- ο Διαμαντίδης είναι τεράστιος παίκτης, προφανως,δεν υπάρχει λόγος να επεκταθώ.
όμως:
1) ήταν dominant σε μια υποβαθμισμένη ευρωλίγκα, και αυτό (ότι η ευρωλίγκα έχει υποβαθμιστεί) το παραδέχονται οι πάντες όλοι. είναι φυσικό καθώς οι περισσότεροι παικταράδες του international παίζουν στο ΝΒΑ. (εκεί: Γκασόλ,Νοτσιόνι,Σκόλα, Τζινόμπιλι,Πάρκερ,Μπατούμ,Τούρκογλου,Ιλιασ
όβα,Ρούντι,Καλντερόν,Κλέιζα,Νοβίτσκι,Κιριλέ
νκο χουερτας,μπαρμπόσα, κρστιτς,στογιακοβιτς εδώ: Διαμαντίδης, Σπανούλης,Ναβάρο, Ρούμπιο , Τεόντοσιτς,Λόρμπεκ, Ναχμπαρ, Λαβρίνοβιτς, Καουκένας )
2) το πόσο μεγάλος είναι ένας παίκτης φαίνεται πολύ πιο ξεκάθαρα και πολύ πιο αξιόπιστα το καλοκαίρι στα τουρνουά των Εθνικών. εκεί: αφενός έρχονται οι περισσότεροι από τους παικταράδες που προανέφερα, αφετέρου δεν υπάρχει πολύς χρόνος για "δέσιμο" των ομάδων , οπότε μετράει πιο πολύ το ατομικό ταλέντο.
3) ο Διαμαντίδης κλωτσάει μια πολύ μεγάλη ευκαιρία να δοκιμαστεί με τον εαυτό του και την ιστορία, εάν εμμείνει στην απόφασή του να μη δώσει το παρόν τουλαχιστον στα τουρνουά του 2011 και 2012 της Εθνικής. (θυμίζω ότι στους Ολυμπιακούς του' 08 ήταν εκεί σχεδόν όλα τα αστερια, ενω στο Παγκόσμιο του '10 απείχαν, άρα λογικά οι Ολυμπιακοι του '12 θα είναι ιστορικό ραντεβού)
4) την απόσυρση από την Εθνική στα 30 δεν την επέλεξαν Τζινόμπιλι και Γκάλης. ο Διαμαντίδης φαίνεται σα να φοβάται να αναμετρηθεί "μεχρι τέλους" με τα θηρία και την ιστορία.
5) για να μην υπαρξουν παρεξηγήσεις από όσους πράγματι δεν κατάλαβαν, ή "παρεξηγήσεις" από τους "αιώνιους" που κάνουν ότι δεν κατάλαβαν: ο Διαμαντίδης έχει δουλέψει πολύ, δεν έχει φοβηθεί τους αντιπάλους του, είναι τεράστιος. Απλώς μου δίνει την εντύπωση ότι φοβάται να "τσαλακωθεί" στην προσπάθεια για την υπέρβαση. Και εάν πει κάποιος " ο ΔΔ είναι τόσα χρόνια μέσα στην Εθνική, μπορεί να βλέπει ότι ο ίδιος σκίζεται για την υπέρβαση αλλά οι άλλοι ούτε καν , άρα γιατί να παλεύει με τον Σπαν και άντε λίγη βοήθεια από Σόφο-Φώτση απέναντι στις ομαδάρες" έχω να πω ότι δεν παέι έτσι. ο Ραμπότας προσωπικός γυμναστής του Νίκου Γκάλη είχε γράψει ότι τον καιρό που ο Γκάλης εριχνε τη μια ατομική προπόνηση μετά την άλλη, οι συμπαίκτες του στον άρη ήταν στα μπουζούκια κάθε τρεις και λίγο
QUOTE(il postino @ May 8 2011, 20:26 )
μοντ αναφερομαι σε αγωνιστικη καθαρα αξια και οχι σε κοινωνικο αντικτυπο, οπου ο γκαλης ηταν, ειναι και θα εινια μυθος!!
οι μόνοι international guard που μπορούν να κοιτάξουν στα μάτια το Γκάλη σε αγωνιστική καθαρά αξία είναι ο Τζινόμπιλι και ο Πέτροβιτς.
αυτό που έκανε ο Γκάλης το '89 στους Σοβιετικούς δεν το έχει προσεγγίσει ο ΔΔ απέναντι στους Ισπανούς ούτε στη φαντασία του.
(δέχομαι ωστόσο ότι ο Γκασόλ είναι σπουδαιότερος του Σαμπόνις και συνολικά η Ισπανία καλύτερη από την τότε υπερδύναμη ΕΣΣΔ)
Μην τρελαθούμε τώρα