Το στοιχείο που με γοήτευσε ηταν πως παρά τη φαινομενική αγριάδα της, η Αμοργός απευθύνει μια τεράστια και ζεστή αγκαλιά. Κλασικό κυκλαδίτικο νησί που το πιο ψηλό δέντρο είναι ο βράχος. Τα νερά της μοιάζουν με …πισίνας και οποιος αντέχει να επισκευθεί τα χωριά της, θα μαγευθεί από τα σοκάκια, τα ζωγραφιστά δρομάκια και την καθαριότητα που επικρατεί στο νησί. Απέραντη ησυχία και γαλήνη που σε μεταφέρει σε άλλο σύμπαν αφήνοντας μακριά τις έγνοιες της πόλης και της καθημερινότητας. Η ανάβαση στο μαναστήρι της Παναγίας της Χοζοβιώτισσας ξεθεώνει αλλά και αποζημιώνει με το θέαμα και την κατάνυξη. Οι τιμές είναι προσιτές και το φαγητό ικανοποιεί πλήρως αυτόν που το κατεβάζει με την κουτάλα.
Τα καλά κόποις κτώνται και συναντάς την Αμοργό αφου ταλαιπωρηθείς για 7 ωρες. Το σχετικο καταμαράν πλοιο είναι μεν γρήγορο αλλα κάνει στάσεις στη Μήλο, τη Φολέγανδρο και τη Σαντορίνη. Δεν εχει κατάστρωμα, σαλόνι, δεν μπορείς να χαλαρώσεις, να περπατήσεις λίγο, να χαζέψεις εξω, να κάνεις ένα τσιγάρο σαν άνθρωπος, να βγάλεις μια φωτογραφία, με αποτέλεσμα να γίνεις σαρδέλα στις άβολες αεροπορικές θέσεις.
Οι Αμοργιανοί φαίνεται πως τους φτάνουν τα λίγα και δεν εχουν φιλοδοξίες ανάπτυξης του τόπου τους. Υποδομές δεν εχει. Ολο και ολο ένα σοβαρό ξενοδοχείο, το Αιγιαλίς, και κατά τα άλλα κάθε παππούς και γιαγιά που θέλουν ένα χαρτζιλίκι για τα φάρμακα του χειμώνα κοτσάρουν στα σπίτια τους το rooms to let. Το μοναδικό νησί στο οποιο δεν διοργανώνονται βόλτες με καραβάκι.
«Εχει πολύ κακές θάλασσες» μου είπε ενας ντόπιος. Ρε αδερφέ θεωρητικά έμπειροι ναυτικοί είστε, δεν ξέρετε τον καιρό; Ολων των άλλων νησιών πως τον ξέρουν δηλαδή; Αλλά εστω και ετσι, χάθηκε ο κόσμος να κάνεις μια σχετικά σύντομη βόλτα; Εστω μέχρι τη Νικουριά, [ ΣΣ παράπλευρο συμπαθητικό νησάκι ] Δεν είπαμε να φτάσεις στην Κρήτη!
Η Αμοργός εχει και αυτή ναυάγιο. Το ήξερες;
Ουτε πρόκειται να το μάθεις ποτέ γιατι οι Αμοργιανοί δεν το διαφημίζουν και δεν ανοίγουν και έναν δρόμο για άλλα μαγικά τους μέρη όπως τα Χάλαρα. Το αποχετευτικό τους σύστημα βαριούνται να το φτιάξουν με αποτέλεσμα στην Αιγιάλη μετα τα μεσάνυχτα να αναδύεται δυσοσμία.
Η επιστροφή είναι ακόμα πιο κουραστική καθώς το πλοιο κατεβαίνει στα Κουφονήσια και μετά ξαναγυρνάει στην Αμοργό και κάνει τις προηγούμενες στάσεις. 8 και πλεον ωρες στο άβολο πλοιο σε κάνουν στην καλύτερη να ψάχνεις να ξεκουραστείς και στη χειρότερη να πιεις 10 σφηνάκια να ερθεις σε μια ισορροπία. Τα αξιοθέατα της Αμοργούς μπορείς να τα πληροφορηθείς κάνοντας μια βόλτα στον παγκόσμιο ιστο.
Μερικά μυστικά ομως αξίζει να τα μοιραστώ μαζί σου.
Να μείνεις στο Αιγιαλίς που σου προσφέρει και καλό επίπεδο υπηρεσιών και καταπληκτική θεα στην Αιγιάλη.
Να βρείς τον Βασίλη από το Αιγιαλίς, έναν φοβερό τύπο που είναι πρόθυμος να σε ξεναγήσει σε μέρη που κανένας χάρτης δεν εχει και σχεδόν σε υποχρεώνει να περάσεις καλά.
Στα Θολάρια που σίγουρα θα επισκευθείς, να περάσεις από το Σαντουράκι. Ένα φοβερό ταβερνάκι που ο καλός άνθρωπος που το εχει, καθώς με είδε ταλαιπωρημένο από την πεζοπορία, με κέρασε το μπουκάλι το νερό που ζήτησα να αγοράσω και επ’ουδενί δεν δέχθηκε χρήματα!
Τέλος, στην Αιγιάλη να πάς στο Vegera να φάς ένα οποιοδήποτε γλυκό σου προτείνει ο Νίκος που έχει το εν λόγω μπαράκι. Ένα τεράστιο κομμάτι και γεύση χαρμα! Ακόμα το θυμάμαι και το λιγουρεύομαι! Οσο για τα διατροφικά σου και τα φιτ μη χολοσκάς, θα τα κάψεις στην κολύμβηση!
Δείτε τις φωτογραφίες εδώ:
http://picasaweb.google.com/mr.suspect/200902#
Και όπως ειπαμε!
Αν σας αρεσει καποια, μπορειτε να την κλεψετε ελευθερα. Τα πνευματικα δικαιωματα δεν με ενδιαφερουν. Απλως, απευθυνομενος στο φιλοτιμο σας, αν αποφασισετε καποια ή καποιες να τις διαδωσετε, μπορειτε να αναφερετε ότι την πηρατε από το www.suspectblog.gr
Οποτε λοιπον, βαλτε τις μουσικες που σας αρεσουν καθως θα τις χαζευετε και απολαυστε το σαν βιντεοκλιπ!

Πραγματικά η Αμοργός είναι ένα υπέροχο νησί, όπως και το κατοικημένο νησί των...Κουφονησίων!

Πρόκειται για επίγειους παραδείσους, και ειδικά η Αμοργός έχει ψιλοκαταφέρει να μείνει στην αφάνεια, με μόνη της διαφήμιση κάτι ποστ σαν του suspect (), εκστασιασμένων δλδ επισκεπτών της.

Εναλλακτικός τρόπος να την επισκεφτείς είναι και μέσω Νάξου (yeah,yeah I like it ), πολλοί προτιμούν να συνδυάσουν ένα τουρ σε Ναξο και Αμοργο ή Κουφονήσια χρησιμοποιώντας την πρώτη, ως βάση τους.

Ο λόγος που δεν κάνουν κάτι για όλα αυτά που είπε ο Suspect, δεν νομίζω ότι είναι οτι βαριούνται, πιθανότερο δεν έχουν χρήματα, ενώ για την μη προβολή τους, επιλέγουν να μείνουν στην ησυχία τους όπως πολύ σωστά ειπες, κάτι που επιλέγουν και άλλα πολλά νησιά για κάποια μέρη τους. Προτιμούν να αφήσουν μερικά μερικά μέρη ανεκμετάλευτα και στην αφάνεια, "ξεχνώντας τα" από τους οδηγούς, μη επενδύοντας για να φτιάξουν έναν δρόμο προς τα κει και μη δίνοντας μερικές άδειες για ομπρέλες κτλ.

Τέλεια επιλογή suspect.


Καλό καλοκαίρι!

Επειδή έχει τύχει κι έχω ζήσει τα περισσότερα καλοκαίρια της ζωής μου εκεί, ας μου επιτραπεί ένα μικρό σχόλιο για το τι φταίει και το νησί δεν έχει την προβολή και την ανάπτυξη που του αξίζει. Διάβασα και στο blog σου, το σχόλιο ενός Αμοργιανού ως προς τις αιτίες και σε μεγάλο βαθμό θα συμφωνήσω μαζί του. Δεν είναι επιλογή των ντόπιων όπως λέει ο Air Kef, ούτε βαριούνται. Αντίθετα παρακαλάνε για περισσότερη προβολή αλλά αντί να συνεργαστούν μαζί και να καταλάβουν ότι ωφελημένοι θα βγούν, κοιτάνε οι περισσότεροι τον εαυτούλη τους και τα μικροεπιχειρηματικά τους συμφέροντα. Έτσι αναλώνονται σε όλα τα λάθος θέματα το χειμώνα, για να βρεθούν να παρακαλάνε για περισσότερο κόσμο τον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Η μόνη ουσιαστική διάφημιση που γίνεται είναι πράγματι από "ερωτευμένους" επισκέπτες της για τους Έλληνες και από την ταινία "Απέραντο Γαλάζιο" η οποία στέλνει σταθερό αριθμό Γάλλων τουριστών κάθε χρόνο. Προσωπικά δεν με χαλάει, αντίθετα το προτιμώ αφού φοβάμαι μην αλλοιωθεί η ομορφιά του νησιού αλλά οι ντόπιοι σίγουρα θα ήθελαν κάτι παραπάνω.

Αυτά ως προς τα κακώς κείμενα, που φυσικά δεν επηρεάζουν τους απλούς επισκέπτες της. Γιατί η ομορφιά του νησιού είναι τέτοια που δύσκολα ξεκολλάς.
- Πέρα από το ωραίο tour που αναφέρει ο Air Kef, να προτείνω ως εναλλακτικό, όλες τις Μικρές Κυκλάδες ( Σχοινούσα, Δονούσα, Κουφονήσια, Ηρακλειά) με βάση των εξορμήσεων την Αμοργό μιας και υπάρχει καθημερινή ακτοπλοϊκή σύνδεση με το μικρό καραβάκι Σκοπελίτης. (Ε τι μόνο η Νάξος θα βγάζει λεφτά? )
- Το ναυάγιο που αναφέρεις σύμφωνα με τον Amorgian local legend, είναι λαθρεμπόρων οι οποίοι στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν βρήκαν σε ένα μικρό ύφαλο και αναγκάστηκαν να προσαράξουν εκεί.
- Οι ψαροντουφεκάδες θα βρουν τη χαρά τους, αρκεί να έχουν βάρκα και καλές αντοχές γιατί τα νερά βαθαίνουν πολύ απότομα. Συναγρίδες, πολλά χταπόδια (ειδικά στη Νικουριά που ανέφερες) κι άφθονα πετρόψαρα ενώ μια φορά ο τοπικός θρύλος του νησιού Omar Little έβγαλε και αστακό.
- Μεγάλες μάχες δίνονται σχεδόν καθημερινά στο τσιμεντένιο γήπεδο μπάσκετ των Καταπόλων ανάμεσα στους Έλληνες και τους Γάλλους με έπαθλο σφηνάκια στα τοπικά μπαρ αλλά και την υποχρέωση του ηττημένου να φέρει μαζί του ομοεθνείς γυναίκες. Oι φήμες πως όταν οι Γάλλοι μάθαιναν πως θα έπαιζε κι ο Omar Little, δεν κατέβαιναν καν να αγωνιστούν αλλά απλά περίμεναν να έρθει το βράδυ να κεράσουν, δεν είναι εύκολο να επιβεβαιωθούν.
- Πολύ καλή ψαροφαγία σε αρκετά μαγαζιά και φοβερά γλυκά αν to ψάξεις.
- Θα βρείτε μπαράκια με καταπληκτική μουσική, από Pink Floyd μέχρι Sigur Ros και Mogwai.
- Όσο πολυσυλλεκτικό κι αν είναι το νησί, αυτοί που προτιμούν καταστάσεις Μυκόνου, Πάρου, δύσκολα θα το εκτιμήσουν. Η Αμοργός είναι για άλλα πράγματα.

Πάω τώρα να βάλω το βοτκάκι μου και να μελαγχολήσω με την ησυχία μου, που δεν θα καταφέρω ούτε φέτος να πάω...