Εκεινος μπορει να αντιδρουσε ετσι...εσυ ομως σιγουρα δεν θα επαιρνες το μερος της ομαδα που υποστιριζει ο Morfi

Έλεος! Σαν να έχετε δημιουργήσει κλίκες είστε. Από τη μία πλευρά οι ΝΒΑολάγνοι και από την άλλη οι ΦΙΜΠΑλάγνοι.

Εγώ λέω ότι και τα 2 αυτά SUCK

NBL RULEZZZZZZ (το πρώτάθλημα μπάσκετ της Αυστραλίας)

ΥΓ. lebron15, για όνομα του Θεού, μην ποστάρεις λέγοντας μου ότι αν NBA SUCKS τότε γιατί έχω ως αγαπημένη ομάδα το Μαϊάμι και αγαπημένο παίχτη τον Σάκαρο... Είναι προφανές ότι αστειεύομαι.

Aγαπητε lebron15 υποστιριζω τους Lakers απο το 1993 οταν αρχισε μια τριετια τουλαχιστον στην οποια δεν ηξεραν που τους πανε τα 4. Περασα ατελειωτες ωρες οσα απο ολα αυτα τα χρονια ειχα την δυνατοτητα μπροστα απο μια οθωνη του PC βλεπωντας οχι απλα αγωνες αλλα οποτε δεν ειχα την ευχερεια ακομη και απλα ανανεωση στατιστικων και πλεϋ μπαϊ πλεϋ ακομη και τις μερες των εισαγωγικων εξετασεων. Ειμαι πορωμενος με τους Λεικερς! Πραγματικα...Με ολα τους, με την ιστορια τους, το σταριλικι τους, ακομη και με την μ***κια (σορυ ) που τους δερνει γενικοτερα. Μεχρι πρι 3 χρονια οταν ημουνα στην Κυπρο παρακολουθουσα το ιδιο στενα και το ΝΒΑ αλλα και το Ελληνικο πρωταθλημα οσο μπορουσα γιατι μαρεσει το μπασκετ. Τωρα ομως που σπουδαζω στην Ελλαδα ομως και εχω την πολυτελεια να ειμαι κοντα σε μια απο τις ομαδες που υποστιριζω ειναι φυσικο να ασχολουμε περισσοτερο με αυτην.

Οσο για την απορια σου για το νικ μου...Εγω αν προτιμω καποια απο τις 2 "σχολες" παιχνιδιου αυτη ναι ειναι η Ευρωπαϊκη χωρις να σημαινει οτι για εμενα το ΝΒΑ sucks! Δηλαδη δεν λεω στο ενα ναι και στο αλλο οχι. Αλλα οσων αφορα το ΝΒΑ ειμαι φανατικος ΜΕ ΤΟΥΣ LAKERS οχι με το NBA. Γιαυτο δεν εβαλα κανενα νικ σε στυλ "ΝΒΑholic" για παραδειγμα.

Οσο για τον ΠΑΟ μπορει να σταθει στο ΝΒΑ αλλα με ροστερ για ΝΒΑ οχι για Ευρωπη. Φετος δεν μας ειπε κανεις οτι θα παιξουμε στο ΝΒΑ για να φτιαξουμε ροστερ για το ΝΒΑ. Ξεραμε οτι θα παιξουμε Ευρωπη και φτιαξαμε ενα ροστερ για Φ4!

Οσο για τους Lakers για μενα εχουν σημμασια καθε μια απο τις 60 χρονιες απο τοτε που ιδρηθηκαν. Ακομη και το πρωτο πρωταθλημα τους το 1948 στο ημιεπαγγελματικο πρωταθλημα του Νational Basketball League. Αν ημουνα στην Αμερικη σαφως και θα επλενα πιατα για να παρω διαρκειας στο Staples Center.



Προς το παρον πηρα ενα 150αρι για το ΟΑΚΑ

Αν το πίστευα αυτό που είπα, θα το είχα γράψει από το τέλος του πρώτου παιχνιδιού με τους Ρόκετς. Όσο η συζήτηση σε αυτό το τόπικ παραμένει να μην είναι σοβαρή (δεν είναι σοβαρό να μιλάς για ασέβειες επειδή έχασες με 37 και οι αντίπαλοι δεν σταμάτησαν στο 20 ) τόσο και εγώ δεν θα μιλάω σοβαρά.

Καλά ρε παιδιά..ηρεμήστε λίγο!!! Τι φανατίλα έχετε πια με το ΝΒΑ??? Μύγα δεν σηκώνετε στο σπαθί σας!!! Ούτε μια διαφορετική άποψη δεν ανέχεστε.Μια κουβέντα λέμε για μια ομάδα στο ΝΒΑ,και σχεδόν μας βγάλατε ρατσιστές εναντίον του ΝΒΑ..και ΦΙΜΠΑλόγους...Καταρχήν...ποιός σας είπε ότι ισχυριζόμαστε ότι το Ευρωπαικό μπάσκετ,είναι στο ίδιο επίπεδο με το ΝΒΑ? Προς Θεού!! Και εγω είμαι πωρομένος με τους Σπέρς,και μου αρέσει απίστευτα να βλέπω ΝΒΑ,και όλες τις ομάδες.Γιατί πολύ απλά...είναι άλλο επίπεδο...
Δεν κατάλαβα δηλαδή..τι μάρτυρες γίναμε της γύμνιας του Ευρωπαικού μπάσκετ..??? Άν είναι τώρα γυμνό το Ευρωπαικό μπάσκετ..πριν 10 χρόνια τι ήταν??? Μου αρέσει ότι κατηγορούμαστε και ως ασόβαροι...
Δηλαδή για να αγαπάμε και να μας αρέσει το ΝΒΑ,πρέπει υποχρεωτικά να υποστηρίζουμε με φανατισμό τις ομάδες του ΝΒΑ΄έναντι των Ευρωπαικών ομάδων,όπως εσείς??
Όπως έχω πεί και στο παρελθόν σε αυτό το φόρουμ,ενδεχόμενο να παίξει ο ΠΑΟ,ή η ΤΣΣΚΑ..ή..ή στο ΝΒΑ δεν υπάρχει σε καμία περίπτωση.Τουλάχιστον για τα επόμενα 20-25 χρόνια.Και για να είμαι και ειλικρινής,δεν ξέρω κατά πόσο θα ήθελα κάτι τέτοιο.Το προτιμώ έτσι το ΝΒΑ.Όχι "μπασταρδεμένο".Βέβαια..με τους ρυθμούς της Παγκοσμιοποίησης που διαβαίνουμε..ποτέ μην λές ποτέ...

Δνε ειναι κομπλεξ να θελεις να νικησεις τον αλλον με οσο το δυνατον μεγαλυτερη διαφορα!
Κομπλεξ ειναι το να λες οτι αυτο ειναι κομπλεξ....
Και χωρις αστεια: Κομπλεξ ειναι το να λες οτι αυτο ειναι κομπλεξ!

Η καθε ομαδα εχει δικαιωμα να παιξει οπως θελει, οσο παθιασμενα και δυνατα θελει. Αν το Χιουστον κερδιζε με 65 ποντους και στα τελευταια 5 δευτερολεπτα εκανε την επιθεση οσο πιο γρηγορα μπορουσε για να τους κανει 67 ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ κανενα δικαιωμα να τους κατακρινει για αυτο! Κοινη λογικη.....




Αυτο ακριβως!
Μια ετσι, μια αλλιως....

Γιατί,δεν έπαιξε ο Πρωταθλητής Ευρώπης με τον Πρωταθλητή του ΝΒΑ??? Που την βρίσκετε την κωλοτούμπα??? Ναι μεν ήταν φιλικό,αλλά για μένα ήταν κάτι σαν πλανητικός τελικός.Αν σας πειράζει τόσο που το θεωρώ έτσι..ανεχτείτε το σας παρακαλώ.Αλλά πείτε μου κιόλας τώρα,ότι προσπαθώ να χρυσώσω και το χάπι..για τις εμφανίσεις του ΠΑΟ!!!?
Αυτά που ισχυρίστικά για κόμπλεξ των Ρόκετς,έχω κάθε δικαίωμα να τα ισχυρίζομαι.Και δεν τα στήριξα μόνο στην διαφορά! Έχω επικαλεστεί και άλλα πολλά γεγονότα.Να μην τα αναφέρω ξανά για 3η φορά....αν δεν σας πείθει κανένα από αυτά...εξηγείστε τα μου.Αλλά αυτό δεν σημαίνει,ότι έμεινα και ικανοποιημένος από τον ΠΑΟ.Δείτε προηούμενο μου ποστ..για το τι έχω σούρει σε Ομπράντοβιτς και παίκτες...

Αν προχθες φανηκε η γυμνια της ευρωπης, τοτε εδω και 8 χρονια φαινεται η γυμνια του ΝΒΑ, οπου ολκληρη Ντριμ Τιμ με κανονες ΦΙΜΠΑ γινεται περιγελος οταν τρωει 20αρες στο κεφαλι απο τους πορτορικανους

Οσο και να θελουν μερικοι να μας πεισουν οτι το επιπεδο του μπασκετ στην ευρωπη δε συγκρινεται με το ΝΒΑ, απλα τα αποτελεσματα τους διαψευδουν.
Με κανονες ΝΒΑ οι ομαδες ΝΒΑ δεν εχουν αντιπαλο, με κανονες ΦΙΜΠΑ κερδιζουν οι ευρωπαιοι, με κανονες μεικτους ολα τα ματς ειναι κλειστα και οι νικες μοιρασμενες.

Το επιπεδο συγκρινεται, οι αμερικανοι οντας ακομη καλυτεροι, αλλα οτι υπαρχει θεμα συγκρισης, υπαρχει.
προχθες δεν απεδειχθει η γυμνια της ευρωπης. Αν ειχε χασει το σαν αντονιο, τοτε θα ειχε αποδειχθει η γυμνια καποιου.
Οι ευρωπαικες , τα ματς που επρεπε να κερδισουν δηλαδη διωργανωσεις ΦΜΠΑ και φιλικα με κανονες ευρωπης, τα κερδισαν.
τωρα πηγαν να αποδειξουν οτι εκτος απο καλυτεροι με κανονες ΦΙΜΠΑ, ειναι καλυτεροι ΚΑΙ σε κανονες ΝΒΑ. Δεν τα καταφεραν, αυτο ομως δεν αναιρει, οτι παραμενουμε στο στατους κβο. Δηλαδη οτι οι ομαδες ευρωπαικες ειναι καλυτερες στο διεθνες επιπεδο και οι αμερικανικες με κανονες ΝΒΑ.

αυτα απο μενα και οποιος καταλαβε καταλαβε.
Η ολη κοντρα ξεκιναει απο το γεγονος οτι οι υπερμαχοι του ΝΒΑ δεν δεχονται μυγα στο σπαθι τους. Οι υπερμαχοι της ευρωπης δεχονται οτι οι αμερικανοι ειναι πιο ταλαντουχοι ως παιχτες, με καλυτερη φυσικη κατασταση και εχουν σιγουρα το πανω χερι -ανετα- σε ματς με κανονες ΝΒΑ.
Το μονο που ζηταμε ειναι να αναγνωριστει το γεγονος οτι οι ευρωπαιοι εχουν μειωσει σημαντικα την ψαλιδα και οτι ειναι καλυτεροι με κανονες ΦιΜΠΑ.
Ουτε αυτο δεν δεχονται ι φιλοι του ΝΒΑ, παροτι εδω και 8 χρονια οι ΗΠΑ δεν μπορουν να πανε ουτε τελικα, χωρια που μερικες φορες πεφτουν κατω απο τις 5 πρωτες θεσεις.
βασικα τωρα που το σκεφτομαι, τιποτα δεν ζηταμε. Το οτι οι ευρωπαιοι ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ με κανονες ΦιΜΠΑ εχει αποδειχτει και καλο ειναι μερικοι να αρχισουν να το αποδεχονται.
Οταν γινει αυτο θα μπορουμε να μιλισουμε και επι αλλης βασεως.

Είπε κανένας ότι δε μειώθηκε η ψαλίδα; Δε νομίζω. Αυτό το δέχονται όλοι. Και μόνο που οι εκτός ΗΠΑ παίκτες έχουν γίνει πιο αθλητικοί απ' ότι ήταν πριν πχ 15 χρόνια είνα αρκετό(βέβαια έχουν βελτιωθεί και σε άλλους τομείς). Βέβαια το Χιούστον ή ακόμα περισσότερο οι Σπερς, βάζω στοίχημα ότι σε ματς με Ευρωπαϊκούς κανόνες δεν θα έχαναν με μεγάλη διαφορά από καμμία ομάδα Ευρωλίγκας. Από εκεί και πέρα για εμένα η κόντρα ξεκινάει από το γεγονός ότι όταν χάνει μια Ευρωπαϊκή ομάδα από μια αντίστοιχη του ΝΒΑ, ψάχνουμε να βρούμε 1500 δικαιολογίες. Αντίθετα αν ηττηθεί η Εθνική των ΗΠΑ ή μια ομάδα ΝΒΑ, δικαιολογίες δεν υπάρχουν.
Προσωπικά, αν και θεωρώ τους Αμερικανούς παίκτες πολύ ανώτερους από τους υπόλοιπους στον κόσμο μου αρέσει πολύ και το Ευρωπαϊκό μπάσκετ.

ΥΓ. ερώτηση: Αν η εθνική των ΗΠΑ αποτελούταν από τους καλύτερους Αμερικανούς παίκτες που αγωνίζονται στην Ευρώπη, ποια θα ήταν η τύχη της στις διοργανώσεις FIBA;

Ειμαι 100% αντιθετως με σενα Παρισινε,δυστυχως.


Οι Εθνικες ειναι αλλο θεμα,με τελειως διαφορετικους παραγοντες και παραμετρους.Μην τα βαζεις στο ιδιο καζανι.


Οι Ευρωπαιοι δν εδειξαν οτι ειναι καλυτεροι στο Europe Live και σιγουρα πως δν υπαρχουν με κανονες ΝΒΑ μπροστα σε ομαδες ΝΒΑ.
Εκαναν 2 νικες,η μια απεναντι στην χειροτερη ομαδα του ΝΒΑ,και την αλλη απεναντι σε μια ομαδα χωρις τον σταρ της (Μπος)
Το περσινο Γιουροπ λαιβ ας πουμε,τα πραγματα ηταν καλυτερα για τους Ευρωπαιους.Φετος οχι.




Μια ειναι η 20αρα και φανηκε ποσο τυχαια ηταν στο ιδιο τουρνουα.Και εγινε με την χειροτερη ομαδα των ΗΠΑ μεσα στην 8ετια.Υστερα απο 2 μερες ας πουμε,οι ΗΠΑ κερδισαν την Ελλαδα και υστερα απο μια βδομαδα την Ισπανια.

Τελος παντων,ειπαμε αλλο θεμα οι Εθνικες.






Δεν καταλαβαινω γιατι το λες αυτο.

Αυτο το ξερει οποιος ασχολειται στοιχειωδως με το αθλημα.
Προφανως η ψαλιδα εχει μικρυνει,οχι επειδη εχει πεσει το ΝΒΑ,αλλα επειδη εχει ανεβει η Ευρπωη.

Πρωτον εννοιειται οτι οι σπερς δεν θα χαναν με μεγαλη διαφορα. Πολυ πιθανο να μην χαναν και καθολου. Γι αυτο κιολας ειπα οτι μεχι και τωρα παρ οτι εχει κλεισει η ψαλιδα, διαφορα υπαρχει και υπαρχει μεταξυ ευρωλιγκας και ΝΒΑ κυριως, γιατι στο ΝΒΑ παιζουν εκτος των αλλψν ΚΑΙ πολλοι απο τους καλυτερους ευρωοπαιους. Αν ολοι οι καλοι ευρωπαιοι παιζαν ευρωλιγκα, η διαφορα θα ηταν σχεδον ανυπαρκτη.

Τωρα, στην ερωτηση σου, εχει ξαναγινει. Με το λοκ αουτ του 98, στο παγκοσμιο δεν ηρθαν ΝΒΑερς αλλα οι καλυτεροι αμερικανοι της ευρωπης. Τοτε βγηκαν τριτοι. Αν αναλογιστουμε λοιπον οτι πλεον δεν υπαρχουν μονο 3-4 καλες ευρωπαικες ομαδες οπως τοτε που οι σερβοι, κροατες α ρωσσοι παιζαν μονοι τους, τοτε σημερα μια τετοια ομαδα την κοβω να παλευει για ενα εισιτηριο στην τετραδα.
Οχι παραπανω γιατι αν το δουμε μια ομαδα με γκριρ, λανγκτον, γουντς, μπατιστ και φιζερ ας πουμε δεν διαθετει την ποιοτητα , κυριως στον ασσο ,ουτε την ομοιογενεια -κυριο προβλημα κατ εμε-της ελλαδας η της ισπανιας και της λιθουανιας ας πουμε. Ασε που δεν θα εχουν σεντερ της προκοπης, μιας και αυτοι-ειδικα οι αμερικανοι- παιζουν ολοι ΝΒΑ.

Nαι το ξέρω ότι έχει ξαναγίνει. Μόνο που το 98 αυτοί που έστειλαν δεν ήταν αντικειμενικά οι καλύτεροι. Για παράδειγμα πλέι μέικερ ήταν ο Μάικλ Χώκινς που έπαιζε στον Ολυμπιακό την περίοδο 97-98 ο οποίος δεν ήταν και ότι καλύτερο. Συν το ότι τελευταία στιγμή τους μαζέψανε αφού οι επαγγελματίες δεν ήρθαν λόγω του λοκ άουτ. Προσωπικά δεν μπορώ να πω τι θέση θα έπαιρνε μια τέτοια ομάδα, αλλά φαντάζομαι την πεντάδα θα την έπιανε άνετα.
Για το σέντερ συμφωνώ απόλυτα

εγώ συμφωνώ λίγο πολύ με παρισινό, ότι δηλαδή με ευρωπαικούς κανόνες οι κορυφαίες ευρωπαικές ομάδες μπορούν να κοιτάξουν στα μάτια τις ομάδες του NBA

πολύ μου άρεσε και το άρθρο του παπαδογιάννη που αν και υπερβάλει για την διαφορά μεταξύ ευρωπαικών και ομάδων ΝΒΑ, υπάρχει διαφορά αλλά όχι τόσο μεγάλη όσο αυτός λέει στο άρθρο του. εκείνο που μου άρεσε ήταν ότι ο πάο πήρε ένα πολύ καλό μάθημα περί αλαζονείας και το σχολιάκι του στο τέλος για τον ζοτς
δεν λέμε ομαδάρα ο πάο αλλά αυτό με την αλαζονεία του έχει παραγίνει.... και είναι ένα πράγμα που στους περισσότερους όσοι δεν είναι πάο τους την δίνει στα νεύρα

Καταρχάς, δεν είμαι τυφλός να μη βλέπω ότι η ψαλίδα έχει μικρύνει σημαντικά, κάτι που οφείλεται στην άνοδο της Ευρώπης και την πτώση του ΝΒΑ (όλο και πιο διαφοροποιημένοι κανονισμοί σε σχέση με FIBA, high schoolers*, κτλ). Τώρα, Παρισινέ, έχω κι εγώ φυσικά ενστάσεις:



Ο morfi ήδη είπε ότι αυτό που είχε ξεστομίσει δεν το πίστευε ειλικρινά (αν το πίστευε θα το έλεγε πολύ νωρίτερα), ωστόσο κάποιοι πιαστήκατε από δω. Μη λέτε μετά για τους υπέρμαχους του ΝΒΑ που δε δέχονται μύγα στο σπαθί τους.
Μη χρησιμοποιείτε πληθυντικό για γεονότα που συνέβησαν μόνο μια φορά.



Με κανόνες ΦΙΜΠΑ, οι Αμερικανοί συνεχίζουν να παίρνουν πολλές νίκες επί των Ευρωπαίων, αλλά στο δρόμο για το χρυσό κάπου σκοντάφτουν. Βεβαίως, χάνουν πιο δύσκολα απ'όσο νικούν τους περισσότερους αντιπάλους τους ακόμη και με διεθνείς κανόνες. Το κακό για τους Αμερικανούς είναι ότι αν διατηρούσαν τους παλιούς κανονισμούς του physical play θα είχαν σαφώς καλύτερη τύχη σε αυτά τα παιχνίδια. Αλλά δικό τους το λάθος εδώ.
Κι όχι, με μεικτούς κανονισμούς δεν είναι τα αποτελέσματα τόσο μοιρασμένα, αν και σαφώς αρκετά παιχνίδια παίζονταν κι από τις 2 πλευρές. Στο Europe Live του 2006, το ΝΒΑ μετρούσε ρεκόρ 6-2 και σε αυτό του 2007, 3-2. Οι ΝΒΑερς μέτρησαν 1 ήττα με 10+ πόντους διαφορά, οι Ευρωπαίοι 5.




See above. Το ότι μερικές ευρωπαϊκές ομάδες πήραν νίκες, ακόμη και σε κρίσιμα παιχνίδια, δε σημαίνει ότι οι ευρωπαϊκές ομάδες έγιναν και καλύτερες. Άλλωστε, δεν υπάρχει ευρωπαϊκή ομάδα η οποία να έχει κερδίσει τους Αμερικανούς σε μόνιμη βάση (κι όχι απλώς σε 1 παιχνίδι). Όποια τους κέρδισε (Ελλάδα, Λιθουανία, Ισπανία, Σερβία) είτε έχει παίξει μόνο ένα παιχνίδι εναντίον τους είτε έχει υποστεί και ήττες. Δεν υπάρχει δηλαδή ομάδα η οποία να έχει πείσει πέραν αμφιβολίας ότι ανήκει σε ένα υψηλότερο επίπεδο. Με τα προηγούμενα κριτήρια, θα δικαιολογούσα ανωτερότητα (κι όχι μόνο ισότητα, άλλωστε κι εσύ για ανωτερότητα μιλάς) των Ευρωπαίων αν σε μεμονωμένο μεταξύ τους παιχνίδι κυριαρχούσαν με διαφορές μεγαλύτερες των 20 πόντων ή αν σε περισσότερα του ενός παιχνίδια, οι διαφορές με τις οποίες κέρδισαν τα ματς είναι σημαντικά μεγαλύτερες.
Σκεφτείτε το κι ως εξής: Αν σε κάποιο παγκόσμιο πρωτάθλημα ή Ολυμπιακό τουρνουά το χρυσό το κερδίσει η Αργεντινή, αυτό επαρκεί για να σας πείσει ότι το μπάσκετ της Λατινικής Αμερικής είναι καλύτερο του ευρωπαϊκού και μάλιστα με κανόνες FIBA-ευρωπαϊκούς;



Αναφέρεσαι στις ομάδες που κυριαρχούσαν, όχι στις απλώς καλές ομάδες. Μια χαρά ομάδα είχε και η Ελλάδα ή η Ιταλία, πχ. Με αυτά τα κριτήρια, ούτε σήμερα υπάρχουν περισσότερες τέτοιες ομάδες: Ισπανία, Ελλάδα, Ρωσία, Λιθουανία, τι άλλο;


*Το φαινόμενο των χάι σκούλερς δε θα ήταν απαραίτητα κακό (βλ. Ευρώπη), υπό την προϋπόθεση οι ιθύνοντες των ομάδων ΝΒΑ να τους φέρονται σαν παιδιά με ταλέντο, δυνατότητες, αλλά και έλλειψη στη γνώση πολλών βασικών του μπάσκετ, άρα και να είναι πιο φειδωλοί στις επιλογές τους. Η Hype Machine θα έπρεπε να μην ξεγελά τόσο εύκολα τον κόσμο όταν αναφερόμαστε σε 18χρονους.

Παρισινε συγγνωμη κιολας αλλα νομιζω πως απαντας μονο στα ποστ που σε ''παιρνει'' ( )...
Ξαναδες το ποστ του Ερ Κεφ...(ειδικα εκει που λεει για την ΗΠΑ)

Υπάρχει κάπου το άρθρο του Παπαδογιάννη; (Καλά, το σάιτ της Sportday μάλλον θα είναι έτοιμο μετά θάνατον της εφημερίδας, ενώ στον Sport FM για κάποιο λόγο δεν εμφανίζονται τα άρθρα).

Μύθοι και αλήθειες για το ντόπινγκ στο ΝΒΑ (SportDay / Νίκος Παπαδογιάννης)
www.sportfm.gr

«O Παναθηναϊκός υστερούσε έναντι των ομάδων του ΝΒΑ σε ταχύτητα, σε δύναμη, σε κορμιά, σε εκρηκτικότητα», έγραφα στο χθεσινό μου σχόλιο. «Ναι, αλλά στο ΝΒΑ δεν κάνουν ντόπινγκ κοντρόλ», επισημαίνει με ευγενικό του e-mail φίλος αναγνώστης. Το ίδιο νομίζω ότι ισχυρίζονται μέσα στην ασχετοσύνη και αγραμματοσύνη τους κάτι αμετανόητοι υπερασπιστές των Ελλήνων μετρ των «χαμένων ελέγχων» και των μηχανοκίνητων σπορ στους δρόμους της Γλυφάδας.

Η αλήθεια είναι φυσικά διαφορετική. Δεν υπάρχει σπορ χωρίς ντόπινγκ κοντρόλ στις ΗΠΑ, ειδικά μετά το σκάνδαλο της Βalco. Η πανίσχυρη «Ενωση των Παικτών» έκανε μια «φιλότιμη» προσπάθεια να αφήσει τα στεροειδή έξω από τις απαγορευμένες ουσίες, αλλά η σχετική εισήγηση απορρίφθηκε ως προκλητική. Το ΝΒΑ ενδιαφέρεται πάνω απ' όλα για το άσπιλο κι αμόλυντο «ίματζ» του. Το τελευταίο που ήθελε ήταν να αντιμετωπίσει τα υπονοούμενα όσων πιστεύουν ότι η σωματοδομή και οι αθλητικές ικανότητες των παικτών του οφείλονται σε ντόπες.

Σύμφωνα με την ισχύουσα Συλλογική Σύμβαση, διεξάγονται προγραμματισμένοι έλεγχοι για σωρεία απαγορευμένων ουσιών, με κοινή ευθύνη των ομάδων, του ΝΒΑ και της «Ενωσης των Παικτών». Η ανάλυση γίνεται σε ανεξάρτητο εργαστήριο. Επιπρόσθετα, οι μπασκετμπολίστες ελέγχονται αιφνιδιαστικά μέχρι και 4 φορές τον χρόνο από τους «ιπτάμενους γιατρούς» της USADA (η επίσημη οργάνωση των ΗΠΑ για το αντιντόπινγκ). Στην επιλογή των παικτών δεν έχουν καμία συμμετοχή ούτε οι ομάδες, ούτε το ΝΒΑ, ούτε το συνδικαλιστικό τους όργανο.

Εάν βρεθεί θετικός σε στεροειδή ουσία ένας αθλητής, τιμωρείται με αποκλεισμό 10 αγώνων, όπως συνέβη τον Μάρτιο με το Λίντσεϊ Χάντερ των Πίστονς. Ο ένοχος εντάσσεται υποχρεωτικά σε πρόγραμμα επανένταξης, ενώ το συμβόλαιό του ακυρώνεται και η ομάδα του υποχρεώνεται να του καταβάλει μεροκάματο όχι υψηλότερο από το 25% των ετήσιων αμοιβών του, μέχρι την επιστροφή του. Σε περίπτωση υποτροπής, οι αγωνιστικές ποινής γίνονται 25. Την τρίτη φορά, ο «βρόμικος» παίκτης τιμωρείται με ένα χρόνο καραντίνας. Το τετράκις εξαμαρτείν επισύρει ποινή ισόβιου αποκλεισμού (με οποιαδήποτε ιδιότητα) από το ΝΒΑ.

Υπάρχουν επίσης ξεχωριστές ποινές για όποιον παραβεί τους κανόνες του προγράμματος επανένταξης, αλλά και ενδελεχείς έλεγχοι σε περίπτωση που κάποιος σεσημασμένος φερθεί περίεργα. Μόλις, για παράδειγμα, απουσιάσει αδικαιολόγητα από 1-2 προπονήσεις ή χάσει μια προγραμματισμένη πτήση της ομάδας του, περνάει αμέσως από τεστ ντόπινγκ. Η Συλλογική Σύμβαση ρυθμίζει κάθε πιθανή και απίθανη λεπτομέρεια, σε βαθμό ανατριχιαστικό. Οποιος θέλει να μάθει λεπτομέρειες, ας ρίξει μια ματιά στην ιστοσελίδα της «Ενωσης Παικτών» (www.nbpa.com).

Η αλήθεια είναι ότι περισσότερο ενδιαφέρεται το ΝΒΑ να κρατήσει το μπάσκετ μακριά από τα ναρκωτικά. Ετσι, οι ποινές για χρήση κοκαΐνης, οπιούχων όπως η ηρωίνη, αμφεταμίνης και παραγώγων της, PSP και LSD, είναι πολύ πιο βαριές από αυτές που βαρύνουν τους ντοπαρισμένους μπασκετμπολίστες. Μιλάμε πια για αποκλεισμό ενός έτους αν ο αθλητής είναι πρωτοετής («ρούκι», που λέμε στα νεοελληνικά) και δύο ή περισσότερων αν πρόκειται για βετεράνο. Για μαριχουάνα, η πρώτη παράβαση τιμωρείται μόνο με ένταξη σε ειδικό πρόγραμμα, η δεύτερη με πρόστιμο 25.000 δολαρίων, η τρίτη με 5 αγωνιστικές και οι επόμενες με άλλες 5, πάντοτε χωρίς πληρωμή για τις χαμένες εργατοημέρες.

Αυτός ο τελευταίος όρος είναι εκ των ων ουκ άνευ. Τιμωρημένος αθλητής που παίρνει μισθούς και πριμ υπάρχει μόνο στην Ελλάδα...

Ευχαριστώ για το άρθρο (τώρα κατάφερα να ανοίξω και το άλλο που ζητούσα).

Moυ αρέσει που χρησιμοποιούν ακόμη το ίδιο επιχείρημα για το ντόπινγκ, τη στιγμή που είναι φανερό με γυμνό μάτι ότι και οι Ευρωπαίοι και γενικώς οι αθλητές σε όποιο μέρος του κόσμου η αθλιατρική είναι αναπτυγμένη, παίρνουν πάνω-κάτω τις ίδιες ουσίες με τους Αμερικανούς (αλλά εξακολουθούν να υστερούν αθλητικά, εξαιτίας διαφορετικού σωματότυπου). Συγκρίνετε έναν Ευρωπαίο παίκτη του 1995 με έναν του 2005 και θα καταλάβετε. Ή μήπως υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι το γυμναστήριο και η πολύωρη προπόνηση αποτελούν εφεύρεση της τελευταίας δεκαετίας; Ο Ιωαννίδης μόνο σε αρένα με λιοντάρια δεν έριχνε τους παίκτες του για να αποκτήσουν φυσική κατάσταση υψηλού επιπέδου και παρόλα αυτά, δε έβγαιναν εξίσου "φουσκωτοί" με τους σημερινούς. Οι αθλητές δεν είναι καθαροί από ουσίες σε καμιά αναπτυγμένη χώρα, όχι μόνο στις ΗΠΑ.

Στο ΝΒΑ επιτρέπουν πολλές ουσίες,από αυτές που απαγορεύονται εδώ.Δεν είναι τυχαίο ότι στους Ολυμπιακούς της Αθήνας και στην Κίνα δεν πέρασαν από έλεγχο....
Εκτός και εάν ο Λεμπρόν στα 17,ήταν έτσι από πορτοκαλαδίτσα..(φρέσκια)..

1) παρακαλω. χολικ (νομιζα οτι αναφεροσουν σε αυτο το αρθρο για αυτο το ποσταρα)
2) τζινομπιλι υπαρχει περιπτωση να διαβασες εστω μια γραμμη απο το ποστ του χολικ;

Το διάβασα το ποστ του NBAholic.Αλλά γαιτί μου το λές αυτό? Έκανα quote στο ποστ του? Έγω στο παραπάνω άρθρο αναφερόμουν.
Φυσικά και οι Ευρωπαίοι παίρνουν κάτι...αλλά σε καμία περίπτωση δεν τους συγκρίνω με τους Αμερικανούς,που είναι πολύ μπροστά στο doping...

Μου αρεσει που οτι χαζομαρα ακουσει ο ενας απο τον αλλο,αρχιζει και τη λεει και εκεινος....Αυτο με την πορτοκαλαδα το εχω ακουσει 500 φορες...
Το αν οι Αμερικανοι περασαν η οχι απο αντι ντοπινγκ κοντρολ δεν το ξερεις ουτε εσυ ουτε εγω φιλε μου...ασε τωρα τι λενε οι αλλοι...


Μαλλον δεν διαβασες κανενα απο τα δυο...

Συγγνωμη κιολας, αλλα απαντω σε οσα περισσοτερα ποστ μπορω, ενταξει δεν γινεται να μπορεσω να απαντησω στα παντα, μιας και θα χρειζομουν ενα ποστ 2 σελιδες, και ειμαι και σχετικα αργος στο γραψιμο

Τελος παντων δεν διαφωνω οτι μονο οι καλυτερες ευρωπαικες μπορουν να κερδισουν ομαδες ΝΒΑ εστω με ευρωπαικους κανονες. Δεν εχει αδικο ο Χολικ, αλλα γεγονος ειναι οτι με μεικτους κανονες, οι ομαδες φαιναλ 4 της ευρωλιγκα -ΤΣΣΚΑ, μπαρτσα, μαλαγα ,ρεαλ- εχουν 4 νικες σε πεντε αγωνες.

οσο για τις διωργανωσεις ΦΙΜΠΑ, οντως οι αμερικανοι τα περισσοτερα ματς τα κερδιζουν, ωστοσο ειναι η μονη ομαδα που ΔΕΝ εχει παρει ουτε εναν τιτλο στις τελευταιες διωργανωσεις. Ουτε τελικα δεν εχει φτασει. Ολες οι υπολοιπες μεγαλες εχουν παρει απο εναν μεγαλο τιτλο, ειτε λεγονται αργεντινη, ελλαδα, σερβια, ισπανια, λιθουανια.
Αρα λογικο ειναι να τη θεωρησω λιγοτερο πετυχημενη ομαδα απο τις συγκεκριμμενες. Γιατι μπορει να μην χανει πολους αγωνες η ΝΤΡΙΜ ΤΙΜ στη ΦΙΜΠΑ, αλλα αυτο ισχυει και για τις ευρωπαικες. Καμια τους δεν χανει αγωνες, και στα μεταξυ τους ματς, κερδιζουν οι ευρωπαιοι.

Γιατι ναι μεν δεν εχουν γινει πολλες νικες εις βαρος των ΗΠΑ, αλλα δεν ειναι πολλα και τα παχνιδια. Η αργεντινη πχ, εχει κανει 3 και εχει κερδισει τα δυο.

καλά και άγια όλα αυτά με τις ποινές που ευαγγελίζονται στο ΝΒΑ για την ντόπα
αλλά σας ρωτάω (ανεξάρτητα του τί κάνουν στις άλλες χώρες) υπάρχει έστω 1 (1 σας λέω) που πιστεύει στα αλήθεια ότι στο ΝΒΑ οι περισσότεροι δεν κάνουν χρήση στεροειδών;

και μετά πως εξηγείτε όλες αυτές τις αλογόφατσες την τελευταία δεκαετία;
και ειδικά εσύ ΝΒΑholic που έχεις πολύ καλή γνώση με το παρελθόν του ΝΒΑ δεν διαπιστώνεις
μία απίστευτη διαφορά στην σωματοδομή των nbaers προ 15-20 χρόνων με τώρα;
βιταμίνες συμπληρώματα και τέτοια υπήρχαν και τότε άλλα όχι και ορμόνες
η διαφορά αυτή είναι καθαρά θέμα ορμονών όσο και δεν θέλουν να το πιστέψουν κάποιοι

Εγώ δεν είπα ποτέ ότι οι ΝΒΑερς είναι καθαροί από ουσίες, ιδίως οι τωρινοί. Απλώς, λέω ότι οι Ευρωπαίοι έχουν πλέον την ίδια ή περίπου την ίδια πρόσβαση σε περίεργες ουσίες, αλλά και σε μεθόδους που κάνουν μερικές να περνούν απαρατήρητες από τα τεστ.

Τότε και εσύ που ξέρεις ότι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι παίρνουν τα ίδια πράγματα??
Το ότι οι Αμερικανοί του ΝΒΑ,δεν παιρνούν από έλεγχο στις μεγάλες διοργανώσεις..δεν είναι τωρινό φρούτο..Το ξέρει και η κουτσή Μαρία σε όλον τον κόσμο.Ψάξε το λίγο...
Εγώ δεν περίμενα από τους δημοσιαγράφους να το μάθω.Μας το έχουν πει και στο πανεπιστήμιο,οι Αναλυτικοί Χημικοί,που έχουν δουλέψει με δείγματα από το ΟΑΚΑ.
Τόσο πολύ σε ενοχλεί η "πορτοκαλάδα" που είπα?? Δηλαδή αν σου έλεγα τετραυδρογεστρινόνες(THG),νανδρολόνες,ερυθρ�
�ποιητίνες(ΕΡΟ).....θα είχα περισσότερο κύρος??

Παιδιά παρακολουθώ με ενδιαφέρον την συζήτησή σας, και, χωρίς να έχω αυτή τη στιγμή διάθεσή να καταγράψω αναλυτικά την άποψή μου (που στα περισσότερα σημεία είναι κοντινή σε αυτή του παρισινού), θα ήθελα, αν το κρίνετε σκόπιμο να συμπεριλάβετε ως σημεία αναφοράς στην επιχειρηματολογία σας τα εξής, που αν και δεν έχουν τονιστεί ιδιαίτερα, είναι κατά τη γνώμη μου πολύ σημαντικά:

Οι Team USA των τελευταίων 7 χρόνων έχουν στις παγκόσμιες διοργανώσεις τα αποτελέσματα που αναφέρετε (αρκετές νίκες, κάποιες ντροπιστικές ήττες, κάποιες άλλες δύσκολες, μένοντας στο τέλος πάντα μακριά από τον τελικό), αλλά πρόκειται για τουρνουά ευρωπαικών κανονισμών για τα οποία ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΗΚΑΝ, για μικρότερο ή μεγαλύτερο (ανάλογα με τη χρονιά) διάστημα.

Επίσης, ο ΠΑΟ, χωρίς προετοιμασία για κανονισμούς ΝΒΑ, έχασε από 2 ομάδες που ΔΕΝ συγκαταλέγονται στις μέτριες ή χειρότερες του ΝΒΑ, αλλά στις καλύτερες, στα φαβορί για τίτλο.

Σκέφτομαι αν πρέπει να αρχίσω και εγώ τις δικαιολογίες ή όχι. Γιατί 13 ημέρες προετοιμασίας (USA @ Indianapolis) μόνο σοβαρή προετοιμασία δεν είναι.


Επίσης ο ΠΑΟ είναι η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη και κατά πολλούς μία από τις καλύτερες στο κόσμο.

για παράδειγμα για να καταλάβει κάποιος την διαφορά δυναμικότητας των χιούστον και τον σπέρς η Ζαλγκίρις παραλίγο να κερδίσει τους Ράμπτορς μέσα στο Τορόντο

http://www.nba.com/games/20071017/ZAKTOR/boxscore.html

που αντικειμενικά η Ζαλγκίρις είναι χειρότερη ομάδα από τον ΠΑΟ

Ναι, και προχθές έχασε διά περιπάτου από τους όχι πολύ ανώτερους Γουόριορς. Μην κρίνετε από έναν αγώνα μόνο. Επίσης, οι Σπερς και οι Ρόκετς είναι ανώτερες ομάδες, αλλά είχαν σημαντικές ελλείψεις. Οι Σπερς χωρίς Πάρκερ, Χόρι, Ούντριχ χάνουν μεγάλο μέρος της ισχύος τους και δεν είναι ακριβώς φαβορί για τίτλο. Ούτε βέβαια οι Ρόκετς χωρίς τους ΤΜακ (κυρίως), Χεντ, Σούρα, Μουτόμπο. Πέρυσι, με όχι καλύτερο ρόστερ απ'αυτό που αντιμετώπισαν τον Παναθηναϊκό, αποκλείστηκαν και πάλι στον πρώτο γύρο απ'τη Γιούτα και ακόμη κι αν περνούσαν, λογικά θα αποκλείονταν απ'το Σ.Α.
Ελλείψεις είχε και ο Παναθηναϊκός, αλλά δε νομίζω να πιστεύει κανείς ότι ακόμη και με αυτές θα παρέμενε ομάδα επιπέδου F4.

ΥΓ: Οι Σέλτικς διέλυσαν τους Νικς με 40 πόντους. Παρόλα αυτά, οι βασικοί τους έπαιξαν περισσότερο απ'τους αντίστοιχους των Νικς. Για να μη λέτε ότι οι ΝΒΑερς έβγαζαν απαραίτητα κόμπλεξ εναντίον του ΠΑΟ/των Ευρωπαίων όταν έκαναν το ίδιο πράγμα: http://www.nba.com/games/20071017/NYKBOS/boxscore.html

Απο τους Ραπτορς ελειπε ο Μπος ομως...γενικα οι ομαδες ακομα δοκιμαζουν πιο πολυ τους αναπληροματικους,οι βασικοι παιζουν λιγο...


Δεν ειπα εγω οτι το ξερω αυτο...

morfi δεν το ανέφερα ως δικαιολογία. Μην είσαι επιθετικός please. Κάνετε μια συζήτηση, στην οποία αναφέρθηκε επανειλημμένα πως οι Team USΑ, στα διεθνή τουρνουά που συμμετείχαν, έχουν κερδίσει πολλές φορές τις ευρωπαικές ομάδες, σε αντίθεση με τους πρωταθλητές Ευρώπης που έχασαν με κάτω τα χέρια. Σε αυτή τη συζήτηση/σύγκριση θέλησα να συνεισφέρω αυτό το αντικειμενικό δεδομένο: ότι δηλαδή οι Εθνικές των ΗΠΑ κατέβηκαν σε αυτά τα επίσημα, μη φιλικά τουρνουά, έχοντας κάνει προετοιμασία, άλλοτε υποτυπώδη, όπως το 2002 που σωστά ανέφερες, άλλοτε πλήρεις, όπως το 2006, άλλοτε μεσαίας διάρκειας, όπως το 2004.

Δεν είναι δικαιολογία, είναι απλά ένας παράγοντας τον οποίο δεν πρέπει να αγνοείτε στη συζήτησή σας, πάντα κατά τη γνώμη μου. Είναι άλλωστε σαφές πως, όσο περισσότερη διάρκεια είχε η προετοιμασία των ομάδων Team USA σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, τόσο καλύτερη εικόνα παρουσίασαν στο μπάσκετ των κανόνων FIBA.

Επίσης, το ότι οι Ρόκετς και Σπερς είναι από τις καλύτερες ομάδες του ΝΒΑ, δεν αναιρείται, ούτε αχρηστεύεται ως στοιχείο από το ότι και ο ΠΑΟ θεωρείται μια από τις καλύτερες ομάδες του κόσμου. Απλά όταν γίνεται η σύγκριση "ο ΠΑΟ δεν σταύρωσε καλή εμφάνιση, ενώ οι αμερικανικές Εθνικές πάντα μπορούν και κερδίζουν τα περισσότερα ματς με κανόνες FIBA", δεν μπορώ παρά να αναφέρω την σημαντική, θεωρώ, λεπτομέρεια ότι οι ΗΠΑ έχουν κερδίσει κατά κανόνα τις μετριότερες από τις υπόλοιπες Εθνικές στις Παγκόσμιες διοργανώσεις, όχι τις καλύτερες, από τις οποίες σε αγώνες νοκ-άουτ έχουν κατά κανόνα ηττηθεί, παρά το ότι επρόκειτο για κρίσιμους, επίσημους αγώνες, για τους οποίους είχαν προετοιμαστεί, και όχι για φιλικά "εξοικείωσης" με τους ευρωπαικούς κανονισμούς.

Δεν είμαι της άποψης φυσικά πως οι ομάδες του ΝΒΑ υστερούν. Ίσα ίσα, τις θεωρώ ανώτερες, ειδικά εκείνες που (όπως οι Σπερς και οι Ρόκετς) έχουν δουλευτεί με στοιχεία ευρωπαικής αγωνιστικής νοοτροπίας.

Απλά νομίζω πως τα παραπάνω στοιχεία δεν πρέπει να αγνοούνται σε μια καλή κουβέντα γύρω από τη σχέση των δυο κόσμων, οι συγκριτικές αναλύσεις που διάβασα στο τόπικ αυτό μου φαίνονται ελλιπείς χωρίς αυτά, και γι' αυτό έσπευσα να τα συμπληρώσω.

Σε καλώ να απαντήσεις επί της ουσίας, και όχι χαρακτηρίζοντας και πάλι τα όσα γράφω "δικαιολογίες". Δεν μιλάς με τον Συρίγο, αλλά με ένα λάτρη του καλού ΝΒΑ, και του μπάσκετ γενικότερα, μείνε ψύχραιμος please.

Παντως και χωρις ιχνος υπερβολης , η ζαλγκιρις θα παρουσιαζε πολυ πιο αξιομαζη εικονα απο αυτη που εδειξε ο ΠΑΟ.
Πρωτον γιατι εχει ενα 5αρι τερας με μακρια χερια που ειναι ιδανικος στο να παιζει αμυνα ΝΒΑ, τον ζουκαουσκας.
Δευτερον επειδη απο οτι φανηκε ειχαν πολυ μεγαλυτερη διαθεση απο μας και ειχαν προετοιμαστει πολυ καλυτερα.

+1 PARISINOS

Καταρχήν δεν είπα ότι γενικά οι ΝΒΑερς έχουν κόμπλεξ εναντίον του ΠΑΟ ή των Ευρωπαίων.Μίλησα συγκεκριμένα για τους Ρόκετς,και επίσης τον ισχυρισμό μου δεν τον στήριξα μόνο στην διαφορά πόντων,αλλά και σε άλλους παράγοντες,όπως σε δηλώσεις παικτών,νοοτροπία,συμπερηφορά,το πανηγύρι με τα Ελληνικά ονόματα.Στην φωτογραφία με τον Φράνσις,προφανώς δεν ήμουν καλά ενημερωμένος,και παραδέχομαι ότι έκανα λάθος,γι'αυτό και το παίρνω πίσω.
Το ότι οι Σέλτικς κέρδισαν με 40 πόντους τους Νίκς,δεν είναι το ίδιο κατά την γνώμη μου.Το θεωρώ άτοπο επιχείρημα,από την στιγμή που μιλάμε για υψηλότατο επίπεδο παικτών και από τις 2 πλευρές..και το βασικότερο,για αντιπάλους που παίξανε κάτω από ίδιες συνθήκες και κανόνες,που γνώριζαν εξίσου καλά και οι δύο.
Μην μου πείτε τώρα,τι γίνεται όταν παίζουν με Ευρωπαικούς κανόνες...γιατί προσωπικά δεν αμφέβαλα ποτέ για την ανωτερότητα των αμερικανών έναντι των Ευρωπαίων.Ναι μεν έχει κλείσει πολύ η ψαλίδα,αλλά μέχρι εκεί...
Επίσης να διευκρινήσω ότι έχει δημηουργηθεί λανθασμένα η εντύπωση ότι αντιμάχομαι το ΝΒΑ.Κακώς.

Βασικά, αναφέρεσαι στο τελευταίο κομμάτι του προηγούμενου ποστ μου, αλλά ξαναδές τι έγραψα: Αναφέρθηκα μόνο στον τομέα των λεπτών συμμετοχής των βασικών και γι'αυτό ανέφερα και την ευρεία νίκη. Για να φανεί ότι δεν είναι απίθανο ακόμη και σε αγώνες μεταξύ ομάδων ΝΒΑ, η ομάδα που κάνει περίπατο να τύχει να παίξει τους βασικούς της λίγο παραπάνω απ'όσο θα περίμενε κανείς. Οι Σέλτικς ήταν το φαβορί ούτως ή άλλως και κέρδισαν πολύ εύκολα. Το ότι οι αντίπαλοι των Ρόκετς δεν ήταν επίσης ΝΒΑερς μπορεί να μη σημαίνει πολλά, δεδομένου ότι οι παίκτες των Ρόκετς λογικά είχαν ακούσει καλά λόγια για τον αντίπαλο και το μπάσκετ πουπαίζει και βέβαια δεν ήξεραν τι ακριβώς να περιμένουν.

+1 και απο μένα,ωστοσο εχω την απορια,αν οι παίκτες του ΠΑΟ ειχαν όρεξη για ολη αυτην την περιπέτεια ενω ο Ζοτς όχι.
Και αν οι παικτες ειχαν,ο Ζοτς δν το έβλεπε να το παρει λιγο πιο σοβαρά το ολο θεμα;;

Χωρις Αρινας,Τζειμισον και Τομας οι Ουιζαρντας κερδισαν την Ζαλγκιρις με 96-115...
Συμπερασμα:Οι Ραπτορς χωρις τον Μπος γινονται ακομα πιο ευρωπαικη ομαδα γιαυτο και δεν φερνουν καλα αποτελεσματα

Μεχρι ομως και χωρις τον μπος, δεν νομιζω να υπαρχει κανενας που να πιστευει οτι οι ραπτορς θα κανανε λιγοτερο απο 30 νικες.

Προσωπικά, δε θεωρώ ότι θα κατάφερναν να κάνουν πάνω από 30 νίκες χωρίς τον Μπος, κάτι που βέβαια δε θα μάθουμε ποτέ, εκτός κι αν πραγματοποιήσουν πάνω από 50 νίκες (οπότε μάλλον διαψεύδομαι) ή κάτω από 35 (οπότε λογικά επιβεβαιώνομαι). Φυσικά, προϋποθέτω ότι ο Μπος θα παίζει κανονικά.



Συμπέρασμα: Δεν κρίνουμε ποτέ από ένα παιχνίδι. Ακόμη κι αν, όπως είπα, δεν περιμένω από μια ομάδα όπως οι Ράπτορς χωρίς Μπος να κάνουν κάτι φοβερό.

Δεν εκρινα απο ενα παιχνιδι,αλλα και παλι ειναι φιλικα οποτε παλι δεν μπορεις να κρινεις....Πιο πολυ το ειπα ειρωνικα γιατι δεν πιστευω στο Τοροντο εξαιτιας του ροστερ που εχει.Συμφωνω μαζι σου πως χωρις Μπος δεν θα περναγαν τις 30 νικες αλλα και με τον Μπος δε νομιζω να κανουν κατι καλυτερο απο το περσινο ρεκορ (47 νικες).

Διαβάζοντας αυτή τη παράγραφο ένιωσα πως (άθελα σου ή μη) μειώνεις (δεν απορρίπτεις όμως) τα επιχειρήματα μου που αναφέρονταν στη κανονική περίοδο.
Όπως και εσύ, μίλησα για την πλειοψηφία των αγώνων. Οι ομάδες που χρησιμοποίησα ήταν μερικά παραδείγματα που αντιπροσώπευαν ένα πιο γενικευμένο σύνολο. Οι Μάβερικς αντιπροσωπεύουν τις ομάδες που στοχεύουν τουλάχιστον στον τελικό της περιφέρειας τους (προσωπική άποψη, γύρω στις 11 ομάδες σύνολο σε Ανατολή και Δύση) και τους ενδιαφέρει αν θα τερματίσουν δεύτεροι ή πρώτοι. Οι (τότε) Μπουλς, τις ομάδες (γύρω στις 10) που θα κάνουν τα πάντα για να μπουν στα πλειόφ. Και οι (περσινοί) Σέλτικς, αυτές που απλά παλεύουν για ότι καλύτερο και δεν καταθέτουν ποτέ τα όπλα (πόσες φορές έχεις δεί τις τελευταίες ομάδες να νικάνε τις πρώτες ; ).

ΥΓ Δεν ξέρω πως σας έπιασε (δεν αναφέρομαι συγκεκριμένα σε σένα ΑΖ) τώρα αυτό με την καν. περ. του ΝΒΑ. Θα δεχτώ όλα αυτά που λέτε μόνο αν υποστηρίξετε πως ήταν πάντα έτσι. Έχοντας δεί πολλά παιχνίδια από περασμένες δεκαετίες, δεν είδα σημαντική διαφορά, τότε και τώρα, στον τρόπο που αντιμβάνονται το παιχνίδι στην κανονική περίοδο. Και γενικά δεν καταλαβαίνω πολλά από αυτά που λέτε ότι σας πειράζουν τώρα στο ΝΒΑ αφού γίνονταν πάντα (π.χ γρήγορες επιθέσεις).


Δεν διαφωνώ ότι υπάρχουν αρκετά παιχνίδια που σου μεταδίδουν αυτά ακριβώς τα συναισθήματα αλλά πραγματικά πιστεύεις πως εμάς (καταλαβαίνεις ποιοί) θα μας άρεσε ένα τέτοιο μπάσκετ ; Μία τέτοια κανονική περίοδος ;


Ατομικές (εγώ θα πω και ομαδικές) εκρήξεις πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν. Μέσα όμως από την κανονική περίοδο καταλαβαίνεις ποιοί είχαν μια αναλαμπή και ποιοι πραγματικά το άξιζαν. Επίσης :
- Μία ομάδα που παίζει με τόση συνέπεια ώστε να κάνει 50+, 60+ νίκες μόνο σαν έκρηξη δεν το βλέπω.
- Όταν ένας παίκτης έχει σταθερά 20π ή 15 7 4 ή 30 6 6 , όταν ένας πλειμέικερ έχει σταθερά 15, 9 και ένας ψηλός πιάνει κάθε βράδυ νούμερα 20, 10, μόνο ατομική έκρηξη δεν είναι. Αυτά δείχνουν την συνέπεια των παικτών (οι οποίοι παρεπιπτόντως δεν σταματούν να προπονούνται σχεδόν ποτέ, ούτε ακόμη μετά το τέλος της σεζόν !).


Είναι προσωπική άποψη αλλά δεν μπορώ να μην το γράψω. Προτιμώ να βλέπω τις «σκηνοθετημένες συγκινήσεις» (καταλαβαίνω πως το λες και το καταλαβαίνω, αν και μόνο σκηνοθετημένες δεν τις βρίσκω) των παικτών παρά τις «πραγματικές συγκινήσεις» των προπονητών.

Και επειδή είσαι παναθηναικός, να σου πω πως προτιμώ να δω το χειρότερο παιχνίδι του ΝΒΑ παρά ένα ματς του παναθηναικού στην Ελλάδα (και τα περισσότερα στην Ευρώπη) που εκτός από αυτά με τον Ολυμπιακό (και με την ΤΣΣΚ) είναι 100% σίγουρο ότι θα κερδίσει και οι Ελληνικές ομάδες ούτε καν μπαίνουν στον κόπο.
Σε αντίθεση με τις μικρές ομάδες του ΝΒΑ που το παλεύουν όποιον και να έχουν απεναντί τους.


Από όλο αυτό θα κρατήσω μόνο μία λέξη-κλειδί, το "εικόνες".
Η εικόνα του ΝΒΑ δεν ήταν ποτέ το παιχνίδι αλλά τα κατορθώματα των παικτών του. Η εικόνα του ΝΒΑ, που έκει έγινε όλο το (εμπορικό, αθλητικό) παιχνίδι, είναι αυτή του Τζόρνταν (μεγαλύτερη από αυτή των Μπερντ και Μάτζικ).
Το ΝΒΑ δεν άρχισε να χάνει λεφτά και δημοτικότητα επειδή δεν υπήρχε πλέον ταλέντο. Ο κόσμος πίστεψε πως δεν θα ξαναβγεί ποτέ Τζόρνταν (και καλά έκαναν) και δεν πίστεψαν στα νέα ταλέντα. Όλοι αυτοί οι hard-ass NBA fan (ειδικά εκτός Αμερικής) αποδείχτηκε τελικά ότι ήταν Jordan-fan. Πόσες φορές έχεις συνομιλήσει με μπασκετόφιλους και σου έχουν πει πως μετά τη φυγή του Τζόρνταν δεν ήταν πια τίποτα το ίδιο ; Εγώ πολλές φορές. Το ΝΒΑ προσπάθησε να καλύψει αυτή την εικόνα. Προσπάθησε να βρεί αυτόν που θα κουβαλήσει το ΝΒΑ και θα κάνει τον κόσμο πάλι να τρελαθεί. Και πάνω σε αυτό, χτυπήθηκε αρκετά η τιμή του ΝΒΑ με αλλαγές που δεν έπρεπε να γίνουν ποτέ. Αυτή την εικόνα ψάχνει το ΝΒΑ και πολύ πιθανό να την έχει βρεί είτε στο πρόσωπο του Λεμπρόν και του Γουέιντ είτε σε αυτό του Κόμπι. Καμμία επιταγή του μάρκετιγκ δεν αφέθηκε ελεύθερη. Ίσα ίσα που προσπάθησαν να καλύψουν όλες αυτές που χάθηκαν (κυρίως) μετά το 1998.

Συν και το αδικαιολόγητο παιδομάζωμα από όλο τον κόσμο, όπου οι 7/10 ούτε για αναπληρωματικοί δεν κάνουν (ενώ τα μεγάλα αστέρια αυτή τη περίοδο αμφισβητούνται έντονα π.χ. Νοβίτσκι) χάλασε ακόμη περισσότερο την εικόνα του ΝΒΑ, δίνοντας την εντύπωση πως το πρωτάθλημα είναι στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Φυσικά δεν ήταν έτσι.


Δεν ξέρω αν το έκανες επίτηδες αλλά με βάζεις σε ένα τρυπάκι που δεν μπορώ να ανταπεξέλθω. Είμαι ο μέσος θεατής του κινηματογράφου. Δεν το έχω ψάξει και δεν μπορώ να συγκρίνω.

Μία διευκρίνιση μόνο εδώ :


Όταν λες «δομή του αμερικάνικου μπάσκετ» φαντάζομαι πως εννοείς τα κολλέγια.
Το πέρασμα από τα κολλέγια ήταν, είναι και θα είναι πάντα απαραίτητο. Όμως οι παίκτες της τελευταίας δεκαετίας ερχόμενοι από το λύκειο είναι πιο ολοκρληρωμένοι από ότι ήταν π.χ ο Τζόρνταν όταν τελείωσε το λύκειο στα μέσα του 80. Ξεκίνησαν σιγά-σιγά να βγαίνουν παίκτες (Γκαρνέτ, Κόμπι, Λεμπρόν) που το κολλέγιο είχε να τους προφέρει από ελάχιστα εώς τίποτα.
Αυτό δεν δικαιολογεί την αποχή που παρατηρείται από τα κολλέγια, ούτε υποστηρίζω ότι το κολλέγιο είναι πια άχρηστο. Απλώς ήθελα να κάνω αυτή τη διεκρίνηση.

ΥΓ ΑΖ σε ένα επόμενο σου ποστ (θα απαντήσω και σε αυτό όταν θα έχω χρόνο) παρεξήγησες το ύφος μου. Δεν ήμουν επιθετικός απλά δεν ήξερα αν έπρεπε να αρχίσω και εγώ να υπερασπίζομαι αυτά που πιστεύω με δικαιολογίες που δεν πιστεύω.