Σχόλια για τον 3ο Τελικό ΝΒΑ.

ANDERSON VAREJAO

πηρα την μεγαλη αποφαση να σηκωθω στις 4 για να το δω. παω καθομαι και αφου βλεπω επι ενα δωδεκαλεπτο να εχουν σπασει τα καλαθια(χρειαζοντουσαν μεχρι και αι 3 προσπαθειες κατω απο το καλαθι για να το βαλουν) την εκλεισα και ειπα να σηκωθω στο ημιχρονο. καλα φανταστηκατε δεν σηκωθηκα ,και εδω που τα λεμε καλυτερα γιατι απο οτι βλεπω στα στατιστικα συνεχισαν να τα σπανε τα καλαθια. ηταν ο δευτερος πιο χαμηλος σε παραγωγικοτητα τελικος στην ιστορια του πρωταθληματος....(guess what την πρωτια την εχουν παλι οι σπερς! με τους νικς το 1999 80-67)
3-0 οι σπερς και οι βασικοι εχουν παρει απο μια ηλεκτρικη σκουπα και οι αναπληρωματικοι απο αυτα τα μικρα ηλεκτρικα σκουπακια για τα ψίχουλα.

Είπαμε πολύ δύσκολα θα έκανα κάτι οι Cavs.Τώρα ειδικά δεν μπορούν να αλλάξουν κάτι.Είναι τελειωμένη υπόθεση η κούπα..

Τα μπλακ εντ ντεκερ λες ε;

Τεσπα εγω δεν ειδα καθολου το ματς!Εχασε τριποντο ο Λεμπρον στο τελος με τη διαφορα στους 3 απ'οτι ακουσα...

Φοβερός είναι πραγματικά ο τρόπος με τον οποίο τα αμερικάνικα ΜΜΕ προσπαθούν να καταλογίσουν στον διαιτητή ευθύνη για την τελευταία φάση του Λεμπρόν, φάση στην οποία δεν σφυρίχτηκε καθαρό φάουλ του Μπόουεν στον Τζέιμς (λίγο πριν ο νεαρός σταρ αστοχήσει στο τρίποντο με το οποίο θα ισοφάριζε τον αγώνα). Δεν έχω διαβάσει σε κανένα μα κανένα άρθρο αμερικανικού σάιτ το εξής απλούστατο και προφανές: ο διαιτητής δεν σφύριξε το φάουλ για να ΕΥΝΟΗΣΕΙ τον Τζέιμς, για να του δώσει την ευκαιρία να ισοφαρίσει, ο Μπόουεν το φάουλ το είχε κάνει επίτηδες για να τον στείλει στις δυο βολές. Μιλάμε στο αμέρικα το έχουν χάσει τελείως, δεν πολυσκαμπάζουν, και στην προσπάθειά τους να στηρίξουν τους μετριότατους για τα δεδομένα του παρελθόντος νέους υπερ-ήρωές τους έχουν χάσει κάθε υποψία μπασκετικής σκέψης!

Αυτο το ηλιθιο βλαμμενο κινητο για αλλη μια φορα δε με ξυπνησε αλλα ξυπνησα απο μονος 5' πριν απο το τελος οργισμενος και εκνευρισμενος ειδα μια παρωδια που δεν εχει καμια σχεση με μπασκετ ενας ηλιθιος αγωνας που δυσφημει το αθλημα και το Λεμπρον να μην παιζει καλα σε κανεναν τελικο!!!!

Θα προσπαθησω να δω τον τελικο για να λεω οτι τον ειδα αλλα οι τελικοι θα τελειωσουν με μια πικρη γευση μετα απο τους χειροτερους ισως τελικους και με μια σκουπα που σιγουρα θα ριξει το ηθικο!!!

Στον επομενο αγωνα που θα ειναι και ο τελευταιος αγωνας ΝΒΑ για το 2006-07 θα βαλω 2 κανονικα ξυπνητηρια μηπως και καταφερω να δω επιτελους εναν ολοκληρο τελικο


Οι χειροτεροι αγωνες ΝΒΑ που εχω δει ποτε!!!

΄
Μετά και το χθεσινό ματς απορώ πως δεν έχουν στείλει ακόμη ο Μπερτομέου και η ΦΙΜΠΑ συγχαρητήριο τηλεγράφημα στον Στερν και δεν τον έχουν ανακηρύξει ευεργέτη τους.

Οι φετινοί τελικοί που μαγείρεψε αυτός και τα ''γκρίζα'' τσιράκια του είναι η καλύτερη ...διαφήμιση για την Ευρωλίγκα και γενικά το εκτός ΝΒΑ μπάσκετ.

Eγω απλα ευχομαι να καταφερουμε να σπασουμε το ρεκορ του χαμηλοτερου σκοραρισματος τελικων Fort Wayne-Syracuse 74-71 και στον 4ο τελικο να παμε κατω απο τους 140 ποντους συνολικα !!

Και στους οχτρους μας εξαιρετικα αφιερωμενο το παρακατω τραγουδακι :


Tα καβουρακια


Στου γιαλού τα βοτσαλάκια κάθονται δυο καβουράκια
έρμα, παραπονεμένα, κι όλο κλαίνε τα καημένα
Κι η μαμά τους, η κυρία καβουρίνα
πάει τσάρκα με το σπάρο στη Ραφήνα
Κι όλο κλαίνε τα καβουράκια
στου γιαλού, στου γιαλού τα βοτσαλάκια

Πάει ο κάβουρας το βράδυ, βρίσκει το τσαρδί ρημάδι
Ψάχνει για τη φαμελιά του και τραβάει τα μαλλιά του
Βάζει πλώρη κούτσα-κούτσα στη Ραφήνα
να πετύχει την κυρία καβουρίνα
Κι όλο κλαίνε τα καβουράκια
στου γιαλού, στου γιαλού τα βοτσαλάκια

Το ξημέρωμα ροδίζει και ο κάβουρας γυρίζει
δίχως τη συμβία πάλι, κούτσα-κούτσα στ’ ακρογιάλι
Με το σπάρο τον ξενύχτη στη Ραφήνα
παίζει τώρα στα ρηχά η καβουρίνα
Κι όλο κλαίνε τα καβουράκια
στου γιαλού, στου γιαλού τα βοτσαλάκια

Σωστός....

GO GO!

Το φάουλ και το σουτ είχαν πολύ μικρή διαφορά και πιθανότατα ο Λεμπρόν σούταρε με αυτόν ακριβώς τον τρόπο για να το εκμαιεύσει-ιδίως από τη στιγμή που είχε μόλις φάει το σπρώξιμο. Αν σφυριζόταν φάουλ, θα είχε 3 βολές...

Μια πιπίλα παρακαλώ στον κύριο.

Οι αμερικάνοι μια χαρά είναι. Μαλλόν εσύ τα έχεις χάσει. Αν σφυριζόταν το φάουλ (που ήταν) δεν θα ήταν δύο οι βολές αλλά τρείς.

Y.Γ. Είσαι σίγουρος ότι διάβαζες site και όχι blogs ?


Το έχω ξαναγράψει. Οι νέοι "υπερ-ήρωές", όπως τους αποκαλείς, δεν έχουν να ζηλεψούν απολύτως ΤΙΠΟΤΑ από τους παλιούς "υπερ-ήρωές". Όταν ξεκολλήσετε από τους παλιούς τα ξαναλέμε.

Εμένα με απογοήτευσε τρομερά ο Λεμπρόν. Δεν είχα παρακολουθήσει παρά ελάχιστους αγώνες των Καβς μέχρι τώρα αλλά δεν τον είχα για τόσο άθλιο σουτέρ. Το παληκάρι βασίζεται αποκλειστικά και μόνο στην τρομερή σωματοδομή του και γενικότερα στα φυσικά προσόντα του. Αν είναι δυνατόν να έχει τη μπάλα στα 6 μέτρα, ο Μπόουεν να τον περιμένει 1,5 μέτρο πίσω και να μην τολμάει να σουτάρει αλλά και όταν σουτάρει να πετάει τούβλα.

Απάτη η δουλειά...

O Lebron σε ολους τους τελικους εχει παιξει αθλια

Δε μπορεις απο λιγους αγωνες που οπως λες τον εχεις δει να παιζει να βγαζεις τετοια αποψη,γιατι αν δεις τον αγωνα με τους Πιστονς θα αλλαξεις γνωμη!!!

Παντως η αληθεια ειναι οτι ειναι απο τους καλυτερους παιχτες της εποχης μας,αλλα ειναι μετριος σουτερ 3

Ο LeBron είνα μέτριος εώς κακός από το τρίποντο αλλά δεν μπορείς να τον χαρακτηρίσεις κακό σουτέρ με 47% ευστοχία συνολικά.
Τώρα για το αν είναι "απάτη η δουλειά", και ο Jordan όταν ήταν πιο μικρός και έπεφτε πάνω στους Pistons απάτη φαινόταν η δουλειά.

Ήταν τελικός του ΝΒΑ αυτός???Η μάλλον...Ήταν αγώνας μπάσκετ???Πραγματικά άθλιος αγώνας...Το ΝΒΑ δν έχει καμία σχέση με αυτό που είδαμε σε αυτούς τους τελικούς...Πραγματικά είμαστε τυχεροί που δεν θα δούμε πολλούς ακόμα αγώνες των 2 ομάδων...

Στους τελικους ειναι χαλια με το κακιστο 36.7 % στα σουτ και το απαισιο 15.4% στα τριποντα....




Οχι ακριβως. Μαλιστα τα πραγματα δεν ειναι καθολου ετσι!
Ο Τζορνταν ως το 1987 ειχε μεσο ορο εναντια στους Πιστονς 35.9 ποντους. Μολις τους εβαλε 59 ποντους σε εναν παιχνιδι της κανονικης περιοδου του 1987 και αυτοι απο εκει και περα εφαρμοσαν τους "Jordan Rules", τον περιορισαν στα Playoff στους 28.3 ποντους μεσο ορο.

Και γενικα οποιος δει τους 21.3 ποντους μεσο ορο του Λεμπρον στους τελικους ΝΒΑ και τους 25.1 σε Playoff και τα συγκρινει με το εξοργιστικο 33.4 ποντους μεσο ορο του Τζορνταν σε Playoff και το επισης εξοργιστικο 33.6 ποντους μεσο οσο σε τελικους ΝΒΑ, τοτε μπορει να καταλαβει οτι οποιεσδηποτε συγκρισεις μεταξυ των δυο παικτων ειναι γελοιες....

Να δουμε και τα στατιστικα στα Playoffs? Εχουμε λοιπον:
Λεμπρον 42.3 % στα σουτ και 27.9 % στα τριποντα.
Τζορτναν 48.7 % στα σουτ και 33.2% στα τριποντα.

Χωρις λογια....

Και βεβαια δεν ειναι μονο οι αριθμοι. Οποιος τους εχει δει να παιζουν καταλαβαινει αμεσως την διαφορα κλασεων. Ο Τζορνταν ηταν ανεμος οχι γιατι πετουσε(μονο), αλλα γιατι οι κινησεις του μεσα στο γηπεδο ηταν απιαστες. ΤΟΥ ΑΝΗΚΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ! Ο Λεμπρον απο την αλλη ειναι πιο βαρυς και σε καμια περιπτωση δεν εχει ουτε το 25% των κινησεων του Τζορνταν.....

έχετε δίκιο που φωνάζετε για το επίπεδο των τελικών,
όπως και να 'χει τελικούς NBA βλέπουμε και λογίκα εκεί είναι οι δύο -αν όχι καλύτερες- σίγουρα από τις καλύτερες ομάδες του κόσμου και περιμένουμε και ανάλογο μπάσκετ

το τρίτο παιχνίδι ήταν το μόνο "κλειστό" μέχρι στιγμής και το θέαμα αποκρουστικό και το παιχνίδι τουλάχιστον τραγικό
αισθανόμουν ότι έβλεπα δύο μικρομεσαίες ομάδες της Α1 και η πλάκα ήταν ότι αν και οι Ντάνκαν, Μανού πραγματοποίησαν μία από τις χειρότερες εμφανίσεις στην καριέρα τους οι Σπερς κέρδισαν

νομίζω ότι καποτε ο Στερν θα έπρεπε να σκεφτεί σοβαρά το θέμα την κατάργησης ΑΝΑΤΟΛΗΣ- ΔΥΣΗΣ στα πλει οφ, βρισκόμαστε πάλι στην ίδια φάση με τις αρχές της δεκαετίας με Σίξερς και Νετς στους τελικούς, δεν μου λέει τίποτα αν που και που η Ανατολή παίρνει τον τίτλο

ο εβραιος πρεπει να φυγει .-
αλλα ειναι γλυκια η εξουσια. αληθεια ποσα χρονια ειναι? πλησιαζει τα 25?

Να εξηγήσω ότι όταν λέω ότι 'η δουλειά είναι απάτη' δεν εννοώ ότι ο Λεμπρόν είναι κακός παίκτης. Μια χαρά είναι, και πολλές δουλειές μες το γήπεδο κάνει και καλός πασέρ είναι κτλ. Απλά όταν ακούω 'Κινγκ Τζέιμς', αναφέρεται ως επίδοξος διάδοχος του Τζόρνταν και όλα τα συναφή και βλέπω έναν τύπο που σε 3 τελικούς έχει βάλει 2-3 (διορθώστε με αν κάνω λάθος) τζαμπ σουτ και παίζει μόνο με διεισδύσεις και γενικότερα με τα μούσκουλα, ε όπως και να το κάνουμε απογοητεύομαι.



Το 47% ευστοχία που αναφέρεις προφανώς περιλαμβάνει και λει απ-καρφώματα στα οποία δεν αντιλέγω ότι είναι σούπερ. Επομένως δεν είναι αντιπροσωπευτικό της αξίας του ως σουτέρ.

Και σίγουρα δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα στο κόσμο να επιτίθεσαι με όλη την άμυνα των Σπερς προσαρμοσμένη πάνω σου. Αλλά ο Λεμπρόν τελειώνει την τέταρτη σεζόν του, νομίζω ότι θα έπρεπε να είχε μάθει να σουτάρει καλύτερα.

Το φετινό Κλήβελαντ μου θυμίζει πάντως την.. πρώτη μου αγάπη στο ΝΒΑ,(που παρακολούθησα live) τους Σίξερς του Άιβερσον τη χρονιά που πήγαν τελικούς. Ένας σούπερ σταρ και γύρω ένας σωρός από ρολίστες που σκίζονται, παλεύουν, βουτάνε αλλά το τόπι δεν το πολυκατέχουν και ειδικά στην επίθεση η κατάσταση μοιάζει απελπιστική. Και τότε ο αντίπαλος στους τελικούς ήταν πολύ καλύτερος και τα ψέμματα τελείωσαν από νωρίς.

ΟΥΟΟΥ Καταρχάς ποτέ δεν σύγκρινα MJ με LeBron. Αφού ξέρεις ότι μόνο με τον Kobe τον συγκρίνω . Τον έφερα απλά σαν παράδειγμα. Είπε κάποιος ότι ο LeBron είναι απάτη και του απάντησα πως και ο Jordan δυσκολευόταν εναντίον μιας πολύ καλής αμυντικής ομάδας. Και δυσκολευόταν πιο πολύ από όσο φαίνετε στους αριθμούς.


Είδες ? Στα ίδια καταλήγουμε. Ο μέσος όρος του έπεσε. Δεν είναι μικρό το 28.3 αλλά είναι 8 πόντοι πιο κάτω από αυτό της καν. περ. που σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά.
Εξάλλου, ο Jordan έπαιρνε πολλές επιθετικές προσπάθειες. O LeBron παίρνει πιο λίγες.


Μην συγκρίνεις 15 χρόνιας καριέρας με μόλις τέσσερα. Το πιο πιθανό θα είναι ο LeBron να ανεβάσει και άλλο τα ποσοστά του.
Και κανείς δεν αμφισβητεί ότι και ο LeBron μπορεί να πιάσει τους 30π μ.ο στα Playoff.


Ναί, αλλά όχι μόνο αυτά. Περιλαμβάνει και πολλά σούτ. Δεν σκοράρει μόνο με καρφώματα και λει-απ.


Μπορεί να είναι στην 4η σεζόν του αλλά είναι μόνο 22 χρονών. Έχει όλο τον καιρό μπροστά του.


Όχι και "δεν πολυκατέχουν το τόπι". O Iverson είχε πλάι του τον καλύτερο 6ο παίκτη της χρονιάς και έναν από τους καλύτερους αμυντικούς όλων των εποχών.

Το "next Jordan" και γενικώς τα "next whatever" να τα βλέπετε με συμπάθεια και κατανόηση, αλλά όχι με σοβαρότητα. Ξέρετε δα ότι είναι κατά 90% μέρος του μάρκετινγκ και ότι ως προς το στιλ παιχνιδιού τους, ο Λεμπρόν δεν έχει καμιά σχέση με τον Τζόρνταν.
Για την ηλικία του, πρόκειται για το 2ο πιο πετυχημένο παίκτη όλων των εποχών (όχι καλύτερο απαραίτητα, απλώς "more accomplished". Πόσοι έχουν οδηγήσει ομάδα σε Τελικό στα 22 τους σαν το Νο1 της ομάδας; ), μετά το Μάτζικ, αλλά προφανώς και δε σημαίνει ότι θα παραμείνει στην πρώτη δυάδα επ'αόριστον.

Το δε ποσοστό ευστοχίας του μέχρι στιγμής εκτός ρακέτας στους Τελικούς είναι τραγικό: 2/27 σουτ...Το κακό είναι ότι δε φαίνεται να έχει και πολλούς αγώνες μπροστά του για να το βελτιώσει αισθητά.

Ο Ντέκε ήταν εξαιρετικός αμυντικός αλλά πως να το κάνουμε, επιθετικά τον χαρακτήριζες το πολύ μέτριο.
Και ο Μακκί δεν ήταν κάτι παραπάνω από ρολίστας.



Τα 2 αυτά σουτ πρέπει να εννοείς εκείνα τα 2 τρίποντα στον πρώτο τελικό. Επομένως στους 2 τελευταίους αγώνες πρέπει να έχει κάπου 0/18. Απίστευτο..

Η αληθεια ειναι οτι οι συμπαιχτες του Λεμπρον ειναι αρκετα καλα εργαλεια και "σκυλια" στην αμυνα αλλα επιθετικα ο Λεμπρον χωρις και τον Xιουζ ειναι απελπιστικα μονος και κακα τα ψεμματα δεν ειναι κ κανας σκορερ επιπεδου Κομπε..

Αν παραμείνει ο Λεμπρόν στο Κλίβελαντ,δεν θα γίνει ποτέ κάτι παραπάνω (ένας πολύ καλός παίκτης).

Αν πάει σε μια καλύτερη ομάδα,με καλούς συμπάικτες,τότε μπορεί να εξελιχτεί σε ΤΡΟΜΕΡΟ παίκτη!!!!

Γιατι?

Δηλαδη σε ποια ομαδα να παει? Κανεις λαθος πιστευω. Το μονο που χρειαζεται ειναι οι Καβς να τον πλαισιωσουν με καλους παικτες και μετα θα μπορεσει ανετα να τους οδηγησει στο πρωταθλημα.

Ο.κ ρε παιδια,καμια σχεση με τον Τζορνταν προς το παρον τουλαχιστον,αλλα ας περιμενουμε 3 χρονακια ακομη γιατι ειναι πολυ μικρος,ο Τζορνταν στην ηλικια του δεν ειχε παρει ουτε αυτος πρωταθλημα. Βεβαια για να μη παρεξηγηθω δηλωνω οτι δεν υπαρχει περιπτωση ο Λεμπρον να φτασει τον Air, αλλα πιστευω ακραδαντα οτι εχει πολλα περιθωρια βελτιωσης ειδικα στο περιφερειακο σουτ.

Μα δεν διαφωνούμε καθόλου σε αυτό !!

Απλά βλέπω δύσκολο να γίνει αυτό στο cleveland,thats all:D

μια χαρα παιχτες εχει το κλιβελαντ. μονο ενα play maker θελει γιατι ο χιουζ καλος χρυσος αγιος και παιχταρας αλλα οραγωτης δεν ειναι. σε γενικες γραμμες νομιζω ειναι μια πληρεστατη ομαδα

Λοιπόν, στα γρήγορα:

- Όταν ο διαιτητής σφύριξε το φάουλ δεν ήξερε προφανώς ότι ο Λεμπρόν μετα θα σουτάρει απ' ευθείας.

- Στο NBA υπάρχει το λεγόμενο continuation, αλλά και αυτό έχει όρια, ο Λεμπρόν κάνει ολόκληρο βηματάκι αριστερά, μετά το φάουλ, και μετά σηκώνεται για 3. Δε θα δίνονταν μάλλον 3 βολές. Μην ακούτε αναλύσεις για μπάσκετ από αμερικάνικα σάιτ ή εκπομπές, οι άνθρωποι έχουν χάσει τελείως τη μπάλα, δεν σκαμπάζουν.

- Σύγκριση του Λεμπρόν και οποιουδήποτε άλλου παίκτη της νέας γενιάς με τους μεγάλους σταρ της παλιάς δεν μπορεί να σταθει. Οι νέοι παίκτες έχουν απίστευτα αθλητικά προσόντα, αλλά υστερούν άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο σε 3 βασικές παραμέτρους του μπάσκετ, στις οποίες υστερεί απελπιστικά και όλο το πρωτάθλημά τους: γνώση των βασικών του αθλήματος, ένστικτο νικητή, αθλητική νοοτροπία. Αν θέλετε να συγκρίνετε τον Λεμπρόν με τον Τζόρνταν μη μπείτε στον κόπο καν να τους βάλετε δίπλα αγωνιστικά... Ρίχτε μια ματιά στο βλέμμα οργισμένου ταύρου που είχε ο Τζόρνταν ακόμα και ένα πόντο να έχανε στην πρώτη περίοδο αγώνα regular season, και μετά παρατηρήστε το ψευτοτσαμπουκαλεμένο ύφος θυμωμένου βουτυρομπεμπέ που έχει μόνιμα ζωγραφισμένο στο πρόσωπό του ο Λεμπρόν σε αντίστοιχες καταστάσεις.

- morfi μαζέψου

-οι φετινοί τελικοί του ΝΒΑ είναι οι χειρότεροι μακράν από όσους έχω παρακολουθήσει. Και έχω δει όλους τους τελικούς από το 1986-87 και μετά. Ολόκληρη η post season ήταν άθλια, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Αν το ΝΒΑ δεν στραφεί λίγο στην ουσία του πράγματος, παύοντας πια να αφιερώνει το 99,999% της συγκέντρωσής και της οργανωτικής του ισχύος στο πως θα προμοτάρει αυτό το άψυχο προιόν που λέγεται σύγχρονο ΝΒΑ, το τέλμα θα διαιωνιστεί και θα πάρει έξτρα διαστάσεις! Οι περσινοί τελικοί ήταν σούπερ, αλλά αυτό οφειλόταν κυρίως στην παρουσία αρκετών βετεράνων, αυθεντικών μπασκετικών σταρς, καθώς και στη συμμετοχή ενός μεγάλου ευρωπαίου παίκτη.

- Μέχρι ο Λεμπρόν να καταφέρει πρώτα να γίνει αισθητός, και ύστερα να επικρατήσει απέναντι σε άμυνες σαν αυτή των Σπερς ή της Εθνικής Ελλάδας, ο τίτλος King θα στέκει ως απόδειξη της χαοτικής απόστασης που πλέον υπάρχει στο αμέρικα ανάμεσα στην μάρκετινγκ και στην ρεαλιστική εκδοχή των πραγμάτων.

Ένας ακόμη σημαντικός λόγος όσον αφορά την εικόνα των περσινών τελικών ήταν κατά τη γνώμη η παρουσία δύο φρέσκων ομάδων οι οποίες κατέβηκαν για να παίξουν μπάσκετ και να ευχαριστηθούν την πρωτόγνωρη γι'αυτές εμπειρία της παρουσίας τους σε τελικό. Αντιθέτως με το Σαν Αντόνιο που κατεβαίνει σαν μια κυνική μηχανή κατάκτησης τίτλων, χωρίς πάθος, έμπνευση και ενθουσιασμό (κάτι σαν τη Γερμανία στο ποδόσφαιρο).

Χαρακτηριστικό είναι πάντως το γεγονός πως για το μόνο μελανό σημείο της σειράς αυτής, τη διαιτησία, ήταν υπεύθυνη διοίκηση του πρωταθλήματος και όχι αυτοί που βρίσκονταν στο παρκέ, όπως φέτος.
Ο Στερν μπορεί να έσωσε το ΝΒΑ από τη χρεωκοπία πριν τριάντα χρόνια, μπορεί να βοήθησε τα μέγιστα στη γιγάντωση του, όμως εδώ και κάμποσα χρόνια η παρουσία του και οι επιλογές του μάλλον το έχουν γυρίσει πίσω.
Έχει χάσει τελείως την επαφή με το αγωνιστικό κομμάτι και έχει μεταβληθεί σ'έναν τυπολάτρη δημόσιο υπάλληλο που έχει χάσει προ πολλού την ουσία ανάμεσα στις σελίδες των λογιστικών του βιβλίων.

Μα πόσες φορές θα το πω ακόμα. Ο LeΒron έχει πολύ αξιόλογους συμπαίκτες.


AZ1980 θα μπορούσα να απαντήσω σε πολλά από αυτά. Προς το παρόν θα μείνω μόνο σε αυτό :

Εγώ νόμιζα ότι για έσας η ουσία του πράγματος είναι η άμυνα που και καλά δεν παίζανε μέχρι τώρα στο ΝΒΑ. Τώρα που παίζουν πάλι παραπονιέστε. soz αλλά δεν φταίει το ΝΒΑ για αυτό.


Δεν ακούω κανέναν. Μάτια έχω. Βλέπω και κρίνω μόνος μου. Το φάουλ έγινε πάνω στην προσπάθεια για σούτ άρα ήταν βολές.

Δε μου φαίνεται σαν παραβίαση του continuation. Έχω δει και χειρότερα, είτε στο ΝΒΑ είτε στην Ευρώπη, ιδίως την τελευταία δεκαετία όπου οι κανονισμοί επιτρέπουν να πάρεις ολόκληρο βήμα μετά το σφύριγμα. Το βηματάκι, ούτως ή άλλως, το κάνει πάνω στο σπρώξιμο, όχι μετά.



Συμφωνώ με τα περισσότερα, αλλά το τελευταίο που αναφέρεις ποιο μη διαφημιστικό πλεονέκτημα δίνει ακριβώς στους περσινούς τελικούς, ιδίως από τη στιγμή που αυτός δεν έκανε δα και καμιά μεγάλη, για τα δεδομένα του, σειρά;
(Σπουδαίοι βετεράνοι και σταρς υπάρχουν και φέτος, απλώς υπάρχει μια ομάδα με σαφές συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι της άλλης).

Double post

Έτσι όπως εξελίχθηκε η κίνηση του Λεμπρόν (εξέλιξη την οποία δεν μπορούσε με ασφάλεια να προδικάσει φυσικά ο διαιτητής) σαφώς και μπροεί να θεωρηθεί continuation, μπορεί και όχι, το θέμα είναι πως ο λόγος για τον οποίο ο διαιτητής δεν έδωσε το φάουλ ξεκάθαρα έχει να κάνει με το να εξαλειφθεί το ενδεχόμενο η φάση να τελειώσει χωρίς ο Λεμπρόν να έχει την ευκαιρία να ισοφαρίσει. Είναι πολύ σημαντικό για το ΝΒΑ ο Λεμπρόν όχι απλά να πάει καλά, αλλά και να κάνει θρυλική σειρά! Όλο το οικοδόμημα του ΝΒΑ είναι χτισμένο πάνω στην διευκόλυνση της επιτυχίας των σταρς του σε τέτοιες δραματικές φάσεις.

Οι περσινοί τελικοί είχαν ενδιαφέρον γιατί διέθεταν πληθώρα παικτών με εμπειρία από τα χρόνια όπου το ΝΒΑ ήταν ακόμα το καλύτερο μπάσκετ που υπήρχε περίπτωση να δεις στον πλανήτη. Ο μεγάλος Σακίλ, ο Μούρνινγκ, ο Πέιτον, ο Στάκχαουζ... Μεγάλοι παίκτες, ήεραν πως να δώσουν στους τελικούς ένταση και δυναμισμό. Ο Νοβίτσκι πράγματι πέρσι ήταν μέτριος για τα δεδομένα του στους τελικούς, δεν παύει όμως να είναι ένας παίκτης με αγωνιστικό τρόπο σκέψης πολύ πάνω από το σημερινό μέσο όρο του ΝΒΑ. Παίκτες ουσίας, υψηλότατου επιπέδου, με γνώση των βασικών, επιθυμία και πάθος για νίκη. Τέτοιους χρειάζεται να αρχίσει και πάλι να βγάζει το ΝΒΑ, όχι σούπερμεν με ψυχολογία νεόπλουτου γιάπη.

Συμφωνώ πως οι Σπερς έχουν παίκτες σαν αυτούς. Και είναι όλοι είτε "παλιοί", είτε μη αμερικάνοι.

Το πρόβλημα πάντως δημιουργείται από την παρουσία του Κλήβελαντ στους τελικούς, και όχι απ'αυτήν του Σαν Αντόνιο. Οι Σπέρς όπως έχουν αποδείξει παίζουν το ίδιο καλά και σε ματς-ταυρομαχίες όπως έχουν εξελιχθεί αυτοί οι τελικοί και σε ματς με γρήγορο τέμπο, μεγάλο σκορ κτλ. Πολύ απλά έχουν εξαιρετική ποιότητα παικτών, 3 ολ σταρ που αθροιστικά συνήθως βάζουν 70+ πόντους , και πάρα πολλούς ρολίστες που ιδιαίτερα με τα περιφερειακά τους σουτ μπορούν να κάνουν τεράστια ζημιά. Οι Σπερς δε θα είχαν κανένα απολύτως πρόβλημα να πάνε τα ματς στους 100 πόντους. Αλλά το Κλήβελαντ δεν έχει την ποιότητα που απαιτείται για να τους κοιτάξει στα μάτια, ποσο μάλλον οταν ο Λεμπρόν δε βρίσκει ανοιχτό γήπεδο και διαδρόμους προς το καλάθι.

Συμφωνω 100% και οντως ετσι ειναι !!

Συμφωνώ πως μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την οικτρή ποιότητα των φετινών τελικών φέρει το Κλίβελαντ. Όμως μην ξεχνάμε ότι στο παρελθόν υπήρξαν μονόπλευρες σειρές όπου αν μη τι άλλο δεν έλλειψαν το καλό θέαμα και τα δυνατά παιχνίδια (π.χ. Χιούστον-Ορλάντο, Λέικερς-Νιού Τζέρσεϊ). Η διαφορά ήταν ότι η ισχυρή ομάδα μπήκε με τα στοιχεία που ανέφερα (πάθος, ενθουσιασμό, κλπ.) στους τελικούς, σαν να ήταν η πρώτη φορά γι'αυτές.

Οι Σπερς αντίθετα μπήκαν να κάνουν τέσσερις επαγγελματικές εμφανίσεις και να κατακτήσουν τον τίτλο με τη μικρότερη δυνατή προσπάθεια (αλά εθνική Γερμανίας όπως ανέφερα). Δεν δείχνουν καμμία απολύτως διάθεση ούτε να προσφέρουν το κάτι παραπάνω στους θεατές, ούτε να αφήσουν τον αντίπαλο τους να το δώσει αυτός. Το γιατί δεν με ενδιαφέρει, εγώ απλώς σχολιάζω αυτό που βλέπω.

Οκ, σίγουρα οι Σπέρς δεν νοιάζονται παρά μόνο για τη νίκη και γενικότερα το θέαμα δεν είναι στη φύση τους ,αν εξαιρέσουμε τα κόλπα του τρελοαργεντίνου, άντε και τις επελάσεις του Πάρκερ.

Πάντως στις σειρές που ανέφερες οι αντίπαλοι ήταν υποδεέστεροι των εν τέλει πρωταθλητών, αλλά περισσότερο ταλαντούχες ομάδες από το σημερινό Κλήβελαντ, το οποίο καλύπτει τις αδυναμίες του με τη δυνατή άμυνα. Αντίθετα εκείνες οι ομάδες ήταν καλές και επιθετικά, απλά όχι αρκετά καλές για πρωτάθλημα.

Δεν νομίζω ότι είναι έτσι όπως τα λες. Συμφωνώ πως είναι σημαντικό ο LeBron να τα πάει καλά (όχι μόνο για το ΝΒΑ αλλά και για το μπάσκετ σαν άθλημα) αλλά και άσχημα να τα πάει (σε αυτούς του τελικούς) είναι ΜΟΝΟ 22 χρονών. Οι εμφανίσεις του μεχρί τώρα στους τελικούς μπορεί να αποτελέσουν μάθημα για τον ίδιο. Που ξέρεις ότι από του χρόνου και κάθε χρόνο δεν θα είναι ακόμα καλύτερος έχοντας ως κίνητρο τους φετινούς τελικούς ? Ο Jordan έγινε καλύτερος έχοντας ως κίνητρο τους Pistons. Οι μεγάλοι παίκτες κάτι τέτοιες κατρακύλες τις παίρνουν πολύ στα σοβαρά και στρώνονται στη δουλειά για να γίνουν ακόμα καλύτεροι. Και οι παίκτες του ΝΒΑ στρώνονται στην δουλειά. Το λέω για να σε προλάβω, μη μου πείς και εσύ ότι βαριούνται και δεν δουλεύουν.


Δεν νομίζω. Σε τέτοιες δραματικές καταστάσεις (<----- μου άρεσε όπως το διατύπωσες ) μετράει το δολοφονικό ένστικτο του κάθε παίκτη και όχι το αν είναι σταρ. Δεν υπάρχει τρόπος να διευκοληνθεί κανένας εκείνη την στιγμή. Ο πιο δολοφόνος (ποοοοοο... ο πιο δολοφόνος... μου άρεσε) θα πάρει και την τελευταία προσπάθεια. Πόσες φορές έχουμε δεί να την παίρνει κάποιος άλλος την τελευταία προσπάθεια και όχι ο σταρ της ομάδας ? Εγώ τουλάχιστον πολλές.


Μάλλον έσυ το έβλεπες έτσι. Δηλαδή οι τελικοί του 2005 που είχαν πιο νέους παίκτες μέσα δεν ήταν ενδιαφέρον ? Η αυτοί του 2003 ?
Για να είναι κάποιοι τελικοί ενδιαφέρον δεν χρειάζεται να παίζουν 20 παλάιμαχοι μέσα. Αρκεί να υπάρχουν δύο πολύ καλές ομάδες και να μην ξέρουμε από την αρχή ποιός θα είναι ο πρωταθλητής (καμμία σχέση με φέτος δλδ). Τώρα αν οι παίκτες τους έχουν παρουσία στο ΝΒΑ <3 χρόνια ή >10 δεν με ενδιαφέρει καθόλου.


Όπως έχω ξαναγράψει, οι Cavs φέτος δεν είναι ομάδα για τίτλο. Η παρουσία τους στους τελικούς αντιπροσοπεύει την φετινή μετριότητα της ανατολής.
Οι δύο ομάδες-παραδείγματα που αναφέρεις (Orlando, Nets) είναι πολύ ανώτερες από τους τωρινούς Cavs. Λογικό λοιπόν να είχαν καλύτερη παρουσία στους τελικούς (άσχετα με το sweep).

AΖ συμφωνώ απόλυτα,
βέβαια καλά παιχνίδια πάντα θα γίνονται,
αλλά το θέμα είναι τα ωραία ματς να είναι η πλειοψηφία.

δυστυχώς όμως το σήμερα και ειδικά η regular season μειονεκτεί σε αυτό (καλά παιχνίδια και πολύ θέαμα) σε σχέση με το παρελθόν και κακά τα ψέματα δεν παρακολουθούμε NBA επειδή παίζουν αμερικανοί, παρακολουθούμε γιατί υποτίθεται ότι βλέπουμε το καλύτερο, θεαματικότερο και πιο συγκλονιστικό πρωτάθλημα μπάσκετ του κόσμου.

έχω ζήσει ακριβώς την ίδια περίοδο με σένα, δηλαδή από το ’86 και πέρα και συγκεκριμένα από τους τελικούς Ρόκετς-Σέλτικς που έδειχνε η ΕΡΤ2 περιγραφή αν θυμάμαι καλά Κοτσώνη και σχόλιο Κώστα Παπαδάκη, επίσης έχω δει αμέτρητα παιχνίδια ρετρό σχεδόν σε όλες τις σεζόν από το 1951 και μετά πράγμα που με κάνει να έχω μια γενική εικόνα και πιστεύω ότι δεν είναι αυθαίρετο να υποστηρίζω σαν pick στην ιστορία του ΝΒΑ την περίοδο 1982-1993

ενώ από το 1998 αν εξαιρέσουμε το 2003-04 που προσπάθησε να γίνει μια αλλαγή στην νοοτροπία και την περσινή χρονιά με τα εκπληκτικά play off, δεν μπορώ να πω ότι διανύουμε και την καλύτερη περίοδο αλλά όχι και την χειρότερη βέβαια....
για το θέμα με το marketing τα έχω ξαναπεί και εγώ ότι μου κάθεται στο στομάχι αλλά αυτή είναι μια τακτική που ακολουθείτε παντού και όχι μόνο στο NBA.

σύμπτωση αλλά
σχεδόν τα ίδια πράγματα με σένα είχα γράψει και εγώ πριν δύο χρόνια σε κάποιο από τα πρώτα μου ποστ

και πιο συγκεκριμένα
για την έλλειψη των βασικών στο παιχνίδι των σύγχρονων παικτών έγραφα ότι την κύρια ευθύνη έχει το γεγονός ότι από τα μέσα της περασμένης δεκαετίας άρχισαν να βάζουν στην λίγκα πολλούς πιτσιρικάδες και πρωτοετής που δεν είχαν ολοκληρώσει ακόμη το παιχνίδι τους

διαφωνώ όμως για τις αθλητικές ικανότητες και την σωματοδομή, οι αθλητές που έπαιρναν μέρος στο πρωτάθλημα από τα τέλη της δεκαετίας του 80 σε σχέση με τους σημερινούς δεν έχουν και πολλές διαφορές αφού και οι προκάτοχοί τους είχαν παρόμοια μούσκουλα,

όσον αφορά αυτό το θέμα το NBA έφτασε γρήγορα στο ταβάνι
η διαφορά φαίνεται ακόμη και σε ένα τυχαίο παράδειγμα όπως αυτό του Ντράζεν, που όταν πήγε το 89 ήταν σαν παιδάκι και ήδη τον Άυγουστο του 90 στο Μουντομπάσκετ η σωματοδομή του πλησίαζε τον iron-player που είχαμε δει και στην Βαρκελώνη το ’92,
ή του Μαρτσουλιόνις που στην Ευρώπη ξεχώριζε σαν την μύγα μες στο γάλα αλλά για το NBA αποτελούσε τον κανόνα αλλά και λιγο αργότερα το παράδειγμα με τον Κούκοτς.
εξαιρέσεις που όμως έκαναν μπαμ πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν (Μπερντ, Στοκτον, Νας, Ρέτζι Μίλερ)

πάντως ειδικότερα για τον Λεμπρόν πρέπει να τονίσω ότι τον αδικεί πολύ το παιχνίδι της ομάδας του
δεν είναι δυνατόν ένας παίκτης να έχει όλη την ευθύνη για την επίθεση της ομάδας, νόμιζω ότι παρά το γεγονός ότι η ομάδα έφτασε σε τελικούς
δεν μπορεί να προχωρήσει ιδιαίτερα τα επόμενα χρόνια με αυτό το στιλ
αλλά αυτό είναι κάτι που πρέπει να απασχολήσει τον Μπράουν

Ρε παιδιά, εσείς που ξέρετε καλύτερα τα πράγματα και παρακολουθείτε περισσότερα χρόνια το ΝΒΑ μάλλον μπορείτε να μου απαντήσετε στην εξής απορία: ισχύει αυτό που ανέφερε ό Έντι Τζόνσον, ότι ο προχτεσινός τελικός ήταν ο πρώτος στην ιστορία του πρωταθλήματος όπου είχαμε συνολικά και από τις δύο ομάδες 100 άστοχα σουτ;

κόλησαν ΑΛΦΑΕΝΙΤΙΔΑ λένε κοίτα τι καλά που τις βάζει τις βολές ο ολυμπιακός και τα τρίποντα ο παναθηναικός

δεν μπορεί για να υδονίζονται 17.000 άνθρωποι να βλέπουν πόσο ωραία σπάνε τα καλάθια κάτι παραπάνω θα ξέρουνε στο GREECE και είπαν να το δοκιμάσουν για αλλαγή

πληροφορία που αναφέρει ότι ο Γκέρσον έκανε διπλή δόση βουντού για να χάνει τα σουτ ο παναθηναϊκός και καταλάθος έπιασε και το κλίβελαντ με το σαν αντόνιο δεν έχει επιβεβαιωθεί ακόμα

τέλος πληροφορία που αναφέρει ότι ο Μάλκλοβιτς απογοητευμένος από τον αποκλεισμό του από τους τελικούς έκανε αποβάση στους τελικούς του ΝΒΑ στοχεύει στην δημιουργία εντυπώσεων και στιγματισμού της καρίερα του κορυφαίου προπονητή

Mε τίποτα. Απορώ πού βρήκε αυτή την πληροφορία ο Έντι Τζόνσον. Οι Γουόριορς στους τελικούς του 1967 έχαναν κατά μέσο όρο 76 σουτ ανά αγώνα μόνοι τους! Επιχειρούσαν πάρα πολλά βέβαια (περίπου 124 μ.ό!), αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός.
Ανεξαρτήτως που δεν ισχύει, πάντως, βλέπετε ότι ακόμη και τα αρνητικά ενός αγώνα, οι Αμερικανοί θα τα προβάλουν για να εντυπωσιάσουν με το θετικότερο δυνατό τρόπο το κοινό. Θα θέλατε να είστε παρόντες σε έναν αγώνα που θα έληγε 43-38; Μάλλον όχι. Ανεξαρτήτως αυτού, όμως, αυτός ο αγώνας θα μείνει στη μνήμη σας όσο λίγοι, ακριβώς γι'αυτό το στοιχείο. Αυτή την ευαίσθητη χορδή της μνήμης προσπαθούν να αγγίξουν σε κάτι τέτοιους αγώνες οι Αμερικανοί.

Πω πω τι μου θύμισες... Κοτσώνης και ΝΒΑ! Αξέχαστη τριετία... "Οι γίγαντες του μπάσκετ" ήταν ο τίτλος της εκπομπής!

Όσον αφορά τον Παπαδάκη είχα "λιώσει" να διαβάζω τον "Άλλο Πλανήτη" του στο Τρίποντο, αλλά μετά έγινε μάνατζερ και μας άφησε στο σκοτάδι!


Ακόμα και εδώ στο ημίφως έχω την εντύπωση πως είναι εμφανής η ζημιά που έχει κάνει στο ΝΒΑ η υποβάθμιση της υποχρεωτικότητας της φοίτησης σε κολλέγιο. Από εκεί άρχισε η μεγάλη πτώση, εκεί είναι το κομβικό σημείο όπου ο Στερν επέλεξε κοντόφθαλμα να αυξήσει τα αποδοτικά σε μάρκετινγκ χρόνια των πιτσιρικάδων από τα σχολεία, στερώντας τους την ολοκληρωμένη μπασκετική κατάρτιση που επιτυγχανόταν ως τότε από την μίνιμουμ τριετή παραμονή σε πρόγραμμα κολλεγίου...

Τα φυσικά προσόντα είναι τώρα σαφώς πιο εξελιγμένα στους παίκτες απ' ότι 20 χρόνια πριν, αν και έχεις δίκιο πως η απόσταση ανάμεσα στους πιο γυμνασμένους τωρινούς και στους αντίστοιχους παλαιότερους είναι μικρή... Η διαφορά γίνεται αισθητή όμως στο μέσο όρο αθλητικής ικανότητας του πρωταθλήματος, δύσκολα πια επιβιώνουν σάπιοι ημίχοντροι όπως ορισμένοι που ακόμα λυμαίνονταν τα αμερικανικά γήπεδα ως τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας.

Δείγμα της εξέλιξης σε αυτό τον τομέα είναι η μυική ανάπτυξη του Λεμπρόν, με τα προ 20ετίας ιατροφαρμακευτικά και γυμναστικά μέσα θα ήταν αδύνατο να παρουσιάσει αυτή την εικόνα ένας 20χρονος (γιατί από τα 20 του ήδη ο Τζέιμς είναι σωματικά περίπου στο επίπεδο που βρίσκεται και τώρα)...

Ο Λεμπρόν σωματικά βρίσκονταν σε τρομακτικό επίπεδο από τα 17 του χρόνια. Ενδεικτικά διάβαζα προ μηνών σε αμερικάνικο σαιτ την άποψη ενός σκάουτερ για ένα νέο πιτσιρικά που παίζει ακόμα στο high school και προαλέιφεται για νέος... και γω δεν ξέρω τι, ότι σε αυτή την ηλικία, αυτό που κυρίως ενδιαφέρει τους ανιχνευτές ταλέντων είναι ο πιτσιρικάς να βρίσκεται σωματικά 1-2 σκαλοπάτια πάνω από τους συνομίληκούς του.

'Μην κοιτάτε βέβαια το Λεμπρόν, ο Λεμπρόν ήταν εξαίρεση. Αυτός βρίσκονταν 6 σκαλοπάτια πάνω από την ηλικία του' ήταν τα ακριβή λόγια του.

Ρούνι, έχω την απορία ποιους αγώνες πριν το '70 είχες την ευκαιρία να δεις.

μία έστω μικρή υπεροχή σίγουρα υπάρχει σήμερα
πάντως η αλήθεια είναι ότι στους παλιότερους αθλητές ξεγελούν λίγο στο μάτι τα πολύ κοντά σορτσάκια που φορούσαν και τους κάνουν να φαίνονται πανύψηλοι και αδύνατοι,
και ναι, "σάπιοι ημίχοντροι" τύπου Όλιβερ Μίλερ και Άντονι Μέισον που πάντως έκανε άντρα τον Χόρι στους τελικούς με τους Νικς και τότε δέσποζαν πραγματικά τώρα σπανίζουν (πχ Μίλσαπ, Μαξίελ)

αλλά σε μερικούς, οι μυες είναι κυρίως θέμα γονιδίων
ας πούμε ο Λεμπρόν και πριν 5 χρόνια σε κάτι παιχνίδια του που έχω δει από το high school ήταν ήδη πάρα πολύ «αναπτυγμένος» τα ίδια ισχύουν και για το Σοφοκλή που τον έβλεπα σχεδόν καθημερινά από κοντά πριν 5 χρόνια περίπου, αποκλείεται σε τέτοια ηλικία αυτό το θέαμα να είναι αποκλειστικό αποτέλεσμα φαρμάκων ή αναβολικών...



δεν είναι και πολλά καμμιά 25ριά παιχνίδια με παλιότερα κάποια απ’ την σεζόν 1951-52 εκ των οποίων 5 all star και μέχρι στιγμής απολύτως τίποτα από τις σεζόν 1952-53, 1954-55, 1955-56, 1959-60 και 1960-61
και δεν νομίζω να βρεθούν άλλα γιατί έτσι και αλλιώς ελάχιστα έχουν διασωθεί πριν το ‘70
μήπως έχεις βρει εσύ κάτι από αυτές τις περιόδους και την πρώτη πενταετία 1946-51;