Ειπα να ανοιξω ενα τοπικ με θεμα,αν μπορει να υπαρξει ενα ευοιωνο μελλον για τις υποδομες μπασκετ των ομαδων,ανεξαρτητα του επιπεδου στο οποιο μπορει να βρισκονται,εννοωντας Εθνικες κατηγοριες η' τοπικα πρωταθληματα,με τον ''συμβατικο'' τροπο με τον οποιο λειτουργουν εως τωρα.

Ο Κ.Μισσας,σε ενα προσφατο σεμιναριο,ειχε αναφερει:''Αν κανουμε μια ερευνα στα πρωταθληματα ανδρων κ γυναικων κ καταγραψουμε τον αριθμο των Ελληνων αθλητων κ αθλητριων,τις ηλικιες τους κ τον χρονο συμμετοχης τους,θα καταληξουμε στο συμπερασμα,οτι χρειζομαστε αμεσα ανανεωση του εμψυχου υλικου.
Ειναι γεγονος,οτι υπαρχουν προβληματα υλικοτεχνικης υποδομης,ελευθερου χρονου των παιδιων,αλλα κ ελλειψη τεχνογνωσιας,στην δημιουργια προγραμματων υποδομης''.

Εθεσε κ καποια ερωτηματα οπως:
1)Ποσο πραγματικα θελουμε να δουλεψουμε στην υποδομη?Διοτι αυτο σημαινει,ποσο υπομονη εχουμε να οργανωσουμε ενα προγραμμα κ να περιμενουμε τα αποτελεσματα του.
2)Ξερουμε να στησουμε ενα προγραμμα?Δηλαδη ποιοι ειναι οι στοχοι?
3)Οι προπονητες,εχουν τις γνωσεις να εκτελεσουν το προγραμμα,βασει των στοχων που πρεπει να βαλουν οι διοικησεις των ομαδων?''

Παρακατω αναφερει μια σειρα απο προτασεις:''Να επιλεξουμε προπονητες,με 3ετη τουλαχιστον διαρκεια.Να μην στοχευουμε στο αμεσο αποτελεσμα,αλλα στην παραγωγη κ στην προετοιμασια των αθλητων,χωρις αυτο να σημαινει,οτι δεν θα κυνηγησουμε ενα πρωταθλημα,αν συμβει κ εχουμε ενα καλο υλικο.Δεν παρεμβαινουμε στο εργο των προπονητων κ ιδιαιτερα οι γονεις κ παραγοντες.''
Ενω προς το τελος,παραθετει-προτεινει ενα μοντελο,για το πως θα επρεπε να στηνονται οι υποδομες.

Η προσωπικη μου αποψη ειναι η εξης:
Θα συμφωνησω με τις επισημανσεις,τα ερωτηματα κ τις προτασεις του κ.Μισσα.Ομως ολα αυτα,βρισκονται στην σφαιρα του εφικτου,στην ''Ελληνικη πραγματικοτητα'',μιας κ για αυτην αναφερομαστε?Η γνωμη μου ειναι πως οχι...
Θεωρω,οτι ο τροπος που οι ομαδες αντιλαμβανονται τις υποδομες,δεν συμπιπτει με την λογικη ''παραγωγικης διαδικασιας'',παρα μονο με μια ''εισπρακτικου χαρακτηρα'' λογικη,για να μπαλωθουν ''τρυπες'' του ετησιου προυπολογισμου. Οι προπονητες που προσλαμβανονται σ'αυτες τις ηλικιες,απ τις ομαδες,τις περισσοτερες φορες δεν πληρουν τις ''προδιαγραφες'' που τιθενται παραπανω,ενω πολλες φορες,δεν εχουν ουτε την απαιτουμενη αδεια ασκησεως επαγγελματος.Προκειται για ''προχειρες'' λυσεις,φθηνες λυσεις,που πολλες φορες ικανοποιουνται οδοιπορικα παικτων της ανδρικης ομαδας,η' γινονται καποιες ''εξυπηρετησεις'' του τυπου,να ''βολεψουμε το δικο μας παιδι''..

Επισης στις ομαδες τουλαχιστον των τοπικων πρωταθληματων,οι διοικησεις δεν μπορουν να δεσμευθουν τις περισσοτερες φορες,για 3ετη παραμονη του ιδιου προπονητη,ετσι ωστε να υπαρξει μια ''συνεχεια'' στο εργο,αφου πολλα καταστατικα σωματειων,προβλεπουν εκλογες καθε 2 χρονια.. Το να εκπονηθει ενας προγραμματισμος,που θα εφαρμοστει κ θα υπαρχουν απαιτησεις για προσδοκωμενα αποτελεσματα,προυποθετει προπονητες ''γνωστες του αντικειμενου'',εβδομαδιαια συχνοτητα προπονησεων,τουλαχιστον 3-4 φορες ανα τμημα,και σιγουρα καλυτερες απολαβες για τους προπονητες κ οχι ''150 ευρω,το μηνα,για καθε τμημα''...οποτε το θεωρω λιγακι ανεφικτο..

Επισης,μιας κ εγινε αναφορα,για γονεις κ παραγοντες σωματειων..θα ελεγα,οτι πλεον στις μερες μας,ειναι πιο συνηθες,γονεις παιδιων,να δραστηριοποιουνται κ με τα ''κοινα'' της ομαδας που συμμετεχει το παιδι τους και να ''βαφτιζονται'' παραγοντες η' εφοροι,χωρις καμια γνωση,απλα ''να υπαρχει καποιος να τρεχει...''.Αυτην την ''ενασχοληση'' των γονιων,δεν θα την χαρακτηριζα ανιδιοτελη..και παρατηρουνται πολλες φορες φαινομενα,τετοιοι γονεις,να παρεμβαινουν στην δουλεια των προπονητων,να τους ασκουν πιεσεις,να κανουν κριτικη για την ''τακτικη που ακολουθηθηκε στο ματς'',κ να ''ανακατευουν'' το συμπαν,προκειμενου το ''παιδι τους,να παιξει..''.Υπαρχει σαφεστατη παρεμβαση στο εργο των προπονητων κ δημιουργουνται πληθωρες δυσλειτουργιων..Αν ο εκαστοτε προπονητης ειναι ''συνεργασιμος,στις οποιες υποδειξεις'',κραταει την δουλεια του,αλλα ακολουθουν προβληματα,δυσανασχετησεις αλλων κ πολυ πιθανο,κακη δουλεια κ κακο εργο.Αν δεν ειναι ''συνεργασιμος'',τοτε υπαρχουν αλλα..
Επισης τα χρηματα που διαθετουν οι ομαδες,ειναι παρα πολυ λιγα,για να προσελκυσουν καλους κ ικανους προπονητες,που θα κατσουν με σοβαροτητα,να δουλεψουν πολλες ωρες κ φορες μες την βδομαδα,που θα στησουν ενα προγραμμα,με συνεχεια,ομαλη μεθοδολογικη προσεγγιση,σαφη ''διδακτεα υλη'' κ.ο.κ.Ασε που τα χρηματα τους δεν ειναι εγγυημενα,μιας κ οι ομαδες,δεν τους κατοχυρωνουν τις συμφωνιες με συμβολαια,οπως οφειλουν...Οποτε παρατηρειται,μια χαρακτηριστικη προχειροτητα,ενα ''μπαλωμα'' της καταστασης,οπως επισης κ το γεγονος,οτι διδεται η ''ευκαιρια'' στον καθε γονιο,οι υποδομες των ομαδων που ασχολουνται τα παιδια τους,να αποτελεσει ''εφαλτηριο μπασκετικης ξερολιας κ δημοσιων σχεσεων..''.

Στο προβλημα των σημερινων παιδιων,με τις παμπολες σχολικες τους υποχρεωσεις,κ τον ελαχιστο τους χρονο,οι περισσοτερες ομαδες,με τον ''συμβατικο'' τροπο λειτουργιας των υποδομων τους,δεν μπορουν να παρασχουν λυσεις κ να ανταποκριθουν στο καιριο ζητημα ''Μπασκετικη παραγωγικη διαδικασια''...Περισσοτερο θυμιζουν ''μαζικο αθλητισμο..''..Για αυτο τα περισσοτερα πρωταθληματα,ειδικα στις μικροτερες κατηγοριες ειναι ''γηρασμενα''..

Σε ενα αλλο τοπικ,ειχα αναφερει,οτι οι ''Μπασκετικοι'',εχουν ''χασει επεισοδια''..εχοντας αναφερει σαν π.χ.την ποδοσφαιρικη ακαδημια του ΠΑΟ,με τους εσωκλειστους,που συνδυαζουν σχολειο κ προπονηση..Καλως η' κακως,αυτη ειναι η μονη λυση..Βεβαια,οι ομαδες,δεν μπορουν να εχουν την απαιτουμενη υποδομη σε εγκαταστασεις..για αυτο ξεφυτρωνουν πλεον σαν ''μανιταρια'',οι ιδιωτικες ακαδημιες μπασκετ,οπου υπαρχει συνεργασια με ιδιωτικα σχολεια,που παραχωρουν τις εγκαταστασεις τους.
Triple crown στο σαιντ Λωρενς,ακαδημιες ΠΑΟ στην Ελληνο-Γερμανικη,Εκπαιδευτηρια Μαντουλιδη,Πλατωνα,Δουκα,3 Αστερια,..κ.τ.λ.
Θεωρω,οτι καπως ετσι θα ειναι το μελλον η' πρεπει να ειναι,και πολλες ομαδες θα επιδιωξουν να μιμηθουν τους παραπανω κ να συνεργαστουν με σχολεια.. Οσον αφορα,τις μικροτερες ομαδες,των τοπικων κυριως,δεν ειμαι καθολου αισιοδοξος..Για να καταληξω λοιπον κ να πω,οτι πολλα πραγματα μπορουν να προταθουν,απο πολλους πραγματικους γνωστες του αθληματος,με βαθυτατη θεωρητικη καταρτιση,ομως το ''Σιδερο,κολλαει στην βραση''..

Ετσι ειναι η ''Ελληνικη πραγματικοτητα''..και ενω ακομα, ευτυχως,καποια παιδια αναδεικνυονται,σιγουρα ειναι πολυ λιγοτερα σε αριθμο,σε σχεση με το 1ο ''ξεσπασμα κ ανθιση'' του Ελληνικου μπασκετ''..

Θα θελα να δω τις τις αποψεις σας...

Βλεπω,δεν το εχετε τιμησει ακομα,το θεμα που ανοιξα..παντως θα το χαρακτηριζα αρκετα σοβαρο κ ισως εχουν αρχισει να αναδυονται κ οι πρωτες ανησυχιες..θα θελα να δω τις αποψεις σας..

Ούτως ή άλλως δεν έχω χρόνο για να ποστάρω κάποια ουσιώδη άποψη πάνω στο θέμα, απλώς το κάνω για να πω, πως το καλύτερo σε περιπτώσεις μεγάλων ποστ είναι να χωρίζονται σε παραγράφους, ώστε να είναι (πολύ) πιο ευανάγνωστα.

sorry... ,κεκτημενη ταχυτητα...ειλικρινα οταν το ξεκινουσα,δεν πιστευα οτι θα το ''τραβηξω'' τοσο... ,Ελπιζω διαβαζοντας το να μην.. ...Παντως το θεωρω ενδιαφερον ζητημα,μιας κ πολλοι πλεον βλεπουν το ιδιο πραγμα...''γηρασμενα πρωταθληματα'' και χαμηλο μπασκετικο επιπεδο,των σημερινων παιδιων..

Όταν βρω χρόνο θα το χωρίσω σε παραγράφους για να μπορέσω κι εγώ να το διαβάσω.
Ξεκίνησα χθες αλλά στην 3η γραμμή σταμάτησα .

Βεβαίως μας αφορά όλους, έχουμε άλλωστε αρκετά παιδιά στο φόρουμ που βρίσκονται σε αυτό το στάδιο.

Καταλαβαινω... ..Παντως,μπορει ο καθενας να τοποθετηθει,''παρακαμπτωντας'' το ''εναρκτηριο ποσταρισμα''... ..Ειμαι σιγουρος,οτι πολλοι,θα μπορουσαν να αναφερουν πολλα..

Αφού λοιπόν κατόρθωσα να το διαβάσω(πραγματικά φίλε bullet με το που το διάβασα ήμουν λίγο )θα πω ότι με έχεις καλύψει με αυτά που αναφέρεις.Πραγματικά όλα αυτά τα περί προγραμμάτων,προπονητών με τριετή διάρκεια,μη παρέμβαση των γονιών στο έργο του προπονητή είναι πολύ ωραία στα λόγια,αλλά δεν πρόκειται να συμβούν ποτέ στην Ελλάδα..Κι αυτό γιατί σε αυτήν την χώρα δεν πρόκειται να ξεκολλήσουμε από την σαπίλα που μας διέπει σε όλες τις βαθμίδες της κοινωνίας μας..
Περιληπτικά, έστω ότι ξεκιναει ένα πρόγραμμα που σίγουρα θα επιχορηφεί τις ομάδες με κάποιο Χ χρηματικό ποσό για να έχει έτσι ένα εφαλτήριο να ξεκινήσει.Ολοι θα τρέξουν να καρπωθούν την επιχορήγηση..Στη συνέχεια αντί να ψάξουν για ανθρώπους με γνώσεις ώστε να εφαρμόσουν το πρόγραμμα,θα ψάξουν να βρουν γνώστους τους με τους οποίους θα κάρπωθουν παρέα τα χρήματα..

Ακόμα κι αν πούμε ότι γίνονται αξιοκρατικά τα παραπάνω, η πιθανότητα να μείνει προπονητής σε τέτοιες ομάδες για 3 χρόνια είναι από ελάχιστη έως μηδαμινή...Κι αυτό γιατί ο Ελληνας αγαπάει το άμεσο αποτέλεσμα και όχι η μελλοντική παραγωγή.Συμβιβάζεται μόνο με την νίκη,τον τίτλο(πρωτάθλημα ή οτιδήποτε είναι αυτό) και τίποτα λιγότερο.Επίσης αυτό σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο μέσος πρόεδρας ''τα ξέρει όλα γύρω από το άθλημα'',βάζουν σε δύσκολη θέση τον προπονητή και επομένως και το πρόγραμμα.Επίσης τα άμεσα αποτελέσματα θα ήταν και ένα επιχείρημα που θα ήθελαν να παραθέτουν οι εκάστοτε πρόεδροι σε περίπτωση ελέγχου από αρμόδια όργανα..
Τώρα για τους γονείς και τις σχέσεις τους με τους προπονητές και τους παράγοντες,καθώς επίσης και το φαινόμενο του ''έφορου'' είναι γνωστά και δυστυχώς δύσκολα κόβονται...Κι αυτό γιατί το φαινόμενο εμφανίζεται παντού στην κοινωνία,στο μπάσκετ δεν θα γινότανε???

Τώρα όντως γίνονται κάποιες προσπάθειες από κάποια ιδιωτικά εκπαιδευτήρια..Η αλήθεια είναι πως τα σχολεία είναι ίσως η μονάδικη λύση για σταθεί ένα τέτοιο πρόγραμμα που να οδηγήσει σε παραγωγή ταλέντων.Ομως το θέμα είναι να γίνει από το κράτος σε όλα τα δημόσια σχολεία.Δεν αρκεί μόνο στα ιδιωτικά.Το μπάσκετ δεν πρέπει να είναι απόκλειστικά προνόμιο αυτών που έχουν την δυνατότητα να πληρώνουν ιδιωτικό σχολείο.
Επίσης τα παιδιά είναι πολύ πιεσμένα κατά τη διάρκεια της μέρας και έτσι η ενασχόληση τους με τον αθλητισμό είναι πολύ δύσκολη.Θα πρέπει να αλλάξει ολόκληρο το εκπαιδευτικό σύστημα..Κλάφτα Χαράλαμπε δηλαδή..

Κλείνοντας,πιστεύω ότι κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο να εφαρμοστεί εδώ.Ισως δείχνω κάπως απόλυτος και ισοπεδωτικός στις απόψεις μου.Σίγουρα υπάρχουν και σωματεία που πραγματικά ενδιαφέρονται για την παραγωγή ταλέντων και βοηθούν τα νέα παιδιά.Ομως αυτά ειναι λίγα στο σύνολο.Και αν μπουν στο παιχνίδι τα χρήματα,ίσως να γίνουν ακόμα λιγότερα...

Φιλε sacarame,καταρχας,συγχωρεσε με,για την ''ναυτια'' που σου προκαλεσε η αναγνωση του κειμενου μου... ..Τωρα..το προγραμμα η' ο προγραμματισμος,δεν νομιζω οτι εχει την εννοια μια επιδοτουμενης καταστασης,αλλα την εκπονηση ενος σχεδιασμου,ενος ''εγχειριδιου'' αν θελεις,οπου θα υπαρχει συγκεκριμμενη ''διδακτεα υλη'',με μεθοδολογικη κλιμακωση.Τι εννοω?Οπως π.χ. ενα παιδακι ξεκιναει σχολειο στο δημοτικο,στην Α' ταξη,θα μαθει την αλφαβητο,βασικες αριθμητικες πραξεις κ.οκ. κ σε καθε ταξη,θα προσθετει γνωσεις,πανω στις ηδη προυπαρχουσες,στις ηδη αποκτηθεισες.Καπως ετσι,θα πρεπει να διδασκεται κ το μπασκετ,λαμβανοντας βεβαια υποψιν,κ τις ιδιαιτεροτητες της παιδικης ηλικιας.Οποτε οπως καταλαβαινεις,αυτο προυποθετει ατομα πολυ καταρτισμενα στο αντικειμενο,που θα πρεπει οι διοικησεις των ομαδων,να τους δωσουν εκτος απο πολυ ικανοποιητικες απολαβες κ μια πιστωση με σχετικα μεγαλο βαθος χρονου...που για την μεγαλη πλειοψηφια των σωματειων,θα το χαρακτηριζα ανεφικτο...οπως επισης θα ελεγα,οτι δυσκολα θα βρεις τοσο καλους επαγγελματιες στο συγκεκριμμενο αντικειμενο..Για την αναφορα που εκανες για τα ιδιωτικα σχολεια,θα πω,οτι ορισμενα διαθετουν τις εγκαταστασεις προκειμενου να ξεκινησουν τετοια εγχειρηματα.Και σε ορισμενες περιπτωσεις,μαλλον τις παραχωρουν,για χρηση απ τις ακαδημιες μπασκετ..σε αλλες περιπτωσεις,μπορει να αφορα μονο τους μαθητες τους.Παντως,σχολεια οπως ο Μαντουλιδης η' ο Πλατωνας,μπορουν να προσελκυσουν νεαρα ταλεντα,προσφεροντας τους το ισχυρο κινητρο των δωρεαν διδακτρων.Η σχολη του Ροδοπουλου,στην Β.Ελλαδα,δεν γνωριζω που στεγαζεται,ομως εχει αποκτησει πολυ καλη φημη.Οσον αφορα τα δημοσια σχολεια... ..μονο στην σφαιρα της επιστημονικης φαντασιας..Για την Ελληνικη νοοτροπια,την προχειροτητα,την ξερολια κ την εμπλοκη γονεων,οι αποψεις μας συμπιπτουν...θα ελεγα οτι ολα αυτα εχουν κατι απο ''λουφα κ παραλλαγη''..

Κατάλαβα τι θες να πεις με τον όρο πρόγραμμα.Ομως που θα βρεθούν τα χρήματα να καλυφθούν όλες οι ανάγκες για να υλοποιηθεί το πρόγραμμα?Από που θα πληρωθούν οι προπονητές και γενικά οι ανθρωποι που θα το υλοποιήσουν?Πως θα πληρωθει ο υποτυπώδης απαραίτητος εξοπλισμός?Τυχόν εγκαταστάσεις που θα απαιτούν ενοίκιο?Πιστεύεις ότι όλα αυτά θα γίνουν από τις τσέπες των ''τρελαμένων'' με το άθλημα προέδρων ή από το ελάχιστο αντίτιμο που θα μπορούν να δίνουν τα πιτσιρίκια?Η μήπως από χορηγούς?Εδώ οι πέρισσότερες ομάδες της Β έσκα δεν πληρώνουν ούτε ευρώ τους παίκτες τους και θα βρεθούν έσοδα για τα παιδικά και τα τζούνιορ τμήματα?
Το θέμα θα ήταν να υπάρξει κινητοποίηση και ενασχόληση της Πολιτείας με αυτό το θέμα..Αυτό όμως δεν πρόκειται να γίνει,και ακόμα κι αν γινότανε και αποφάσιζε να χρηματοδοτήσει κάποια τέτοια προγράμματα,ανέφερα και στο παραπάνω ποστ μου τι θα γινότανε με τα χρήματα αυτά..
Και κάτι τελευταίο..Οπως σωστά είπες δεν υπάρχει και πληθώρα ανθρώπων που να είναι άρτια καταρτισμένοι ώστε να αναλάβουν ένα τέτοιο πρόγραμμα..Δεν πρέπει να υπάρξει ένα άλλο πρόγραμμα πρώτα που να επιμορφώνει αυτόυς τους ανθρώπους ώστε στη συνέχεια αυτοί να βοηθήσουν τα μικρά παιδιά να μάθουν μπάσκετ?Ποιος θα το αναλάβει αυτό?Και με τι χρήματα?Φαυλος κύκλος όπως βλέπεις

Τώρα πράγματι τα εκπαιδευτήρια αυτά κάνουν μια καλή προσπάθεια,και σε ευχαριστώ που με πληροφόρησες για το ότι δεν πληρώνουν δίδακτρα καθώς δεν το γνώριζα...Πάντως δεν παύουν να είναι πολύ μικρή μειοψηφία στο σύνολο...Κάτι είναι κι αυτό βέβαια...

Καπου πηρε το ματι μου,οτι στην κοπη της πιττας του ΣΕΠΚ,ανακοινωθηκαν καποια πραγματα τα οποια σιγουρα ειναι προς την σωστη κατευθυνση κ θα βοηθησουν καπως την ολη κατασταση.
Το ενα,ειναι πως θα δημιουργηθει και 4ης κατηγοριας διπλωμα-αδεια ασκησεως επαγγελματος,οπου θα ειναι για τους προπονητες των υποδομων η' για οσους νεαρους θελησουν να δραστηριοποιηθουν σε αυτο το επιπεδο.
Με αυτο τον τροπο,οι προπονητες θα λαβουν την απαραιτητη επιμορφωση κ εξειδικευση που απαιτειται.
Επισης λογω της πληθωρας των καταγγελιων των προπονητων τμηματων υποδομης,για την μη καταβολη των δεδουλευμενων τους απ τα σωματεια,ο συνδεσμος προπονητων θα αναλαμβανει απο δω κ στο εξης τα δικαστικα εξοδα,για οσους θα θελησουν να καταφυγουν στην δικαστικη οδο.
Μαλλον θα αφουγκραστηκαν την Ελληνικη νοσηρη μπασκετικη πραγματικοτητα..
Εγω θα συμπληρωνα και 3 ακομα πραγματακια:
1ον,να ελεγχονται απο καποια στιγμη και στα παιχνιδια μινι-παμπαιδων-παιδων-εφηβων,οι ταυτοτητες των προπονητων..
2ον,να μπει μια ''δικλειδα'',με την οποια θα διασφαλιζεται οτι οι προπονητες θα υπογραφουν και αυτοι συμβολαια σε αυτες τις ηλικιες..Θα μπορουσε να υιοθετηθει ενας κανονισμος που να προβλεπει οτι το καθε σωματειο για να μπορει να συμμετασχει σε τουρνοα η' σε επισημα πρωταθληματα αυτων των ηλικιων,θα πρεπει να κατεθετει πριν την εναρξη στις διοργανωτριες αρχες(αλλα κ στις ΔΟΥ και ΙΚΑ),τις υπογεγραμμενες συμβασεις-συμβολαια..
3ον,ομαδες για τις οποιες θα εκδιδονται καταδικαστικες αποφασεις σε δικασττηρια,να εχουν επιπλεον κυρωσεις..ειτε στις επιχορηγησεις τους,ειτε με αφαιρεση βαθμων..
Τελος,επειδη ειχα καιρο να μπω στο τοπικ,βλεπω οτι καποιος ''επιμεληθηκε'' στο να χωρισει σε παραγραφους,το αρχικο μου ''σεντονι''..
Ομολογω,οτι ηταν πολυ καλη πρωτοβουλια,μιας κ ηταν καπως ''ζαλιστικο''..

Επειδη θεωρω οτι ειναι σοβαρο ζητημα,το μελλον των υποδομων στις ομαδες και γενικοτερα της ''μπασκετικης παραγωγικης διαδικασιας'',πιστευω οτι θα ειχε ενδιαφερον,αν εδω στο φορουμ υπαρχουν μελη που δραστηριοποιουνται σε αυτο το επιπεδο,με οποια ιδιοτητα,να μας καταθεσουν και τις προσωπικες τους αποψεις..
Σιγουρα,ατομα που ειναι ''μες τα πραγματα'',θα μπορουσαν να μας ''διαφωτισουν καλυτερα..

Bullet, κατ’ αρχήν συγχαρητήρια για το θέμα που άνοιξες. Είναι ίσως το πιο ζωτικό για το άθλημα που αγαπάμε. Λοιπόν, ως προπονητής ακαδημιών εδώ και 18 χρόνια έχω πολλές εμπειρίες που θα προσπαθήσω να μεταφέρω όσο το δυνατόν πιο επιγραμματικά. Σε γενικές γραμμές όλες οι διαπιστώσεις που διάβασα έως τώρα ισχύουν.
• Ναι, οι περισσότερες ομάδες δεν έχουν ΟΡΑΜΑ για τη λειτουργία των ακαδημιών τους. Τις βλέπουν εισπρακτικά και κοντόφθαλμα.
• Ναι, οι περισσότερες ομάδες δεν στελεχώνουν με ειδικευμένους προπονητές τα τμήματα αυτά, ειδικά εκείνα των ηλικιών 8-13 χρόνων, είτε από αδυναμία (πόσοι κατάλληλοι – με γνώσεις, μεταδοτικότητα και παιδαγωγική ικανότητα – προπονητές πιστεύετε ότι υπάρχουν και θέλουν να εργαστούν σε αυτές τις ηλικίες) είτε από υποτίμηση των αναγκών. Και όμως, τα παιδιά της ηλικίας των 12 χρόνων (μίνι), είναι σε θέση να κατέχουν το 80% (!!) της ατομικής τεχνικής ενήλικα μπασκετμπολίστα. Αυτό που προστίθεται τα επόμενα χρόνια είναι η ένταση στις δεξιότητες και η εκμάθηση προσαρμογής στις ομαδικές τακτικές. Καταλαβαίνετε λοιπόν τι λάθος γίνεται, όταν παιδιά στο παιδικό δεν ξέρουν ακόμα να σουτάρουν ή να κάνουν αντίθετο από το καλό τους χέρι μπάσιμο.
(Ακολουθεί συνέχεια….)


(Συνέχεια από προηγούμενο)
• Ναι, δεν υπάρχουν λεφτά. Τα σωματεία φυτοζωούν από έλλειψη πόρων και λάθος προτεραιότητες. Τα χρήματα λοιπόν δε μπορεί να είναι σημαντικό κίνητρο για τον προπονητή. Απομένει η προσωπική του τρέλα με το λειτούργημα αυτό. Τα συμβόλαια δεν είναι λύση. Αντίθετα κανείς προπονητής δε θέλει να δηλώνει το πενιχρότατο εισόδημά του από τις ακαδημίες στην εφορεία και σε ασφαλιστικό φορέα γιατί τότε θα εξανεμιστεί. Εδώ όμως μια παρατήρηση. Σε γενικές γραμμές, οι προπονητές των ακαδημιών είναι πιο εξασφαλισμένοι για τα χρήματά τους από τους προπονητές των αντρικών τμημάτων, οι οποίοι κρίνονται κάθε βδομάδα.
• Ναι, οι γονείς είναι γάγγραινα. Ίσως ο μεγαλύτερος εχθρός των παιδιών τους. Ας μην επεκταθώ περισσότερο σ’ αυτό, αλλά θα μπορούσα να διηγούμαι ιστορίες για ώρες με περιστατικά που θυμίζουν ανέκδοτα.
Η Ομοσπονδία τι κάνει; Λίγα πράγματα δυστυχώς παρά τους διθυράμβους που απευθύνει στον εαυτό της. Στην Αθήνα κουτσά στραβά κάτι γίνεται με τον συναγωνισμό σωματείων ιστορικών με παράδοση στο χώρο, στην επαρχία όμως… Είναι τεράστιο πρόβλημα η έλλειψη αγώνων και παραστάσεων. Ένα παράδειγμα. Σε Ένωση της περιφέρειας, στο πρωτάθλημα Μίνι, υπάρχει όμιλος με 3 ομάδες που παίζουν μεταξύ τους σε τρεις γύρους, δηλαδή δίνουν 6 παιχνίδια και προκρίνεται στην επόμενη φάση ο 1ος. Επειδή μετά τους 2 γύρους η κατάταξη είχε διαμορφωθεί η Ένωση ματαίωσε τα υπόλοιπα παιχνίδια!!! Θαυμάστε ανάπτυξη του αθλήματος!
(Ακολουθεί συνέχεια….)

Φιλε Anton 70,καταρχας χαιρομαι που αναγνωριζεις την σπουδαιοτητα του θεματος κ κατα δευτερο που παρεμβαινεις,οντας σαν ενας επαγγελματιας του χωρου,ενος ατομου που ειναι ''μες τα πραγματα''..
Οι επισημανσεις σου ειναι περα για περα σωστες κ συμφωνουμε..
Το κομματι της ατομικης τεχνικης κ των βασικων του αθληματος στα νεαρα παιδια,ειναι κατ'εμε,ενα πολυ σημαντικο κενο-προβλημα..
Γνωμη μου ειναι,πως το γενικοτερο επιπεδο σε αυτα τα στοιχεια ειναι χαμηλο..
Εχει τυχει να παρακολουθησω παιχνιδια μικρων ηλικιων κ να ακουω κατα την διαρκεια του παιχνιδιου,κωδικους-ονομασιες play's..π.χ. ''1'',''2'',''τριγωνα'',''τετραγωνα'',''οχταγωνα'' κ.ο.κ....ενω ταυτοχρονα να παρατηρω στα περισσοτερα παιδια,φοβερα κενα στη ντριμπλα,την πασα,στην ισορροπια του σωματος,στην νευρομυικη συναρμογη,στα πιβοτ,στα τελειωματα με μια αναλογη αποτελεσματικοτητα,την κινηση χωρις την μπαλα,την στοιχειωδη αντιληψη-κιναισθηση του χωρου μεσα στον οποιο κινουνται και παρα πολλα αλλα..
Μου φαινεται,οτι οι περισσοτεροι προπονητες αυτων των ηλικιων,εκτος απ την ελλεψη των αναλογων γνωσεων,αντιμετωπιζουν τα παιδια σαν ''μικρογραφια των μεγαλων''..τι εννοω?Παιζει η Χ,Ζ,Ω, ομαδα σε αντρικο επιπεδο,σε υψηλο η' χαμηλοτερο,καποια set play's και πανε πολλοι προπονητες να διδαξουν κ να εφαρμοσουν τα παραπανω σε μικρα παιδια..την στιγμη που η διδακτεα του υλη θα επρεπε να ειναι αλλη..
Κατ'εμε,περα για περα λανθασμενο ολο αυτο...θα διδασκαν ποτε σε παιδια 11-12 ετων,τριγωνομετρια,τους νομους του Νευτωνα,η' αρχαια Ελληνικα..?Περα για περα,λαθος μεθοδολογικη προσεγγιση..
Σε αυτο που ανεφερες για τα συμβολαια θα διαφοροποιηθω..
Γιατι να μην κατοχυρωνεις στοιχειωδως την εργασια σου?Γιατι να μην ειναι πιο αυξημενες οι απολαβες των προπονητων που δουλευουν σε αυτες τις ηλικιες?Γιατι να μην εχει υπαρξει ακομα,μια συλλογικη συμβαση εργασιας για τους προπονητες,που να προβλεπονται τα μινιμουμ η' μαξιμουμ χρηματα που πρεπει να λαμβανουν?Γιατι οι ομαδες-εργοδοτες,να μην σε βαζουν στο ΙΚΑ και να μην υπουχρεουνται να κολλανε τα ενσημα?Οι προπονητες δεν εργαζονται δηλαδη?Γιατι να παραμενουν ανασφαλιστοι?Δεν ειναι παρανομο αυτο?Και ειδικα τοσοι κ τοσοι,που διαθετουν κ την αδεια ασκησεως εργασιας..
Ταπεινη μου αποψη ειναι πως αυτα που αναφερω ειναι τα πλεον στοιχειωδη...τα οποια θα επρεπε ηδη,με ενα θεσμικο πλαισιο να εχουν κατοχυρωθει..
Τελος για την ανυπαρξια της ομοσπονδιας κ τον επιδερμικο τροπο προσεγγισης απ την πλευρα της,αυτων των ηλικιων,θα συμφωνησω..
''Το καμπανακι,εχει αρχισει να βαραει..''..

ωραια ολα αυτα οι νεοι παικτες πρεπει να μαθαινουν σωστα τα βασικα κτλπ. τι εμποδιζει τις μεγαλες ομαδες να οργανωσουν σωστα τις υποδομες τους. δεν νομιζω να εχουν προβλημα ελλειψης χρηματων. απλα εχουν αλλες προτεραιοτητες
ο παναθηναικος πχ εχει να βγαλει καποιο παικτη που να αγωνιστει στην α1 απο την εποχη γεωργικοπουλου. και επειδη γινεται συγκριση με ισπανια οι ισπανοι διεθνεις προερχονται ουσιαστικα απο τρια σωματεια μπανταλονα μπαρτσελονα και εστουντιαντες.

Χαιρομαι που υπηρξε μια παρεμβαση απο εναν προπονητη που δραστηριοποιειται χρονια σε αυτο το επιπεδο κ μας κατεθεσε τις αποψεις του..
Θα με ενδιεφερε παντως,να δω να κατατιθεται κ η αποψη η' οι αποψεις,παραγοντων ομαδων,που ασχολουνται με τα τμηματα υποδομης..σιγουρα θα ειχε ενδιαφερον κ η δικη τους προσεγγιση κ οπτικη γωνια στο ζητημα..
Δεν μπορει...εδω στο φορουμ,ολο κ καποιος θα υπαρχει..

[font="Arial Black"][/font][color="#A0522D"][/color][indent][/indent]














φιλε bullet for your head ειμαι 15 χρονων κα παιζω στον ολυμπιακο!!!!μπορω να πω πως εχει δικιο και διαβασα και εγω την ομιλια του Μισσα στο σεφ!!!!!εχει δικιο ειναι λιγοι αυτοι που ενδιαφερονται πραγματικα τωρα πια!!!!αλλα ευτηχως εδω που ειμαι γινεται τρομερη δουλεια στο παιδικο που πραγματικα με εκπλησει,ολοι εχουν ορεξη για δουλεια!!!!!αλλα πραγματικα ντρεπομαι για την οργανωση της χωρας μας και για το ενδιαφερον που δειχνει για το πιο δουλεμενο αθλημα στην χωρα μας!!!!!!!

Με την σειρά μου και εγώ να πω πως συμφωνώ απολύτως με την άποψη που εκφράζεις...Εγώ αγωνίζομαι στην επαρχεία,είμαι 16 χρονών και,δυστυχώς,γνωρίζω τα πράγματα από "πρώτο χέρι"Οι ομάδες σε βλέπουν σαν"$$$",και πολλές φορές ζητάνε υπερβολικά χρήματα για παιδιά 15-17 χρονών από μεγάλες ομάδες προκειμένου να τα δώσουν.Το αποτέλεσμα γνωστό.Αρκετά παιδιά χάνονται και αναγκάζονται γονείς να πιέσουν...Επίσης στο λύκειο τα πράγματα είναι ιδιαιτέρως δύσκολα με αποτέλεσμα κάποια παιδιά να ελπίζουν σε μελλοντική μεταγραφή σε μεγάλη ομάδα,όπου εκεί πολλές φορές το σχολείο περνά σε δεύτερο ρόλο.Για οργάνωση να μην σχολιάσω...Προπονητές πάνε και έρχονται,πολλοί από αυτούς νομίζουν ότι παίζουν με 28αρηδές και κοιτάνε να νικήσουν με 1000+1 τρόπους.Η προπόνηση δεν προσφέρει αρκετά έτσι ώστε να μπορείς να παίξεις σε υψηλό επίπεδο...Αισθάνομαι πραγματικά άσχημα που το λέω αλλά επικρατεί μιζέρια σε αυτόν τον χώρο,στις συγκεκριμένες ηλικίες,φυσικά δεν είναι και καθολικό αυτό που λέω.Προπονητές με λογική "είναι ψηλό το παιδί στα 15 του,άρα τον μαθαίνω μόνο σέντερ,και του κόβω σουτ,ντρίπλα κτλ" υπάρχουν υπερ-αρκετοί και έτσι πολλά παιδιά δεν γνωρίζουν τα βασικά,ενώ ακόμα δεν μπορούν να συμβουλέψουν ένα παιδί για το που και πως πρέπει να δουλέψει μόνο του...Εγώ προσωπικά το έχω ρίξει στην ατομική προπόνηση (καλώς ή κακώς) γιατί ίσως να είναι ο μόνος τρόπος...

Χαιρομαι που καταθετουν την αποψη τους,νεαρα παιδια που παιζουν μπασκετ και βλεπουν καποια πραγματα που τους προβληματιζουν εντονα..
Τους ευχομαι καλη συνεχεια,δυναμη κ υγεια στην προσπαθεια τους..
Περιμενω κ αλλες αποψεις,πανω σε αυτο το σημαντικο ζητημα..

Εκτιμω πως η παραγωγικη διαδικασια δεν παει καλα,γιατι κ αυτη η προσωπικη τρελα που αναφερεις,οσο παει κ στερευει...
Διοτι σε αυτην την τρελα κ την αγαπη η' και τις ικανοτητες αν θελεις,δεν υπαρχει κ η αναλογη ανταποδοτικοτητα..
Περαν οτι ειναι λειτουργημα,δεν παυει να ειναι και επαγγελμα...

Ειδα παρεμβαση νεαρων παικτων κ ενος προπονητη στο θεμα που ανοιξα,αλλα ακομα δεν ειδα γνωμη-ες παραγοντων ομαδων,μιας κ θα ειχε ενδιαφερον να δουμε κ αυτη την οπτικη γωνια.
Ισως τελικα,να μην το παρακολουθουν το συγκεκριμμενο φορουμ..κριμα..διοτι η κουβεντα θα αποκτουσε μια ''σφαιρικοτητα''..

Όντως μία παρέμβαση παραγόντων ή και ακόμα προπονητών ηλικιών κάτω των 18 θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον.Θα ξανά τονίσω όμως ότι μερικοί προπονητές είναι πραγματικά ανίκανοι,και έχω ένα προαίσθημα ότι αυτοί πρέπει να είναι αρκετοί σε όλη την Ελλάδα.Δεν βλέπουν το μέλλον αλλά το παρόν και από προσωπική πείρα θα σας πω πως μερικές φορές διαχειρίζονται τα παιδιά λες και είναι "φτασμένοι" ενήλικες παίκτες.Δεν τα συμβουλεύουν δεν τα καθοδηγούν ξεχνώντας πως μερικές φορές τα ίδια τα παιδιά περνούν περισσότερες ώρες μαζί τους παρά με τους γονείς τους!Σκληρή δουλεία,τις περισσότερες φορές προσωπική,καλές θα ήταν και μερικές εγκυκλοπαιδικές γνώσεις για το άθλημα και πάνω από όλα αγάπη για το μπάσκετ είναι αυτά που μπορεί να πράξει ένας πιεσμένος έφηβος στην @#%#@ χώρα που ζούμε!

Εχεις δικιο σε αυτα που αναφερεις ''Τζονι''..
Αναμενω αυτες τις παρεμβασεις..

Ποιός παράγοντας θα ασχοληθεί με την ανάπτυξη των τμημάτων υποδομής, όταν η κοινωνία αποθεώνει τους Γιαννακόπουλους και τους Αγγελλόπουλους που έριξαν και ρίχνουν εκατομμύρια στο πιθάρι των Δαναίδων και δεν έχουν την υπομονή να δούνε την απόδοση των υποδομών τους μέσα στα επόμενα 10-15 χρονια.
Να θεσπισθεί υποχρεωτικός πόρος 10% (τουλάχιστον) στο κόστος των επαγγελματικών συμβολαίων που θα δίνεται σε Ταμείο Ανάπτυξης του basket.
Να υποχρεωθούν οι επαγγελματικοί σύλλογοι να έχουν στο ρόστερ τους (20+ παίκτες), αριθμό προερχόμενων από υποδομές

Ταμειο αναπτυξης μπασκετ ε?
Η ιδεα δεν ειναι ασχημη.Το ποσοστο που δινεις ομως ειναι πολυ υψηλο.
Ενα ποσοστο 3% εως 5%,ακουγεται πιο εφικτο.
Παντως η ομοσπονδια εχει ηδη τα αναπτυξιακα της προγραμματα.Οποτε μιλας για κατι ''πειραματικου χαρακτηρα''?
Οσον αφορα τους Γιανακοπουλους & τους Αγγελοπουλους που ανεφερες,αυτοι τα εχουν κ τα δινουν..
Τα υπολοιπα σωματεια,ειδικοτερα των μικροτερων κατηγοριων,θα πρεπει να βαλουν στην ''ατζεντα'' τους ως πρωτη προτεραιοτητα την παραγωγικη διαδικασια..
Οι καιροι,ειναι οικονομικα χαλεποι..

Παιδιά σωστά αυτά που λέτε αλλά με τα μυαλά που κουβαλάνε ορισμένοι παράγοντες είναι απίθανο να συμβεί!Μερικοί απλά δεν ενδιαφέρονται και τις περισσότερες φορές είναι ΑΣΧΕΤΟΙ με το άθλημα.Τις υποδομές τις έχουν κανονικά γραμμένες και το μόνο που ξέρουν να κάνουν με αυτές είναι να τάζουν διάφορα και να εκμεταλλεύονται κανέναν νεαρό για τα λεφτά.Μία από τις λύσεις είναι σίγουρα και αυτή που προαναφέρθηκε αλλά δεν νομίζω να το επιθυμούν κάτι τέτοιο οι ίδιοι οι μεγαλοπαράγοντες...Το καλύτερο για μένα είναι το πως δουλεύουν στην Αμερική με ομάδες-σχολεία(και ίσως εδώ είναι το πρόβλημα)που απασχολούν μόνο παιδιά-έφηβους.Το κακό εδώ έχει παραγίνει που όλοι θέλουν το παιδί τους στα εφηβικά τμήματα ομάδας Α1 λες και είναι καμιά κιβωτός,και φυσικά εκεί γίνεται σφαγή,χρησιμοποιώντας ότι τρόπο βρουν,ώστε να μπει το "καμάρι" τους στην ομάδα...

Και ακόμα πάρα πολύ σωστό είναι πως τα πιο μικρά σωματεία καλό θα ήταν να έχουν ως πρώτο στόχο την παραγωγή παικτών,αλλά αντί να κάνουν αυτό προτιμούν να δώσουν έμφαση στα αντρικά τμήματα παρατώντας τις υποδομές.Εδώ στην ομάδα που είμαι τα παιδικο-εφηβικά τμήματα δεν διαθέτουν αρκετές μπάλες διότι η αντρική ομάδα που παίζει Γ' Εθνική δεν διαθέτει τις μπάλες τις προς τα πιο μικρά τμήματα,άσχετα βέβαια αν είναι στην ίδια ομάδα!!Κάτι τέτοια βλέπω και με πιάνει απαισιοδοξία...

Έχουν μέλλον οι υποδομές των ομάδων?, Ανεξάρτητα του επιπέδου που βρίσκονται.
Είχα βρει αυτό το άρθρο στο basketforum και μου είχε προξενήσει μεγάλο ενδιαφέρον.Ο τρόπος που σκέφτεται ο συγγραφέας του άρθρου δείχνει οτι είναι η ήταν μέσα στα πράγματα , η τουλάχιστον κατέχει τις γνώσεις για τον τρόπο που λειτουργούν οι Ακαδημίες μπάσκετ στην Ελλάδα.Επειδή το θέμα αυτό είναι πάντα επίκαιρο διαβάστε τι γράφει ο αγαπητός φίλος και στείλτε την γνώμη σας :

Χαζευοντας λιγο,ειδα κ αυτο...που?Στο Heraklion Blogs,Academy basket.
Ειλικρινα χαιρομαι,που δινω ''εναυσματα'', με τις αποψεις που καταθετω κατα καιρους,σε καποιους.

O Σύνδεσμος Ελλήνων Προπονητών Καλαθοσφαίρισης εξέδωσε την Παρασκευή την ακόλουθη ανακοίνωση με την οποία εκφράζει τις ανησυχίες του για το μέλλον του μπάσκετ στην Ελλάδα.


Ο Σύνδεσμός μας στην προσπάθειά του να ακολουθήσει τις σύγχρονες τάσεις που επικρατούν στον αθλητισμό και να βοηθήσει στην αναβάθμιση του μπάσκετ και τον ρόλο του Έλληνα προπονητή στην Ελλάδα, επισημαίνει την ανάγκη επέκτασης της ισχύος των προπονητικών ταυτοτήτων, σε όλες τις κατηγορίες καθώς επίσης και σε όλα τα αγωνιστικά τμήματα όλων των ηλικιών και παραθέτει τις ακόλουθες σκέψεις.
Α) Είναι ανησυχητικό το φαινόμενο, στα πρωταθλήματα των μικρών τοπικών κατηγοριών και κυρίως στις ομάδες υποδομής, των μικρών ηλικιών (παίδων - εφήβων, κορασίδων - νεανίδων) την προπονητική και τεχνική καθοδήγηση να αναλαμβάνουν άνθρωποι χωρίς τις απαιτούμενες γνώσεις και κυρίως χωρίς την επαγγελματική πιστοποίηση (άδεια ασκήσεως επαγγέλματος - κάρτα προπονητή) αντίθετα από ότι ρητά ορίζει ο Κανονισμός προπονητών (ΦΕΚ 407/05).

Β) Υπάρχει έλλειψη προσοχής και προγραμματισμού των σωματείων για τα τμήματα υποδομής, τα οποία «βολεύονται» σε πρόχειρες λύσεις και σχεδιασμούς,

Γ) Υπάρχει συνεχής συρρίκνωση του αριθμού των παιδιών - αθλητών που ασχολούνται με το άθλημα της καλαθοσφαίρισης καθώς απουσιάζουν οι κατάλληλοι εμπνευστές - καθοδηγητές τους, που θα μυήσουν τα νέα παιδιά στο άθλημα και θα τα κάνουν να το αγαπήσουν, ρόλος ο οποίος στην προκειμένη περίπτωση ανήκει και πρέπει να ανατίθεται σε εκπαιδευμένους προπονητές - παιδαγωγούς.

Βρισκόμαστε πλέον στην δυσάρεστη θέση να διαπιστώσουμε ότι ελλοχεύουν σοβαροί κίνδυνοι υποβάθμισης και υποτίμησης του αθλήματος που υπηρετούμε, για τους πολύ σοβαρούς λόγους που αναφέραμε παραπάνω και Επειδή πρέπει να εκτιμήσουμε και να λάβουμε σοβαρά υπόψη τις σύγχρονες συνθήκες ζωής, τις απαιτήσεις και τις ανάγκες του υγιούς αθλητισμού και να σταθούμε πραγματικά αρωγοί στην προσπάθεια των παιδιών να αθληθούν και να χαρούν,

Επειδή το ζητούμενο είναι η ποιοτική αναβάθμιση των πρωταθλημάτων του μπάσκετ,

Επειδή θεωρούμε για το καλό του αθλήματος που υπηρετούμε ότι πρέπει να προστατευτεί και να διαφυλαχθεί με κάθε τρόπο η αξιοπιστία του, με απώτερο σκοπό την άνοδο και ανάπτυξη του μπάσκετ, Επειδή πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη τα ανησυχητικά φαινόμενα αλλοίωσης του «ευ αγωνίζεσθε» (ντόπινγκ κλπ.),

Με αφορμή όλα τα ανωτέρω και τις ιδιαιτερότητες αθλητών μικρών ηλικιών εισηγούμαστε την επέκταση σε όλες τις τοπικές κατηγορίες και σε όλα τα πρωταθλήματα των τμημάτων υποδομής της υποχρέωσης του προπονητή να κατέχει δελτίο ταυτότητας, δυνατότητα που προβλέπεται από το Νόμο 2725/99 (άρθρο 31), καθώς τα ανωτέρω θεωρούμε ότι είναι η απαρχή για την ποιοτική αναβάθμιση του αθλήματος, για το μέλλον του οποίου όλοι ανησυχούμε και προβληματιζόμαστε.

πηγη:contra.gr

O ΣΕΠΚ προβαινει λοιπον σε δημοσιες ανακοινωσεις,οπου μεταξυ αλλων,αναγνωριζει την προβληματικη κατασταση που επικρατει στις υποδομες μπασκετ των ομαδων,κρουει τον κωδωνα του κινδυνου περι υποβαθμισης κ υποτιμησης του αθληματος κ εισηγειται βεβαια το αυτονοητο...οι προπονητες δηλαδη,θα πρεπει να ειναι καταρτισμενοι κ κατοχοι των δελτιων ταυτοτητας κ αδειας ασκησεως επαγγελματος..
Εγω,θα συμπληρωνα κ κατι επιπροσθετο...
Οι ομαδες που δεν θα υπογραφουν συμβολαια κ δεν θα επικυρωνουν επισημα,νομιμα την οποια συνεργασια τους με τους προπονητες,να χανουν το δικαιωμα συμμετοχης τους στα πρωταθληματα,σε ολες τις βαθμιδες,καθως κ τις οποιες επιχορηγησεις που εχουν να λαμβανουν.

Οι μνήμες από το πρόσφατο (κι εντυπωσιακό) φάιναλ-φορ του NCAA είναι ακόμη νωπές. Τα σενάρια για τον Κουφό και τους Καλάθηδες είναι φρέσκα. Το σημερινό θέμα δεν είναι… Αν κι ανεπίκαιρο ( είναι σημαντικό και σοβαρό.

Η κατάσταση στα παιδικοεφηβικά πρωταθλήματα και στις «μικρές» κατηγορίες είναι άθλια. «Ποιος νοιάζεται» θα πει αυτός που κοιτάει μόνο στη βιτρίνα και περιορίζεται να δει τον ημιτελικό της Εθνικής Ελλάδος κόντρα στην Εθνική των ΗΠΑ. «Αυτό είναι ΤΟ πρόβλημα» θα συμφωνήσει όποιος αγαπά αληθινά το μπάσκετ.

Βρισκόμαστε στο 2008 και δυστυχώς οι μεγάλες ελπίδες του ελληνικού μπάσκετ περιορίζονται σε αμερικανοθρεμμένους παίκτες. Την ίδια ώρα που ο κόσμος… χάζεψε με το εκπληκτικό φάιναλ-φορ του Σαν Αντόνιο, οι δικές μας διοργανώσεις είναι τουλάχιστον απαξιωμένες.

Πίσω από αυτό το (πρόχειρο) κείμενο κρύβονται πολλά προβλήματα και μια αφορμή, η οποία δόθηκε κατά τη διάρκεια του αγώνα της τελικής φάσης του εφηβικού πρωταθλήματος της ΕΣΚΑΝΑ. Εκεί αναμετρήθηκαν τρεις από τις καλύτερες ομάδες της χώρας (Ολυμπιακός, Ίκαρος Καλλιθέας και Πανιώνιος). Στα κρισιμότερα παιχνίδια οι «κυανέρυθροι» αγωνίστηκαν χωρίς το μεγάλο τους αστέρι, τον Βλαδίμηρο Γιάνκοβιτς.
Στο μεγάλο ντέρμπι μάλιστα με τον Ίκαρο Καλλιθέας (νίκησαν οι Νεοσμυρνιώτες με ένα καλάθι) δεν ήταν καν στο γήπεδο. Βρισκόταν στην Αμαλιάδα για το all-star game. Στο ματς με τον Ολυμπιακό καθόταν στην εξέδρα διότι μόλις είχε επιστρέψει από τουρνουά στη Γερμανία με την Εθνική ομάδα.

Θα μπορούσα να πω ότι δεν υπάρχει οργάνωση, αλλά η λέξη «οργάνωση» δεν μπορεί ούτε καν να χρησιμοποιηθεί στην πρόταση που περιγράφει την κατάσταση που επικρατεί στο ελληνικό μπάσκετ. Έτσι οι θεσμοί κι οι διοργανώσεις γίνονται ακόμη πιο αδύναμοι, την ώρα που στην Αμερική ο κολεγιακός αθλητισμός υπερέχει σε οποιαδήποτε σύγκριση.

Αναρωτιόμαστε γιατί δεν βγαίνουν τόσα πολλά ταλέντα και γιατί η γενιά των «84άρηδων» ήταν η τελευταία χρυσή φουρνιά. Ποιος φταίει; Όλοι και κανείς.

Δεν θα αναφερθώ στην ελληνική κοινωνία και στους γονείς (με τον διπλό ρόλο του μάνατζερ-οπαδού) που κάνουν το μεγαλύτερο κακό, ούτε καν στο σύστημα Παιδείας που κλείνει τα παιδιά στα φροντιστήρια αντί να τα παροτρύνει να ασχοληθούν με τον αθλητισμό.

Οι ίδιες οι ομάδες τι κάνουν; Την ώρα που ο Φώτης Κατσικάρης αποκαλεί τον 22χρονο Ρούντι Φερνάντες τον «καλύτερο παίκτη στην Ευρώπη» κι ο 17χρονος Ρίκι Ρούμπιο πρωταγωνιστεί στον τελικό του ULEB Cup οι ελληνικές ομάδες συνεχίζουν να στηρίζουν τους βετεράνους. Ή μήπως φταίνε οι προπονητές, που κάθε Σάββατο παίζουν το «κεφάλι» τους;

Και σε όλα αυτά έρχεται και το γνωστό μπάχαλο για να δέσει το γλυκό. Οι «87άρηδες», οι «88άρηδες» κι οι «89άρηδες» έπαιξαν τρεις χρονιές στο εφηβικό, εις βάρος των μικρότερων ηλικιών. Και κάθε χρόνο τέτοια εποχή ακούγονται τα ίδια σενάρια. «Θα παίξουν/δεν θα παίξουν οι 90άρηδες κτλ». Ούτε δηλαδή τα παιδιά μπορούν να κάνουν τα σχέδια τους (ή τα όνειρα τους), ούτε οι ομάδες τον προγραμματισμό τους.

Η λύση της 3ης χρονιάς στο εφηβικό είναι πάντως μια λύση στο πρόβλημα που υπάρχει. Διότι για όσους δεν κερδίζουν χρόνιά η 3η σεζόν στο εφηβικό είναι η πρώτη μετά το τέλος του λυκείου, μια περίοδος που μπορούν να βρουν το χρόνο να παίξουν μπάσκετ μακριά από το άγχος των Πανελληνίων.

Διότι οι άλλες λύσεις (όπως το πρωτάθλημα Νέων) μοιάζουν με κουκίδες στον ορίζοντα. Αλλά τι γράφω κι εγώ; Τους θαυμάσαμε τους «μικρούς» στο all-star game των Ελπίδων. Φτάνει για φέτος. Και ατάκες όπως αυτή του Βλαδίμηρου Γιάνκοβιτς («στα 10 λεπτά ζητούσαμε αλλαγή γιατί δεν έχουμε παίξει φέτος τόσο πολύ») περνάνε στα ψιλά…

Στο μεταξύ στα πρωταθλήματα των μικρών ηλικιών γίνεται ο… χαμός. Οι περισσότερες συνοικιακές ομάδες κλείνουν ή συγχωνεύονται. Άλλες δεν κατεβάζουν καν παιδικοεφηβικά. Έτσι το «σύστημα» έχει καταντήσει να υπολογίζει σε 3-4 καλές ομάδες σε κάθε περιφέρεια, αυτές που δουλεύουν επαγγελματικά, συστηματικά και μαζεύουν όλα τα παιδιά. Το επίπεδο κάθε χρόνο πέφτει ολοένα και περισσότερο και τα ταλέντα αναζητούνται με το «ντουφέκι».

Και το πρόβλημα διογκώνεται. Οι διαιτητές είναι ολοένα και πιο ακατάλληλοι. Για ανάδειξη… παραγόντων ούτε λόγος. Να δούμε τι θα γίνουν οι ομάδες όταν κι αυτοί οι λίγοι «ρομαντικοί» που ασχολούνται με την ομάδα της γειτονιάς τους τα παρατήσουν.

Ο επίλογος συνήθως πρέπει να συνδυάζεται με λύση, όμως τέτοια δεν υπάρχει. Διότι πλέον μπλέχτηκαν πολλοί μαζί. Οι ομάδες, η Ομοσπονδία, οι Ενώσεις, η Παιδεία. Φταίμε κι εμείς, φταίνε κι άλλοι.

Απογοήτευση…

Το κειμενο γραφτηκε στις 15|04|08,στο SPORT 24,στη κατηγορια Στεφανος Τριανταφυλλος.
Αν μη τι αλλο,ενδιαφερον παρουσιαζουν κ αυτοι οι προβληματισμοι,του συγγραφεα του σχετικου αρθρου.
Θεωρω επιτακτικη την αναγκη για εκτεταμμενο διαλογο ολων των εμπλεκομενων πλευρων πανω σ'άυτο το ζητημα..
Καθως πιστευω οτι την ''πραγματικη απορροια'' αυτης της ''προβληματικης καταστασης'',δεν την εχουμε βιωσει ακομα...

Συμφωνώ απολύτως...Και ειλικρινά λυπάμαι για αυτό...Σοβαρά πιστεύετε πως υπάρχουν ομάδες οι οποίες θα έχουν προπονητή ο οποίος θα συνεργάζεται ΜΟΝΟ με παιδικοεφηβικά τμήματα και ο οποίος θα πληρώνεται κανονικά;Χμμ νομίζω πως όχι.Έτσι οι ομάδες βολεύονται συνήθως με άτομα ΜΗ-επαγγελματίες(οι οποίοι αρκετές φορές κάνουν τον χαβαλέ τους αντί να είναι σοβαροί) ή πολλές φορές με (πρωην)παίκτες τις ίδιας της ομάδας!!!Το θέμα είναι ότι οι ομάδες δεν σπρώχνουν λεφτά προς τα τμήματα αυτά και συνεπώς σε ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ανθρώπους αλλά προτιμούν να δώσουν λεφτά σε προσωρινές λύσεις με παίκτες οι οποίοι έρχονται από διάφορες άλλες επαρχιακές ομάδες αντί να δώσουν έμφαση στις υποδομές κερδίζοντας έτσι σίγουρα παίκτες από τις υποδομές τους,ταλέντα και χωρίς μεγάλο κόστος...

Εντωμεταξυ ακουσα τις προαλλες,πως ο ΣΕΓΑΣ,εχει προνοησει για ολους αυτους τους προπονητες που ειχαν κατα καιρους οι διαφοροι πρωταθλητες..
Και καθε φορα που υπαρχει καποια επιτυχια ενος αθλητη-αθλητριας,η' καποιο ρεκορ,τοτε διδονται χρηματικα μπονους σε αυτους τους προπονητες..
Στους πρωην...
Οποιος γνωριζει κατι περισσοτερο,ας μας το επιβεβαιωσει η' οχι..
Αν παντως ισχυει κατι τετοιο,τοτε θα επρεπε να υιοθετηθει κ κατι αντιστοιχο,για ολους αυτους τους προπονητες, που εχουν αναδειξει κατα καιρους ταλεντα..
Εκτος της αναγνωρισης που πρεπει να εχουν κ αυτα τα ατομα,θα πρεπει να διδονται κ επιπλεον κινητρα,σε ολους αυτους που εργαζονται σ'αυτο το επιπεδο..ισως στο πιο ''νευραλγικο''...

Εννοείς σε επίπεδο στίβου,σωστά;
Έχεις ακούσει τίποτα παρόμοιο σχετικά με μπάσκετ;

Ο ΣΕΓΑΣ ειναι η αντιστοιχη ομοσπονδια στιβου.
Για το μπασκετ,δεν εχω ακουσει για μια παρομοια τακτικη-συλλογιστικη..
Αν παντως ισχυει κ καποιος γνωριζει περισσοτερες λεπτομερειες,ας μας τις καταθεσει..
Επισης βρηκα κ αυτο το αρθρο που μου προξενησε το ενδιαφερον:

Χρειάστηκε να περάσω αρκετές ώρες μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή μου για να αποφασίσω αν θα γράψω αυτές τις σκέψεις μου. Ακόμα και τώρα που ξεκίνησα να το κάνω δεν είμαι σίγουρος γι’ αυτό. Δεν ξέρω αν θα μεταφέρω σωστά αυτά που έχω στο μυαλό μου, αν θα καταφέρω να σας κάνω να καταλάβετε αυτό που θέλω. Είναι πολλές εικόνες μαζί που χρειάζεται κόπο για να τις ενώσεις και να δημιουργήσεις το σωστό παζλ. Θα το κάνω όμως κι ελπίζω να σας αρέσει αυτό που θα διαβάσετε, γιατί πρώτο μου μέλημα αυτό είναι.

Όπως όλοι οι Έλληνες, έτσι κι εγώ, αποφάσισα να περάσω τις Άγιες Μέρες του Πάσχα στο χωριό μου. Μπορεί να αυτοαποκαλούμε φιλόσοφος, αλλά σε πολλά πράγματα παραμένω ένας τυπικός Ελληνάρας. Μάζεψα λοιπόν τα μπογαλάκια μου, όχι πολλά για να μη βαρύνει το αυτοκίνητο αφού στην επιστροφή έπρεπε να το φορτώσω πάλι και κίνησα για το χωριό μου. Τι να φορτώσω; Καλά, μη μου πείτε τώρα ότι δεν έχετε δει τι γίνεται στην επιστροφή των πρωτευουσιάνων από τα χωριά τους; Με μια βαλίτσα φεύγουν από την Αθήνα όλοι και το αυτοκίνητο βογκά στην επιστροφή. Κρέατα, φρούτα, αυγά, γλυκά και ότι άλλο μπορεί να φανταστείτε. Έχουν οι γέροι στο χωριό γι’ όλους. Πήγα κι εγώ λοιπόν να δω τους γέρους μου, περισσότερο όμως γιατί μου είχαν λείψει και κάθε φορά που περνάω χρόνο μαζί τους μπορώ να βάλω πιο εύκολα σε μια τάξη τις σκέψεις μου.

Φθάνοντας στο χωριό μου ήταν βράδυ κι έβρεχε, απλά άνοιξα το παράθυρο του αυτοκινήτου, μύρισα τον καθαρό αέρα και το μυαλό μου καθάρισε. Δεν είδα πολλά. Αυτά δηλαδή που είδα την επόμενη μέρα. Όταν με το καλό ξύπνησα, αποφάσισα να περπατήσω τους δρόμους στους οποίους μεγάλωσα, να ανοίξω και πάλι το βιβλίο των αναμνήσεών μου, γιατί σαν παιδί είχα πολλές καλές αναμνήσεις και γεμάτες από μπάσκετ.

Μετά από αρκετή ώρα περπάτημα, έφτασα στο παλιό σχολείο του χωριού μου. Ένα πανέμορφο κτίριο που είχε κάνει δωρεά ένας ευυπόληπτος συγχωριανός μου για να… σώσει τη ψυχή του. Ποτέ μου δεν τον είχα δει ως παιδί, ποτέ δεν τον είδα και τώρα που μεγάλωσα. Έφτασα λοιπόν στο χώρο που ονειρεύτηκα, που έπαιξα, που γέλασα, που έκλαψα, που μεγάλωσα…

Όλα είχαν αλλάξει. Οι δυο μπασκέτες που δίναμε τις δικές μας μάχες ως παιδιά, που μας έκαναν να αγαπήσουμε την πορτοκαλί μπάλα, δεν υπήρχαν πια. Αποφάσισε λεει ο Δήμος να δημιουργήσει ένα σύγχρονο γήπεδο 5Χ5. Και καλά έκανε. Γιατί ήταν γεμάτο από παιδάκια που έπαιζαν από το πρωί ως το βράδυ. Που δεν σταμάτησαν να παίζουν ακόμα κι όταν έπιασε βροχή. Είχα κάτσει και τα χάζευα. Προσπαθούσα να τα αναγνωρίσω γιατί τα χρόνια είχαν περάσει και τα παιδιά μεγαλώνουν γρήγορα. Καθόμουν κάτω από τη μια μπασκέτα που είχε απομείνει σε μια γωνιά. Σκουριασμένη και σπασμένη. Και πραγματικά χαιρόμουν που τα έβλεπα να τρέχουν πάνω, κάτω από το να είναι «φυλακισμένα» στο διαδύκτιο. Από το να περνούν τις ώρες τους πίσω από κομπιούτερ που λεει και ο πατέρας μου και παίζοντας ηλεκτρονικά παιχνίδια.

Οι σκέψεις μου όμως ήταν μπερδεμένες. Μου ήρθε μια απλή ερώτηση στο μυαλό: «Γιατί αυτά τα παιδιά να μην παίζουν μπάσκετ στο γήπεδο που έπαιζα κι εγώ με τους κολλητούς μου;». Δυστυχώς την απάντηση την ξέρω. Δεν φταιει κανείς άλλος εκτός από το ίδιο το μπάσκετ κι αυτούς που θέλουν να τους αποκαλούμε μπασκετοπατέρες.

Θυμάμαι, ότι όταν εγώ ήμουν παιδί και μου είχε φέρει ο πατέρας μου την πρώτη μου μπάλα, κοιμήθηκα αγκαλιά της και το πρωί σηκώθηκα αχάραγα ακόμα για να κατασκευάσω μόνος μου την πρώτη μου μπασκέτα. Μ’ ένα κομμάτι από παλιά πόρτα για ταμπλό κι μια μπετόβεργα για στεφάνι. Κι όλα τα παιδιά του χωριού έξω από το σπίτι για να αρχίσουμε τις… μάχες μας. Από το πρωί ως το βράδυ. Ούτε για φαγητό δεν κάναμε διάλειμμα. Κι όλοι θέλαμε να μοιάσουμε στον Γκάλη, τον Γιαννάκη, τον Φάνη και τα άλλα παιδιά που έλεγε και το σύνθημα της εποχής. Τώρα σε ποιον να μοιάσουν αυτά τα παιδιά; Μπορεί να έχουμε σπουδαίους αθλητές, αλλά πρότυπα δεν έχουμε και φταινε αυτοί που έχουν αναλάβει να δημιουργήσουν τα πρότυπα. Τότε ο Άρης ήταν η ομάδα όλων των Ελλήνων, οι δρόμοι τις Πέμπτες ερήμωναν κι όλοι στήνονταν μπροστά από τις τηλεοράσεις. Τώρα έχουμε τους πράσινους, τους κόκκινους, τους κίτρινους και τους ασπρόμαυρους «στρατούς».

Και θα με ρωτήσετε, τους ίδιους «στρατούς» δεν έχουμε και στο ποδόσφαιρο; Γιατί τα γήπεδα 5Χ5 είναι γεμάτα; Γιατί τα παιδιά στα σχολεία τρέχουν να προλάβουν την μπάλα ποδοσφαίρου στα διαλείμματα; Γιατί μάλλον κάτι δεν έγινε σωστά όταν έπρεπε. Όταν η πορτοκαλί μπάλα είχε φωλιάσει για τα καλά στις καρδιές όλων των Ελλήνων.

Πρόσφατα στο Μανχάιμ η Εθνική Εφήβων κατέκτησε την πρώτη θέση αήττητη. Πριν απ’ αυτό η Εθνική Παίδων είχε πετύχει μια ανάλογη επιτυχία στην Τουρκία. Όλοι χάρηκαν. Το ελληνικό μπάσκετ έχει μέλλον. Τι μου λετε; Αυτό είναι το μέλλον. Δεν πάτε καμιά βόλτα από τα γήπεδα σ’ όλη την Ελλάδα να δείτε πόσα μικρά παιδιά ασχολούνται καθημερινά με το μπάσκετ. Περάστε από τα τμήματα υποδομών των μεγάλων ομάδων για να δείτε πόσα παιδιά μαθαίνουν καθημερινά τα μυστικά του αθλήματος και κάτω από ποιες συνθήκες. Δεν είναι στραβός ο γιαλός. Εμείς στραβά αρμενίζουμε…

Αυτοί που διδάσκουν τα μυστικά του μπάσκετ στα μικρά παιδιά, γνωρίζουν ποια είναι αυτά τα μυστικά; Ξέρουν τι πρέπει να τους μάθουν; Έχουν την απαραίτητη μόρφωση; Ποια είναι η ελληνική σχολή μπάσκετ; Πως πρέπει να δουλεύουν τα παιδιά σ’ αυτή την ηλικία; Δεν πρέπει να υπάρχει μια συνέχεια από ηλικία σε ηλικία; Τίποτα απ’ αυτά δεν συμβαίνει.

Για παράδειγμα, αυτοί που δουλεύουν στις δυο μεγαλύτερες ομάδες της Ελλάδας, τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό, στις δυο ομάδες που ξοδεύουν αμύθητα ποσά για να πρωταγωνιστούν στην Ευρώπη, ξέρουν τον τρόπο δουλειάς του Ομπράντοβιτς και του Γιαννάκη; Δεν πρέπει οι μικροί να δουλεύουν πάνω στις αρχές των πρώτων προπονητών; Αν το καλοκαίρι ο «Ζοτς» ή ο «Δράκος» ζητήσουν ένα, δυο παιδιά από τους εφήβους για να δουλέψουν με την πρώτη ομάδα, θα μπορέσουν να σταθούν; Φυσικά όχι. Έχουν τα απαραίτητα εφόδια οι προπονητές που δουλεύουν στα τμήματα υποδομής ή περνούσαν απ’ έξω, είδαν φως και μπήκαν; Έχουν συνεργασία με την πρώτη ομάδα; Τα μικρά παιδιά έχουν τη βοήθεια ειδικών γυμναστών, ειδικών διατροφολόγων, ειδικών γιατρών; Πιστέψτε με τίποτα απ’ όλα αυτά δε συμβαίνει.

Τα ποδοσφαιρικά τμήματα των δυο αιωνίων τσακώνονται στις μικρές ηλικίες για το ποια θα δημιουργήσει περισσότερες ακαδημίες σ’ όλη την Ελλάδα. Ποια θα έχει το μεγαλύτερο δίκτυο. Ξέρετε πόσες σχολές έχουν κόκκινοι και πράσινοι στο μπάσκετ; Καμία. Ναι, ναι, καμία. Και μετά μου λετε γιατί τα παιδιά δεν παίζουν μπάσκετ. Όταν οι ομάδες που «ελέγχουν» τη μισή Ελλάδα απαξιώνουν να ασχοληθούν με τα μικρά παιδιά. Δεν έχουν μια κοινή πολιτική για να δημιουργήσουν τα επόμενα στελέχη της ανδρικής τους ομάδας και δεν θα χρειαστεί να ξοδέψουν εκατομμύρια ευρώ για να πάρουν έτοιμους παίκτες.

Δηλαδή, η Ζελέζνικ και η Παρτιζάν που μοσχοπούλησαν τον Τεόντοσιτς και τον Πέκοβιτς σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, έχουν περισσότερο μυαλό από τους Έλληνες παράγοντες; Και η ΕΟΚ, ο ΕΣΑΚΕ που βρίσκονται; Γιατί δεν κάθονται όλοι οι φορείς σ’ ένα τραπέζι και να αποφασίσουν από κοινού για το μέλλον της πορτοκαλί μπάλας. Δυστυχώς δεν προβλέπεται να το κάνουν και η σπασμένη μπάσκετ στο χωριό μου θα μείνει στη γωνιά της και θα συνεχίσει να σκουριάζει…

Το σχετικο αρθρο γραφτηκε στις 01|05|08,στο φιλοσοφος blog,με τιτλο ''Η σπασμενη μπασκετα'',super basket.gr

Moυ εκαναν εντυπωση τα εξης:
-Αν υπαρχουν προτυπα
-Αν υπαρχουν ομαδες και οχι ''στρατοι''
-Αν τελικα,ολοι αυτοι που εργαζονται στο χωρο των υποδομων μπασκετ,εχουν την απαιτουμενη καταρτιση κ ικανοτητες κ ξερουν τι πρεπει να κανουν
-Και τελος...μηπως οι μπασκετες στα ανοιχτα γηπεδα,θα αρχισουν να σκουριαζουν..??

Ενδιαφερον παρουσιαζει κ αυτη η τοποθετηση,που αποσπασμα της οποιας θα δειξω παρακατω,που γραφτηκε στο Age of basketball blog,την Τεταρτη 3 Σεμπτεμβριου 2008,με τιτλο ''Ο αθλητισμος στο περιθωριο,τα ταλεντα στα σκουπιδια''..

- Συνεχίζουμε στο θέμα μας. Πείτε ότι κάποιος πάει σε ομάδα και μπαίνει στην παραγωγική διαδικασία ταλέντων. Πρώτο πρόβλημα: οι προπονητές. Στις περισσότερες ομάδες προπονητής των παιδοεφηβικών (αλλά και των νεαρότερων ηλικιών) είναι κάποιος… παίκτης του αντρικού της ομάδας. Εκείνος, ίσως έχει σπουδάσει (ή σπουδάζει) στη γυμναστική ακαδημία. Όμως, αν το σκεφτούμε, τι προσόντα έχει στο να δει, να αναπτύξει σωστά και να καλλιεργήσει το ταλέντο ενός 10χρονου, 12χρονου ή 15χρονου παιδιού; Δεν έχει. Μήπως έχει κάνει μαθήματα, σεμινάρια, έχει γυμναστεί στο πώς να αντιμετωπίζει τους νέους; Είναι το ίδιο να γυμνάσεις και να δουλέψεις με έναν 23χρονο και το ίδιο με έναν 12χρονο; Προφανώς όχι. Άρα, τι παραπάνω εχέγγυα παίρνουν αυτά τα παιδιά που δουλεύουν με εφήβους; Απλό, δεν παίρνουν.
- Μήπως οι ομάδες, ή έστω ανά συνοικία, διαθέτουν ψυχολόγο ειδικευμένο σε θέματα αθλητισμού, που να βοηθάει τα παιδιά (μην ξεχνάτε, μιλάμε για την πιο κρίσιμη ηλικία του ανθρώπου, προεφηβική και εφηβική); Ψιλά γράμματα θα πείτε, ενώ πάω στοίχημα ότι οι μισοί χαμογελάσατε και ειρωνικά όταν το διαβάσατε.
- Υπάρχουν γιατροί στις ομάδες που να παρακολουθούν τα παιδιά και να τα προσέχουν, ώστε να λειτουργήσουν θετικά στην ανάπτυξή τους; Όχι μόνο δεν υπάρχουν, αλλά το 90% των παιδιών δεν εξετάζονται ποτέ ούτε καν για καρδιά όσο καιρό παίζουν μπάσκετ. Ευθύνη των ομάδων, της κοινωνίας, αλλά και των γονιών αυτή.
- Το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν, είναι και θα είναι οι παράγοντες των ομάδων. Οι άνθρωποι που θεωρούν ένα 15χρονο παιδί κτήμα τους, που πίεσαν ώστε να μην μπορεί ένα παιδί να μετεγγραφεί ελεύθερα (παρά μόνο μετά από δύο χρόνια απραξίας), που προσπαθούν να βγάλουν λεφτά από πιτσιρίκια. Κι εδώ βρίσκεται η μεγαλύτερη σαπίλα του συστήματος. Όλα τα παρακάτω είναι πραγματικά περιστατικά. Τα αναφέρω απλώς επιγραμματικά και χωρίς ονόματα παικτών και ομάδων. Ατάκες του στιλ «εμείς παίκτη στον Παναθηναϊκό δεν δίνουμε, αν σου κάνει πρόταση ο Ολυμπιακός να πας», «θα χαθείς σε μεγάλη ομάδα, κάτσε εδώ, παίξε αντρικό και τότε θα σε δουν και θα πας με μετεγγραφή και λεφτά», «δεν στο δίνω το δελτίο του γιου σου, ανακίνησε θέμα αν θες να δικαιωθείς», είναι καθημερινής βάσης και απευθύνονται σε παιδιά που δεν είναι ούτε 15 χρονών. Ο παραγοντισμός αποτελεί τη μεγαλύτερη μάστιγα στην παραγωγή ταλέντων στην Ελλάδα. Πάρα πολλά παιδιά παράτησαν το μπάσκετ, τις ομάδες τους, μια πιθανότητα καριέρας γιατί απογοητεύτηκαν από το σύλλογό τους, εμποδίστηκαν από το σύλλογό τους, ή δεν προσέχτηκαν από το σύλλογό τους.
- Το θέμα είναι ανεξάντλητο, αλλά κλείνω για σήμερα με μια επιστροφή στην αρχή: το γεγονός ότι το μπάσκετ (και γενικότερα ο αθλητισμός) δεν είναι ενταγμένο στο σχολείο έχει και μία άλλη τεράστια επίπτωση. Στα 16 του (ή στα 17 του, ανάλογα με το σύστημα) το παιδί μπαίνει μπροστά στο δίλημμα: σχολείο ή μπάσκετ. Μόρφωση ή αθλητισμός. Μόνο και μόνο η εκφορά αυτού του διλήμματος είναι τραγική. Καλούμε ουσιαστικά έναν νέο να διαλέξει αν θα έχει παιδεία ή αν θα παίξει μπάσκετ και θα είναι ημιαγράμματος. Το μπάσκετ δεν είναι ενταγμένο στο σχολείο, άρα οι προπονήσεις τρώνε πολύτιμο χρόνο από το διάβασμα και τα φροντιστήρια (άλλη μάστιγα κι αυτή), οπότε ο αθλητής που στα 17 του θα πει «παλεύω να γίνω επαγγελματίας» πρέπει να ξεχάσει κάθε πιθανότητα πανεπιστημαιακής εκπαίδευσης! Τότε μπαίνουν στη μέση χίλια δύο άλλα πράγματα που αποτρέπουν 9 στους 10 εφήβους από τον αθλητισμό. Ένας τραυματισμός ίσως σημάνει καταστροφή στα 20, ίσως να μη βρει συμβόλαιο, ίσως να παραδέρνει μέχρι τα 24-25 στις μικρές κατηγορίες μη μπορώντας να ξεφύγει από την ομάδα του; Όλα αυτά κάνουν τα παιδιά (και κυρίως τους γονείς) να φοβούνται. Άρα, κόβεται ο αθλητισμός. Εδώ έρχεται ξανά το παράδειγμα των Η.Π.Α. που μέσω του σχολικού αθλητισμού έχουν αθλητές-φοιτητές. Άσχετο αν όσοι στην πορεία γίνουν επαγγελματίες μπορεί να αφήσουν τη σχολή τους ή να μην ασχοληθούν ποτέ με αυτό που σπούδασαν. Πάντα είχαν την επιλογή να εξαντλήσουν και τις δύο πιθανότητες: μόρφωση παράλληλα με το κυνήγι της καριέρας. Άρα, στα 22 δεν μένουν ξαφνικά ξεκρέμαστοι, όπως κάποιος αθλητής που δεν θα τα καταφέρει εδώ.

Τα δικα μου σχολια ειναι τα εξης:
-Σιγουρα,προπονητες που σπουδαζουν η' σπουδασαν γυμναστικη ακαδημια,ειναι προτιμοτεροι κ καλυτερα καταρτισμενοι για να ανταποκριθουν σε αυτες τις ηλικιες,σε σχεση με ''εμπειρικους'',που οι μονες γνωσες κ παραστασεις που εχουν,ειναι οτι παιζουν η' καποτε επαιξαν μπασκετ,οποτε ''βαφτιζονται'' κ προπονητες..
Δεν ειναι θεσφατο,ομως εκτιμω πως ξεκινουν με μια καλυτερη αφετηρια.
Σιγουρα η αναζητηση της γνωσης κ της περαιτερω βελτιωσης,ειναι μια αδιακοπη διαδικασια.

-Οσον αφορα την παρουσια ειδικων ψυχολογων,θα πω πως ειναι ανυπαρκτη..ενω οσον αφορα την συνεχη ιατρικη παρακολουθηση,θα ελεγα πως ειναι υποτυπωδης..

-Για τους παραγοντες,θα ελεγα πως υπαρχει καποια βαση στα γραφομενα του φιλου..
Σιγουρα υπαρχουν η' υπαρξαν και παραγοντες,που δεν σταθηκαν εμποδιο στην εξελιξη καποιων παιδιων,οπως βεβαια υπαρχουν η' υπηρξαν κ αντιθετες περιπτωσεις..
Στους ''προβληματικους παραγοντες'' θα συμπεριελαμβανα κ αυτους που εχουν ''διπλο ρολο'',δηλαδη ειναι κ γονεις παιδιου που δραστηριοποιειται με το μπασκετ..

-Τελος,οτι το μπασκετ(και γενικοτερα ο αθλητισμος),δεν ειναι ενταγμενος στην εκπαιδευτικη διαδικασια,ειναι οντως μια πραγματικοτητα..
Εγω ειχα κανει μια νυξη,περι συνδεσης σχολειου-μπασκετ σε επιπεδο δευτεροβαθμιας εκπαιδευσης,ενω ο φιλος το διευρυνει το σκεπτικο κ στην τριτοβαθμια..

Ταπεινη μου γνωμη ειναι,πως οι μπασκετικοι ταγοι της χωρας μας,θα πρεπει να επανεξετασουν κ να επανεκτιμησουν τα καινουργια δεδομενα που ισχυουν πλεον..

Οι υποδομες των ομαδων εχουν μελλον αν εκμεταλευτουν σωστα τα παιδια των υποδομων οι προπονητες των ομαδων και εξηγουμαι! Αν ο προπονητης 'ψησει' καταλληλα τον μικρο για ενα διαστημα(μικρο η μεγαλο εξαρταται απο τον ιδιο τον παικτη) τοτε εκεινος θα ειναι ετοιμος για να μπει στην αντρικη ομαδα!

Aρκετα πρωτοποριακο & μεγαλοπνοο ακουγεται..
http://www.gazzetta.gr/content/view/41531/37/

Για να λειτουργούν σωστά οι ακαδημίες των ομάδων πρέπει να τηρούνται κάποιες προϋποθέσεις, που στην Ελλάδα, όπως και σε όλους τους τομείς τις έχουμε αφήσει (στις περισσότερες περιπτώσεις) στην τύχη τους. Αλλο είναι να έχεις μια ακαδημία για να λες ότι την έχεις, και άλλο ένα πρόγραμμα που δίνει στα παιδιά την ευκαιρία να γνωρίσουν τον αθλητισμό και τα οφέλη του σε μικρή ηλικία (6-13 ετών) και αργότερα διαλέγει τα ταλέντα και τα καλλιεργεί με πρόγραμμα και στόχο. και εξηγούμαι:

Ομοσπονδία - Ενώσεις:

Οι ενώσεις και η ομοσπονδία δεν κινητροποιούν στην ουσία τους συλλόγους να "βγάζουν" ταλέντα. Η αμοιβή ενός σωματείου που καλλιεργεί έναν αθλητή περιορίζεται στα λεφτά της μεταγραφής του όταν ενηλικιωθεί (αν δεν φύγει από μόνος του λόγω σπουδών κλπ.). Δεν υπάρχει ένα σύστημα επιβράβευσης των σωματείων συνδεμένο με το όφελος που αποκομίζει ο παίκτης. Γιατί δηλαδή πρέπει να παίρνει ποσοστό ο μάνατζερ του Παπαλουκά από την αμοιβή του για όλα τα χρόνια της καριέρας του και να μην παίρνει το σωματείο/α που τον ανέθρεψε από τα 10 του μέχρι τα 18;

Επίσης, οι ενώσεις θα έπρεπε να παίζουν ρόλο συμβουλευτικό σε θέματα διοίκησης και προπονητικής του σωματείου (να έχουν τρεις ανθρώπους που θα πληρώνονται από τις ενώσεις και θα είναι οι σύμβουλοι των σωματείων - δεν είναι εύκολο να πληρώνει το κάθε σωματείο δικό του στέλεχος διοίκησης ή δικό του ψυχολόγο, ούτε και συμφέρει).

Σωματεία:

Ποια είναι τα κριτήρια που επιλέγονται οι προπονητές των ακαδημιών; Στους περισσότερους μικρούς συλλόγους ο προπονητής είναι ένας χομπίστας αθλητής της ανδρικής ομάδας, συνήθως όχι πιο καταρτισμένος από τον πρόεδρο ή τον ιδιοκτήτη του κυλικείου. Μάλιστα, τα σωματεία δεν καταλαβαίνουν ότι ο τοπ προπονητής δεν πρέπει να είναι της ανδρικής ομάδας αλλά των τζούνιορ. Αντε και ανέβηκες μια χρονιά από τη Γ' ΕΣΚΑ στη Β'. Και τι έγινε; Αυτός είναι ο ρόλος σου;

Φυσικά φταίει και το σύστημα που επιβραβεύει τη νίκη σε αυτές τις κατηγορίες, σαν να ήταν επαγγελματικές, και όχι τη σωστή δουλειά και την καλλιέργεια των αθλητών. Είναι ας πούμε ένας παίκτης 16 χρονών με ύψος 1.85. Ο προπονητής θα τον βάλει 4-5 γιατί θα είναι από τους ψηλούς της ομάδας, επιδιώκοντας να πάρει τη νίκη. Αν είχε την πολυτέλεια να μην κυνηγά τη νίκη σε αυτήν την κατηγορία, θα τον έβαζε γκαρντ (αφού το παιδί δεν θα φτάσει ποτέ σε ύψος 4-5αριού). Και στα 19 του θα έχει γίνει ένα δυάρι 1,96 με κινήσεις και φιλοσοφία ψηλού.

Γονείς - αθλητές:

Φυσικά, ο αθλητικά απαίδευτος πατέρας (που βρίζει τον γιο του από την εξέδρα αν χάσει σουτ - και μην μου πείτε ότι δεν το έχετε δει να συμβαίνει) δεν καταλαβαίνει ότι είναι προτιμότερο να χάσει ο πιτσιρικάς τον τίτλο του παιδικού αν είναι να μάθει σωστό μπάσκετ. Θα πάει στον (επίσης απαίδευτο) προεδρο και θα τον πρήξει για τον κοιμισμένο τον προπονητή, που έχασε το ματς μέσα από τα χέρια του. Και η προεδράρα θα τα κάνει τσουρέκια του κόουτς που δεν έβαλε τον¨"ψηλό" μέσα στη ρακέτα να καθαρίσει το ματς.

Έτσι ακριβώς είναι τα πράγματα σήμερα, όπως τα περιγράφει ο φίλος.Και απομένει σε κάποιους ρομαντικούς να προσπαθούν ενάντια σε θεούς και δαίμονες μήπως κρατήσουν τα παιδιά στα γήπεδα. Επί της ουσίας, δεν ενδιαφέρεται άνθρωπος (οι καρεκλίτσες μας να είναι καλά...) και γιατί άλλωστε? "Αμύνεσθαι περί πάρτης" είναι το μότο των σύγχρονων καιρών...

παιδια να ρωτησω αλλαξε ο τροπος διεξαγωγεις των παιδικοεφιβικων?????

Γεια σας, είμαι νέο μέλος και έκανα εγγραφή γιατί θεωρώ ότι το ζήτημα ακαδημίες μπάσκετ στην Ελλάδα είναι πολύ σημαντικό για το μέλλον του αθλήματος.

Νομίζω πως πέρα από τις προσωπικές εμπειρίες του καθενός (και εγώ έχω να παραθέσω ουκ ολίγες) είναι καλό, για να βγάλουμε κάτι θετικό από αυτή τη διαδικασία της συζήτησης, για αρχή Α) να δημιουργήσουμε μια βάση (και θέλω να βοηθήσετε όλοι όσοι ενδιαφέρεστε) με όλους εκείνους τους τομείς που απαρτίζουν το ζήτημα της παραγωγικής διαδικασίας, όπως πολιτεία, σύλλογοι, γονείς, παράγοντες, προπονητές, αθλητές, κλπ , και Β) να βάλουμε σε σειρά αυτούς τους τομείς με σειρά προτεραιότητας ή όχι και να συζητήσουμε πως πιστεύουμε ότι πρέπει να λειτουργεί ο κάθε ένας τομέας.

Για παράδειγμα να αναφέρω ότι οι γονείς δεν είναι απαραίτητα αρνητικό να εμπλέκονται στα κοινά ενός συνοικιακού ή άλλου σωματείου, για το λόγο ότι αν δεν εμπλακούν αυτοί δεν θα υπάρξει κανείς άλλος για να βοηθήσει τον προπονητή με μπάλες, νερά δελτία κ.α. Είναι όμως απαραίτητο να έχουν καταλάβει το ρόλο τους και να μην μπερδεύονται στη δουλειά του προπονητή και αυτό ΜΠΟΡΕΙ να επιτευχθεί με τη συζήτηση.

Ο ΣΕΠΚ το 2003 διοργάνωσε το 1ο Διεθνές Σεμινάριο μικρών παικτών και έφερε στην Ελλάδα έναν ομιλητή ονόματι Buscheta διδάκτωρ αθλητικής ψυχολογίας, ο οποίος δούλευε εκείνη την περίοδο στις υποδομές της Real Μαδρίτης. Σε μία από τις ομιλίες του αναφέρθηκε στο ζήτημα γονείς και αθλητές και είπε πως στη Real πραγματοποιούν συναντήσεις με τους γονείς των αθλητών και τους ενημερώνουν για το πρόγραμμα των αγωνιστικών υποχρεώσεων αλλά και για το ρόλο των γονιών. Τους βάζουν μέσα στο παιχνίδι υποδεικνύοντας το ρόλο τους, ότι πχ. είναι πολύ σημαντική η συνεισφορά τους στη διατροφή του παιδιού, στο να προσέρχεται στη ώρα του για την προπόνηση, για την ξεκούρασή του, την ψυχική του ηρεμία...

Θα βρω αποσπάσματα και θα τα παραθέσω...
και θα συνεχίσω σε λίγες μέρες
Περιμένω τις παρεμβάσεις σας!!

Καταρχην καλως ηλθες στο φορουμ..
Λιγο-πολυ,εχουν γινει αρκετες επισημανσεις για τους τομεις-συνιστωσες που αναφερεις.
Οσον αφορα τον ΣΕΠΚ και τον ομιλητη που προσκαλεσε,θα πω πως πρωτιστως θα πρεπει να ενεργοποιηθει με πιο καιρια ζητηματα,κατοχυρωσης των αυτονοητων,μιας και μου θυμιζει περισσοτερο εξωραιστικο συλλογο(σεμιναρια,κοπες πιττας κ.α.),παρα το συνδικαλιστικο οργανο των προπονητων..
Για τη ''δυναμη της συζητησης'' που αναφερεις,θα ελεγα πως στην Ελλαδα δεν μπορει να βρει και τοσο εφαρμογη..

Δε διαφωνώ καθόλου μαζί σου στο θέμα ΣΕΠΚ, απλά ανέφερα το συγκεκριμένο Σεμινάριο γιατί μου είχε κάνει εντύπωση, και πιστεύω ότι ήταν πολύ καλός ο συγκεκριμένος ομιλιτής πάνω στο αντικείμενό του...

Και σίγουρα στην Ελλάδα είναι πολύ δύσκολο να βρει εφαρμογή η συζήτηση με τους γονείς γιατί οι άνθρωποι (και αυτό είναι γενικότερο φαινόμενο της σύγχρονης εποχής) και οι προπονητές και οι παράγοντες αλλά και οι γονείς δεν έχουν μάθει να ακούνε. Νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα και κοιτάζει ο κάθε ένας το μικροσυμφέρον του. Ο προπονητής να μη χάσει τη δουλειά του, ο γονιός να παίζει το παιδί του για να πάρει καμιά μεταγραφή και να βγάλει χρήματα και ο παράγοντας για να βάλει λεφτά στο ταμείο του Συλλόγου και να το παίζει μάγκας μετά ότι ο συλλογός του βγάζει ταλέντα κ.ο.κ. Αλλά πιστεύω πραγματικά ότι αν βρεθούν μαζί κάποιοι που έχουν καλή διάθεση ο ένας προς τον άλλο, και δεν είναι με την πλάτη στον τοίχο, με τη συζήτηση μπορούν να κάνουν σπουδαία πράγματα για την ομάδα τους. Προσωπική άποψη και δεν το συνεχίζω για να μην κουράσω.

Αλλά ας επανέλθουμε στο αρχικό ζήτημα. Για να προσπαθήσουμε να βρούμε μια λύση στο πρόβλημα.
Όλα γυρίζουν γύρω από το οικονομικό ζήτημα.
-Οι σύλλογοι διαμαρτύρονται ότι η πολιτεία δεν τους δίνει πλέον αρκετά χρήματα για να τα βγάλουν πέρα και έτσι προσλαμβάνουν εν ενεργεία παίκτες για να προπονούν το παιδικό ή το εφηβικό τους τμήμα. Το τελευταίο δεν είναι κατ' ανάγκην κακό αλλά τις περισσότερες φορές ο παίκτης το βλέπει σαν πάρεργο, εξάλλου πιθανόν να έχει και πρωινή δουλειά ή να σπουδάζει οπότε έιναι και ζήτημα ενέργειας και αντοχών του κάθε ενός,
-Οι "καλοί" προπονητές δεν επιλέγουν να δουλέψουν σε Υποδομές γιατί δεν έχουν κέρδος, ούτε και κύρος πια (αλήθεια τι 'κέρδος' έχει ένας προπονητής που βγάζει κάποιον παίκτη επιπέδου Εθνικής ομάδας πέρα από την αναγνώριση που του αποδίδει ο παίκτης, όταν μετά από χρόνια τον αναφέρει σε συνέντευξή του σε κάποιο περιοδικό ή εφημερίδα,

Οι περισσότεροι προπονητές ακόμα και αν δεν έχουν ομάδα να εργαστούν προτιμάνε να μείνουν εκτός και να περιμένουν,
και βέβαια να ας μην αναφέρουμε την κατάσταση στα γυναικεία γιατί είναι ακόμα πιο τραγική!

-Πόσο λοιπόν κοστίζει ετησίως να συντηρείς ένα τμήμα παιδικού και εφηβικού? Εάν κάποιος μπορεί να μας πει με σαφήνεια τον περιμένω γιατί προσωπικά μόνο με υποθέσεις μπορώ να το προσεγγίσω.
-Και πόσα για να έχεις μια αντρική ομάδα πχ στη Γ ΕΣΚΑ ? και αναφέρω αυτή την κατηγορία γιατί εκεί δεν χρειάζεται να πληρώνεις παίκτες από ότι διάβασα σε κάποιο ποστ.
-Τι επιχορήγηση παίρνει ένας σύλλογος αυτού του επιπέδου?
-Πόσα μπορούν να είναι τα κέρδη από τις Ακαδημίες του συλλόγου?
Περιμένω βοήθεια και θα συνεχίσω το συλλογισμό μου...

Οσον αφορα τον ΣΕΠΚ,αν θελεις ριξε μια ματια στη δημοσιευση ''28'' του παροντος τοπικ & τη δημοσιευση ''6'' του τοπικ ''ΠΣΑΚ-ΣΕΠΚ''..
Απο κει & περα εχεις την αποψη σου για τη ''δυναμη της συζητησης'',ωστοσο προσωπικα δεν τη συμμεριζομαι..τη θεωρω ανεδαφικη,ανεφικτη & σε μεγαλο βαθμο ανεφαρμοστη.
Το οικονομικο μερος ειναι μια πολυ βασικη παραμετρος,ομως θεωρω πως υπαρχουν εξισου και αλλες σοβαρες παραμετροι,που συνθετουν το ''κοκτεηλ''..
Για τα ερωτηματα που θετεις προς το τελος της τοποθετησης σου,δεν γνωριζω τετοιες λεπτομερειες.
Αν καποιος αλλος γνωριζει,ας μας τις καταθεσει..

ειμαι 16 χρονων στις ακαδημιες της (πρωιν?) ολυμπια λαρισας.υπαρχει πολυ ταλεντο στην περιοχη ομως κανενας δεν μας βοηθαει.μηδαμινες υποδομες,προεδροι τοπικων ομαδων με τη λογικη "ο παικτης ειναι κτημα μου" κ ολα αυτα οδηγουν τα παιδια απο τα 17 κ μετα να αφηνουν το μπασκετ οχι μονο λογω του σχολειου κ της αποτυχιας του συστηματος να συνδιασει παιδεια κ αθλητισμο,αλλα και γιατι ενας ωριμος 16αρης με ψυχραιμη οπτικη καταλαβαινει οτι τελικα το συστημα ειναι τοσο σαθρο κ οτι κανεις δεν τον προσεξε σαν παιχτη.αντιμετοπιζομαστε σαν πιτσιρικια που σταζουμε το χρημα για να φαινεται η ολυμπια κ η καθε ολυμπια ενας υγειης συλλογος.Ωντας τραυματιας για καποια περιοδο κανενας ουτε προπονητης ουτε δοιηκηση ενδιαφερθηκε.οταν ομως φετος ζητησα ν αλλαξω ομαδα αρχικα πηρα το οκ κ ηλπιζα σε μια νεα αρχη εχοντας ξεφυγει επιτελους απο το αγχος της επιλογης ομαδας και ξαφνικα διαβασα απο την εφημεριδα οτι ο κυριος μαλακος μπλοκαρει ολες τις μεταγραφες για παικτες των ακαδημιων της ομαδας.ο κυριος "προεδρος" που ουτε μια φορα δεν ηρθε σε προπονηση η αγωνα,μολις ειδε πως η ομαδα του διαλυθηκε θυμηθηκε τις ακαδημιες.κριμα για τον ερασιτεχνισμο τους.συγγνωμη για την συγχηση των σκεψεων αλλα εχω πολλα που θελω να εκφρασω κ ισως να μην ξερω τι να πρωτοπω

Καλημερα...
Με αφορμη τη δημοσιευση του oh bane bane, η οποια μεταφερθηκε απο τον CHE και στο ΑΝΤΡΙΚΟ ΜΠΑΣΚΕΤ, στην ενοτητα Σημαντικα Θεματα, στο τοπικ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΓΝΩΜΕΣ, εχω κανει μια δημοσιευση στις 28/7/09, την #28, η οποια ισως μπορει να βοηθησει.
Δεν εχω τη δυνατοτητα αυτη τη στιγμη να τη μεταφερω εδω, γι' αυτο σας παραπεμπω.

http://www.sepk.gr/portal2/content/view/1956/1/lang,gr/

''Αχτιδα'' αισιοδοξιας?Με την ''εμπλοκη'' του ΣΕΠΚ?
Τι λεει??
Ερμης Μελισσιων,ΠΑΚ Χαλανδριου,Αχαρνεις και Κ.Ο.Χολαργου,ε?
Οποιος ενδιαφερεται λοιπον..η' οποιος εχει να προτεινει καποιον-ους ικανους προπονητες,ας απευθυνθει στον ΣΕΠΚ,ετσι..για να βοηθησουμε λιγο τη κατασταση..

Ριχνοντας μια προχειρη ματια στους κατοχους αδειας ασκησεως επαγγελματος προπονητικης,στο Νομο Αττικης,πρεπει να ειδα, τουλαχιστον 600 εγγεγραμμενους προπονητες,Α',Β' & Γ' κατηγοριας...
Και ενταξει..ας πουμε οτι καποιοι ειναι και ''φιρμες''...για τους υπολοιπους,ο ΣΕΠΚ δεν εχει αποψη??
Ποιοι δηλαδη ειναι ικανοι για τα τμηματα υποδομων?

Εντωμεταξυ,θυμηθηκα και μια δημοσιευση(Νο6 στο τοπικ ΠΣΑΚ-ΣΕΠΚ)..Ενα αποσπασμα..


-Χαζευοντας λιγο στην ιστοσελιδα του ΣΕΠΚ πηρε το ματι μου και αυτο:
''Παράλληλα ο Σύνδεσμος είναι διατεθειμένος να αναλάβει τη νομική κάλυψη των προπονητών τμημάτων υποδομής (που δεν ασχολούνται δηλαδή με αγωνιστικά τμήματα), που θα διεκδικήσουν τα χρήματά τους μέσω της δικαστικής οδού, καλύπτοντας τα δικαστικά έξοδα μέχρι την έκδοση δικαστικής απόφασης σε πρώτο βαθμό.''


Υπαρχουν τετοια προβληματα τελικα?(ειναι ρητορικο το ερωτημα..μιας και ο ΣΕΠΚ,προτιθεται να καλυψει τα δικαστικα εξοδα,μεχρι την εκδοση αποφασης σε 1ο βαθμο,για τους προπονητες τμηματων υποδομης,που εχουν βγει ζημιωμενοι οικονομικα..)..
Γιατι δεν κανει μια αναρτηση πινακα,με τις ομαδες,για τις οποιες,μελη-προπονητες,εχουν κανει καταγγελιες και εχουν προσφυγει η' προτιθενται να προσφυγουν νομικα,για μη καταβολη των δεδουλευμενων τους?
Ετσι..για να υπαρχει και μια εικονα..και ο κοσμος να ξερει τι γινεται..

Ερωτημα:Ισχυει και για το επαγγελμα των προπονητων μπασκετ,οτι αν οι ομαδες δεν καταβαλλουν τα δεδουλευμενα τους και αυτοι αποχωρησουν(ειτε γιατι οι ομαδες τους διωχνουν,ειτε γιατι αναγκαζονται να παραιτηθουν,εφοσον δεν πληρωνονται..),τοτε αυτοι(οι προπονητες),περαν την αγωγης για τα ποσα τα οποια αξιωνουν,μπορουν να κανουν και μηνυση για μη καταβολη δεδουλευμενων,εντος των πρωτων 6 μηνων..η οποια διωκεται και ποινικα..και προβλεπει και ποινη φυλακισης??(εαν δεν κανω λαθος,νομιζω οτι κατι τετοιο προβλεπεται..στις περιπτωσεις μηνυσεως για μη καταβολη δεδουλευμενων..)..

Οποιος ξερει και ειναι γνωστης, ας μας απαντησει..

Φιλε a bullet for your head...

Σε συνεχεια της συζητησης που ειχαμε στο αλλο τοπικ, εχω να πω τα εξης:
Στη δημοσιευση #15 ζητας τη γνωμη παραγοντα και αυτη καταθετω, χωρις να συγκαταλεγω τον εαυτο μου σ' αυτο τον ορο, γιατι δεν μου αρεσει καθολου. Απλως προσπαθω να βοηθησω στη λειτουργια ενος σωματειου, με οσες δυναμεις μπορω να διαθεσω και με τις οποιες ελαχιστες γνωσεις εχω επανω στο αντικειμενο.

Οι ακαδημιες που εχουν οι Συλλογοι της Α1 και πιθανον της Α2 καθως και οι ιδιωτικες ειναι σιγουρο οτι δεν επαρκουν.
Θα πρεπει να εχουν ακαδημιες και οι υπολοιποι Συλλογοι για να καλυφθουν οι νεαροι αθλητες.
Καποιοι εχουν οργανωμενες στο βαθμο που μπορουν, καποιοι εχουν υποτυπωδεις και καποιοι μονο παιδικοεφηβικα (οποια ειναι αυτα) απλα για να μπορουν να συμμετεχουν στα πρωταθληματα οι αντρικες τους ομαδες.

Εχουν τοποθετηθει αρκετοι και λενε πως πρεπει να λειτουργουν οι ακαδημιες. Πολυ σωστα τα λενε ολοι τους, δεν διαφωνει κανεις. Πως μπορει να γινει η υλοποιηση ολων αυτων ομως; Και ποιος θα τα κανει πραξη; Εγω;
Αν ναι, ποιος εχει κανει ελεγχο για το ποιον μου, τις δυνατοτητες μου και αν ειμαι ο καταληλος να κανω τη διαχειριση των παιδικων ψυχων στο κομματι που μου αναλογει;
Οι γονεις; Μαλιστα. Πιστευω οτι μια μικρη μειοψηφια, που εχουν καταλαβει το γιατι πρεπει τα παιδια τους να αθλουνται, το κανουν, παντα συμφωνα με τις δυνατοτητες που εχουν. Οι υπολοιποι βλεπουν την ωρα της προπονησης σαν baby- parking.

Ο καταλληλος προπονητης, σ' εναν τοσο ευαισθητο χωρο, απο ποιον θα επιλεγει; Απο τον παραγοντα οπως λετε;
Μα αν ηξεραν οι παραγοντες να επιλεγουν δεν θα αλλαζαν καθε 1 ή 2 χρονια προπονητη στην αντρικη τους ομαδα.
Κι αν υποθεσουμε οτι καποιος εχει τις γνωσεις ή την τυχη και επιλεξει τον καταλληλο πως θα μπορεσει ν' ανταποκριθει στις οικονομικες απαιτησεις; (μιλαω για απολυτα λογικες και δικαιολογημενες).

Λες φιλε μου οτι δεν εισαι αισιοδοξος για το μελλον των υποδομων και εχεις απολυτο δικιο.
Εγω ειμαι 2 φορες απαισιοδοξος. Μιλαμε παντα για σωστες υποδομες, με οτι εμπεριεχει αυτος ο ορος - και εχει αναπτυχθει εκτενως απ' ολους - στην κατευθυνση της αναδειξης ταλεντων. Και οχι μονο.
Κατα την αποψη μου περα απο το αθλητικο κομματι πρεπει να εμπεριεχονται κι αλλες δραστηριοτητες στη συνολικη δραση των ακαδημιων.
Στο θεμα "ερασιτεχνικες κατηγοριες" στο τοπικ "αδελφοποιησεις" εχω αναφερει καποια απ' αυτα στη δημοσιευση #6.
Αν δεν σου κανει κοπο διαβασε τα.

Εκανα εναν ισολογισμο ενος ερασιτεχνικου σωματειου για να δειξω το οικονομικο προβλημα που υπαρχει.
Το σωματειο περαν των υποδομων συντηρει παιδικοεφηβικα και αντρικη ομαδα.
Ολα αυτα ειναι αλυσιδα και συνεχεια των βηματων που κανει ενας αθλητης μεσα στο βαθος του χρονου.

Λεω λοιπον και επιμενω οτι για να λειτουργουν σωστα, ειναι απαραιτητη η παρεμβαση της Πολιτειας σε τρεις αξονες.
Ο ενας ειναι η θεσμοθετηση. Να μπουν δηλαδη κανονες λειτουργιας των υποδομων.
Παραλληλα να επανδρωσει με τα καταλληλα ατομα, οργανα, τα οποια θα παρεχουν ηθικη στηριξη και καθοδηγηση στους συλλογους.
Ο δευτερος αξονας ειναι η παροχη οικονομικης στηριξης. Ακρως απαραιτητη για τη συνεχεια τους.
Και ο τριτος ειναι η παροχη αρτιοτερων αθλητικων εγκαταστασεων, μεσω των Δημων.

Η εναρξη μπορει να γινει με την καταγραφη των δραστηριοτητων των Συλλογων που συντηρουν υποδομες μεσω των Δημων.
Κατα την αποψη μου Συλλογοι σε ερασιτεχνικο επιπεδο που δεν εχουν υποδομες, διαπιστωμενα σ' ολες τις ηλικιες, δεν εχουν λογο υπαρξης.

Η Πολιτεια εφ' οσον θεσμοθετησει και δωσει τις απαραιτητες παροχες που αναφερω, μεσω των ιδιων οργανων θα κανει και τους απαραιτητους ελεγχους για να βλεπει αν οι Συλλογοι υλοποιουν το προγραμμα.

Μονο ετσι πιστευω οτι θα παμε μπροστα. Μιλαμε παντα για ενα αθλημα που εχει προσφερει τις μεγαλυτερες διακρισεις στη χωρα μας και μπορει να προσφερει ακομη περισσοτερες.

Θα μου πει καποιος, οτι ολα αυτα ειναι ουτοπικα και δεν γινονται στις μερες μας.
Ως ποτε ομως καποια πραγματα θα λειτουργουν με το φιλοτιμο καποιων;
Δεν πρεπει καποτε αυτο το κρατος να σκυψει και να κανει τον καταλληλο προγραμματισμο και να δωσει αυτα που αναλογουν εκει που πρεπει;

Αθλητισμος δεν ειναι μονο το ποδοσφαιρο και το στοιχημα. Αλλα κι αυτο να το εκαναν σωστα παει στα κομματια.
Βλεπουμε την καταντια του Ελληνικου ποδοσφαιρου μεσα απο το αντιπροσωπευτικο μας συγκροτημα.

Ν' αναφερω κι ενα παραδειγμα που υπεπεσε στην αντιληψη μου.
Διαφημιζαν οτι με χρηματα του στοιχηματος - αν δεν κανω λαθος - θα εκαναν παρεμβασεις σε γηπεδα ποδοσφαιρου.
Το γηπεδο της Καλλιθεας εχει χωρητικοτητα 3.500 ατομων.
Η ομαδα Γ! κατηγοριας εφετος, συγκεντρωνει στους αγωνες 200-300 ατομα ανεκαθεν και σε μεγαλυτερες κατηγοριες. Αντε σε ντερμπυ να πω 500.
Κατασκευασαν λοιπον σ' ενα πεταλο νεα πολυεξοδη εξεδρα (με εκχωματωσεις, αντιστηριξεις κλπ).
Να την κανουν τι αραγε. Να την βλεπουν τι ομορφη που ειναι; Ασκοπα εξοδα. Δεν μπορω να καταλαβω ποιος "εγκεφαλος" την εμπνευστηκε και για ποιο λογο.
Με τα χρηματα που δαπανηθηκαν θα μπορουσαν να φτιαξουν τουλαχιστον 5 γηπεδα μπασκετ προκατ τα οποια λειπουν τοσο πολυ.

Αν θελουμε να γινει κατι ομως απ' ολα αυτα θα πρεπει να οργανωθουμε και να πιεσουμε την Πολιτεια. Εχω προτεινει τροπους.
Το να κανουμε διαπιστωσεις και να τις αναφερουμε στο φορουμ απλα και μονο δεν λεει τιποτε.
Λειτουργωντας μονο ετσι, δεν δινουμε λυσεις.
Οποτε κατα την αποψη μου εν μερει ειναι ασκοπο.

Δεν ειμαι απολυτος και δεν θεωρω τον εαυτο μου παντογνωστη. Αντιθετως γνωριζω λιγα πραγματα και γι' αυτο ζηταω βοηθεια.
Θα περιμενω αποψεις και ουσιαστικες προτασεις.

Να τα παρω ενα-ενα..

-Οι ομαδες της Α1 & Α2..δεν σημαινει και αυτοματως πως εχουν υποδομες που λειτουργουν υποδειγματικα..η' απλως καλα..
Εχω την αισθηση,οτι το σημαντικοτερο γι'αυτες τις ομαδες ειναι οτι λειτουργουν ως ''κραχτες''..λογω ονοματος και κατηγοριας που αγωνιζονται και ετσι κατορθωνουν να προσελκυουν περισσοτερα παιδια,απ'οτι οι ομαδες της ''γειτονιας''..
Απο κει και περα ομως,εχω τις αμφιβολιες μου,για το κατα ποσο υπαρχει καλη οργανωση..η' επανδρωση με καλους και επαγγελματικα αρτιους προπονητες..

-Ποιος μπορει να επιλεξει εναν καταλληλο προπονητη??
Οποιος κινειται και ασχολειται με αυτο το επιπεδο χρονια,ειναι σε θεση να γνωριζει ποιος ειναι πολυ καλος στη δουλεια του και εχει παραγει εργο η' εχει αναδειξει καποιους αθλητες..η ''πιατσα'' ειναι μικρη..και λιγο η' πολυ,ο καθενας που ασχολειται και παρακολουθει,μπορει να εχει μια αποψη..
Απο κει και περα..καποιες ομαδες καταφευγουν στον ΣΕΠΚ..για να αναζητησουν προπονητες για τις υποδομες τους..
Νομιζω..οτι ο ΣΕΠΚ θα επρεπε να γνωριζει σε πολυ καλο βαθμο..ποιοι προπονητες απ τη ''δεξαμενη'' του,ειναι καλοι σ'αυτο το κομματι..
Αν πολλοι ισχυριζονται πως δεν υπαρχουν καλοι προπονητες για τις μικρες ηλικιες(και καπως ετσι ειναι..),ενα μεγαλο μεριδιο ευθυνης πιστευω πως βαραινει τον ιδιο τον ΣΕΠΚ..δηλαδη..θα πρεπει ισως αυτοι που διδασκουν και εγκρινουν για την αποκτηση αδειας ασκησεως επαγγελματος,να ειναι αυτοι πρωτιστως πολυ καλα καταρτισμενοι & να εχουν και πολυ υψηλα & αυστηρα στανταρντ..εφοσον κατα κοινη ομολογια,οι υποδομες,ειναι το πιο ''ευαισθητο'' κομματι..
Αν δεν βγαινουν καλοι προπονητες,ισως τελικα και καποιοι αλλοι να μην κανουν τη δουλεια τους σωστα...
Για ολους αυτους που δουλευουν χωρις την απαιτουμενη αδεια επαγγελματος..η ευθυνη βαραινει και τα σωματεια..αλλα και τον ΣΕΠΚ..ο οποιος δεν θα επρεπε να επιτρεπει κατι τετοιο..
Οσον αφορα το αν μπορει καποιο σωματειο να ανταποκριθει οικονομικα για να καλυψει τις απαιτησεις ενος πολυ καλου προπονητη..
Καλως η' κακως..οτι πληρωνεις παιρνεις..(αν και υπαρχουν και καποιοι που πληρωνονται καλα αλλα δεν τα ''δικαιολογουν''..)..και τις περισσοτερες φορες τα χρηματα που διδονται απ τις ομαδες ειναι τουλαχιστον αστεια..συν βεβαια οτι δεν υπαρχει ουτε η στοιχειωδης κατοχυρωση των πιο αυτοννοητων επαγγελματικων δικαιωματων..με βαση αυτα,νομιζω οτι δεν θα επρεπε να υπαρχουν και πολλες απαιτησεις..
Παντως,ισως θα μπορουσαν να ανευρεθουν χορηγιες,για τις οποιες να εμπαινε η ''ρητρα'' οτι θα χρησιμοποιηθουν αποκλειστικα και μονο..για να καλυφθουν μισθοι προπονητων η' αλλων λειτουργικων εξοδων..

-Αυτα που αναφερεις για τη παρεμβαση της πολιτειας ειναι σωστα..ομως,καλο θα ηταν να δραστηριοποιουνταν με τα διοικητικα των συλλογων και ανθρωποι με ορεξη να συνεισφερουν ποικιλοτροπως,αγαπη για το αθλημα,γνωση..διοτι ''εχει γεμισει ο τοπος'' απο ανθρωπους που δεν εχουν τη διαθεση να προσφερουν..αλλα και γηρασμενους..χωρις ιδεες..χωρις ενεργεια..χωρις γνωση..και τις περισσοτερες φορες και χωρις χρηματα..η' να το θεσω καλυτερα..χωρις τη παραμικρη σκεψη για να βαλουν εστω 10 ευρω..(που λεει ο λογος..)..

-Καταγραφη των δραστηριοτητων των συλλογων απ τους δημους.. ...θα αναφερεσαι προφανως για οργανωμενα κρατη..
Απο κει περα παντως,οντως υπαρχουν παρα μα παρα πολλα σωματεια,με σφραγιδα,καταστατικο,ετος ιδρυσης κ.τ.λ.,τα οποια ειναι ανυπαρκτα..και τα οποια υπαρχουν..για να υπαρχουν..για να κατεβαινουν ισως για να ψηφιζουν στις ενωσεις..η' και να καρπωνονται και καμια επιχορηγηση..

-Αυτο με τα Προ-Κατ ειναι μια καλη ιδεα..και προσιτη οικονομικα..θα εδινε παρα πολλες λυσεις,σε παρα πολλες περιοχες-γειτονιες-ομαδες..
Εχω την αισθηση παντως,πως προκυπτουν και θεματα ''αρμοδιοτητας''..δηλαδη που μπορει να ανηκει ο χωρος..πχ στον Δημο?Στην Νομαρχια?Στον Οργανισμο σχολικων κτιριων?..κ.α.
Θα ηταν καλη ιδεα παντως,να εκπονηθουν μελετες,να εκτιμαται το συνολικο κοστος & να γινεται η οποια προσπαθεια προωθησης και εγκρισης των ποσων αυτων..θελει τρεξιμο..και βεβαια,θελει και βουληση..

Δεν διακρινω διαφωνια.
Απλα ο ενας εμπλουτιζει τις αποψεις του αλλου.
Σωστες ειναι ολες αυτες οι προτασεις και διαπιστωσεις.
Πως θα γινουν πραξη ομως ξαναλεω και πως θα δοθουν λυσεις;
Ποιοι και πως θα αιτηθουν στους αρμοδιους;
Εδω ειναι το προβλημα.

Στην πραπανω παραγραφο σου, εχω καποιες ενστασεις τις οποιες θα πρεπει να συζητησουμε.
Δεν αφορα το παρον τοπικ ομως.
Θα πρεπει να ανοιξουμε ενα νεο και να τοποθετηθουμε.
Χρηματοδοτες - Προεδροι θα του εδινα τιτλο.......