Να και μια ιδιαιτερη συγκριση..
Οι Μπιλ Ουωλτον & Ραλφ Σαμπσον ηταν 2 ψηλοι με εκπληκτικο ταλεντο για την εποχη τους.
Μεγαλη κολεγιακη καριερα(ο Ουωλτον στο UCLA & ο Σαμπσον στο Βιρτζινια),με ολες τις ενδειξεις και τις εκτιμησεις της εποχης τους,να κανουν λογο,οτι θα κυριαρχουσαν και στο ΝΒΑ.
Δυστυχως και οι δυο τους, ταλαιπωρηθηκαν απο σοβαρους τραυματισμους και δεν φτασαν στο σημειο που ολοι(αλλα και οι ιδιοι),ανεμεναν οτι θα φτασουν..
Ποιον θεωρειτε μεγαλυτερο ταλεντο?

Προκειται για δυο φαινομενα που σακατευτηκαν και δεν ειχαν την καριερα που ολοι περιμεναν.Βεβαια ο Γουολτον αφου εφερε την ΜπλειζερΜανια εριξε στο καναβατζο τους Σιξερς του Ντοκτορ Τζει σε μια πολυ μεγαλη εκπληξη!
Εξαιρετηκος πασερ,αρμονικος στις κινησεις του υψηλο μπασκετικο iq "ο Γιγαντας με τα Πυλινα ποδια" καταφερε να σωσει την καριερα του ως ενα βαθμο παιζοντας ως 6ος παιχτης στους Σελτικς του Λαρρυ Μπερντ!

Ο Σαμπσον ηταν ενα φαινομενο 2.24 που που σακατευτηκε και αυτος και ακομα χειροτερα.Twin Towers με τον Χακιμ The Dream απολαυστικοι οσο αγωνιστηκαν μαζι.Φοβερος τεχνιτης,τιραμολας ως ενα σημειο,οταν τον εβλαιπες να κατεβαζει την μπαλα με 224 εκατοστα τοσο ανετα και γρηγορα σου προκαλεσε τεραστιο θαυμασμο.Θα αφηνε εποχη και πιστευω ακομα μεγαλυτερη απο τον Γουολτον.Καταφερε να παιξει στους Τελικους του 1986 αλλα εχασε απο τον Μπερντ και τους Σελτικς 4-2!

Διαλεγω Σαμπσον αν και μου αρεσουν και οι δυο!

Κι εγώ νομίζω ότι ο Σάμπσον ήταν, από άποψης ταλέντου και προσόντων ακόμη σπανιότερος, παρότι ο Γουόλτον ήταν αυτός που πραγματοποίησε καλύτερη καριέρα και είχε και καλύτερη κορυφή. Δεν ξέρω αν ήξερε περισσότερο μπάσκετ, αλλά είχε καλύτερο σώμα και αθλητικά προσόντα.
Ουσιαστικά, τον καλό Σάμπσον τον είδαμε ακόμη λιγότερο από το Γουόλτον κι εν πολλοίς αυτό οφείλεται και στον ίδιο, αφενός λόγω των τραυματισμών του, αφετέρου γιατί ήταν λίγο "σοφτ".
Κάποτε, ο Τζακ Ράμσεϊ είχε πει με αρκετή δόση υπερβολής ότι "ο Τσάμπερλεϊν έπαιζε επίθεση, ο Ράσελ έπαιζε άμυνα, ο Γουόλτον παίζει απ'όλα". Ο Γουόλτον, με τους τραυματισμους του, ήταν κατά κάποιον τρόπο ένας ψηλός Γκραντ Χιλ, ένας παίκτης χωρίς εξωπραγματικά αθλητικά προσόντα, που όμως η γνώση του για το παιχνίδι θα του επέτρεπε να παίξει οπουδήποτε. Αλλά και πάλι...το Σάμπσον περίμεναν να τον εξελίξουν σε κάτι ουσιαστικά πρωτοφανές για το ύψος και το άλμα του. Και τελικά, μετά από λίγα χρόνια, ο Σάμπσον είχε μείνει στα αζήτητα με ομάδες απίσης από τα αζήτητα. Τουλάχιστον, ο Γουόλτον είχε και το 1986, όταν και συνέβαλε αποφασιστικά στο 16ο τίτλο των Σέλτικς.

O Ουωλτον οντως προλαβε και με τους Μπλειζερς και με τους Σελτικς να κανει κατι πολυ καλο στη καριερα του.
Θεωρω ομως επισης οτι το ονομα του προωθηθηκε παρα πολυ,περισσοτερο ισως απ'αυτα που καταφερε τελικα,τουλαχιστον στο ΝΒΑ.
Τον Σαμπσον, τον θεωρω μεγαλυτερο ταλεντο.Δυστυχως δεν προλαβαμε να τον απολαυσουμε και πολυ.
Αν εκανε μια σοβαρη και γεματη 15ετη καριερα,οπως εχουν κανει η' κανουν αλλοι σουπερ-σταρς,πιστευω οτι θα βρισκοταν στο πανθεον τωρα..
Το διδυμο με τον Ολαζουον θα ηταν ασυναγωνιστο για πολλα χρονια,ενω θεωρω πως θα ηταν σιγουρα και στην Ντριμ Τιμ 1.
Νομιζω οτι ηταν τρομακτικες οι ικανοτητες & η προοπτικη που ειχε.

Ειδικα αν σκεφτεις οτι ειχε μεγαλυτερες προδιαγραφες απο τον Γιουινγκ και τον Ρομπινσον.
Παρολο που ηταν 2.24 επαιζε 4 και 5.Απιστευτο φαινομενο!Σιγουρα ειχε τα φοντα να μπει στο Πανθεον.Ηταν για πολυ μεγαλα πραγματα!

ψηφιζω σαν ταλεντο τον σαμπσον αν και ο "Λαζος του 70" εκανε σχετικα καλυτερη καριερα