Βασίλης Ντάκουρης
#gia_mia_omospondia_basket_me_diafaneiaΟ κύριος αυτός έχει κάνει πολλές αναρτήσεις σχετικά με την πολιτική αδιαφάνειας που δηλώνει ότι ακολουθεί η τρέχουσα Διοίκηση της ΕΟΚ. Τον απασχολεί το θέμα, μάλιστα απευθύνθηκε στην ΓΓΑθλητισμού υποβάλλοντας ερώτημα σχετικά την υποχρέωση ή όχι της ΕΟΚ να αναρτά στο Πρόγραμμα Διάυγεια πράξεις της.
QUOTE
Μετά την απάντηση του Υπουργείου Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Η ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ-ΑΙΤΗΜΑ μας στον υφυπουργό και στην Γ.Γ.Α, για την μη εφαρμογή του Προγράμματος της Διαύγεια από την Ε.Ο.Κ.
By Βασίλης Ντάκουρης / 03/06/2018 / #gia_mia_omospondia_basket_me_diafaneia
Μετά την απάντηση του Υπουργείου Διοικητικής Ανασυγκρότησης, την οποία κοινοποίησε και στην Γ.Γ.Α, σύμφωνα με την οποία «η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, ως εποπτεύων τον εν λόγω φορέα σχηματισμός, έχει την ευθύνη να διαπιστώσει αν συντρέχουν… να μεριμνήσει για την ένταξή τους στο σύστημα.», δημοσιοποιούμε και την ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ-ΑΙΤΗΜΑ μας προς τον Υφυπουργό Αθλητισμού και τον Γενικό Γραμματέα Αθλητισμού και αναμένουμε να μας απαντήσουν εάν η Γ. Γ. Α. έχει διαπιστώσει ότι συντρέχουν ή δεν συντρέχουν από το 2010 οι προαναφερόμενες προβλεπόμενες προϋποθέσεις του Ν. 3861/2010, έτσι ώστε (η εποπτευόμενη από την Γ.Γ.Α.) Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης να αναρτεί υποχρεωτικά ή όχι τις διοικητικές και οικονομικές πράξεις της στο Πρόγραμμα Διαύγεια.
Και ιδιαίτερα:
Α.) Εάν υποχρεούται η Ε.Ο.Κ. να αναρτεί υποχρεωτικά τις διοικητικές και οικονομικές πράξεις της στο Πρόγραμμα Διαύγεια σύμφωνα με τις προαναφερόμενες διατάξεις του Ν. 3861/2010, για ποιο λόγο δεν τις αναρτεί από το 2010 έως σήμερα;
και Β.) Εάν δεν υποχρεούται η Ε.Ο.Κ. να αναρτεί υποχρεωτικά τις διοικητικές και οικονομικές πράξεις της στο Πρόγραμμα Διαύγεια σύμφωνα με τις προαναφερόμενες διατάξεις του Ν. 3861/2010:
Ι.) για ποιο λόγο η Γ.Γ.Α. έχει μεριμνήσει και έχει καταχωρήσει από το 2010 (έκδοση ειδικών κωδικών και εγκρίσεων από τα σχετικά αρμόδια όργανα) την Ε.Ο.Κ. στις ιστοσελίδες του Προγράμματος Διαύγεια.
ΙΙ.) για ποιο λόγο δόθηκαν από το Πρόγραμμα Διαύγεια ειδικοί κωδικοί στον κ Τσαγκρώνη Παναγιώτη (Γραμματέα της Ε.Ο.Κ.) και κ Βασιλακόπουλο Γιώργο (Πρόεδρο της Ε.Ο.Κ.), ώστε να έχουν τελικά αναρτήσει για την Ε.Ο.Κ. μόνο δύο απλά έγγραφα (ΑΔΑ 6183469ΗΦ2-0ΡΝ 29/7/2017 και ΑΔΑ 6Μ4Χ469ΗΦ2-1Τ9)
ΙΙΙ.) πως είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό την στιγμή που ήδη υπάρχουν τρεις σχετικές αποφάσεις της Γ.Γ.Α., σύμφωνα με τις οποίες αποδεικνύεται ότι η ομοσπονδία έχει τελικά επιχορηγηθεί από κρατικούς πόρους κατά 50% τουλάχιστον του ετήσιου προϋπολογισμού της για τα έτη 2012, 2011 και 2009.(ΑΔΑ: ΒΕΑΙΓ-40 με θέμα «Έγκριση απολογισμού οικονομικού έτους 2012 της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΚΑΛΑΘΟΣΦΑΙΡΙΣΗΣ», ΑΔΑ 4Α3ΨΓ-5 με θέμα «Έγκριση Προϋπολογισμού οικονομικού έτους 2011 του φορέα ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΑΛΑΘΟΣΦΑΙΡΙΣΗΣ (Ε.Ο.Κ.)» και Απόφαση Γ.Γ.Α. με αρ. πρωτ.19910 στις 12-5-2010 με θέμα «Έγκριση Απολογισμού οικονομικού έτους 2009 της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΚΑΛΑΘΟΣΦΑΙΡΙΣΗΣ»
Επίσης μία συνέντευξή του στον Καρύδα για το All-Star Basket για να μάθουμε μερικά βασικά πράγματα γι' αυτόν και το κίνητρο που δηλώνει ότι υπάρχει πίσω από τις απόψεις που καταθέτει, αλλά το πιο σημαντικό-πίσω από τις πράξεις που κάνει. Μέχρι πρόσφατα ακούγαμε μόνο λόγια, απορίες, προβληματισμούς. Μπαίνοντας στο blog του εύκολα διαπιστώνει κανείς ότι ο κ.Ντάκουρης δεν πρόκειται για θεωρητικό. Ασκόντας τα νόμιμα συμφέροντά του ως μέλος της ΕΟΚ ζητάει διαφάνεια και ασκεί κριτική στην ΕΟΚ, στο οργανωσιακό μοντέλο που έχει στηθεί στο ελληνικό μπάσκετ, στον τρόπο με τον οποίο διοικείται και ασκείται οικονομική διαχείριση.
Μακάρι να υπάρχξουν κι άλλες τέτοιες ενέργειες. Πράξεις... Έχουμε βαρεθεί να ακούμε ψίθυρους και παρασκηνιακές καταστάσεις, θέλουμε να μάθουμε περισσότερα. Έχει ενδιαφέρον και σίγουρα θα τον ακολουθώ στο εξής.
* Έχει και twitter
QUOTE
Από τις αρχές της δεκαετίας του ’80, όταν ο Γιώργος Βασιλακόπουλος και η διοικητική ομάδα του κέρδισαν τις πρώτες εκλογές στην ΕΟΚ, μέχρι πριν από μερικούς μήνες, σπάνια είχαν αρθρωθεί δημόσια φωνές με διάθεση σοβαρής κριτικής. Σχεδόν 35 χρόνια αργότερα, ο Βασίλης Ντάκουρης, παλιός διεθνής μπασκετμπολίστας με θητεία στον Πανελλήνιο αλλά και διαδρομή σε όλα τα επίπεδα του μπάσκετ, ξεκίνησε ένα προσωπικό αγώνα. Και για πρώτη φορά η ομοσπονδία κλήθηκε να απαντήσει (χωρίς να το έχει κάνει μέχρι τώρα) σε μια σειρά ερωτήσεων που αρκετοί ήθελαν να κάνουν, αλλά κανείς δεν τολμούσε! Ερωτήματα που έχουν να κάνουν με καίρια ζητήματα διοίκησης, οικονομικής διαχείρισης αλλά και της ανάπτυξης του μπάσκετ.
Λίγες ώρες πριν φύγει για ένα ταξίδι στο πλαίσιο ευρωπαϊκών προγραμμάτων κοινωνικών ανταλλαγών και επιμορφώσεων, που θα τον οδηγούσε στις εσχατιές της Νορβηγίας και στα όρια του Βόρειου Πόλου, ο Βασίλης Ντάκουρης κλήθηκε από το AllStar να απαντήσει σε μια σειρά ερωτήσεων…
Πώς ξεκίνησε, λοιπόν, όλη αυτή η ιστορία και ποιος είναι ο βασικός λόγος;
Υπάρχει προσωπικό κίνητρο. Εδώ και αρκετά χρόνια βίωνα μια κατάσταση, αρχής γενομένης από το 2004 όταν ήμουν και υποψήφιος στις εκλογές της ομοσπονδίας. Ήταν σαν να πετούσες πέτρες σε ένα βούρκο με στάσιμο νερό. Μιλάω για τη διοικητική στασιμότητα της ομοσπονδίας, στην οποία κανείς δεν έδινε σημασία. Ως άνθρωπος που έχει περάσει από όλα τα επίπεδα του μπάσκετ νιώθω βαθύτατα προσβεβλημένος από αυτή την κατάσταση και πριν από δύο χρόνια ξεκίνησα μια προσπάθεια. Αυτή η μικρή διοικητική ομάδα της ομοσπονδίας παραπλανά και παρασέρνει όλο τον κόσμο του μπάσκετ, τα σωματεία, τις ενώσεις, ακόμη και τα δικά της στελέχη, διοικώντας με ολοκληρωτική αδιαφάνεια. Κανείς από τον κόσμο του μπάσκετ δεν ξέρει απλά στοιχεία, απλά οικονομικά στοιχεία, τον τζίρο της ομοσπονδίας, τις διοικητικές αποφάσεις, ούτε καν αυτά τα αποτελέσματα των εκλογών. Είναι παγκόσμιο φαινόμενο, μετά από σχεδόν τέσσερις δεκαετίες που αυτό το σχήμα διοικεί, να μην έχει εκλεγεί ποτέ γυναίκα στο Διοικητικό Συμβούλιο. Δεν ξέρουμε καν -το επαναλαμβάνω- τα αποτελέσματα των εκλογών. Αυτά αποτελούν σημάδια μιας βαθιάς παρακμής. Οι μεγάλες επιτυχίες του ελληνικού μπάσκετ οφείλονται πρώτιστα και στον μεγαλύτερο βαθμό στους αθλητές, μετά στους προπονητές και σε πολύ μικρότερο ποσοστό στα διοικητικά στελέχη. Δεν λειτουργούν οι επιτυχίες συμψηφιστικά ώστε να μην υπάρχουν στοιχειώδη δεδομένα και πράγματα στη σημερινή εποχή. Πέρα όμως από την προσβολή που νιώθω σαν άνθρωπος του μπάσκετ υπάρχει και το ζήτημα της συλλογικής ευθύνης. Οι άνθρωποι της ομοσπονδίας έχουν ξεπεράσει πλέον κάθε όριο. Όλοι το ξέρουμε, αλλά κανείς δεν το φωνάζει και το αποτέλεσμα είναι να καταρρέει καθημερινά και περισσότερο το οικοδόμημα του μπάσκετ.
Ποιες είναι οι κινήσεις που έχεις κάνει και ποια θα είναι η συνέχειά τους;
Σε πρώτη φάση είναι να υπάρχει μια δημόσια κατάθεση απόψεων και καταγραφής των γεγονότων. Δεν θέλω να διατυπώσω μια απλή άποψη αλλά μια επιστημονικά τεκμηριωμένη άποψη: Αυτήν τη στιγμή χρειάζεται υποστήριξη η πυραμίδα του ελληνικού μπάσκετ, το σωματείο δηλαδή, και για να γίνει αυτό, απαιτείται μια κινητοποίηση των θεσμών και των φορέων, τόσο του αθλήματος, όσο και αρκετών έξω από το μπάσκετ. Κατάφερα να πάρω εισαγγελική παραγγελία για να δημοσιοποιηθούν τα αποτελέσματα των τελευταίων εκλογών. Να μάθουμε ποιοι ήταν οι εκπρόσωποι των σωματείων που ψήφισαν και παράλληλα να δούμε πού υπάρχει, γιατί υπάρχει, παράβαση του καταστατικού. Επίσης, υπάρχει θέμα με τα οικονομικά στοιχεία της ομοσπονδίας. Πρέπει να κινητοποιηθούν οι θεσμικοί φορείς και να επιβάλουν τη Διαύγεια. Όπως είναι γνωστό, από την αρχή της οικονομικής κρίσης, υπάρχει απόφαση σύμφωνα με την οποία όλοι οι οικονομικά επιχορηγούμενοι φορείς οφείλουν να «ανεβάζουν» στη Διαύγεια όλες τις οικονομικές συναλλαγές τους. Από τους συνολικά 100 επιχορηγούμενους αθλητικούς φορείς μόνο η ΕΟΚ δεν το κάνει. Προφανώς, δεν νιώθει ούτε καν την ηθική υποχρέωση να δημοσιοποιεί τις οικονομικές συναλλαγές της ομοσπονδίας στη Διαύγεια. Παρ’ όλα αυτά επιχορηγείται και διαχειρίζεται δημόσιο χρήμα, αφού το 50% του προϋπολογισμού της τουλάχιστον προέρχεται από την κρατική επιχορήγηση. Όλες οι υπόλοιπες ομοσπονδίες το κάνουν, ακόμη και σε δαπάνες μικρής αξίας και σε απλά καθημερινά έξοδα. Αφού γίνουν όλα αυτά, πρέπει στην πορεία να μιλήσουμε για την ανάπτυξη του μπάσκετ. Η συνέχεια θα είναι μια ανοιχτή πρόσκληση, ώστε να ειπωθούν αλήθειες με επιχειρήματα και να δούμε τη διοικητική και οικονομική κατάσταση. Και σε αυτό τον δημόσιο διάλογο δεν θα κληθούν μόνο οι ενώσεις του μπάσκετ, αλλά και μεγάλες προσωπικότητες του αθλήματος και τα ΜΜΕ. Υπάρχουν ήδη αυτήν τη στιγμή αρκετές συσπειρώσεις και δικτυώσεις στο χώρο του μπάσκετ, για να διατυπωθούν διαφορετικές προτάσεις από αυτό το δίκτυο, αλλά και να ακουστούν οι μεγάλες προσωπικότητες του χώρου. Να βγουν στην επιφάνεια φωνές και απόψεις που αυτήν τη στιγμή το απαγορεύει η λογική του «διαίρει και βασίλευε» της ομοσπονδίας.
Όλα αυτά τα χρόνια, πάντως, δεν υπήρξε ποτέ κάποια σοβαρή μορφή αντιπολίτευσης ή έστω κριτικής για την ομοσπονδία. Αυτό πού οφείλεται;
Αποτελεί και αυτό ένα δείκτη της παρακμιακής συμπεριφοράς της ομοσπονδίας. Συμπεριφοράς που θυμίζει πρακτικές άλλων καθεστώτων. Δεν ντρέπομαι προσωπικά να δημοσιοποιήσω τις απόψεις μου. Άλλοι, όμως, ενδεχομένως λόγω των προβλημάτων της καθημερινότητας αλλά και της διάβρωσης του συστήματος, δεν ήθελαν ή δεν μπορούσαν. Παλαιότερα είχε γίνει πολύ μεγάλη συζήτηση περί ηθικού κα νόμιμου. Σαφώς και το καλύτερο είναι ο συνδυασμός του νόμιμου και του ηθικού. Το παράνομο και το ανήθικο αντιμετωπίζεται. Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια συμπεριφορά που είναι στα όρια του νόμιμου και ίσως και στα όρια του ηθικού. Αυτό είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί. Μια διαφορετική μορφή διοίκησης θα αντιμετώπιζε όλα τα προβλήματα με διαφορετικό τρόπο. Η συγκεκριμένη διοίκηση είναι τόσο ανασφαλής, που προσπαθεί απροκάλυπτα να κρύψει τα πάντα.
Είναι μια πάγια τακτική του Γ. Βασιλακόπουλου κάθε αντίπαλη φωνή εδώ και χρόνια να την αποδυναμώνει. Είναι πολύ πιθανό να σε χαρακτηρίσουν «γραφικό», για να αποδυναμώσουν τις απόψεις σου. Δεν σε ενοχλεί αυτό;
Για να είμαι ειλικρινής, το είχα σκεφτεί αυτό και με προβλημάτισε. Ίσως ήταν και ένας λόγος που δεν έκανα κάποιες κινήσεις νωρίτερα. Προχώρησα σε αυτές τις κινήσεις, τις δημόσιες ερωτήσεις, την εξασφάλιση εισαγγελικής παραγγελίας για τα αποτελέσματα των εκλογών και λέω κάτι απλό. Ας με κοιτάξει στα μάτια όποιος θέλει και ας με πει γραφικό. Κανείς δεν έχει τολμήσει να μου πει ανοιχτά κάτι αρνητικό. Αντίθετα, δέχομαι πολλά τηλεφωνήματα από ανθρώπους που μου λένε «να κάνουμε κάτι επιτέλους». Λόγω των αθλητικών βιωμάτων μου ποτέ δεν σκέφτομαι τη μεγάλη μάχη, με ενδιαφέρει να κερδίζω τις μικρές μάχες. Θα δημοσιοποιήσω τα πάντα και σας το λέω ότι θα το καταφέρω. Είμαι βέβαιος. Μόλις γίνει αυτό, είναι έτοιμοι και πολλοί διοικητικοί παράγοντες, υπάρχουν και άλλοι θεσμοί που εμπιστεύομαι απόλυτα και θα επιβάλουν αυτό που πρέπει. Στην κοινωνία μας, μετά το ξεκίνημα της κρίσης υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που κάνουν καλά τη δουλειά τους. Το θέμα της Διαύγειας, στο οποίο αναφέρθηκα πιο πάνω, δεν αφορά μόνο τη Γ.Γ. Αθλητισμού ή την ομοσπονδία, εμπλέκονται και άλλοι φορείς όπως το Υπουργείο Εσωτερικών ή το Υπουργείο Οικονομικών. Αυτούς τους μηχανισμούς θα ξυπνήσουμε. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό το θέμα. Το θέμα είναι ότι το μπάσκετ χρειάζεται νέες ιδέες και νέες προτάσεις. Πάρτε ως παράδειγμα τον τελικό του Κυπέλλου. Η ομοσπονδία τον έχει μετατρέψει σε μια απλή διαδικαστική υπόθεση. Για να μη γίνονται επεισόδια, δεν είναι γιορτή του μπάσκετ, δεν υπάρχει μια νέα πρόταση γι’ αυτό το παιχνίδι. Τίποτε απολύτως.
Αυτό δεν είναι δείγμα ενός αθλητικού παρακμιακού περιβάλλοντος;
Παρ’ όλα αυτά στο θέμα ΕΟΚ-διοίκηση του μπάσκετ υπάρχει εδώ και χρόνια ένα βαθύ πέπλο σιωπής…
Όλο αυτό το σκηνικό δεν είναι άθροισμα αλλά γινόμενο παραγόντων. Γίνεται γιατί πολλοί φοβούνται, άλλοι νιώθουν ανασφάλεια και άλλοι δεν επιθυμούν ως άνθρωποι τη δημόσια έκθεση. Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί δεν υπάρχει μια δημόσια πλατφόρμα επικοινωνίας των φορέων του μπάσκετ. Συστηματικά και με δόλο έχει περικοπεί από την ομοσπονδία αυτή η δυνατότητα. Ρίχνουμε τώρα ένα σπόρο, για να φυτρώσει αργότερα. Κάνω μια απλή ερώτηση: Παλαιότερα, η επιχορήγηση της ομοσπονδίας ήταν 9 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, τώρα είναι 4,5. Δεν πρέπει να μάθουμε αυτά τα 4,5-5 εκατομμύρια πού πήγαιναν όλα αυτά τα χρόνια; Σήμερα υπάρχει η ευκολία να τα μάθουμε όλα, η τεχνολογική εξέλιξη και η δυνατότητα να γίνουν όλα γνωστά με το πάτημα ενός κουμπιού. Ξέρετε, είναι δεδομένο ότι οι μη δημοκρατικές συμπεριφορές τρέμουν την τεχνολογία και τις δυνατότητές της. Αυτό όμως που εκείνοι τρέμουν, εμείς μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε εύκολα…
Υπάρχει ένας δυναμικός πυρήνας 800 σωματείων. Αυτά τα σωματεία, όπως και το δικό μου, πληρώνουν πλέον τα πάντα. Η ομοσπονδία τι ακριβώς κάνει με την επιχορήγηση; Συντηρεί τις εθνικές ομάδες; Αυτό μόνο. Γιατί δεν κάνει οτιδήποτε άλλο. Συμφωνώ ότι υπάρχει ένα πέπλο σιωπής. Αλλά τώρα θα δώσουμε τη δυνατότητα και στις μεγάλες προσωπικότητες του μπάσκετ που σιωπούν να αρθρώσουν δημόσιο λόγο.
Η ΕΟΚ πάντως παραμένει μια ομοσπονδία που εκλέγεται εδώ και δεκαετίες με ποσοστό πάνω από 95%. Και αυτό είναι ένα τεράστιο αβαντάζ…
Το θέμα δεν είναι το ποσοστό που εκλέγεται αλλά αυτοί που εκλέγονται να τηρούν τους κανόνες. Αν τηρηθούν σωστά οι κανόνες, αυτόματα θα δημιουργηθεί ο άλλος πόλος, η αντίθετη άποψη. Αν μάθουμε πού ακριβώς πηγαίνουν τα λεφτά, θα υπάρξει σίγουρα μια άλλη δημόσια άποψη για το θέμα. Εδώ δεν τηρούνται απλοί βασικοί κανόνες: Δεν ξέρουμε τα αποτελέσματα των εκλογών, δεν ξέρουμε πότε και αν συνεδριάζει το διοικητικό συμβούλιο της ομοσπονδίας, ποιες αποφάσεις παίρνει. Ήδη, μιλάμε πολλοί μεταξύ μας, δημιουργούνται ομάδες, υπάρχει δράση.
Αυτή η δυσλειτουργία είναι θέμα έλλειψης ικανότητας;
Και έλλειψης ικανότητας και έλλειψης θέλησης. Υπάρχουν διάφορες προτάσεις και μοντέλα από ξένες χώρες, πετυχημένα, που μπορεί να εφαρμοστούν. Δεν λέω ότι δεν τα ξέρουν, απλά δεν μπορούν να τα μεταφέρουν στην ελληνική πραγματικότητα. Δεν διαθέτουν πια την όρεξη, τη θέληση να φέρουν κάτι καινούργιο. Εδώ δεν μπορούν να ξεκινήσουν ένα διάλογο για να καταλήξουν σε μια απόφαση για ένα μείζον θέμα: την αναδιάρθρωση των εθνικών κατηγοριών. Το συγκεκριμένο μοντέλο είναι ξεπερασμένο και οικονομικά ζημιογόνο. Απαιτείται αναδιάρθρωση για να πάψουν να πληρώσουν τα σωματεία, να γίνουν πιο ανταγωνιστικά τα πρωταθλήματα και να βρεθούν σταδιακά ανταποδοτικοί χορηγοί για να πάψουν τα σωματεία να πληρώνουν τα πάντα.
Ποια είναι η άποψή σου για τον Γιώργο Βασιλακόπουλο;
Ήμουν από τα πρώτα παιδιά που το 1985 εντάχθηκαν στο αναπτυξιακό πρόγραμμα της ΕΟΚ με προπονήσεις (τότε) στα κλιμάκια παίδων και εφήβων. Τότε η ομοσπονδία έκανε πράγματα για την ανάπτυξη, εντελώς διαφορετικά με όσα γίνονται ή μάλλον δεν γίνονται σήμερα. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι το μπάσκετ γνώρισε μεγάλες επιτυχίες παλαιότερα επί προεδρίας Βασιλακόπουλου. Αλλά σήμερα αυτή η διοικητική ομάδα έχει αλλοτριωθεί. Και η σημερινή αλλοτρίωσή της δεν μπαίνει στη ζυγαριά με τις επιτυχίες του παρελθόντος. Ακριβώς αυτό το γεγονός, όπως είπα και στην αρχή, αποτελεί προσβολή για την μπασκετική μου ύπαρξη. Αυτή η αλλοτρίωση. Είχα το δίλημμα πώς να φερθώ, αλλά με βάση αυτή την αλλοτρίωση, θεωρώ πολύ επιεικείς τις αντιδράσεις μου. Να το θέσω διαφορετικά: Αν ο Βασιλακόπουλος των 25 ετών έβλεπε τον σημερινό Βασιλακόπουλο των 80 ετών και τον τρόπο που διοικεί, θα είχε ξεκινήσει όχι ανένδοτο αγώνα αλλά θα είχε πάρει τα βουνά με… καραούλια, για να αντιδράσει κόντρα σε αυτό το μοντέλο