To ταμπούρι που είδαμε χθες από τους Κροάτες θα πρέπει να μας προβληματίσει εν όψει των κρίσιμων που έρχονται. Οι παίκτες της Τσιμπόνα έτρεχαν σε τριάδες να καλύψουν τα κενά κοντά στο καλάθι ρισκάροντας να αφήσουν 1-2 μέτρα παραπάνω στους περιφερειακούς ενώ παράλληλα έπαιξαν υποδειγματική άμυνα στο transition καθώς ήταν ελάχιστες οι φορές που βρήκε χώρο να τρέξει ο Ολυμπιακός.
Δεύτερη (μπορεί και τρίτη καθώς δεν είδα το ματς με το Μαρούσι) σερί φορά που οι αντίπαλοι ρίχνουν όλο το βάρος στην αναχαίτιση των αιφνιδιασμών του Ολυμπιακού. Πιθανότατα όλες οι καλές ομάδες που θα αντιμετωπίσουμε από δω και πέρα αυτό θα έχουν ως πρώτο μέλημά τους , καθώς φαίνεται ότι η επίδειξη στη χώρα των Βάσκων 'τρομοκράτησε' τους αντιπάλους. Γενικά την αμυντική προσέγγιση του Περάσοβιτς (που είχε και άλλα κόλπα μέσα όπως κάποια press σε όλο το γήπεδο, το δυνατό παιχνίδι με φάουλ σε πρώτη ευκαιρία πάνω στον Κλέιζα για να τον βγάλουν από το ρυθμό του όπως έκανε και ο Βουγιόσεβιτς στη Σερβία) θα τη βρούμε και άλλες φορές μπροστά μας καθώς μοιάζει να μας στερεί σημαντικά όπλα από το παιχνίδι μας. Επομένως το επόμενο μάθημα -όπως λέει και ο κόουτς- για την ομάδα είναι να παρουσιάσει ένα δυνατό plan B όταν περιορίζονται τα ατού της.
Πέρα από τις αδυναμίες που ανέδειξε η Τσιμπόνα, δεν αξίζει μοιρολόι ούτε να αρχίσει πάλι η γκρίνια για το χθεσινό. Πάρτε το χαμπάρι στο top 16 καμία ομάδα δεν είναι εύκολη, όλες είναι ικανές για την έκπληξη και γι αυτό το λόγο το μόνο που μετράει είναι οι νίκες. Παραδοσιακά οι λεγόμενες 'μικρές' ομάδες δημιουργούν προβλήματα καθώς έχουν νοοτροπία καμικάζι, και για να μην πάμε μακριά, παρόλο που κάθε χρόνο υπάρχουν παραδείγματα, ας ρίξουμε μονάχα μια ματιά στον όμιλο του ΠΑΟ. Εγώ λοιπόν κρατάω ότι μόνο ο Ολυμπιακός μέχρι στιγμής έχει επιβάλλει την αναμενόμενη τάξη στον όμιλό του.
QUOTE(rankin @ Feb 11 2010, 09:47 )
Φέρει και ο κόσμος την ευθύνη του! Κακά τα ψέματα..
Όταν πχ ο Γιαννάκης έλεγε για τον Πιτ Μάικλ, θέλαμε να τον κατασπαράξουμε.. Και ας πήραμε τον Τσιλς τελίκά που είναι καλύτερος παίχτης. Απο την άλλη τον πληρώσαμε χρυσάφι (όχι ότι τα δίνω εγώ για να με ενδιαφέρει)
Άλλη περίπτωση; Προ 2 καλοκαιριών, ο Καϊμακόγλου! Επανάσταση θα κάναμε!!!
Επίσης, ο Κελάτι. Μπορεί φυσικά να έχει αλλάξει ο σχεδιασμός μας απο τότε, αλλά το μακρινό σουτ, δεν το βρήκαμε ποτέ
Σημειώνω δε πως και στις τρεις περιπτώσεις που αναφέρω, εγώ ήμουν από τους πρώτους που έκραζαν, συνεπώς δεν νίπτω τας χείρας μου!!!
Όμως, όταν είσαι δεύτερος σκέφτεσαι πως η κορυφή θα έρθει ΜΟΝΟ με μεγάλα ονόματα , και δεν μπορείς να φανταστείς ότι ένας Λούκας για παράδειγμα, θα μπορούσε να ήταν το απόλυτο κλειδί της επιτυχίας για τον Ολυμπιακό!
Του Κλείζα, δεν του πάνε καλά τα πράγματα και έχει τσακωθεί και με τον εαυτό του..
Επίσης, αν το σκεφτεί κανείς, ο Ολυμπιακός στην επίθεση παίζει με 4 περιφερειακούς και έναν ψηλό, ή διαφορετικά, με 4 παίχτες που παίζουν με πρόσωπο στο καλάθι και έναν που παίζει με πλάτη.. Ο Κλέιζα είναι πολύτιμος για όλο αυτό, αφου ανοίγει διαδρόμους για τον Τσιλς.. Ο κακός Κλέιζα όμως, αρχικά δεν ανοίγει διαδρόμους για κανέναν και στη συνέχεια φέρνει στο παρκέ και δεύτερο παίχτη που παίζει με πλάτη (τον Μαυροκεφαλίδη), αλλάζοντας ουσιαστικά τη φιλοσοφία της ομάδας, σε 3 γκαρντ - 2 ψηλοί, κάνοντας ακόμα πιο δύσκολο το έργο του Τσιλς, να τρυπήσει την άμυνα...
Με έναν περίεργο τρόπο, η παρουσία του Κλέιζα καθορίζει και αυτήν του Τσίλντρες.. Όσο ανεβαίνει ο Λίνας, τόσο ανεβαίνει και ο Τσίλς. Η ουσιαστική διαφορά είναι ότι ο Κλέιζα έχει γερές διακυμάνσεις στην απόδοση του, ενώ ο Τσίλντρες, ακόμα και αν δεν του βγαίνουν τα πράγματα στο παρκέ, θα το παλέψει όσο μπορεί
Χωρίς να έχω σαφή άποψη για τον Λούκας της Τσιμπόνα καθώς μόνο χθες τον είδα, ας μην φτάνουμε πάλι στο σημείο να αποθεώνουμε και να λιγουρευόμαστε όποιον έρχεται στο ΣΕΦ και κάνει μια καλή εμφάνιση η οποία μπορεί να είναι και σε συνάρτηση με το δικό μας αμυντικό πλάνο. Με τον ίδιο τρόπο φέτος σε πολλούς καλοφαίνεται ο Κουκ επειδή του αφήσαμε ένα κάρο σουτ ελεύθερα και αυτός έβαλε μερικά.
Από την άλλη παίκτες όπως ο Λούκας του Αμαρουσίου, φαίνονται εξαιρετικά εργαλεία, αλλά πάντα θα υπάρχει γι αυτούς η αμφιβολία αν μπορούν να είναι το ίδιο ανταγωνιστικοί στα πλαίσια του πρωταθλητισμού. Δυστυχώς ή ευτυχώς μόνο αν δοκιμάσει κανείς με αυτούς μπορεί να είναι σίγουρος. Πάντα θα υπάρχουν περιπτώσεις Ουίνστον που αποδείχθηκε λίγος και πάντα θα υπάρχουν και περιπτώσεις Μάικλ που έκανε καριέρα στο υψηλότερο επίπεδο (και αυτός βέβαια μετά από αρκετή περιπλάνηση).
Σε ότι αφορά την ανάλυση για τον Κλέιζα συμφωνώ μέχρι κεραίας για την αλληλεπίδρασή του με τον Τσίλι. Να προσθέσω επίσης ότι κατά κάποιο τρόπο, παράλληλα με την παρουσία του Λιθουανού που τραβάει κόσμο μακριά από το καλάθι, στην άνοδο του Τσίλι έχει συμβάλει και η απουσία του Πρίντεζη ο οποίος πέρυσι αρίστευσε σε έναν τομέα που ο αμερικάνος είναι εξίσου δυνατός: στην κίνηση χωρίς τη μπάλα. Έχω πιάσει πάμπολλες φορές φέτος τον εαυτό μου να παρακολουθεί πάσες των 2 Τεό στον Αμερικάνο που κινείται εξαιρετικά στη base line, και από συνήθεια να περιμένω να δω τον Πρίντ να τις υποδεχθεί. Όλα αυτά φυσικά τα αναφέρω χωρίς καμία διάθεση να μειώσω την αξία του τελευταίου, απλά είναι γεγονός ότι ένας παίκτης στυλ Κλέιζα (και όχι απαραίτητα της αγωνιστικής αξίας του Λιθουανού, αλλά τόσο το καλύτερο για μας) ήταν μάλλον πιο συμβατός με αυτούς τους συμπαίκτες.
Το μόνο που θέλω να επισημάνω είναι ότι συνολικά χθες πέραν της αστοχίας του ο Λιθουανός δεν ήταν κακός, ενώ στην ανάκαμψη του τελευταίου 12 λεπτου είχε συμβολή τόσο με τους μαζεμένους πόντους του όσο και με τα ριμπάουντ που μάζεψε. Δεν καταλαβαίνω για ποιό λόγο ας πούμε διάβασα κάπου ότι ήταν 'κακός στην άμυνα' ενώ γενικότερα δεν πολυσυμμερίζομαι απόψεις όπως του Μπαρτζώκα-τον οποίο έχω σε εκτίμηση κατά τα άλλα- ότι είναι αδιάφορος αμυντικά και δεν κάνει τους συμπαίκτες του καλύτερους. Εγώ το Λιθουανό τον βλέπω επαρκέστατο αμυντικά, καλό στα ριμπάουντ, ενώ για την επίθεση διακρίνεται πολύ εύκολα ότι έχει πιάσει η πλύση εγκεφάλου που του έχει γίνει καθώς είναι φάσεις που ενώ κυριεύεται από το ένστικτό του και πάει σαν ταύρος προς το καλάθι ξαφνικά μαζεύεται και πετάει τη μπάλα προς τα έξω. Τώρα αν περιμένουμε από το Λιθουανό να βγάζει και 4-5 ασίστ ανά παιχνίδι ας παίρναμε το Λάρυ Μπέρντ.
Το πραγματικά ανησυχητικό είναι τα νεύρα του και οι μέτριες τελευταία επιδόσεις του από τα 6,25. Νομίζω με το πρώτο θα μάθουμε να ζούμε-τουλάχιστον για φέτος- ενώ για το δεύτερο θα περιμένουμε να τελειώσει το shooting slump στο οποίο έχει πέσει.