Με αφορμή το χθεσινό φιλικό της Εθνικής με την Τουρκία και το αντίστοιχο στην Τουρκία σκέφτηκα να αναφερθώ λίγο σε αυτό το θέμα, το οποίο έχει καταντήσει πραγματικά κουραστικό.
Ας ξεκινήσουμε από το αυτονόητο: Όταν μια ομάδα παίζει εντός έδρας, με διαιτητές που αναμφίβολα είναι οπαδοί της, τότε αναμενόμενα θα πάρει τα σφυρίγματα. Σκεφτείτε δηλαδή να έπαιζε Ολυμπιακός Παναθηναϊκός στο ΣΕΦ και οι διαιτητές να ήταν και οι τρεις οπαδοί του Ολυμπιακού.
Το θέμα όμως είναι πως η κατάσταση έχει ξεφύγει, όπως είδαμε και στα δύο προαναφερθέντα φιλικά, με αποτέλεσμα παίκτες και προπονητές να εκνευρίζονται, (Κουφός, Μπουρούσης στην Τουρκία, Αταμάν - Ερντεν και σε μικρότερο βαθμό Ντίξον - Ιλιασόβα εχθές).
Και το πρόβλημα πως η κατάσταση αυτή εγκυμονεί κινδύνους να ξεφύγουν όλοι και να γίνει αυτό που έγινε σε εκείνο το αλησμόνητο ματς με την Σερβία, που αν θυμάστε ουσιαστικά ξεκίνησε με τις διαμαρτυρίες του Ίβκοβιτς στους διαιτητές.
Και μη νομίσετε ότι αυτά συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα. Η Ισπανία με την νίκη της επί των Σκοπίων έφτασε τις 67! συνεχόμενες εντός έδρας νίκες σε φιλικά απέναντι σε όλες τις εθνικές ομάδες, πλην ΗΠΑ (από http://www.sport24.gr/) ενώ στο λίγο που παρακολούθησα τα τουρνουά που διεξάγονταν αυτές τις μέρες σε Ζάγκρεμπ και Τεργέστη, τα ίδια με το Ακρόπολις συμβαίνουν.
Εγώ περιμένω απλά να δω πότε θα γίνει η αρχή, με κάποια ομάδα να αποχωρεί από φιλικό τουρνουά, λόγω διαιτησίας και το μπάχαλο που θα ακολουθήσει όταν μιμηθούν κι άλλοι το παράδειγμα.
πηγή:
http://badbasket.blogspot.gr/2015/08/blog-post_29.html