QUOTE(NBAholic @ May 29 2010, 16:00 )
![*](../style_images/bforum/post_snapback.gif)
Επειδή έχει ξαναγίνει αγαπημένο θέμα αυτός ο ντόρος για τον κορυφαίο, αντιγράφω κάτι που είχα γράψει πολύ πρόσφατα σε πιο προσωπική συζήτηση:
Νομίζω ότι στο όλο ζήτημα του ποιος είναι ο κορυφαίος, πολλοί, ίσως οι περισσότεροι, το βλέπουν όπως βλέπουμε μια ομάδα: Ότι καλή είναι η ρέγκιουλαρ σίζον, αλλά θα πάει τελείως στράφι αν δεν έρθουν οι νίκες στα πλέι οφ. Όπως, πχ, στο Κλίβελαντ τα δύο τελευταία χρόνια ή όπως στον Ολυμπιακό πέρυσι που είχε ρεκόρ 25-1 στη ρέγκιουλαρ σίζον και έχασε τους τελικούς. Επειδή όμως το μπάσκετ, ακόμη και στο ΝΒΑ, είναι ομαδικό άθλημα, δεν μπορώ να κάνω αυτό τον παραλληλισμό. Σαν ομάδα, ναι, θα το δεχτώ (και με χαρά, φυσικά) ότι οι Λέικερς είναι καλύτεροι του Κλίβελαντ και στα κρίσιμα σημεία φάνηκε γιατί.
Τώρα, για τον Κόμπι, δεν έχει αυτή τη στιγμή το δικαίωμα να τον ψέξει κανείς. Τις 2 τελευταίες σειρές παίζει σε υψηλότατο επίπεδο και ίσως αυτή με το Φοίνιξ τώρα να είναι και η κορυφαία της καριέρας του, αριθμητικά. Σύμφωνοι, δεν αντιμετωπίζει και καμιά αμυνάρα, αλλά μήπως και όλοι οι μεγάλοι του παρελθόντος δεν είχαν ανάλογες στιγμές;
Όπως έχω ξαναπεί, το σύστημα διαχωρισμού Ανατολής-Δύσης είναι κάτι που δε μου αρέσει στο ΝΒΑ και εδώ φαίνεται το γιατί. Διαχωρίζονται πολύ εύκολα οι Τελικοί από όλη την υπόλοιπη διοργάνωση. Άλλοι στέκονται τυχεροί λόγω περιφέρειας, άλλοι όχι.
Συν την εύνοια της απόδοσης στους Τελικούς: Αν παίξεις καλά απέναντι στο μελλοντικό πρωταθλητή στους τελικούς, κανείς δε σου λέει τίποτα. Αν παίξεις καλά απέναντι στο μελλοντικό πρωταθλητή σε σειρά πλέι οφ πριν τους τελικούς, όλοι σε ξεχνούν. Ό,τι έγινε περίπου πέρυσι με το Λεμπρόν: Όργια στη σειρά με το (έστω, φιναλίστ) Ορλάντο, αλλά πριν τους τελικούς. Αν έπαιζε έτσι στους τελικούς (ανεξαρτήτως αντιπάλου), κανείς δε θα έλεγε τίποτα. Τα ίδια που γίνονταν πολύ παλιότερα με το Γουιλτ: Πολλές μεγάλες επιδόσεις με αντιπάλους του Σέλτικς, αλλά έλα που δεν τους συναντούσε στους τελικούς του ΝΒΑ, αλλά στους τελικούς της Ανατολής. Κι όταν στα μετέπειτα χρόνια του μετακόμισε στη Δύση και άρχισε να φτάνει σχεδόν κάθε χρονιά στους τελικούς, είχε σταματήσει να ενδιαφέρεται πλέον για το σκοράρισμα, με αποτέλεσμα όσοι σήμερα δεν μπορούν να κάνουν το διαχωρισμό να λένε "δεν ήταν παίκτης για τελικούς ο Γουιλτ". Θαρρείς και στους τελικούς, οι αντίπαλοί σου μετατρέπονται ξαφνικά σε υπερανθρώπους. Θαρρείς και μια σειρά πλέι οφ θα παιζόταν με τελείως διαφορετικό τρόπο αν ήταν τελικός ΝΒΑ σε σχέση με αν ήταν τελικός περιφέρειας. Και πάλι, βλέπουμε έναν παραλληλισμό της απόδοσης και επιτυχίας ενός παίκτη με την επιτυχία μιας ομάδας.
Θα έχει λοιπόν ενδιαφέρον να δούμε πώς θα αποδώσει ο Κόμπι στους τελικούς με το Βοστώνη. Πιστεύω ότι θα κινηθεί περίπου στους 25-28 πμό, με περίπου 4-5 ριμπάουντ, 6 ασίστ και όχι πάνω από το 45% εντός παιδιάς. Γιατί πολύ απλά, οι Σέλτικς είναι πολύ καλύτερη αμυντική ομάδα από το Φοίνιξ. Πέρυσι με το Ορλάντο έπιασε πολύ καλή απόδοση, αλλά όχι όσο καλή ο Λεμπρόν. Φέτος θα καταφέρει να ξεπεράσει την απόδοσή του; Αν οι Λέικερς κερδίσουν δε θα έχει μεγάλη σημασία για τους περισσότερους. Θα είναι πολύ πιθανό άλλωστε να κατακτήσει και το MVP των τελικών, γιατί δε νομίζω ότι και ο Γκασόλ θα συνεχίσει να παίζει στα τωρινά του επίπεδα. Αν όχι, ο Κόμπι θα ξαναγίνει "θνητός", όπως έγινε πρόπερσι.
Πολυ σωστο σκεπτικο , αλλα απο αυτο το σκεπτικο ( δηλαδη οτι ολοι προσεχουν τους τελικους) εχει βγει και ο κομπι απιστευτα αδικημενος.
Δηλαδη οταν παιζανε τους τελικους της δυσης οι λεικερς την περιοδο του θριπιτ (που ολοι ξεραμε οτι μιλαμε για τους πραγματικους τελικους οπως ειπες και εσυ μιας και οι ομαδες της ανατολης ηταν πιο αδυναμες) ο κομπι εκανε εκπληκτικες σειρες , καλυτερες απο τον σακιλ. Μετα ο σακιλ πηγαινε και διελυε τους κακους σεντερ της ανατολης και επαιρνε τον τιτλο του mvp σπιτι του.
Ο κομπι εκανε εκπληκτικες σειρες τελικων με τους σπερς και τους κινγκς (ειδικα με τους σπερς ειχε 33 ποντους μεσο ορο και 30 συνολικα στα πλευ οφς νομιζω) και πολλοι μιλανε ακομα για second option.
Αν ειχε αποδειχτει για μενα κατι απο τις καριερες του κομπι και του σακιλ (μιας και ο σακιλ θεωρειται απο τους πιο dominant παιχτες της ιστοριας ) θα πω οτι ο σακιλ εχει δειξει οτι χωρις εναν hall of famer ( και μαλιστα τοπ 20 χολ οφ φειμερ) δεν μπορει να παρει πρωταθλημα.
Ενω ο μπραιντ τα καταφερνει με εναν απλο σταρ ως second option.
ο σακιλ εκμεταλευθηκε το γεγονος οτι ενας ψηλος ειναι παντα πιο ασφαλης επιλογη για συστηματικο σκοραρισμα απο εναν περιφερειακο για να οικοιοποιηθει μιας ομαδας , που απο τη δευτερη χρονια του κομπι και μετα σε καμια περιπτωση δεν ηταν δικια του.
Second option που να σκοραρει 30 ποντους μεσο ορο στα πλευ οφφς απλα δεν υπαρχει.
Για μενα ο κομπι ηταν first option ακριβως οσο και ο σακιλ απο τη δευτερη χρονια του και μετα. Απλα οταν η αντιπαλοι ειχαν φοβερους ψηλους (σπερς, κινγκς με ντανκαν ,και ντιβατς στα ντουζενια τους συν ρομπινσον για τους σπερς ) καθαριζε ο κομπι, οταν ειχαν αστειους , σαν τις ομαδες της ανατολης , καθαριζε ο σακ.
Ο κομπι εχει παρει τρια πρωταθλημτα ως φιρστ οπσιον λοιπον και μαλιστα πιστευω οτι αν καταφερει να κανει ενα ριπιτ φετος, θα καταφερει να σταματησει αυτη η γελοια κουβεντα για την αξια των προτων πρωταθληματων του. Γιατι στηντ τελικη ο κομπι θα εχει καταφερει ριπιτ μια δυο τελειως διαφορετικες ομαδες. Ο Σακιλ οχι ( και αν δεν ειχε την τυχη να εχει και τετοιους συμπαιχτες δεν ξερω καν αν θα ειχε πρωταθλημα).
και μη μου πει κανεις το ειπιχειρημα οτι κανεις δεν κερδιζει μονος. Γιατι οκ δεκτο, κανεις δεν κερδιζει μονος, αλλα αλλο να εχεις τον γκαζολ καλυτερο συμπαιχτη , και αλλο να εχεις τον κομπι και των ουειντ. Ο ισπανος ειναι ενας παρα πολυ καλος ψηλος, οι δυο τελευταιαι ειναι απο τους καλυτερους παιχτες ολων των εποχων.