O Άρης το ματς το άφηνε ανοιχτό (ούτως ή άλλως δεν είναι η ομάδα που θα πάρει 30 πόντους διαφορά) κι έτσι, όσο η ΑΕΛ μπορούσε να διεκδικήσει τη νίκη, οι νεαροί δεν πέρασαν στο παρκέ.
Οι παίκτες της ΑΕΛ ήταν πολύ φιλότιμοι, αλλά δεν μπορούσαν κάτι παραπάνω. Χωρίς τους Αμερικανούς, είναι δίχως αμφιβολία η χειρότερη ομάδα του πρωταθλήματος, ωστόσο το πάλεψαν αρκετά. Ειδικά ο Παπανικολάου ήταν εξαιρετικός.
Ο Τσαϊρέλης πάντως δεν έκανε κάποια ιδιαίτερη εμφάνιση. Ακόμα είναι παιδί, ανάμεσα σε άνδρες, όσον αφορά την παρουσία του στη ρακέτα. Τουλάχιστον έτσι φάνηκε χθες, απέναντι στους ψηλούς του Άρη. Έχει δρόμο ακόμη... Γενικά είχε προβλήματα η ΑΕΛ στα ψηλά, με τον Μπετς να κάνει ότι θέλει, αλλά και να υπάρχουν αρκετά επιθετικά ρημπάουντ για τους γηπεδούχους.
Όσο για τον Ράιτ, στο πρώτο ημίχρονο νόμιζα μας έκαναν πλάκα κι έφεραν το δίδυμο του αδερφό, τον Σαίντ... Πραγματικά, δεν είχε τα πατήματά του... Στο δεύτερο μέρος βελτιώθηκε αισθητά, ενώ τον είδαμε, όπως αναμενόταν, να κρατά αυτός τη μπάλα σε κάποιες επιθέσεις, ως πλέι μέικερ.
Με τη νίκη του Αμαρουσίου επί του Πανελληνίου, η ομάδα καπάρωσε την τρίτη θέση. Βέβαια, δεν ξέρω κατά πόσο προτιμά το Μαρούσι από τον Πανελλήνιο, σε πιθανή αναμέτρησή τους για την Ευρωλίγκα. Τα πλέι οφ θα είναι ούτως ή άλλως εξαιρετικά αμφίρροπα στις θέσεις 3-6, αλλά το πλεονέκτημα είναι γεγονός.
Click to view attachmentClick to view attachmentClick to view attachmentClick to view attachmentClick to view attachmentClick to view attachmentClick to view attachmentClick to view attachmentClick to view attachmentClick to view attachmentClick to view attachmentClick to view attachmentClick to view attachmentClick to view attachment