ο τροπος που παρουσιαζει η wikipedia τα γεγονοτα ειναι ο σωστος για να μην νιωθει ριγμενη καμια ομαδα! ουτε αυτες που εβγαιναν 3/4 στα χρονια του final6, ουτε ομαδες σαν την ΑΕΚ.
https://en.wikipedia.org/wiki/Euroleague

Και πάλι, κάποιες χρονιές η 3η με την 4η θέση δεν είναι ξεκάθαρες καθώς δεν υπήρχε μικρός τελικός. Οπότε βλέπουμε ότι ακόμα και σε καθαρά ιστορικές λίστες υπάρχουν πολλοί αστερίσκοι, πόσο μάλλον σε αφιερώματα που εξυπηρετούν κάποιο συγκεκριμένο σκοπό, κοινό κλπ...

1977-78

ο ΠΑΟ επιστρέφει στον θρόνο της Ελλάδας και στην πρώτη φάση παίζει σε όμιλο των τεσσάρων με αντιπάλους την Γιουγκοπλάστικα του γίγαντα Κρστούλοβιτς αλλά και του σπουδαίου Σούναρα που καθοδηγούσε από τον πάγκο ο Πέταρ Σκάνσι, την Χόνβεντ και τη Σλασκ. Οι πράσινοι ενισχυμένοι και από την παρουσία του Αμερικανού ύψους 2.01 Τζένκινς πραγματοποιούν εντυπωσιακές εμφανίσεις και σημειώνουν πέντε νίκες σε έξι αγώνες μάλιστα στο 87-75 με την Χόνβεντ στην Αθήνα ο Κόντος σημείωσε 40 πόντους! Όμως κατετάγη δεύτερος αφού στην ισοβαθμία με την Γιουγκοπλάστικα μειονεκτούσε, γιατί παρά του 28 πόντους του Τζένκινς η νίκη με 95-82 την τελευταία αγωνιστική δεν ήταν αρκετή για να καλύψει την συντριβή με 102-74 του πρώτου γύρου. Όμως στον όμιλο των έξι γίνεται πραγματική σφαγή με πολλά μεγάλα παιχνίδια, η Γιουγκοπλάστικα νικά 2 φορές την Βαρέζε και σε έναν συγκλονιστικό αγώνα την Μακάμπι με 112-111, αλλά οι δύο ήττες από την Ρεάλ την αφήνουν στην τέταρτη θέση και εκτός τελικού με πέντε νίκες σε 10 αγώνες, αλλά είναι η τελευταία φορά που συμμετέχει στο κύπελλο πρωταθλητριών πριν επιστρέψει μετά από 11 χρόνια έχοντας ίσως την πιο μεγάλη ομάδα που εμφανίστηκε ποτέ στα ευρωπαικά γήπεδα. Την τρίτη θέση με επίσης 5 νίκες σε 10 αγώνες κατέκτησε η Μακάμπι κρατώντας απλά αήττητη την έδρα της, επίσης πέντε νίκες είχε και η γαλλική Βιλερμπάν αλλά μεινεκτούσε στις ισοβαθμίες και κατέλαβε την πέμπτη θέση, φτωχός συγγενής του ομίλου ήταν η Ελβετική Άλβικ που πάντως έκανε δύο νίκες. Την πρώτη θέση πήρε η Ρεάλ με 7 νίκες και μάλιστα ως αυθεντική εκπρόσωπος του ισπανικού αιφνιδιασμού έβγαζε πολλά μεγάλα σκορ αφού με τον Κορμπαλάν για πλέι μέικερ είχε έναν πολύ γρήγορο ρυθμό στο παιχνίδι της, με συνέπεια στο εντός έδρας με την Άλβικ να κερδίσει 143-94. Η άλλη φιναλίστ ήταν φυσικά –ποια άλλη;- η Βαρέζε που με 6 νίκες πήρε την δεύτερη θέση. Στον μεγάλο τελικό του Μονάχου μια δυσάρεστη έκπληξη περιμένει την Βαρέζε, αφού οι Μορς και Μπισόν πραγματοποιούν το χειρότερο ισως παιχνίδι στην καριέρα τους και μοιραία ο πολύ καλός αμερικανός Γιέλβερτον που είχε επιστρέψει στην ομάδα με 28 πόντους και ο Ντίνο Μενεγκίν με 23π. προσπαθούν να σώσουν ότι μπορούν, μάταια όμως η Ρεάλ είναι πολύ καλύτερη και με πρώτο βιολί τον Σζέρμπιακ που σημείωσε 26π παίρνει μια εύκολη νίκη με 75-67 που την οδηγεί στον έκτο τίτλο της, ο οποίος κατακτήθηκε χωρίς τον θρυλικό προπονητή της τον Φεράντιθ, αφού πλέον στον πάγκο της βρίσκεται ο Λόλο Σάινθ.

1978-79

Η σεζόν αυτή είναι η κορυφαία της μέχρι τότε ιστορίας του Ολυμπιακού, ο πρωταθλητής Ελλάδας με προπονητή τον Κώστα Μουρούζη αλλά και με την βοήθεια του σπουδαίου αμερικανού Τζένκινς που την περασμένη σεζόν αγωνιζόταν στην Ευρώπη με τα χρώματα του ΠΑΟ και ήρθε να προστεθεί στο ήδη αξιόλογο έμψυχο δυναμικό των ερυθρολεύκων που απάρτιζαν οι Γιατζόγλου, Καστρινάκης, Διάκουλας, Μπαρλάς, Ράμμος και Μελίνι περνά πρώτος από τον όμιλο των τεσσάρων ομάδων έχοντας αντιμετοπίσει την Λε Μάν, την Γκντάνσκ από την Πολωνία και μία πολύ μέτρια ομάδα από την Συρία την Αλ Γιάλα. Όλα κρίθηκαν στο τελευταίο εντός έδρας παιχνίδι με την Γκντανσκ, οι κόκκινοι χρειαζόταν νίκη με 20 πόντους διαφορά και τελικά επικράτησαν με 102-79 και προκρίθηκαν. Από το ιστορικό αυτό παιχνίδι στο Παπαστράτειο που μάλιστα μεταδόθηκε τηλεοπτικά έμειναν οι κραυγές και τα δάκρυα χαράς του σπίκερ του αγώνα Βαγγέλη Φουντουκίδη. Όμως ο τελικός όμιλος των έξι ομάδων αυτή την χρονιά είναι ίσως ο πιο σκληρός στην μέχρι τότε ιστορία του θεσμού αφού, εκτός των μόνιμων εκπροσώπων Βαρέζε, της πρωταθλήτριας Ρεάλ και της πανίσχυρης Μακάμπι, αυτή την φορά υπάρχουν και η πρωταθλήτρια Ισπανίας Μπανταλόνα του Σλάβνιτς και του Σαντιγιάνα καθώς και η Γιουγκοσλάβικη Μπόσνα Σαράγιεβο του προπονητή Μπόγκνταν Τάνιεβιτς και παίκτες τους Ντελίμπασιτς, Ραντοβάνοβιτς, Βάραιτς, Μπιλάλοβιτς και του νεαρού τότε Πρέντραγκ Μπένατσεκ που αργότερα έκανε μεγάλη καριέρα στον Πανιώνιο, μοιραία λοιπόν το μόνο που καταφέρνει ο Ολυμπιακός είναι μία νίκη 79-77 επί της Μακάμπι στο Παπαστράτειο μέσα σε πολλά επεισόδια, αφού ο Όλσι Πέρι της Μακάμπι απειλεί να καταστρέψει το γήπεδο, αλλά συγκρατήθηκε από μια ομάδα πολλών αστυνομικών, οι Ισραηλινοί περιμένουν με ανοιχτές αγκάλες στο Τελ Αβίβ ζητώντας εκδίκηση για τα γεγονότα του πρώτου αγώνα την οποία τελικά πήραν διαλύοντας τους ερυθρόλευκους με 93-51! Στην ήττα 84-95 από την Μπανταλόνα επίσης στο Παπαστράτειο συνέβει ένα πολύ δυσάρεστο γεγονός, ο Ζόραν Σλάβνιτς έκανε ως συνήθως, άλλο ένα πολύ μεγάλο παιχνίδι, όμως ένα χτύπημα από τον Γκαρώνη τον ανάγκασε να φύγει με το φορείο από το γήπεδο, οι 1500 φίλοι του Ολυμπιακού αποθέωσαν τον μεγάλο Γιουγκοσλάβο, διαισθανόμενοι ίσως ότι ο Σλάβνιτς έπειτα από εκείνο το χτύπημα ποτέ πια δεν θα ήταν ο ίδιος, στην Ισπανία ο ΟΣΦΠ ηττήθηκε 91-77. Στην έδρα του ο Ολυμπιακός προσπαθούσε πολύ και έχανε με δυσκολία στο τέλος, εκτός έδρας όμως δεν άντεχε την πίεση, από την Βαρέζε έχασε 68-72, ενώ στην Ιταλία 67-92, από την Ρεάλ 97-101 αλλά στην Ισπανία 72-113 και από την Μπόσνα 83-88 και στο Σαράγιεβο 72-89. Την 5η θέση του ομίλου κατέλαβε η Μπανταλόνα με 3 νίκες, την 4η η Ρεάλ με 6 νίκες αφού η ήττα από την Βαρέζε στην Μαδρίτη ήταν μοιραία, την 3η η Μακάμπι με επίσης 6 νίκες και όπως γίνεται αντιληπτό η ήττα στον Πειραιά την άφησε εκτός τελικού , από 7 νίκες είχαν η Μπόσνα και η Βαρέζε που έλυσαν τις διαφορές τους στην Γκρενόμπλ, στον καλύτερο τελικό όλων εποχών στο κύπελλο πρωταθλητριών. Στο κύκνειο άσμα της Βαρέζε ο Μορς πέτυχε 30π. και ο Γιέλβερτον 27π, από την άλλη όμως η Μπόσνα Σαράγιεβο είχε έναν διαστημικό Βάραιτς με 47 πόντους και σε αυτούς πρόσθεσε άλλους 30 ο Ντελίμπασιτς με αποτέλεσμα να έρθει η νίκη με 99-96 και το οριστικό τέλος της Βαρέζε.

1979-80

Είναι η πρώτη φορά που ο Άρης είναι ο εκπρόσωπος την Ελλάδας στο κύπελλο πρωταθλητριών έχοντας την προηγούμενη σεζόν κατακτήσει το πρώτο του πρώτάθλημα, θα το κάνει όμως χωρίς την συμμετοχή του Νίκου Γκάλη που ήρθε από την Αμερική και ενσωματώθηκε στην ομάδα μόλις τον Δεκέμβρη και δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής. Οι κίτρινοι μετά την απόφαση του Ιωαννίδη, να συνεχίσει στον Γυμναστικό στην Λάρισα έχουν για προπονητή τον αμερικανό Ντέβελι και φέρνουν και δύο ξένους, τους Τζόις και Τέιλορ. Όμως ήταν πολύ άτυχοι στην κλήρωση των ομίλων γιατί μπροστά τους εμφανίστηκε το μεγαθήριο της Μακάμπι, η Εφές Πίλσεν και η Ντιναμό Βουκουρεστίου. Σαν να μην έφτανε όμως αυτό, εκείνοι που έζησαν αυτά τα παιχνίδια έχουν να λένε για τις σφαγιαστικές διαιτησίες και τις κλοπές στον χρόνο που υπέστησαν οι Θεσσαλονικείς στις εκτός έδρας ήττες τους από την Εφές με 63-66 και από την Ντιναμό 74-76, στο Αλεξάνδρειο πάντως επικράτησε σχετικά εύκολα και επί των δύο με 112-87 και 77-71 αντίστοιχα, όσον αφορά τα παιχνίδια με την Μακάμπι, σε ένα αξέχαστο ματς στην Θεσσαλονίκη ο Άρης με 40 πόντους του Τέιλορ κερδίζει στην παράταση 104-103 αλλά στο Τελ Αβίβ διαλύεται με 111-78 μένοντας τελικά δεύτερος. Ο όμιλος των έξι ήταν πολύ δύσκολος και αυτή την χρονιά, αφού εκτός των Ισραηλινών, συμμετείχαν η πρωταθλήτρια Γιουγκοσλαβίας Παρτιζάν του Κιτσάνοβιτς με προπονητή τον Ντούσαν Ίβκοβιτς, η πρωταθλήτρια Ευρώπης Μπόσνα, η πανίσχυρη Ρεάλ, η πρωταθλήτρια Ιταλίας Βίρτους και η εβρισκόμενη σε περίοδο ακμής εκείνη την εποχή Ολλανδική Ντε μπος που εκείνα τα χρόνια είχε στις τάξεις της τον κορυφαίο -αν εξαιρέση κανείς τον Ρικ Σμιτς- μπασκετμπολίστα στην ιστορία του Ολλανδικού μπάσκετ τον Άκερμπουμ, ο οποίος υπήρξε ένας σκόρερ ολκής. Πρώτη τερμάτισε η πάντοτε αήττητη στην έδρα της Μακάμπι με 7 νίκες αφού κατάφερε να κερδίσει και έξω τις Ντε μπός και Παρτιζάν και δεύτερη η Ρεάλ που παίζει με «τέρμα τα γκάζια» στην επίθεση με επίσης 7 νίκες και φυσικά σχημάτισαν το ζευγάρι του τελικού, τρίτη με έξι νίκες έμεινε η Μπόσνα πληρώνοντας το γεγονός ότι ήταν η μόνη που ηττήθηκε από την Παρτιζόν, πέντε νίκες για την τέταρτη Βίρτους, τέσσερις νίκες είχε η προτελευταία Ντε μπος ενώ απίστευτα τραγική ήταν η Παρτιζάν που με μόλις μία νίκη τερμάτισε τελευταία! Στο Βερολίνο σε έναν για ακόμη μια φορά πολύ καλό τελικό που επιτέλους διεξήχθη χωρίς την συμμετοχή της Βαρέζε η ψύχραιμη στο τέλος Ρεάλ του Λόλο Σάινθ έχοντας σε σπουδαία μέρα τους Ρουγιάν 27π. και Μάιστερ 21π. νικά 89-85 την Μακάμπι των Ουίλλιαμς 32π. και Πέρι 21π. και κατέκτησε τον τελευταίο της τίτλο πριν έρθει ο Σαμπόνις το 1995 για να την ξαναβάλει στον θρόνο της.

1980-81

Ο ΠΑΟ επανακάμπτει στο κύπελλο πρωταθλητριών με μια πολύ καλή ομάδα, προσθέτοντας μάλιστα στο ρόστερ του τον πολύ χρήσιμο αμερικανό Γούλποκ. Στην πρώτη φάση έχει να αντιμετωπίσει την Μακάμπι, την Τουρ και την Κρίσταλ Πάλας. Ξεκινά τις υποχρεώσεις του με δύο πολύ μεγάλες εντός έδρας νίκες, πρώτα επί της Μακάμπι 81-76(Κόντος 32, Κοκολάκης 17, Κορωναίος 14) και επί της Τουρ 88-81(Κόντος 26, Κορωναίος 18, Κοκολάκης 14, Γούλποκ 14), όμως στην συνεχεια στο Λονδίνο, ακολουθεί μία από τις χειρότερες ήττες στην ιστορία του από την Κρίσταλ Πάλας! με 84-99 (Γούλποκ 22) που τον καταδικάζει στην κυριολεξία, έπειτα οι πράσινοι μαζεύουν τα κομμάτια τους και πηγαίνουν στο Τελ Αβίβ, εκεί πραγματοποιούν εξαιρετική εμφάνιση στο πρώτο μέρος και προηγούνται με 37-34, αλλά τελικά ηττήθηκαν 71-83(Κόντος 27, Κορωναίος 16, Κοκολάκης 14, Βίδας 12) και αποκλείστηκαν. Ακολούθησαν ακόμη μία ήττα στην Γαλλία 88-103(Βίδας 22) αλλά και μια νίκη επί της Κρίσταλ Πάλας στην παρατάση 106-102(Κόντος 28. Κοκολάκης 26) που του δίνουν τελικά την τρίτη θέση.
Στον όμιλο των έξι, πρώτη τερματίζει η Μπολόνια με επτά νίκες, δεύτερη η Μακάμπι με έξι, 3η η Μπόσνα με 5 νίκες, 4η με επίσης 5 νίκες η Ντε μπος, 5η η Ρεάλ με 4 νίκες και 6η η ΤΣΣΚΑ που επέστρεψε με 4 νίκες. Στον μεγάλο τελικό στο Στρασβούργο ο Ολλανδός διαιτητής Βαν ντερ Βίλιγκε περνάει από χειρουργείο την Μπολόνια των Μπονάμικο, Μπερτολότι, Βιλάλτα και του Βραζιλιάνου Μαρκουίνιο και βοηθά την Μακάμπι να κατακτήσει τον τίτλο με μπάζερ μπίτερ του Μίκι Μπέρκοβιτς 80-79 (Μπέρκοβιτς 20, Ερλ Ουίλλιαμς 19, Όλσι Πέρι 18 –Μπονάμικο 26) και να κάνει το δεύτερό της τρεμπλ, στον πάγκο της είχε για προπονητή τον Ντ’ Αμίκο. Από τότε όμως, μια κατάρα φαίνεται κυνηγούσε τους Ισραηλινούς που θα περιμένουν τον Γιασικεβίτσιους το 2004 για να κατακτήσουν ξανά τον κορυφαίο τίτλο στην Ευρώπη!

1981-82

Είναι η σεζόν που έμεινε στην ιστορία για τον ΠΑΟ, ως εκείνη με το αιώνιο δευτερόλεπτο, είναι η χρονιά που και οι πράσινοι κάνουν την υπέρβαση και καταφέρνουν να προκριθούν στον όμιλο των έξι. Πιο συγκεκριμένα, πρόκειτε για την ίδια ακριβώς ομάδα που συμμετείχε και την προηγούμενη περίοδο στην διοργάνωση με την προσθήκη όμως ενός ακόμη αμερικανού του θεότρελου στην κυριολεξία Τόμπσον που τελικά άφησε την ομάδα στα μέσα της χρονιάς, χαρακτηριστικό εκτός των άλλων ήταν ότι έφυγε έχοντας απλήρωτους τηλεφωνικούς λογαριασμούς αξίας 700.000δρχ., επίσης η άνθρωποι του ΠΑΟ έμειναν έκπληκτοι όταν είδαν πόσα άδεια μπουκάλια με μπύρες υπήρχαν μεσα στο σπίτι που έμενε στην Αθήνα! Παρ’ όλα αυτά όμως βοήθησε πολύ την ομάδα. Ο ΠΑΟ συμμετείχε αρχικά σε έναν όμιλο τριών ομάδων, οι άλλες δύο ήταν η ΤΣΣΚΑ και η Λέφσκι Σόφιας. Στην πρεμιέρα αντιμετώπισε την ΤΣΣΚΑ στην Μόσχα όπου και έχασε, αλλά μόλις με 3 πόντους 83-80(Τόμπσον 21, Στεργάκος 18, Γούλποκ 16, Κοκολάκης 11, Κορωναίος 10, Βίδας 2 και ο τραυματίας Κόντος 2), στην συνέχεια υποδέχεται την Λέφσκι στην Αθήνα την οποία κερδίζει 90-78(Κόντος 22, Στεργάκος 14, Κορωναίος 14, Τόμπσον 12, Βίδας 12, Γούλποκ 10, Ιωάννου 4, Κοκολάκης 2). Ακολουθεί το παιχνίδι της χρονιάς με τους Σοβιετικούς στον Τάφο του Ινδού, στο οποίο η ελληνική ομάδα επιδιώκει νίκη με 4 πόντους. Ένα δευτερόλεπτο πριν την λήξη το σκορ είναι 85-83 και οι Ρώσοι κερδίζουν φάουλ με τον Μελέσκιν, ο προπονητής Τοπάλεφ αποφασίζει ο παίκτης να σουτάρει βολές και αστοχώντας, στην διεκδίκηση του ριμπάουντ να εξαντληθεί ο χρόνος, μάταια όμως υπολογίζει χωρίς τον χρονομέτρη που όσο απίστευτο και αν φαίνεται το επίθετό του είναι Κλεπτάκης! Έτσι ενώ η μπάλα βγαίνει πλάγιο άουτ ο χρόνος δεν έχει κυλήσει, σαν να μην έφτανε αυτό στην συνέχεια μετά την επαναφορά ο Κόντος κάνει μια γρήγορη προσποίηση στον μοιραίο τελικά Μελέσκιν και κερδίζει φάουλ, ο άσος του ΠΑΟ ευστοχεί στις δύο βολές και στο γήπεδο επικρατεί το αδιαχώριτο από τους πανηγύρισμούς και πλέον οι πράσινοι χρειάζονται μια νίκη στην Βουλγαρία για να προκριθούν, πάντως πρέπει να σημειωθεί ότι όποιος βλέπει το βίντεο των τελευταίων δευτερολέπτων, δεν μπορεί να μη γελάσει, αφού καταλαβαίνει ότι έχουν περάσει πολλά δευτερόλεπτα και πρόκειται για σφαγή των Σοβιετικών, επειδή δεν είναι μια φάση που να είναι δύσκολη ή πολύ γρήγορη ή τέλος πάντων να είναι στην κρίση του διαιτητή! Ο Παναθηναικός πάντως εκμεταλλεύτηκε το δώρο που του δόθηκε και με μια νίκη στην Βουλγαρία 97-89 επί της αδιάφορης Λέφσκι στην οποία αγωνιζόταν ο Ελία Εφθίμοθ -πατέρας του Βάσκο- και εξασφάλισε την πρόκριση στους έξι. Εκεί τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα και μοιραία τερματίζει τελευταίος κάνοντας μόλις μία νίκη επί της Ντε Μπος στην Αθήνα με 88-77, ενώ στην Ολλανδία έχασε μόλις 87-88. Στην ιστορία έμεινε το εντός έδρας παιχνίδι με την Μακάμπι 78-86 όπου οπαδοί του ΠΑΟ εμφάνισαν στο γήπεδο σημαίες με σβάστικες και ο θηριώδης Ερλ Ουίλιαμς απάντησε στις αποδοκιμασίες πετώντας την μπάλα σε φίλαθλο στην εξέδρα τραυματίζοντάς τον ελαφρά, στο Ισραήλ το τελικό σκορ ήταν 91-112, με την Μπαρτσελόνα εντός 79-89 και στο Παλάου Μπλαουγκράνα 83-113, με την Παρτιζάν που στο πλευρό του Κιτσάνοβιτς έχει προστεθεί και ο Τσβετίτσιανιν επίσης δύο ήττες αλλά και οι δύο με 15 πόντους 91-106, και 83-98, ενώ με την Καντού δύο συντριβές, στην Αθήνα 72-103 και στην Ιταλία 78-105.
Η χρονιά αυτή φαίνεται ότι είναι της Μακάμπι η οποία περνά σαν σίφουνας από όλα την Ευρώπη αλώνοντας έδρες όπως της Μπαρτσελόνα σε ένα καταπληκτικό παιχνίδι με 97-99 (Έπι 28, Φίλιπς 26, Φλόρες 17- Μπέρκοβιτς 33, Σίλβερ 25, Πέρι 18) και της Παρτιζάν και τελικά σημειώνει 9 νίκες σε 10 αγώνες τερματίζοντας φυσικά στην πρώτη θέση, η μόνη ομάδα που την κοίταξε στα μάτια ήταν η τρομερή Καντού, η οποία διέλυσε την Μακάμπι στην Ιταλία με 100-81 και στο Τελ Αβίβ έχασε 87-86 με εκπρόθεσμο καλάθι όμως. Πάντως οι Ιταλοί του Μαρτζοράτι, του Ρίβα, του μακαρίτη από το 1990 Ινοτσεντίν και των δύο πολύ καλών ψηλών αμερικανών του Κιούπετς και του Φλάουερς υπό την καθοδήγηση του Βαλέριο Μπιανκίνι δεν αστειεύονται και παίρνοντας την δεύτερη θέση με 7 νίκες θα ανανεώσουν το ραντεβού στο τελικό στην Κολωνία, την 3η θέση κατέλαβε η Παρτιζάν με έξι νίκες, την 4η θέση κατέλαβε η Μπαρτσελόνα με 5 νίκες και την 5η η Ντε Μπος με 2 νίκες. Στον τελικό με διαιτητές τους Μαινινί και Καμπρέρας προς απογοήτευση της Μακάμπι που είχε καλομάθει από την εύνοια διαιτητών τύπου Βαν ντερ Βίλιγκε, η Καντού νίκησε σχετικά εύκολα με 86-80 την Μακάμπι με τον Μαρτζοράτι 18π. να οργιάζει στην περιφέρεια μαζί με τον πιτσιρικά Αντονέλο Ρίβα που είχε 16π. αλλά και κάτω από την ρακέτα οι αμερικανοί Φλάουερς 23π και Κιούπετς 21π. αιχμαλώτισαν στην κυριολεξία τους αντπάλους ψηλούς της Μακάμπι κορυφαίοι της οποίας ήταν οι Ουίλλιαμς 15π., Σίλβερ 16π., Μπέρκοβιτς 16π., Ζίμμερμαν 14π.

Σαν παλιός αθλητής στις ακαδημίες και οπαδός του ΠΑΟ, στα 53 μου τώρα, θέλω να αναφέρω ένα στοιχείο για το "αιώνιο δευτερόλεπτο". Εκείνα τα χρόνια ήμουν μόνιμος "κάτοικος" στις εξέδρες του Τάφου του Ινδού, και θυμάμαι άριστα ότι το χρονόμετρο του γηπέδου δεν έδειχνε τα δέκατα του δευτερολέπτου. Όταν λοιπόν έδειξε, στο περίφημο ματς με την ΤΣΣΚΑ, ότι απέμενε ένα δευτερόλεπτο, στην πραγματικότητα απέμενε οποιοδήποτε χρονικό διάστημα μεταξύ 1,0 και 1,9 δευτερολέπτων (δεν προχωρώ στα εκατοστά του δευτερολέπτου, γιατί κανένα ελληνικό γήπεδο της εποχής εκείνης δεν τα απεικόνιζε). Μετά τη δεύτερη άστοχη βολή του Μελέσκιν, κάποιος Ρώσος παίκτης (δε θυμάμαι ποιος) "χαστούκισε" τη μπάλλα που βγήκε πλάγιο άουτ, από την πλευρά της "μακριάς" εξέδρας του γηπέδου, απέναντι από τους πάγκους. Πόσος χρόνος κύλησε από το "χαστούκι" αυτό μέχρι να βγεί η μπάλλα πλάγια; Δε νομίζω ότι είναι δυνατόν να κύλησαν πάνω από μερικά δέκατα. Άρα απέμεινε κάποιος χρόνος (ακόμα και αν οι βολές καταλογίστηκαν στο 1,0 δλ. ακριβώς), άγνωστο όμως πόσος. Και τέλος, ο χρόνος ξανάρχισε να κυλάει (όπως ισχύει και σήμερα) από τη στιγμή που έπιασε ο Κόντος τη μπάλλα στα χέρια του μετά την επαναφορά. Δε θυμάμαι να προσποιήθηκε (μπορεί όμως σ΄αυτό ειδικά το σημείο να κάνω λάθος, ας δει λοιπόν κανείς το βίντεο), θυμάμαι ότι αμέσως γύρισε προς το καλάθι, χωρίς να τριπλάρει καθόλου, και προσπάθησε να σουτάρει κερδίζοντας έτσι το φάουλ του, διπλά μοιραίου, Μελέσκιν. Ο καθένας μπορεί να (προσπαθήσει να) βγάλει τα συμπεράσματά του, εγώ όμως ασφαλές συμπέρασμα για το αν το φάουλ στον Κόντο έγινε εμπρόθεσμα ή όχι δεν έβγαλα ποτέ. Λεπτομέρειες θα μου πείτε, μετά από 9 ελληνικά συλλογικά ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (6 του ΠΑΟ και 3 του ΟΣΦΠ).

1982-83

ο ΠΑΟ εκπροσωπεί και πάλι την Ελλάδα στο κύπελλο πρωταθλητριών αλλά έχοντας πολλά προβλήματα (τραυματίες οι Κοκολάκης, Στεργάκος, δεν υπάρχει ξένος στην ομάδα) δεν έχει καμία τύχη, εν τω μεταξύ αλλάζει το σύστημα στην πρώτη φάση, από την οποία καταργείτε ο όμιλος των τεσσάρων αλλά όχι και ο τελικός όμιλος των έξι στον οποίο οι ομάδες φτάνουν ύστερα από νοκ άουτ αναμετρήσεις. Οι πράσινοι κληρώθηκαν με την πρωταθλήτρια Γαλλίας την Λε Μαν που έπαιρνε τα πρωταθλήματα στην χώρα της από την πολύ ισχυρή τροπαιούχο του Κόρατς το ‘82 και ‘83 Λιμόζ, αλλά παρά την πύρρειο νίκη τους στον Τάφο του Ινδού 58-55 (Κόντος 28 - Άλεν 21, Στέινσελ 12, Μπενιό 12), στην Γαλλία το 67-112! ήταν καταδικαστικό. Στον επόμενο γύρο όμως οι Γάλλοι κληρώθηκαν με την πρωταθλήτρια Ιταλίας Ολίμπια Μιλάνο του μεγάλου προπονητή Νταν Πίτερσον και παίκτες τους Ντ’ ντόνι, Μενεγκίν, Πρέμιερ, Τζιανόλι κλπ. και χάνει 2 φορές 85-64 και 86-79 και φυσικά αποκλείεται. Στον τελικό όμιλο των έξι συμμετέχουν εκτός του Μιλάνο και η πρωταθλήτρια Ευρώπης Καντού, η Ρεάλ, η Μακάμπι, η ΤΣΣΚΑ, και η πρωταθλήτρια Γιουγκοσλαβίας Τσιμπόνα Ζάγκρεμπ των Άτσα Πέτροβιτς, Τσόσιτς, Τσούτουρα, Κνέγκο και του Ζελ. Παβλίσεβιτς με προπονητή τον Νόβοσελ. Οι δύο Ιταλικές ομάδες είναι οι πιο ισχυρές στην Ευρώπη αυτή την περίοδο και μεταφέρουν την εντός των συνόρων κόντρα τους και στα Ευρωπαϊκά γήπεδα. Στον όμιλο μοιράζονται τις νίκες 71-66 στο Μιλάνο η Ολίμπια και 69-63 η Καντού στην έδρα της. Την πρώτη θέση κατέλαβε η Καντού με 7 νίκες και την δεύτερη το Μιλάνο με επίσης 7 νίκες και ανανέωσαν το ραντεβού τους στον τελικό της Γκρενόμπλ, 3η κατετάγη η Ρεάλ με 6 νίκες, 4η η ΤΣΣΚΑ με 5 νίκες, 5η η Μακάμπι με 5 νίκες και αυτή, ενώ τραγική ήταν η Τσιμπόνα που δεν σημείωσε ούτε μία νίκη! Στον μεγάλο τελικό, που για πρώτη φορά στην ιστορία αποτέλεσε αποθέωση του αμυντικού μπάσκετ, η Καντού αν και 3 λεπτά πριν τη λήξη προηγούταν με 11 πόντους κέρδισε με την ψυχή στο στόμα 69-68, με τους Μιλανέζους μάλιστα να φωνάζουν για φάουλ που δεν καταλογίστηκε στην τελευταία φάση του παιχνιδιού πάνω στον
Γκαλινάρι, μοιραίος για την Ολίμπια έχοντας αστοχήσει στο τελευταίο σουτ ήταν ο Μποζέλι. Κορυφαίοι για την Καντού που είχε στον πάγκο τον Πρίμο ήταν ο Ρίβα και ο Μπράιαντ που είχαν από 18π. ο καθένας.

1983-84

Είναι η σεζόν που ο Άρης γίνεται γνωστός στο ευρύ κοινό της Ευρώπης, αφου ο πρωταθλητής Ελλάδας με μαέστρο τον Γκάλη -που έπειτα έγινε ο κορυφαίος σκόρερ όλων των εποχών στην διοργάνωση- αλλά εκείνη την χρονιά έκανε το ντεμπούτο του στην διοργάνωση έχοντας για συμπαίκτες δύο μέτριους ξένους τους Γούντλαντ και Μακ Νιλ έκανε μια θαυμάσια πορεία, στον προκριματικό γύρο απέκλεισε πολύ εύκολα την Λεμεσσό με δύο νίκες (106—49, 97-56) αλλά στην συνέχεια μπροστά του βρέθηκε η πρωταθλήτρια Γερμανίας Γκέτινγκεν, όμως με μια εξαιρετική εμφάνιση με 45π. του Γκάλη στον πρώτο αγώνα της γερμανίας οι κίτρινοι επικρατούν 91-77 και ουσιαστικά προκρίνονται, στην τυπικής διαδικασίας ρεβάνς του Αλεξανδρείου οι Θεσσαλονικείς επικρατούν 77-73. Στον επόμενο γύρο στις 12 ομάδες, ένα γύρο δηλαδή πριν τον όμιλο των έξι εμφανίζεται η Μακάμπι, όλοι θεωρούν τον Άρη ξεγραμμένο, πόσο μάλιστα μετά από την ήττα στο Αλεξάνδρειο με 62-68 στον πρώτο αγώνα, που η Μακάμπι του Σβι Σερφ με μια συνδυασμενη άμυνα πάνω στον Γκάλη τον περιορίζει στους 20 πόντους έχοντας όμως και την εύνοια του διαιτητή Μαινινί που φαίνεται είχε κάτι χρωστούμενα στους Ισραηλινούς από τον προπέρσινο τελικό και ήθελε να εξαργυρώσει για να έχει το κεφάλι του ήσυχο. Όμως ο Άρης δεν πτοήθηκε και πηγαίνει στο Τελ Αβίβ και χτυπά στα ίσα την προκριση! Τελικά με 31π. το�

Ειδικα εμας μας εχει καταστρεψει. 3 φορες χασαμε στον τελικο 1 σε ημιτελικο και το 2002 θα πηγαιναμε εμεις φ4 αλλα χασαμε απο την ολυμπια...