Η Anneliese Michel (το πραγματικό όνομα της κινηματογραφικής «Emily Rose», που έγινε γνωστή από την ταινία «Ο εξορκισμός της Έμιλυ Ρόουζ», η οποία όμως αποκλίνει κάπως από τα πραγματικά γεγονότα) ήταν μια Γερμανίδα σπουδάστρια κολλεγίου, γεννημένη στο Leiblfing, ένα μικρό χωριό της Βαβαρίας, στη Γερμανία. Οι γονείς της ήταν βαθιά θρησκευόμενοι άνθρωποι (καθολικοί) κι έτσι μεγάλωσε σε ένα έντονα θρησκευτικό περιβάλλον.

Από τη γέννησή της, στις 21 Σεπτεμβρίου του 1952, η Anneliese Michel είχε μια κανονική νεανική ζωή.
Χωρίς προειδοποίηση, η ζωή της άλλαξε σε μια μέρα το 1968 όταν η ίδια άρχισε να τρέμει και ήταν ανίκανη να ελέγξει το σώμα της. Δεν μπορούσε να καλέσει τους γονείς της, Josef και Anna, η οποιαδήποτε από της 3 αδελφές της. Ένας νευρολόγος από την ψυχιατρική κλινική Würzburg διέγνωσε «Grand Mal» επιληψία. Εξαιτίας της δύναμης που είχαν αυτές οι επιληπτικές κρίσεις και η κατάθλιψη που απήλθε, η Anneliese μεταφέρθηκε σε ψυχιατρικό νοσοκομείο για ιατρική φροντίδα και περίθαλψη.

Η διαμονή της στο νοσοκομείο δεν βελτίωσε την υγεία της. Επιπλέον άρχισε να πάσχει κι από κατάθλιψη.
Έχοντας επικεντρώσει τη ζωή της στην καθολική πίστη, η Anneliese άρχισε να αποδίδει την κατάστασή της στην ύπαρξη δαιμόνων.
Σταδιακά απέκτησε μια δυσανεξία με θρησκευτικούς χώρους και σύμβολα, όπως ο σταυρός. Αργά ή γρήγορα, αφότου οι επιθέσεις άρχισαν, η Anneliese άρχισε να «βλέπει» δαιμονικές μορφές κατά της διάρκεια της καθημερινής της προσευχής.

Ήταν τέλη του 1970 και καθώς τα άλλα νέα παιδιά απολάμβαναν την εποχή της ειρήνης και ελευθερίας, η Anneliese πάλευε με την έμμονη ιδέα της ότι ήταν δαιμονισμένη. Φαίνεται πως δεν υπήρχε άλλη εξήγηση για της δαιμονικές γκριμάτσες κατά τη διάρκεια των προσευχών της. Αργότερα ακολούθησαν διάφορες φωνές που έλεγαν, ότι Anneliese θα «σαπίσει στην κόλαση». Ανέφερε τους «Δαίμονες» στους γιατρούς μόνο μια φορά, εξηγώντας τους πως άρχισαν να τις δίνουν εντολές. Οι γιατροί της χορήγησαν διάφορα φάρμακα που καταπολεμούσαν τις ψυχώσεις.

Η Anneliese όμως ήταν πεπεισμένη πως η ιατροφαρμακευτική αγωγή δεν την βοηθούσε και ζητούσε επίμονα τον εξορκισμό της από την εκκλησία. Το καλοκαίρι του 1973, οι γονείς της επισκέφτηκαν διάφορους ιερείς και ζητούσαν να της κάνουν εξορκισμό. Οι αιτήσεις τους απορρίφτηκαν και απλά τους πρότειναν να συνεχίσει η 20χρονη Anneliese την ιατρική της και φαρμακευτική της φροντίδα. Τους εξηγήθηκε ότι η διαδικασία (Infestatio) με την οποία η εκκλησία αποδέχεται τον δαιμονισμό είναι πολύ αυστηρή και μόνο όταν όλα τα κριτήρια και τα συμπτώματα εμφανιστούν μόνο τότε μπορεί ο ιερέας να προβεί σε εξορκισμό. Τα συμπτώματα για να ονομάσουμε μερικά είναι, ενόχληση και απάθεια σε ιερά σύμβολά, να μιλάει σε γλώσσες που ποτέ δεν γνώριζε στο παρελθόν και υπερφυσικές δυνάμεις.

Τον Νοέμβριο του 1973 ξεκίνησε η Anneliese ξεκίνησε θεραπεία με Tegretol (καρβαμαζεπίνη), ένα αντιεπιληπτικό φάρμακο, το οποίο έπαιρνε μέχρι και λίγο πριν τον θάνατό της, όταν πλέον έφτασε στο σημείο να μην μπορεί να καταπιεί τίποτα.

Το 1974, αφού ο ιερέας Ernst Alt την παρακολούθησε για κάποιο διάστημα, ζήτησε από τον αρχιερέα του Würzburg, να προχωρήσει σε εξορκισμό. Η αίτηση του ιερέα απορρίφθηκε αλλά οι επιθέσεις δεν σταμάτησαν και η συμπεριφορά της έγινε ακόμα πιο ανορθόδοξη. Στο σπίτι των γονιών της στο Klingenberg, έβριζε, χτυπούσε και άρχισε να δαγκώνει μέλη της οικογένειας της. Αρνείτο να τρώει επειδή οι «δαίμονες» δεν της το επέτρεπαν. Η Anneliese κοιμόταν στο πέτρινο δάπεδο, έτρωγε αράχνες, μύγες, και άρχισε να πίνει τα ίδια της τα ούρα. Ακουγόταν να ουρλιάζει μέσα και έξω από το σπίτι για ώρες, καθώς έσπαγε σταυρούς, κατάστρεφε εικόνες του Χριστού και άλλα ιερά σύμβολα. Η Anneliese άρχισε να αυτοτραυματίζεται σε μεγάλο βαθμό και η συμπεριφορά του να σκίζει τα ρούχα της και να ουρεί στο πάτωμα ήταν πλέον συχνό φαινόμενο.

Αφού τον Σεπτέμβριο του 1975 όλα τα κριτήρια του εξορκισμού εμφανίσθηκαν, ο αρχιερέας του Würzburg, Josef Stangl, ανέθεσε στον πατέρα Arnold Renz και τον πάστορα Ernst Alt τον «Μεγάλο Εξορκισμό» της Anneliese Michel. Η βάση αυτού του τελετουργικού ήταν το «Rituale Romanum», το οποίο ήταν ακόμα και εκείνη την εποχή ισχύων νόμος από τον 17ο αιώνα. Οι ενδείξεις έδειχναν πως η Anneliese έπρεπε να σωθεί από την ύπαρξη πολλών δαιμόνων στο σώμα της, συμπεριλαμβανομένου των Lucifer, Judas Iscariot, Nero, Cain, Hitler, Fleischmann (ένας ντροπιασμένος φραγκισκανός ιερέας του 16ου αιώνα) και μερικών άλλων «καταδικασμένων ψυχών» που είχαν φανερωθεί εντός της. Από τον Σεπτέμβριο του 1975 μέχρι τον Ιούλιο του 1976, ένας ή δύο εξορκισμοί γινόντουσαν κάθε βδομάδα. Οι επιθέσεις της Anneliese μερικές φορές ήταν τόσο δυνατές που έπρεπε να την κρατούν τρεις άνδρες ή ακόμα και να την αλυσοδένουν.
Κατά διαστήματα η Anneliese έβρισκε κάπως την ψυχική της ισορροπία και άρχισε να πηγαίνει πάλι σχολείο, έδωσε τελικές εξετάσεις στο Παιδαγωγικό Πανεπιστήμιο του Würzburg και πήγαινε στην εκκλησία.

Οι επιθέσεις, εντούτοις, δεν σταμάτησαν. Στην πραγματικότητα, την έβρισκαν συχνότερα παραλυμένη και αναίσθητη στο πάτωμα από όσο πριν. Ο εξορκισμός συνεχίστηκε κατά τη διάρκεια πολλών μηνών, πάντα με τις ίδιες προσευχές και με τους ίδιους ιερείς. Μερικές φορές τα οικογενειακά μέλη και οι επισκέπτες, όπως ένα παντρεμένο ζευγάρι που υποστηρίζει ότι έχει «ανακαλύψει» την Anneliese, ήταν παρόντα κατά τη διάρκεια των τελετουργικών. Για πολλές βδομάδες Anneliese αρνείτο την τροφή, τα γόνατά της ήταν γεμάτα πληγές και πάνω από 40 κασέτες ηχογραφήθηκαν για να κρατάνε λεπτομέρειες την ώρα του τελετουργικού.

Η τελευταία ημέρα της ιεροτελεστίας του εξορκισμού ήταν στις 30 Ιουνίου του 1976 και η Anneliese έπασχε σε αυτό το σημείο από πνευμονία. Ήταν επίσης συνολικά ισχνή έχοντας έναν υψηλό πυρετό. Εξαντλημένη και ανίκανη να εκτελέσει μόνη της της «μετάνοιες», οι γονείς της στάθηκαν μέσα και τη βοήθησαν να εκτελέσει τις κινήσεις.
«Ικετεύστε για την άφεση», ήταν η τελευταία δήλωση της Anneliese που έγινε στους εξορκιστές. Στη μητέρα της είπε, «μητέρα, είμαι φοβισμένη». Η Anna Michel πέθανε στον ύπνο της την επόμενη ημέρα, 1η Ιουλίου, το 1976 και η μητέρα της ηχογράφησε το θάνατο της κόρης της. Το μεσημέρι, ο πάστορας Ernst Alt ενημέρωσε τις αρχές στο Ασάφενμπουργκ. Ο ανώτερος κατήγορος άρχισε αμέσως τις προβλεπόμενες διαδικασίες.

Το 1974, λίγο πριν από αυτά τα τελικά γεγονότα που ξετυλίχτηκαν, η ταινία του William Friedkin «Ο εξορκιστής» (The Exorcist) έκανε την εμφάνισή της στους κινηματογράφους στη Γερμανία, και προκάλεσε ένα κύμα παραφυσικής υστερίας που πλημμύρισε το έθνος. Οι ψυχίατροι σε όλη την Ευρώπη εξέθεσαν μια αύξηση των έμμονων ιδεών μεταξύ των ασθενών τους. Οι κατήγοροι χρειάστηκαν περισσότερο από 2 έτη για να φέρουν την υπόθεση της Annaliese στο δικαστήριο, προσπαθώντας εκείνο τον χρόνο να ταξινομήσουν τα παράξενα γεγονότα και στοιχεία. Η «υπόθεση Klingenberg» θα εξεταζόταν σε δύο επίπεδα: Τι ήταν αυτό που προκάλεσε το θάνατο της Anneliese Michel και ποιος ήταν υπεύθυνος;

Οι εξορκιστές προσπάθησαν να αποδείξουν την παρουσία των δαιμόνων παίζοντας κασέτες όπου περίεργοι διάλογοι όπως δύο δαίμονες να τσακώνονται για το ποιος θα έπρεπε να φύγει από το σώμα της Anneliese, ένας από τους δαίμονες αποκαλούσε τον εαυτό του «Χίτλερ», ενώ κανένας από τους παρόντες κατά τη διάρκεια του εξορκισμού δεν είχε αμφιβολία για την παρουσία δαιμόνων.

Η έκθεση νεκροψίας, απεφάνθη ότι ο θάνατός της προκλήθηκε από κακή διατροφή και αφυδάτωση, που προέκυψε από σχεδόν έναν χρόνο υποσιτισμού, κατά τη διάρκεια των ιεροτελεστιών των εξορκισμών. Ειδικοί είπαν πως αν την ταΐζανε με το ζόρι η ζωή της θα είχε σωθεί.
Το δικαστήριο αποφάσισε πως οι γονείς της Anneliese όπως και οι εξορκιστές ήταν ένοχοι για φόνο εξ αμελείας, καθώς δεν κάλεσαν γιατρό και καταδικάστηκαν με 6 μήνες φυλάκιση.

Ορισμένοι γιατροί υποστήριξαν, πως τα συμπτώματα της Anneliese, δεν ήταν άγνωστα ούτε πρωτοφανή και υποδήλωναν ψυχικές διαταραχές που αναφέρονται και στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο των ψυχικών διαταραχών (DSM-IV-TR).

Πριν την δίκη, οι γονείς της Anneliese, ζήτησαν την εκταφή του σώματος της κόρης τους, με την επίσημη δικαιολογία, πως την είχαν θάψει πρόχειρα και ήθελαν να αλλάξουν το φέρετρό της. Στην πραγματικότητα, ο λόγος ήταν ένα μήνυμα που έλαβαν από μια καλόγρια, η οποία τους είπε ότι είχε δει όραμα πως το σώμα της κόρης τους παρέμενε ανέπαφο κι αναλλοίωτο, γεγονός που θα απεδείκνυε και την γνησιότητα του υπερφυσικού χαρακτήρα της υπόθεσης. Οι επίσημες εκθέσεις όμως (που δεν αμφισβητήθηκαν) ανάφεραν ότι η φθορά του σώματος ήταν συνεπής, ως προς τον χρόνο και τα σημάδια που άφηνε.

Αργότερα μια επιτροπή της Γερμανικής Εκκλησίας έβγαλε το πόρισμα πως η Anneliese δεν ήταν δαιμονισμένη, αλλά αυτό δεν κράτησε μακριά τους πιστούς που υποστήριζαν το αντίθετο. Μέχρι σήμερα ο τάφος της παραμένει μέρος προσκυνήματος για αυτούς που πιστεύουν πως η Anneliese Michel πολέμησε τον διάβολο.

Πηγές paraportal.gr | en.wikipedia.org | esoterica.gr

Πραγματικα πολυ αξιοπεριεργη αυτη η υποθεση,η οποια εγινε και κινηματογραφικη ταινια.
Εντωμεταξυ καποια βιντεο κ φωτογραφιες που κυκλοφορουν ειναι αρκετα ανατριχιαστικα.
Και δεν ειναι βεβαια λιγες οι φορες,που εχουν ακουστει αναλογες περιπτωσεις,με δαιμονισμενους και με διαδικασιες εξορκισμου.
Εσεις τι πιστευετε οτι μπορει να συμβαινει?
Υπαρχει οντως κατοχη δαιμονικων πνευματων σε ανθρωπινα σωματα?
Ειναι ολα αυτα δημιουργηματα δεισιδαιμονιων?
Ειναι ψυχικες διαταραχες?
Που υπαρχει αληθεια και που υπερβολη?
Παντως,αν δεν κανω λαθος,η επισημη εκκλησια αναγνωριζει την υπαρξη δαιμονικων πνευματων και διαθετει και τους αναλογους εξορκισμους.

Αρχαίοι Αστροναύτες: Στοιχεία για Θεάσεις UFO στην Ιστορία

Σύμφωνα με την κοινή γνώμη και γνώση η πρώτη αναφορά για UFO τοποθετείται στη δεκαετία του 1940 την εποχή περίπου των διάσημων θεάσεων στο Roswell, αλλά μια γρήγορη επίσκεψη στο παρελθόν μπορεί να δείξει ότι αυτό δεν ισχύει στην πραγματικότητα. Έχουν υπάρξει πολλές αναφορές για θεάσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες που έγιναν πριν από την εποχή αυτή, κάτι που πιθανότατα ισχύει και για τον υπόλοιπο κόσμο, όχι μόνο στον τελευταίο αιώνα αλλά από πολύ παλιότερα ακόμα.

Αρχαιολόγοι έχουν βρει στις πυραμίδες της Αιγύπτου ιερογλυφικά που μοιάζουν πολύ με αγνώστου ταυτότητας ιπτάμενα αντικείμενα (ΑΤΙΑ), όπως αυτά που έχουν περιγραφεί πρόσφατα στη σύγχρονη εποχή. Στην πραγματικότητα, εάν ζητούσαμε σε ένα άτομο να σχεδιάσει πως πιστεύει ότι θα έμοιαζε ένα εξωγήινο σκάφος, αυτό που θα ζωγράφιζε πιθανότατα θα έμοιαζε πάρα πολύ σε κάποια ιερογλυφικά που ήταν σκαλισμένα στους τοίχους από τύμβους της αρχαιότητας.

Χωρίς να σημαίνει ότι κάτι τέτοιο αποτελεί και σαφή απόδειξη της ύπαρξης εξωγήινης ζωής, εάν το στοιχείο αυτό συνδυαστεί με την αιγυπτιακή μυθολογία πιθανότατα μπορεί να μας κάνει να αναρωτηθούμε για την προέλευση των θρησκευτικών στοιχείων που είχαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι. Η μυθολογία τους περιλαμβάνει ιστορίες από θεούς που ταξίδευαν στον ουρανό με ήχο και με φως και τους απεικονίζει συχνά με τρόπους που μοιάζουν με τις σύγχρονες περιγραφές ανθρωπόμορφων εξωγήινων.

Βέβαια οι Αιγύπτιοι δεν ήταν οι μόνοι που είχαν τέτοιες απεικονίσεις από ιπτάμενα αντικείμενα και πιθανολογούμενα, εξωγήινους επισκέπτες. Η αρχαία ινδική φιλολογία αναφέρεται στα Βιμάνας, ιπτάμενες μηχανές που χρησιμοποιούνταν σε μυθικές πολεμικές συγκρούσεις. Λεγόταν πως τα Βιμάνας μπορούσαν να πετάξουν στη γήινη ατμόσφαιρα αλλά και στο διάστημα, μπορούσαν να φτάσουν σε μακρινούς πλανήτες, αλλά και να βυθιστούν κάτω από το νερό.

Στη Μαχαμπαράτα υπάρχει η ιστορία για τον μυθικό μακρόχρονο πόλεμο μεταξύ των Κουράβας και των Παντάβας, που εμπεριέχει και στοιχεία που πιθανότατα αναφέρονται στην ινδική ιστορία. Αυτός ο πόλεμος ήταν επιθυμητός από τους θεούς γιατί ήθελαν να σταματήσουν τον υπερπληθυσμό στη Γη. Η Αυτού Αγιότητα A. C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada επιμένει πως δεν πρόκειται μόνο για ένα θρησκευτικό κείμενο, αλλά πως αποτελεί μια πραγματική ιστορία για τον λαό της Ινδίας. Σ' αυτή τη μάχη, λεγόταν, πως οι θεοί συμμετείχαν στον πόλεμο με ιπτάμενα οχήματα που χρησιμοποιούσαν όπλα με αποτελέσματα που σύμφωνα με την περιγραφή τους μοιάζουν πολύ με τα σύγχρονα πυρηνικά όπλα. Αυτό και άλλα ινδικά κείμενα αναφέρονται σε ταξίδια στους ουρανούς σε ένα ιπτάμενο όχημα που ταξιδεύει σε μια μεγάλη δέσμη φωτός με έναν ήχο σαν κεραυνός.

Πολλοί επίσης πιστεύουν πως διάφορες αναφορές στη Βίβλο αποτελούν ενδείξεις για αρχαίες επαφές με UFO. Παρόλο που αυτό είναι ένα αμφισβητήσιμο ζήτημα, πολλά από τα συμβάντα που αναφέρουν επαφή με τον θεό ή τους αγγέλους μοιάζουν πολύ στις λεπτομέρειές τους σε αυτά που αναφέρουν οι άνθρωποι που ισχυρίζονται πως ήρθαν σε επαφή με UFO ή εξωγήινους. Μια πιο εμπεριστατωμένη έρευνα σε τέτοια σημεία θα μπορούσε να φέρει στο φως στοιχεία πολύ ενδιαφέροντα σχετικά με την πιθανότητα επαφής της ανθρωπότητας από την αρχαιότητα με εξωγήινους πολιτισμούς.

Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο που ίσως αποτελεί ένδειξη για την επαφή των αρχαίων ανθρώπων με εξωγήινους είναι τα διάφορα τεχνουργήματα και οι ζωγραφιές που έχουν βρεθεί σε ποικίλες τοποθεσίες και που σε πολλές περιπτώσεις μοιάζουν με σύγχρονα σκίτσα που περιγράφουν UFO. Χρυσά τεχνουργήματα που βρέθηκαν στην Κεντρική Αμερική και που χρονολογούνται στην προκολομβιανή περίοδο μοιάζουν σαν τέλεια μοντέλα ιπτάμενων σκαφών. Ζωγραφιές σε σπήλαια των Αβοριγίνων και σκαλίσματα των αυτοχθόνων αμερικάνων μοιάζουν σα να αναπαριστούν εξωγήινους επισκέπτες ή ακόμα και μια συντριβή UFO στην αμερικάνικη έρημο. Φυσικά θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι οι πρωτόγονες αυτές ζωγραφιές δεν αποδεικνύουν τίποτε, καθώς δεν μπορούν να ταυτιστούν με κάτι γνωστό και να ερμηνευτούν, αλλά αυτό ακριβώς είναι που αφήνει ένα ανοιχτό ερώτημα: γιατί αυτές ακριβώς οι απεικονίσεις δεν μπορούν να ερμηνευτούν; Σε κάθε άλλη περίπτωση οι απεικονίσεις μπορούν εύκολα να ταυτοποιηθούν και έχουν δημιουργηθεί με μεγάλη επιδεξιότητα. Το να προτιμήσουμε να θεωρήσουμε πως τα σχέδια αυτά είναι απλά κακότεχνα και γι' αυτό δεν μπορούμε να τα ταυτοποιήσουμε έρχεται σε αντίθεση με το γεγονός ότι άλλα σχέδια που βρίσκονται στα ίδια σημεία είναι ξεκάθαρα και εύκολα αναγνωρίσιμα.

Ύστερα, υπάρχουν κάποια σχέδια της Αναγέννησης που σύμφωνα με τη γνώμη κάποιων αναπαριστούν πολύ καθαρές εικόνες από διαστημόπλοια. Αν και πολλοί ειδικοί τέχνης έχουν αρνηθεί έντονα ότι στις συγκεκριμένες αναπαραστάσεις βλέπουν διαστημόπλοια, κάποιοι άλλοι συμφωνούν ότι η σημασία των σχεδίων αυτών είναι προφανής. Για παράδειγμα στον πίνακα του Domenico Ghirlandaio που απεικονίζει μια Μαντόνα με τον Άγιο Giovannino υπάρχει ένας άντρας που κοιτάζει σε ένα αντικείμενο με σχήμα δίσκου που βρίσκεται επάνω από τον αριστερό ώμο της Μαντόνας. Έχει ζωγραφιστεί τον 15ο αιώνα και δεν είναι ο μόνος αναγεννησιακός πίνακας που απεικονίζει ένα τέτοιο αντικείμενο. Στον πίνακα 'Η βάπτιση του Χριστού' του Aert De Gelder (1710) βλέπουμε έναν ιπτάμενο δίσκο από τον ουρανό να φωτίζει τη σκηνή της βάπτισης, ενώ στο ακόμα παλαιότερο φρέσκο της Σταύρωσης (1350) που μπορεί να βρει κανείς στο Μοναστήρι Visoki Decani στο Κόσοβο, στις δύο επάνω γωνίες της ζωγραφιάς μπορεί να δει κανείς δύο σχήματα που μοιάζουν με ιπτάμενα σκάφη μέσα στα οποία βρίσκονται δύο μικρόσωμοι άνθρωποι. Και αυτά, είναι μόνο λίγα από τα πολλά τέτοια παραδείγματα ζωγραφικής.

Συνήθως όταν συζητείται ένα τόσο αμφισβητήσιμο θέμα όσο η ύπαρξη των UFO στη σύγχρονη εποχή και στην αρχαιότητα, οι περισσότεροι άνθρωποι τείνουν να επιλέγουν τις δύο ακραίες και αντίθετες μεταξύ τους εκδοχές. Έτσι, ενώ πολλοί βλέπουν σε κάθε προτεινόμενο στοιχείο τις αποδείξεις που ζητούν για να πιστέψουν στην υπόθεση των UFO, η άλλη πλευρά αρνείται πεισματικά κάθε ένδειξη, συχνά χωρίς διάκριση. Το τι πιστεύουμε επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την ερμηνεία μας για τον κόσμο, για τις εικόνες που βλέπουμε, αλλά και για τις ιστορίες ή μαρτυρίες που ακούμε. Στις λίγες ενδείξεις που αναφέρθηκαν στο παρόν κείμενο, κάποιος μπορεί να ανιχνεύσει την απόδειξη που ζητάει για να πιστέψει, ή να τις προσπεράσει γρήγορα αρνούμενος να δεχτεί τις ερμηνείες που δεν ταιριάζουν στη θεωρία που έχει για τον κόσμο. Το δύσκολο είναι να λάβει κανείς υπόψη του τα στοιχεία και να τα ερευνήσει ο ίδιος με καθαρό μυαλό και χωρίς προκαταλήψεις προς τη μία ή την άλλη άποψη. Ίσως κάποια μέρα να βρεθούμε μπροστά από μια πολύ σαφή και ισχυρή απόδειξη που να μας λύσει όλες τις απορίες, μέχρι τότε όμως θα πρέπει να κρατήσουμε το νου μας ανοιχτό σε όλες τις εκδοχές.

πηγη:tech.pathfinder.gr|xpaths|ufos.

Υπαρχουν πολλες αναφορες περι αρχαιων αστροναυτων,ενω υπαρχουν και καποια πολυ ενδιαφεροντα video,με θεμα-τιτλο ''Ancient astronauts''.
Σιγουρα προκειται για ασυνηθιστο φαινομενο,το να αναπαριστωνται ιπταμενα αντικειμενα,τοσο στα ιερογλυφικα της Αρχαιας Αιγυπτου,στους πολιτισμους της κεντρικης Αμερικης,στην ινδικη μυθολογια,σε πινακες ζωγραφικης του μεσαιωνα και της αναγεννησης,σε απεικονισεις του Χριστου κ.ο.κ.
Και μαλιστα σε αρκετες απ'αυτες,η αποτυπωση των ιπταμενων αντικειμενων να ομοιαζει φοβερα με τα συγχρονα UFO.
Ειναι δυνατον,η φαντασια των αρχαιων ανθρωπων να ηταν τετοια,που κατα καποιο τροπο να ''βλεπαν πολυ μπροστα'' απ την εποχη τους?
Υπαρχει λετε περιπτωση,οι αρχαιοι λαοι-πολιτισμοι,να ειχαν τελικα θεασεις-επισκεψεις ιπταμενων αντικειμενων?
Οπως και χει,οι αποψεις διαφερουν.
Ομως δεν παυουν ολα αυτα τα στοιχεια να ειναι πολυ ασυνηθιστα.

Κάτι παίζει τώρα εδώ. Τί έγινε, θες να τσιμπήσεις views?