αν ο Bruce Willis ήταν Αφθαρτος σε μια ταινία 3 ωρών, ο Karl Malone ήταν σε μια ολόκληρη καριέρα.
έχασε ελάχιστα ματς (γύρω στα 80, μαζί με τα 40 που χασε πέρσι 
) λόγω τραυματισμού σε μια καριέρα 19 ετών!!Sportime:
Ο πιο διάσημος, ο πιο σκληρός, ο πιο ταλανατούχος και σίγουρα ο πιο... καλοπληρωμένος "ταχυδρόμος" του κόσμου, ο Καρλ Μαλόουν έγραψε και παρέδωσε το τελευταίο του γράμμα. Το Sportime.gr παρουσιάζει αποκλειστικά τον απολογισμό του δεύτερου σκόρερ του ΝΒΑ, που στα 41 του χρόνια είπε "αντίο" στην ενεργό δράση.
15/2/2005, Σολτ Λέικ Σίτι
Προς: Φίλους και εχθρούς και στους απανταχού λάτρεις του μπάσκετ
Αγαπητοί μου,
"Ήξερα ότι είχε έρθει το τέλος. Το μπάσκετ για μένα είναι 100% σωματικό και 100% πνευματικό. Αν δεν έχω αυτό το 200%, τότε δεν έχω τίποτα". Αντιμετώπισα πρόβλημα με τα γόνατα μου και δεν είμαι τύπος συνηθισμένους στους τραυματισμούς. Ε, έφτασα και τα 41 πια.
Ο κύκλος μου έκλεισε. Πάει τέλειωσα. Επί 19 χρόνια έτρεχα στα γήπεδα του ΝΒΑ. Ο παίκτης μέσα μου πέθανε. Και όταν τον "έθαψαν" φορούσε φανέλα της Γιούτα. "Ακόμη κι αν έφυγα για ένα χρόνο νιώθω σαν άνθρωπος των Τζαζ. Αν είμαι αρκετά τυχερός και μπω στο Hall of Fame θα μπω σαν άνθρωπος των Τζαζ".
Στο Λος Αντζελες πέρασα καλά, δεν λέω. Όμως τα φώτα του Χόλιγουντ δεν μου πάνε. Προτιμώ τη φάρμα μου στο Σολτ Λέικ Σίτι και τη συλλογή από τα φορτηγά μου. Που να παρκάρεις στην Σάνσετ Μπούλεβαρντ; Είχα εκεί και έναν περίεργο συμπαίκτη, που δεν έδινε τη μπάλα ούτε στην... μάνα του. Αφήστε που για πρώτη φορά δεν μπορούσα να σπρώξω έναν συμπαίκτη μου.
Με παραμύθιασαν. Μου είπαν ότι θα πάρω δαχτυλίδι, το... precious, αλλά έλεγαν ψέμματα. Κάτι... κακά παιδιά μου το στέρησαν και διάολε δεν έχω άλλη ευκαιρία.
Αλλες δυο φορές έφτασα στην πηγή, αλλά ένας #$^* καράφλας που μάσαγε τσίχλα και έβγαζε συνέχεια τη γλώσσα έξω μου έκανε χαλάστρα. Αφήστε το, είναι κάτι που δεν θέλω να το συζητάω...
Όχι ότι παραπονιέμαι. Έκανα και εγώ κάποια σημαντικά πράγματα στην καριέρα μου. Αποφοίτησα από το Τζόρτζια Τεκ το 1986. Τότε ήμουν μια... σταλιά φόργουορντ και με προσπέρασαν αρκετές ομάδες, ώσπου να μου δείξουν εμπιστοσύνη οι Τζαζ και να με επελέξουν στο Νο13. Στο "Ντέλτα Σέντερ" δεν βρήκα μόνο το "ταίρι" μου, αλλά και μια στέγη για 18 ολόκληρες σεζόν.
Συνολικά σκόραρα 36.928 πόντους, τους περισσότερους στην ιστορία του ΝΒΑ μετά τον γερο-Τζαμπάρ που πέτυχε 1.459 περισσότερους. Έπαιξα συνολικά 54.852 λεπτά (2ος) σε 1.476 παιχνίδια (4ος) μαζεύοντας παράλληλα 14.968 ριμπάουντ (6ος), σπάζοντας ουκ ολίγα ρεκόρ.
Το 1996 επιλέχτηκα στους 50 καλύτερους παίκτες στην ιστορία του ΝΒΑ. Ήμουν πολυτιμότερος παίκτης για δύο σεζόν (1997, 1999), ενώ 11 φορές επιλέχτηκα στην καλύτερη πεντάδα του ΝΒΑ, 2 φορές στη δεύτερη και 1 στην τρίτη.
Αλλά γενικά δεν με ένοιαζε μόνο το σκοράρισμα. Έπαιζα άμυνα, εξού και οι τρεις συμμετοχές μου στην καλύτερη πεντάδα του ΝΒΑ. Δεν ρωτάτε και τα αλλα "4άρια" για τα μπλοκ-άουτ και τα σκριν μου; Οι κακεντρεχείς θα σας πουν ότι έπαιζα "βρώμικος", αλλά εγώ προτιμώ ότι απλά έπαιαζα δυνατά. Τσάμπα δηλαδή έκανα 3 ώρες γυμναστήριο κάθε μέρα; Τσάμπα έφτασα να παίρνω μέρος σε διαγωνισμούς body-building; Τσάμπα το έπαιξε ήρωας του κατς;
Συνολικά επιλέχτηκα σε 12 all-star game, παίρνοντας μαζί και τον τίτλο του MVP σε δύο από αυτά.
Α ναι! Έπαιξα και σε δύο Ολυμπιακούς Αγώνες. Και με τίποτα δεν θα ξεχάσω τη Βαρκελώνη και τα άλλα παιδιά από την Ντριμ-Τιμ. Ποια Ντριμ-Τιμ; Μια είναι η Ντριμ-Τιμ. Αλλο αν εγώ έπαιξα και το 1996 στην Ατλάντα, παίρνοντας και δεύτερο χρυσό μετάλλιο.
Αχ, καλά ήταν! Αλλά τώρα πως να συνεχίσω; Έκανα μια σοβαρή εγχείριση στο γόνατο το καλοκαίρι, με τους Σπερς δεν τα βρήκαμε. Εκτός των άλλων ο "κοντός", ναι ναι αυτός που μοιάζει με λογιστή, φοράει πιο κοντά σορτσάκια και από τον Μαρκ Φελπς, αλλά πασάρει καλύτερα και περισσότερο από κάθε άλλον, σταμάτησε. Με ποιον εγώ θα παίζω πικ-εν-ρολ; Ποιος θα μου πασάρει να καρφώνω και να σουτάρω από 4-5 μέτρα; Ποιος θα μου δίνει πάσες για να κερδίζω φάουλ και να μονολογώ στη γραμμή; Δεν είναι το ίδιο χωρίς αυτόν.
Τώρα εσείς θα αναρωτιέστε αν είναι οριστικό, αν δηλαδή σταματάω στα σίγουρα... Όταν λέω ότι αποσύρομαι, εννοώ ότι αποσύρομαι. Δεν θα με δείτε να παίζω ξανά. Και αυτό είναι υπόσχεση. Δεν θα υπάρχουν απίστευτα come-back. Τα είδα, δεν μου άρεσαν και δεν θα τα κάνω. Αυτά τα κάνει μόνο ο Τζόρνταν.
Υ.Γ Ήθελα ένα πρωτάθλημα δεν θα σας πω ψέμματα. Ήταν ο απόλυτος στόχος μου. Οι δύο χρονιές που φτάσαμε με τους Τζαζ στους τελικούς ήταν τα καλύτερα της καριέρας μου.
Ειλικρινά δικός σας, Καρλ Μαλόουν"
απολαυστικός, αληθινός, ειλικρινής και μάγκας.
)