Οκ, παει κι αυτο. Ειναι και περασμενη η ωρα, πραγματικα ελπιζω να μην εχω ξεχασει καποιον (αν και το εψαξα αρκετα καλα πρωτα).

Ντινο και ΕΥΚΟΛΑ ... απο τους ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟΥΣ που επαιξαν αυτο το αθλημα.

Είναι αυτός που ξέχασες: Ο Ρόι Τάρπλεϊ.
Ναι, έπαιζε PF, αλλά στο ΝΒΑ. Στην Ευρώπη έπαιζε μια χαρά σέντερ, όπως άλλωστε PF που έπαιζε και C ήταν και ο Ράτζα που τον έβαλες. Στην πραγματικότητα, ο Ράτζα έπαιξε πολύ σαν PF και στην Ευρώπη, π.χ, στην καριέρα του στην Ιταλία.

Στην Ελλαδα παντως (στον Ολυμπιακο δηλαδη), διπλα στον Ταρπλει επαιζε σεντερ ο Φασουλας. Αλλα και στον Αρη την προηγουμενη χρονια νομιζω 4 επαιζε, με 5 τον Μισουνοφ(?)

Και με τον Ρατζα στον Παο επαιζε 4 ο Οικονομου. Καλα για τον Ολυμπιακο δεν το συζητω, πιο 5 δεν γινοταν. Σιγουρα στην αρχη της καριερας του επαιζε 4, αλλα στην Ελλαδα επαιζε 5.

Δεν αμφιβαλλω, υπαρχουν και καποιοι που ισως τους εχω τοποθετησει σε λαθος θεση, αλλα ο Ταρπλει στην Ελλαδα ηταν ξεκαθαρα 4 και ο Ρατζα 5.

Ρατζα

Stojan (υποκειμενικά πάντα)

Mike

Ρατζα και Βρανκοβιτς....

Ρατζα,Πεκοβιτς,Ορτιθ,Σαβιτς,Ρεμπρατσα

Βρανκοβιτς και Ρατζα ηταν οι 2 επιλογες μου. Ο μεν Βρανκοβιτς αλλαζε τις ισορροπιες σε οποιοδηποτε παιχνιδι επαιζε, ο δε Ρατζα ηταν η μεγαλυτερη κλαση σεντερ που επαιξε στην Ελλαδα.
Θα μπορουσαν να μπουν κι αλλοι 2, ο Ρεμπρατσα κι ο Μπατιστ, αλλα πιστευω οτι οι 2 Κροατες ηταν 1-2 κλικ πιο πανω και γι αυτο τους ξεχωρισα.

edit:Μεγαλη κλαση παιχτη και ο Ορτιθ, αλλα ηρθε καθυστερημενα.

ρεμπρατσα, πολυ καλος σε ολα, σε επιθεση, αμυνα, ριμπς, ο,τι θες!!

μαικ! κορυφη ο τυπος σε ολα τα κομματια του παιχνιδιου.

ταρλατς, φοβερος παικτης και τον προτιμω αν και δεν εφθασε ποτε το Peak Του, ουτε κατα διανοια!!

στοικο αδυναμια αλλα μονοπλευρος παικτης (αμυντικα), οπως και ο ντινο (επιθετικα) και ο πεκα!!

Ράτζα Ρέμπρατσα Βράνκοβιτς με τέταρτο τον Μπατιστ που είναι ουσιαστικά 4-5αρι

Απορώ πάντως πως ακόμα και οι ίδιο οι παναθηναϊκοί υποτιμούμε τόσο τον Ρέμπρατσα την εποχή που ήρθε ήταν ο καλύτερος σέντερ που έπαιζε στην Ευρώπη με παρουσία και στις δύο πλευρές του γηπέδου.

Αντικειμενικά πρώτος ο Ράτζα συναισθηματικά ο Ρέμπρατσα

Βρανκοβιτς, Ρατζα , Σαβιτς

Οι δύο ψήφοι μου πήγαν σε Dino Radja και Stojan Vrankovic.

Ο πρώτος είναι μαζί με τον Tarpley (που τον ψήφισα στους PF's) ο καλύτερος big man που έχει περάσει από την Ελλάδα,

Ο Stojko είχε τη δική του σφραγίδα στο ελληνικό μπάσκετ, αφού ο αντίπαλος που αποφάσιζε να κάνει μπάσιμο εκτός από τον πραγματικό κίνδυνο που αντιμετώπιζε να μπλοκαριστεί η προσπάθειά του, έπρεπε να αντιμετωπίσει ψυχολογικά και τον φόβο ότι μπορεί να δεχθεί το κόψιμο. Ο Vrankovic δέσποζε ως λίμπερο στο κέντρο της ρακέτας, η Σκιά του όμως ηταν εκεί, ακόμα και δεν έκανε αμυντική προσπάθεια. Επιθετικά ήταν ο ορισμός του efficient, αφού τελείωνε με υψηλό ποσοστό τις πάσες κάτω από το καλάθι, ενώ είχε και τη χαρακτηριστική κίνηση pivot από τα αριστερά της ρακέτας με το fadeaway σουτάκι με το ταμπλώ, που δε δίσταζε να χρησιμοποιεί. Πολύ αθλητικός με πολύ καλό κάθετο άλμα (είμαι σίγουρος ότι είχε περάσει και από το Volleyball) και τεράστιο άνοιγμα χεριών, αν ο Φασούλας ήταν η "Αράχνη", ο Vrankovic ήταν η "Shelob".

Ο τρίτος που ψήφισα ήταν ο Zoran Savic, ίσως ο πιο έξυπνος ψηλός που έχω δει να αγωνίζεται με ελληνική ομάδα. Έπαιζε το ίδιο καλά σε άμυνα και επίθεση, είχε face up παιχνίδι και τρομερό footwork. Στα πόδια δεν ξέρω αν υπήρχε πιο γρήγορος ψηλός στην εποχή του, πάντα θα έπαιρνε την καλύτερη θέση στη ρακέτα. Απίστευτος ριμπάουντερ, παρά το σχετικά μικρό ύψος του, ήταν τρομερά μαχητικός και δυνατός.

Ράτζα ο καλύτερος.
Ορτίθ τεράστια προσωπικότητα.
Μικ μεγάλη προσφορά.

Δυστυχως η ηλικια μου με κανει να ριξω μονο μια ψηφο : Respect BIG Mike Batiste !!!

1,Ρατζα
2,Στογιαν Βρανκοβιτς,σε καθε παιχνιδι μεσα στο ΣΕΦ οταν εκανε το 3ο φαουλ πανηγυριζε ολο το γηπεδο σαν να ειχε τελειωσει το ματς
3,Ρεμπρατσα
4,Μπατιστ

Μας ηρθαν νεοι οι Αντονιο Νειβις-Π.Τ Μπραουν και μεγαλοι οι Βουισιτς-Σακλφορντ-Ορτιθ.
Απειρος σεβασμος στον γεροντα Τονι Κοστνερ και στον Βικτορα...

καταρχήν μου φαίνεται αστείο που είναι ο Μπετς σε αυτή την λίστα και δεν είναι ας πούμε ο Γουίλτζερ.
σιγά μην είναι και ο Γκούντα μέσα στους προτεινόμενους για ψήφους.

Ράτζα και Βράκοβιτς είναι οι ορισμοί των δύο κατηγοριών σέντερ που πρέπει να έχει μια ομάδα για να κυριαρχήσει.

Τρίτος ψήφος για έναν παίχτη που πραγματικά λάτρεψα ειδικά όταν τον είδα να κάνει γιο-γιο τον Ράτζα σε ένα παιχνίδι Άρης-ΠΑΟ μεγάλος παίχτης ο Πικουλίν αλλά και μεγάλος σε ηλικία.

Ίσως αν συνεχίσει με αυτό τον ρυθμό ο Πέκοβιτς να τους περάσει αλλά ακόμα είναι μικρός.

Μια χαρα ειναι ο Γουιλτζερ στην λιστα, και ακριβως κατω απο τον Μπετς μαλιστα.

Εδω είναι Παναθηναική υπόθεση με Μπατίστ πρώτο(παικτική αξία+τίτλοι+διάρκεια), Ράτζα επιθετική απόλαυση,Βράνκοβιτς πραγματικό σκιάχτρο που έπαιξε και πολλά χρόνια στην Α1...

Σαν κλάση ο Ράτζα.

Σαν συνολική προσφορά ο μπατίστ.

Μπεν Χαντλογκντεν????????????????θεος!!!!!!!!!!!!!!!!



στογιαν,ρατζα και φυσικα ο πικουλινος(ειχε και ωραια γυναικα ο τυπος-μις υφηλιος η κατι τετοιο)

Προς παναθηναϊκούς και μη....

Στη σύγκριση μεταξύ Βράνκοβιτς και Ρέμπρατσα ποιόν προτιμάτε; Εγώ καθαρά αγωνιστικά πιστεύω ότι ο Σέρβος είναι συνολικά καλύτερος (άμυνα και επίθεση)

Μεγαλα κεφαλαια για τον Παναθηναικο,και μεγαλοι μπασκετμπολιστες...O Στοικο ο,τι και να προσφερε,θα μεινει αξεχαστος για την ταπα στον Μοντερο...Και ο Ρεμπρατσα κυριως για τις εμφανισεις του στο F4 του 2000 που ανακυρηχθηκε και mvp...
Επιθετικα ηταν καλυτερος ο Ρεμπρατσα,ειχε καλυτερα την κινηση με πλατη,αλλα στην αμυνα δεν ξερω αν μπορει να το πει κανεις.Ποτε δεν ηταν ιδιαιτερα καλος ριμπαουντερ,ως οφειλε για τη θεση του.Ο Στογιαν ηταν σαφως καλυτερος σε αυτον τον τομεα οσο και στα κοψιματα...(λογω υψους και χεριων...)...

Πιστεύω πως ο Ρέμπρατσα δεν ήταν τόσο κακός αμυντικός και ριμπάουντερ αντίθετα θυμάμαι ότι είχε καλές επιδόσεις όχι βέβαια ανάλογες του Βράνκοβιτς αλλά ικανοποιητικές. Στην επίθεση ήταν σαφώς καλύτερος και σε αντίθεση με το Δλαματό μπορούσε να πάρει την ομάδα πάνω του πχ. Final4 2000, Μπένετον και μουντομπάσκετ '98.

Πολλές φορές έχω διαφωνήσει με φίλους παπανθηναϊκούς σε αυτό το θέμα καθώς πρόκειται για τον δεύτερο αγαπημένο ξένο της ομάδας μετά τον Μποντιρόγκα

Συμφωνω απολυτα!Βεβαια οσον αφορα στον Στογιαν,περα απο την προσφορα του στην ομαδα,αυτο που τον εκανε αγαπητο στον κοσμο ειναι κυριως αλλα πραγματα.Νομιζω ολοι θυμαστε τον πανηγυρισμο του στο γηπεδο του Σπορτινγκ,ανεβασμενος στα καγκελα,στο παιχνιδι κυπελλου με τον Ολυμπιακο.Απο την αλλη ο Ρεμπρατσα ηταν πιο ψυχρος στις αντιδρασεις του.

μις Πόρτο Ρίκο και στην πεντάδα αν θυμάμαι καλά της υφηλίου!!!
κουκλάρα όμως.

Θα ψηφίσω Στόικο…

Κατά την γνώμη μου, από τους σέντερ ο Βράνκοβιτς ήταν αυτός που στιγμάτισε περισσότερο με την παρουσία του την Α1

Μεγαλύτερη αξία συνολικά ο Ντίνο Ράτζα και σαν θέση ο Ζόραν Σάβιτς με τον ΠΑΟΚ να είναι τυχερός που δεν τον έδιωξε τον Νοέμβρη του 93 αφού πραγματοποιούσε μέτριες εμφανίσεις και δεν μπορούσε να προσαρμοστεί!

διαχρονική αξία ο Μάικ Μπατίστ

Ορτίθ και Σακλφορντ (έστω και γερασμένοι μπασκετικά) στον Άρη το 1996-97 το δίδυμο που μου άρεσε περισσότερο ενώ και ο Γκούντα που είχε την προηγούμενη χρονιά μου ήταν πολύ συμπαθής (πλην τίμιος βέβαια) και είχε μία αρκετά καλή πορεία στην Α1 μέχρι που τραυματίστηκε στο Περιστέρι ανακόπτοντας ουσιαστικά την καριέρα του.

Οι πιο θεαματικοί ήταν οι Τόμας Τζόρνταν, Άντονι Πελ της ΑΕΚ,
Αλήστου μνήμης αλλά με γνώση του αντικειμένου οι χοντρούληδες Μίρκο Μιλίσεβιτς και Κοπρίβιτσα
ενώ πολύ μεγάλη αξία ήταν ο Θερν Μπέιλι, επίσης θα έλεγα ότι δεν μπορούμε να αγνοήσουμε παρουσίες όπως του Μιχαήλοφ, του Τζέημς Ντόναλτσον και του Πριστ Λοντερντέιλ με τον συγχωρεμένο τον Μακ Ρέι αλλά και αυτές του Ροντ Σέλερς και παλιότερα του Λαντσμπεργκερ

ο μονος που παιζει να ειχε μεγαλυτερα μπουτια απο τον Σοφο. καλαθομηχανη παντως


ειδα εναν διμετρο σε καφε στον πειραια που του εμοιαζε παρα πολυ , μιλουσε ελληνικα με ξενικη προφορα , καπνιζε πουρο και νομιζω οτι φορουσε φορμα του ολυμπιακου (!!!)

επισης κατι ελεγε με εναν φιλο του για την εποχη που ο αγγελου ηταν προπονητης στα τρικαλα αλλα δεν ακουγα καθαρα

με ποιον μπορει να τον μπλεκω ?

Α, μάλλον τον Σάβο Τζιγκάνοβιτς θα λες, έχει παίξει και σε Ολυμπιακό και στα Τρίκαλα και το στιλάκι καφές, πούρο σπαστά ελληνικά σίγουρα το έχει

οχι ρε ο τζιγκανοβιτς ειχε σχετικα αδυνατο σουλουπι (μπιλ κλιντον και ο τζιγκα? χαχαχ)

τους θυμαμαι και τους 2 , ιδια φατσα με μιλισεβιτς αυτος που λεω . μπετονιερα

AUTOS EINAI PITHANOTATA..O MILISEVIC..EGW PERUSI TON EIXA DEI SE ENA PAIXNIDI TOU ETHNIKOU STIN DRAPETSWNA NA MPAINEI STO IMIXRONO STO GIPEDO KAI NA SOUTAREI TRIPONTA APO TIN SENTRA..PITHANOTA EWS SIGOURA ITAN AUTOS POU SIMAINEI OTI SUXNAZEI STON PEIRAIA ARA MILAME GIA TON IDIO...SUN OTI TO POURO EINAI XARAKTISTIKO TOU..

...και περισσοτερη τριχα απο Γκαλη(και Αλβερτη)!

Φωτος.
Τώρα!

για τρίχες δεν το διαπραγματεύομαι πρώτος ο Αριδάς και μετά Τζαλαλής

Μαζι σου,αλλα ειπα να αναφερω καποιον που τον ξερουν και οι νεοτεροι...Καποιοι δεν προλαβαν Αριδα και Σακη!

Ράτζα-Βράνκοβιτς-Μπατίστ-Σάβιτς - Γουιλτζερ (γιατί ήταν και γαμω τα παιδιά) - Βούισιτς (γιατί ξέρει μπασκετάρα) - PJ Brown

στην λίστα κακώς δεν συμπεριλήφθηκε και ο Γκούλιας...!!!!

*σύγκριση Βράνκοβιτς - Ρέμπρατσα δεν υφίσταται..
Τον Ρέμπρατσα την εποχή της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας, δεν θα τον είχαν ούτε για να προπονεί τον Ντιβατς στο ξύλο... (κάτι σαν τον Γλυνιαδάκη δηλαδή, της δικής μας εθνικής)

Το ότι δεν πρόλαβε ηλικιακά να αγωνιστεί στην ενωμένη Γιουγκοσλαβία δεν σημαίνει ότι είναι χειρότερος. Αντίθετα μια χαρά έπαιξε στην Σερβική Γιουγκοσλαβία την ίδια πάνω-κάτω εποχή που ο Βράνκοβιτς έπαιζε στην Κροατία κατακτώντας μαλιστα περισσότερα τρόπαια από ότι ο Δαλματός με τις δύο εθνικές μαζί.

Πάντως τον ψυχάρα και καθόλα συμπαθή κατά τα άλλα Στόγιαν δεν τον θυμάμαι να έχει αναδειχθεί MVP σε final4 στην Ευρωλίγκα και στην καλύτερη πεντάδα Μουντομπάσκετ όντας μάλιστα καλύτερος παίκτης του τελικού.

Σε σειρά θα έβαζα

1. Με Τάρπλεϋ (που εδώ έπρεπε να είναι όχι στους PF) Ράτζα-Τάρπλεϋ-Ρέμπρατσα

2. Χωρίς Τάρπλεϋ Ράτζα-Ρέμπρατσα-Βράνκοβιτς

εντάξει, απόψεις είναι αυτές..
Εμένα μου φαινόταν και άτεχνος ο Ρέμπρατσα
Όχι οτι ο Στόγιαν ήταν τεχνίτης (!) αλλά ήταν βράχος στην άμυνα..
Χωρίς αυτόν, ο Παναθηναϊκός έχανε την μισή του δύναμη σαν ομάδα

Παρόλα αυτά, ασυζητητί, ο Ράτζα ήταν άλλη κλάση ο τύπος..

ρατζα μακραν πρωτος...

π.τζ. μπραουν...

ορτιθ...

Αντονιο Ντειβις,Π.Τζ. Μπραουν,Σακλφορντ

μονο λογω πολυετους προσφορας και διαρκειας μπατιστ.

Θα συμφωνήσω μαζί σου με μια μονο αλλαγη

1ος Ρατζα

2ος Βρανκοβτις και 3ος BJ Bronw ακομα καθομαι και βλεπω τις Ομηρικες μαχες μεταξυ τους στα ματς Παο - Πανιωνιος απο τα πιο θεαματικα πενταρια που παιξανε ποτε στην Ελλαδα κορυφαιοι μπλοκερ και οι 2 και πραγματικος σκοτωμός στα μεταξυ τους ματς . Οποιος τα εχει ζησει δεν γινετε να ψηφισει διαφορετικα

Ντίνο Ράτζα, παρόλο που στον Ολυμπιακό έπαιξε με σβηστές τις μηχανές. Ίσως ο πιο dominant ψηλός που είδαμε στην Ευρώπη εδώ και πολλά χρόνια.

BJ Brown και Ρατζα


Οσοι ειδαν τον αμερικανο να παιζει Ελλαδα και μετα ΝΒΑ θα καταλαβουν γιατι. Αξεχαστες οι μαχες του με το Στογιαν στις σειρες με τον Πανιωνιο

Βράνκοβιτς και εύκολα. Στιγμάτισε την Α1 κυριολεκτικά, απόλυτα αληθές αυτό που λέει ο φίλος ότι σε όποιο ματς έκανε τρίτο φάουλ πανηγύριζε το γήπεδο και ναι, οι μάχες με Μπράουν επικές, σε εποχές που το πρωτάθλημα είχε τρελούς δεινόσαυρους, Ντόναλντσον και σία. Ο Στόγιαν είχε επιθετική κίνηση, πολύ καλή ραβέρσα με ταμπλό, πάντα καλά shot selections, απλά δεν του έδιναν την μπάλα ποτέ, θυμάμαι ένα ματς στο ΣΕΦ με το Βράνκοβιτς να έχει 5/5, να ζητάει απελπισμένα την μπάλα και να τον γράφουν κανονικά. Πολύ υποτιμημένος παίκτης επιθετικά, χρησιμοποιούταν μόνο ως αμυντικό υπερόπλο. Πολύ σπάνια τραυματιζόταν, δε δημιουργούσε προβλήματα ποτέ στην ομάδα, πάντα εκεί για την εθνική του (Σκίζοντας και καμιά σημαία άμα λάχει), πραγματικά συμπαθής γίγαντας κι ας έρχινε και καμιά ροχάλα όταν τον έφτυναν κι αυτόν.

Ο Ρέμπρατσα για μένα ήταν ένας άτεχνος ψηλός με φανταστικό work ethic, το παιδί δούλεψε όσο λίγοι, έγινε νταμάρι, έγινε εξιοπρεπής επιθετικός και αμυντικός, αλλά ταλεντάρα δεν ήταν ποτέ, εύκολα σκέφτομαι 5 Γιούγκους σέντερ που θα γελούσαν μαζί του. Σε άμυνα και ριμπάουντς καλός, αλλά φελλός απέναντι στο Βράνκοβιτς. Μία ταγαρίλα την είχε, από το μηχανισμό στο σουτ μέχρι τα βήματα και πολλά προβλήματα στο πικ εν ρολ και την κατανόηση του παιχνιδιού.

Ο Ράτζα παιχτούρα, αλλά όχι τόσο dominant όσο ο Βράνκοβιτς και δεν τον είδαμε και στα καλύτερά του στην Ελλάδα. Τεχνικά καλύτερος, αλλά όχι τόσο "κρίσιμος" και το εγώ του πάνω από την ομάδα. Στα συν οι σφαλιάρες στο Δημητράκη (τότε) Γιαννακόπουλο κι ένα ανέβασμα στη γραμματεία σε στιλ Ιησούς του Ρίο.

Θα έβαζα στη λίστα τον Όντι Νόρις, αν και δε θα τον ψήφιζα. Την παρουσία την αξίζει, αρχοντικός παίχτης, ακόμη και στα γεράματα που τον είδαμε στο Περιστέρι. Κι ο Μάξεϊ έχει θέση σε σύγκριση με κάτι Μικ, θυμάμαι δήλωση του Σάβιτς πως ήταν ο δυσκολότερος αντίπαλός του στην Α1, πραγματικό ζώο, κτηνώδης δύναμη και είχε ρίξει και κάτι "φιλάκια" στη Γωγώ.

Για τον Μπράουν παιχτούρα, αλλά βελτιώθηκε πολύ αφού έφυγε από την Ελλάδα, εκεί ακόμη μάθαινε το παιδί. Yo hey PJ, ωραίες εποχές. Το Σακλφορντ και τον Ορτίς τους έχω στο ίδιο επίπεδο, παικταράδες πραγματικά, ο ένας ηλίθιος όμως και ο άλλος προβληματικός κι άργησε να μας έρθει.

Ο τύπος με το πούρο που ψάχνετε δεν είναι ο Τζιγκάνοβιτς. Είναι ο Δορκοφίκης μιλώντας σλάβικα Αγγλικά που σας κάνει πλάκα...

Εν κατακλείδι, Βράνκοβιτς διότι δε χρειαζόταν καν να παίξει, και μόνο η παρουσία του άλλαζε τις ισορροπίες.

Δεν θυμαμαι παντως να επαιξε ποτε στην Ελληνικη Α1 ο Χακιμ Ολαζουον.




Μαλλον αντιθετα τα βλεπεις τα πραγματα. Ή τελοσπαντων αντιθετα τα βλεπω εγω. Ο Ρεμπρατσα ηταν μεγαλο ταλεντο και εγινε πολυ καλος επιθετικος και αμυντικος.




Τεχνικα ΠΟΛΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ καλυτερος του Βρανκοβιτς βασικα.




Και ξαναλεω οτι δεν μιλαμε για τον Χακιμ ουτε για τον Τσαμπερλεν. Ειπαμε πολυ καλος ο Βρανκοβιτς, ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ αμυντικα, αλλά επιθετικα νταξει οχι και απο τους καλυτερους αν και οκ ηταν πολυ ουσιωδης και αποτελεσματικος. Παντως οκ γενικα συμφωνω οτι ειναι μεσα στους 4-5 κορυφαιους ξενους σεντερ της Α1.

οσο και αν τον μισω και τον απεχθανομαι και οσο αντιπαθεστατος ειναι σε εμας τους ολυμπιακους ο ξενος σεντερ με τη μεγαλυτερη προσφορα ηταν ο Μπατιστ. Η συγκριση με βρανκοβιτς ειναι κακη γιατι ο βρανκοβιτς ηταν σε μια εποχη που ο παναθηναικος εχανε απο τον ολυμπιακο επαιξε σε μια εποχη αποτυχιων για τον Παναθηναικο μια εποχη γεματη απογοητευσεις και η μονη του προσφορα ηταν στο τελικο στο Παρισι που και εκει αντικανονικο ηταν το κοψιμο.... Σαν προσφορα στο Ελληνικο μπασκετ και στον Παναθηναικο Δε μπορει να συγκριθει η προσφορα του Μπατσιστ με κανεναν. Αν ειχε μετρησει το καλαθι στο παρισι και ειχε χασει ο παναθηναικος οπως επρεπε εκεινον τον τελικο σημερα η αναμνηση απο τον βρανκοβιτς δε θα ηταν η ιδια....
Βεβαια αν δεχτουμε οτι ο Μπατιστ δεν ηταν σεντερ αλλα τον εκανε ο Ζοτς σεντερ , αν μιλησουμε για καθαροαιμο κλασσικο πενταρι τοτε ναι ο Βρανκοβιτς ειναι ο καλυτερος

Η ερωτηση του τοπικ βεβαια δεν ειναι ποιος ξενος σεντερ εχει προσφερει περισσοτερα, αλλά ποιος ξενος σεντερ παικτης ηταν ο καλυτερος που περασε.
Οποτε αλλαζουν τωρα τα δεδομενα και η απαντηση σου θα πρεπει να τροποποιηθει καταλληλως....

Σεβασμος στον Μαικ και την ΤΕΡΑΣΤΙΑ προσφορα του...Ο Πεκοβιτς δεν σταματιοταν ομως απο ΚΑΝΕΝΑ...Εξ ου και παιζει εκει που ΠΡΕΠΕΙ να παιζει.....