Η ανάρτηση Θα ασχοληθεί με διάφορες απάτες οι οποίες αφορούν την ψυχιατρική / ψυχολογία και ενδιαφέρει τους ψυχικά ασθενείς, τους συγγενείς και φίλους αυτών καθώς και οποιονδήποτε διακρίνεται από ανθρωπιά.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Θα ξεκινήσουμε θέτωντας μερικές ερωτήσεις και παρατηρήσεις σχετικές με την ψυχολογία / ψυχιατρική στις οποίες θα αναφερθούμε μέσα στο κυρίως κέιμενο και καλό θα ήταν να τις έχει κατά νου ο αναγνώστης.
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ "ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ" / "ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ".
1. Πως μπορεί να μελετάει ο ψυχολόγος κάτι το οποίο διδάσκεται ότι δεν υπάρχει;
2. Πως μπορεί να γιατρεύει ο ψυχίατρος κάτι το οποίο διδάσκεται ότι δεν υπάρχει;
3. Πως μπορεί να θεραπευει ο ψυχοθεραπευτής κάτι το οποίο διδάσκεται ότι δεν υπάρχει;
4. Γιατί η ψυχολογία / ψυχιατρική αλλοίωσαν την Ελληνική γλώσσα χρησιμοποιώντας μια λέξη με δεδομένη έννοια η οποία βρισκόταν σε χρήση για 2000 χρόνια [η λέξη ψυχή έχει διαφορετικό ορισμό (*1) για τους Έλληνες και διαφορετικό (*2) για τους ψυχολόγους / ψυχίατρους];
5. Γιατί χρησιμοποίησαν τον όρο "ψυχή" ως πρώτο συνθετικό της ονομασίας τους ΨΥΧΟλογία, ΨΥΧιατρική αφού προηγουμένως παραποίησαν το σημαίνον και το σημαινόμενο της λέξης προς εξαπάτηση των χρηστών της Ελληνικής γλώσσας;
6. Γιατί διατείνονται ότι είναι "επιστήμες", ενώ έχουν άποψη για το μεταφυσικό με βασικό ισχυρισμό ότι μετά τον θάνατο μας οι ΣΚΕΨΕΙΣ, ΙΔΕΕΣ, ΠΑΡΟΡΜΗΣΕΙΣ, ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ, ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ παύουν τον οποίο όμως δεν τεκμηριώνουν.
7. Γιατί καπηλεύτηκαν την εξομολόγηση και πνευματική καθοδήγηση από τον Χριστιανισμό μετά από ΒΑΡΕΩΣ ΤΥΠΟΥ ΑΝΑΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ προκειμένου να καταστήσουν την διαδικασία ελέγξιμη από τον αμφιβόλου ηθικής ανθρώπινο παράγοντα; [Αφαίρεση ηθικών αξιών, αφαίρεση εσωτερικού (συνείδηση) και εξωτερικού ελέγχου (πίστη Στον Θεό και σε Κρίση) του ψυχοθεραπευτή, εισαγωγή αμοιβών αντί να είναι δωρεάν].
8. Γιατί διαδίδουν τον αθεισμό; λέγοντας:
8.1. ΨΥΧΗ = ΣΚΕΨΕΙΣ + ΙΔΕΕΣ + ΠΑΡΟΡΜΗΣΕΙΣ + ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ + ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ
8.2. Μετά το θάνατο ΣΚΕΨΕΙΣ, ΙΔΕΕΣ, ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, ΠΑΡΟΡΜΗΣΕΙΣ, ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ παύουν
8.3. Ο Θεός είναι ανθρώπινη επινόηση.
(*1) ΟΡΙΣΜΟΣ (Βικιπαίδεια: URL: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A8%CF%85%CF%87%CE%AE):
Η λέξη «ψυχή»[1] (από το ρήμα «ψύχω», δηλ. «φυσώ», «πνέω») κυριολεκτικά σημαίνει την «ψυχρή πνοή», δηλαδή την ύστατη ένδειξη της ζωής στο σώμα που γίνεται αισθητή από την αναπνοή.[2] Εντούτοις, από αρχαιοτάτων χρόνων ο όρος χρησιμοποιήθηκε για να δηλώσει πολύ περισσότερα, ιδίως όσον αφορά στις νοητικές λειτουργίες του ανθρώπου και τη μετά θάνατον ζωή, με ειδικά το τελευταίο να έχει κυριαρχήσει στη θρησκεία και τη φιλοσοφία. Λόγω των πολλών απόψεων για τη θρησκευτικο-φιλοσοφική σημασία της «ψυχής», οι ορισμοί που υπάρχουν είναι τουλάχιστον δεκάδες, αλλά ωστόσο ο συνηθέστερος είναι αυτός που ορίζει την ψυχή ως την άυλη ουσία του ανθρώπου η οποία αποτελεί την έδρα της προσωπικότητάς του, επιζεί μετά τον θάνατο του σώματος, όντας η ίδια αθάνατη, και στη συνέχεια μεταβαίνει είτε σε κάποια άλλη κατάσταση, σε άλλο τόπο, είτε σε κάποιο άλλο σώμα. Είναι γεγονός ότι αυτός ο συνήθης ορισμός βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην πλατωνική ψυχολογία, δηλαδή μελέτη της ψυχής, η οποία, παρά τα κενά της, επηρέασε και συνεχίζει να επηρεάζει τους στοχαστές, τους φιλοσόφους και τους θεολόγους. ΠαρΆ όλα αυτά, οι απόψεις που εκτίθενται στα πλατωνικά έργα αποτελούν μια απόπειρα συστηματοποίησης και ανάπτυξης προϋπαρχουσών θεωριών, δεδομένου ότι τα ερωτήματα για τη φύση του ανθρώπου και τον θάνατο είναι πολύ παλαιότερα του Πλάτωνα και έχουν απασχολήσει ίσως όλους τους πολιτισμούς.
(*2) ΨΥΧΗ = ΣΚΕΨΕΙΣ + ΙΔΕΕΣ + ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ + ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ + ΠΑΡΟΡΜΗΣΕΙΣ
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ "ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ" / "ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ".
9. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ επειδή ισχυρίζονται, χωρίς αποδείξεις, ότι ("μετά το θάνατο παύουν οι σκέψεις, οι ιδέες, τα συναισθήματα, οι παρορμήσεις και η συνείδηση"). Επιπλέον, για άγνωστο λόγο δεν υιοθετούν την τίμια προσέγγιση (*3).
10. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ΡΕΥΜΑ γιατί δεν ασχολούνται με έσχατες ή οριακές συνθήκες/ερωτήσεις.
11. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑ επειδή το κύριο γνώρισμα όλων των θρησκειών είναι η αναγνώριση της ύπαρξης ανθρώπινης ψυχής.
(*3) "Σε ότι αφορά το τι συμβαίνει μετά θάνατον δεν γνωρίζουμε επειδή δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε"
Στα παραπάνω θα ήθελα ο αναγνώστης να έχει κατά νου και μερικά βασικά ερωτήματα σχετικά με το θεσμικό πλαίσιο της ψυχοθεραπείας στην Ελλάδα, το θέμα και η συζήτηση της οποίας αναπτύσσεται στην ανάρτηση Ο ΘΕΡΑΠΕΥΟΜΕΝΟΣ, Ο ΑΝΝΑΣ ΚΑΙ Ο ΚΑΙΑΦΑΣ. Στο τέλος κάθε ερωτήματος παραθέτω την σελίδα των σχολίων στην οποία κατέληξε το συναφές κομμάτι της συζήτησης επειδή η εκκίνηση του κάθε τμήματος συζήτησης δεν είναι πάντα σαφής. Για όσα ερωτήματα απουσιάζει η σελίδα κατάληξης, λυπάμαι αλλά δεν έχει ολοκληρωθεί η συζήτηση σε ότι αφορά αυτά τα σημεία ακόμα.
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟ ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΣΤΗ ΕΛΛΑΔΑ
12. Για ποιό λόγο υφίσταται ένα κείμενο όπως αυτό το οποίο αποκαλούν "κώδικα δεοντολογίας" οι ΣΕΨ / ΠΨΣ;
13. Γιατί ο ΣΕΨ / ΠΨΣ διατηρεί δήθεν πειθαρχικό έλεγχο τον οποίο ασκεί με βάσει το παραπάνω κείμενο;
14. Γιατί νομοθετικά υπάρχει πλήρης έλλειψη προβλεπόμενων ποινικών κυρώσεων για τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας;
15. Γιατί νομοθετικά υπάρχει πλήρης έλλειψη προβλεπόμενων αποζημιώσεων και διεκδικήσεων για τους θεραπευόμενους;
16. Γιατί ο ΣΕΥΥΠ "κάνει τον ******" όταν καταγγέλονται ψυχιατρικές μονάδες;
17. Γιατί το ανάλγητο υπουργείο υγείας δεν διασφαλίζει τον θεραπευόμενο ψυχικά ασθενή από εκμετάλλευση υποχρεώνοντας την έκδοση έγγραφης διάγνωσης και πλάνου εργασίας από τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας, δίνοντας την δυνατότητα ο θεραπευόμενος να καταγράφει όλες τις συνεδρίες συμπεριλαμβανομένου της πρώτης γνωριμίας, πρακτική η οποία εφαρμόζεται στο πλήρως ιδιωτικό σύστημα υγείας των ΗΠΑ από τις οποίες αντιγράφουμε το +90% της ιατρικής πρακτικής;
Επίσης, γιατί δεν υπάρχει επιμόρφωση των θεραπευομένων σχετικά με το ΤΙ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να παίρνουν από τις συνεδρίες τους;
18. Γιατί υπάρχει πλήρης απουσία στατιστικών μεγεθών σε ότι αφορά την αποτελεσματικότητα [ή εν προκειμένω την αναποτελεσματικότητα] της ψυχοθεραπείας εκ μέρους Υπουργείου Υγείας, ΣΕΨ, ΠΨΣ και ΕΛΣΤΑΤ;
19. Γιατί διδάσκεται - από προπτυχιακό επίπεδο! - η συντεταγμένη άρνηση συμμετοχής των αποφοίτων ψυχολογίας σε συνεργασίες οι οποίες περιλαμβάνουν τον έλεγχο τους από οποιονδήποτε και για οποιονδήποτε λόγο;
20. Γιατί υφίσταται η παγίδα των αμοιβών των αποφοίτων ψυχολογίας οι οποίοι βομβαρδιζόμενοι από φόρους, τέλη, ασφαλιστικές εισφορές, νοίκια, λογαριασμούς ΔΕΚΟ (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΟΤΕ) εξαναγκάζονται να θυσιάσουν τις ηθικές αξίες τους, ιεραρχόντας τις αμοιβές τους πάνω από τις ανάγκες των θεραπευομένων, ώστε να επιτύχουν ελάχιστα επιβεβλημένα έσοδα;
21. Γιατί τα δημόσια ασφαλιστικά ταμεία αρνούνται - και πάλι συντεταγμένα - να συμμετέχουν σε ψυχοθεραπευτικά σχήματα αλλά δεν υφίσταται πρόβλημα στο να συμμετέχουν στην ψυχοφαρμακευτική αγωγή ή τον εγκλεισμό των ψυχικά ασθενών;
22. Γιατί η "ψυχοθεραπεία" της δημόσιας υγείας περιλαμβάνει ΜΟΝΟ ψυχολογική υποστήριξη και η "ψυχοθεραπεία" των ιδιωτών επαγγελματιών ψυχικής υγείας ενασχόληση ΜΟΝΟ με τα δευτερεύοντα προβλήματα του θεραπευόμενου;
Τέλος, θα πραγματοποιήσουμε και μια διάκριση "για να μη χάσουμε τη μπάλα" στα όσα θα ακολουθήσουν:
Όταν στο κείμενο το οποίο ακολουθεί δείτε την λέξη ψυχή γραμμένη με πλάγια κόκκινα γράμματα, θα αναφερόμαστε στον ορισμό της ψυχολογίας / ψυχιατρικής ο οποίος δεν είναι άλλος από το:
ΨΥΧΗ = ΙΔΕΕΣ + ΣΚΕΨΕΙΣ + ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ + ΠΑΡΟΡΜΗΣΕΙΣ + ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ
Ενώ, σε όλες τις υπόλοιπες περιπτώσεις, όπου θα δείτε την λέξη ψυχή με φυσιολογικό μαύρο χρώμα και χωρίς πλάγια γραμματοσειρά θα αναφερόμαστε στον ορισμό τον οποίο δίνει η βικιπαιδεία (*1) τον οποίο παραθέτω πιο πάνω, ο οποίος είναι ο ίδιος ορισμός τον οποίο χρησιμοποιούμε οι μη-ψυχολόγοι, μη-ψυχίατροι και απανταχού θρησκευόμενοι κυρίως επειδή περιέχει την άφθαρτη, αιώνια και άϋλη διάσταση αυτής.
Στο σημείο αυτό ολοκληρώνεται η προετοιμασία του αναγνώστη και ξεκινάει το κυρίως κείμενο.
Θα ξεκινήσουμε με ένα απόσπασμα μιας συνέντευξης του καθηγητή νευρολογίας / ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Κου. Βασιλόπουλου Δημήτριου η οποία έλαβε χώρα στις 28/05/2000 από τον Κο. Τάσο Π. Καραντή και η οποία δημοσιεύθηκε στον ιστότοπο του e-orfeas (URL: http://www.e-orfeas.gr/special/darksideofm...E%BF%CF%82.html) στις 03/07/2012, 20:54.
"Μπορούμε να απαντήσουμε στο ερώτημα τι είναι ψυχή;
Δημήτρης Βασιλόπουλος: «Και η νευρολογία και η ψυχιατρική ποτέ δεν ερμήνευσαν βαθιά φιλοσοφικά ζητήματα, όπως το τι είναι ψυχή. Ο καθένας από εμάς είναι άλλος, αλλά ο εγκέφαλός του λειτουργεί με συγκεκριμένους κανόνες. Ο τρόπος που σκέφτεται, ο τρόπος που ενεργεί είναι κωδικοποιημένος. Και η τρέλα είναι ένας συγκεκριμένος τρόπος έκφρασης. Έχει συγκεκριμένα συμπτώματα. ΓιΆ αυτό και είναι πολύ δύσκολο να την υποδυθείς. Εκτός κι αν σΆ έχει διδάξει πάρα πολύ καιρό ένας ψυχίατρος! Για να προχωρήσει η ψυχιατρική, άφησε πίσω το θεμελιώδες ερώτημα "τι είναι ψυχή". Λέει τι είναι προσωπικότητα όμως : προσωπικότητα είναι το σύνολο των ιδιοτήτων που έχουμε και μας κάνει να συναλλασσόμαστε καλά με τους άλλους και με τον εαυτό μας. Το τι είναι ψυχή το αφήνει αναπάντητο. Το ίδιο κι η νευρολογία, απάντησε στο τι είναι συνείδηση : συνείδηση είναι η βεβαιότητα του ότι εγώ ξέρω ότι υπάρχω. Αλλά το πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος για να υπάρξει συνείδηση ή άλλα θεμελιώδη ερωτήματα όπως : πως λειτουργεί η μνήμη, πως λειτουργεί το συναίσθημα ή πως αντιλαμβανόμαστε το περιβάλλον μας, παραμένουν, ακόμα, αναπάντητα. Ίσως γιατί η ιατρική είναι στο βάθος μία πρακτική επιστήμη και τέτοια ερωτήματα δεν έχουν άμεση πρακτική σημασία.»".
28/05/2000, Βασιλόπουλος Δ. Καθ. Νευρολογίας & Ψυχιατρικής Πανεπιστημίου Αθηνών
ΣΗΜ.: Εντύπωση προκαλεί το ότι ενώ η συνέντευξη έλαβε χώρα τον Μάιο του 2000, η δημοσίευση της πραγματοποιήθηκε στις 03/07/2012, 20:54 δηλαδή 12 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ!!!. Ως σχετικό, παραθέτω το υστερόγραφο του Κου Καραντή σχετικά με την συνέντευξη:
"Υ.Γ.
Η συνέντευξη, όπως γράφω στην εισαγωγή, πάρθηκε ο 2000. Τον Απρίλιο του 2012, ο Καθηγητής Δημήτριος Βασιλόπουλος, απεβίωσε, την ώρα που αθλούταν, από αιφνίδιο θάνατο(καρδιακό επεισόδιο), μη βιώνοντας τον πόνο της χριστιανικής παράδοσης, που υποστήριζε, πως λειτουργεί ως παιδαγωγία(«Σκώληξ εν τω σώματί μου, ίνα μη υπεραίρωμαι»), αλλά, φεύγοντας ανώδυνα, όπως υποστηρίζει ο ποιητής Μίλτος Σαχτούρης(«Θεέ μου, δώσε μας ένα θάνατο ειρηνικό»)"
Τάσος Π. Καραντής
Ένα ερώτημα το οποίο θα έπρεπε να θέσουμε σχετικά με την συνέντευξη είναι: Γιατί το περιεχόμενο της συνέντευξης δεν δημοσιεύθηκε για δώδεκα (12) χρόνια! μέχρι τον θάνατο του καθηγητή Κου. Βασιλόπουλου Δ.;
Η "ψυχιατρική" λοιπόν ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να ονομάζεται Ιατρική προσωπικότητας [προσωπικά προτιμώ τον όρο "συνταγογραφιστική" αλλά περί ορέξεως...], η "ψυχολογία" θα έπρεπε να ονομάζεται προσωπικοτητολογία και η "ψυχοθεραπεία" να ονομάζεται προσωπικοτητοθεραπεία [προτιμώ τον όρο "ανακουφιστική μετά διδασκάλου"] ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΜΑΖΙ είτε δεν θα έπρεπε να εκφέρουν γνώμη σχετικά με τη μετά θάνατο ζωή και την ψυχή, είτε θα έπρεπε να υιοθετούν την τίμια στάση την οποία έχω αναφέρει, δηλαδή:
"Σε ότι αφορά το τι συμβαίνει μετά θάνατον δεν γνωρίζουμε επειδή δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε".
Εάν τα όσα έλεγε στη συγκεκριμενη συνέντευξη ο Κος. Βασιλόπουλος ευσταθούν - και δεν έχω λόγους να τα αμφισβητήσω αφού υπήρξε καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών - τότε παραμένουν τα αρχικά ερώτηματα [1., 2. και 3.] επειδή οι "ψυχολόγοι" / "ψυχίατροι" δεν εννοούν ως ψυχή αυτό το οποίο εννοούμε όλοι οι μη-ψυχολόγοι, μη-ψυχίατροι και θρησκευόμενοι:
1. Πως μπορεί να μελετάει ο ψυχολόγος κάτι το οποίο διδάσκεται ότι δεν υπάρχει;
2. Πως μπορεί να γιατρεύει ο ψυχίατρος κάτι το οποίο διδάσκεται ότι δεν υπάρχει;
3. Πως μπορεί να θεραπευει ο ψυχοθεραπευτής κάτι το οποίο διδάσκεται ότι δεν υπάρχει;
Η απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα είναι απλή. Δεν μπορούν ούτε να μελετήσουν, ούτε να γιατρέψουν, ούτε και να θεραπεύσουν την ψυχή και ΚΑΚΩΣ χρησιμοποιούν τον όρο ψυχή στην ονομασία τους γιατί σύμφωνα με τον Κο. Βασιλόπουλο "Για να προχωρήσει η ψυχιατρική, άφησε πίσω το θεμελιώδες ερώτημα 'τι είναι ψυχή' ".
Δυστυχώς όμως, ΤΟ ΤΙ ΕΠΡΕΠΕ και ΤΟ ΤΙ ΕΙΝΑΙ / ΥΠΑΡΧΕΙ / ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ απέχουν πάρα πολύ μεταξύ τους.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, και με αυτό, εννοώ από την αρχή της ανθρώπινης ιστορίας.
ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ WILHELM
Τα δύο θεμελιώδη ερωτήματα, τα οποία πάντα είχαμε ως άνθρωποι και που μας απασχολούν ακόμα είναι:
α. Τι είναι ψυχή;
β. Τι μας συμβαίνει μετά το θάνατο μας;
Τα παραπάνω ερωτήματα, αποτέλεσαν αντικείμενο μελέτης της φιλοσοφίας διάφορων πολιτισμών [όχι μόνο του αρχαιου Ελληνικού] και παραμένουν ως ερωτήματα και σήμερα.
Απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα βρίσκει κανείς είτε στις θρησκείες - με τις οποίες η "ψυχολογία" / "ψυχιατρική" επιθυμεί τον διαχωρισμό της θέσης της προκειμένου να τοποθετήσει τον εαυτό της στη σφαίρα του "επιστημονικου" και της "γνώσης" - είτε καθόλου.
"Πακέτο" μαζί με τον ορισμό της ψυχής, πάει φυσικά και ο ορισμός της μετά θανάτου ζωής / κατάστασης η οποία είναι το αμέσως επόμενο ερώτημα το οποίο ακολουθεί επειδή εξαρτάται από τον ορισμό της ψυχής. Η ανάγκη της "ψυχιατρικής" και της "ψυχολογίας" - ΑΝ ΗΤΑΝ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ - είναι να ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ το οποίο ως έννοια βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με το να ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ το οποίο είναι η βάση των θρησκειών. Η σημαντική διαφορά ανάμεσα στις δύο παραπάνω έννοιες είναι ότι το να ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ υπονοεί ότι έχεις "κάποιο" έλεγχο πάνω σε κάτι. Το να ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ σημαίνει ότι εμπιστεύεσαι έξω από τον εαυτό σου καθώς και το τι μπορείς να ελέγξεις. Το πεδίο μάχης των δύο αυτών εννοιών ΓΝΩΣΗ και ΠΙΣΤΗ στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι, α. ο ορισμός της ψυχής και β. το τι συμβαίνει μετά το βιολογικό μας θάνατο, για τα οποία, καμία επιστήμη και κανένας άνθρωπος δεν έχει άμεση πρόσβαση σε τεκμηριωμένες απαντήσεις. Με άλλα λόγια, οι ερωτήσεις αυτές είναι και θα παραμείνουν αναπάντητες με την έννοια της επιστημονικά τεκμηριωμένης και αποδεδειγμένης γνώσης.
Την αδυναμία απάντησης των παραπάνω την καλύπτουν, όπως ήδη είπα, οι θρησκείες για τον άνθρωπο, οι οποίες όμως βασίζονται στην ΠΙΣΤΗ και όχι τη ΓΝΩΣΗ. Με άλλα λόγια: Θες ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ, δεν θες ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ. Η ΕΠΙΛΟΓΗ ανήκει στον καθένα μας προσωπικά και δεν γίνεται να πιστέψει κανείς σε "κάτι" με καταναγκασμούς, εξαναγκασμούς ή εκβιασμούς.
Έρχεται λοιπόν κάποτε [εκτιμώ πολύ πριν το 1800], μια ομάδα ανθρώπων ["ψυχίατροι" / "ψυχολόγοι" με την ευρήτερη δυνατή έννοια] οι οποίοι αφ' ενός επιθυμούσαν ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ και αφ' ετέρου αποφασίζουν να "ξαναεφεύρουν τον τροχό" και να καταστήσουν αυτό το οποίο ΠΑΝΤΑ ΑΔΥΝΑΤΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ γνωστό. Δηλαδή επιθυμούν να προσεγγίσουν τα παραπάνω θεμελιώδη ερωτήματα (α. και β.) με τρόπο επιστημονικό.
Μετά από ίσως και αιώνες προσπαθειών σε αυτή την κατεύθυνση και από πλήθος ανθρώπων, ένα μέλος αυτής της ομάδας, ο μικρός Wilhelm Wundt, ο οποίος έπαιζε τον γιατρό εκείνη την εποχή, έφτασε σε ένα κομβικό σημείο:
Είτε θα έπρεπε να αναγνωρίσει ότι τα ερωτήματα αυτά δεν είναι δυνατόν να απαντηθούν από κανέναν άνθρωπο, οπότε και θα έπρεπε είτε α1. να ενταχθεί σε κάποια θρησκεία, α2. να ξεκινήσει μια καινουργια θρησκεία (π.χ. Wilhelmology;) ή α3. να ασχοληθεί με κάτι άσχετο αφήνοντας το αυτό το ερώτημα στους διάφορους ιερείς είτε έπρεπε "να πεθάνει" τον ορισμό της ψυχής ο οποίος του έδενε τα χέρια [το τι μας συμβαίνει μετά τον θάνατο μας είναι ερώτημα το οποίο βασίζεται στον ορισμό της ψυχής].
Ο μικρός Wilhelm ξεπερνάει τον εαυτό του για άλλη μια φορά και αποφασίζει αντί "να πεθάνει" τον ορισμό της ψυχής "να πεθάνει" την ψυχή την ίδια! Στο σημείο αυτό αρχίζει να κινείται στην τροχιά της ιδιοφυούς βλακείας, γιατί δεν γίνεται να αναγνωρίζει κανείς λογικό τέλμα σε μια συγκεκριμένη νοητική κατεύθυνση επί αιώνες και από διακεκριμένους στοχαστές, λόγω ανυπέρβλητων εμποδίων [οι νεκροί έχουν την κακή συνήθεια να μη γυρίζουν πίσω να μας πουν τι γίνεται], χωρίς ίχνος στοιχείων, μαρτυριών, παρατηρήσεων ή αποδείξεων και παράλληλα να μην έχει ΕΣΤΩ ΤΗΝ ΥΠΟΨΙΑ! ότι "έχει ανοίξει το κουτάκι με τις μ****ιες"!
Εκφράζει λοιπόν τα όσα έχω παραθέσει κατά καιρούς, δηλαδή ότι:
"Η ψυχή δεν δύναται να υπάρχει πλέον, στο πρόσωπο της κατανόησης της φυσιολογίας την οποία έχουμε σήμερα".
Και ότι "Οι άνθρωποι δεν έχουν ψυχή και πρέπει να αντιμετωπιστούν σαν ζώα προς εκπαίδευση".
Wilhelm Maximilian Wundt (1832-1920)
Με άλλα λόγια - και μάλλον για λόγους διαφοροποίησης με την εκάστοτε θρησκεία - αποφάσισε αυτοβούλως ότι ο άνθρωπος δεν διαθέτει ψυχή το οποίο δικαιολογούσε το λογικό τέλμα του καλύτερα από το να αφήσει, έστω την πιθανότητα ύπαρξης της ανθρώπινης ψυχής, το οποίο θα τον υποχρέωνε να παραδεχτεί την αδυναμία την οποία είχε - όχι μόνο εκείνος φυσικά - ορισμού της, χωρίς να καταλήξει στην ίδρυση άλλης μιας θρησκείας. Στο σημείο αυτό επιβεβαιώνεται και ο Αλβέρτος Αϊνσταιν όταν είπε ότι:
"Δύο πράγματα είναι ατελείωτα: το σύμπαν και η βλακεία του ανθρώπου, όμως για το σύμπαν δεν είμαι ακόμα σίγουρος"
Αλβέρτος Αϊνσταιν (1879-1955)
Μαζί με την ανθρώπινη ψυχή, ο μικρός Wilhelm "σκότωσε" και τον Θεό βέβαια, πράγμα το οποίο εξέφρασε και ο Νίτσε επηρρεασμένος από αυτόν, αποδεικνύοντας ότι η βλακεία είναι μεταδοτική νόσος:
"Ο Θεός είναι νεκρός. Ο Θεός παραμένει νεκρός. Και εμείς τον σκοτώσαμε."
Friedrich Nietzsche (1844-1900)
('Η χαρούμενη επιστήμη' και 'Τάδε έφη Ζαρατούστρα')
Απο δώ και πέρα ξεκινάει αυτό το οποίο γνωρίζουμε σήμερα ως "ψυχιατρική" / "ψυχολογία" η οποία υποδύεται την επιστήμη και διδάσκει:
α. ΨΥΧΗ = ΣΚΕΨΕΙΣ + ΙΔΕΕΣ + ΠΑΡΟΡΜΗΣΕΙΣ + ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ + ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ.
β. Μετά τον θάνατο οι ΣΚΕΨΕΙΣ, ΙΔΕΕΣ, ΠΑΡΟΡΜΗΣΕΙΣ, ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ παύουν.
γ. Ο Θεός είναι ανθρώπινη επινόηση.
Είναι όμως προφανές, ότι ως "επιστήμη" είναι εξαιρετικά επιλεκτική και από τον ορισμό της ανθρώπινης ψυχής [όπως την πραγματεύονταν οι Έλληνες φιλόσοφοι και στοχαστές και όπως έχει χρησιμοποιηθεί από τις θρησκείες] απουσιάζουν όλα τα κομμάτια τα οποία "δεν χωράνε" στο μυαλό των παραπάνω επιστημόνων. Αναφέρομαι στο άϋλο, το άφθαρτο και το αιώνιο της ψυχής. Για αυτά τα χαρακτηριστικά, όπως και τα ερωτήματα τα οποία τα ακολουθούν / συνοδεύουν [π.χ. τι μας συμβαίνει μετά το βιολογικό θάνατο μας;] οι "ψυχολόγοι" και "ψυχίατροι" εισάγουν τον αθεισμό, καταργούν το αιωνιο της ψυχής δίνοντας της διάρκεια [ ίση με τη βιολογική ζωή μας ], καταργούν το άφθαρτο [ η ψυχή πεθαίνει μαζί μας ] και τον Θεό τον "σκοτώνουν" επιτόπου χωρίς να περιμένουν κανενός τον βιολογικό θάνατο. Το μόνο το οποίο δεν πείραξαν ήταν το άϋλο... περίεργο. Πως τους ξέφυγε; Μάλλον το να πειράξουν το άϋλο θα σήμαινε αυτοκατάργηση τους αφού - όπως θα δούμε παρακάτω - το αντικείμενο της "ψυχιατρικής" και "ψυχολογίας" είναι μικρότερο από τον κοπανιστό αέρα. Ο ορισμός λοιπόν της ψυχής αφήνεται στην απροσδιοριστία / αοριστία για να μην χαρακτηριστεί η "επιστήμη" θρησκεία ή φιλοσοφικό ρεύμα όπως και θα έπρεπε - και από δω παν' κι άλλοι.
Ο ΜΗ-ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥΣ / ΨΥΧΙΑΤΡΟΥΣ
Με τα παραπάνω φτάνουμε στο να ΟΝΟΜΑΖΟΥΝ(*4) ως "ψυχή" ένα συνόλο επιλεγμένων χαρακτηριστικών - ότι βολεύει - ενώ παράλληλα αφήνουν σε αοριστία / απροσδιοριστία την ψυχή παρότι αυτοβαφτίζονται ΨΥΧΟλογία και ΨΥΧιατρική) προκειμένου να διατηρήσουν τις προαναφερθείσες ψευδοεπιστήμες "στο απυρόβλητο" του να χαρακτηριστούν ως θρησκείες ή φιλοσοφικά ρεύματα (*5). Η χρήση του όρου "ψυχή" με έννοια διαφορετική από ότι αποδίδεται όχι μόνο από τους αρχαίους Έλληνες στα Ελληνικά, αλλά και από όλους τους πολιτισμούς, συνιστά ΑΠΑΤΗ των ιδρυτών της "ψυχολογίας" / "ψυχιατρικής". Εάν κάποτε πραγματικά πάλεψαν να ερευνήσουν την ψυχή όπως αυτή οριζόταν γλωσσικά εκείνη την εποχή, οι όποιες προσπάθειες εγκαταλείφηκαν επί Wilhelm Wundt "για να προχωρήσει η ψυχιατρική"
(*4) Στο χωριό μου αυτό λέγεται ΟΡΙΣΜΟΣ αλλά οι ψυχολόγοι / ψυχίατροι είναι αλλεργικοί στην χρήση της λέξης αυτής όταν τους ζητούν τον ορισμό της ψυχής. Αντί αυτού λένε: "Εμείς 'καλούμε'/'ονομάζουμε'/'λέμε' ψυχή το άθροισμα των ΣΚΕΨΕΩΝ, ΙΔΕΩΝ, ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ, ΠΑΡΟΡΜΗΣΕΩΝ, ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ".
(*5) Είναι η ίδια πρακτική την οποία έχει ένας κοινός ψεύτης, ο οποίος προκειμένου να μην χρειαστεί να παραδεχτεί ποτέ ότι λέει ψέματα, βρίσκει καταφύγιο στην ασάφεια σχετικά με ένα ψέμα του.
Τον δε "ορισμό" της ψυχής σύμφωνα με την ΨΥΧΟλογία και ΨΥΧιατρική δεν θα τον βρει κανείς γραμμένο πουθενά, επειδή αυτό θα επιβεβαίωνε αφ' ενός την γλωσσική απάτη στην οποία μόλις αναφέρθηκα καθώς επίσης και το ότι οι εν λόγω ψευδοεπιστήμες είναι επιλεκτικές και διαχωρίζουν τις ιδιότητες της ψυχής όπως αυτές ορίστηκαν από πολλούς πολιτισμούς μεταξύ των οποίων και τον αρχαίο Ελληνικό - την γλώσσα της οποίας διάλεξαν για την ονομασία των συγκεκριμένων ψευδοεπιστημών - καθώς και τις θρησκείες.
Τα παραπάνω σχετικά με τον ορισμό της ψυχής τον οποίο χρησιμοποιεί η ψυχιατρική και η ψυχολογία, επιβεβαιώνει ο Κος. Βασιλόπουλος Δ. σε ότι αφορά το ερώτημα: Τι ορίζει η ψυχολογία ως ψυχή;
"Για να προχωρήσει η ψυχιατρική, άφησε πίσω το θεμελιώδες ερώτημα 'τι είναι ψυχή' (*6)"
Βασιλόπουλος Δημήτριος Καθηγητής Νευρολογίας & Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών
(*6) Εδώ πιστεύω ότι ο Κος Βασιλόπουλος Δ. αναφέρεται στα όσα εξέφρασε ο μικρός προφήτης Wilhelm Wundt όταν άνοιξε το γνωστό κουτάκι.
Στο σημείο αυτό ένα καλό ερώτημα το οποίο μπορούμε να θέσουμε, είναι: "Τι θα ήταν η ψυχιατρική / ψυχολογία εάν επεδίωκαν να ορίσουν την ψυχή";
Αφήνοντας την ψυχή αόριστη καταφέρνουν να αποφύγουν τον χαρακτηρισμό τους ως θρησκεία ή φιλοσοφικό ρεύμα επειδή ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΜΕΝΑ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΘΕΣΗ ΟΠΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ. Εάν όμως συνέχιζαν οι προσπάθειες τους προς την κατεύθυνση του να οριστεί η ψυχή χωρίς την προαναφερθείσα γλωσσική αλλοίωση θα είχαμε σήμερα άλλες μια, δυό θρησκείες ή φιλοσοφικά ρεύματα με μια κάποια διαφοροποίηση στο τι μας συμβαίνει μετά το θάνατο. Μπορεί δηλαδή να ίδρυαν ναούς σε σχήμα τοροειδούς για να κόβουν βόλτες εις τον αιώνα των αιώνων και να μας λέγανε ότι μετά το βιολογικό μας θάνατο επέρχεται η αιώνια συνεδρία για την οποία οι κακοί κάθονται στη θέση του θεραπευόμενου και θα πληρώνουν εις τον αιώνα του άπαντα και οι υπόλοιποι θα κάθονται στη θέση του ψυχοθεραπευτή / ψυχίατρου και θα δέχονται τις αμοιβές των πρώτων.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Με απλά Ελληνικά, η "ψυχιατρική" και η "ψυχολογία", έχουν τόση σχέση με την έννοια της ψυχής, όση και ο φάντης με το ρετσινόλαδο. Η δε έννοια την οποία αποδίδουν με την λέξη "ψυχή" οι "ψυχίατροι" / "ψυχολόγοι" (ΣΚΕΨΕΙΣ, ΙΔΕΕΣ, ΠΑΡΟΡΜΗΣΕΙΣ, ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ) είναι απλά το σύνολο των πραγμάτων για τα οποία μπορούν να μιλήσουν. Η άφθαρτη και αιώνια διάσταση της, όπως και το τι συμβαίνει στην ψυχή μετά τον βιολογικό μας θάνατο δεν χωράνε σε μια "επιστήμη" [η οποία ΟΛΩΣ ΤΥΧΑΙΩΣ αδυνατεί να αποδείξει οτιδήποτε σχετικά με τις παραπάνω έννοιες ... δηλαδή δεν κάνει και τίποτα το επιστημονικό ] γιατί εκείνη θα μετατραπεί αυτομάτως σε θρησκεία ή φιλοσοφικό ρεύμα. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος για τον οποίο δεν θα δούμε ποτέ έγγραφο ορισμό της ψυχής από την "ψυχολογία" / "ψυχιατρική", όπως και ότι ΠΡΕΠΕΙ τα όσα λένε σχετικά με το τι συμβαίνει στην ψυχή μετά θάνατο, να τα λένε μόνο προφορικά. Διδάσκουν δηλαδή ότι:
α. ΨΥΧΗ = ΣΚΕΨΕΙΣ + ΙΔΕΕΣ + ΠΑΡΟΡΜΗΣΕΙΣ + ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ + ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ.
β. Μετά τον θάνατο οι ΣΚΕΨΕΙΣ, ΙΔΕΕΣ, ΠΑΡΟΡΜΗΣΕΙΣ, ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ παύουν.
χωρίς όμως να δεσμεύονται σε αυτά εγγράφως γιατί αν το κάνουν αυτό είτε θα εξομειωθούν με την οποιαδήποτε θρησκεία ή φιλοσοφικό ρεύμα, ή θα φάνε τις ντομάτες και κλούβια αυγά τα οποία "μαζεύουν" καμιά κατοστή χρόνια τώρα.
Η "ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ" / "ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ" ΚΑΙ Ο ΑΘΕΙΣΜΟΣ
Η υιοθέτηση των παραπάνω θέσεων σε ότι αφορά το τι είναι ψυχή και τι συμβαίνει μετά τον βιολογικό μας θάνατο, οδηγούν στο να ασπαστούν [ή τουλάχιστο να διδάσκουν και να μεταδίδουν τις αρχές του] τον αθεισμό ο οποίος αφ' ενός δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη οποιασδήποτε θεϊκής ή μη-φυσικής διάστασης του ανθρώπου και συνεπώς δεν την απασχολεί να ορίσει ούτε την ψυχή, ούτε και το τι συμβαίνει μετά το θάνατο μας. Αυτό αποτελεί χρήσιμο "εργαλείο" κατά την εκπαίδευση των μελλοντικών ψυχολόγων / ψυχιάτρων για τους εξής παράλληλους λόγους:
Ένας επιπλέον λόγος για τον οποίο η ψυχιατρική / ψυχολογία ενοχλείται με μια τίμια τοποθέτηση σε ότι αφορά την άποψη τους για το τι συμβαίνει μετά θάνατον [εννοώ, πέρα από την ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΜΕΝΑ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΘΕΣΗ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΟΠΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ. - εάν φυσικά δεχθούμε ότι είναι μέρος "της δουλειάς τους" μιας και διατείνονται ότι είναι "επιστήμη" - είναι να ελέγχουν την μη-αποθεραπεία των θεραπευομένων.
Υποθέτω ότι πολύ νωρίς διαπίστωσαν ότι έχει "πολύ ψωμί" ο ψυχικά ασθενής οπότε και έψαξαν να βρούν τρόπο προκειμένου να ελέγξουν το τελικό αποτέλεσμα και συγκεκριμένα ότι εκείνος δεν θα γίνεται ποτέ καλά.
Έπρεπε να είναι συμφέρον του ψυχοθεραπευτή, ο θεραπευόμενος να μην αποθεραπεύεται ποτέ. Θα ήταν σχετικά απλό εάν βασίζανε στην απληστία το όλο εγχείρημα, αλλά αυτό δεν εξασφάλιζε ότι ο πιθανός ψυχοπονιάρης ψυχοθεραπευτής δεν θα βοηθούσε κάποιον περισσότερο από όσο έπρεπε. Έπρεπε λοιπόν, να βρουν τρόπο, οι όποιες ηθικές αξίες τις οποίες διέθετε ένας ψυχολόγος / ψυχοθεραπευτής να παραγκωνιστούν. Το πρόβλημα με αυτό ήταν ότι οι ηθικές αξίες οποιουδήποτε, είχαν άμεση σχέση με τις διδαχές της οικογένειας του και της εκκλησίας. Ειδικά αν πίστευε ο ψυχοθεραπευτής σε Χριστιανικά ιδεώδη, μάλλον θα το βρήκαν αδύνατο να τον κάνουν ψυχοθεραπευτή έτσι όπως τον ήθελαν [στυγνό εκμεταλλευτή ο οποίος "σφάζει με το βαμβάκι"]. Θα έπρεπε λοιπόν να βρεθεί τρόπος να καμφθούν οι αντιστάσεις τις οποίες παρουσίαζε ο εν δυνάμει ψυχοθεραπευτής και οι οποίες οφείλονταν στην πίστη του.
Ο μόνος τρόπος να γίνει κάτι τέτοιο, είναι αν ο μελλοντικός ψυχοθεραπευτής αφήσει πίσω του τις διδαχές της οικογένειας και της εκκλησίας του, και δεχθεί έναν νέο τρόπο σκέψης πολύ πιο "εύκολο" ο οποίος δεν περιορίζεται στα στενά ηθικά πλαίσια τα οποία εκείνος μέχρι τότε είχε. Δηλαδή έπρεπε να εισαχθεί η έννοια του ΑΘΕΙΣΜΟΥ.
Πόσο δύσκολο να είναι, για έναν ΚΑΘΗΓΗΤΗ - ο οποίος φαινομενικά φέρει κύρος - να επιβληθεί σε 18χρονους σπουδαστές διδάσκοντας τους ότι:
8.1 ΨΥΧΗ = ΣΚΕΨΕΙΣ + ΙΔΕΕΣ + ΠΑΡΟΡΜΗΣΕΙΣ + ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ + ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ
8.2 Μετά το θάνατο ΣΚΕΨΕΙΣ, ΙΔΕΕΣ, ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, ΠΑΡΟΡΜΗΣΕΙΣ, ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ παύουν
8.3 Ο Θεός είναι ανθρώπινη επινόηση.
Κάποιοι από τους σπουδαστές μπορεί να αναρωτηθούν για την ορθότητα των παραπάνω [8.1, 8.2 και 8.3], όπως έκανα και εγώ στα σχόλια (#565, #570, #577, #587, #604, #610, #612) του νήματος Ο ΘΕΡΑΠΕΥΟΜΕΝΟΣ Ο ΑΝΝΑΣ ΚΑΙ Ο ΚΑΙΑΦΑΣ και υποθέτω ότι εκείνοι θα εγκατέλειπαν το πρόγραμμα εκπαίδευσης πολύ νωρίς. Λογικά, τα ερωτήματα αυτά τίθενται και "απαντώνται" νωρίς στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα οπότε και η ολοκλήρωση της διαλογής μεταξύ εκείνων οι οποίοι [είτε για λόγους ασθενών ηθικών αρχών, είτε περιορισμένης αντίληψης, είτε και τα δύο] δέχονταν χωρίς πολλά-πολλά τα 8.1, 8.2, 8.3 και μεταξύ εκείνων στους οποίους "δεν τους καλοκάθονται" οι παραπάνω έννοιες, να ολοκληρωθεί όσο πιο σύντομα γίνεται, ώστε ο σπουδαστής να βρεθεί μεταξύ ομοίων του.
Στην σύντομη ολοκλήρωση των παραπάνω βοηθάει και το κοινωνικό status το οποίο φέρει ένας "ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ", έστω και αν μόνο λίγοι αντιλαμβάνονται ότι είναι "γίγαντες με πήλινα πόδια" και ότι μόνο επιστήμονες δεν είναι. Ο σπουδαστής ο οποίος καταπίνει τα 8.1, 8.2, 8.3 "αμάσητα", αν δεν το κάνει ελλείψει ικανοτήτων [ηθικές αξίες, ευστροφία] μπορεί να το κάνει είτε για το κοινωνικό status, είτε για προσωπικούς λόγους ("εγώ δεν θα δουλέψω στα χωράφια"), είτε για τα λεφτά. Και ο σίγουρος τρόπος να ιεραρχήσει τις αμοιβές πάνω από τον θεραπευόμενο ήταν να είναι σίγουρο ότι ο νέος επαγγελματίας θα βομβαρδισθεί με έξοδα (φόρους, τέλη, εισφορές, ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, νοίκια, θέρμανση, ένδυση, μεταφορές). Με τον τρόπο αυτό ο θεραπευόμενος έμπαινε σε φάση ισόβιας συντήρησης από την πρώτη κιόλας μέρα για οποιονδήποτε ιδιώτη ψυχοθεραπευτή ο οποίος θα εστίαζε εμμονικά στα ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ του πελάτη προκειμένου να του προσφέρει την ψευδαίσθηση της προόδου ενώ παράλληλα κάνανε μαζί "μια τρύπα στο νερό" επειδή δεν ασχολιόντουσαν ΠΟΤΕ με τα ΚΥΡΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ του.
Αυτά εξασφαλίζονταν στην περίπτωση πλήρους ιδιωτικής οικονομίας. Για την περίπτωση δημόσιων παροχών υγείας έπρεπε να είναι σίγουροι ότι ο ψυχοθεραπευτής του δημόσιου τομέα δεν θα ανταγωνίζεται τον ιδιώτη ψυχοθεραπευτή γιατί εκείνος είχε μισθό βρέξει-χιονίσει. Δύο πράγματα έπρεπε να υλοποιηθούν προκειμένου να επιτευχθεί αυτό:
1. Τα δημόσια ασφαλιστικά ταμεία δεν έπρεπε να συμμετέχουν με οποιονδήποτε τρόπο σε ψυχοθεραπεία. Για ψυχοφάρμακα και εγκλεισμό η συμμετοχή του ασφαλιστικού ταμείου δεν ενοχλούσε, πολύ απλά επειδή δεν πείραζε τον αρχικό στόχο (να μην αποθεραπευεται κανείς).
2. Ο δημόσιος τομέας υγείας δεν έπρεπε να παρέχει τίποτα άλλο από την πιο light αηδία την οποία θα μπορούσε να παρέχει η ψυχοθεραπεία. Ψυχολογική υποστήριξη. Δεν σε πάει πουθενά, δεν σε βγάζει από προβλήματα και γενικώς είναι εγγυημένο χάσιμο χρόνου.
Τα παραπάνω άφηναν στην τύχη μόνο τον πιθανό έλεγχο του ιδιώτη ψυχοθεραπευτή είτε από τον πελάτη, είτε από τους αρμόδιους φορείς υγείας. Τον έλεγχο από τον πελάτη δεν μπορούσε κανείς να τον απαγορεύσει, οπότε έπρεπε να καλλιεργηθεί η συντεταγμένη άρνηση της συμμετοχής του ψυχοθεραπευτή σε συνεργασίες οι οποίες περιελάμβαναν τον έλεγχο του από οποιονδήποτε και για οποιονδήποτε λόγο και αυτό έπρεπε να γίνει βίωμα του ψυχοθεραπευτή πολύ νωρίς στην εκπαίδευση του.
Όσο για τους ελέγχους από τους αρμόδιους φορείς υγείας, με την εξαγορά των κατάλληλων ανθρώπων στις κατάλληλες θέσεις (νομοθέτες και υπουργοί κυρίως) αποτρέπονται και αυτές... ειδικά σε ένα κράτος το οποίο αποτελεί ΠΡΟΤΥΠΟ ΧΑΟΥΣ! σε ότι αφορά την γραφειοκρατία, πάντα υπάρχουν λόγοι στους οποίους μπορεί κανείς να ρίξει την ευθύνη. Τρέχα μετά να διεκδικήσεις το δίκιο σου με κινήματα "ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΕΣ" style.
Τί έμεινε; Η παραγωγικότητα. Η παραγωγικότητα σε τέτοιου είδους επαγγέλματα παρακολουθείται με στατιστική επιτυχία. Θα έπρεπε λοιπόν να καλλιεργηθεί η εντύπωση κατ΄αρχάς της χαμηλής στατιστικής επιτυχίας σε ότι αφορά την αποθεραπεία (σαν να κερδίζεις το λόττο ένα πράγμα) έστω και αν αυτό δεν είναι αλήθεια και παράλληλα οι συνήθεις τρόποι παρακολούθησης της χρονικής εξέλιξης της απόδοσης της ψυχοθεραπείας "να πνιγούν". Με απότέλεσμα ΣΕΨ, ΠΨΣ, Υπουργείο υγείας, ΕΛΣΤΑΤ να μην διαθέτουν οποιαδήποτε στατιστική σχετική με την επιτυχία [ή αποτυχία] των ψυχοθεραπευτικών τεχνικών στη χώρα για τα προηγούμενα 53 χρόνια.
Η ΨΥΧΙΚΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ
Όλα τα παραπάνω είναι εικασίες οι οποίες δικαιολογούν τις παρατηρήσεις μου σε ότι αφορά το ΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ στον κλάδο της ψυχοθεραπείας στην Ελλάδα σήμερα. Εάν κάποιος άλλος θέλει να αιτιολογήσει τα παραπάνω π.χ. στην τύχη, αυτό είναι δικαίωμα του. Πρωτού το κάνει αυτό όμως, ας σκεφτεί το εξής:
Από τον ψυχικά ασθενή ζουν άμεσα ή έμμεσα ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟ οι κάτωθι "παραγωγικοί κλάδοι":
Καπνοβιομηχανίες, βιομηχανίες οινοπνευματωδών, βιομηχανίες τροφίμων, βιομηχανίες ζάχαρης, νόμιμων / παράνομων ναρκωτικών, ψυχολόγοι / ψυχοθεραπευτές / ψυχίατροι, φαρμακοβιομηχανίες, πόρνες / νταβατζήδες, βιομηχανία θεάματος / βιντεοπαιχνιδιών / κινηματογράφου, νόμιμος / παράνομος τζόγος, δικηγόροι, εισπρακτικές, τοκογλύφοι, τράπεζες, το λιανεμπόριο σε μεγάλο ποσοστό, το κομμάτι των ιατρικών υπηρεσιών και σκευασμάτων που αφορούν δευτερεύουσες συνέπειες για τις προαναφερθείσες καταχρήσεις (ογκολόγοι / πνευμονολόγοι / ηπατολόγοι / ενδοκρινολόγοι / διαβητολόγοι / καρδιολόγοι / καρδιοχειρουργοί και όλα τα συναφή σκευάσματα) και στο τέλος τα κοράκια, οι μοιρολογίστρες και οι νεκροθάφτες.
Τώρα, σκεφτείτε ότι "ψυχικά ασθενής" δεν είναι μόνο ο έγκλειστος στο Δαφνί, αλλά και ο τύπος τον οποίο είδες να καπνίζει 2 πακέτα τη μέρα, ο αλκοολικός, ο υπέρβαρος, ο διαβητικός ο οποίος κατέστρεψε το πάγκρεας με γλυκά, το πρεζόνι το οποίο σου ζήτησε λεφτά στο τραίνο, η τύπισσα που τρέχει από συνεδρία σε συνεδρία, ο γνωστός σου που κάνει ευκαιριακές σχέσεις, η φιλη σου που βλέπει 8 ώρες τηλεόραση τη μέρα, το παιδί σου που παίζει βιντεοπαιχνίδια σε όλο τον ελεύθερο χρόνο του, εκείνος ο συγγενής ο οποίος είναι τζογαδόρος κλπ. Ποιός έμεινε; Εσύ;
Εσύ δεν έχεις άγχη; Δεν ξεσπάς κάπου το stress της δουλειάς, των λογαριασμών, των φόρων, των υποχρεώσεων; ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΨΥΧΙΚΑ ΑΣΘΕΝΕΙΣ, ΟΧΙ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΘΕΛΟΥΝ!
Μας φορτώσανε ένα "σαμάρι" (ΑΦΜ) και το σαμάρι το φορτώσανε με φόρους, τόκους, λογαριασμούς, τέλη, εισφορές, νοίκια ή ΕΝΦΙΑ, ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, δάνεια που δεν χρειαζόσουν, κλπ. και τώρα καπνίζεις σαν υψικάμινο, πίνεις σαν νεροφίδα, τρώς σαν βόδι και περιστασιακά ή τακτικά μπορεί και να κάνεις και ναρκωτικά.
Βάλτα κάτω και δες τι λεφτά τους αφήνεις μέρα μπαίνει, μέρα βγαίνει με το "βίτσιο" με το οποίο ξεσπάς το άγχος σου.
Το 2004 (τελευταία χρονιά που στείλαμε στατιστικά στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας) καταναλώθηκαν 35.403.000.000 τεμάχια τσιγάρα (κωδικός 3017, ενότητα LIFE STYLES από το HFΑDB - Health For All Database) τα οποία αντιστοιχούν σε 1.770.150.000 πακέτα, τα οποία με μια συντηρητικότατη εκτίμηση της μέσης τιμής τους στα 2 ευρώ το ένα μας δίνουν το ποσό των:
3,5403 δισ. ευρώ ή 1,876% (ΑΕΠ 2004) ΜΟΝΟ για τα τσιγάρα, ΜΟΝΟ για το 2004 και ΜΟΝΟ για την Ελλάδα!!!
Και αυτός είναι μόνο ΕΝΑΣ από τους παραπάνω τομείς οι οποίοι επιζούν εις βάρος της υγείας του ψυχικά ασθενή. Όπως έλεγε και η ταινία "Είναι πολλά τα λεφτά γιέ μου".
Ακόμα και αν θέλεις να λύσεις τα προβλήματα σου και να βγείς από την παραπάνω κατάντια - ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟ - σου στερούν τη διέξοδο. Γι' αυτό σας λέω... αναζητήστε λύση στα προβλήματα σας ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟΥ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.
ΠΟΥ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕ Η "ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ" ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ΤΟΥ ΟΡΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ;
Η σημερινή ψυχιατρική κατά το μεγαλύτερο μέρος, αν όχι το σύνολο της, ασχολείται με την συμπτωματική αντιμετώπιση των ψυχικών νόσων. Στοιχηματίζω - χωρίς να το έχω ψάξει ιδιαίτερα - ότι το συντρηπτικά μεγαλύτερο μέρος της έρευνας το οποίο γίνεται - τόσο από άποψη χρημάτων όσο και από άποψη πόρων και ανθρώπινου δυναμικού - αναλώνεται στην φαρμακευτική έρευνα για παραγωγή σκευασμάτων που καταπολεμούν τα συμπτώματα και όχι στον εντοπισμό των αιτιών των ψυχικών νόσων [προκειμένου για πρόληψη] και την θεραπεία των ψυχικά ασθενών [προκειμένου για την μη-συμπτωματική αντιμετωπιση τους].
Η "επιτυχία" της ψυχιατρικής και ψυχολογίας ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ λάμπει δια της απουσίας οποιασδήποτε καταγεγραμμένης επίσημης μέτρησης ενώ το μόνο το οποίο διαπιστώνουμε είναι οι ανωδικές τάσεις σε ψυχασθένειες, αυτοκτονίες, καταχρήσεις, διαζύγια (δικηγόροι), ευκαιριακές σχέσεις, χρήση ναρκωτικών, τσιγάρων, οινοπνευματωδών, ψυχοφαρμάκων κλπ. Με άλλα λόγια για όλους τους παραπάνω, τα αποτελέσματα της ψυχιατρικής / ψυχολογίας μεταφράζονται σε χειροπιαστά κέρδη ενώ παράλληλα ο θεραπευόμενος αγωνιά και υποφέρει σε μια ζωή-κόλαση, είτε πληρώνει ο ίδιος τους παραπάνω, είτε τους πληρώνει ο μέσος φορολογούμενος για αυτόν, με αποφάσεις της εκάστοτε κυβερνητικής εξουσίας. Όποιος αμφιβάλει για τα παραπάνω, ας ψάξει να βρει αποθεραπευμένους Έλληνες.
Αν υποθέσω ότι κάποτε υπήρξε ψυχιατρική η οποία ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ να εργαστεί επάνω στην ανθρώπινη ψυχή όπως την εννοούμε όσοι δεν είμαστε ψυχολόγοι / ψυχίατροι / ψυχοθεραπευτές, αυτή συνάντησε ανυπέρβλητο φραγμό στην απροθυμία επίσημου ορισμού του αντικειμένου της επειδή θα κατέληγε ως θρησκεία. Στη θέση αυτής της ψυχιατρικής σήμερα, έχουμε "τι"; Την ιατρική προσωπικότητας η οποία συνταγογραφεί ψυχοφάρμακα; Με τι αντικείμενο; Την προώθηση ψυχοφαρμάκων; Τον πλουτισμό επαγγελματιών ψυχικής υγείας και φαρμακοβιομηχανιών; Το άρμεγμα των ψυχικά ασθενών; Και γιατί δεν άλλαξε ποτέ το όνομα της επιστήμης προκειμένου να αντανακλά αυτό το οποίο πραγματικά είναι; Βόλευε να πιστεύει ο κόσμος ότι η ενασχόληση τους ήταν με την ανθρώπινη ψυχή; Οι εκδοχές αυτές συναληθεύουν με τα όσα εκθέτω στο σχόλιο 618 στη σελίδα 42 του νήματος ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ.
Για την ψυχολογία / ψυχοθεραπεία, τόσο οι θέσεις μου, όσο και οι παρατηρήσεις τις οποίες έχω κάνει σχετικά με τον κλάδο και το θεσμικό πλαίσιο είναι γνωστές.
ΣΤΟ ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Είχαμε αμφιβολίες για τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιεί την λέξη ψυχή η ψυχολογία / ψυχιατρική και χάρη στην παραπάνω συνέντευξη, μπορούμε να είμαστε πλέον βέβαιοι για το ότι η ψυχή - με οποιονδήποτε ορισμό - δεν αποτελεί ούτε το αντικείμενο μελέτης της ψυχολογίας, ούτε το αντικείμενο θεραπείας της ψυχοθεραπείας, ούτε και το αντικείμενο ιατρικών πρακτικών της ψυχιατρικής.
Η ψυχιατρική, ψυχολογία, ψυχοθεραπεία, είναι ψευδοεπιστήμες άνευ αντικειμένου και εξαπατούν διατηρώντας την λέξη "ψυχή" ως πρώτο συνθετικό της ονομασίας τους.
Εάν κρίνετε ότι το παρόν άρθρο είναι χρήσιμο παρακαλώ βοηθήστε στη διάδοση του με οποιοδήποτε τρόπο (e-mail, εκτύπωση, ηλεκτρονικό αρχείο). Συνιστώ την αντιγραφή της ανάρτησης στον Η/Υ σας προκειμένου να έχετε πρόσβαση στα γραφόμενα ανεξάρτητα από την διαθεσιμότητα αυτών στον συγκεκριμένο ιστότοπο. Τα παραπάνω αποτελούν προσωπικές θέσεις/απόψεις/τοποθετήσεις και μόνο.
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΥΝΟΛΟΥ ΣΧΕΤΙΚΩΝ ΑΝΑΡΤΗΣΕΩΝ
1. ΟΙ ΑΠΑΤΕΣ ΤΗΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ / ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ
Η ανάρτηση επεξηγεί την γλωσσική απάτη [εις βάρος όλων πλήν των "επαγγελματιών ψυχικής υγείας"] της ψυχιατρικής / ψυχολογίας, την απάτη των σπουδαστών "επαγγελμάτων ψυχικής υγείας" μέσω αναπόδεικτων θέσεων σχετικές με την μεταφυσική κατάσταση του ανθρώπου, την διδαχή αρχών αθεισμού καθώς και των επιβεβλημένων έξοδων [ώς νέοι επαγγελματίες] ενώ έπρεπε να εντάσσονται στο δημόσιο σύστημα υγείας στο σύνολο τους, την απάτη του θεραπευόμενου μέσω της ισόβιας ενασχόλησης με δευτερεύοντα προβλήματα ("ψυχοθεραπεία ιδιωτών επαγγελματιών ψυχικής υγείας") και την μη παροχή ψυχοθεραπείας μέσω του δημόσιου συστήματος υγείας. Σελίδες που αξίζουν την προσοχή του αναγνώστη στη συζήτηση η οποία ακολούθησε: 20, 27, 28, 29, 30.
2. Ο ΘΕΡΑΠΕΥΟΜΕΝΟΣ Ο ΑΝΝΑΣ ΚΑΙ Ο ΚΑΙΑΦΑΣ
Η ανάρτηση καταπιάνεται με το σκόπιμα σάπιο θεσμικό πλαίσιο το οποίο αφορά την ψυχοθεραπεία στην Ελλάδα, τόσο από πλευράς κυβερνητικών "θεσμών" όσο και από πλευράς "επαγγελματιών" ψυχικής υγείας. Στη συζήτηση η οποία ακολουθεί θίογονται χαρακτηριστικά σημεία του θεσμικού πλαισίου τα οποία αφορούν την ρατσιστική συμπεριφορά της εκάστοτε κυβερνητικής διαχείρισης απέναντι στον Έλληνα ψυχικά ασθενή.
3. Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΩΝ ΤΩΝ ΘΕΡΑΠΕΥΟΜΕΝΩΝ
Στην ανάρτηση αυτή παρουσιάζεται ο τρόπος με τον οποίο οι Έλληνες θεραπευόμενοι, χωρίς να ερωτηθούν ποτέ, καταδικάζονται σε ισόβια συντήρηση από τη συντριπτική πλειοψηφία αν όχι το σύνολο των ψυχολόγων / ψυχοθεραπευτών αποτρέποντας την ενασχόληση με τα κύρια προβλήματα αυτών και εστιάζοντας μόνο στα δευτερεύοντα. Η συζήτηση έδωσε ιδιαίτερα χρήσιμα συμπεράσματα σχετικά με το μέλλον της ψυχοθεραπείας στην Ελλάδα στη σελίδα 50 των σχολίων.
4. ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ
Η ανάρτηση δείχνει με ποιόν τρόπο η ψυχολογία καπηλεύεται την εξομολόγηση και πνευματική καθοδήγηση από τον Χριστιανισμό και με ποιόν τρόπο αυτή "προσαρμόστηκε" ώστε αφ' ενός να γίνει ελεγχόμενη από τον αμφιβόλου ηθικής ανθρώπινο παράγοντα ενώ παράλληλα δεσμεύει τον άνθρωπο σε ανάγκη, μέσα από το σύστημα των αμοιβών, χωρίς όμως να εγγυάται οποιοδήποτε αποτέλεσμα ως αντίκρυσμα. Η συζήτηση οδήγησε σε σημαντικά - αναπάντητα μέχρι σήμερα - ερωτήματα τα οποία μπορεί κανείς να διαβάσει στη σελίδα 23 στο σχόλιο #332 ενώ μια πλήρη εικόνα της συνολικής κατάστασης θα βρείτε στο σχόλιο #618 στη σελίδα 42.
5. ΚΑΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΨΥΧΟΛΟΓΩΝ / ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΩΝ
Η ανάρτηση παρουσιάζει διάφορες ανήθικες πρακτικές (11 μέχρι στιγμής) σε χρήση από τους ψυχολόγους / ψυχοθεραπευτές προκειμένου να κάνουν τη μια συνεδρία, δέκα, προκειμένου να καθυστερήσουν την πρόοδο του θεραπευομένου. Οι τελευταίες δύο πρακτικές (10 και 11) βρίσκονται στις σελίδες 13 και 14 αντίστοιχα.
6. ΚΩΔΙΚΑΣ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ ΣΕΨ
Μια σύντομη ανάρτηση η οποία βασίζεται στο πλήρες κείμενο του Κώδικα Δεοντολογίας του ΣΕΨ και που καλό θα ήταν να διαβάσουν αναγνώστες οι οποίοι είτε σκοπεύουν να ξεκινήσουν, είτε κάνουν ήδη ψυχοθεραπεία.
7. ΕΡΩΤΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ FORUM
Η σύντομη μεν, ουσιαστική δε, ανάρτηση θέτει μια ακανθώδη ερώτηση η οποία εκθέτει την ψυχοθεραπεία και τους ψυχολόγους / ψυχοθεραπευτές στην Ελλάδα για αυτό το οποίο είναι.
8. ΤΡΟΠΟΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥ / ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗ
Με τα τρέχοντα δεδομένα σε ότι αφορά το θεσμικό πλαίσιο στην Ελλάδα σχετικά με την ψυχοθεραπεία και τον ανύπαρκτο έλεγχο επί των ψυχολόγων / ψυχοθεραπευτών, η ανάρτηση παραθέτει τις ενέργειες τις οποίες θα έπρεπε να κάνει κάποιος προκειμένου να έχει μια δίκαιη μεταχείριση από τον ψυχολόγο / ψυχοθεραπευτή του.
9. ΠΩΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΝΑ ΜΙΣΗΣΕΙΣ ΤΙΣ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΠΑΡΟΧΕΣ ΥΓΕΙΑΣ
Μια ανάρτηση η οποία επεξηγεί το "κράτος μπ*****λο" το οποίο συναντάμε καθημερινά στις συναλλαγές μας με τους διάφορους δημόσιους φορείς και συγκεκριμένα με την δημόσια υγεία / περίθαλψη.
10. ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΘΕΡΑΠΕΥΟΜΕΝΩΝ 2
Η ανάρτηση έχει αντικατασταθεί από το Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΩΝ ΤΩΝ ΘΕΡΑΠΕΥΟΜΕΝΩΝ το οποίο επεξηγεί με ποιόν τρόπο οι Έλληνες θεραπευόμενοι, χωρίς να ερωτηθούν ποτέ, καταδικάζονται σε ισόβια συντήρηση από τη συντριπτική πλειοψηφία αν όχι το σύνολο των ψυχολόγων / ψυχοθεραπευτών, αποτρέποντας την ενασχόληση με τα κύρια προβλήματα αυτών και εστιάζοντας μόνο στα δευτερεύοντα. Η συζήτηση έδωσε ιδιαίτερα χρήσιμα συμπεράσματα σχετικά με το μέλλον της ψυχοθεραπείας στην Ελλάδα, στη σελίδα 50 των σχολίων.
11. ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΘΕΡΑΠΕΥΟΜΕΝΩΝ
Η ανάρτηση έχει αντικατασταθεί από το Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΩΝ ΤΩΝ ΘΕΡΑΠΕΥΟΜΕΝΩΝ το οποίο επεξηγεί με ποιόν τρόπο οι Έλληνες θεραπευόμενοι, χωρίς να ερωτηθούν ποτέ, καταδικάζονται σε ισόβια συντήρηση από τη συντριπτική πλειοψηφία αν όχι το σύνολο των ψυχολόγων / ψυχοθεραπευτών, αποτρέποντας την ενασχόληση με τα κύρια προβλήματα αυτών και εστιάζοντας μόνο στα δευτερεύοντα. Η συζήτηση έδωσε ιδιαίτερα χρήσιμα συμπεράσματα σχετικά με το μέλλον της ψυχοθεραπείας στην Ελλάδα, στη σελίδα 50 των σχολίων.
