Ο Wilt Norman Chamberlain είναι ένας από τους μεγαλυτερους παίκτες που πέρασαν ποτέ από το παγκόσμιο μπάσκετ. Ο ύψους 2,15 m σέντερ από τη Φιλαδέλφια, έπαιξε για τους Philadelphia Warriors (οι οποίοι αργότερα μετακόμισαν στην Καλιφόρνια και έγιναν οι σημερινοί Golden State Warriors), τους Philadelphia 76ers και τους Los Angeles Lakers. Η καρίέρα του κράτησε 14 σεζόν, από την 1959 1960 μέχρι και την 1972-1973. Κέρδισε μόνο 2 πρωταθλήματα ΝΒΑ (το 1967 με τους 76ers και το1972 με τους Lakers), αλλά πέτυχε αμέτρητα ρεκόρ τα περισσότερα από τα οποία είναι ακόμη ανίκητα:
- Περισσότερα παιχνίδια όπου πέτυχε πάνω από 50 πόντους(118).
- Περισσότερες σεζόν πρώτος σε σουτ εντός παιδιάς (9).
- Σούταρε τις περισσότερες ελεύθερες βολές (11.862).
- Κέρδισε τα περισσότερα ριμπάουντ (23.924).
- Δεν αποβλήθηκε με φάουλ ποτέ από παιχνίδι.
- Πρώτος σε πόντους για 7 συνεχείς σεζόν (1960 1966) και
- Τέλειωσε την καριέρα του με 31.419 πόντους, απόδοση που ξεπεράστηκε μόνο από τους Kareem Abdul-Jabbar και Karl Malone.
Ο Chamberlain γεννήθηκε στην Φιλαδέλφια και ήταν το 8ο από 11 συνολικά παιδιά. Όταν ήταν μικρός προτιμούσε το στίβο και ήθελε να ακολουθήσει καριέρα ως σπρίντερ. Παρόλα αυτά, το γεγονός ότι το πιο διάσημο άθλημα στη Φιλαδέλφεια ήταν το μπάσκετ και το ότι ήταν από μικρός πανύψηλος, άρχισε να ασχολείται με αυτό.
Έχοντας αποκτήσει παρατσούκλια όπως «Wilt the Stilt» και «The Big Dipper» λόγω των εκπληκτικών σωματικών του προσόντων και των επιδόσεών του, προκάλεσε πραγματικη σφαγή όσον αφορά τα γυμνάσια που ήθελαν να τον εντάξουν στο δυναμικό τους. Τελικά παρακολούθησε το Overbrook High, την ομάδα του οποίου οδήγησε σε 58 νίκες έναντι 3 μόλις ηττών. Στην πρώτη του χρονιά κιόλας, είχε ήδη φτάσει τα 2,10 m, ενώ το καλοκαίρι έπαιζε μπάσκετ σε μπασκετικά καμπ ενάντια σε επαγγελματίες παίκτες του ΝΒΑ όπως οι μετέπειτα συμπαίκτες του Paul Arizin και Tom Gola! Οι τρελές του επιδόσεις συνεχίστηκαν καθώς σε ένα παιχνίδι κατά τη διάρκεια του τελευταίου του έτος πέτυχε 90 πόντους , 60 από τους οποίους σε ένα 10λεπτο!
Πέρα από το ύψος του, ο Chamberlain είχε μακριά χέρια, κάτι που τον έκανε σχεδόν να ακουμπάει το στεφάνι χωρίς να αφήνει το έδαφος!
Μόλις τέλειωσε το λύκειο, λογικό ήταν να προσελκύσει αρκετά πανεπιστήμια. Περισσότερα από 200 προσπάθησαν να τον κερδίσουν και τελικά αυτός πήγε στο πανεπιστήμιο του Κάνσας. Εκεί είχε 29.9 πόντους μ.ο. και 18.3 ριμπάουντ.
Λόγω των μεγάλων σωματικών προσόντων του αλλά και της πρωτοφανούς επιθετικής του ικανότητας, οι υθίνοντες του μπάσκετ αποφάσισαν να αλλάξουν τους κανονισμούς για να τον περιορίσουν.
Έτσι, έβαλαν τους παρακάτω περιορισμούς:
- Δε μπορούσε κανείς να επηρρεάσει την πορεία μίας μπάλας από ή προς το καλάθι όσο αυτή βρισκόταν από πάνω.
- Δε μπορούσε πλέον να παίρνει φόρα και να πηδάει από τη γραμμή του φάουλ για να καρφώσει (!).
- Δεν επιτρεπόταν η πάσα πάνω από το ταμπλό όταν ο παίκτης βρισκόταν πίσω από τη μπασκέτα. (τα δύο τελευταία ήταν αγαπημένες κινήσεις του Chamberlain)
Παρόλες τις ατομικές επιδόσεις του, δεν κατάφερε να βοηθήσει το πανεπιστήμιό του νας κερδίσει το πρωτάθλημα. Κατά τη διάρκεια της τελευταίας του χρονιάς στο πανεπιστήμιο, αποφάσισε να μην το παρακολουθήσει, αλλά αν συμμετάσχει στην ομάδα των Harlem Globetrotters (που εκείνη την εποχή δε θύμιζαν τίποτα από τη σημερινή ομάδα που κάνει αγώνες επίδειξης ενάντια σε ερασιτεχνικές .τότε έκαναν υπερφυσικά πράγματα!) μέχρι να φτάσει την κατάλληλη ηλικία για να μπεί στο ΝΒΑ.
Όταν τελικά μπήκε, όπως αναμενόταν, στο ΝΒΑ φόρεσε τη φανέλα των Philadelphia Warriors. Στην πρώτη του σεζόν είχε μέσο όρο πόντων 37,6 και 27 ριμπάουντ ανά παιχνίδι. Κέρδισε τον τίτλο του rookie της χρονιάς και του MVP. Πλαισιόμενος από τους Arizin και Gola, έκανε την ομάδα του την κυρίρση δύναμη ενάντια στους Boston Celtics του άλλου μεγάλου Bill Russell.
Τη σεζόν ʽ61-ʼ62, έδειχνε ασταμάτητος, έχοντας μ.ο. 50.4 πόντων και 25.7 ριμπάουντ και αφήνοντας το σημάδι του στην ιστορία ύστερα από ένα παιχνίδι: Ήταν 2 Μαρτίου, 1962 όταν ο Chamberlain σκόραρε 100 πόντους κόντρα στους New York Knicks στη νίκη με 169-147 το παιχνίδι με τους περισσότερους πόντους στην ιστορία του ΝΒΑ. Πέτυχε μάλιστα τους 31 από τους 100 στην τελευταία περίοδο!
Παρόλα αυτά, το πρωτάθλημα αργουσε να έρθει, καθώς ο Wilt δε συνεργαζόταν όσο θα έπρεπε με τον προπονητή και τους συμπαίκτες του.
Το 1962 οι Warriors έφυγαν από τη Φιλαδέλφια και πήγαν στην Καλιφόρνια. 3 χρόνια μετά, ο Chamberlain έφυγε για την πατρίδα του και φόρεσε τη φανέλα των 76ers. Εκεί κέρδισε 3 βραβεία MVP (ʽ66-ʽ68) και επιτέλους τον τίτλο, το 1967. Εκείνη τη χρονιά, αντί να πάρει όλο το βάρος της επίθεσης πάνω του, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει περισσότερο τους συμπαίκτες του. Αφού πέρασαν πρώτα το εμπόδιο των Boston Celtics στον τελικό της Ανατολής, κέρδισαν στον τελικό τους Warriors με 4-2 νίκες.
Τον Ιούλιο του ʼ68, πήγε στους Lakers, όπου είχε συμπαίκτη τον guard Jerry West. Το 1972 κέρδισε τον δεύτερο τίτλο της καριέρας του. Εκείνη τη χρονιά πέτυχε μόλις 14,8 πόντους ανά παιχνίδι και 19,2 ριμπάουντ.
Κέρδισε τον τίτλο του MVP του τελικού. Αυτή ήταν και η τελευταία διάκριση που είχε.
Την επόμενη σεζόν οι Lakers έφτασαν στους τελικούς αλλά έχασαν από τους Knicks.
Την επόμενη χρονιά, ο Wilt Chamerlain αποσύρθηκε.
Ασχολήθηκε λίγο με την προπονητική προτού αφήσει οριστικά το μπάσκετ για να ασχοληθεί με άλλα αθλήματα όπως το βόλεϊ, το πόλο και το στίβο, παρόλο που αρκετές ομάδες προσπάθησαν να τον εντάξουν στο δυναμικό τους.
Το 1978 μπήκε στο Hall of fame.
Το 1999, ο Wilt Norman Chamberlain άφησε την τελευταία του πνοή
για το ματς αυτό καθώς και την μυθική κόντρα Τσάμπερλεν-Μπέιλορ
και δυστυχώς έχω παραιτηθεί αφού ο μεγάλος όγκος από αυτά που έχω είναι σε μαγνητικές ταινίες 
από που και ως που; 
δεν εξηγείτε αλλιώς το ότι αποβλήθηκε επειδή έφτασε σε σημείο να ρίξει ρόχα στον Γκόλεματς
ε,καπου θα σταματαγαν και οι Σελτικς το σερι.Εχει ακουστει οτι το 1967 ο Ρασσελ ειχε ξεσπασει σε κλαμματα μετα τον αποκλεισμο απο την Φιλαδελφια του "Γολιαθ".Αυτο βεβαια αν ισχυει δειχνει και ποσο νικητης ηταν αφου παρα τα τοσα πρωταθληματα δεν ηθελε ποτε μα ποτε να χανει και ειδηκα απο τον Τσαμπερλαιν.