QUOTE(mpalla @ Jun 5 2008, 12:54 )
Ξέρεις ποιό είναι το θέμα; Ότι ο Γιαννάκης δεν θα έπρεπε εξαρχής να έχει παράλληλα δεύτερη ομάδα με την Εθνική. Όταν στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα έχεις παίκτες που στο πρωτάθλημα της Α1 είναι αντίπαλοι και φέρεσαι σαν τσίρκο, πώς θα σε σεβαστόυν δύο μήνες μετά αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι; Δεν είναι το θέμα τα "μάτια" του κόσμου, αλλά τα "μάτια" των παικτών... Από την άλλη, εαν δεν προωθείς στο έπακρο τα συμφέροντα της ομάδας σου, τότε δεν θα 'πρεπε να είσαι στον πάγκο της...
Εφόσον, όμως ο Γιαννάκης πήγε στον ΟΣΦΠ όντας προπονητής της Εθνικής, συμφωνώ πως θα 'πρεπε να
"ελέγχει" λίγο περισσότερο τις αντιδράσεις του. Στην τελική είναι ο προπονητής παικτών και από τους δύο
συλλόγους...
σύγνωμμη που θα το πω , αλλά αυτή η προσέγγιση που γίνεται είναι εντελώς λαθεμένη, και έιναι αυτό που λένε οι αμερικάνοι unsportsmanlike .
όλα αυτά που λέγονται για τη συμπεριφορά του Γιαννάκη και τις "αντιδράσεις" όποιων παικτών είναι κυριολεκτικά παραμύθια της Χαλιμάς που είναι γνωστό από που ξεκίνησαν (από κάποιον δημητράκη) , πως "επισημοποιήθηκαν σε φυλλάδες" και πως βρήκαν απήχηση και απάγγειο σε χαλασμένα μυαλά της εξέδρας.
Για την ...ιστορία , οι "ίδιοι άνθρωποι" , οι παίκτες δηλαδή είναι τόσο συνηδητοποιημένοι και τόσο ξεκάθαροι που δεν είχαν πρόβλημα με τον (κατά τα δικά του λεχθέντα) "καθηγητή της αλητείας" , τον σημερινό υφυπουργό.
Και δεν ήταν(είναι) απλά μια τυπική θεώρηση του στυλ "αυτόν έχουμε προπονητή και τον σεβόμαστε", αλλά μια στάση ζωής, μια διαφορετική κουλτούρα που πρεσβεύουν δυστυχώς ΜΟΝΟΝ οι αθλητές.
Επιτέλους αυτή η αρρώστεια που επικρατεί στην εξέδρα πρέπει να πάρει τέλος.και αρρώστεια δεν είναι μόνο το να επιχειρούν
ανθρωποκτονίες εκ προμελέτης ( όπως είναι κάθε ρίψη φωτοβολίδων ή αντικειμένων στα παρκέ), δεν είναι μόνο τα εμετικά, αισχρά συνθήματα, δεν είναι μόνο το φουγάριλικι (καπνίζουμε 2 πακέτα τσιγάρα εντός γηπέδου), δεν είναι μόνο η νοοτροπία "εμείς νικάμε , εσεις προσκυνάτε".
Κύριως είναι ότι όλα αυτά γίνονται και επαναλαμβάνονται και κανείς από αυτούς που έχουν την ευθύνη δεν κάνει τίποτα είτε για να τα αποτρέψει, είτε για να τα σταματήσει είτε για να τα προλάβει. Αυτή είναι η αρρώστεια, δηλαδή ότι όλα αυτά με την ατιμωρησία έχουν περάσει στη συνείδηση των πειραγμένων μυαλών (που είναι περισσότερα από 30 - 40 όπως λέμε κάθε φορά) ως φυσιολογική κατάσταση, ως καθημερινότητα γηπέδου, κατ'έπεκταση ως καθημερινότητα γενικά, ως τρόπος ζωής.
Αυτοί που κάνουν το άθλημα συναρπαστικό, αυτοί που δίνουν ζωή οφείλουν να κάνουν κάτι περισσότερο..
QUOTE
Tα ωά ενός χαμένου τίτλου
SportDay / Παπαδογιάννης Νίκος
Μια φορά κι έναν καιρό, δεν πέρασαν δα αιώνες, είχε πέσει στο τραπέζι (νομίζω από τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς) μια πρόταση που θα μπορούσε να χτυπήσει τον χουλιγκανισμό σαν τσεκουριά: «Οταν αρχίσει η βροχή των αντικειμένων, να φεύγουν οι δύο ομάδες από το γήπεδο».
Ορισμένοι βιάστηκαν να ειρωνευτούν: «Μμμμ, ωραία λύση. Δεν το καταλαβαίνει ότι θα ακολουθήσει μακελειό στις κερκίδες;».
Αξίζει, νομίζω, το ρίσκο. Στο κάτω κάτω, γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο καλούνται στα γήπεδα οι αστυνομικοί και τα ΜΑΤ -για να περιφρουρήσουν την τάξη στα δύσκολα. Αλλωστε, ο κίνδυνος του μακελειού είναι υπαρκτός, και εντονότατος, είτε υπάρχουν αθλητές στο παρκέ είτε όχι.
Πριν μου επιτεθούν ξανά οι οπαδοί με τη γνωστή τους αβρότητα, διευκρινίζω ότι δεν μιλάω μόνο για το ΟΑΚΑ. Τα ίδια, αν όχι χειρότερα με τα προχθεσινά, έγιναν στο ΣΕΦ και παλαιότερα στο Αλεξάνδρειο, στην Πυλαία, στα Λιόσια και το Γαλάτσι όταν έπαιζε εκεί η ΑΕΚ, στον Πανιώνιο ακόμα, οπουδήποτε συγκεντρώνονται φανατικοί για να λύσουν διαφορές που κατά κανόνα ξεκινούν από το ποδόσφαιρο. Πάει αυτό...
Τη μέρα που θα αποχωρήσουν από την αρένα των επεισοδίων παίκτες, προπονητές και παράγοντες των δύο ομάδων (επαναλαμβάνω: και των δύο ομάδων) θα γίνει, ενδεχομένως, ένα σημαντικό πρώτο βήμα για να καταπολεμηθεί το χτικιό του Μάη. Η διοργανώτρια αρχή θα βρεθεί μπροστά σε κενό νόμου και πιθανότατα θα υποχρεωθεί να μηδενίσει αμφότερες τις ομάδες. Τόσο το καλύτερο. Αν μιλάμε για τελικούς, η ιστορία θα γράψει: «Το πρωτάθλημα δεν τελείωσε, επειδή οι αθλητές αποχώρησαν εις ένδειξη διαμαρτυρίας για τα επεισόδια που προκάλεσαν οι οπαδοί τους». Οι φανατικοί θα μείνουν στις κερκίδες αποσβολωμένοι και θα υποχρεωθούν να αντικρίσουν την πραγματικότητα κατάματα: ζημιά προξενεί στις ομάδες η συμπεριφορά τους, όχι όφελος.
Την επόμενη μέρα, οι «αντάρτες» θα υποχρεωθούν να λογοδοτήσουν στα αφεντικά των δύο ομάδων. Ε, ας λογοδοτήσουν! Ποια διοίκηση θα τολμήσει να ταχθεί ανοιχτά με το μέρος των ταραχοποιών; Οι Γιαννακόπουλοι, οι Αγγελόπουλοι, ο Δαμιανίδης, όλοι, πρεσβεύουν -υποτίθεται- το τέλος της βίας και την περίφημη «επιστροφή της οικογένειας στα γήπεδα». Ποιος θα τολμήσει να καυτηριάσει μια τέτοια κίνηση, επιρρίπτοντας μάλιστα ευθύνες στους δικούς του υπαλλήλους; Εδώ που τα λέμε, σιγά τα διαφυγόντα κέρδη και σιγά τα ωά ενός χαμένου τίτλου. Οσα κερδίζουν οι ΚΑΕ από τους τελικούς τα πληρώνουν σε πρόστιμα, σε αποκατάσταση ζημιών στα στάδια, σε πριμ προς τους μπασκετμπολίστες.
Οι παίκτες του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού ήσαν οι μοναδικοί που βγήκαν κερδισμένοι από τους τελικούς του τρόμου. Το φέρσιμό τους ήταν, δίχως υπερβολή, υποδειγματικό. Ακόμα και οι λίγοι που εκτροχιάστηκαν έχουν σοβαρό άλλοθι τις προκλήσεις της ανεξέλεγκτης εξέδρας -όταν ακούσετε να σας βρίζουν εν χορώ τη μάνα 10 χιλιάδες αλήτες, θα καταλάβετε τι εννοώ.
Στα χέρια του Διαμαντίδη, του Βασιλόπουλου, του Μπουρούση, του Τσαρτσαρή, του Χατζηβρέττα, του Πρίντεζη αλλά και των προπονητών των δύο «αιωνίων» είναι να προχωρήσουν στο επόμενο βήμα, το πιο τολμηρό απ' όλα. Αν βρουν τρόπο να βάλουν φρένο στον χουλιγκανισμό, θα γράψουν ιστορία. Μόνο με τρίποντα και με ριμπάουντ τέτοια δεν γράφεται...
πηγή sport-fm.gr
QUOTE
Μόνο ένας τρελός θα μας σώσει
Τάσος Μαγουλάς
Υπάρχει ένα πολύ ωραίο ηφαίστειο στη γείτονα χώρα Ιταλία. Βεζούβιο το λένε. Μία ρηξικέλευθη πρόταση. Πάρτε τους και βάλτε τους εκεί για να παίξουν τον πέμπτο τελικό και τους τελικούς των επόμενων χρόνων. Εκεί με τους υπέροχους λαούς τους, τους οποίους πλειστάκις έχει αποθεώσει και ο γράφων, με τους μάγκες παράγοντες που με τον παρά τους έχουν και την κυρά τους διότι αυτό είναι το μπάσκετ για όλους αυτούς. Η κυρά. Σήμερα την βάζουμε να πλένει σκάλες, το βράδυ κρεβάτι, το ελληνικό μπάσκετ έχει πάθει ολική ρήξη προσαγωγών από το πολύ κρεβάτι, ε και καμιά φορά θα την βγάλουν για μία επίσημη βόλτα.
Τι έγινε στον τέταρτο τελικό; Ό,τι και στον τρίτο και το contra.gr ελέγχεται γιατί περίμενε τώρα και δεν φώναξε πριν καν ξεκινήσει αυτό το πανηγύρι των τρελών. Τρελοί; Στην Κεφαλλονιά λέμε «είδε ο τρελός τον επιπόλαιο και φοβήθηκε». Να την γλυτώσουν με την ταμπέλα της τρέλας; Όχι σήμερα. Τόσο επιπόλαιοι ώστε παρακαλάμε να βρεθεί ένας πραγματικός μάγκας να κλειδώσει το γήπεδο αφού πρώτα μοιράσει τα εισιτήρια 50-50. Να πάνε χωρίς «ήχο και φως» που έλεγε και κάποιος. Τριπλοκλείδωμα χωρίς ούτε έναν αστυνομικό. Εκεί παράγοντες ακόμα και οι φίλοι παίκτες που τόσα χρόνια τα ανέχονται.
Επειδή οι μάγκες δεν υπάρχουν πια, επειδή εδώ και πέντε, έξι χρόνια δεν υπάρχει καν ελληνικό επαγγελματικό πρωτάθλημα, θα παίζεται ένα παιχνίδι όπου νικάει ο πιο άστοχος.
Οι Ολυμπιακοί μπορούν να υπερηφανευτούν και οι Παναθηναϊκοί να ζηλέψουν για το σημάδι διότι αυτή ήταν η διαφορά του αγώνα της Κυριακής με αυτόν της Πέμπτης. Ένας τύπος πέταξε μπουκάλι που βρήκε διαιτητή. Δεν ήταν τόσο «τυχεροί» στο ΟΑΚΑ. Θα μπορούσε να βρει τη γραμματεία, δημοσιογράφο, αέρα. Αν δεν πετύχαινε τον Κουκουλεκίδη(και αυτός δίπλα στον μαγνήτη Παπαδημητρίου έπρεπε να είναι υποψιασμένος) τώρα κανείς δεν θα τολμούσε να αναφερθεί στον ελάχιστα υπέροχο κόσμο. Ακριβώς ότι πράξαμε στο ΟΑΚΑ.
Το κείμενο γράφεται λίγο πριν το τέλος του ημιχρόνου (με συμπλήρωση για το πέμπτο παιχνίδι) διότι δεν ενδιαφέρει κανέναν στην ιστοσελίδα μας τι θα γίνει στο φινάλε. Μακάρι να ήμασταν ακόμα πιο πολύ γενναίοι ώστε να μην γράψουμε το αποτέλεσμα ούτε και του πέμπτου αγώνα. Να τελειώσει εδώ το παραμύθι.
Την μία πιάνει μικρόφωνο ο Γιαννακόπουλος, την άλλη ο Αγγελόπουλος, μετά ο Βασιλόπουλος μόνο δεν βγήκαν οι λουλουδούδες να τους κάνουν... επιτάφιους.
Σας αρέσει αυτή η ομορφιά του μπάσκετ; Αν ναι, τότε ζητήστε να μπείτε στο παρκέ στη θέση των παικτών, των προπονητών. Όποιος πέταξε μπουκάλι ή κέρμα, επιτρέψτε το πρώτο ενικό το κατάλαβα καλά ως δημοσιογράφος διότι ως φίλαθλος-οπαδός έριξα κι εγώ τον οβολό μου, να στηθεί μία φορά και να του πετάνε οι παίκτες αντικείμενα. Να βρεθεί ένας Καντονά να αγιάσει το δεξί του βολέ!
Μην νομίζει κανείς ότι οι φίλαθλοι είναι κακοί άνθρωποι. Όχι επιπόλαιοι είναι που θα καταλάβουν τι κάνουν όταν θα δουν κάποιο κεφάλι να ανοίγει και θα πονέσουν μόλις είναι το δικό τους.
Για όσους δεν πηγαίνουν στο γήπεδο και το βλέπουν πιο χαλαρά, ειλικρινά υπάρχει κάτι που σας αρέσει εκτός από τη νίκη της ομάδας σας; Δεν είδαμε έναν πραγματικό αιφνιδιασμό δύο ή τρία παιχνίδια τώρα. Δεν είδαμε τίποτα που να θυμίζει μπάσκετ παρά μόνο γκοτζίλα εναντίον τυρανόσαυρου.
Ό,τι είδαμε είναι ό,τι θα δούμε αύριο, μεθαύριο, σε έναν χρόνο γιατί όλα στην Ελλάδα είναι συνυφασμένα με το σοκ. Στην πρώτη εκατόμβη νεκρών φτιάχνουμε δρόμους, γήπεδα, γερά κτίρια. Το μπάσκετ έως τώρα την γλυτώνει. Πραγματικά είναι κωλ... σπορ διότι δεν μιλάμε για τύχη μετά από όσα έχουν συμβεί σε κλειστούς χώρους.
Μακριά από εμάς αλλά με μαθηματική ακρίβεια εκεί πάμε. Εκτός αν βρεθεί ένας... Καντονά λίγο διαφορετικός. Να ελέγξει πρώτα τον τραπεζικό του λογαριασμό, να δει πως τα παιδάκια του θα έχουν να φάνε και μετά την ώρα του αγώνα, παίκτης θα'ναι, προπονητής θα'ναι, θα πάρει το καπελάκι του και θα φύγει επιδεικτικά μόλις οι φίλαθλοι της δικής του ομάδας θα πετάξουν ένα αντικείμενο προς αντίπαλό του ή θα βρίσουν τη μάνα του. Δυστυχώς η εποχή μας δεν βγάζει ήρωες.
πηγή contra.gr
