το βάζω από το 88 γιατί αν βάλω από το 87, πιθανότατα θα βάλουμε όλοι τις βολές του Καμπούρη....


διαλέξτε και βαθμολογήστε πέντε από τις παρακάτω 10 (ή αν θέλετε και κάποια άλλη εκτός αυτών) για να δούμε ποια θα βγει ως η πιο αγαπημένη μας


-τρίποντο του Φάνη στον ημιτελικό του ’89 GRE- USSR 81-80

-ριμπάουντ και καλάθι του Φασούλα στον προημιτελικό του 93 GRE-FRA 61-59

-κάρφωμα Φασούλα στην πρεμιέρα της δεύτερης φάσης (group 8) του 94, GRE-CAN 74-71

-τρίποντο Αλβέρτη στο (group 16) του ’97 GRE-BOSN 78-76

-τρίποντο Αλβέρτη στο (group 16) του ’01 GRE- ITA 83-82

-λέι απ Χαρίση στο (group 16) του ’03 GRE-CRO 77-76

-το βάλτο αγόρι μου στον Διαμαντίδη το ’05, GRE-FRA 67-66

-τρίποντα Φώτση και Ζήση στο (group 24) το ’06 GRE-AUS 72-69

-τάπα διαμαντίδη στον Ουέιντ και κάρφωμα Σόφο στον Μπραντ στο πρώτο -ημίχρονο στον SF ’06 GRE- USA 101-95

-ανατροπή, τρίποντο Ζήση, λέι απ Τεό στον προημιτελικό ’07 GRE-SLO 63-62

εγώ βάζω (μπροστά είναι η βαθμοί όχι η θέση)

5 -το βάλτο αγόρι μου στον Διαμαντίδη το ’05, GRE-FRA 67-66
4 -τρίποντο του Φάνη στον ημιτελικό του ’89 GRE- USSR 81-80
3 -ανατροπή, τρίποντο Ζήση, λέι απ Τεό στον προημιτελικό ’07 GRE-SLO 63-62
2 -τρίποντα Φώτση και Ζήση στο (group 24) το ’06 GRE-AUS 72-69
1 -τρίποντο Αλβέρτη στο (group 16) του ’01 GRE- ITA 83-82

-Μια απο τις πιο αγαπημενες μου ειναι οταν στον ημιτελικο του 2005 με τη Γαλλια ο Χατζηβρεττας εχει σπασει τα καλαθια απο το τριποντο και στο τελευταιο του αστοχο τριποντο σουτ, τον βγαζει ο Γιαννακης. Εκεινη τη στιγμη δειχνει τον Χατζηβρεττα. Η εκφραση του απογοητευσης και αυτοκριτικης εκεινη τη στιγμη, ειναι μια απο τις πιο συγκινητικες αθλητικες ή μη που εχω δει. Μια απο τις αγαπημενες μου.....

Αλλα ας παμε στις στιγμες που μας επιβαλεις να διαλεξουμε:
-το βάλτο αγόρι μου του Διαμαντίδη το ’05, GRE-FRA 67-66
-ανατροπή, τρίποντο Ζήση, λέι απ Τεό στον προημιτελικό ’07 GRE-SLO 63-62
-τρίποντο Αλβέρτη στο (group 16) του ’01 GRE- ITA 83-82
-ριμπάουντ και καλάθι του Φασούλα στον προημιτελικό του 93 GRE-FRA 61-59
-τρίποντα Φώτση και Ζήση στο (group 24) το ’06 GRE-AUS 72-69

πανω κατω συμφωνω με την καταταξη σου sarounas
με μια διαφορα..πρωτο βαζω την φετινη ανατροπη με την σλοβενια...εκει το χαρηκα πιο πολυ απο το τριποντο του διαμαντηδη...η κατακτηση βεβαια του ευρωμπασκετ το 06' δεν συγκρινεται με τιποτα...

κ οσον αφορα τις βολες του αργυρη καμπουρη...δεν θα την εβαζα ψηλα διοτι το ΄87 τη στιγμη που αυτος τις εβαζε εγω ακομη ημουν μεσα στην κοιλια της μανας μου! οποτε εγω και πολλοι αλλοι εδω μεσα εκεινες τις στιγμες δεν τις εχουμε ζησει οπως και το τριποντο του χριστοδουλου 2 χρονια αργοτερα!

3) Τα τριποντα με την Αυστραλια. Ειχα σηκωσει το νοσοκομειο στο οποιο νοσηλευομουν κλινηρης, στο ποδι. Απολυτη ησυχια και εγω να φωναζω και να χτυπιεμαι παρα τους ορους στο χερι.


2) Το φετινο με τη Σλοβενια.Το πιστευα.
Φωναζα σε καθε φαση στα τελευταια 2 λεπτα "που πας ρε βλακα ,τα εχεις χασει, δεν υπαρχετε ρε,δωσε μας την μπαλα μονος σου κτλ" οποτε ειχε τη μπαλα Σλοβενος και "βαρα το,ειναι μεσα - κανε την οτι θελεις την μπαλα,θα μπει μονη της κτλ" οποτε την ειχαμε εμεις (οποτε η μπαλα ηταν νεκρη το "δν χανεις μωρη ομαδαρα με τπτ,τους κοροιδευεις" ηταν στα χειλη μου). Η νικη που ξεχωρισε την επιτυχια απο την αποτυχια.Η νικη που μας εκανε να θεωρουμε την ανατροπη με τη Γαλλια, μικρο κατορθωμα.


1) Βαλτο αγορι μου.

Ειμαι σε καφετερια,χωρις ηχο εδειχνε το ματς σε προβολεα. Εγω φωναξα "αντε αγορι μου" και οχι "βαλτο" οπως ο Σκουντης.
Το γεγονος οτι ηταν νικητηριο σουτ σε ημιτελικο και πως προσωπικα ειχα ζησει μονο χαμενους ημιτελικους (95,97,98) -το 94 δν ειχα επαφη- με εκαναν να σπασω 1 ποτηρι και να σκισω τη μπλουζα του παιδιου διπλα μου.


Ματς που τα εδωσα ολα.

3) Προημιτελικος με Αργεντινη το 2004.
Και πως να μη τα δωσω ολα αφου ημουν στο ΟΑΚΑ. Απεναντι στην καλυτερη ομαδα του κοσμου την τριετια 2002-2004, εχοντας μια τρομερα νεανικη ομαδα χασαμε το ματς-οροσημο,επειδη ο Ομπραντοβιτς εχει μετατρεψει τον Αλβερτη απο "καλυτερο σουτερ στην Ευρωπη" σε ελαφρυ 4αρι με καλο σουτ και αυτοι που επρεπε δν το ειχαν καταλαβει. "ΕΛΛΑΣ ---- ΕΛΛΑΣ" με ολη μου τη δυναμη.
(Στο γηπεδο υπηρχαν και διαμαρτυριες για τους γκρι. Δεν το εχω δει ποτε το ματς αυτο, οντως μας αδικησαν τοτε; )

2) Στον ημιτελικο με Ισπανια φετος.
Πανηγυριζα καθε καλαθι,καθε καλη αμυνα,καθε κλεψιμο, καθε ριμπαουντ, καθε καλη ενεργεια σαν να κερδισαμε το ματς. Δυστυχως χασαμε και το σπιτι του Κeyser Soze γλιτωσε τα χειροτερα. Επισης επειδη χασαμε, αμφιβαλλω αν θα τον ξαναδω ποτε.

1) Ασφαλως το ματς με ΗΠΑ το 2006. Ονειρο. Βλεπω το ματς συνεχως. Πανηγυριζω και ανατριχιαζω ακομα και σημερα.

εγώ την πρώτη διοργάνωση που θυμάμαι καλά είναι το 1991, αλλά τότε δεν είχαμε πάει καλά


για μένα,
5-το βάλτο αγόρι μου στον Διαμαντίδη το ’05, GRE-FRA 67-66

4-τάπα διαμαντίδη στον Ουέιντ και κάρφωμα Σόφο στον Μπραντ στο πρώτο -ημίχρονο στον SF ’06 GRE- USA 101-95

3-ανατροπή, τρίποντο Ζήση, λέι απ Τεό στον προημιτελικό ’07 GRE-SLO 63-62[/b]

2-τρίποντα Φώτση και Ζήση στο (group 24) το ’06 GRE-AUS 72-69

1-ριμπάουντ και καλάθι του Φασούλα στον προημιτελικό του 93 GRE-FRA 61-59

1. Βάλτο αγόρι μου!

2. Φάνης '89

3. Σλοβενία '07

4. Φασούλας '93

5. Φώτσης/Ζήσης

Ας πω και εγώ την γνώμη μου...Θα αναφερθώ βέβαια σε στιγμές που έζησα οπότε θα είναι νεότερες...!

1.Τρίποντο Διαμαντίδι στο Ελλάδα-Γαλλία,67-66,2005.
Αξέχαστη στιγμή,ότι και να πω είναι λίγο!Είναι και χαμηλοτάβανο το σπίτι οπότε είμαι τυχερός που το κεφάλι μου είναι στην θέση του μετά τα χοροπηδητά!

2.Ανατροπή Ζήση,Παπαλουκά στο Ελλάδα-Σλοβενία,63-62,2007.
Να πω την αλήθεια ήταν πολλές οι φορές που είπα,πάει χάσαμε...Και όμως να που βγήκα λάθος!

3.Τρίποντα Φώτση-Ζήση στο Ελλάδα-Αυστραλία,72-69,2006.
Μία από τα ίδια για την Εθνική μας,μί;α από τα ίδια και για τους πανηγυρισμούς μας...!

4.Τρίποντο Αλβέρτη στο Ελλάδα-Ιταλία,83-82,2001
Αν θυμάμαι καλά ήταν πρεμιέρα και όπως και να το κάνουμε θέλαμε την νίκη!


5 δεν υπάρχει!Αυτές οι στιγμές μου έχουν μείνει κυρίως στο μυαλό όπως και το ματς με την USA μόνο που εκεί δεν ήξερα αν χαίρομαι η στεναχωριέμαι...Σαν μεγάλος fan της team USA ήθελα το χρυσό αλλά ήθελα να προχωρήσει και η Ελλάδα οπότε ήμουν μπερδεμένος.Μόλις τέλειωσε ο αγώνας τα συναισθήματα ήταν ανάμεικτα.Από την μία χαρά για μία από τις μεγαλύτερες νίκες του Ελλήνικού μπάσκετ και από την άλλη πικρία για τους Αμερικάνους που ήρθαν με μοναδικό στόχο το χρυσό....

Τα ευρωμπασκετ γινονται σε μονα ετη(εκτος απο μια χρονια στις αρχες αν θυμαμαι καλα).....

Το 2006 και το 2007 μειναμε με αδεια χερια....
Ας ελπισουμε στο Πεκινο να παρουμε το ασημενιο. Κατσε να παμε πρωτα βεβαια.....

Συγκινήθηκα γιατί συνειδητοποίησα πως έχω ζήσει όλες τις στιγμές αυτές και πραγματικά τις θυμάμαι όλες τώρα σαν να έγιναν χτες.Η δική μου κατάταξη λοιπόν:

1)Βαλ'το αγόρι μου,απλά δεν το συζητώ...

2)Τρίποντο Φάνη το '89 με Γκάλη να πανηγυρίζει πριν μπει η μπάλα μέσα.Η πιο νοσταλγική από τις μεγάλες αυτές στιγμές.

3)Το φετινό με Σλοβενία.Ίσως επειδή είναι το πιο νωπό,ίσως επειδή οι φάσεις αυτές διατήρησαν την Εθνική στην πρώτη γραμμή για τρίτη συνεχή χρονιά.Πάντως ο καναπές υπέφερε με 5 μαντραχαλάδες να χοροπηδούν πάνω του...

4)Οι 2 φάσεις με τους Αμερικάνους γιατί ήταν στιγμές απόλυτης κυριαρχίας πάνω στην διαχρονικά μεγαλύτερη μπασκετική δύναμη και επειδή σήμανα την αντεπίθεση που έφερε μια από τις μεγαλύτερες νίκες που κάναμε (ή που θα κάνουμε) ever

5)Σε ισοβαθμία το νικητήριο καλάθι του Φασούλα το '93 γιατί πάντα γούσταρα τον Πάνι και το τρίποντο του Αλβέρτη το '01 γιατί μας έδωσε τη νίκη απέναντι στους τότε πρωταθλητές Ευρώπης Ιταλούς και ελπίδα πως κάτι καλύτερο από το '99 θα κάναμε (άσχετα που αυτή η τελευταία διαψεύστηκε)

μια διόρθωση, η τάπα του Μήτσου είναι στον Κρις Πόλ

αν μιλάμε για μετά το 87 και για clutch στιγμές, η απόλυτη στιγμή είναι το καλάθι του Μήτσου γιατί είναι κάτι σαν το γκόλ του Δέλλα με τους Τσέχους. Μπαμ και κάτω.

Το τρίποντο του Φάνη τεράστιο, αλλά είχε ένα λεπτό σχεδόν και οι Ρώσοι μπερδεύτηκαν, πήρε ο Γιαννάκης πονηρά το επιθετικό από τον Χόμιτσιους, έκανε και τα βήματα ο Βέτρα και γεια σας.

το φετινό με τη Σλοβενία και με την αλλαγή αλά ΝΒΑ με την επαναφορά από τη σέντρα, ο Γιάκα είχε 6 δευτερόλεπτα να κάνει κάτι πιο αξιοπρεπές από ένα τρίποντο από τα 9 μέτρα airball. Βέβαια η ανατροπή είναι επική, αρκεί να ακούσετε την περιγραφή των γάλλων σχολιαστών (οι τρελοί έλληνες το ξανακάνουν!)

Τα όργια με την Αυστραλία ήταν εξίσου επικά , αλλά το παιχνίδι δεν είχε τόση σημασία και το τρίποντο του ζήση μπήκε με τη σχετική ασφάλεια τη ισοπαλίας (το πε και ο ίδιος)

το ίδιο ισχύει και για το καλάθι του Χαρίση με τους Κροάτες και για τα τρίποντα του Αλβέρτη με Βόσνιους (μια νίκη που μας χρησιμεύσε απίστευτα το 97 μιας και εκείνο το βράδυ αποφασίστηκε από την κυρά ΦΙΜΠΑ πως τα αποτελέσματα της 1ης φάσης μεταφέρονται και στη 2η - σύστημα ίδιο με το φετινό) και με τους Ιταλούς στην αττάλεια.

Το κάρφωμα του Φασούλα με τους Καναδούς θα ήταν ακριβώς το ίδιο με αυτό του Ντικούδη με τους Σέρβους αν δεν έβαζε ο Γκούροβιτς το τούβλο από τη σέντρα.

άρα μένει το φόλοου του Φασούλα που ήταν εξίσου κομβικό κρίσιμο και ίσως απροσδόκητο. Αλλά επειδή οδήγησε σε ημιτελικό το βάζω δεύτερο

Υπάρχουν ακόμα 2 φάσεις
- το τρίποντο του Σπανούλη με τους Κροάτες φέτος, μια σκάλα κρισιμότητας κάτω από το "βάλτο αγόρι μου", αλλά σε στιγμή που το είχε απόλυτη ανάγκη η ομάδα, αν χάναμε από τους Κροάτες θα είχαμε Λιθουανούς στους 8
- το καλάθι του Οικονόμου στον προημιτελικό το 95 με τους Ισπανούς, 66 -64 εδώ στην αθήνα.

Πάντως η πιο συγκηνιτική στιγμή μετά το 87 είναι για μένα το Βελιγράδι. όχι η πιο θεαματική,αλλά η πιο σημαντική. Η πιο θεαματική με διαφορά είναι το περυσινό με τους Αμερικάνους.




Με τους αμερικάνους δεν το κάναμε καν θρίλερ, πιο πολύ μας προβλημάτισαν οι Σλοβένοι

Α πολύ ωραίο θέμα

Λοιπόν από τα 10 του sarunas έχω έντονα στη μνήμη μου τα 9. Το 88 ήμουν 8 χρονών και τη φάση την έχω δει μόνο σε βίντεο.

Από το 9 τώρα 2 είναι απόλυτα χαραγμένα στη μνήμη μου.

Το τρίποντο του Αλβέρτη με τους Ιταλούς το 2001 και αυτό γιατί εκείνο το βράδυ είχα γυρίσει από άδεια και ήμουν στην Ορεστιάδα, ξενερωμένος στο ξενοδοχείο περιμένοντας να μπω μέσα το άλλο πρωί και αυτό το τριποντάκι μου έφτιαξε τη διάθεση.

Και η άλλη φάση ήταν το "βάλτο αγόρι μου". Γιατί πολύ απλά εγώ αυτόν τον αγώνα δεν τον είχα δει ζωντανά. Παντρευόταν ένας φίλος μου εκείνη την ώρα και έπρεπε να πάω στο γάμο φυσικά. Αλλά στα τελευταία λεπτά βγήκαμε από την εκκλησία μαζί με κάτι φίλους να δούμε τι γίνεται με τον αγώνα. Έρχονται 2 τυχάρπαστοι που βλέπανε το παιχνίδι σε μια καφετέρια και φύγανε πριν τελειώσει το παιχνίδι επειδή χάναμε και λένε χάσαμε. Κάνω στον ένα, δεν τους πιστεύω ζώα είναι, πάρε τηλ. Και είχαμε Live αναμετάδοση του αγώνα από κινητό σε κινητό και φυσικά έγινε πολύ ωραία φάση έξω από την εκκλησία μόλις μπήκε το τρίποντο

Το φετινό με την Σλοβενία θα μου μείνει για τον βαθμό δυσκολίας που είχε, χάλια σε όλο το παιχνίδι και επική ανατροπή, απλά ΤΡΟΜΕΡΟ και ως πιο εντυπωσιακό η νίκη με τους Αμερικανούς στο παγκόσμιο. Οφείλω να περιαυτολογήσω εδώ γιατί την προηγούμενη ημέρα στον καφέ ήμουν ο μόνος που το πίστευε Απλά η καλύτερη εμφάνιση Ελληνικής Εθνικής ομάδας (θα τολμήσω να τη βάλω και πάνω από το EURO 2004 αν και άλλα τα μεγέθη).

Εμενα η αγαπημένη μου στιγμή της εθνικής δεν είναι μονο μια. Είναι 2. Το τρίποντο του Διαμαντίδη με την Γαλλία το 2005 και οπωσδήποτε η ολική επαναφορά με την Σλοβενία. Hellas oleeeeee!!!!

Με ολα αυτά που γράφονται τελευταία για την Εθνική χρήσιμο είναι να ξαναθυμηθούμε τις μεγάλες στιγμές!

Λοιπόν... πολύ σωστά το περιορίζει το θέμα ο sarounas ειδικά για όσους ζήσαμε το (ασύγκριτο)'87 απο μέσα! http://www.basketforum.gr/forum/index.php?...opic=3004&st=15

Επι του θέματος τώρα, με δυσκολία βάζω σε δεύτερη μοίρα, αναγκαστικά τα: τρίποντο του Φάνη το 89, το τρίποντο του Αλβέρτη με την Ιταλία 01, τον Πάνι το '93, το τρίποντο του Σπανούλη 07, την νίκη με την Αυστραλία 06!

Και μας μένουνε τα τρια πιο σημαντικά σαν χαρά :

1. "Βάλτο αγόρι μου" τρομερή ένταση απρόσμενης χαράς και δικαίωση για το "διαμάντι"
2. Νίκη με ΗΠΑ - Ανατροπή με Σλοβενία
ισόβαθμα διότι το ενα έχει το στοιχείο της φοβερής εμφάνισης και του πρεστίζ συγχρόνως, το άλλο τι να πώ... όσο αρχίζαμε να το πιστεύουμε, τόσο λέγαμε απο μέσα μας: "ε, ας γίνει κιαυτό..." πανηγύρι κάθε φάση!