Σπουδαία νίκη η χθεσινή στη Γερμανία, εξαιρετική ομάδα η Μπάμπεργκ, δεν είναι τυχαίο ότι κόντεψε να φύγει με διπλό από την Κωνσταντινούπολη την πρώτη αγωνιστική κόντρα στην Φενέρ... Ίσως δεν το αξίζαμε το διπλό με βάση την συνολική εμφάνιση, πιστεύω ότι ήμασταν και τυχεροί στο τέλος... Βέβαια η τύχη βοηθά τους δυνατούς... Προσωπικά περίμενα καλύτερη εικόνα...
Προφανώς δεν είδαμε τον Παναθηναϊκό του Πασκουάλ, δυο προπονήσεις έχει κάνει ο άνθρωπος... Απλά η ομάδα μετά την αποχώρηση του Πεδουλάκη απελευθερώθηκε... Τακτικά νομίζω ότι βλέπουμε περισσότερο την ομάδα του Τζόρτζεβιτς, κάποια plays του Σέρβου τρέχουν στο επιθετικό παιχνίδι από τους παλιούς, κυρίως τους Καλάθη, Φελντέιν και Γκιστ... Δεν υπάρχει βέβαια πλέον Ραντούλιτσα για να δόσει το inside game, ελπίζω ότι σταδιακά θα μπορέσει να γίνει πιο αποδοτικός εντός της ρακέτας ο Μπουρούσης αλλά και ότι θα αποκτηθεί ένα 5αρι...
Αμυντικά δεν ήμασταν καλοί, έγιναν πολλά λάθη, υπήρχε διάθεση από τους παίκτες στην ατομική άμυνα αλλά η ομαδική λειτουργία ήταν κακή... Το κενό στη ρακέτα έβγαζε μάτια για ακόμα μια φορά...
Θέλω να σταθώ μόνο σε μια φάση που για μένα είναι η πεμπτουσία του χθεσινού αγώνα για πολλούς λόγους... Αναφέρομαι στην προτελευταία επίθεση, στο 83-82, όταν είχαμε ολόκληρη επίθεση για να πετύχουμε το νικητήριο καλάθι... Η μπάλα
γυρίζει μάλλον άσκοπα, καταλήγει στον Καλάθη που
δεν ξέρει τι να την κάνει και στα 4 δευτερόλεπτα την περνάει (πολύ ριψοκίνδυνα) στον Σίνγκλετον
σε θέση center (για να την κάνει άραγε τι... Ο Αμερικανός κατάφερε εν τέλει να σώσει την κατοχή κερδίζοντας την επαναφορά με τη γνωστή συνέχεια...
υγ. Μετά και το χθεσινό παιχνίδι ο Φελντέιν νομίζω ότι δεν φεύγει... Ο Πασκουάλ τον ξέρει από το ισπανικό πρωτάθλημα, τον εμπιστεύεται και ο Δομινικανός, τουλάχιστον αρχικά, τον έβγαλε ασπροπρόσωπο...