Φανταστείτε να δουλεύετε 9:00-19:00 (κατά μέσο όρο, μερικές φορές περισσότερες, άλλες λιγότερο....όχι λιγότερο από 8ωρο βεβαίως).
Φανταστείτε να σπουδάζετε επίσης.
Φανταστείτε να είστε σε περίοδο εξεταστικής.
Φανταστείτε να γυρίζετε το βράδυ (μέσα σε βρωμοτιγκαρισμένα τρόλει με χοντρές γριές καρακάξες που τρέχουν πάνω κάτω για να βρουν θέση να κάτσουν ή να κατέβουν πρώτες απο αυτό) από τη δουλειά και να πρέπει να διαβάσετε, ή να ξυπνάτε το πρωί στις 6 για να διαβάσετε...ή να διαβάζετε μέσα στο λεωφορείο όταν πάτε, ή στο τρόλεϊ στο ημίφως όταν γυρίζετε το βράδυ.
Φανταστείτε πως τα σαββατοκύριακά σας επί ένα μήνα είναι κλεισμένα με διάβασμα, με αποτέλεσμα να μην προλαβαίνετε ούτε να πάτε για έναν καφέ να ξεσκάσετε.
(θα πρόσθετα και το φανταστείτε να πρέπει να συντονίζετε ένα φόρουμ που ανά πάσα στιγμή υπάρχουν περίεργοι που νομίζουν ότι μπήκαν στη Θ7 αλλά εκεί θα με περνάγατε για ψώνιο )
Φανταστείτε, λοιπόν, πως μετά από όλη αυτήν την προετοιμασία και προσπάθεια, όλη αυτή τη σωματική και ψυχολογική κούραση, να μαθαίνετε πως στο πρώτο μάθημα που δώσατε χρονικά και είχατε την εντύπωση πως περάσατε (οριακά έστω....πες και κόψιμο οριακά), να κοπήκατε με άσσο - την ώρα που ετοιμαζόσασταν την ερχόμενη παρασκευή να δώσετε ένα σημαντικό μάθημα....

Φανταστείτε τί ψυχολογία θα είχατε και με τί όρεξη θα διαβάζατε μετά.
Ε, πείτε τώρα, θα έχω άδικο να τα βροντήξω όλα, να τους στείλω στον αγύριστο και να παρατήσω των κωλοσχολή 9 μαθήματα πριν το πτυχίο?
Ειλικρινά έχω μπουχτήσει με αυτό το θέατρο του παραλόγου!!!
Έχω σι-χα-θεί να βλέπω βαθμολογήσεις που βρωμάνε από χιλιόμετρα μακριά, να βάζεις τον κώλο σου κάτω και να προσπαθείς σαν ΚΟΡΟΙΔΟ να πάρεις τίμια αυτό το βρωμόχαρτο που άλλοι είτε φίλησαν κατουρημένες ποδιές για να πάρουν κι άλλοι προέταξαν την εκβιαστική δύναμη της παράταξής τους για να τελειώσουν με 8,5 την ίδια στιγμή που ο μέσος όρος είναι στα 7 (όχι, δε διάβασε, ούτε μια φορά δεν τον είχα δει τον συγκεκριμένο σε μαθήματα κι εργαστήρια τον συγκεκριμένο κύριο).

Φταίω μάλλον εγώ.
Φταίω που δεν έγινα κομματόσκυλο του κερατά (συγκεκριμένου κόμματος), να μπω μέσα στο γραφείο του εκάστοτε καθηγητάκου και να του πω "με βλέπεις εμένα? είμαι ο πρόεδρος της Χ παράταξης, αν είμαι στους 5(από τους 100) που περνάς σε κάθε εξεταστική, θα φροντίσω αυτή η θέση που ονειρεύεσαι να έρθει πιο κοντά".
Πώπω βαθμούς που θα έπαιρνα τότε, πώπω χαρές οι γονείς μου που θα έπαιρνα νωρίς το πτυχίο και θα με περίμενε ένα "τίμιο" μεταπτυχιακό ώστε να έχω μετά τα "εφόδια" για την "τίμια" σταδιοδρομία μου στο ελληνικό δημόσιο, και βάλε...
Φταίω εγώ που όταν, ως ανώριμο παιδάκι που νόμιζε ότι είναι στο λύκειο, έβγαλα σκονάκι και με έπιασε ένας καθηγητής και μου εξήγησε "αυτό κι αυτό", φταίω που τον πίστεψα ο βλάκας και προσπάθησα να του αποδείξω πως είχα κάνει λάθος τότε, παίρνοντας όρκο να μην ξαναχρησιμοποιήσω τέτοιες μεθόδους....και μετά έμαθα τί λαμόγιο ήταν ο ίδιος, πώς πέρναγε κοριτσάκια που έμπαιναν στο γραφείο του κλαίγοντας, πώς έλεγε ψέμματα και εξαπατούσε άλλους συμφοιτητές που άξιζαν να περάσουν - ναι, αυτό το λαμόγιο πίστεψα κι εγώ ο αδαής, που μου έκανε κύρηγμα περί ηθικότητας.
Φταίω που βγάζω τα μάτια μου προσπαθώντας να διαβάσω το χειρότερο βιβλίο (σημειώσεις, τυπωμένες ως βιβλίο) που έχει γραφτεί ποτέ στα ακαδημαϊκά χρονικά "Πετρολογία ιζηματογενών πετρωμάτων" της Βλάχου-Τσιπούρα (να το σημειώσετε, αν ποτέ κάνει το λάθος το παιδί σας να θέλει πάει Γεωλογία, να κοιτάξετε αν υπάρχει ακόμα αυτό το βιβλίο)...
Αλλά όχι ρε απατεώνες....μπορεί να μου παίρνετε τον χρόνο που λιγοστεύει επικίνδυνα όσο μεγαλώνω και οι υποχρεώσεις αυξάνουν, αλλά δε θα μου καταστρέψετε την ηθική ακεραιότητα.
Μπορεί να ρίξω μαύρη πέτρα στο χανείο όπου "δουλεύετε", μπορεί από την άλλη να πάρω πτυχίο σε 5 χρόνια αλλά ποτέ δεν πρόκειται να γίνω σαν εσάς!
Ακόμα κι αν χρειαστεί να δουλεύω 12 ώρες για έναν ψωρομισθό, ποτέ δε θα γίνω σαν εσάς! Ποτέ δε θα κοροϊδέψω την κοινωνία και τους ανθρώπους της και θα μπορώ να κοιτάξω στο πρόσωπο το παιδί μου όταν με ρωτήσει τί έκανα στη ζωή μου!
Θα τα υπομείνω όλα αυτά, μόνο και μόνο για να μπορώ να σας ΦΤΥΝΩ όπου σας βλέπω και να έχω τη συνείδησή μου καθαρή.

Και θα το κάνω. "Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω" δε λένε? Ε, εγώ θα είμαι αυτός και δε θα το κρύβω πουθενά. Ας τολμήσει να μου πει κανείς μόνο "κι εσύ δεν έκανες τα ίδια?", αυτή η ηλίθια η νεοελληνική λογική που δικαιολογεί την κάθε λογής ατιμία που θέλουμε να κάνουμε εις βάρος του άλλου.....

Φανταστείτε να δουλεύετε 9:00-19:00 (κατά μέσο όρο, μερικές φορές περισσότερες, άλλες λιγότερο....όχι λιγότερο από 8ωρο βεβαίως).
Φανταστείτε να σπουδάζετε επίσης.
Φανταστείτε να είστε σε περίοδο εξεταστικής.
Φανταστείτε να γυρίζετε το βράδυ (μέσα σε βρωμοτιγκαρισμένα τρόλει με χοντρές γριές καρακάξες που τρέχουν πάνω κάτω για να βρουν θέση να κάτσουν ή να κατέβουν πρώτες απο αυτό) από τη δουλειά και να πρέπει να διαβάσετε, ή να ξυπνάτε το πρωί στις 6 για να διαβάσετε...ή να διαβάζετε μέσα στο λεωφορείο όταν πάτε, ή στο τρόλεϊ στο ημίφως όταν γυρίζετε το βράδυ.
Φανταστείτε πως τα σαββατοκύριακά σας επί ένα μήνα είναι κλεισμένα με διάβασμα, με αποτέλεσμα να μην προλαβαίνετε ούτε να πάτε για έναν καφέ να ξεσκάσετε.
(θα πρόσθετα και το φανταστείτε να πρέπει να συντονίζετε ένα φόρουμ που ανά πάσα στιγμή υπάρχουν περίεργοι που νομίζουν ότι μπήκαν στη Θ7 αλλά εκεί θα με περνάγατε για ψώνιο )
Φανταστείτε, λοιπόν, πως μετά από όλη αυτήν την προετοιμασία και προσπάθεια, όλη αυτή τη σωματική και ψυχολογική κούραση, να μαθαίνετε πως στο πρώτο μάθημα που δώσατε χρονικά και είχατε την εντύπωση πως περάσατε (οριακά έστω....πες και κόψιμο οριακά), να κοπήκατε με άσσο - την ώρα που ετοιμαζόσασταν την ερχόμενη παρασκευή να δώσετε ένα σημαντικό μάθημα....

Φανταστείτε τί ψυχολογία θα είχατε και με τί όρεξη θα διαβάζατε μετά.
Ε, πείτε τώρα, θα έχω άδικο να τα βροντήξω όλα, να τους στείλω στον αγύριστο και να παρατήσω των κωλοσχολή 9 μαθήματα πριν το πτυχίο?
Ειλικρινά έχω μπουχτήσει με αυτό το θέατρο του παραλόγου!!!
Έχω σι-χα-θεί να βλέπω βαθμολογήσεις που βρωμάνε από χιλιόμετρα μακριά, να βάζεις τον κώλο σου κάτω και να προσπαθείς σαν ΚΟΡΟΙΔΟ να πάρεις τίμια αυτό το βρωμόχαρτο που άλλοι είτε φίλησαν κατουρημένες ποδιές για να πάρουν κι άλλοι προέταξαν την εκβιαστική δύναμη της παράταξής τους για να τελειώσουν με 8,5 την ίδια στιγμή που ο μέσος όρος είναι στα 7 (όχι, δε διάβασε, ούτε μια φορά δεν τον είχα δει τον συγκεκριμένο σε μαθήματα κι εργαστήρια τον συγκεκριμένο κύριο).

Φταίω μάλλον εγώ.
Φταίω που δεν έγινα κομματόσκυλο του κερατά (συγκεκριμένου κόμματος), να μπω μέσα στο γραφείο του εκάστοτε καθηγητάκου και να του πω "με βλέπεις εμένα? είμαι ο πρόεδρος της Χ παράταξης, αν είμαι στους 5(από τους 100) που περνάς σε κάθε εξεταστική, θα φροντίσω αυτή η θέση που ονειρεύεσαι να έρθει πιο κοντά".
Πώπω βαθμούς που θα έπαιρνα τότε, πώπω χαρές οι γονείς μου που θα έπαιρνα νωρίς το πτυχίο και θα με περίμενε ένα "τίμιο" μεταπτυχιακό ώστε να έχω μετά τα "εφόδια" για την "τίμια" σταδιοδρομία μου στο ελληνικό δημόσιο, και βάλε...
Φταίω εγώ που όταν, ως ανώριμο παιδάκι που νόμιζε ότι είναι στο λύκειο, έβγαλα σκονάκι και με έπιασε ένας καθηγητής και μου εξήγησε "αυτό κι αυτό", φταίω που τον πίστεψα ο βλάκας και προσπάθησα να του αποδείξω πως είχα κάνει λάθος τότε, παίρνοντας όρκο να μην ξαναχρησιμοποιήσω τέτοιες μεθόδους....και μετά έμαθα τί λαμόγιο ήταν ο ίδιος, πώς πέρναγε κοριτσάκια που έμπαιναν στο γραφείο του κλαίγοντας, πώς έλεγε ψέμματα και εξαπατούσε άλλους συμφοιτητές που άξιζαν να περάσουν - ναι, αυτό το λαμόγιο πίστεψα κι εγώ ο αδαής, που μου έκανε κύρηγμα περί ηθικότητας.
Φταίω που βγάζω τα μάτια μου προσπαθώντας να διαβάσω το χειρότερο βιβλίο (σημειώσεις, τυπωμένες ως βιβλίο) που έχει γραφτεί ποτέ στα ακαδημαϊκά χρονικά "Πετρολογία ιζηματογενών πετρωμάτων" της Βλάχου-Τσιπούρα (να το σημειώσετε, αν ποτέ κάνει το λάθος το παιδί σας να θέλει πάει Γεωλογία, να κοιτάξετε αν υπάρχει ακόμα αυτό το βιβλίο)...
Αλλά όχι ρε απατεώνες....μπορεί να μου παίρνετε τον χρόνο που λιγοστεύει επικίνδυνα όσο μεγαλώνω και οι υποχρεώσεις αυξάνουν, αλλά δε θα μου καταστρέψετε την ηθική ακεραιότητα.
Μπορεί να ρίξω μαύρη πέτρα στο χανείο όπου "δουλεύετε", μπορεί από την άλλη να πάρω πτυχίο σε 5 χρόνια αλλά ποτέ δεν πρόκειται να γίνω σαν εσάς!
Ακόμα κι αν χρειαστεί να δουλεύω 12 ώρες για έναν ψωρομισθό, ποτέ δε θα γίνω σαν εσάς! Ποτέ δε θα κοροϊδέψω την κοινωνία και τους ανθρώπους της και θα μπορώ να κοιτάξω στο πρόσωπο το παιδί μου όταν με ρωτήσει τί έκανα στη ζωή μου!
Θα τα υπομείνω όλα αυτά, μόνο και μόνο για να μπορώ να σας ΦΤΥΝΩ όπου σας βλέπω και να έχω τη συνείδησή μου καθαρή.

Και θα το κάνω. "Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω" δε λένε? Ε, εγώ θα είμαι αυτός και δε θα το κρύβω πουθενά. Ας τολμήσει να μου πει κανείς μόνο "κι εσύ δεν έκανες τα ίδια?", αυτή η ηλίθια η νεοελληνική λογική που δικαιολογεί την κάθε λογής ατιμία που θέλουμε να κάνουμε εις βάρος του άλλου.....