(3) Toronto Raptors [51-31] vs (6) Milwaukee Bucks [42-40]

Playoffικό Status: Raptors
«Με το αριστερό»: 2007 (NJNets), 2014 (BKNets), 2015 (Wizards), 2016 (Pacers). Στις τέσσερις τελευταίες φορές που οι Raptors βρέθηκαν με πλεονέκτημα έδρας στον πρώτο γύρο, το σφύριγμα της λήξης στον εναρκτήριο αγώνα τους έβρισκε πάντα ηττημένους στο Air Canada. Από το 2001 κι έπειτα, σε οκτώ opening σειρές playoffs, οι Raptors δεν έχουν ακόμη νιώσει την αίσθηση της νίκης. Στη μία φορά που είχα αναλάβει την παρουσίασή τους σε πρωτόγυρο στο παρελθόν (2014) είχαν καταφέρει να αποκλειστούν. Ας πρόσεχε όμως τότε ο περιχαρής νεοπροσληφθείς Ujiri με τις εκφράσεις τους που είχε προκαλέσει τα «παιδαρέλια» (βλ. Pierce) του Brooklyn να το πάρουν προσωπικά.
DeRozan:
QUOTE
We learned every type of way you can learn, from being swept to being an inexperienced young team playing against the most veteran team you can go against in Brooklyn that year to going to the Eastern Conference final, six games. The experience that you gain from that is damn near everything you can get out of the playoffs other than a Finals. So going into Saturday’s game, we’ve got to keep that mindset of understanding we know how hard it is to win, especially that first game. Go out there, be locked in.
Αν κάνουμε στην άκρη την «κατάρα του πρώτου home game», θεωρώ ότι αυτή τη στιγμή έχουμε την πιο πλήρη ομάδα Raps, μετά την ομάδα των McGrady και Carter, που έφτασε στον Τελικό της Περιφέρειας. Το έκαναν και πέρυσι βέβαια όπου το πάλεψαν στα πρώτα 4 παιχνίδια φέρνοντάς το στο 2-2 με τους Cavs, αλλά ως εκεί. Ο Massai κατάφερε και πάσαρε στους Magic τον Ross και το pick τους για το 2017 για να φέρει τον Ibaka και να σταθεροποιηθεί κάπως η κατάσταση στο «4», που για χρόνια ήταν unsettled μια με Αμίρ, την άλλη με κάτι Χένσμπροου και τον Patterson, που δεν του ταίριαζε/δεν βγήκε ποτέ αυτός ο ρόλος του starter. Η άλλη τεράστια κίνηση ήταν η έλευση του P.J. Tucker που ορίζει τι ακριβώς σημαίνει «συμπυκνωμένο toughness», εναλλακτικά υπάρχουν και το εξής λεξιλόγιο που τον αντιπροσωπεύει επίσης: σκληρός αμυντικός, σκυλιάζει στην άμυνα, μαρκάρει από το 1 έως το 4, gym rat, τσαμπουκάς, δεν κωλώνει, team first player, παίκτης οικονομίας, δεν κάνει εύκολα λάθη, καλός περιφερειακός αμυντικός, κάνει μπλοκ άουτ, πέφτει με τα μούτρα στο αμυντικό…. Οκ τέρμα το αφιέρωμα στον Tucker. Απλά ένας τέτοιος παίκτης, δύο μάλλον, υπολογίζοντας και τη Μπάκα ( όσο κι αν το κορμί του φωνάζει να μην δοκιμάζει πια να κάνει ότι μπορούσε να κάνει πριν 5 χρόνια), δεν είχαν οι Raps πέρυσι. Με λίγα λόγια όχι μόνο τους πιστεύω, αλλά τους έχω για τη μια ομάδα που μπορεί να κοντράρει στα ίσα τους Cavs στους Τελικούς. Ο λόγος: ο πάγκος.
Ο Σταρίστας: DeMarr DeRozan

Είναι ο παίκτης που έχει την ικανότητα να πάρει και να σκοράρει το πιο απίθανα δύσκολο σουτ, το πιο ill-advised, εκτός ισορροπίας, in-traffic, fading, running jumper, step backs, after contact, leaners, double clutch scooping off-the-glass layup κλπ κλπ… Αυτό ακριβώς που οι προπονητές συμβουλεύουν τους νέους παίκτες να μην κάνουν, δηλαδή να παίρνουν mid-range contested jumpers… ο κύριος αυτός το έχει ανάγει σε τέχνη του. Το τρομερό είναι όμως ότι… τα βάζει και μάλιστα φέτος σουτάρει τόσο με μεγαλύτερο volume (21 σουτ σε σχέση με τα 18 στις αμέσως υψηλότερές του επιδόσεις), όσο και με μεγαλύτερη ευστοχία % (47% φέτος έναντι 45% πέρυσι και με καλύτερη την rookie του που δεν πιάνεται!). Αν ο Lowry είναι το turning point αυτής της ομάδας από καλή σε αρκετά καλή, ο DeRozan είναι ο σκόρερ που μπορεί στη μέρα του να πάρει οποιοδήποτε παιχνίδι για τους Raptors. Με 27,3 πόντους κατά μέσο όρο φέτος, κράτησε ζωντανή την ομάδα του στο διάστημα που έλειψε ο Lowry (18 αγώνες), ήταν δίκαια all-star και κατά πάσα πιθανότητα μέλος κάποιας All-NBA ομάδας.
Χρειάζεσαι επειγόντως ΡΕΣΤ φίλε μου: DeMarre Carroll! Ιδανικός Προορισμός: Αποστακτήρια Τζακ Ντάνιελς, Tennessee
Επειδή μόνο εκεί πιστεύω ότι μπορεί να θυμηθεί πώς μπαίνει η μπάλα στο καλάθι, όπως μαθαίνουν να βάζουν τρίποντα με τις τάπες των βαρελιών οι παππούδες ντιστιλάτορες. Από τις αποκαρδιωτικές στιγμές της σαιζόν, αναθάρρησα με τον ανεξπέκτο που με υποχρέωσε να του αφιερώσω, έπειτα από μια μεγάλη εμφάνιση στη μέση της χρονιάς, εφάμιλλη του ποιοτικού του παρελθόντος, ελπίζοντας στο οριστικό ξεμπούκωμα…. Το οποίο δεν ήρθε ποτέ. Τη μία με μικροτραυματισμούς, την άλλη με το highly customed rotation του Casey (στην 4η περίοδο δίνει πάρα πολύ χρόνο συμμετοχής σε Patterson, Joseph και Tucker) και κυρίως επειδή ακόμα δεν έχει βρει τον εαυτό του, ο Carroll φέτος παραμένει ένα φάντασμα. Ας του ευχηθούμε να βρει τον δρόμο του, αλλιώς θα πιστέψουμε ότι ήταν μέρος ενός spell που θέλει τους wingman των Atlanta Hawks να φαίνονται superstars και μετά να αποδημούν σε άλλες πολιτείες.
Ο ανεξπέκτος: Jonas Valanciunas
Άλλος ένας παίκτης που περιορίζεται από τα επιθετικά σχήματα του Casey, που δίνουν απόλυτη ελευθερία μόνο σε Lowry και DeRozan, ο Valanciunas αν και στην καλύτερη φάση του, νέος, αρκετά πλαστικός ακόμα παρά τον όγκο που πήρε, στην ίδια ομάδα για 5η χρονιά, βασικός, παίζει κατά μέσο όσο μόλις… 26 λεπτά. Σε οποιαδήποτε άλλη ομάδα ο Λιθουανός θα κυμαινόταν στο 35λεπτο βάσει της αξίας του, παρόλα αυτά είναι και αυτός μέρος αυτού του μυστηριώδους rotation. Πέρυσι στα Playoffs ο Val πέτυχε νούμερα που ως per game εμφανίζονται ως η καλύτερή του «season», μεταξύ regular και playoffs, ως σήμερα: 14 πόντοι, 11 ριμπάουντ, οριακά 1 ασίστ, 1 κλέψιμο και 1.2 μπλοκ στους 12 αγώνες που συμμετείχε, πριν τραυματιστεί και χάσει τα επόμενα 8 με Heat και Cavs. Αν αυτό δείχνει ότι τα playoffs του δίνουν κίνητρο, τότε η σειρά με τους Bucks θα του δώσει την ευκαιρία να κάνει stats και για τα χαμένα παιχνίδια που δεν έπαιξε πέρυσι!
!!!Mismatch alert!!!
Ο Valanciunas είναι το πιο εμφανές μισματς, σε σχέση με αυτό που αναμένεται να ρίξουν πάνω του οι Bucks. O Hawes είναι συγκριτικά πολύ πιο ασθενής σε όγκο, ενώ και ο Henson το ίδιο, που επιπλέον πηδάει εύκολα στον πρώτο χρόνο, ενώ ο Val αρέσκεται σε post moves και προσποιήσεις. Σε μικρότερο βαθμό υπάρχει ένα πλεονέκτημα με τον Lowry, που είναι ένα κινούμενο mismatch, ωστόσο ο Dellavedova του ταιριάζει αρκετά ως σωματότυπος και σε δύναμη για να τον προβληματίσει περισσότερο στην προκειμένη Σειρά.
Playoffικό Status: Bucks
Ονειρεμένο φινάλε και οι Bucks μπαίνουν ξανά σε playoffs για πρώτη φορά μετά το 2009! Πριν ξεκινήσει η σαιζόν δεν πίστευα εύκολα ότι θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο, ακόμα και στη σκέψη ότι θα πορεύονταν μαζί Jabari-Γιάννης-Middleton. Μέσα από τους τραυματισμούς και τις δοκιμές οι Bucks βρήκαν ρόλους και εμπιστεύτηκαν παίκτες φτιάχνοντας έτσι «εκ των έσω» μια σκληράδα με τη δύναμη που τους έδινε το πείσμα τους να αγωνιστούν για ό,τι καλύτερο. Σημείο κλειδί ήταν ασφαλώς η επιστροφή του Middleton, που ήρθε ακριβώς πάνω στο σημείο που αφενός ο Γιάννης είχε τραβήξει όλο το κουπί μιας απίστευτης σαιζόν για τον ίδιο και για τη συνεισφορά στην ομάδα του, αφετέρου λόγω της ταυτόχρονης εξόδου του Jabari με τον νέο του σοβαρό τραυματισμό. O Khris ήρθε και έφερε αμέσως με το μακρινό του αξιόπιστο σουτ το spacing που έλειπε από την επίθεση των Bucks, ενώ μεγάλες βοήθειες προσέφεραν στο δεύτερο μισό o Brogdon (που ήταν ίσως ο δεύτερος σημαντικότερος παίκτης σε όλη τη χρονιά για τους Bucks), όσο και ο Snell, που αρκετές ανάσες σε δύσκολα σημεία για τους Bucks.
Το ευχάριστο για αυτήν την νέα ομάδα είναι ότι από εκεί που βρέθηκε στο σταυροδρόμι της επιλογής «τα παρατάμε ή συνεχίζουμε» βρήκε με τη σωστή καθοδήγηση προπονητών και παικτών τον δρόμο της μέσα από την επιμονή να παλεύει για το κάθε ματς. Ο χαρακτήρας που έχτισαν προς το τέλος οι νεαροί παίκτες των Bucks είναι μακράν η μεγαλύτερη κατάκτηση αυτής της ομάδας και το δικό τους «μετάλλιο» που σφραγίζεται και με την είσοδο στην 8άδα της Ανατολικής.
Ο Σταρίστας: Γιάννης Αντετοκούνμπο

Ένα τεράστιο 2016-17 για τον Γιάννη ατομικά, που ακόμα και αν καλύπτεται από την πρώτη σειρά των τρομακτικών στατιστικών επιδόσεων των Westbrook και Harden, θα μείνει και αυτή στην ιστορία. Από τη μία είχαμε τον πρώτο παίκτη ποτέ που κατάφερε να μπει στο top 20 των 5 βασικών στατιστικών κατηγοριών (πόντοι, ριμπάουντ, ασίστ, κλεψίματα, κοψίματα), αφού νωρίτερα είχε γίνει all-star για πρώτη φορά στην καριέρα του και για πρώτη για παίκτη των Bucks μετά το 2004 (Michael Redd). Μαζί με τον Redd, τον Moncrief και τον Cummings έγινε τον Μάρτιο το 4ο "ελάφι" που κατακτά το βραβείο του Παίκτη του Μήνα. Οι Bucks έτρεξαν 14-4 τoν μήνα αυτόν καλπάζοντας από την 10 θέση της κατάταξης στην οποίαν βρίσκονταν τότε μέχρι και στην 5η για λίγες μέρες έως ότου καταλήξουν στην 5η.
Χρειάζεσαι επειγόντως ΡΕΣΤ φίλε μου: Γιάννης & ΣΙΑ! Ιδανικός Προορισμός: Σεπόλια και μετά Μύκονο-Σαντορίνη
Να φάνε και τα σουβλάκια τους και τα τζατζικάκια τους τα παιδιά γιατί και πρέπει να γνωρίζουν και γιατί το αξίζουν…
Ο ανεξπέκτος
Ο Malcolm Brogdon, o οποίος λογικά θα αναλάβει το μαρκάρισμα του DeRozan στη δυσκολότερη πρόκληση της σύντομης καριέρας του. Η παρουσία του θα παίξει σημαντικό ρόλο.
!!!Mismatch alert!!!
Ο Γιάννης. Όσο και να προσπάθησε να παίξει άμυνα ο Carroll δεν τα κατάφερε ποτέ. Ακόμα και με αντίπαλο τον Ibaka, όταν βρισκόταν στο παρκέ ως 4 με τον Τσούνα στο 5, δεν υπήρχε εύκολος τρόπος να τον ανακόψει.
Overview
Οι Raptors με τον Lowry ενεργό ήταν 3-0 στα μεταξύ τους, ωστόσο σε αυτά τα παιχνίδια έπαιζε ο Jabari και όχι ο Middleton. Στο μοναδικό που παίχτηκε με Middleton, αλλά χωρίς Lowry οι Bucks κέρδισαν το μοναδικό από τα τέσσερα που έδωσαν απέναντι στην ομάδα του Βορά.
Οι Bucks με τη φόρα που έχουν και με δεδομένη την κακή παράδοση των Raptors οφείλουν να τα δώσουν όλα για break από το πρώτο κιόλας match. Δεν είναι εύκολο για μια νέα ομάδα, αλλά οι παίκτες της έχουν παραστάσεις από playoffs ως ομάδα, επίσης υπάρχει και ο χαρακτήρας που λέγαμε που δε μπορείς να παραμελήσεις. Αυτό που προκαλλεί εντύπωση είναι ότι αυτή θα είναι η πρώτη εμφάνιση του Monroe στην 7η σαιζόν του.
Και στις δύο ομάδες αρέσει ο αργός ρυθμός, οπότε θα δούμε πιο set επιθέσεις σε σχέση με το πάνω-κατω της Regular Season. Οι Bucks όταν βρουν το γήπεδο ανοιχτό θα προσπαθήσουν να τρέξουν σε κάθε ευκαιρία. Οι Raptors δεν ξεκινούν πάντα καλά την επιθετική τους παραγωγή, ειδικά μέχρι να ζεσταθούν οι Lowry και DeRozan. Η πρώτη περίοδος δεν ήταν ποτέ η καλύτερή τους. Αντιθέτως είναι μια από τις δύο καλύτερες ομάδες στο κλείσιμο των αγώνων στο net differencial.
Πιστεύω στο upset, θα ήθελα να το δω, αλλά οι Raptors είναι αρκετά σοβαρή ομάδα. Έχω δώσει 4-2 υπέρ των Bucks σε μια αρκετά ρισκαδόρικη προσωπική πρόβλεψη.
Injury feed: O Lowry γύρισε στην ώρα του χωρίς υποτροπές και ενδείξεις κάποιας ενόχλησης, φαίνεται ότι το σουτ του δουλεύει καλά χωρίς να έχει επηρεαστεί (λίγο κάτω από 50% στα τέσσερα τελευταία). Ο Derozan έχασε τον αγώνα της Τετάρτης με ίωση, αλλά είναι καλύτερα και θα παίξει, ερωτηματικό για τον Tucker, που έχασε μέρος της προπόνησης την Παρασκευή με ίωση επίσης.