Διαβάζοντας το ερώτημα, αυτό που μου έρχεται στο μυαλό είναι ότι υπάρχει ήδη μια βάση, δηλαδή το παρόν, όπου λίγο πολύ όλοι έχουμε μικρή ή μεγαλύτερη άνεση χρήματος και ίσως κάποιο ποσό ...δόξας, πχ ανάμεσα στην παρέα μας, στην οικογένειά μας ή και λίγο παραπέρα. Σ' αυτή την περίπτωση, θα προτιμήσω τη δόξα (και δεν είμαι και από τη Δράμα - κι άλλη απόπειρα χιούμορ), καθώς τα περισσότερα χρήματα δεν είναι κάτι που μ' ενδιαφέρει ιδιαίτερα. Καλοδεχούμενα, αλλά κι έτσι είναι μια χαρά, αφού μου προσφέρουν τη φυσιολογική ζωή που θέλω.
Τώρα αν πρέπει να διαλέξουμε ένα από τα δύο, δίχως να έχουμε κάτι από το άλλο.. εξαρτάται από την ποσότητα.. Πχ μεταξύ λίγων χρημάτων και λίγης δόξας, υπερισχύει το πρώτο, ενώ όταν αυτά είναι αρκετά μεγάλα, προτιμώ και πάλι τη δόξα, καθώς σ' αυτή την περίπτωση (σ' αντίθεση μάλλον με την προηγούμενη) μπορεί να σου προσφέρει και λεφτά... Τ' ότι ζούμε στην Ελλάδα είναι βέβαια ένας αρνητικός-περιοριστικός παράγοντας.
Όσο για τη δόξα, υπάρχει μια πολύ ωραία παράγραφος του Flash..
QUOTE
Η έννοια της δόξας, για μένα τουλάχιστον, έχει ελάχιστη σχέση με τις έννοιες της δημοσιότητας και της αναγνωρισιμότητας όπως αυτές ισχύουν σήμερα. Θα λέγατε ποτέ ότι ο οποιοσδήποτε καραγκιοζάκος βγάζει ένα cd που πουλάει ή εμφανίζεται συχνά στην τηλεόραση είναι "δοξασμένος". Όχι βέβαια. Η δόξα βρίσκεται πολύ πιο κοντά στην έννοια της υστεροφημίας και κερδίζεται μόνο με πράξεις και σκέψεις άξιες μνημόνευσης ακόμα και μετά το πέρας της ζωής ενός ανθρώπου. Κάποιους μπορεί να τους αφήνει παγερά αδιάφορους μια τέτοια οπτική, ειδικά αν ρέπουν προς μια υλιστική νοοτροπία, εμένα πάντως όχι.