Πρόσφατα γίναμε μάρτυρες ενός ακόμα επεισοδίου του συνήθες πια σήριαλ του ευρωπαϊκού μπάσκετ, με πρωταγωνιστές τον Τζόρντι Μπερτομέου και τον Γεώργιο Βασιλακόπουλο, το οποίο δυστυχώς δεν είχε χαρούμενο τέλος και δεν έδειξε να αφήνει καλή γεύση για τα επερχόμενα...
Όπως μας είπε ο πρόεδρος της Fiba Europe, σε συνάντησή του με τους ιθύνοντες της Uleb οι προτάσεις του για την αναδιάρθρωση των ευρωπαϊκών διοργανώσεων έπεσαν στο απόλυτο κενό.

Πού το καινούριο σε αυτό, θα πείτε, και δικαιολογημένα αν θυμηθούμε παρόμοιες αντιδράσεις των Μπερτομέου και σία...μα στο ότι για πρώτη φορά η Fiba Europe έδειξε να αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα και να καταθέτει μία πρόταση η οποία θα ήταν το πρώτο βήμα για την ανάκτηση του χαμένου κύρους όλων των ευρωπαϊκών διασυλλογικών μπασκετικών διοργανώσεων.

Αναφέρομαι σε αυτήν που ανέφερε διεξαγωγή της Ευρωλίγκας από την Uleb και ενός δεύτερου πρωταθλήματος από αυτήν με τουλάχιστον 48 ομάδες.

Ο λόγοι που με κάνουν να πιστεύω ότι χάθηκε μία μεγάλη ευκαιρία για τη βελτίωση του ευρωπαϊκού συλλογικού μπάσκετ έχουν να κάνουν με:
1) το αυτονόητο, τη μείωση δηλαδή των πρωταθλημάτων σε μόλις δύο, από τα τέσσερα που έχουμε τώρα εκ των οποίων τα μισά διεξάγονται χωρίς να παίρνει χαμπάρι κανείς τίποτα στη μισή Ευρώπη.
2) το γεγονός ότι με λιγότερες διοργανώσεις στα χέρια τους, οι δύο αρχές θα είχανε γενικά καλύτερο έλεγχο πάνω στο προϊόν τους, αποτελεσματικότερη διαφήμιση, περισσότερα είσοδα-λιγότερα έξοδα άρα και οι ομάδες τους θα ήταν ευχαριστημένες.
3) Ως απόρροια του 2) , τα ευχαριστημένα club θα αναπτύσσονταν οικονομικά και θα προήγαγαν το άθλημα στις χώρες τους, κάτι που ασφαλώς οδηγεί και στη βελτίωση των εθνικών υποδομών άρα και ομάδων.
4) Ως απόρροια όλων των παραπάνω, το κάθε εθνικό πρωτάθλημα θα αποκτούσε περισσότερο ενδιαφέρον, καθώς η έξοδος στη δεύτερη εν τάξει διοργάνωση θα ήταν πλέον ένα αρκετά ισχυρό οικονομικό κίνητρο. Ακόμα και με την παρουσία των εγγυημένων συμβολαίων στην Ευρωλίγκα.

Όλα αυτά, πάντως, η Uleb έδειξε να μην τα σκέφτεται και αποφάσισε να πράξει με γνώμονα το δικό της συμφέρον απορρίπτοντας αυτήν την πρόταση.
Μπορεί να θεωρεί εαυτόν καλύτερο διαχειριστή του προϊόντος που λέγεται ευρωπαϊκό μπάσκετ... Μπορεί να έχει δίκιο.
Μπορεί, επίσης, να πιστεύει πως όσο πιο πολύ αγνοεί τη Fiba τόσο αυτή θα αποθαρρύνεται και εν τέλει θα τα παρατήσει για να συγκεντρωθεί μόνο στις εθνικές ομάδες αφήνοντάς της έτσι όλο το χώρο να δράσει...
Μπορεί να συμβεί και ίσως να είναι για το καλύτερο.


Ωστόσο τα πραγματικά κίνητρα της Uleb, δείχνουν πιο ξεκάθαρα από ποτέ μετά από αυτήν την κίνηση και δεν είναι άλλα από τα χρήματα.
Κι αυτό γιατί η τόσο διαφημισμένη εξάπλωση του αθλήματος στις μη παραδοσιακά μπασκετικές χώρες την οποία διατυμπανίζει όπου σταθεί ο Μπερτομέου, θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα ακόμη και μέσα στο πλαίσιο κάποιας συνεργασίας με τη Fiba (η οποία, μάλιστα, λόγω των διεθνών τουρνουά βρίσκεται σε στενότερη επαφή με αυτές τις χώρες), παρόλα αυτά ο Ισπανός παράγοντας επέλεξε να κλείσει με δύναμη τη μοναδική ίσως πόρτα που άνοιξε τα τελευταία 7 χρόνια για μία συμβιωτική και αποτελεσματική λύση του προβλήματος και έτρεξε στην κουζίνα να καταβροχθήσει ολόκληρη την πίτα μόνος του.

Ειλικρινά, αν δω εξαγγελία του Βασιλακόπουλου για δημιουργία κι άλλης λίγκας από τη FIBA ή κάποια άλλη κίνηση ως αποτέλεσμα πείσματος για την παραμέληση, δε θα εκπλαγώ καθόλου.

Η ευκαιρία πιστεύω πως δώθηκε τώρα και...αφέθηκε να χαθεί.

Click to view attachment

ποτε προλαβες ρε θηριο και το εγραψες???

Την ώρα που θα έπρεπε να διαβάζω για το αυριανό μάθημα .

2 καλά άρθρα αυτή τη βδομάδα. Αξίζει νομίζω να δημοσιευθούν και τα 2.
Thryle, η σειρά σου έρχεται!

Μπορώ όμως να δώσω την κατεύθυνση της εβδομάδας, δεδομένου ότι αυτό το κείμενο θα μπορούσε να θεωρηθεί συγγενικό με τα συμβόλαια, ενώ στο κείμενο του suspect, γίνεται σχολιασμός στο επίπεδο του πρωταθλήματος, προς το τέλος.