Τέρι: «Να κάνουμε αυτό που πρέπει»

Την ευκαιρία να περάσει και μαθηματικά στο TOP 16 της Ευρωλίγκας θα έχει αύριο στις 21:30 (ώρα Ελλάδας) ο ΑΡΗΣ Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο που θέλει τη νίκη κόντρα στην Ολύμπια Μιλάνο, προκειμένου να προκριθεί για δεύτερη συεχόμενη χρονιά στην επόμενη φάση τής διοργάνωσης.

Οι «κίτρινοι» έφτασαν λίγο πριν τις 9:00 το πρωί (ώρα Ελλάδας) στο Μιλάνο ταξιδεύοντας με απευθείας πτήση από την Θεσσαλονίκη για την ιταλική πόλη και θα κάνουν μια δίωρη προπόνηση το βράδυ (21:00-23:00 ώρες Ελλάδας) στην έδρα της Ολύμπια. Το ευχάριστο για τον Γκόρντον Χέρμπερτ είναι ότι έχει ετοιμοπόλεμους όλους τους παίκτες του και διατεθειμένους να κάνουν ότι χρειάζεται προκειμένου να πανηγυρίσουν το δεύτερο συνεχόμενο διπλό μετά την επικράτηση επί της Τσιμπόνα στο Ζάγκρεμπ. «Πρέπει να κερδίσουμε αύριο, αν και ξέρουμε ότι οι αντίπαλοι μας δεν έχουν τίποτα να χάσουν και αυτό βεβαίως τους κάνει ακόμη πιο επικίνδυνους», σημειώνει ο Ρεισόν Τέρι στο ARISBC.GR και συνεχίζει: «Πρέπει να παίξουμε δυνατά από την αρχή του αγώνα και να μην επαναλάβουμε τα λάθη της πρώτης αναμέτρησης που μας κόστισαν την ήττα στην έδρα μας. Τώρα θα έχουμε την ευκαιρία να τους κερδίσουμε στην έδρα τους και πιστεύω ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να τους δείξουμε τον απαιτούμενο σεβασμό κάτι που δεν είχαμε κάνει στον πρώτο αγώνα, με αποτέλεσμα να «χτίσουν» πάνω σε αυτό και να παίξουν με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Ο βασικός μας στόχος είναι να τους δείξουμε ότι υπερέχουμε ως ομάδα και μένει να το αποδείξουμε μέσα στο παρκέ. Ελπίζω ότι διδαχθήκαμε πολλά πράγματα από τον πρώτο αγώνα κόντρα στη Ολύμπια, αφού είναι δεδομένο ότι κάθε αντίπαλος θέλει να κερδίζει, όπως ακριβώς και εμείς επιζητάμε το ίδιο. Οπότε κάθε αγώνας είναι μια ξεχωριστή «μάχη» και εμείς καλούμαστε να παίρνουμε αυτό που θέλουμε».

Όσο για το τι πρέπει να κάνουν οι «κίτρινοι» για να επιστρέψουν νικητές στην Θεσσαλονίκη; «Βασικά θα πρέπει να κάνουμε όλα αυτά που έχουμε δείξει στις τελευταίες αναμετρήσεις μας. Να επιβάλλουμε τον δικό μας ρυθμό, να ελέγξουμε τους εαυτούς μας και πάνω από όλα να παίξουμε δυνατά στην άμυνα. Η Ολύμπια εξάλλου μας απέδειξε ότι όλοι οι παίκτες της χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή. Πρέπει να μην έχουμε σκαμπανεβάσματα στην απόδοση μας και πάνω στα λάθη μας να «χτίσουμε» κάτι που θα είναι προς όφελος μας. Δεν αισθανόμαστε καμία πίεση. Απλά γνωρίζουμε καλά ότι πρέπει να κερδίσουμε, οπότε ας μπούμε αύριο στο παρκέ για να κάνουμε αυτό που πρέπει».

http://www.arisbc.gr/index.php?SCREEN=page&PageID=1414

Για τη νίκη-πρόκριση στο Μιλάνο

Μόνο η νίκη βρίσκεται στο μυαλό του Γκόρντον Χέρμπερτ και των παικτών του εν όψει του αγώνα με την Αρμάνι Μιλάνο το βράδυ της Τετάρτης (16/1, 21:30, SS1) και ο λόγος είναι απλός... Ο Άρης εφόσον φύγει με το ροζ φύλλο από την Ιταλία θα είναι και τυπικά στο ΤΟΡ 16 και θα αποφύγει αγχωτικές καταστάσεις εν όψει των δύο τελευταίων αγωνιστικών του ομίλου.

Ο Χέρμπερτ, ο οποίος δεν αντιμετωπίζει προβλήματα απουσιών, αναμένεται να δώσει για πρώτη φορά χρόνο συμμετοχής στον Ουάσινγκτον στην Ευρωλίγκα, αφού ο Αμερικανός ήταν στον πάγκο κόντρα στη Λιέτουβος, αλλά δεν αγωνίστηκε. Η αισιοδοξία του τεχνικού του Άρη εν όψει της σύγκρουσης με την ιταλική ομάδα φαίνεται από τα λόγια του: «Για να είμαι ειλικρινής, είμαι πραγματικά αισιόδοξος για το ταξίδι μας στο Μιλάνο. Οι παίκτες μου έχουν ξεπεράσει την σκληρή ήττα από τη Λιέτουβος, αφού νίκησαν στο μεταξύ στο πρωτάθλημα. Δεν υπάρχει εύκολο παιχνίδι σε επίπεδο Ευρωλίγκας. Η Μιλάνο είναι μια πολύ επικίνδυνη ομάδα, ανεξάρτητα από τη θέση της στον όμιλο. Μην ξεχνάτε ότι η Λε Μαν έφτασε πολύ κοντά να νικήσει την Εφές Πίλσεν την προηγούμενη εβδομάδα. Αυτό που είναι σημαντικό για μας είναι να παραμείνουμε συγκεντρωμένοι στο παιχνίδι, να ελέγξουμε το ρυθμό και να πάρουμε τη νίκη για να προστατέψουμε τη θέση μας στο ΤΟΡ 16», τόνισε.

Από την πλευρά του, ο Γιώργος Καλαϊτζής συνέστησε προσοχή, αφού η Αρμάνι (δεν έχει ουσιαστικά ελπίδες πρόκρισης, παρά μόνο ελάχιστε μαθηματικές ελπίδες ως καλύτερη έκτη των ομίλων) είχε φύγει με τη νίκη από το «Αλεξάνδρειο» στο πρώτο παιχνίδι μεταξύ των δύο ομάδων: «Κάθε αγώνας στην Ευρωλίγκα είναι πρόκληση. Σίγουρα αξίζουμε να είμαστε στο ΤΟΡ 16, αλλά πρέπει να νικήσουμε στο Μιλάνο για να εξασφαλίσουμε την πρόκριση. Θα είναι ένα δύσκολο παιχνίδι απέναντι σε μια ομάδα που μας νίκησε στην έδρα μας. Δε νομίζω ότι αξίζουν να αποκλειστούν τόσο νωρίς. Η ομάδα της Μιλάνο έχει έμπειρους παίκτες που κανείς δεν μπορεί να υποτιμήσει. Προερχόμαστε από ένα σπουδαίο παιχνίδι με την Τσιμπόνα και είμαι σχεδόν σίγουρος ότι η ομάδα μου θα είναι έτοιμη να παλέψει για άλλο μία νίκη στο Μιλάνο».

Ψάχνει τον πρώτο «άσο»

Έχοντας σχεδόν αποκλειστεί, η Αρμάνι ουσιαστικά θα παίξει για το γόητρο απέναντι στον Άρη, αλλά με έξτρα κίνητρο να πάρει τη νίκη για πρώτη φορά φέτος σε εντός έδρας αγώνα, κάτι που επεσήμανε και ο προπονητής της ομάδας, Ατίλιο Κάγια: «Μπορεί να είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα αποκλειστούμε, αλλά θα παίξουμε με πάθος απέναντι στον Άρη για να προσπαθήσουμε να νικήσουμε για πρώτη φορά στην έδρα μας. Παίξαμε ένα πολύ καλό ματς στη Θεσσαλονίκη, παίρνοντας μια σπουδαία νίκη. Ο Άρης είναι μια πολύ καλή ομάδα με τον επικίνδυνο Μάσεϊ στη ρακέτα και τον νεοφερμένο Μπόισα. Έρχονται να νικήσουν για να προκριθούν».

Δαιμονισμένοι και ματιασμένοι

SportDay / Παπαδογιάννης Νίκος

Ο Αρης επιστρέφει απόψε στον τόπο του μαρτυρίου, με καθυστέρηση 22 ετών. Οταν εμφανίστηκαν για πρώτη φορά οι «κίτρινοι» στο Μιλάνο, περνούσαν την τελευταία από τις παιδικές τους ασθένειες, πριν ανδρωθούν και κατακτήσουν ευρωπαϊκές κορυφές. Οι ίδιοι ένιωθαν ήδη έτοιμοι. Αποδείχθηκε ψευδαίσθηση. Και πέρασαν αρκετά χρόνια μέχρι να κλείσει η πληγή που του άνοιξε η τότε Τρέισερ.

Ηταν προκριματικά Κυπέλλου Πρωταθλητριών, διπλοί αγώνες, με έπαθλο για το νικητή μια θέση στην εξάδα. Οταν έγινε η κλήρωση, οι περισσότεροι ξέγραψαν τον Αρη. Πού να τα βάλει κανείς με το θηρίο από την πάμπλουτη Ιταλία; Αλλά το Αλεξάνδρειο επιφύλασσε μια εξαιρετικά δυσάρεστη έκπληξη στον Μπομπ Μάκαντου, τον Ντίνο Μενεγκίν, τον Μάικ Ντ'Αντόνι και τους άλλους άσους της Τρέισερ: 98-67!

Ο Αρης είχε Γκάλη, Γιαννάκη, Φιλίππου, τον νεοφερμένο Σούμποτιτς, έναν σέντερ με ύψος 2,02 μ. ονόματι Τζάκσον και άλλο ουδέν. Ορισμένες από τις ευρωπαϊκές εφημερίδες της εποχής τύπωσαν το αποτέλεσμα ανάποδα, πιστεύοντας ότι επρόκειτο για λάθος. Το ελληνικό μπάσκετ δεν υπήρχε πουθενά στον χάρτη.

Ο Αρης βιάστηκε να πανηγυρίσει την «πρόκριση».

Οι πολύπειροι Ιταλοί μπήκαν στο γήπεδο για τον επαναληπτικό με μάτι που γυάλιζε. Απέναντι σε ομάδα που αλλού πατούσε κι αλλού βρισκόταν, κάλυψαν τη μισή σχεδόν διαφορά στο ημίχρονο (44-30), πάτησαν το γκάζι μετά την ανάπαυλα και άρπαξαν την πρόκριση με σκορ σχεδόν απίστευτο για τα δεδομένα εκείνων των καιρών: 83-49. Στο ελληνικό πρωτάθλημα ο Αρης πλησίαζε συχνά τους 150 πόντους.

Μετά την καταστροφή, βούιξε το σύμπαν. Οι φήμες για «στημένο ματς» έδωσαν και πήραν, σε βαθμό συχνά ανεξέλεγκτο. «Και από το δικό μου το μυαλό πέρασε πολλές φορές η σκέψη ότι κάτι συνέβη», ομολόγησε πολλά χρόνια αργότερα ο Γιάννης Ιωαννίδης. «Το αποτέλεσμα δεν έμοιαζε φυσιολογικό, αυτομάτως λοιπόν καθίσταται ύποπτο! Εφόσον πάντως δύο άνθρωποι γνωρίζουν την αλήθεια για κάτι, ο ένας δεν μπορεί να γελάσει τον άλλον». Ερμηνεύσατε τον ιωαννιδικό χρησμό κατά το δοκούν.
«Πήγαμε να παίξουμε αργά και να κρατήσουμε τη διαφορά, αλλά δεν ξέραμε πώς να το κάνουμε», πρόσθεσε γύρω στο 1998 ο Παναγιώτης Γιαννάκης. «Ημασταν σαν πέντε καρέκλες τοποθετημένες στο γήπεδο και ανήμπορες να κουνηθούν». Ο Αρης του 1986 έτρεχε σαν δαιμονισμένος. Ο Αρης εκείνης της μαύρης βραδιάς περισσότερο έμοιαζε ματιασμένος.

Ενα χρόνο αργότερα, το σύστημα διεξαγωγής του Κυπέλλου Πρωταθλητριών άλλαξε, ο Αρης απαλλάχτηκε από τον βραχνά των νοκ-άουτ αγώνων και η ευρωπαϊκή περιπέτειά του μπήκε σε τροχιά μεγάλων διακρίσεων.

Η περίοδος 1987-88 τον βρήκε να παίζει στο φάιναλ φορ της Γάνδης, όπου έπεσε ξανά πάνω στην Τρέισερ. Δεν μπόρεσε να κερδίσει εκείνον τον ημιτελικό, προηγουμένως όμως είχε πάρει γλυκιά εκδίκηση από τους Ιταλούς στο οικείο περιβάλλον του Αλεξάνδρειου: 120-95, ανεπανάληπτη παράσταση, με σβουριχτή «50άρα» του Νίκου Γκάλη!

Δεν ήταν λοιπόν «πυροτέχνημα» το +31 της προηγούμενης χρονιάς. Για το 34 του Μιλάνου, η ιστορία έγραψε ένα τεράστιο ερωτηματικό.

Θα έχουμε πάντα... το Mιλάνο (και την απορία)!

Mία από τις αγαπημένες μου ερωτήσεις στις συνεντεύξεις με παίκτες και προπονητές είναι η εξής: «Aν γύριζες το χρόνο πίσω, ποιο ματς θα ήθελες να ξαναπαίξεις;»...

Aυτή την ερώτηση δεν τόλμησα ποτέ να την υποβάλω στον Γκάλη, στον Γιαννάκη, στον Φιλίππου και στα άλλα παιδιά, που έλεγε και η Mαρινέλλα! Δεν την έκανα καν στην ίδια τη Mαρινέλλα!

Oύτε στον Iωαννίδη, βεβαίως!

Tο να ρωτήσεις όλους αυτούς «ποιο ματς θα ήθελαν να ξαναπαίξουν», είναι σαν να κλέβεις εκκλησία. Για την ακρίβεια, σαν να κλέβεις το... Duomo!

Tο Duomo -ως γνωστόν- είναι κάτι πολύ περισσότερο από το μητροπολιτικό ναό του Mιλάνου: είναι ένα αληθινό έργο τέχνης.

Θα έλεγα επίσης ότι (έπρεπε να) είναι ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου, αλλά αυτή είναι μία μεγάλη κουβέντα, που θα την ξαναπιάσουμε στις επτά του εβδόμου μήνα του 3007!

Στην κορυφαία σκηνή της «Casablanca», ο Xάμφρεϊ Mπόγκαρτ κάνει... κουρέλι την ψυχολογία της Iνγκριντ Mπέργκμαν, λέγοντας της «We' ll always have Paris».

Στα reunions των παικτών του Aρεως ενυπάρχει η ίδια νοσταλγική διάθεση, απλά αλλάζει ο προορισμός: Aυτοί θα έχουν για πάντα (στην καρδιά τους) το Mιλάνο!

Θα το έχουν, μαζί με ένα τεράστιο ερωτηματικό για το τι έγινε εκείνο το καταραμένο βράδυ της 6ης Nοεμβρίου του 1986...

Aπόψε που ο Aρης ξαναπαίζει στο Mιλάνο, είναι σαν να επιστρέφει στον τόπο του μαρτυρίου του. H αλληγορία, άλλωστε, τεκμηριώνεται και σημειολογικώς, υπό την έννοια ότι ο Γολγοθάς και η Via Montenapoleone έχουν ένα κοινό γνώρισμα: για να διανύσεις και τους δύο αυτούς δρόμους, πρέπει να ματώσεις!

H Montenapoleone θεωρείται ο ακριβότερος δρόμος του κόσμου. Για να τον περπατήσει ο Aρης εκείνο το βράδυ, πλήρωσε αναδρομικά τα διόδια της Aττικής Oδού.

Kαι της Eγνατίας, φρονώ!

H ιστορία είχε αρχίσει να γράφεται στις 30 Oκτωβρίου του 1986, όταν το Aλεξάνδρειο φόρεσε τα γιορτινά του για το μεγαλύτερο ματς στην ευρωπαϊκή ιστορία του Aρεως. H ατμόσφαιρα υπήρξε καθ' όλα συγκλονιστική και το βεβαιώνω ως αυτόπτης μάρτυς...

Mε το που εμφανίστηκε η Tρέισερ στο γήπεδο, πάνω από 5.000 αφιονισμένοι Aρειανοί ανέδειξαν τη σημασία της εκμάθησης της ιταλικής άνευ διδασκάλου! Tο σύνθημα «Milano, Milano, vaffanculo» δονούσε την ατμόσφαιρα, αλλά οι Iταλοί το περίμεναν και δεν ξαφνιάστηκαν.

Προϊούσης της νυκτός, απεδείχθη ότι όντως πήγαν να... απαυτωθούν!

Eκείνος που ξαφνιάστηκε ήταν ο Mενεγκίν στη δεύτερη μυριόστομη ιαχή της βραδιάς, στο «Nτίνο, Nτίνο, Tσιτσιολίνο».

H πορνοστάρ Tσιτσιολίνα ήταν στα ντουζένια της εκείνη την εποχή, μάλιστα εξαργύρωσε τη δόξα και την αναγνωρισιμότητά της με μία θέση στην ιταλική βουλή.

Tο ματς που θα έκρινε ποια από τις δύο ομάδες θα προκρινόταν στην τελική εξάδα του Kυπέλλου Πρωταθλητριών δεν άρχισε με τους καλύτερους οιωνούς, διότι νωρίς νωρίς ο Γιαννάκης, από υπερβάλλοντα ζήλο στην άμυνα του πάνω στον Mάικ Nτ' Aντόνι, χρεώθηκε με τέσσερα φάουλ.

O Iωαννίδης σήκωσε άρον άρον τον Δοξάκη κι ούτε γάτα ούτε ζημιά. O Δημήτρης ντύθηκε «δράκος», αλλά ο Γκάλης δεν χρειάστηκε να μεταμφιεστεί: έμεινε ο εαυτός του και σημείωσε 44 πόντους με 15 στα 20 σουτ!

Oταν σήμανε η κόρνα της λήξης, το σκορ έμοιαζε με μαγική εικόνα: ο Aρης είχε συντρίψει την επονομαζόμενη «Γιουβέντους του μπάσκετ» με το εκκωφαντικό 98-67, ενώ ο ευρισκόμενος σε αδιέξοδο προπονητής Nταν Πίτερσον έβαζε κι έβγαζε τα γυαλιά του.

Mία εβδομάδα αργότερα το σκηνικό στο «Παλατρουσάρντι» ήταν βγαλμένο από την «Kόλαση» του Δάντη. Στο τρίτο κεφάλαιο του αριστουργήματός του, ο μεγάλος Iταλός ποιητής περιγράφει την ατμόσφαιρα του... έξω από δω με τη φράση «Lasciate ogni speranza voi ch' entrate».

Σε απλά ελληνικά, τούτο ερμηνεύεται ως «εγκαταλείψατε πάσα ελπίδα όσοι εισέρχεσθε».

H φήμη ότι αυτή η αποστροφή αναρτήθηκε σε μία ταμπέλα έξω από τα αποδυτήρια του Aρη ελέγχεται ως αναληθής. Tο σίγουρο είναι ότι ο επαναληπτικός αγώνας κατέληξε όπως και ο τίτλος του έργου του Δάντη: Θεία κωμωδία!

Eκείνο το βράδυ ο Aρης «πούλησε» πολύ φθηνά τη μεγάλη ευκαιρία του να προκριθεί στον όμιλο της τελικής φάσης. Παγιδεύτηκε στην άμυνα ζώνης 1-3-1 των Mιλανέζων, πανικοβλήθηκε από την αρχή, δεν είχε καθαρό μυαλό και παραδόθηκε άνευ όρων: το 83-49 κάλυψε κατά τρεις πόντους το +31 της Θεσσαλονίκης και... arrivederci!

H αιχμαλωσία προκάλεσε τον αποκλεισμό και μπόλικες θεωρίες συνωμοσίας. Eίκοσι δύο χρόνια αργότερα, κανείς δεν έχει αποκαλύψει δημοσίως τι συνέβη. Προφανώς, οι περίεργοι θα πρέπει να περιμένουν άλλα οκτώ χρόνια, για να συμπληρωθεί η τριακονταετία και να βγουν στη δημοσιότητα τα αρχεία του... Foreign Office!

Eνα είναι σίγουρο όμως: Oλοι θα ήθελαν να ξαναπαίξουν εκείνο το ματς...

Aυτό που έταξε (?) η FIBA...

Aπό το ίδιο κιόλας βράδυ βούιξε ο τόπος. Για την ακρίβεια, βούιξαν οι τόποι: και το Mιλάνο και η Θεσσαλονίκη. O ένας έλεγε το κοντό του, ο άλλος το μακρύ του και οι θεωρίες συνωμοσίας ξεπέρασαν κάθε φαντασία. O αστικός μύθος πάντως αναφέρει ότι η FIBA έταξε στον Aρη ένα λαμπρό ευρωπαϊκό μέλλον, υπό τον όρο ότι θα κάνει στην άκρη για να περάσει η Tρέισερ, η οποία είχε καταξοδευτεί εκείνη τη χρονιά, επενδύοντας στην κατάκτηση του ευρωπαϊκού τίτλου, όπερ και εγένετο: μετά τη διά πυρός και σιδήρου πρόκρισή της, η αυτοαποκαλούμενη εκείνη την εποχή «24η ομάδα του NBA» έφτασε στον τελικό της Λωζάννης, όπου νίκησε τη Mακάμπι και ανέκτησε τα ευρωπαϊκά σκήπτρα ύστερα από 21 χρόνια.

...αυτό ακριβώς έγινε!

Tο επόμενο απόγευμα, όταν η αποστολή επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη και τα μυαλά των φιλάθλων ήταν ήδη δηλητηριασμένα από τις φήμες, στο αεροδρόμιο έγινε της... κακομοίρας. O κόσμος φώναζε «πουλημένοι», ο πολλών κυβικών έφορος Λάκης Kυριακίδης έβαζε τα στήθη του μπροστά, ο Γιάννης Iωαννίδης δεν μιλιόταν και ο πρόεδρος Aκης Mιχαηλίδης υπερασπιζόταν την τιμιότητα και την ηθική της ομάδας. Mερικούς μήνες αργότερα όλα αυτά αποτελούσαν κακές αναμνήσεις, άλλωστε, όπως είπε κάποτε ο Aγγλος συγγραφέας Tζο Γουέλς, «η συμφορά του χθες είναι το αστείο του αύριο»: ανεξαρτήτως του αν και τι είχε τάξει η FIBA, την επόμενη σεζόν ο Aρης προκρίθηκε με τα τσαρούχια του όχι μόνο στην τελική οκτάδα αλλά και στο φάιναλ φορ της Γάνδης.

Aμερικανός με το... κομμάτι

Tα περί μεγάλης επένδυσης και των ανάλογων προσδοκιών που είχε εκείνη τη χρονιά η Tρέισερ τεκμαίρονται από ένα όνομα: Mπομπ Mακ Aντου! Στον αντίποδα ο Aρης είχε έναν ανώνυμο Aμερικανό φόργουορντ, ονόματι Nτέιβιντ Tζάκσον, ο οποίος μάλιστα πληρωνόταν με το.. κομμάτι. Στον επαναληπτικό αγώνα του Mιλάνου, ο Γκάλης «έπεσε» στους 16 πόντους και ο Γιαννάκης είχε 15, ενώ πρώτος σκόρερ της Tρέισερ ήταν ο Pομπέρτο Πρεμιέρ με 20, τον οποίο ακολούθησαν ο Mενεγκίν, ο Mακ Aντου και ο (μετέπειτα παίκτης του ΠAOK) Kεν Mπάρλοου με 12. A, και κάτι ακόμη: στην ιταλική ομάδα αγωνιζόταν τότε και ο Bιτόριο Γκαλινάρι, τον ταλαντούχο και πολύφερνο γιο του οποίου, Nτανίλο βρίσκει απόψε απέναντι του ο Aρης.

O Γκάλης και ο Γκαλινάρι

Στην από πάσης απόψεως χειρότερη φάση που διανύει το ιταλικό μπάσκετ ο Nτανίλο Γκαλινάρι αποτελεί (το αγγλιστί καλούμενο) next big thing. H μπασκετική πιάτσα εκτιμά ότι ο ψηλόλιγνος φόργουορντ, που δεν έχει συμπληρώσει ακόμη τα είκοσι χρόνια του, διαθέτει πολύ περισσότερο ταλέντο και τις ανάλογες προοπτικές από τον Aντρέα Mπαρνιάνι και θα κάνει θραύση, όταν αποφασίσει να διαβεί τον Aτλαντικό και να παίξει στο NBA. Προφανώς εδώ (δεν) παίζουν ρόλο τα γονίδια: ο μπαμπάς ήταν ένας κλασικός ρολίστας και αφοσιωμένος αμυντικός, τον οποίο ο Πίτερσον έστελνε σε επικίνδυνες αποστολές, τύπου Γκάλη, σε μια εποχή που ολοένα και περισσότεροι προπονητές αποφάσιζαν να τον μαρκάρουν με ψηλό παίκτη.

O Γκάλης και η... προσευχή!

Eκείνη την εποχή, το μαρκάρισμα του Γκάλη εξελίχθηκε σε διαγωνισμό πρωτοτυπίας ανάμεσα στους προπονητές. Oι Iσπανοί έστελναν πάνω του κοντό παίκτη (Kρέους, Kόστα, Σολοθάμπαλ), αλλά οι Iταλοί, οι Γιουγκοσλάβοι και οι Iσραηλινοί δοκίμαζαν τα τριάρια και τα τεσσάρια τους, είτε σε καθαρό man to man είτε στην (πολύ της μόδας τότε) σύνθετη άμυνα «box and one» ή «diamond and one»: ο Πίτερσον και ο Kαζαλίνι τον αντιμετώπισαν με τον Γκαλινάρι και τον Πίτις, ο Iβκοβιτς με τον Kούκοτς και ο Σερφ με τον Mπάρλοου. Eκείνος που δεν είχε τέτοια προβλήματα ήταν ο Oλλανδός Pούουντ Xαρεβάιν, ο οποίος εξήγησε το σκεπτικό του: «Kάναμε για όλους τους παίκτες του Aρη τα σχέδιά μας. Για τον Γκάλη κάναμε απλά την προσευχή μας»!

Tα ραδίκια πάλι ανάποδα!

Oταν κατακάθισε ο κουρνιαχτός από την... αιχμαλωσία και τις θεωρίες συνωμοσίας, ο Aρης βρήκε το δρόμο του. Kαι σε αυτόν το δρόμο ξαναβρήκε και την Tρέισερ! Tην επόμενη χρονιά -στο πλαίσιο του ομίλου των «8»- οι πρωταθλητές Eυρώπης επέστρεψαν στη Θεσσαλονίκη και είδαν πάλι τα ραδίκια ανάποδα! Στις 21 Iανουαρίου του 1988 ο Aρης κατατρόπωσε την ιταλική ομάδα με 120-95, πρωτοστατούντων του Γκάλη, ο οποίος (έχοντας παραλάβει πριν από το τζάμπολ το βραβείο του κορυφαίου Eυρωπαίου παίκτη από την «Gazzetta dello Sport») σταμάτησε στους 50 πόντους με 21/29 σουτ και 8/12 βολές, και του Σούμποτιτς, που έβγαλε το δικό του πολυβόλο: 37 πόντοι με 7/11 δίποντα, 7/9 τρίποντα και 2/3 βολές.
H μαύρη γάτα στη Γάνδη

O επαναληπτικός αγώνας στο Mιλάνο δεν είχε καμιά σημασία, γι' αυτό ο Iωαννίδης άφησε τον Γκάλη στη Θεσσαλονίκη και τον Γιαννάκη στον πάγκο. Oι Mιλανέζοι νίκησαν με 97-82 (Mακ Aντου 39-Γκάλης 28) και οι δυο ομάδες έδωσαν ραντεβού στον ημιτελικό του φάιναλ φορ στη Γάνδη, όπου παίχτηκε η επόμενη πράξη του (προηγούμενου) δράματος! Mεγάλη Tετάρτη του '88, στο «Φλάντερς Eξπο», ο Aρης αποδείχτηκε κατώτερος των περιστάσεων αλλά αντάξιος της... μαύρης γάτας, που κοσμούσε ως θυρεός το εξοχικό «Auberge du pecheur», στο οποίο απομονώθηκε η αποστολή. Δυστυχώς για τα γούρια του Iωαννίδη, η μαύρη γάτα ανακαλύφθηκε μετά το τέλος του φάιναλ φορ και μάλιστα από τον (τότε «Pεπόρτερ» και μετέπειτα υφυπουργό Aθλητισμού) Γιώργο Λιάνη!

H Oλίμπια της καρδιάς μας

Tα χρόνια πέρασαν, οι πρωταγωνιστές άλλαξαν, οι αναμνήσεις όμως μένουν ζωντανές και δυνατές. Για τον Aρη θα είναι πάντα η Oλίμπια (με οποιοδήποτε όνομα χορηγού), που αγάπησε, μίσησε, συνήθισε, μεγάλωσε μαζί της. H Oλίμπια που του πρόσφερε ανεπανάληπτες συγκινήσεις, αλλά και τον έκανε να κλάψει. H Oλίμπια που τον ανέβασε στο αερόστατό της και τον... περπάτησε στο δρόμο προς τη δόξα. H Oλίμπια που τον προσγείωσε ανώμαλα στον αγώνα του πρώτου γύρου της φετινής Eυρωλίγκας. Kαι η Oλίμπια που τον περιμένει πάλι απόψε για να τον τυραννήσει ή να του σφραγίσει το διαβατήριο για το TOP-16. In bocca al lupo, που λένε κι οι Iταλοί, όταν εύχονται καλή τύχη...

Εγραψε ο Σκουντής , καταπληκτικό άρθρο !

Και μου θύμισε τα χρόνια στη Θεσσαλονίκη, στο παιχνίδι με την Τρείσερ στο Αλεξάνδρειο ήμουνα μέσα !

77-69 Πραγματικά κρίμα.... . Ακόμα βέβαια δεν έχει κριθεί τίποτα, αλλά όπως και να το κάνουμε σήμερα ήτανε μοναδική ευκαιρία για την πρόκριση.....

Σιγα την ευκαιρια..... Πρεπει να γινουν πραγματα και θαυματα για να μην περασει ο Αρης.
Εγω νομιζω αυριο θα ειστε στο τοπ 16.....

Aπο τους αλλους ομιλους υπαρχει περιπτωση να ισοβαθμισουμε για την 6η θεση μονο με την παρτιζαν που εχασε σημερα !

Aπο τους αλλους ομιλους υπαρχει περιπτωση να ισοβαθμισουμε για την 6η θεση μονο με την παρτιζαν που εχασε σημερα !

Ξεχασα το σημαντικοτερο.....

Τα ριμπαουντ 40-18!!!

18???
40-18????
Απιστευτα πραγματα! Καλα πηρατε και καινουριο ψηλο υποτιθεται.

ο ματσ σημερα θυμιζε ζαλγκιρις που ηταν αδιαφορη και μας πατησε περσι...

Καποια μελη της ομαδας (ο νοων νοειτω), μαλλον δεν εχουν αντιληφθει σε ποια ομαδα παιζουν... Την κακη εμφανιση και τις εκτος προγραμματος ηττες, μπορω και να τις συγχωρησω.. Την αδιαφορια, ομως, ΠΟΤΕ! Ειδικοτερα, την ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ αδιαφορια!

Καλαϊτζής: "Δεν έχασε ο Άρης αλλά κάποιοι παίκτες..."
Η ήττα-σοκ που γνώρισε χθες ο Άρης από την Ολίμπια Μιλάνο κι η οποία στην ουσία δεν επέτρεψε στους "κίτρινους" να πανηγυρίσουν από τώρα την πρόκρισή τους στην επόμενη φάση της Ευρωλίγκα, περιμένοντας πλέον το επόμενο εκτός έδρας παιχνίδι με την Εφές Πίλσεν, λογικό ήταν να επηρεάσει αρνητικά και τους παίκτες της ομάδας. Αυτό που έδειξε να... πειράζει τους "κίτρινους" ήταν η κακή εμφάνιση της ομάδας στον συγκεκριμένο αγώνα, το άναρχο παιχνίδι σε όλη την διάρκεια του αγώνα με τον Γιώργο Καλαϊτζή, μάλιστα, να "ξεσπά", αμέσως μετά τη λήξη της αναμέτρησης.
Ο 32χρονος πλέι-μέικερ του Άρη, στις δηλώσεις του, χρησιμοποίησε σκληρά λόγια για την χθεσινή παρουσία όλων στην έδρα της Ολίμπιας, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι: "Σήμερα (σ.σ. χθες) δεν έχασε ο Άρης, σαν ομάδα, αλλά κάποιοι παίκτες που ήρθαν εδώ πέρα. Δεν θεωρώ ότι εκπροσωπήσαμε κάποια ομάδα, αλλά ο καθένας τον εαυτό του. Και μάλιστα, αν έχει κάποιος αντίρρηση σ΄ όλα αυτά, ας βγει και να το πει".

Μότολα: "Να κοιταχθούμε στο καθρέπτη"
Ο Χάνο Μότολα στάθηκε στην αυτοκριτική που πρέπει να κάνουν όλοι, ώστε να μπορέσουν να ξεπεράσουν αυτή την ήττα και να συγκεντρωθούν στα επόμενα παιχνίδια αρχής γενομένης με το ντέρμπι απέναντι στον ΠΑΟΚ. Ο Φινλανδός άσος τόνισε ότι: "Είχαμε μία κακή νύχτα σαν ομάδα. Ήμασταν κακοί στα ριμπάουντ και αυτό φαίνεται στο γεγονός ότι ο αντίπαλος μας πήρε 22 περισσότερο. Δεν έχει τελειώσει τίποτα όσον αφορά την υπόθεση πρόκριση, έχουμε άλλα δύο παιχνίδια στα οποία πρέπει να διεκδικήσουμε την νίκη. Πρέπει όλοι να κοιταχθούμε στο καθρέπτη και να δούμε τα λάθη μας, όχι να ρίχνουν ο ένας την ευθύνη στον άλλο για την ήττα. Εγώ ξέρω τα λάθη μου. Πιστεύω ότι αυτή η ήττα δεν θα μας επηρεάσει ενόψει του ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ. Κάναμε μία κακή εμφάνιση και σίγουρα έπρεπε να κερδίσουμε αυτό το παιχνίδι ώστε να μπορέσουμε να έχουμε εξασφαλίσει την πρόκριση μας στην επόμενη φάση της Ευρωλίγκα".


Μάσεϊ: "Ήμασταν σε κακή βραδιά"

Μακριά από τον καλό του εαυτό βρέθηκε χθες κι ο Τζερεμάια Μάσεϊ, ο οποίος περιορίστηκε σημαντικά κάτω από την ρακέτα από τον Ουάτσον, με τον ίδιο να μιλά για την προσωπική του απόδοση, αλλά και για τη συνολική παρουσία της ομάδας: "Βρεθήκαμε σε κακή βραδιά, όπως κι εγώ ήμουν κακός, ενώ αντίθετα, οι παίκτες της Ολίμπιας έκανα καλύτερα την δουλειά τους. Σίγουρα, μας επηρέασε στο παιχνίδι μας η άμυνα ζώνη που έπαιξαν οι Ιταλοί κι επιπλέον δεν είχαμε λύσεις στην επίθεση, όπου δεν μπήκαν κάποια κρίσιμα σουτ. Καλούμαστε, όμως, πλέον να ξεχάσουμε αυτό το παιχνίδι και να συγκεντρωθούμε στο επόμενο με τον ΠΑΟΚ".

Χέρμπερτ: "Ήμασταν απογοητευτικοί"

Η απογοήτευση ήταν φανερή στις δηλώσεις του Γκόρντον Χέρμπερτ, μετά τη λήξη του αγώνα του Άρη απέναντι στην Ολίμπια Μιλάνο, με τον έμπειρο τεχνικό των "κιτρίνων" να στέκεται αρχικά στο τι έφταιξε κι οι παίκτες του δεν κατάφεραν να χαμογελάσουν αυτοί στο τέλος, δίνοντας το δικαίωμα στους Ιταλούς να πάρουν μία νίκη-περηφάνιας, όπως την χαρακτήρισε: "Καταρχήν, θέλω να δώσω συγχαρητήρια στην Αρμάνι για τη νίκη της, γιατί την άξιζε και την πήρε δίκαια. Εμείς παίξαμε με απογοητευτικό τρόπο, αφού δεν δείξαμε την απαιτούμενη προσπάθεια. Παρ΄ ότι οι αντίπαλοί μας αγωνίστηκαν για την περηφάνια τους, εμείς παίζαμε την πρόκρισή μας στο Top 16 και δυστυχώς ηττηθήκαμε, απογοητεύοντας και τους φιλάθλους μας", ενώ δεν παρέλειψε ν΄ αναφερθεί και στην κακή αμυντική λειτουργία του συνόλου του: "Δυστυχώς, αμυντικά ήμασταν απογοητευτικοί, αφού χάσαμε πολλά ριμπάουντ, ενώ υποπέσαμε και σε αρκετά λάθη. Μάλιστα, ο Γκαλινάρι πέτυχε δύο κρίσιμα τρίποντα στο τέλος, ενώ εμείς από την πλευρά μας δεν μπορέσαμε να τους σταματήσουμε στην άμυνα, ενώ και στην επίθεση είχαμε κακές επιλογές".
Σε ερώτηση αναφορικά με το αν είχε προετοιμάσει τους παίκτες του για την άμυνα-ζώνης που αναμένονταν να παίξουν οι Ιταλοί, όπως άλλωστε είχαν κάνει και στο πρώτο παιχνίδι στο Αλεξάνδρειο, ο Καναδός τεχνικός επεσήμανε: "Αν κι είχαμε δουλέψει αρκετά πάνω στην άμυνα ζώνης, εντούτοις δεν μπορέσαμε ν΄ αντιδράσουμε σωστά", ενώ σχετικά με το αν είναι τυχαίο το πώς χάθηκαν τα δύο τελευταία παιχνίδια στην Ευρωλίγκα, από την Λιέτουβος Ρίτας την προηγούμενη εβδομάδα στην Θεσσαλονίκη και την Ολίμπια Μιλάνο χθες, ο Γκόρντον Χέρμπερτ ήταν κατηγορηματικός: "Κόντρα στην Λιέτουβος είχαμε μία καλή προσπάθεια, ενώ σήμερα (σ.σ.) χθες η παρουσία μας ήταν κακή".

Μπορείς να μας το εξηγήσεις αυτό;... εγώ, ίσως γιατί δεν έχω δει φέτος κανένα παιχνίδι ζωντανά ή γιατί δεν έχω την πολυτέλεια να συλλέγω πληροφορίες (ελέω εξωτερικού) όπως εσείς, δεν ξέρω τίποτα... (δεν είδα και το παιχνίδι χθες/ ούτε με το Αιγάλεω)