επιτελους βρηκα χρονο και καθησα να δω τον 6ο τελικο του 93 (σανς 2 μπουλς3) πραγματικα απιστευτο παιχνιδι. σε ολο το ματς οι μπουλς κερδιζαν ανετα αλλα στο τελος εφτασαν με την πλατη στο τοιχο και ομως τα καταφεραν.απο την αρχη συνεχεια εκαναν double team στον τσαρλς,στο πρωτο 12λεπτο οποτε πασαρε εμπαινε καλαθι οποτε εκανε σουτ πηγαινε στο γαμο του καραγκιοζη. ενω πολυ συχνα κατεβαζε και την μπαλα ο ιδιος. επισης στο πρωτο 12 λεπτο οι jordan kai majerle εκαναν απιστευτο παιχνιδι με πολλα τριποντα και απο τους 2. σε καποια στιγμη o ainge βαζει ενα τριποντο αλλα το μετρανε για διποντο. αλλα μετα απο κανα 10λεπτο αλλαζουν την αποφαση τους και το μετρανε κανονικα για τριποντο! φανταζεστε να γινοταν αυτο στην ελλαδα και σε τετοιο παιχνιδι? ο αρμστρονγκ(μπουλς) εκανε παρτι απο τα 7.25 ενω οι τσαμπερς τζονσον και σιγα σιγα ο τσαρλς(παροτι ειχε πολλα φαουλ) κρατουσαν το φοινιξ στο παιχνιδι και στο τελος το ειχαν βαλει και μπροστα με 4(98-94) με 1 λεπτο για το τελος. οι τζορντανς ομως ειχαν αλλη αποψη καθως με ενα διποντο του μιχαλη και ενα τριποντο στα 5'' του παξον αλλα και μια ταπα (του αθλιου σε ολο τον αγωνα) γκραντ σηκωσαν την κουπα μεσα στην ερημο

ΥΓ: ολοι μα ολοι δημοσιογραφοι προπονητες φιλαθλοι φορουσαν απαραδεκτες γραβατες! ουτε λιγο στιλ ρε γαμωτο?
ΥΓ: σε olo το παιχνιδι ο μπαρκλε'ι' κατι ελεγε στον τζορνταν αλλα κυριως στον πιπεν στο αυτι τους . στο τελος ομως τον επιασε ο μιχαλης και του ειπε κατι αλλο στο αυτι στην πραγματικοτητα

Ίσως η κορυφαία σειρά Τελικών των 90'ς. Σκέψου μόνο πόσες φορές έσπασε η έδρα. Και ότι ένας αγώνας κρίθηκε σε πολλαπλή παράταση.
Ο Τζόρνταν "αναίσθητος" σε όλη τη σειρά, ο Μπάρκλεϊ με κάποιες αυτοκρατορικές εμφανίσεις, ο Πίπεν με το γνωστό ολ αράουντ παιχνίδι του. Και από κοντά, οι KJ, Χόρας Γκραντ, Νταν Μάερλι να σιγοντάρουν. Για εμένα, εκείνοι οι Σανς ήταν από πλευράς υλικού σίγουρα πληρέστεροι από τους τωρινούς. Οι Μπουλς του '93, αντιθέτως, έμοιαζαν κατώτεροι των Μπουλς του '91 και του '92. Αλλά στα πλέι οφ, η εμπειρία μίλησε. Ας θυμηθούμε μόνο ότι οι Σανς λίγο έλειψε να γίνουν ΤΟ θύμα, όταν οι μέτριοι Λέικερς τους έφεραν στο χείλος του αποκλεισμού μόλις στον πρώτο γύρο. Τελικώς, αυτό που δεν "κατάφεραν" οι Σανς το '93, το έκαναν οι Σόνικς την επόμενη χρονιά.

Σιγουρα οι καλυτεροι τελικοι της δεκαετιας του 90.Ο ΜVP της χρονιας Μπαρκλει εναντιον του Τζορνταν.Τελικοι με ιντριγκα με τον Φιλ Τζακσον να λεει οτι "ο ΜVP παιζει στο Σικαγο" θελοντας να παιξει παιχνηδια ψυχολογιας με τον Σερ Τσαρλς και τους δυο σταρ να δινουν ρεσηταλ με 40αρες 55αρα του "Αερινου" και με τριπλ-νταμπλ του Μπαρκλει.Θα το πω παντως για να μην το ξεχασω...που πηγαινες ρε Γουεστφαλ να παρεις πρωταθλημα με σχεδον ανυπαρκτα νταμπλ-τιμ πανω στον Τζορνταν στο prime του?Το φοβερο ηταν σε αυτους τους τελικους οτι ειχαμε τρεις(απο Μπουλς) και δυο (απο Σανς) εκτος εδρας νικες.Καλυτερο παιχνιδι για μενα το τεταρτο.55 ποντοι απο Τζορνταν και τριπλ νταμπλ απο Μπαρκλευ.

Ειχα στεναχωρηθει λιγο,γιατι ηταν η καλυτερη ευκαιρια τους Σερ Τσαρλς να παρει δακτυλιδι..οντως μεγαλειωδεις οι εμφανισεις του,ομως ο KJ,ηταν πολυ κατωτερος του αναμενομενου..

Οργιασε ο Τζορνταν δεν γινοταν να χασουν οι Μπουλς το three-pit.Επισης ξαναλεω με τετοια αστεια αμυνα στον κορυφαιο παιχτη του πλανητη (που τις περισσοτερες φορες ουτε και οι πιο σκληρες αμυνες των Πιστονς και των Νικς δεν μπορουσαν "να τον κανουν καλα") θελαν και πρωταθλημα οι Σανς?Ο Μπαρκλει βεβαιως εκανε οτι μπορουσε αλλα ειχαμε "Jordan Rules".