NBAholic
Nov 26 2006, 19:16
Iδού, λοιπόν:
1960-61: Ο Όσκαρ Ρόμπερτσον υπήρξε δικαίως η πρώτη επιλογή στα ντραφτ (για την ακρίβεια ήταν επιλογή στα λεγόμενα «Territorial Drafts», κάτι σαν «Τοπικά Ντραφτ») του 1960 από τους Σινσινάτι Ρόυαλς. Ο ίδιος, έχοντας παίξει 3 χρόνια στο πανεπιστήμιο του Σινσινάτι, είχε καταφέρει απίστευτα πράγματα και αντιμετωπιζόταν σαν ένα φαινόμενο του μπάσκετ: Παίζοντας σαν γκαρντ και φόργουορντ αναδείχθηκε τρεις σερί χρονιές πρώτος σκόρερ του NCAA, με συνολικό μέσο όρο 33,8 πόντους, σουτάροντας με 53,5%, μάζεψε 15,2 ριμπάουντ (!) και στις 2 τελευταίες χρονιές του είχε μέσο όρο 7,1 ασίστ! Οδήγησε μια μέτρια ομάδα στο Κολλεγιακό φάιναλ φορ το 1959 και το 1960 και αναδείχθηκε Κολλεγιακός Παίχτης της χρονιάς τρεις φορές (ο μοναδικός παίχτης που κατάφερε κάτι τέτοιο!), το 1958, το ’59 και το ’60. Ακόμη, υπήρξε αρχηγός (μαζί με τον Τζέρι Γουεστ) της πανίσχυρης Ολυμπιακής ομάδας των ΗΠΑ το 1960, στη Ρώμη, κατακτώντας το Χρυσό μετάλλιο και όντας ο πρώτος σκόρερ της ομάδας. Ακόμη και στο ΝΒΑ, έκανε αμέσως τη διαφορά: Στο ντεμπούτο του, σκοράρει 21 πόντους και πετυχαίνει τριπλ νταμπλ, κάτι που επαναλαμβάνει πολλές φορές (26) μέσα στη σεζόν. Μάλιστα, στις πρώτες 12 ημέρες του 1961, πετυχαίνει τριπλ νταμπλ σε 7 συνεχόμενα παιχνίδια, έχοντας σε ένα και 42 πόντους!!! Όσο για το σκοράρισμα, είχε τουλάχιστον 40 πόντους σε 7 παιχνίδια, με ρεκόρ σεζόν τους 44 σε αγώνα με τους Γουόριορς. Στο Ολ Σταρ Γκέιμ λίγο έλλειψε να πετύχει άλλο ένα τριπλ νταμπλ, καθώς τελείωσε με 23 πόντους, 9 ριμπάουντ και 14 ασίστ, αγωνιζόμενος 34 λεπτά. Φυσικά, πήρε το MVP του αγώνα. Ακόμη, στις 19 Φεβρουαρίου έκανε ρεκόρ σεζόν, με 20 ασίστ εναντίον των Λέικερς. Το τέλος της χρονιάς βρήκε το Ρόμπερτσον με αριθμούς αφύσικους: 30,5 πόντοι, 10,1 ριμπάουντ και 9,7 ασίστ! Ήταν 3ος σκόρερ και πρώτος πασέρ στο ΝΒΑ, ενώ κατέλαβε και την 4η θέση σε ευστοχία εντός παιδιάς και την 9η σε βολές. Όλα αυτά τα κατορθώματα έφεραν το Ρόμπερτσον στην Κορυφαία Πεντάδα της Σεζόν, τού έδωσαν άνετα το Ρούκι της Σεζόν, αλλά δεν μπόρεσαν να φέρουν τους Ρόυαλς στα πλέι οφ, αν και παρουσίασαν αρκετά σημαντική βελτίωση.
1961-62: Χρονιά-ορόσημο για το ΝΒΑ, που διένυε την παραγωγικότερη περίοδο όλων των εποχών, αλλά και για τον Όσκαρ Ρόμπερτσον, ο οποίος κατόρθωσε αυτό που κανείς άλλος έως σήμερα δεν έχει κατορθώσει: Να τελειώσει μια ολόκληρη χρονιά με μέσο όρο τριπλ νταμπλ, από τα σημαντικότερα ατομικά επιτεύγματα στην ιστορία του ομαδικού αθλητισμού! Συγκεκριμένα, ο Ρόμπερτσον εκείνη τη χρονιά είχε 30,5 πόντους (αναδείχθηκε μόλις 6ος σκόρερ, δείγμα της απίστευτης παραγωγικότητας της χρονιάς), 12,5 ριμπάουντ (10ος στο πρωτάθλημα, ο μόνος γκαρντ που έχει κατορθώσει κάτι τέτοιο) και 11,4 ασίστ, καταλαμβάνοντας την πρωτιά! Επίσης, το 47,8% με το οποίο σούταρε αρκούσε για την 4η θέση. Πιο συγκεκριμένα, μέσα σε 79 παιχνίδια, ο Ρόμπερτσον πέτυχε 41 τριπλ νταμπλ, περισσότερα από όσα έχει οποιοσδήποτε άλλος παίχτης σε όλη την καριέρα του, πλην των 6 κορυφαίων στην κατηγορία! Δύο φορές μέσα στη χρονιά είχε σερί 5 τριπλ νταμπλ, άλλες δυο φορές από 4 και άλλη μια φορά από 3! Είχε τριπλ νταμπλ σε 9 από τα 12 πρώτα του παιχνίδια κι αρκετά αργότερα άλλα 8 σε 9! Τέλος, 7 από τα τριπλ νταμπλ του, ήταν με τουλάχιστον 15 ριμπάουντ και 15 ασίστ ταυτοχρόνως! Το ρεκόρ του σε ασίστ ήταν 22, με τους Νάσιοναλς, ενώ μοίρασε άλλες 20 σε αγώνα με το Σικάγο, ενώ το ρεκόρ του σε σκοράρισμα ήταν 49 πόντοι, με 7 συνολικά 40άρες. Στο Ολ Σταρ Γκέιμ πλησίασε το τριπλ νταμπλ επίσης, με 26 πόντους, 7 ριμπάουντ και 13 ασίστ, αλλά, παρόλη την υπεροπλία της Ανατολής, η νίκη πήγε στη Δύση. Φυσικά, συμπεριλήφθηκε στην Α΄ Πεντάδα της χρονιάς, αλλά, λόγω της όχι σούπερ πορείας της ομάδας του, κατετάγη μόλις 3ος για το MVP, μετά το Ράσελ και τον Τσάμπερλεϊν, ο οποίος επίσης έκανε εξωπραγματικά πράγματα εκείνη τη χρονιά. Στα πλέι οφ, οι Ρόυαλς το μόνο που κατάφεραν ήταν να χάσουν με 3-1 από τους Πίστονς στα ημιτελικά της Ανατολής. Ο Ρόμπερτσον, πάντως, ήταν και πάλι ανυπέρβλητος, έχοντας στη σειρά 28,8 πόντους (51,9% ευστοχία), 11,0 ριμπάουντ και 11,0 ασίστ, με άλλα λόγια, και πάλι με μέσο όρο τριπλ νταμπλ!
1962-63: Ο Ρόμπερτσον παραλίγο να επαναλάβει τον καταπληκτικό άθλο του 1962, καθώς για μόλις 0,5 ασίστ μό έχασε την ευκαιρία να ξαναπετύχει μέσο όρο τριπλ νταμπλ (πέτυχε συνολικά 20 τριπλ νταμπλ στη σεζόν). Οι 9,5 ασίστ, βέβαια, ήταν πολύ καλές, αλλά όχι αρκετές για να του δώσουν την τρίτη σερί πρωτιά του, την οποία κατέλαβε ο Γκάι Ρότζερς. Ο Ρόμπερτσον κατετάγη 2ος, όπως επίσης και 4ος σκόρερ, με 28,3 πόντους (5 40άρες, ρεκόρ σεζόν 43, εις διπλούν), 3ος πιο εύστοχος στα σουτ (!), με το καταπληκτικό για γκαρντ 51,8%, ενώ στα ριμπάουντ, με 10,4, ήταν μακράν ο καλύτερος γκαρντ, χάνοντας για λίγο την πρώτη δεκάδα. Στο ετήσιο Ολ Σταρ Γκέιμ, ο 25χρονος σούπερσταρ είχε 21 πόντους και 6 ασίστ. Με τη λήξη της σεζόν, ήταν φυσικά επιλογή στην Α΄ Πεντάδα, ενώ κατετάγη 3ος για το MVP, με μικρή διαφορά από το 2ο, Μπέιλορ. Στα πλέι οφ, οι Ρόυαλς απέκλεισαν τους Νάσιοναλς με 3-2, με το Ρόμπερτσον να έχει πάνω από 30 πμό και στη συνέχεια αντιμετώπισαν τους μόνιμους πρωταθλητές εκείνο τον καιρό, Σέλτικς. Η σειρά πήγε μέχρι και τα 7 παιχνίδια, όπου παρά τους 43 πόντους του Big Ο στον 7ο αγώνα, η πληρότητα των Σέλτικς επικράτησε. Ο Ρόμπερτσον είχε στα πλέι οφ 31,8 πόντους, 13,0 ριμπάουντ (!) και 9,0 ασίστ μό.
1963-64: Άλλη μια απίστευτη χρονιά πραγματοποίησε ο Big O, καθώς έμεινε μόλις 4 ριμπάουντ (σε σύνολο) μακριά από το να πραγματοποιήσει νέο τριπλ νταμπλ σε μέσο όρο (παρότι δεν είχε στη σεζόν κάποιο σερί μεγαλύτερο από 3). Εξάλλου, με 22 τριπλ νταμπλ μέσα στη χρονιά, έφτασε πλέον τα 109 καριέρας μέσα σε 4 χρόνια! Με 31,4 πόντους, πραγματοποίησε ρεκόρ καριέρας και κατέλαβε τη δεύτερη θέση, μετά τον Τσάμπερλεν. Είχε τουλάχιστον 40 πόντους σε 11 ματς, πετυχαίνοντας (ρεκόρ σεζόν) 48 σε 3 ξεχωριστά. Με 11,0 ασίστ μέσο όρο ήταν και πάλι ο κορυφαίος, μοιράζοντας μέχρι και 21 εναντίον των Νικς. Ακόμη, ήταν 7ος σε ευστοχία σε σουτ, 2ος σε βολές και με τα 9,9 του ριμπάουντ ήταν μακράν ο καλύτερος γκαρντ της κατηγορίας. Εντυπωσιακός και στο Ολ Σταρ Γκέιμ, κατακτά το MVP, με 26 πόντους, 14 ριμπάουντ και 8 ασίστ! Παράλληλα, οι Ρόυαλς κατακτούσαν τη δεύτερη θέση στην Ανατολή για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια. Χάρη σε όλα αυτά τα γεγονότα, ο Ρόμπερτσον κατέκτησε το δίκαιο MVP της χρονιάς (πρώτος γκαρντ από το 1957), λαμβάνοντας 60 από τις 96 ψήφους για την πρωτιά. Στα πλέι οφ, οι Ρόυαλς πέρασαν με 3-2 τους 76ερς, με το Ρόμπερτσον να πραγματοποιεί σπουδαίες εμφανίσεις: Ξεκίνησε με 31 πόντους, συνέχισε με ανάλογο ρυθμό, ενώ στον 5ο αγώνα, αν και είχε μόλις 6 πόντους ως το ημίχρονο, τελείωσε με 32, δίνοντας στους Ρόυαλς την εκ νέου πρόκριση στους Τελικούς της Ανατολής, όπου, όμως, η Βοστώνη δεν είχε πρόβλημα αυτή τη φορά να κάνει το 4-1. Ο Ρόμπερτσον, σε 10 παιχνίδια πλέι οφ, είχε 29,3 πόντους, 8,9 ριμπάουντ και 8,3 ασίστ.
1964-65: Για 5η σερί σεζόν, ο Ρόμπερτσον παρέμενε ο πιο ολοκληρωμένος γκαρντ, αν όχι παίχτης, στο ΝΒΑ, με τους μέσους όρους του να πλησιάζουν και πάλι το τριπλ νταμπλ: 30,4 πόντοι (3ος σκόρερ), 9,0 ριμπάουντ και 11,5 ασίστ (1ος, με την καλύτερη επίδοση της καριέρας του) και τον ίδιο να πηγαίνει και πάλι για το MVP (τερμάτισε 2ος, πίσω από το Ράσελ). Εξάλλου, σε κάποια φάση, πέτυχε και 4 συνεχόμενα τριπλ νταμπλ (στο 4ο σκόραρε 40 πόντους), ενώ τελείωσε τη χρονιά με 20. Στις 18 Δεκεμβρίου, σκοράρει ρεκόρ καριέρας, 56 πόντους, εναντίον των Λέικερς. Κατά τη διάρκεια του Φεβρουαρίου σκόραρε 50 πόντους με τη Φιλαδέλφεια, μοίρασε 20 ασίστ με τους Νικς και είχε στη χρονιά άλλες 5 σαραντάρες. Επίσης, ο Big O αναδείχθηκε 2ος πιο εύστοχος παίχτης στις βολές, με 83,9%. Στο Ολ Σταρ Γκέιμ της χρονιάς, ο Ρόμπερτσον είχε 26 πόντους, 6 ριμπάουντ και 8 ασίστ, αλλά έχασε οριακά το 3ο του MVP από το συμπαίχτη του στους Ρόυαλς, Τζέρι Λούκας. Οι δυο τους οδήγησαν τους Ρόυαλς στα πλέι οφ, όπου, όμως, έχασαν από τους 76ερς του Τσάμπερλεν. Ο Ρόμπερτσον, σε 4 αγώνες, είχε 28,0 πόντους και 12,0 ασίστ μ.ο, με 36/39 βολές και μέση συμμετοχή 49,0 λεπτά (έχασε συνολικά ένα λεπτό)! Με το τέλος της χρονιάς, ο Ρόμπερτσον, σε 384 παιχνίδια καριέρας, εξακολουθούσε να έχει αθροιστικό μέσο όρο τριπλ νταμπλ: 30,3 πόντοι, 10,4 ριμπάουντ και 10,6 ασίστ!
1965-66: Τυπικά, πλέον, υπέρλαμπρη υπήρξε και αυτή η σεζόν για το Ρόμπερτσον, ο οποίος και επελέγη για 6η φορά σε ισάριθμα χρόνια στην Κορυφαία Πεντάδα του Πρωταθλήματος και ήταν 3ος στους MVP. Με 31,3 πμό, είχε την ίδια επίδοση με το 2ο Τζέρι Γουεστ, με τον Τσάμπερλεν να κατακτά άλλον ένα τίτλο πρώτου σκόρερ, ωστόσο, μέσα στη χρονιά έσπασε κι ένα εντυπωσιακό σερί 427 αγώνων με διψήφιο αριθμό πόντων. Πάντως, είχε 12 παιχνίδια με 40+ πόντους (ρεκόρ 48, στο Λ.Α). Επίσης, ο Ρόμπερτσον, με 11,1 ασίστ, κατέκτησε την 5η πρωτιά του σε 6 χρόνια. Εξάλλου, στις 22 Μαρτίου ισοφάρισε την ατομική του επίδοση, με 22 τελικές πάσες, εναντίον των Νικς. Ακόμη, μάζευε 7,7 ριμπάουντ (μέσα σε μια βδομάδα είχε 4 σερί τριπλ νταμπλ) και ήταν 8ος σε ευστοχία σε σουτ και βολές. Τέλος, πραγματοποίησε άλλο ένα καταπληκτικό Ολ Σταρ Γκέιμ, όπου και είχε 17 πόντους, 10 ριμπάουντ και 8 ασίστ σε μόλις 25 λεπτά συμμετοχής! Κατά ειρωνικό τρόπο, το MVP κατέκτησε ο συμπαίχτης του στους Ρόυαλς, Άντριαν Σμιθ. Παρότι οι δυο αυτοί σπουδαίοι γκαρντ οδήγησαν τους Ρόυαλς, η ομάδα απέτυχε και πάλι να περάσει πέραν του πρώτου γύρου (των Ημιτελικών, δηλαδή) της Ανατολής: Ζόρισαν τους Σέλτικς, αλλά έχασαν με 3-2, με το Ρόμπερτσον να σκοράρει, ρεκόρ καριέρας για πλέι οφ, 31,8 πόντους, αλλά με 40,8% ευστοχία. Ακόμη, είχε 7,6 ριμπάουντ και 7,8 ασίστ.
1966-67: Μια ανεπαίσθητη πτώση παρουσίασε ο Ρόμπερτσον στην 7η του χρονιά, καθώς «περιορίστηκε» σε 6,2 ριμπάουντ ανά αγώνα, ενώ στις ασίστ έχασε την πρωτιά από τον Γκέι Ρότζερς (για μόλις 2η φορά στην καριέρα του!). Παρόλα αυτά, κατόρθωσε να πετύχει σε κάποιο σημείο 3 διαδοχικά τριπλ νταμπλ. Στο σκοράρισμα κατέκτησε άλλη μια δεύτερη θέση, αυτή τη φορά πίσω από το Ρικ Μπάρι, ωστόσο, με 30,5 πμό, ξεπερνούσε τους 30 σε μέσο όρο για 6η φορά σε 7 χρόνια, κάτι που μόνο ο Γουιλτ Τσάμπερλεν είχε πετύχει καλύτερα ως τότε. Είχε 40+ πόντους σε 5 αγώνες, με ρεκόρ σεζόν 48, εναντίον των Σέλτικς. Ακόμη, με 49,3% στα εντός παιδιάς, ήταν 4ος σε όλο το πρωτάθλημα. Επιλογή στην Α΄ Πεντάδα της χρονιάς και πάλι, είχε 26 πόντους και 5 ασίστ στο Ολ Σταρ Γκέιμ, αλλά η Δύση κέρδισε και το βραβείο πήγε στο Ρικ Μπάρι. Οι Ρόυαλς, εν τω μεταξύ, πέρασαν τελευταίοι στα πλέι οφ, όπου δεν είχαν μεγάλη τύχη απέναντι στους 76ερς (3-1). Ο Ρόμπερτσον είχε 11,3 ασίστ, αλλά περιορίστηκε κάπως σε 24,8 πόντους, αν και σούταρε με 51,6%.
1967-68: Για πρώτη φορά, ο Ρόμπερτσον τραυματιζόταν αρκετά σοβαρά, με αποτέλεσμα να χάσει 15 από τα 80 παιχνίδια της σεζόν. Κατά τα άλλα, η χρονιά ήταν τυπική σε προσωπικό επίπεδο: 29,2 πόντοι, 6,1 ριμπάουντ και 9,7 ασίστ. Οι αριθμοί αυτοί θα μπορούσαν να πραγματοποιήσουν κάτι πρωτοποριακό: Του έδιναν την πρωτιά σε πόντους και ασίστ ταυτοχρόνως, κάτι που κανείς δεν είχε επαναλάβει ως τότε! Δυστυχώς, όμως, τότε οι πρωτιές καθορίζονταν από το σύνολο στατιστικών και όχι τους μέσους όρους, με αποτέλεσμα να «χάσει» το ιστορικό κατόρθωμα…Όσο για τα υπόλοιπα, ο Big O έκανε άλλη μια καταπληκτική εμφάνιση σε Ολ Σταρ Γκέιμ, με 18 πόντους και 5 ασίστ σε μόλις 22 λεπτά. Είχε ρεκόρ σεζόν 43 πόντους κι άλλες 2 σαραντάρες. Επελέγη στην Κορυφαία Πεντάδα, τυπικά, αλλά η χρονιά ήταν σύντομη, καθώς οι Ρόυαλς δεν μπόρεσαν να αντεπεξέλθουν καλά στα παιχνίδια όπου ο ίδιος έλλειψε και αποκλείστηκαν από τα πλέι οφ.
1968-69: Άλλη μια πρωτιά στις ασίστ περίμενε το Ρόμπερτσον, (η 6η του, καθώς μοίρασε 9,8, με ρεκόρ τις 20 εναντίον του Φοίνιξ), αλλά και μια πτώση στο σκοράρισμα, καθώς έπεσε για πρώτη φορά στην καριέρα του κάτω από τους 25 πμό (24,7, 6ος σκόρερ). Είχε ρεκόρ σεζόν 42 πόντους κόντρα στους Μπούλετς. Τέλος, ήταν και 6ος σε ευστοχία σε βολές και 10ος σε σουτ. Βέβαια, υπήρξε μέλος της Α΄ Πεντάδας για 9η σερί χρονιά (ρεκόρ), ενώ κατάφερε να γίνει ο δεύτερος παίχτης που κατακτά 3 MVP σε Ολ Σταρ Γκέιμ, καθώς στο ετήσιο ματς είχε 24 πόντους, 6 ριμπάουντ και 5 ασίστ. Πάντως, η υπόθεση πλέι οφ, έμοιαζε όλο και πιο δύσκολη, με τους Ρόυαλς να αποκλείονται για 2η σερί χρονιά.
1969-70: Η 10η χρονιά του (32 ετών, πλέον) Ρόμπερτσον στο Σινσινάτι ήταν και η λιγότερο παραγωγική ως τότε, χωρίς φυσικά να μιλάμε για μεγάλη πτώση: Με 25,3 πόντους, ήταν 6ος σκόρερ και με 8,1 ασίστ, 3ος πασέρ του πρωταθλήματος, ενώ σούταρε με 51,1% στα σουτ, το δεύτερο καλύτερο νούμερο της καριέρας του. Εϊχε ρεκόρ σεζόν 44 πόντους, κι άλλες δύο 40άρες. Στο ετήσιο Ολ Σταρ Γκέιμ πραγματοποίησε άλλη μια πολύ καλή εμφάνιση, με 21 πόντους και 6 ριμπάουντ, αλλά ο ίδιος για πρώτη φορά δεν επελέγη στην Α΄, αλλά στη Β΄ Πεντάδα της χρονιάς, με τη θέση του να πηγαίνει στο Γουολτ Φρέιζιερ. Εξάλλου, οι Ρόυαλς, οι οποίοι και αποδέσμευσαν και τον Τζέρι Λούκας, έμειναν και πάλι εκτός πλέι οφ.
1970-71: Μια ιστορική μεταγραφή έλαβε μέρος αυτή τη χρονιά, καθώς οι Ρόυαλς, μετά από 10 χρόνια, άφησαν ελεύθερο τον 33χρονο σούπερ σταρ τους, ο οποίος και, επιζητώντας τον Τίτλο, υπέγραψε με τους Μιλγουόκι Μπακς. Οι Μπακς έμπαιναν μόλις στην 3η χρονιά τους, αλλά ήταν ήδη έτοιμοι για μεγάλα πράγματα, καθώς την προηγούμενη χρονιά είχαν αποκτήσει το νέο σούπερ σταρ του μπάσκετ, Λιου Άλσιντορ (Τζαμπάρ). Ο Ρόμπερτσον, για πρώτη φορά στην καριέρα του, αναλάμβανε το ρόλο δευτεραγωνιστή, αλλά με το αζημίωτο: Οι Μπακς σάρωσαν, σημειώνοντας 66 νίκες, εκ των οποίων, οι 20 ήταν συνεχόμενες! Ο Ρόμπερτσον είχε μόλις 19,4 πόντους, αλλά και 8,2 ασίστ, καταλαμβάνοντας την 4η θέση. Ακόμη, συμπεριλήφθηκε στη Β΄ Πεντάδα του Πρωταθλήματος και τερμάτισε 5ος για MVP. Στα πλέι οφ, οι Μπακς έκαναν επίσης επίδειξη δύναμης: Πέρασαν με 4-1 τους Γουόριορς, με το Ρόμπερτσον να ξεκινά με 31 πόντους και στη συνέχεια νίκησαν με 4-1 και τους Λέικερς. Στους Τελικούς του ΝΒΑ, οι Μπούλετς αποδείχθηκαν εύκολος αντίπαλος, καθώς οι Μπακς τους σάρωσαν με 4-0, με το Ρόμπερτσον να θυμίζει παλιές ημέρες: Είχε 22 πόντους και 7 ασίστ στον 1ο Τελικό, πέτυχε άλλους 22, με 10 ασίστ στο 2ο, είχε 20 και 12 ασίστ στον 3ο, ενώ στον 4ο ήταν ο κορυφαίος, με 30 πόντους (11/15 σουτ) και 9 ασίστ. Το MVP των Τελικών πήγε στον Τζαμπάρ, αλλά αυτό λίγο πείραξε το Ρόμπερτσον, ο οποίος πήρε και τον Τίτλο που τόσο πολύ του έλειπε.
1971-72: Κάποιοι τραυματισμοί ταλαιπώρησαν το Ρόμπερτσον το 1972, με αποτέλεσμα να χάσει 18 παιχνίδια, αλλά όχι και την αποτελεσματικότητά του: Οι 17,4 πόντοι, τα 5,0 ριμπάουντ και οι 7,7 ασίστ ήταν αρνητικά ρεκόρ καριέρας, αλλά ο ίδιος ήταν για 12η σερί χρονιά Ολ Σταρ, όπου και είχε 11 πόντους. Επίσης, ήταν 6ος πασέρ, αλλά για πρώτη φορά δεν υπήρξε μέλος κάποιας εκ των Κορυφαίων Πεντάδων. Οι Μπακς, πάντως, σημείωσαν 62 νίκες και κατέλαβαν τη 2η θέση στο πρωτάθλημα, μετά τους Λέικερς. Στα πλέι οφ, έκαναν το άνετο 4-1 επί των Γουόριορς, αλλά στους Τελικούς της Δύσης, οι Λέικερς τους πέρασαν με 4-2. Ο Ρόμπερτσον είχε «μόλις» 34,5 λεπτά συμμετοχής στην ποστ-σίζον και παγήγαγε 13,1 πόντους, 5,8 ριμπάουντ και 7,5 ασίστ.
1972-73: Ο Ρόμπερτσον έκλεινε πλέον τα 35 του χρόνια, κάτι που είχε και αντίκτυπο στο παιχνίδι του, καθώς για πρώτη φορά δεν πήρε μέρος στο Ολ Σταρ Γκέιμ. Συνέχισε, πάντως, να παραμένει ιδιαίτερα αξιόπιστος και στο τέλος της χρονιάς είχε μέσους όρους 15,5 πόντους, 4,9 ριμπάουντ και 7,5 ασίστ (5ος στο πρωτάθλημα). Οι Μπακς είχαν για στόχο το Πρωτάθλημα, αλλά οι Γουόριορς με τη σκληρή τους άμυνα έκαναν την έκπληξη, αποκλείοντάς τους, με 4-2 στα Ημιτελικά της Δύσης. Ο Ρόμπερτσον ήταν πάντως αξιέπαινος και ίσως ο καλύτερος παίχτης της ομάδας στη σειρά, καθώς είχε 21,2 πόντους (34 στην 4η αναμέτρηση), 4,7 ριμπάουντ και 7,5 ασίστ.
1973-74: Σε ηλικία 36 ετών πλέον, ο Ρόμπερτσον έπαιξε για τελευταία χρονιά μπάσκετ, κάνοντας με τους Μπακς μια τελευταία προσπάθεια για δεύτερο Τίτλο. Χάνοντας από μικροτραυματισμούς 12 παιχνίδια, προσέφερε 12,7 πόντους, 4,0 ριμπάουντ και 6,4 ασίστ, όλα αρνητικά ρεκόρ καριέρας, αν και οι επιδόσεις του στις ασίστ ήταν αρκετές για να του δώσουν την 7η θέση. Οι Μπακς έκαναν άλλη μια σταθερά ισχυρή σεζόν, με πάνω από 55 νίκες και προκρίθηκαν άνετα στα πλέι οφ. Εκεί, ξεπέρασαν με άνεση Λέικερς (4-1) και Σικάγο (4-0) και προκρίθηκαν και πάλι στους Τελικούς, με το Ρόμπερτσον να σημειώνει μια αναλαμπή, καθώς στους 9 αυτούς αγώνες είχε 15,4 πόντους και 10,1 ασίστ. Αντίπαλοι ήταν οι ιστορικοί Σέλτικς. Στους 4 πρώτους Τελικούς, η σειρά ήταν ισόπαλη, αλλά η σκληρή άμυνα των Σέλτικς έκανε το Ρόμπερτσον να «δείξει» την ηλικία του, καθώς είχε στα 4 αυτά ματς 9,5 πόντους και 7,8 ασίστ. Στον 5ο Τελικό είχε 23 πόντους, ενώ στον 6ο άλλους 18 και 10 ασίστ, βοηθώντας την ομάδα του να ισοφαρίσει εκ νέου το σκορ. Ο 7ος Τελικός ήταν ο τελευταίος στην καριέρα του Big O, αλλά όχι και ο καλύτερος: Είχε μόλις 6 πόντους (2/13 σουτ) και παρά τις 11 ασίστ του, δεν μπόρεσε να φέρει το Πρωτάθλημα στο Μιλγουόκι. Ανεξαρτήτως αποτελέσματος, ο Ρόμπερτσον αποσύρθηκε με μέσους όρους καριέρας 25,6 πόντους, 7,5 ριμπάουντ και 9,5 ασίστ, καθώς και με το απλησίαστο ρεκόρ των 181 τριπλ νταμπλ καριέρας. Θεωρείται ακόμη και σήμερα από πολλούς σαν ο πληρέστερος γκαρντ όλων των εποχών.
