Για μια ακόμη φορά το Τζουράσικ παρκ επιστρέφει, μ ένα επεισόδιο γεμάτο δράση σασπένς και δεινόσαυρους. Πολλούς δεινόσαυρους.
Δε θα σας πω με ποια αφορμή γράφω αυτές τις γραμμές. Βλέπετε οι αφορμές είναι τόσες πολλές.
Και μια και θα αναρωτιέστε ποιο είναι το θέμα, θα πολύ απλά το μπάσκετ, μιας και είμαστε σε μπασκετικό φόρουμ.
Κάνοντας μια μικρή αναδρομή στο παρελθόν, στην εποχή που οι αθλητές έπαιζαν μπάσκετ γιατί απλά το γούσταραν και έπαιζαν για τη φανέλα, όλα ήταν καλά. Όλα ήταν τέλεια γιατί μιλούσαμε για αθλητικό ιδεώδες, για υπερηφάνεια κάθε φορά που κρεμόταν στο στήθος το μετάλλιο.
Με το καιρό τα πράγματα άλλαξαν. Άρχισαν να γίνονται πιο απρόσωπα, άρχισαν οι απαιτήσεις των συλλόγων να μεγαλώνουν, οι απαιτήσεις της ομοσπονδίας όσον αφορά τις εθνικές μας, να φουσκώνουν σαν τα προγούλια που άρχισαν να κάνουν αυτοί που σιγά σιγά μεταλλάσσονταν από άνθρωποι σε δεινόσαυροι.
Όλοι ήθελαν το κάτι παραπάνω από τους παίχτες, οπότε όπως ήταν πολύ λογικό γι αυτούς άρχισαν να δίνουν όλο και περισσότερα κίνητρα. Άρχισαν να τάζουν χρήματα, να τάζουν δουλειές, να τάζουν, να τάζουν….
Και φτάνουμε δυστυχώς στο σήμερα.
Ένα σήμερα που ενώ θα έπρεπε να είναι ολόλαμπρο δυστυχώς είναι πιο μαύρο κι από το σκοτάδι.
Σήμερα που όλοι έχουν τα πάντα στη διάθεση τους για να φτιάξουν σούπερ αθλητές έχασαν το πιο βασικό, έχασαν την ανθρωπιά τους.
Κι εγώ σαν μωρός άνθρωπος ρωτάω…γιατί όλοι αυτοί που δημιούργησαν αυτή τη κατάσταση τώρα βγαίνουν και φωνάζουν; Λένε ότι δεν έχουν λεφτά τα σωματεία να κρατήσουν τους παίχτες, ενώ κάποτε που δεν έπαιρναν δραχμή οι παίχτες, τα σωματεία έσφυζαν από παιδιά που ήθελαν να ιδρώσουν και να φορέσουν μια φανέλα.
Τι ζητάνε τώρα όλοι αυτοί οι κύριοι; θέλουν καλούς αθλητές, ανταγωνιστικά πρωταθλήματα στην Ευρώπη με μηδέν λεφτά, όταν οι ίδιοι ξεκίνησαν το τρυπάκι με τα χρήματα.
Από τη μια λοιπόν τα σωματεία και από την άλλη οι άρχοντες και οι προύχοντες της ερήμου που λέγεται μπάσκετ.
Όλοι στ όνομα του καλού και ανταγωνιστικού αθλητισμού, κάθισαν στους χρυσούς θρόνους και αφού έφαγαν και έφαγαν και έφαγαν πετούσαν και λίγα ψίχουλα ενίοτε, ενώ είχαν τάξει καρβέλια.
Πότε θα καταλάβουν όλοι αυτοί οι «κύριοι» ότι πρέπει να αποχωρίσουν; Και δεν εννοώ μόνο τους κυρίους της ομοσπονδίας αλλά και το «μόνιμο προσωπικό» των σωματείων.
Θα μου πείτε όμως πώς να γίνει αυτό, όταν ενώ η παροιμίά λέει τη δόξα πολλοί εμίσησαν το χρήμα όμως κανείς, κι αυτοί τα είχαν και τα δυο.
Φεύγεις εσύ όταν έχεις τόσο μέλι στα δάχτυλα; Μπαααα
Ζωντανό παράδειγμα της εθνικής μας στις γυναίκες, οι δηλώσεις πριν και μετά!!! Θα πρέπε τώρα που μιλάμε να έχουν βρει από ένα λαγούμι να τρυπώσουν όλοι αυτοί που ντρέπονταν γι αυτές. Ξαφνικά όμως, οι γυναίκες μας, μας έκανα περήφανους, ρε ουσττττ !!!!! Πάρτε δρόμο, που ξαφνικά τις θυμηθήκατε όλοι, μέχρι και αναφορά σε δελτίο ειδήσεων έγινε….τσ τσ τσ !!!!
Μεγαλεία!!!!
Θυμήθηκα ένα παράδειγμα τώρα από ένα σωματείο, που κάποιο από τα τμήματα του πήγε στο πανελλήνιο, κι ενώ όλο το χρόνο δεν υπήρχε το τμήμα πουθενά γι αυτούς ξαφνικά βρέθηκε σε επαρχιακή πόλη όλο το Δ.Σ με τα των συζύγων και τέκνων και αφού έκαναν και μίνι διακοπές, έφαγαν και ήπιαν τσάμπα, στο τέλος αφού τα παιδιά πήραν μια πολύ καλή θέση στο πανελλήνιο, τότε σάλπισαν οι σάλπιγγες το χαρμόσυνο γεγονός και τα φλας άστραφταν λες κι ήταν βροχή αστεριών.
Τέτοια που λέτε γίνονται.
Το θέμα όμως είναι ότι και να φύγουν υπάρχει και το από κάτω…
Γιατί μη νομίζετε υπάρχουν και εκκολαπτόμενα δεινοσαυράκια, βέβαια…αν σκεφτείτε λίγο ξέρετε πόσα θα βρείτε…ου ου ου!!!! Πολλά!!!
Το μόνο που έχω να πω είναι ότι λυπάμαι πραγματικά!!!
Εθνικές κατά διαόλου, ομάδες επίσης. Σωματεία ιστορικά τείνουν να κλείσουν, βλέπε ΠΑΟ.
Αποχωρεί ο Γιαννακόπουλος τέλος και η ομάδα. Έκ…..ε η νύφη λέει η παροιμία σχόλασε ο γάμος. Βλέπετε ο άνθρωπος δεν άντεξε άλλο. Σου λέει έχω τόσους ανθρώπους γύρω μου, ρίχνω τόσα λεφτά και τι γίνεται; Κάνουν φτερά, ε κι εγώ τέλος κουράστηκα.
Βέβαια αυτό είναι ένα παράδειγμα, γιατί όπως πολύ καλά γνωρίζουμε οι ομάδες που έχουν πάρει τη κατιούσα και απειλούν και με λουκέτο είναι πολλές δυστυχώς!!!!
Γι αυτό λοιπόν τελικά όλοι εσείς δε θα βάλω επίθετο μπροστά από το ρήμα «εσείς» το αφήνω κενό, μπορείτε να βάλετε ότι θέλετε. Όλοι εσείς λοιπόν, κάντε κάτι εποικοδομητικό. Θα μπορούσα να πω να πάτε στην ευχή της Παναγίας αλλά δε το κάνω, Αυτό που θα πω είναι ότι το μπάσκετ εκπέμπει SOS βοηθήστε το!!!!
Στύψτε το «καμένο» μυαλό σας και βρείτε λύσεις. Δραστικές. Όχι να βλογάμε μόνο τα γένια μας όποτε μας δίνεται η ευκαιρία. Με ξένα κόλλυβα δηλαδή!!!
Αν θέλετε να μείνετε κάποιοι από εσάς στην ιστορία του μπάσκετ κάντε κάτι ή αποχωρίστε
Να φύγετε κύριοι να πάτε αλλού!!!!!
ΥΓ να με συγχωρήσετε για το μέγεθος του κειμένου, καθώς κι έθιξα κάποιους, αλλά υπάρχουν πολλοί που έχουν καεί στο χώρο και γεμίσαμε αποκαΐδια….
