ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
Full Name: Dennis Wayne Johnson
Height: 6'4"
Weight: 200 lbs
Position: PG, SG
Hand: Right
Nickname: D.J.
Born: 18 September 1954, Compton, California, U.S.A.
High School: Dominguez (Compton)
Junior College: Los Angeles Harbor
College: Pepperdine
Draft: #29, 2nd Round, 1976, Seattle Supersonics
Ενας παίκτης χωρίς σπουδαία κολλεγιακή πορεία και μόνιμος παγκίτης της σχολικής ομάδας κατάφερε να έχει μια λαμπρή καριέρα στο ΝΒΑ, να κερδίσει 3 πρωταθλήματα και τον σεβασμό όλων, συμπαικτών και αντιπάλων.....
Χωρίς ιδιαίτερα φυσικά προσόντα, με μόνο όπλο τα γρήγορα χέρια και πόδια, την σφυχτή του άμυνα και την καρδιά νικητή, γιος μιας τεράστιας και φτωχής οικογένειας (16 αδέρφια, πατέρας χτίστης και μάνα κοινωνική λειτουργός), έμαθε μπάσκετ σε μια ρακέτα πίσω άπο το σπίτι του με την βοήθεια του πατέρα του και στα γήπεδο streetball...
Ο δρόμος της επιτυχίας για τον Johnson σίγουρα οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και στη τύχη....
Οι επιδόσεις του στο Dominguez High School δεν τον βοήθησαν να πάρει υποτροφία σε κολλέγιο, καθώς η χρησιμοποίηση του ήταν ελάχιστη. Χωρίς να τον βοηθάει και το ύψος του (5'9'') έβγαζε τα αποθυμένα του στα γήπεδα streetball. Εκεί τράβηξε την προσοχή του προπονητή του Harbor Junior College με την σκληρή του άμυνα και του πρότεινε να ενσωματωθεί στην ομάδα του.
Τότε ουσιαστικά ξεκίνησε η παραμυθένια πορεία του Dennis Johnson. Μετά άπο 2 χρόνια αφού του έγινε η πρόταση, και με ύψος πλέον 6'5'', οδήγησε το Harbor στο Junior College Title με 18,3 πόντους και 12,0 rebounds.
Ετσι τράβηξε και την προσοχή των πανεπιστημίων Pepperdine και Azusa Pacific, προτιμώντας το πρώτο. Εχωντας μέσο όρο 15,7 πόντους συνέβαλε τα μέγιστα στο να προκριθεί το πανεπιστήμιο του στις 20 καλύτερες ομάδες του N.C.A.A. και στους τελικούς αγώνες. Με σκληρή άμυνα νίκησαν το Memphis College και βρέθηκαν αντιμέτωποι του U.C.L.A.. Εκεί η άμυνα του ήταν για σεμινάριο, τραβώντας τα βλέμματα των scouters των Seattle Supersonics.
Χωρίς να το πιστεύει για πιθανή επιλογή του, έβαλε υποψηφιότητα στο draft του 1976. Και το σοκ του ήταν μεγάλο όταν οι Seattle Supersonics των επέλεξαν στον δεύτερο γύρο, στο νούμερο 29.
Το ταξίδι του Johnson στο ΝΒΑ είχε πλέον ξεκινήσει...
Την rookie του χρονιά, έχωντας στην θέση του το Seattle παίκτες όπως ο Don "Slick" Watts και ο Freddie Brown, κατάφερε να έχει μέσο όρο 9,2 πόντους και 1,52 κλεψίματα σε 20,6 λεπτά συμμετοχής, εναλλασόμενος σε 3 θέσεις - point guard, shooting guard και small forward....
Την επόμενη χρονιά η τύχη ξαναχαμογέλασε στον Johnson. Ο Bill Russell αποχώρησε άπο το τιμόνι της ομάδας μετά την σεζόν του 1977, ενώ ο Bob Hopkins κράτησε μόλις 22 παιχνίδια την σεζόν 1977-1978, με απολογισμό 5 νίκες και 17 ήττες. Στην θέση του ήρθε ο Lenny Wilkens, ο οποίος ήταν αυτός που παρουσίασε στο κοινό του ΝΒΑ τον πραγματικό Dennis Johnson. Μετά άπο μερικά παιχνίδια έδωσε με ανταλλαγή τον Watts στους New Orleans Jazz και έχρησε βασικό τον Dennis Johnson, φτιάχνωντας ένα πολύ δυνατό δίδυμο με τον Gus Williams.
Ο Johnson βελτιώθηκε στατιστικά έχωντας 12,7 πόντους και 1,46 κλεψίματα σε 27,3 λεπτά συμμετοχής και άρχισε να γίνεται γνωστή η σκληρή του άμυνα. Το Seattle βελτιώθηκε εντυπωσιακά, στα play-offs νίκησε τους υπερασπιστές του τίτλου Los Angeles Lakers και αγωνίστηκε στους τελικούς του ΝΒΑ, χάνωντας σε 7 παιχνίδια άπο τους Washington Bullets.
Ο Johnson πλέον είχε προσαρμοστεί πλήρως στα δεδομένα του ΝΒΑ και η συνέχεια ήταν ακόμα καλύτερη για τον ίδιο και για την ομάδα του.
Την σεζόν 1978-1979 ο Johnson την τελείωσε έχωντας 15,9 πόντους, 1,25 κλεψίματα και 1,21 κοψίματα σε 34,0 λεπτά συμμετοχής. Αγωνίστηκε στο πρώτο του All-Star Game και κέρδισε θέση στην 1η αμυντική ομάδα του ΝΒΑ. Τα καλά όμως θα ερχόντουσαν στα playoffs....
Με εκπληκτικές εμφανίσεις και "εξαφάνιση" των προσωπικών του αντιπάλων άπο την άμυνα του, ο Johnson και οι Sonics έφτασαν για 2η συνεχή χρονιά στους τελικούς του ΝΒΑ όπου αντιμετώπισαν τους Washington Bullets, σε μια "επανάληψη" της περσινής τελικής σειράς. Το αποτέλεσμα όμως ήταν διαφορετικό.....
Παρά την ήττα στο πρώτο παιχνίδι, οι Sonics κατάφεραν και κέρδισαν τα 4 επόμενα και με τελικό 4-1 κέρδισαν τον πρωτάθλημα. Οι εκπληκτικές εμφανίσεις του Johnson στην σειρά των τελικών - ιδιαίτερα στο τέταρτο παιχνίδι όπου πέτυχε 32 πόντους - του χάρισαν μαζί με το δαχτυλίδι και τον τίτλο του M.V.P. των τελικών. Ο μοναδικός τίτλος στην ιστορία των Seattle Supersonics, ο μοναδικός παίκτης των Sonics με το αντίστοιχο βραβείο M.V.P........
Η επόμενη χρονιά ήταν και η τελευταία του Johnson στο Seattle. Παρά τις επιδόσεις του (19,0 πόντους, 1,78 κλεψίματα, 1,01 κοψίματα, 36,3 λεπτά συμμετοχής, επιλογή στην 2η καλύτερη πεντάδα του ΝΒΑ, στην 1η αμυντική πεντάδα και σε All-Star Game) οι Sonics αποφάσισαν να τον δώσουν με ανταλλαγή στους Phoenix Suns για τον Paul Westphal. Μια κίνηση που αντιμετώπισαν με απορία τα ΜΜΕ, καθώς ο Johnson ήταν παίκτης-κλειδί για την ομάδα, ο κινητήριος μοχλός της άμυνας και - όπως και να το κάνουμε - ο M.V.P. των περασμένων τελικών.
Βέβαια αυτό ελάχιστα προβλημάτιζε το Phoenix. Πήρε τον τίτλο της Pacific Division και έφτασε μέχρι τους ημητελικούς της περιφέρειας, χάνωντας άπο τους Kancas City Kings. Η χρονιά χαρακτηρίστηκε ως άκρως επιτυχημένη για την ομάδα, όπως και για τον Johnson όπου κέρδισε την μοναδική του επιλογή στην 1η καλύτερη πεντάδα του NBA, 1η καλύτερη αμυντική πεντάδα και 3ο συνεχόμενο All-Star Game. Πλέον ήταν ένας παίκτης πρώτης γραμμής, συγκαταλεγώταν στους κορυφαίους και το όνομα του συνοδευόταν άπο λαμπρούς χαρακτηρισμούς για τον ίδιο και το παιχνίδι του.
Η επόμενη χρονιά ήταν η εντυπωσιακότερη του Johnson όσο αφορά το σκοράρισμα, καθώς οι 19,5 πόντοι θα ήταν το προσωπικό του ρεκόρ μέχρι την αποχώρηση του άπο το άθλημα.
Εχωντας μόλις - για τα μέχρι τότε δεδομένα - 14,2 πόντους μέσο όρο τη σεζόν 1982-1983 οι Suns αποφάσισαν να δώσουν με ανταλλαγή τον Johnson. Αποφάσισαν να τον δώσουν στους Boston Celtics με αντάλλαγμα τον Rick Robey. Αποτέλεσμα της κίνησης αυτής ήταν ο Johnson να πάρει 2 ακόμα πρωταθλήματα, ενώ οι Suns έναν center 6'11'' με μέσους όρο πόντων τα 3 χρόνια που αγωνίστηκε περίπου 5,6 πόντους. Τραγικά λάθος κίνηση για τους Suns, λαμπρή κατάληξη για Celtics και Johnson.
Σε όλη του την καριέρα ο Johnson εναλλασόταν άπο την θέση του small forward στου shooting guard και ενίοτε στου point guard. Αλλα όπως είχε δηλώσει, κανείς προπονητής δεν τον είχε εμπιστευτεί στην αγαπημένη του θέση, αυτή του καθαρού point guard. Στους Celtics ο ρόλος του Johnson άλλαξε. Σκοπός του δεν ήταν πλέον να σκοράρει πολύ ή να κλέψει την μπάλα για να φύγει στον αιφνιδιασμό. Απο την θέση του οργανωτή πλέον καθόριζε το παιχνίδι της ομάδας, βοηθούσε τους συμπαίκτες του να σκοράρουν και λειτουργεί ως χρησιμότατο εργαλείο, πράγμα που στο παρελθόν σαν star σε Sonics και Suns δεν είχε προλάβει να κάνει.
Στους Celtics αγωνίστηκε 7 χρόνια και με συμπαίκτες όπως ο Larry Bird, o Parish και ο McHale η ατομική προβολή ήταν πλέον δύσκολη. Ομως το ότι δεν έχασε ποτέ την θέση του βασικού δείχνει το πόσο μεγάλη εκτίμηση και εμπιστοσύνη είχε για αυτόν η ομάδα και ο προπονητής του και η σταθερή απόδοση. Πιο ώριμος άπο ποτέ δεν παραπονέθηκε ούτε μια στιγμή για τα πεσμένα του στατιστικά, τις ελάχιστες πρωτοβουλίες και την μειωμένη προβολή. Απο την θέση του point guard είχε πλέον μεγάλη ευθύνη για την σωστή λειτουργία της ομάδας και την οργάνωση της σε άμυνα και επίθεση, μια ευθύνη που ανέλαβε με χαρά καθώς η επιστροφή στην φυσική του θέση ήταν η μεγάλη του επιθυμία. Αξιοπρεπέστατα στατιστικά σε όλες του τις χρονιές, με μέσο όρο αυτά τα 7 χρόνια γύρω στους 14 πόντους, άλλα και σαφέστατα ανεβασμένους αριθμούς στις assists, με γύρω στις 6,5 assist μέσο όρο στην θητεία του στους Celtics.
Η ανταμοιβή του άπο την παρουσία του στους Celtics ήταν ιδιαίτερα πλουσιοπάροχη. Πήρε 2 ακόμα πρωταθλήματα το 1984 και το 1986, 4 επιλογές σε αμυντικές πεντάδες και 1 ακόμα All-Star Game.
Η σεζόν 1989-1990 ήταν και η τελευταία της καριέρας του. Η Celtics του πρόσφερα την μεγαλύτερη τιμή που μπορούσαν σαν ομάδα, αποσύρωντας την φανέλα του με το νούμερο 3 και κρεμώντας την πλάι σε παικτών όπως του Bill Russell, του Dave Cowens, του John Havlicek, του Bob Cousy και άλλων θρύλων των Celtics.......
Ενας παίκτης που άπο την μόνιμη θέση στον πάγκο του Dominguez High School κέρδισε με το σπαθί του μια μόνιμη θέση στους "μεγάλους" του ΝΒΑ.......
.jpg)
Οι τίτλοι του Dennis Johnson:
3 Championships (1979, 1984, 1986)
1 Finals M.V.P. (1979)
5 All-Star Games (1979, 1980, 1981, 1982, 1985)
1 All-NBA 1st Team (1981)
1 All-NBA 2nd Team (1980)
6 1st Defensive Team (1979, 1980, 1981, 1982, 1983, 1987)
3 2nd Defensive Team (1984, 1985, 1986)
Τα στατιστικά επιτεύγματα του Dennis Johnson:
Games: 1,100 (43rd)
Points: 15,535 total, 14,1 pg
Assists: 5,499 total (31st), 5,0 pg
Rebounds: 4,249 total, 3,9 pg
Steals: 1,477 total (31st), 1,34 pg
Blocks: 675 total, 0,61 pg
Minutes: 35,954 total (36th), 32,7 pg
Turnovers: 2,448 total, 2,4 pg (σε 1,019 παιχνίδια)
Fouls: 3,087 total, 2,8 pg
Field Goals: 5,832 made, 13,100 attempted, 44,5%
Free Throws: 3,791 made, 4,754 attempted, 79,7%
3 points: 80 made, 464 attempted, 17,2%
Στα playoffs είχε αντίστοιχα: 180 games, 3,116 pts, 1,006 asts, 781 rebs, 247 stls, 113 blks, 6,994 mins, 480 turns, 575 pfs, 1167/2661 fgs, 756/943 fts, 26/110 3pts.
Σε 5 All-Star Games είχε αντίστοιχα: 59 pts, 9 asts, 18 rebs, 5 stls, 4 blk, 98 mins, 9 turns, 10 pfs, 20/37 fgs, 19/22 fts, 0/0 3pts.