2003, 2010 Κατακτήσεις 1964, 1965, 1967, 1968, 1974, 1978, 1980,1995
1984,1990,1991,1996,1997 Παρουσίες σε τελικούς 1962, 1963, 1969, 1975, 1976, 1985, 2013
1984,1990,1991,1996,1997 Παρουσίες σε τελικούς 1962, 1963, 1969, 1975, 1976, 1985, 2013
Ημερομηνία διεξαγωγής : 16/05/2014 22.00
Από τα αφιερώματα του Weekendman στην αρχή της σεζόν για Ρεάλ και Μπαρτσελόνα αντίστοιχα αντιλαμβάνεται κανείς τις υψηλές βλέψεις των δύο ομάδων:
QUOTE(Weekendman @ Oct 13 2013, 00:56 ) 
Ο στόχος της Μπαρτσελόνα
Είναι ένα από τα τοπ φαβορί της διοργάνωσης με προπονητή που είναι στην ομάδα χρόνια οπότε και φέτος το Φάιναλ Φορ είναι το λιγότερο που μπορεί να ζητήσει. Ελπίζοντας από πρωταθλήτρια της πρώτης φάσης των ομίλων και του ΤΟΠ-16 να γίνει και πραγματική πρωταθλήτρια Ευρώπης…
Είναι ένα από τα τοπ φαβορί της διοργάνωσης με προπονητή που είναι στην ομάδα χρόνια οπότε και φέτος το Φάιναλ Φορ είναι το λιγότερο που μπορεί να ζητήσει. Ελπίζοντας από πρωταθλήτρια της πρώτης φάσης των ομίλων και του ΤΟΠ-16 να γίνει και πραγματική πρωταθλήτρια Ευρώπης…
QUOTE(Weekendman @ Oct 13 2013, 00:59 )
Ο στόχος της Ρεάλ
Όταν φτάνεις στο δεύτερο ψηλότερο σκαλί τότε θέλεις να αναρριχηθείς και στο επόμενο. Με το διάστημα που χωρίζει την ημερομηνία κατάκτησης του τελευταίου τροπαίου της Ευρωλίγκα από το σήμερα να είναι πια λίγο περισσότερο από το διάστημα ενηλικίωσης ενός ανθρώπου πίσω σε μια μπασκετική εποχή που οι επιθέσεις διαρκούσαν 30 δευτερόλεπτα…
Όταν φτάνεις στο δεύτερο ψηλότερο σκαλί τότε θέλεις να αναρριχηθείς και στο επόμενο. Με το διάστημα που χωρίζει την ημερομηνία κατάκτησης του τελευταίου τροπαίου της Ευρωλίγκα από το σήμερα να είναι πια λίγο περισσότερο από το διάστημα ενηλικίωσης ενός ανθρώπου πίσω σε μια μπασκετική εποχή που οι επιθέσεις διαρκούσαν 30 δευτερόλεπτα…
Και οι απόψεις των μελών του forum για τον ισπανικό ημιτελικό:
QUOTE(ALdaperan @ Apr 26 2014, 18:20 )
Γενικά πιστεώ ότι την ευρωλίγκα θα την πάρει ο νικητής απο το δίδυμο ρεαλ-μπάρτσα !
QUOTE(Dancing Madly Backwards @ Apr 26 2014, 18:59 )
Η Μπαρτσελόνα θα δυσκολευτεί περισσότερο στον ημιτελικό από ότι σε οποιονδήποτε τελικό, πιστεύω. Αν περάσει, το σήκωσε.
QUOTE(g_dask @ Apr 26 2014, 20:11 )
Οποιος περασει απο ρεαλ μπαρτσα θα το σηκωσει μαλλον, ψηφισα μπαρτσελονα λογω υπεροχης στους ψηλους
QUOTE(captain charisma @ Apr 26 2014, 18:48 )
νομιζω ηρθε η ωρα του ''ντιρκ'' να το σηκωσει...οποιος προκριθει απο το ρεαλ-μπαρτσελονα παιρνει και το τροπαιο...η μακαμπι και η τσσκα δεν με πειθουν...
QUOTE(andykrg @ Apr 26 2014, 19:46 )
O Νικητής του ζευγαριού Ρεαλ-Μπάρτσα θα το σηκώσει και σχετικά άνετα, μάλλον για Μπάρτσα το βλέπω ..
QUOTE(xristos_metal @ Apr 26 2014, 01:31 )
Ακομη νωρις ειναι, αλλα νομιζω η Ρεαλ ειναι το νουμερο ενα φαβορι.
El Clásico ξανά λοιπόν στον ημιτελικό του Final 4. Οι δύο κατά τεκμήριο μεγαλύτερες δυνάμεις της Ιβηρικής Χερσονήσου θα κονταροχτυπηθούν για μια θέση στον μεγάλο τελικό της Ευρωλίγκας εκεί όπου θα συναντήσουν τον νικητή του ζευγαριού ΤΣΣΚΑ-Μακάμπι. Πώς έφτασαν όμως μέχρι εδώ Καταλανοί και Μαδριλένοι;
Ξεκινάμε από τους Πρωταθλητές Ισπανίας. Η ομάδα του Pablo Laso διατηρώντας σε μεγάλο βαθμό το ρόστερ που την οδήγησε πέρυσι μέχρι και τον μεγάλο τελικό εντυπωσίασε στη διάρκεια της regular season την μπασκετική Ευρώπη με το εκπληκτικό σερί νικών της όχι μόνο στην Ευρωλίγκα, αλλά και στις εγχώριες διοργανώσεις. Η Βασίλισσα με ολοκληρωτικό μπάσκετ δεν προσέφερε μόνο εξαιρετικό θέαμα, αλλά επίσης μετρούσε μέχρι την εκτός έδρας ήττα με 85-71 από την ΤΣΣΚΑ 31 συναπτές νίκες σε Ισπανία και Ευρώπη ενώ μέχρι την πρόσφατη ήττα της από την Βαλένθια (105-110) έκανε παρέλαση στην ACB με 28 νίκες και καμία ήττα σε ισπανικό έδαφος! Μετά το 10-0 και τον αλάνθαστο πρώτο γύρο η Ρεάλ πραγματοποίησε Top-16 με θετικό πρόσημο έχοντας όμως εκτός από την απώλεια στην Μόσχα δύο ακόμα ήττες, αυτήν στο Μόναχο από την Μπάγερν και την πολυσυζητημένη εκτός έδρας ήττα από την Ζαλγκίρις στο Κάουνας που οδήγησε την Ρεάλ στην δεύτερη θέση του ομίλου κάτι που μεταφράστηκε με διασταύρωση με τον τροπαιούχο Ολυμπιακό στα play-offs της διοργάνωσης. Οι Μαδριλένοι δυσκολεύτηκαν απέναντι στον μαχητικό Ολυμπιακό, αλλά διατηρώντας αλώβητη την έδρα τους επικράτησαν στη σειρά 3-2 και πλέον φιλοδοξούν να διαδεχθούν στην κορυφή τους ερυθρόλευκους.
Η Μπαρτσελόνα από την άλλη έκανε σημαντικές αλλαγές στο ρόστερ της με προσθήκη πολλών νέων παικτών (Παπανικολάου, Nachbar, Lampe, Dorsey, Pullen) και η αλήθεια είναι ότι άργησε να βρει τους ρυθμούς της. Δεν έπεισε με τον πρώτο γύρο της διοργάνωσης που εμφάνισε προβλήματα με την νέα της σύνθεση με αποκορύφωμα αναπάντεχες ήττες όπως εκείνη από την Ναντέρ την 3η αγωνιστική με 67-71. Το κλίμα όμως αναστράφηκε πλήρως στην φάση των 16 εκεί που η Μπαρτσελόνα ανέβασε στροφές, ξεκίνησε να αποδίδει καλό μπάσκετ και ανέδειξε το dominant στοιχείο που παραδοσιακά εμφανίζει σε αυτή τη φάση της Ευρωλίγκας. Η ομάδα του Pascual μετέτρεψε έναν απαιτητικό όμιλο που είχε μεταξύ άλλων τον Πρωταθλητή Ολυμπιακό, την φιλόδοξη Φενερμπατχσέ και τις επικίνδυνες δυνάμεις Παναθηναϊκό, Ολίμπια Μιλάνο και Μάλαγα σε υγιεινό περίπατο. 10 σερί νίκες ο απολογισμός και άνετη πρωτιά με τις δύο ήττες στις τελευταίες αγωνιστικές από Αρμάνι και Λαμποράλ Κούτσα να αποτελούν ατυχείς παρενθέσεις στην εξαιρετική πορεία της αφού όντας και μαθηματικά πρώτη προτίμησε μάλλον να κάνει συντήρηση δυνάμεων στο τέλος. Η καλύτερη ομάδα του Top-16 δεν βρήκε ισχυρό ανταγωνισμό στην φάση των 8 αφού η Γαλατασαράι παρά την φιλότιμη προσπάθεια της δεν μπόρεσε παρά να συμβιβαστεί με την σκούπα και το 3-0.
Ρόστερς
Guards
Marcelinho Huertas #9 Sergio Llull #23
1,90 Height 1,90
30 Age 26
8,3 Points 11,8
2,1 Rebs 1,7
3,6 Assists 4
- Blocks -
21:13 Minutes Per Game 28:51
1,90 Height 1,90
30 Age 26
8,3 Points 11,8
2,1 Rebs 1,7
3,6 Assists 4
- Blocks -
21:13 Minutes Per Game 28:51
Juan Carlos Navarro#11 Rudy Fernandez #5
1,91 Height 1,96
33 Αge 29
11,3 Points 13,2
1,7 Rebs 4,2
3,3 Assists 3,3
- Blocks 0,2
24:28 Minutes Per Game 27:24
1,91 Height 1,96
33 Αge 29
11,3 Points 13,2
1,7 Rebs 4,2
3,3 Assists 3,3
- Blocks 0,2
24:28 Minutes Per Game 27:24
Forwards
Κώστας Παπανικολάου #16 Tremmell Darden #21
2,03 Height 1,94
23 Age 31
7 Points 5,7
3,5 Rebs 2,4
2,3 Assists 0,8
0,6 Blocks 0,6
25:19 Minutes Per Game 19:26
2,03 Height 1,94
23 Age 31
7 Points 5,7
3,5 Rebs 2,4
2,3 Assists 0,8
0,6 Blocks 0,6
25:19 Minutes Per Game 19:26
Erazem Lorbek #25 Nikola Mirotic #12
2,08 Height 2,08
30 Age 23
8 Points 12,2
2,6 Rebs 4,6
0,7 Assists 1,2
0,2 Blocks 0,8
19:01 Minutes Per Game 23:55
2,08 Height 2,08
30 Age 23
8 Points 12,2
2,6 Rebs 4,6
0,7 Assists 1,2
0,2 Blocks 0,8
19:01 Minutes Per Game 23:55
Centers
Ante Tomic #44 Γιάννης Μπουρούσης #30
2,17 Height 2,10
27 Age 30
11,8 Points 8,3
6,3 Rebs 5,9
2,2 Assists 0,9
0,6 Blocks 0,7
22:23 Minutes Per Game 20:47
2,17 Height 2,10
27 Age 30
11,8 Points 8,3
6,3 Rebs 5,9
2,2 Assists 0,9
0,6 Blocks 0,7
22:23 Minutes Per Game 20:47
Second Unit
Victor Sada #8 Sergio Rodriguez #13
1,92 Height 1,89
30 Age 27
3,3 Points 13,5
2,5 Rebs 2
2,5 Assists 5
- Blocks 0,1
15:06 Minutes Per Game 22:35
1,92 Height 1,89
30 Age 27
3,3 Points 13,5
2,5 Rebs 2
2,5 Assists 5
- Blocks 0,1
15:06 Minutes Per Game 22:35
Brad Oleson #24 Jaycee Carroll #20
1,91 Height 1,88
31 Age 31
9 Points 7,2
1,8 Rebs 1,6
1,5 Assists 0,9
0,4 Blocks -
20:31 Minutes Per Game 14:34
1,91 Height 1,88
31 Age 31
9 Points 7,2
1,8 Rebs 1,6
1,5 Assists 0,9
0,4 Blocks -
20:31 Minutes Per Game 14:34
Jacob Pullen #00 Dontaye Draper #4
1,85 Height 1,81
25 Age 29
5,2 Points 1,7
0,4 Rebs 0,7
1,7 Assists 1,3
0,1 Blocks -
10:27 Minutes Per Game 11:14
1,85 Height 1,81
25 Age 29
5,2 Points 1,7
0,4 Rebs 0,7
1,7 Assists 1,3
0,1 Blocks -
10:27 Minutes Per Game 11:14
Bostjan Nachbar #34 Felipe Reyes #9
2,06 Height 2,04
33 Age 34
7,8 Points 8,9
3,1 Rebs 4,9
1 Assists 0,7
0,1 Blocks 0,1
18:38 Minutes Per Game 16:31
2,06 Height 2,04
33 Age 34
7,8 Points 8,9
3,1 Rebs 4,9
1 Assists 0,7
0,1 Blocks 0,1
18:38 Minutes Per Game 16:31
Joey Dorsey #6 Marcus Slaughter #44
2.03 Height 2.04
30 Age 29
5,2 Points 3,2
5,7 Rebs 2,4
0,7 Assists 0,5
1,1 Blocks 0,3
15:00 Minutes Per Game 12:28
2.03 Height 2.04
30 Age 29
5,2 Points 3,2
5,7 Rebs 2,4
0,7 Assists 0,5
1,1 Blocks 0,3
15:00 Minutes Per Game 12:28
Maciej Lampe #30 Salah Majri #50
2,10 Height 2,17
29 Age 27
6,4 Points 3,7
3,2 Rebs 3
0,6 Assists 0,1
0,4 Blocks 1,2
14:01 Minutes Per Game 10:17
2,10 Height 2,17
29 Age 27
6,4 Points 3,7
3,2 Rebs 3
0,6 Assists 0,1
0,4 Blocks 1,2
14:01 Minutes Per Game 10:17
Alejandro Abrines #10 Daniel Diez #11
1,97 Height 2.01
20 Age 21
7 Points 2
1,4 Rebs 0,9
0,7 Assists 0,3
0,2 Blocks -
17:05 Minutes Per Game 8:25
1,97 Height 2.01
20 Age 21
7 Points 2
1,4 Rebs 0,9
0,7 Assists 0,3
0,2 Blocks -
17:05 Minutes Per Game 8:25
Coaches
Xavier Pascual Pablo Laso
Spanish Nationality Spanish
122-29 Euroleague record (W-L) 56-16
2010 Euroleague Titles -
Spanish Nationality Spanish
122-29 Euroleague record (W-L) 56-16
2010 Euroleague Titles -
Σύγκριση των rosters
Μιλώντας για δύο από τα ποιοτικότερα ρόστερ της Euroleague που δίκαια κατέχουν θέση στην κορυφαία συνάντηση του Ευρωπαϊκού μπάσκετ η σύγκριση δεν μπορεί παρά να είναι δύσκολη. Το μόνο σίγουρο είναι ότι μιλάμε για δύο ομάδες που τα τελευταία χρόνια έχουν μετατρέψει το καλύτερο πρωτάθλημα της Ευρώπης, την ανταγωνιστικότατη Liga ACB σε προσωπική τους μονομαχία αφού αποτελούν το ζευγάρι των τελικών τα τελευταία δύο χρόνια.
Ξεκινάμε με την Ρεάλ Μαδρίτης που οδηγήθηκε στο Final 4 του Μιλάνου με τον βασικό κορμό της περσινής ομάδας που έφτασε μέχρι τον τελικό με στόχο φέτος να φέρει εις πέρας εξ’ ολοκλήρου την αποστολή και να πιει νερό από την πηγή της Ευρωλίγκας. Η περιφέρεια των Μαδριλένων είναι και η κινητήρια δύναμη της ομάδας. Θεωρείται δικαιολογημένα ως η πιο καυτή της Ευρώπης και πώς να μην συμβαίνει αυτό όταν στελεχώνεται από τους πυραυλοκίνητους Sergio Llull, Rudy Fernandez και Sergio Rodriguez ενώ από τον πάγκο έρχεται το επιθετικό πολυεργαλείο ονόματι Jaycee Carroll. Ο Rudy διανύει την καλύτερη του χρονιά με την φανέλα των Πρωταθλητών Ισπανίας ενώ στους πρόσφατους προημιτελικούς με τον Πρωταθλητή Ευρώπης Ολυμπιακό έδειξε σοβαρά δείγματα της κλάσης του με μέσο όρο πόντων τους 17,2 και ποσοστά 50% στα δίποντα και 43,3% στα τρίποντα. Μεγάλης σημασίας για την συνοχή της γραμμής των γκαρντ ο Llull ο οποίος επίσης παρουσιάζει καλύτερη απόδοση από την περυσινή σεζόν (για πρώτη φορά αγγίζει τις 4 ασίστ μέσο όρο) ενώ τα λόγια περιττεύουν στην περίπτωση του Rodriguez. Η εντυπωσιακή άνοδος του είναι και αυτή που κάνει την μεγάλη διαφορά στο παιχνίδι της Ρεάλ τόσο στην δημιουργία όσο και στην εκτέλεση με τον ίδιο να συγκαταλέγεται την τρέχουσα σεζόν σε έναν από τους 2-3 καλύτερους γκαρντ της Ευρώπης. Είναι επίσης ο δεύτερος κορυφαίος παίκτης της φετινής Ευρωλίγκας σύμφωνα με το σύστημα ranking της διοργάνωσης πίσω από τον Rudy Fernandez, στην 1η θέση όμως στην αντίστοιχη λίστα στην μέτρηση ανά 40 λεπτά. Επίσης το βάθος της Ρεάλ μπορεί να διαπιστωθεί και από την πολυτέλεια του να διατηρεί σαν βοηθητική λύση τον ικανότατο Draper που χρησιμοποιείται ως επί το πλείστον για να πιέσει στην άμυνα, στοιχείο που τον καθιστά χρήσιμο στην πίσω πλευρά του γηπέδου.
Στην θέση 3 όταν ο Rudy παίζει σαν δυάρι (που συμβαίνει συχνά) ο Darden μπορεί να δώσει πολύτιμες λύσεις στο σκοράρισμα ενώ πρόκειται για παίκτη με καλή οικονομία στο σουτ και συμβολή σε άλλους τομείς όπως το ριμπάουντ. Ανεβαίνοντας ψηλά οι φιναλίστ της περυσινής διοργάνωσης διαθέτουν επίσης έναν παίκτη μεγάλης κλάσης του οποίου το μέλλον ανήκει και κατά πάσα πιθανότητα είναι στο NBA. Ο λόγος για τον Nicola Mirotic που είναι πιο ώριμος από ποτέ και ανεβάζει επίπεδο την φροντ-λάιν της ομάδας. Από πίσω έρχεται ο «παλιός» της ομάδας, ο αρχηγός Felipe Reyes που συχνά δίνει το κάτι παραπάνω στην ομάδα κυρίως με την έφεση του στα επιθετικά ριμπάουντ. Η τριάδα των σέντερ αποτελείται από τον «καινούργιο» Γιάννη Μπουρούση που πραγματοποιεί καλή χρονιά με μόνο αγκάθι τα προβλήματα που δημιουργούνται στις κακές του μέρες, τον Slaughter που φέτος παρουσιάζει μικρή πτώση, αλλά παραμένει σοβαρή λύση σε άμυνα και επίθεση και τον επίσης νέο Salah Mejri που κοιτάζει τον κόσμο από τα 2,17 μέτρα και έχει παρουσιάσει καλά δείγματα, χωρίς όμως να κάνει το «μπαμ» και να μπορέσει να υπάρξει κάτι περισσότερο από τρίτος σέντερ. Την 12άδα συμπληρώνει ο φέρελπις Daniel Diez που έχει πάρει ευκαιρίες φέτος και θα χρειαστεί χρόνος για να δούμε πού μπορεί να φτάσει στο μέλλον.
Η Μπαρτσελόνα πραγματοποίησε σημαντικές αλλαγές στο ρόστερ της διατηρώντας όμως την βασική μαγιά της ομάδας ανάμεσα στην οποία παρόντες είναι παίκτες της πρωταθλήτριας ομάδας του 2010. Βασικό πόιντ γκαρντ της ομάδας παραμένει ο Βραζιλιάνος Marcelinho Huertas, ένας παίκτης που βασίζεται στο επιθετικό του ταπεραμέντο με τα floater πάνω στην κίνηση και έπειτα στις δημιουργικές του ικανότητες. Ο μεγάλος μπόμπερ Huan Carlos Navarro είναι και φέτος εδώ στην θέση 2 πάντα ετοιμοπόλεμος ειδικά σε παιχνίδια όπως αυτό που ακολουθεί στο Μιλάνο αν και υπάρχει ο βραχνάς του τραυματισμού από τον οποίον προφυλάχθηκε στο τρίτο ματς των play-offs της Ευρωλίγκας. Το σκληροτράχηλο παιχνίδι του Victor Sada εξακολουθεί να αποτελεί την back up λύση που έρχεται από τον πάγκο ενώ το τρίποντο που απουσιάζει από τις δυνατότητες του Βίκτορα μπορεί να προσφέρει ο εκρηκτικός Brad Oleson που φαίνεται να ταιριάζει στον ρόλο του στην Μπαρτσελόνα αφού σουτάρει με εξαιρετικά ποσοστά και αποτελεί πρώτης τάξης λύση όταν οι Μπλαουγκράνα έχουν επιθετικό πρόβλημα. Ο Jacob Pullen είναι ένα ερωτηματικό για την ομάδα του Pascual αφού παρ’ ότι ξεκίνησε όντας από αρνητικός μέχρι αόρατος τον τελευταίο καιρό δείχνει σημάδια ζωής αγωνιστικά, αλλά εξακολουθεί να είναι αμφίβολος ο χρόνος που θα χρησιμοποιηθεί στον ημιτελικό.
Στα φόργουορντ δεσπόζει η μεγάλη μεταγραφή του Κώστα Παπανικολάου που χωρίς να φτάνει τα δεδομένα της χρυσής διετίας στον Ολυμπιακό (2011-13) είναι ένα από τα βασικότερα γρανάζια των Καταλανών και η συμβολή του είναι κομβική σε τομείς όπως τα ριμπάουντ, οι ασίστ και γενικότερα το physical παιχνίδι. Στην θέση 3 όμως υπάρχει ισχυρός ανταγωνισμός αφού ο Alejandro Abrines έχει μπει για τα καλά στον ρόλο του στην ομάδα και παρ’ ότι λόγω μπασκετικής απειρίας έχει σκαμπανεβάσματα σε πολλά ματς μας χαρίζει πτυχές του ταλέντου του κλείνοντας το μάτι στο μέλλον. Το Σλοβενικό δίδυμο στους ψηλούς συγκεντρώνει μεγάλη εμπειρία στις πλάτες του: ο Erazem Lorbek στα 30 και ο Bostjan Nachbar που οδεύει αισίως στα 34. Ο πρώτος είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες της αγωνιστικής ανόδου της Μπαρτσελόνα στο Top-16 όταν και επέστρεψε σε πλήρεις αγωνιστικούς ρυθμούς μετά από την απουσία του από τα 8 πρώτα παιχνίδια. Η τριάδα των σέντερ ξεκινάει από τον καταπληκτικό Ante Tomic, την συχνότερη επιλογή της ομάδας όταν αναζητά πόντους κοντά στο καλάθι και συνεχίζει με τον Joey Dorsey στον ρόλο του αμυντικού σκιάχτρου ενώ ολοκληρώνεται με τον Maciej Lampe που δείχνει πλέον εκτός κλίματος παρά την καλή πρώτη φάση και είναι το δεύτερο ερωτηματικό στο ρόστερ της Μπαρτσελόνα όσον αφορά το τι μπορούμε να περιμένουμε, αλλά και τον χρόνο που θα βρεθεί στο παρκέ.
Σε γενικές γραμμές, μιλάμε για δύο ομάδες που έχουν διαφορετικά δυνατά και αδύναμα σημεία. Η Ρεάλ βασίζεται στο παιχνίδι των «κοντών» από τους οποίους και έχει περίσσευμα ταλέντου και ποιότητα ενώ η Μπαρτσελόνα παρουσιάζει μια μικρή αβεβαιότητα στην περιφέρεια έχοντας όμως υπεροπλία στις θέσεις των ψηλών με ποικιλία λύσεων. Σημαντικό το γεγονός ότι αμφότερες οι ομάδες έχουν ψηλούς με ευχέρεια στο μακρινό σουτ (Mirotic, Μπουρούσης, Lorbek, Nachbar, Lampe) ενώ επίσης κρίσιμο θα είναι το μαρκάρισμα πάνω στον Rudy και τον Navarro αντίστοιχα. Οι μάχες των ψηλών φαίνεται να έχουν μεγάλο ενδιαφέρον με τους παίκτες που ξεχωρίζουν και φαίνεται να έχουν τον πρώτο λόγο να είναι ο Mirotic από τη μία και ο Tomic από την άλλη.
Η Ρεάλ κατά την άποψη μου παραμένει ένα καλύτερο ρόστερ βάσει απόδοσης διότι σύμφωνα με τα ονόματα νομίζω ότι θα μπορούσαμε να μιλάμε για ισοδύναμες ομάδες. Με τα τωρινά δεδομένα όμως η Ρεάλ υπερέχει σαν υλικό έστω κι αν αυτό είναι απλά μια θεωρητική (και υποκειμενική προφανώς) διαπίστωση. Το σίγουρο είναι ότι μιλάμε για ένα τεράστιο παιχνίδι, μια τιτανομαχία με ιδιαιτερότητες και πολλά εκατέρωθεν φανερά και κρυφά όπλα στην φαρέτρα, έστω κι αν σε αυτή τη φάση της σεζόν και με τις ομάδες να γνωρίζονται τόσο καλά δεν υπάρχουν πολλά μυστικά.
Προϊστορία
Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια. Οι συγκεκριμένες ομάδες έχουν τεράστιο παρελθόν εντός των Ισπανικών συνόρων με πλήθος τίτλων και διακρίσεων να έχουν κριθεί ανάμεσα τους. Χαρακτηριστικά Ρεάλ και Μπαρτσελόνα έχουν βρεθεί στους τελικούς της ACB 22 φορές ενώ έχουν μονοπωλήσει τις κατακτήσεις Πρωταθλημάτων (31 η Ρεάλ και 17 η Μπαρτσελόνα) και Κυπέλλων (24 η Ρεάλ, 23 η Μπαρτσελόνα). Έτσι, θα αρκεστούμε στις συναντήσεις τους για την Ευρωλίγκα.
Η πρόσφατη αναμέτρηση τους στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της Ευρώπης ήταν φυσικά ο περυσινός ημιτελικός του Final 4 του Λονδίνου που όπως και ο φετινός είχε άρωμα El Clásico. Η Ρεάλ επικράτησε της Μπαρτσελόνα με 74-67 επιβεβαιώνοντας την ανωτερότητα της και πέρνοντας άτυπη εκδίκηση για την ήττα της το μακρινό 1996 στον ημιτελικό του Final 4 στο Παρίσι. Ήταν ένα παιχνίδι στο οποίπ ο πρώην κάτοικος Μαδρίτης Ante Tomic έκανε μια από τις καλύτερες εμφανίσεις της καριέρας του (με 18 πόντους, 12 ριμπάουντ και 6 κερδισμένα φάουλ), αλλά ούτε ο Κροάτης σέντερ ούτε ο Huertas (19 π., 6 ριμπ.) μπόρεσαν να οδηγήσουν την Μπαρτσελόνα στην νίκη. Οι Μαδριλένοι οδηγήθηκαν στην νίκη με πρώτο σκόρερ τον Reyes (17 π., 5 ριμπ.) ενώ ακολούθησαν οι Llull (13 π, 4 ριμπ.) και Rodriguez (12 π., 9 ασίστ).
Οι δύο ομάδες συναντήθηκαν για την φάση των 8 δύο φορές μέσα στην τελευταία δεκαετία. Σας παραθέτω το κομμάτι από το αντίστοιχο περσινό topic το αφιέρωμα του οποίου επιμελήθηκε ο φίλτατος SG:
QUOTE(SG3ptshooter @ Apr 29 2013, 13:50 )
Σε playoffs της EL έχουν συναντηθεί 2 φορές τον 21ο αιώνα, όπου και τις 2 το πλεονέκτημα έδρας ξεκινώντας αλλά και η πρόκριση τελικά ήταν της Barcelona. Το 2006 η Barcelona με πρωταγωνιστές, πλην του Navarro, το Fucka, το Shammond Williams και το Μιχάλη Κακιούζη προκρίθηκε με 2-1 στη best of 3 σειρά. Η Real με ηγέτη τότε το Bullock είχε ως πρωταγωνιστή στη μοναδική της νίκη το Venson Hamilton, το τρόπαιο τελικά πήγε στη Ρώσικη αρκούδα. Το 2010 τώρα, η Barcelona πριν φτάσει ως την πιο πρόσφατή της κατάκτηση χρειάστηκε να ξεπεράσει το σοκ του break απ' τη μισητή της αντίπαλο, στο δεύτερο παιχνίδι της σειράς. Με 22π είχε γύρει την πλάστιγγα υπέρ της Real ο φρέσκος Μαδριλένος τότε Ante Tomic, ενώ η απάντηση των Καταλανών με τις 2 σερί νίκες στη Μαδρίτη και την πρόκριση με 3-1 είχε την υπογραφή του Navarro, που σκόραρε πάνω από 20 πόντους και τις δύο φορές.
Ρεάλ και Μπαρτσελόνα όμως έχουν αγωνιστεί μεταξύ τους και άλλες φορές για τις υποχρεώσεις τους στην Ευρωλίγκα τα τελευταία χρόνια. Τη σεζόν 2004-05 οι δύο ομάδες βρέθηκαν στον ίδιο όμιλο για το Top-16. Η Ρεάλ ηττήθηκε στη Βαρκελώνη με 84-71 για να πάρει το αίμα της πίσω στην έδρα της όπου και επικράτησε με 76-73. Κορυφαίοι στην πρώτη αναμέτρηση οι Navarro (20 π.) και Bodiroga (16 π.) με τον Elmer Bennett για λογαριασμό της Ρεάλ να σημειώνει 2 πόντους. Στο ματς της Μαδρίτης κορυφαίοι για την γηπεδούχο ομάδα οι Hervelle (12 π.), Herreros (13 π.), αλλά και ο Αντώνης Φώτσης με 11 πόντους. Από πλευράς Μπαρτσελόνα πρώτος σκόρερ ήταν ο Gregor Fucka.
Τρία χρόνια αργότερα η κληρωτίδα έφερε ξανά μαζί στον όμιλο τις δύο Ισπανικές ομάδες από την πρώτη φάση της διοργάνωσης αυτή τη φορά. Νίκη της Μπαρτσελόνα στην έδρα της με 73-62 στο πρώτο παιχνίδι με τον σεληνιασμένο Jaka Lakovic (14 πόντοι, 10 ριμπάουντ, 7 ασίστ!) να κερδίζει χωρίς υπερβολή σχεδόν μόνος του τους Μαδριλένους. Για την Ρεάλ 16 πόντους σημείωσε ο Reyes ενώ ακολούθησε με 14 ο Bullock. Νίκη για την Ρεάλ στην δική της έδρα στο παιχνίδι του δεύτερου γύρου με 82-79. Μεγάλος Reyes για τους νικητές με 14 πόντους, 12 ριμπάουντ, ακολούθησε ο Hervelle με 13 πόντους και 9 «σκουπίδια» με τον Roger Grimau να είναι ο καλύτερος των Καταλανών (14 π., 4 ασίστ).
Ξανά στο Top-16 έναν χρόνο αργότερα με την ίδια έκβαση ανάλογα με την έδρα. Νίκη για την Μπαρτσελόνα στο Palau Blaugrana (90-79), ήττα για τους Καταλανούς στη Μαδρίτη (85-83). Στην νίκη της ομάδας της Βαρκελώνης στους διακριθέντες ήταν ο Navarro με 16 πόντους και 6 ασίστ και ο Andersen με 22 πόντους και 4 ριμπάουντ. Πρώτος σκόρερ για την Ρεάλ ο Tomas Marko (18 π.). Στην νίκη των πρωτευουσιάνων από την άλλη, σε εξαιρετική μέρα ο Sergio Llull (18 π.), ισάριθμους πόντους σημείωσε ο Bullock και τρίτος σκόρερ ο Reyes με 15 π. και 6 ριμπάουντ. Οι φιλοξενούμενοι είχαν σε καλή μέρα τους Navarro (21 π., 5 ριμπ., 4 ασίστ, 4 κλεψ.) και Vazquez (16 π. και 5 ριμπ.).
Τι έχει συμβεί ως τώρα φέτος;
Ρεάλ και Μπαρτσελόνα έχουν συναντηθεί μέχρι τώρα τρεις φορές. Στις αρχές του περασμένου Οκτωβρίου για τις ανάγκες του Σούπερ Κόπα, τα τέλη Δεκεμβρίου στα πλαίσια του Πρωταθλήματος στην έδρα των Καστιγιάνων και τον Φεβρουάριο στον τελικό του Copa Del Ray.
Το κλασικό pre-season τουρνουά της Ισπανίας βρήκε τις δύο ομάδες σχετικά ανέτοιμες οπότε ήταν κυρίως ένα αναγνωριστικό παιχνίδι. Η Ρεάλ επικράτησε με 83-79 με πρωταγωνιστές τους Rodriguez (18 π.), Mirotic (20 π., 5 ριμπάουντ) και Fernandez (12 π., 7 ριμπ.). Την μεγαλύτερη αντίσταση από πλευράς Μπαρτσελόνα προέβαλλαν ο κυρίαρχος Tomic (21 π., 8 ριμπ.) και ο Huertas (17 π.. 10 ασίστ).
Η αναμέτρηση στην Μαδρίτη εξελίχθηκε σε μια περισσότερο ξεκούραστη βραδιά για την Ρεάλ που επικράτησε με μεγαλύτερη ευκολία όπως φανερώνει και το τελικό 98-84. Κορυφαίοι για την ομάδα του Laso αναδείχθηκαν οι Fernandez με 18 π., ο Mirotic που σημείωσε 14 πόντους και μάζεψε 6 ριμπάουντ και ο Rodriguez με 15 π. και 6 ασίστ. Ο Γιάννης Μπουρούσης ακολούθησε πετυχαίνοντας 13 πόντους και 5 ριμπάουντ. Για τους φιλοξενούμενους οι Navarro (17 π.) και Huertas (15 π.) ήταν οι πρώτοι σκόρερ.
Η συνάντηση τους στον τελικό του Κυπέλλου Ισπανίας ήταν η πιο συναρπαστική και αυτή με το καταπληκτικότερο φινάλε. Ο αγώνας ήταν εξαιρετικά αμφίρροπος στη διάρκεια του και αποτέλεσε διαφήμιση του Ισπανικού (και ευρωπαϊκού φυσικά) μπάσκετ όπως επίσης και αντιπροσωπευτικό δείγμα του υψηλού επιπέδου των δύο ομάδων. Η Μπαρτσελόνα έκανε καλύτερο παιχνίδι από τις δύο προηγούμενες φορές βάζοντας δύσκολα στους Πρωταθλητές Ισπανίας κυρίως λόγω του ότι μπήκε στο παιχνίδι πιο διαβασμένη αμυντικά. 1,5 λεπτό πριν την λήξη των 40 λεπτών του ντέρμπι η ομάδα της Μαδρίτης προηγούταν με 73-66, αλλά η Μπαρτσελόνα δεν έδειχνε έτοιμη να παραδοθεί. Οι παίκτες του Pascual έτρεξαν ένα επι μέρους σκορ μειώνοντας στα 23 δευτερόλεπτα σε 75-73 (με τρίποντο του Oleson και 2 πόντους του Huertas). Στη συνέχεια η Ρεάλ έκανε λάθος χαρίζοντας τα 19,7 δευτερόλεπτα που απέμεναν στους Καταλανούς. Ο Oleson ισοφάρισε και έδωσε στην ομάδα του προβάδισμα αφού εκτός από το καλάθι κέρδισε και φάουλ. Με το σκορ στο 76-75 και το ρολόι να δείχνει 8,8 δευτερόλεπτα η Ρεάλ ήταν πολύ κοντά στην αυτοκτονία. Ο Rodriguez κατεβάζει την μπάλα και μετά από μερικές ντρίμπλες πασάρει στον άνθρωπο της τελευταίας στιγμής. Ήταν ο Sergio Llull που εκτέλεσε την Μπαρτσελόνα με σουτ δύο πόντων και χάρισε στην ομάδα του το 24ο Κύπελλο Ισπανίας στην ιστορία της Ρεάλ με το οποίο μάλιστα προσπέρασε σε κατακτήσεις την Μπαρτσελόνα. Πρώτοι σκόρερ για τους νικητές οι συνήθεις ύποπτοι Mirotic (17 π., 11 ρ.) και Rudy Fernandez (19 π., 3 ριμπ., 3 ασίστ) ενώ για την «Μπάρτσα» κορυφαίοι αναδείχθηκαν ο Huertas (15 π., 8 ασίστ), Tomic (14 π., 9 ριμπ.) και Oleson (11 π., 6 ριμπ.).
Η πρόσφατη συνάντηση τους 6 μέρες μόνο πριν τον μεγάλο ημιτελικό του Final 4 αποτέλεσε την εκδίκηση της Μπαρτσελόνα που μέσα στην έδρα της πέτυχε την πρώτη της νίκη επί των Μαδριλένων με 86-75 ακόμα πιο εύκολα μάλιστα απ' ότι δείχνει το τελικό σκορ. Μπορεί βαθμολογικά να ήταν ένα αδιάφορο παιχνίδι (αφού τόσο η 1η θέση όσο και η 2η έχουν καπαρωθεί από Ρεάλ και Βαλένθια αντίστοιχα), αλλά οι Καταλανοί θέλοντας να ξορκίσουν τα αρνητικά αποτελέσματα που έφεραν στους προηγούμενους αγώνες μπήκαν πιο δυνατά παίρνοντας γρήγορα διαφορά και συνέχισαν να παίζουν καλύτερο μπάσκετ διατηρώντας την μέχρι τέλους. Φάνηκε δηλαδή κατά το κοινώς λεγόμενο πως το ήθελαν περισσότερο. Σε εξαιρετική μέρα βρέθηκε ο Abrines που σκόραρε 20 πόντους, αλλά και ο Κώστας Παπανικολάου που ακολούθησε με 18, αλλά μάζεψε επίσης 12 ριμπάουντ! Ο Tomic ακολούθησε με 12 πόντους και 8 ριμπάουντ ενώ από την μέτρια σε αυτήν την αναμέτρηση Ρεάλ πρώτος σκόρερ ήταν ο Mirotic με 19 πόντους και 7 ριμπάουντ.
Μέχρι και πριν λίγες μέρες φαινόταν ότι η Ρεάλ είχε επιβάλει τον νόμο της απέναντι στην αιώνια αντίπαλο της μετρώντας τρεις νίκες σε ισάριθμες αναμετρήσεις, αλλά η ομάδα της Μπαρτσελόνα έδειξε τα "δόντια" της στο γήπεδο της με την ευρεία νίκη της και πήρε μια καλή ψυχολογική ένεση. Το παιχνίδι του Μιλάνου όμως θα είναι μια εντελώς διαφορετική υπόθεση με τις τέσσερις παραπάνω αναμετρήσεις και όλοι περιμένουμε ένα μεγάλο ματς αδυνατώντας να κάνουμε εύκολα πρόβλεψη για τον νικητή.
Τα "κλειδιά" του ημιτελικού
- Ο ρυθμός και ποια ομάδα θα τον ορίσει. Η Ρεάλ είναι η κατεξοχήν ομάδα που ξέρει πώς να επιβάλει τον ξέφρενο ρυθμό της και να διαμορφώσει ταχύτατα διαφορές που συχνά καθαρίζουν ακόμα και τα πιο δύσκολα ματς. Η έφεση της στο transition game και η ταχύτητα των παικτών της θα κοντραριστούν από την περισσότερο προσανατολισμένη στο σετ παιχνίδι φιλοσοφία του Pascual.
- Το περιφερειακό σουτ. Η Ρεάλ σουτάρει φέτος με εξαιρετικά ποσοστά από την γραμμή των 6,75 όντας η δεύτερη καλύτερη ομάδα στην διοργάνωση πίσω από την ΤΣΣΚΑ. Συγκεκριμένα οι παίκτες της Ρεάλ βρίσκουν στόχο από την γραμμή του τριπόντου κατά 39,7%. Στην εν λόγω λίστα η Μπαρτσελόνα βρίσκεται αρκετά χαμηλά, στην 12η θέση με 35%. Ο Pascual λοιπόν θα πρέπει να έχει ψηλά στην λίστα της άμυνας του την αποφυγή εύκολων σουτ από την Ρεάλ που εκτελεί με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα. Ένα ακόμα θέμα που ξαφνιάζει είναι και οι βολές και σε τόσο σημαντικά και οριακά παιχνίδια δεν είναι μικρής σημασίας. Ενώ η Ρεάλ αποτελεί με διαφορά την Νο 1 ομάδα σε ευστοχία από την «γραμμή της φιλανθρωπίας» οι παίκτες της Μπαρτσελόνα βρίσκονται στην 20ή θέση στην λίστα με 68,7%.
- Ο αμυντικός προσανατολισμός της Ρεάλ στην αντιμετώπιση του pick’n’roll παιχνιδιού της Μπαρτσελόνα που καταλήγει είτε σε προσπάθεια του ρυθμιστή της επιθετικής λειτουργίας των Καταλανών Tomic είτε σε πάσα στην weak side για σουτ καλών προϋποθέσεων ιδίως όταν βρίσκεται μέσα ο Navarro.
Τα αστέρια
Προσπερνώντας τους προφανείς super star Navarro και Rudy οι δύο ομάδες έχουν να επιδείξουν πολλούς ακόμα εξαιρετικούς παίκτες που κάνουν την διαφορά και αποτελούν πονοκεφάλους για το σύνολο των προπονητών στην Ευρώπη.
Ante Tomic
Ο Κροάτης σέντερ αποτελεί έναν από τους ποιοτικότερους και αρτιότερους τεχνικά ψηλούς στην Ευρώπη και στο διάστημα το οποίο φορά την φανέλα των Μπλαουγκράνα έχει πετύχει να θεωρείται ένα από τα 2-3 σημαντικότερα εργαλεία της επιθετικής λειτουργίας των Καταλανών. Ο Tomic μπορεί επίσης να αισθάνεται υπερήφανος για το σπουδαίο επίτευγμα να είναι MVP της διοργάνωσης για το δίμηνο Φεβρουαρίου και Μαρτίου.
Sergio Rodriguez
Ο δαιμόνιος πόιντ γκαρντ της Ρεάλ βρίσκεται στην καλύτερη φάση της καριέρας του με την φετινή σεζόν να αποτελεί την χρονιά της εκτόξευσης του ως ένας από τους καλύτερους γκαρντ της Ευρώπης. Ο “El Chacho” είναι η έκπληξη της χρονιάς για την Πρωταθλήτρια Ισπανίας και οι εκπληκτικοί αριθμοί όπως και το γεγονός ότι βρίσκεται στην δεύτερη θέση στο σύστημα μέτρησης της Ευρωλίγκας (πίσω από τον Rudy Fernandez) αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.
Το ερώτημα
19 χρόνια μετά την 13η Απριλίου του 1995 έχει φτάσει η πολυπόθητη για τους φίλους της Ρεάλ ώρα της επιστροφής της Βασίλισσας στον θρόνο της;
Στο σετ παιχνίδι η Μπαρτσα έχει τύχη!
