στις καρδιές και το ένστικτο όλων συνεχίζει να είναι πρώτο το ποδόσφαιρο: https://www.youtube.com/watch?v=t7pCeWIVrPg

Ας κάνουμε μία στάση στην Αυστραλία για να δούμε τα νέα του τοπικού πρωταθλήματος.

Κατ' αρχάς, οι φίλοι μας οι New Zealand Breakers ξεκίνησαν άσχημα, όμως με ένα 3-0 ανεβήκαμε στο 4-3 και κοιτάζουμε πιο αισιόδοξα το μέλλον. Υπενθυμίζουμε φυσικά την επιστροφή του Kirk Penney, καθώς και το ότι για πρώτη φορά πλην των 2 imports (Ben Woodside, Akil Mitchell) δεν υπάρχει κανένας Αυστραλός αλλά μόνο τιμημένοι Νεοζηλανδοί (Penney, Vukona, Webster, Abercrombie, Loe, Pledger κλπ) και στον πάγκο ο Paul Henare.

Στην κορυφή με 6-2 βρίσκονται οι Sydney Kings με δίδυμο ξένων τους Whittington και Josh Powell(!), αλλά με ένα πλήθος Αυστραλών ή Αυστραλοποιημένων με πλούσια ευρωπαική εμπειρία (Newley, Lisch, Maric) αλλά και τον σπουδαίο κοντό σκόρερ Cadee, ενώ προπονητής είναι ο πολύ γνώριμος Andrew Gaze.

Οι περσινοί πρωταθλητές Perth Wildcats είναι στο 5-2, με ένα ρόστερ που για τους μη γνώστες του πρωταθλήματος δεν εντυπωσιάζει, πρόκειται όμως ουσιαστικά για την ίδια περσινή ομάδα που κατέκτησε τον τίτλο.

Υπάρχουν επίσης οι Brisbane Bullets με τον Cameron Bairstow μετά την αποτυχημένη του προσπάθεια στο ΝΒΑ, οι Cairns Taipans με τον Nate Jawai, oi Adelaide 36ers με τον Jerome Randle, οι Melbourne United με τον David Andersen και οι Illawara Hawks με τον James Ogilvy..

Και μετά την Αυστραλία ας πέρασουμε στην Κίνα, βλέποντας κυρίως βέβαια τα δίδυμα ξένων των ομάδων (κατά βαθμολογική σειρά μετά από 6 ματς):

Shanghai - Jimmer Fredette και Guerschon Yabusele, με τον Τζίμερ να έχει 40.2 πόντους μέσο όρο
Xinjiang - Darius Adams και Andray Blatche
Liaoning - Lester Hudson και Shavlik Randolph (και πρώην μεταγραφικός στόχος ΠΑΟ Dejun Han με 19π-16ρ μέσο όρο)
Guangsha - Courtney Forston και Elijah Holman
Beijing - Stephon Marbury (ακόμα!) και Randolph Morris
Sichuan - Mike Harris και Hamed Haddadi
Qingdao - Dominique Jones και Jerrelle Benimon
Shanxi - Jamaal Franklin (με απίθανο triple double προχτές με 60+ πόντους) και Samuel Dalembert
Tianjin - Pooh Jeter και Jeremy Tyler
Shenzhen - Jeremy Pargo και Maciej Lampe
Shandong - Norris Cole και Jason Thompson
Guangdong - Donald Sloan και Carlos Boozer (και Yi βεβαίως)
Fujian - Dwight Buycks και JJ Hickson
Jilin - Jabari Brown και Malcolm Thomas
North Beijing - Errick McCollum και Esteban Batista
Zhejiang - Willie Warren και Cody Lalanne
Jiangsu D. - Marshon Brooks και Samardo Samuels
Jiangsu T. - Jared Cunninghsm και Dejuan Blair
Guangzhou - Ryan Boatright και Alex Kirk
Bayi - κανένας

Ας πάμε λοιπόν ένα ταξιδάκι στη Λατινική Αμερική, και να ασχοληθούμε την Liga Americas. Υποτίθεται είναι η αντίστοιχη "Ευρωλίγκα" της ηπείρου, μόνο που δεν γνωρίζω το πραγματικό της στάτους, πόσο δηλαδή όντως ενδιαφέρει τις ομάδες που συμμετέχουν. Συν ότι φέτος δεν συμμετέχουν ομάδες από τη Βραζιλία, λόγω τιμωρίας της ομοσπονδίας της χώρας.

Βρισκόμαστε λοιπόν στην φάση των 8 και οι ομάδες που έχουν προκριθεί είναι:

1ος όμιλος:
- Fuerza Regia (Μεξικό): Από τα φαβορί της διοργάνωσης, καθώς προηγείται (και με μεγάλη διαφορά) και στην εγχώρια λίγκα. Πρώτος της σκόρερ ο Andy Panko (στα 39 του πλέον), στο 5 ο Akindele, ο Πορτορικανός Carlos Rivera στο 1, ενώ την πεντάδα συμπληρώνουν δυο βασικοί παίχτες της εθνικής της χώρας, ο Anderson-Toscano και ο θεούλης Hector Hernandez. Ενώ και στην τεχνική ηγεσία βρίσκεται ένα πολύ γνωστό όνομα, ο Paco Olmos.
- Guaros de Lara (Βενεζουέλα): Η βάση της εθνικής ομάδας της χώρας και η έκπληξη της περσινής διοργάνωσης όπου κατέκτησε τον τίτλο. Φέτος πάντως δεν δείχνει τόσο δυνατό το ρόστερ, ένα μείγμα Αμερικανών που δεν είναι γνωστοί στην Ευρώπη και κάποιων από τους λιγότερο γνωστούς ντόπιους, πλην του Echenique που ξεχωρίζει.
- La Union (Αργεντινή): Μέτρια πράγματα, δεν τα πάει καθόλου καλά στο πρωτάθλημα της χώρας. Το ρόστερ αποτελείται από κάποιους εγχώριους παίχτες χωρίς εμπειρία με την εθνική ομάδα, ενώ μόνος ξένος είναι ο γνωστός μας Torin Francis, που τα τελευταία χρόνια έχει βρει λιμάνι στη Νότια Αμερική.
- Soles (Μεξικό): Χαμηλότερης δυναμικότητας από την άλλη ομάδα της χώρας. Σταρ της είναι ο Justin Keenan με 25 πόντους μέσο όρο, δεύτερος ξένος ο γνωστός μας Νιγηριανός Chamberlain Oguchi, ενώ οι ντόπιοι παίχτες της δεν είναι ιδιαιτέρως γνωστοί έστω από την εθνική.

2ος όμιλος:
- San Lorenzo (Αργεντινή): Από τα φαβορί, πάει πολύ καλά και εντός συνόρων. Στον πάγκο ο Julio Lamas, πολύ καλός για τα εκεί δεδομένα εγχώριος κορμός με 3 παίχτες 12αδάτους εθνικής (εκ περιτροπής έστω) τα τελευταία χρόνια (Mata, Safar, Deck), και τον Αμερικανό Meyinsse στο "5".
Weber Bahia (Αργεντινή): Ενδιαφέρουσα περίπτωση ομάδας. Στην τεχνική ηγεσία είναι ο Sebastian Ginobili (της γνωστής οικογενείας), βοηθός του ο Montecchia, ενώ το ρόστερ εκτός από κάποιους "υποχρεωτικούς" γυρολόγους Αμερικανούς αποτελείται αποκλειστικά από μεγάλα ταλέντα της χώρας, όπως ο Juan Carlos Vaulet (νο 39 του ντραφτ πρόπερσι). Α, και τον Jasen.
Ponce Leones (Πουέρτο Ρίκο): Άλλο ένα από τα φαβορί της διοργάνωσης, απόλυτα λογικό όταν έχεις τον Arroyo στο ρόστερ σου. Και άλλα μέλη της παλιοπαρέας, όπως οι Vassallo και Filiberto Rivera. Και βεβαίως βεβαίως τον Hakim (the dream) Warrick στο "5".
Hebraica (Ουρουγουάη): Από μια χώρα φυσικά χωρίς τη δυναμικότητα των προηγουμένων στο μπάσκετ. Η ομάδα έχει πάντως αρκετά από τα στελέχη της εθνικής της χώρας, ενώ πρώτος σκόρερ της είναι ο 40χρονος Παναμέζος Michael Hicks...

Σε συνέχεια του προηγούμενου ποστ, από τον 1ο όμιλο προκρίθηκαν στο final4 οι Fuerza Regia και Guaros, ενώ ο δεύτερος θα γίνει σε μερικές μέρες (περίεργο σύστημα διεξαγωγής).

Και μεταφερόμαστε στην Αυστραλία, όπου σήμερα είχαμε τον 1ο τελικό, με τους Perth Wildcats να επικρατούν με 89-77 των Illawara Hawks και να βρίσκονται πολύ κοντά στον τίτλο. Στο ρόστερ τους φυσικά δεσπόζει ο Bryce Cotton, το τρίο των ξένων συμπληρώνουν οι Prather και McKay, ενώ υπάρχουν και αρκετοί πολύ έμπειροι Αυστραλοί, όπως οι Martin, Redhage κλπ. Οι Hawks αντίθετα έχουν πιο άγνωστο ρόστερ και είναι μεγάλη επιτυχία τους απλώς η πρόκριση στους τελικούς. Όσο για τους αγαπητούς Breakers, η σεζόν είχε αλλαγές ξένων, τραυματισμούς, καθώς και την περίεργη υπόθεση Webster, οπότε με μόνη σταθερή αξία τον 36χρονο Penney η 5η θέση και ο αποκλεισμός από τα πλέι-οφ ήταν δυστυχώς φυσιολογική κατάληξη...

Πολύ εύκολα τελικά πρωταθλητές Αυστραλίας οι Perth Wildcats με sweep, με τον Bryce Cotton να σημειώνει 45 πόντους στον τελευταίο τελικό.

Στην Αμερική, τα ζευγάρια του final4 (17-18 Μαρτίου) είναι:
Fuerza Regia (MEX) - Weber Bahia Blanca (ARG)
Ponce Leones (PUR) - Guaros de Lara (VEN)
Για στιγμιότυπα από τα ως τώρα ματς, όποιος ενδιαφέρεται εδώ: https://www.youtube.com/channel/UCR0QElIVL0...j3iTxBkg/videos


Και πάμε και στην Κίνα, όπου τα ζευγάρια των ημιτελικών είναι:

Xinjiang Flying Tigers - Liaoning Flying Leopards: Οι Tigers είναι οι 1οι της κανονικής περιόδου, με δίδυμο ξένων τους Darius Adams και Andray Blatche, ενώ επίσης έχουν στο ρόστερ τους το νέο μεγάλο ταλέντο του κινεζικού μπάσκετ, τον Zhou Qi που επιλέχθηκε και στο draft πέρυσι. Οι Leopards έχουν ως δίδυμο ξένων τους Lester Hudson και Shavlik Randolph, παλαίουρες πλέον του εκεί πρωταθλήματος, ενώ από τους εγχώριους ξεχωρίζουν οι δύο "στόχοι" του Παναθηναικού πριν κάποια χρόνια Ailun Guo και Dejun Han (που βέβαια είναι κανονικοί παίχτες και όχι Shang Ping).

Guangdong Southern Tigers - Shenzhen Leopards: Κι άλλο ζευγάρι Tigers με Leopards Και εδώ το φαβορί είναι οι Tigers, με ξένους τους Donald Sloan και Carlos Boozer, αλλά που την διαφορά την κάνει η παρουσία του καλύτερου Κινέζου παίχτη, Jianlian Yi. Οι Leopards αντίθετα χρειάστηκαν μπρέικ για να φτάσουν στα ημιτελικά, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουν και αυτοί ένα πολύ αξιόλογο δίδυμο ξένων με τους Jeremy Pargo και Maciej Lampe.

Περιληπτικά (για περισσότερες λεπτομέρεις δείτε τα παραπάνω ποστ):

- Πρωταθλητές Αμερικής οι Guaros
- Πρωταθλητές Κίνας οι Xinjiang Flying Tigers


Αυτό όμως που με έκανε να θυμηθώ αυτό το τόπικ είναι η εξής είδηση:

"Ο Σταύρος Τουτζιαράκης θα συνεχίσει την καριέρα του στο Κατάρ για χάρη της Αλ-Σαντ του Μάνου Μανουσέλη"

το οποίο γενικά γίνεται ακόμα πιο αστείο όταν μάθει κανείς ότι η ομάδα εκεί είναι 8η(!!) μεταξύ 10 ομάδων στο πρωτάθλημα, με ρεκόρ 5-13...


* Κάποια στιγμή πάντως πρέπει να γίνει ένα αφιέρωμα (SG ακούς; ) σε πρώην ΝΒΑερς ή πρώην παίχτες αιωνίων που τώρα είναι χαμένοι στα βάθη της Ασίας, υπάρχει πολύ πράμα

Να αναφέρουμε και μία διοργάνωση με κάποιο ελληνικό ενδιαφέρον που διεξάγεται αυτές τις μέρες στην Κίνα και είναι το "Asian Champions Cup". Πρόκειται ουσιαστικά για το Κύπελλο Πρωταθλητριών της Ασίας, το οποίο όμως αντί να γίνεται κατά τη διάρκεια της χρονιάς γίνεται μαζεμένο σε ένα 10ήμερο τουρνουά σε ουδέτερο έδαφος.
Συμμετείχαν 10 ομάδες και πλέον βρισκόμαστε στην 4άδα, με τα ζευγάρια των ημιτελικών που θα γίνουν αύριο να είναι:

Xinjiang Flying Tigers (Κίνα) - Astana (Καζακστάν)
Petrochimi (Ιράν) - Al Riyadi (Λίβανος)

Η κινέζικη ομάδα θεωρητικά λογίζεται ως φαβορί, έχοντας στο ρόστερ της ως δίδυμο ξένων τους Darius Adams και Andray Blatche, με τον 2ο πάντως να έχει αγωνιστεί μόλις σε 1 ματς του τουρνουά ως τώρα (για 10 λεπτά), πιθανόν να έχει κάποιο πρόβλημα.
Οι Καζάκοι έχουν στον πάγκο τους τον Κώστα Φλεβαράκη, δεν αγωνίζεται όμως ο Κασελάκης καθώς επιτρέπονται μόνο 2 ξένοι στο ρόστερ και προτιμήθηκαν οι Αμερικανοί Clemmons και Justin Carter.
H Αλ Ριάντι είναι η ομάδα που βρισκόταν επί 5 χρόνια ο Λευτέρης Σούμποτιτς πριν επιστρέψει στην Ευρώπη, και πλέον έχει βοηθό προπονητή τον Βαγγέλη Ζιάγκο. Ξένοι της είναι οι Douby και Daniels, πολύ γνωστές (σχεδόν ιστορικές) μορφές των ασιατικών πρωταθλημάτων.
Τέλος, οι Ιρανοί έχουν αρκετούς παίχτες από την Εθνική τους που πήρε το ασημένιο μετάλλιο στο πρόσφατο Πανασιατικό και ως ξένους έχει τον Willie Warren και τον... Mirza Begic!!

Τα ματς, ζωντανά και μη, μπορεί να τα βρει κάποιος στο κανάλι της FIBA στο youtube.

Λίγες μέρες πριν την έναρξη του κινεζικού πρωταθλήματος (με τον Γιάννη Μπουρούση πλέον) και να δούμε κυρίως τα ζευγάρια των ξένων των ομάδων. Επίσης να αποσαφηνιστούν κάποιοι κανονισμοί που δεν μου ήταν τόσο ξεκάθαροι ως τώρα...
- Οι 2 ξένοι κάθε ομάδας μπορούν να παίξουν συνολικά μόνο σε 6 περιόδους (από τις 2x4=8) ενός ματς(!), ενώ στην 4η περίοδο μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο ένας εξ αυτών!
- Οι τελευταίες 4 ομάδες της περσινής κατάταξης (και μόνο αυτές) μπορούν να έχουν και έναν 3ο ξένο, εάν αυτός είναι από άλλη ασιατική χώρα(!)

Οι ξένοι λοιπόν των ομάδων, και κάποια άλλα στοιχεία όπου χρειάζεται, είναι:

Beijing Ducks: Aaron Jackson, Justin Hamilton. Προπονητής ο Γιάννης Χριστόπουλος και βοηθός ο Χάρης Μαρκόπουλος.
Beikong Fly Dragons: Stephon Marbury (στα 40 του, έφυγε από τους Ducks. Φέτος θα είναι η τελευταία του χρονιά και κατά δήλωσή του, θα παίξει στην Κίνα μέχρι την άνοιξη και μετά έχει σκοπό να κλείσει την καριέρα του κάπου στα playoffs του ΝΒΑ), Shavlik Randolph και 3ος ξένος ο Ιορδανός Zaid Abbas. Προπονητής ο γνωστός μας Ντράγκαν Ράτσα.
Fujian Sturgeons: Russ Smith (που το καλοκαίρι στην 2η κατηγορία της Κίνας είχε κάπου 60 πόντους μέσο όρο) και Christian Wood.
Guangdong Southern Tigers: Edwin Jackson και Andrew Nicholson. Η ομάδα με το καλύτερο εγχώριο δυναμικό (πχ ο Yi), και στον πάγκο ο Γιόνας Καζλάουσκας.
Guangsha Lions: Courtney Fortson και Γιάννης Μπουρούσης. Χωρίς κάποιον διεθνή παίχτη και με Κινέζο προπονητή, δεν τον βλέπω καλά τον Γιάννη.
Guangzhou Long-Lions: Kyle Fogg, Tyler Hansbourgh και ο Παλαιστίνιος Sani Sakakini.
Jiangsu Dragons: MarShon Brooks, Miro Raduljca. Προπονητής ο μπαμπάς Μπετσίροβιτς.
Jilin Northeast Tigers: Von Wafer, Carl Landry.
Liaoning Flying Leopards: Lester Hudson, Brandon Bass.
Nanjing Monkey Kings(!): Dominique Jones, JJ Hickson και ο Ιρανός Bahrami.
Qingdao Eagles: Jonathan Gibson, Terrence Jones (μεγάλη προσωπική μου καψούρα αν και από το Kentucky, που δεν δικαίωσε εν τέλει τις προσδοκίες στο ΝΒΑ)
Shandong Golden Stars: Ty Lawson, Donatas Motiejunas. Προπονητής ο Αλεξάντερ Κέσαρ, παλιός βοηθός του Ντούντα σε Σερβία και Ολυμπιακό.
Shanghai Sharks: Josh Akognon, Nick Minnerath. Πρόεδρος της ομάδας ο Γιάο Μινγκ.
Shanxi Brave Dragons: Brandon Jennings, Luis Scola.
Shenzhen Leopards: Keith Langford, Maciej Lampe.
Sichuan Blue Whales: Jamaal Franklin (πέρυσι είχε πετύχει στο ίδιο ματς 60 πόντους + triple-double), Hamed Haddadi.
Tianjing Gold Lions: Pooh Jeter, Elijah Holman. Προπονητής ο Ράικο Τόρομαν, του Παγκρατίου πριν 20-25 χρόνια.
Xinjiang Flying Tigers: Darius Adams, Andray Blatche. Οι περσινοί πρωταθλητές.
Zhejiang Golden Bulls: Sonny Weems, Jarnell Stokes.
Bayi Rockets: Χωρίς κανέναν ξένο, από επιλογή(?).


Πρόσωπική πρόβλεψη, ο Μπουρούσης το αργότερο 11 Φεβρουαρίου που τελείωνει η regular season θα είναι διαθέσιμος για Ευρώπη/Ελλάδα μεριά.

Extra fun fact: Μεταξύ 22 Οκτωβρίου και 11 Φεβρουαρίου (σε διάστημα δηλαδή 110 περίπου ημερών), η κάθε ομάδα θα παίξει 38 ματς κανονικής περιόδου, έχοντας μάλιστα και διάλειμμα τις 2 τελευταίες βδομάδες του Νοέμβρη για τα παράθυρα..