QUOTE
Δύο ημέρες μετά την οριστική απόρριψη του αιτήματός της για ευθανασία από το δικαστήριο, η Γαλλίδα δασκάλα Chantal Sebire απεβίωσε με φρικτούς πόνους. Η 52χρονη δασκάλα και μητέρα τριών παιδιών, έπασχε από νευροβλάστωμα στη ρινική κοιλότητα και στους παραρρίνιους κόλπους. Πρόκειται για έναν - μέχρι στιγμής τουλάχιστον - ανίατο κακοήθη όγκο που εξελίσσεται, προκαλώντας μη αναστρέψιμη παραμόρφωση του προσώπου και τρομερούς πόνους. Το αίτημά της για ευθανασία δεν έγινε ποτέ αποδεκτό.
Η γυναίκα που καταγόταν από το Dijon, της δυτικής Γαλλίας δήλωνε ξανά και ξανά ότι η φαρμακευτική αγωγή που της είχε χορηγηθεί δεν τη βοηθούσε, ούτε στην καταπολέμηση της ασθένειας από την οποία έπασχε, ούτε στους πόνους. Ωστόσο, η ''υποβοηθούμενη αυτοκτονία'' την οποία ζητούσε η εκπαιδευτικός είναι παράνομη στη Γαλλία. Αυτό που ισχύει είναι ο νόμος του 2005, σύμφωνα με τον οποίον, μόνον σε ορισμένες εξαιρετικές περιπτώσεις, διακόπτεται η θεραπεία του ασθενή, εφόσον εκείνος έχει πέσει σε κώμα. Και πάλι, όμως, τίποτα δεν επιτρέπει σε γιατρούς να προβούν σε αυτό που ονομάζεται ευθανασία.
Ο δικηγόρος της Sebire κατέβαλλε μεγάλες προσπάθειες να πείσει το δικαστήριο να δεχθεί το αίτημα της πελάτισσάς του, δηλώνοντας ότι είναι εν μη τι άλλο βάρβαρο να την υποβάλλουν σε μια διαδικασία αργού θανάτου, αφού έτσι κι αλλιώς, η ασθένεια είναι ανίατη. Το θέμα είχε φθάσει μέχρι το Γάλλο πρόεδρο Nicolas Sarkozy, στον οποίο η γυναίκα είχε γράψει επιστολή έκκλησης για βοήθεια. Εκείνος της απάντησε μεν, αλλά την παρέπεμψε στο έμπειρο και εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό του νοσοκομείου του Παρισιού όπου νοσηλευόταν, το οποίο θα μπορούσε, όπως είπε ο Sarkozy, να επανεξετάσει το αίτημά της. Ούτε οι σοκαριστικές φωτογραφίες του προσώπου της στις εφημερίδες Le Figaro και Le Parisien έκαναν τις δικαστικές αρχές να αλλάξουν γνώμη.
Το θέμα δίχασε την κοινή γνώμη της Γαλλίας και όχι μόνο. Ωστόσο, όποια αλλαγή και εάν υπάρξει πλέον στη γνώμη των Αρχών, είναι αργά.
Η γυναίκα που καταγόταν από το Dijon, της δυτικής Γαλλίας δήλωνε ξανά και ξανά ότι η φαρμακευτική αγωγή που της είχε χορηγηθεί δεν τη βοηθούσε, ούτε στην καταπολέμηση της ασθένειας από την οποία έπασχε, ούτε στους πόνους. Ωστόσο, η ''υποβοηθούμενη αυτοκτονία'' την οποία ζητούσε η εκπαιδευτικός είναι παράνομη στη Γαλλία. Αυτό που ισχύει είναι ο νόμος του 2005, σύμφωνα με τον οποίον, μόνον σε ορισμένες εξαιρετικές περιπτώσεις, διακόπτεται η θεραπεία του ασθενή, εφόσον εκείνος έχει πέσει σε κώμα. Και πάλι, όμως, τίποτα δεν επιτρέπει σε γιατρούς να προβούν σε αυτό που ονομάζεται ευθανασία.
Ο δικηγόρος της Sebire κατέβαλλε μεγάλες προσπάθειες να πείσει το δικαστήριο να δεχθεί το αίτημα της πελάτισσάς του, δηλώνοντας ότι είναι εν μη τι άλλο βάρβαρο να την υποβάλλουν σε μια διαδικασία αργού θανάτου, αφού έτσι κι αλλιώς, η ασθένεια είναι ανίατη. Το θέμα είχε φθάσει μέχρι το Γάλλο πρόεδρο Nicolas Sarkozy, στον οποίο η γυναίκα είχε γράψει επιστολή έκκλησης για βοήθεια. Εκείνος της απάντησε μεν, αλλά την παρέπεμψε στο έμπειρο και εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό του νοσοκομείου του Παρισιού όπου νοσηλευόταν, το οποίο θα μπορούσε, όπως είπε ο Sarkozy, να επανεξετάσει το αίτημά της. Ούτε οι σοκαριστικές φωτογραφίες του προσώπου της στις εφημερίδες Le Figaro και Le Parisien έκαναν τις δικαστικές αρχές να αλλάξουν γνώμη.
Το θέμα δίχασε την κοινή γνώμη της Γαλλίας και όχι μόνο. Ωστόσο, όποια αλλαγή και εάν υπάρξει πλέον στη γνώμη των Αρχών, είναι αργά.
Ενδεικτικα βρηκα μια φωτο της στο ιντερνετ(προσοχη ειναι σοκαριστικη)
http://www.lefigaro.fr/medias/2008/03/19/2...b77ab3e7529.jpg
Δεν μπορω να μιλαω για αυτα.
ελεος δλδ.ταραχτηκε ο ψυχικος μου κοσμος 