H απάντηση σε αυτό:
QUOTE
Και το Μαρουσι και η Παρτιζαν το 2010 ηταν 2 φορες μεγαλυτερα outsider απο οτι ηταν ο Παναθηναικος σημερα.
είναι απλή, αυτή:
θα ήταν υπέρβαση να είναι στο σουτ στο τέλος, μέσα στη Fener. Θα μπορούσε να συμβαίνει, δε θα μπορούσα να βρω βάσεις να απαιτήσω κάτι τέτοιο.
Δηλαδή, δεν είναι απόλυτο το παράδειγμα, δεν θεωρώ αδύνατο να χτυπήσεις το ματς, απλά δεν μπορείς να το απαιτείς, όσα αστέρια και να έχει η φανέλα.
Η απάντηση σε αυτό:
Ειπα οτι ηθελα να δω σφυγμο απο την ομαδα και ας χασει με 22.Δεν περιμενα να κερδισουμε ουτως η αλλως.Προσπαθεια ηθελα να δω και αξιοπρεπη παρουσια.
.Μιλαω ξεκαθαρα για την προσπαθεια και τη συγκεντρωση και το προσωπο οσων επαιξαν.
.Μιλαω ξεκαθαρα για την προσπαθεια και τη συγκεντρωση και το προσωπο οσων επαιξαν.
είναι αυτή:
Ένα ματς που χάνεις τον έλεγχο του γιατί οι άλλοι τα γράφουν ξαφνικά σερί κι εσύ έχεις μέσα παίκτες χωρίς το ειδικό βάρος -για διάφορους λόγους- να μείνουν συγκεντρωμένοι στο να εκτελούν το πλάνο και χωρίς τον καθοδηγητή που θα βοηθήσει να χτιστεί μια "αντεπίθεση", στραβώνει ολοκληρωτικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ήττα τους στο παιχνίδι του πρώτου γύρου.
Δηλαδή, όταν δεν βρίσκεται στο roster σου ένας οργανωτής που έχει τα σωστά ένστικτα να ηρεμήσει την κατάσταση όταν αυτή εκτροχιαστεί*, το άπειρο roster σε μια έδρα ως outsider είναι δύσκολο να μη φανεί χαμένο στο παρκέ για ένα διάστημα, χωρίς συγκέντρωση και απογοητευμένο. Το ένστικτο του Slaughter, δυστυχώς, ήταν να πάρει λάθος προσπάθειες όταν πήγε το βάρος σε αυτόν και έτρεξε plays, ο Μποχωρίδης δε δεν είναι καν έτοιμος να τρέξει plays συστηματικά υπό πολύ ευνοϊκότερες συνθήκες. Εύκολο σκορ δεν έμοιαζε να έχει την ψυχραιμία να δώσει κανείς, παρότι γύρισε και σωστά η μπάλα κάποιες φορές και έχασαν ελεύθερα και ο Γιάνκοβιτς πχ και ο Blums, κι όχι μόνο. Το "γιατί τα έχασαν" όταν έχουμε διαφορετική εικόνα για την ποιότητα κάποιων σίγουρα είναι μια συζήτηση, αλλά μια άλλη συζήτηση. Όλα αυτά θα ήταν πολύ διαφορετικά με το Διαμαντίδη, γιατί για το roster του ΠΑΟ εδώ και τρία - τέσσερα πλέον χρόνια, ο Διαμαντίδης δεν είναι απλά ένας παίκτης. Δεν είναι πλέον πρώτος μεταξύ ίσων, είναι ο Δίας και οι υπόλοιποι είναι δορυφόροι του όταν είναι το παιχνίδι ασυνήθιστα δύσκολο σε σχέση με το μέσο όρο.
*Για να μη ρωτήσεις ξανά πως εκτροχιάστηκε, είναι αυτό που αποκάλεσα "ο παράγοντας διάρκεια".
Ναι δεν καταλαβαίνω είμαι ηλίθιος, άσε με να δω καμιά ταινία τώρα μπας και μου κόψει λίγο.